ฉันคนนี้ เป็นคนโชคดีที่น่าอิจฉา
|
|
ไม่น่าเชื่อ! ฉันเป็นคนโชคดีที่มีคนบางคนอิจฉา
เกิดเป็นพี่นี่โชคดี หนูละอิจฉาพี่จริง ๆ
คำพูดที่ผู้หญิงคนหนึ่งพร่ำบอกในวันที่เขามาปรับทุกข์กับฉัน นั้นทำให้ฉันคิดไปหลายวันและอดไม่ได้ที่จะมาเล่าสู่กันฟัง ชีวิตที่น่าอิจฉาของฉัน ฉันเพิ่งรู้นะว่าคนใกล้ตัวเขาคิดกันแบบนี้ เขาบอกฉันในวันที่ฉันนั่งอุ้มลูกและร้องเพลงกล่อมลูกไปด้วยลูกกำลังนอนเล่นอยู่บนตักฉัน
เป็นพี่ไม่ต้องคิดไม่ต้องลำบากอะไรเลย
..ตรงไหนฟะ..
คำนี้ประท้วงขึ้นมา
ดูชีวิตหนูสิ ทำไมบัดซบอย่างนี้นะ
คำพูดนั้นทำให้ฉันต้องมองหน้าคนพูด ซึ่งเป็นเด็กสาวอายุ17 18 เขาเพิ่งแต่งงานไม่ถึงปีชีวิตควรจะมีความสุขตามความฝันของเด็กสาว ซึ่งฉันก็เคยคิดแบบนั้นเหมือนกัน ชีวิตหลังแต่งงานเป็นชีวิตที่มีความสุขเพราะมีคนที่รักและเข้าใจ แต่ฉันไม่ได้แต่งงานหรอก แถมยังเกือบท้องไม่มีพ่อด้วยซ้ำ ยังโชคดีที่เขารับเป็นพ่อของลูก และยังโชคดีที่เขาส่งเสียเลี้ยงดู แต่ไม่รับฉันเมียก็เท่านั้น ใครจะไปเชื่อคนที่นอนอยู่ข้าง ๆ ทุกคืน(ไม่สิมีบางคืนที่ไปเข้าเวร บางคืนที่ไปหาแม่ และบางคืนที่หายไปติดต่อไม่ได้) เป็นเวลา 7 ปีนะ เขาเป็นสามีคนอื่น แต่ฉันก็ยังโชดคี ที่มีคนอิจฉา
คุยกันดี ๆ สิ
ฉันแนะนำด้วยคำพื้นฐาน ที่ใคร ๆ ก็ต้องพูดคำนี้เวลาที่ชีวิตคู่มีปัญหา
ยังมีเรื่องใหญ่ในชีวิตอีกเยอะ เรื่องแค่นี้เป็นเรื่องเล็ก มองข้ามมันไปก็ได้
อาจจะเป็นกรรมของฉันก็ได้ ที่เวลาฟังปัญหาของคนอื่นแล้วก็คิดไปด้วยเหมือนกันว่าตัวเองโชคดี ที่ไม่ต้องมีปัญหาเรื่อง สามีกินเหล้า หาเงินไม่พอใช้ ติดเพื่อน ชอบเที่ยว ไม่ช่วยทำงานบ้าน ไม่ช่วยซักเสื้อผ้า แถมยังทำรก โยนเสื้อไว้ให้ซักอีก เพราะสำหรับฉันไม่เคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปัญหาถึงขนาดต้องมานั่งกลุ้มใจ เพราะนั่นมันนิสัยพื้นฐานของผู้ชาย(บางคน)ที่เขาไม่เคยรู้สึกด้วยซ้ำว่าทำให้คู่ชีวิตรู้สึกท้อกับการกระทำแบบนี้ของตัวเอง และไม่คิดจะปรับตัวให้ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
เป็นแบบพี่ก็ดี
เอาอีกละมาอิจฉากันอีกแล้ว แล้วทำไมไม่คิดให้ตัวเองเป็นคนที่คนอื่นอิจฉาบ้างละน้อง
หนูไม่อยากทนต่อไปแล้ว
กรรมของพี่อีกแล้วน้องอยากจะบอกน้องเหลือเกิน ถ้าเรื่องแค่นี้น้องทนไม่ได้แล้วน้องจะอยู่กับใครเขาได้ ชีวิตยังมีอีกเยอะแล้วน้องจะหยุดแค่นี้เหรอ ความฝันสวย ๆ ที่ฝันเอาไว้นะมันมีแต่ในนิยายเท่านั้น และเพราะฉันผ่านจุดนั้นมาแล้ว ฉันถึงได้คิดว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดา ส่วนน้องอายุยังน้อย ยังด้อยประสบการณ์ ก็ยังคิดว่าเรื่องที่กำลังพบเจออยู่นี่เป็นเรื่องใหญ่ แต่ฉันทำได้เพียงแต่ยิ้มและสะกิดบอก
ใจเย็น ๆ
คำปลอบโยนพื้นฐานอีกละ
ย้อนกลับมามองคนที่น่าอิจฉาสักหน่อย ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองโชคดีเหมือนกันแฮะ โชคดีที่มีแม่ที่ไม่ซ้ำเติม ชีวิตล้มเหลวของฉัน โชคดี ที่มีเจ้านายใจดี คอยรับงานที่ไม่สม่ำเสมอ และเป็นกำลังใจให้อยู่ที่ไหนก็ได้ ขอให้ส่งงานให้ โชคดี ที่มีเพื่อนคุย ทำให้รู้สึกว่าตัวเองโชคดีและ โชคดีที่มีลูกชายที่น่ารักเลี้ยงง่าย ใครเขาบอกว่าเด็กอาภัพมักจะฝากเนื้อฝากตัวให้คนสงสาร ท่าจะจริง เพราะจอมวายร้ายของฉัน ยิ้มให้กับทุกคน ใครจะอุ้มก็ได้ พาไปไหนก็ไปไม่ติดแม่ ไม่ร้องหายาย โอ..ถ้าโดนขโมยไปทำไงนี่
เมื่อคนอย่างฉันมันน่าอิจฉาขนาดนี้ แล้วฉันจะทุกข์และนั่งร้องไห้เสียใจหรือเสียดายพ่อของลูกไปทำไมกันละ ฉันยังมีลูกอยู่ มีภาระหน้าที่อีกมากมายที่คอยฉันอยู่จะมัวมานั่งอ่อนแอ คิดโน่นคิดนี่ให้มากความไปทำไม เพราะฉันรู้นับแต่วินาที ที่มีลูกว่า ฉันจะต้องสร้างความมั่นคงทั้งร่างกายและจิตใจให้ลูกได้ เพราะฉะนั้นฉันต้องทำตัวเองให้เข้มแข็งก่อน
40 วันผ่านมา ฉันว่าบทเรียนแรกฉันสอบผ่าน การมีชีวิตอยู่ได้ โดยไม่มีพ่อของลูก
| จากคุณ |
:
ปันฝัน   
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 มี.ค. 53 11:38:07
|
|
|
| 
