อยากบอกว่ารักพ่อมากที่สุด
|
|
จบไปแล้วกับความรักดี ๆ ที่ตอนนี้คงเหลือแค่ซากความทรงจำเท่านั้นการใช้ชีวิตตามลำพังก็ดูเหมือนจากลำบากกว่าที่เคยเป็นซะเหลือเกิน
อืม...ความรักหนอความรักที่เคยคิดว่าดี
นั่งจมน้ำตาอยู่คนเดียวหลังจากที่แทบไม่กินไม่นอนมาหลายวัน และพ่อก็โทรมาเยี่ยมปกติพ่อจะโทรมาหาลูกนาน ๆ ครั้ง เราเลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ท่านฟังตอนที่เล่าเราเล่าไปช้า ๆ เพราะพยายามบังคับตัวเองไม่ให้ร้องไห้ไปมากกว่านี้ จนกระทั่งเล่าทั้งหมดจบพ่อก็เงียบไปซักพักและถามเราว่า
"ลูกอยู่ได้ไหม ถ้าไม่ได้ก็กลับบ้านเรานะลูก หนูทำถูกแล้วที่ไม่ไปมีเรื่องมีราวกับเค้าดีแล้วที่ไม่ใจร้อน "
แค่คำพูดปลอบใจสั้น ๆ ของพ่อแค่นี้ก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นแล้ว.......เรานึกย้อนกลับไปครั้งหนึ่งวันนั้นเป็นวันฉลองรับปริญญาของพี่ชาย พี่สาวเราก็แต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์และตัวเราเองก็เพิ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ วันนั้นพ่อเรายิ้มตลอดทั้งงาน พ่อขึ้นไปยืนด้านหน้าเวทีมีแม่และลูก ๆ ทั้ง 3 คนยืนอยู่เคียงข้างและพ่อก็บอกกับทุกคนว่า
"พ่อภูมิใจในตัวลูกทุกคน ต่อจากนี้ไปลูกจะต้องการมีชีวิตอย่างไรพ่อจะให้ลูก ๆ ตัดสินใจด้วยตัวเองพ่อให้เกียรติลูกทุกคน......แต่ลูกทุกคนก็ต้องให้เกียรติพ่อกับแม่ด้วย"
การใช้ชีวิตอิสระนั้นยากมากทีเดียวกว่าจะผ่านสิ่งยั่วยุผ่านอุปสรรคต่าง ๆ จนมามีวันนี้.............
เราอยากบอกว่าเรารักพ่อมากที่สุด ขอบคุณสำหรับชีวิตอิสระที่มอบให้ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางได้รู้เลยว่า ชีวิตคนเรามันมีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงขนาดนี้ และความรักจากท่านมันมากมายเกินกว่าที่จะยอมให้ตัวเองจมอยู่กับความผิดหวังต่อไป...
ถึงแม้ว่าเราจะยอมเสียน้ำตาให้ใครไปมากมายแค่ไหน
ถึงแม้ว่าใจจะยังเจ็บปวดเหลือเกินก็ตาม
เราก็ต้องลุกขึ้นยืนให้ได้เพราะว่าเรายังเป็นความหวังของพ่อกับแม่..........คนที่รักเรามากที่สุดในโลก ...
| จากคุณ |
:
Pangploypailin 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 มี.ค. 53 18:22:00
|
|
|
| 
