 |
ความคิดเห็นที่ 1 |
เช้านี้มีมฆสีเทาปกคลุมเมืองเรกินส์ หลังจากที่ริสกับเรจเก็บสัมภาระแล้วก็ออกจากโรงเตี๊ยม
เหล่าพ่อค้าจากต่างเมืองเริ่มเปิดแผงลอยขายของ ร้องเรียกผู้คนที่เดินผ่านไปมาแต่เช้าตรู่ทำให้ถนนในเมืองเรกินส์คึกคัก
หญิงสาวเหลียวซ้ายแลขวา ขณะเดินผ่านร้านต่างๆ โดยเฉพาะร้านเสื้อผ้า และอัญมณีที่ส่องประกายแวววาว
ชายหนุ่มรำคาญอาการล่อกแล่กของหญิงสาว แต่ก็นึกขึ้นได้ว่านางใช้ชีวิตอยู่ในหมู่บ้านบลูมมานาน คงไม่เคยเดินในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยของสวยๆ งามๆ
“นี่พี่ชายแวะมาดูทางนี้ก่อนสิ”
พ่อค้าร้านเพชรพลอยร้องเรียก
“ร้านของข้ามีเครื่องประดับหายากที่รวบรวมมาจากทั้ง ในและนอกอาณาจักรรอมเมล รับรองว่าต้องมีเครื่องประดับที่ถูกใจคนรักของท่านแน่”
เรจเห็นท่าทีระริกระรี้ของริส จึงยอมหลวมตัวแวะร้านอัญมณีดู
ที่จริงก็อยากตรงไปที่ปราสาทอยู่หรอก แต่ช่วยไม่ได้นี่นะ ดูยัยริสท่าทางสนอกสนใจขนาดนี้... เรจคิด
แล้วชายคนนั้นก็หยิบสร้อยคอขึ้นมา เป็นสร้อยคอทองคำที่ฝังอัญมณีไว้มากมายทั้งที่เป็นสีแดงทับทิม สีเขียวมรกต และสีเหลืองอำพัน มีลวดลายประณีตหมดจดงดงาม
“นี่คือสร้อยบริสซิงกาเมน เป็นงานฝีมือหายากที่ผลิตโดยช่างชั้นหนึ่งของอาณาจักรแอสการ์ดทางตอนเหนือ ใครได้เห็นเป็นต้องหยุดยืนดูจนลืมหายใจไปชั่วขณะ
ถ้าพี่ชายซื้อไปให้คนรักใส่ละ ก็รับรองว่า นางจะต้องดูสง่างามไม่แพ้ธิดาของเหล่าขุนนางผู้สูงศักดิ์แน่ๆ”
“ปรกติข้าคิด 20 ล้านพีเดิล แต่กับพี่ชายข้าลดให้พิเศษเหลือ 15 ล้านพีเดิลเลย ว่ายังไงโอกาสดีๆ อย่างงี้ไม่มีอีกแล้วนา”
พ่อค้าคนนั้นว่า
ริสสะดุ้งเมื่อได้ยินราคา นั่นเป็นตัวเลขที่ต่อให้เธอทำงานที่บลูมอินน์ทั้งชีวิตก็ไม่มีวันแม้แต่จะ ฝันถึง
หญิงสาวเฉมองไปทางอื่น ก็เผอิญเหลือบไปเห็นกำไลข้อมืออันหนึ่ง
มันเป็นกำไลแก้วสีม่วงที่ไม่มีลวดลายอะไร ถูกวางทิ้งไว้ที่มุมร้าน ดูไม่เตะตา แต่หญิงสาวก็มองไม่วางตา
เรจเห็นริสสนใจจึงหยิบขึ้นมาดู
“หินอเมทิสต์...” ชายหนุ่มว่า
ทันทีที่เขาสัมผัสกำไล พลังงานที่เย็นก็แผ่ซ่านเข้าไปในกาย เมื่อมองดูใกล้ๆ เขาเห็นว่ากำไลนั้นเปล่งรัศมีออกมาเป็นแสงสีนวลจางๆ
“กำไลนั่นทำมาจากแร่อเมทิสต์แท้ทั้งวง แต่สมัยนี้ไม่ค่อยเป็นที่นิยมแล้ว ถ้าพี่ชายสนใจละก็ ข้าคิดแค่5หมื่นพีเดิลพอ”
เรจรู้ตั้งแต่ตอนที่เห็นสร้อยบริสซิงกาเมนแล้วว่า พ่อค้าคนนี้เป็นพวกสิบแปดมงกุฎ เขาเคยเดินทางไปอาณาจักรแอสการ์ด และรู้ดีว่าสร้อยบริสซิงกาเมนของแท้นั้นต้องได้รับการปลุกเสกมนต์เสน่ห์
หากผู้สวมใส่พอมีพลังเวทย์อยู่บ้างจะสามารถสะกดผู้อื่นให้อยู่ใต้อำนาจของตนได้อย่างง่ายดาย
ถ้าเป็นสร้อยบริสซิงกาเมนของแท้ละก็ ต่อให้มีราคา100ล้านพีเดลก็ไม่ถือว่าแพงเลย แต่เรจไม่สามารถสัมผัสพลังอาคมใดๆ จากสร้อยคอนั้น
คาดว่ามันคงเป็นสร้อยเก๊ที่พ่อ ค้าคนนั้นจ้างช่างฝีมือในเมืองเรกินส์ให้ทำเลียนแบบ ซึ่งน่าจะมีราคาไม่เกินแสนพีเดิล
เช่นเดียวกับแร่อเมทริสนี้ เมื่อก่อนเป็นของที่พบได้ทั่วไป และขายกันอยูที่ประมาณ5,000พีเดิล แต่ระยะหลังนี้เริ่มไม่มีคนสนใจ และหายากขึ้นเรื่อยๆ
อย่าง ไรก็ดี พ่อค้าหน้าเลือดผู้นี้ก็ไม่ได้โกหกเรื่องที่ว่ากำไลอเมทริสอันนี้เป็นของแท้ แร่อเมทริสนั้น มีพลังงานศักสิทธิ์ไหลเวียนอยู่ และเชื่อกันว่าสามารขับไล่มารและสิ่งชั่วร้ายทั้งหลาย
“เอาไปเลย ไม่ต้องทอน”
ชายหนุ่มโยนเหรียญทองที่มีค่าแสนพีเดิลส่งให้พ่อค้า
ริสตกใจที่เรจตัดสินใจรวดเร็วเช่นนี้
“เอาล่ะไปได้แล้ว”
เรจว่าพลางยื่นกำไลวงนั้นให้ริส
“มันเป็นสมบัติของเจ้าแล้ว รักษาไว้ให้ดีๆ ล่ะ”
“ขอบคุณค่ะนายท่าน”
ริสเดินตามออกมา พร้อมกับรับกำไลนั้นมาสวมไว้ที่ข้อมือซ้าย
เธอรู้สึกผิดที่ทำให้เรจต้องเสียเงินโดยใช่เหตุ แต่ก็อดดีใจไม่ได้จึงแอบก้มหน้าลงยิ้มกับตัวเอง
... ... ...
| จากคุณ |
:
เต้อ้วนมาก   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 มี.ค. 53 13:47:13
|
|
|
|
|
