ความคิดเห็นที่ 1 |
Chapter 11
อนาคิมเดินก้มหน้าก้มตาตามชไนเดอร์ไป ด้วยสีหน้าแดงเรื่อ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเดินตามผู้ชายต้อย ๆ เช่นนี้ และนี่ก็ยังเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้าเฝ้าองค์ราชา และองค์ราชินีอย่างใกล้ชิด โดยที่ไม่เคยได้คาดฝันมาก่อน แม้รู้ว่าตนเองจะมีตำแหน่งในกองทัพก็ตามที
“เกร็งรึอนาคิม?” ชไนเดอร์ที่เดินนำชำเลืองมองอนาคิมพลางเดินให้ช้าลง เขาเห็นท่าทางของอนาคิมตั้งแต่ออกจากที่พักแล้ว แม้ว่านางจะทำตัวที่ดูร่าเริง แต่เขาก็สังเกตเห็นได้ถึงอาการที่ดูเหมือนตื่น ๆ ของนาง
อนาคิมที่ได้รับคำถามจากชไนเดอร์ก็เงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าแดงเรื่อ
“อ...เออ...ไม่หรอกค่ะ ข้าไม่เป็นอะไร” เธอกล่าวพลางก้มหน้าก้มตาไม่กล้าสบตาของชไนเดอร์ตรง ๆ ด้วยความเขินอาย คงเพราะเธอได้เดินกับชายที่ตนเองชอบพอสองต่อสองท่ามกลางสิ่งก่อสร้างและธรรมชาติที่สวยงามภายในพระราชวังเช่นนี้
ชไนเดอร์ที่เห็นอนาคิมหน้าแดง ๆ ก็หยุดเดินไปข้างหน้า กลับเดินเข้าหานางแทนแล้วเอามือข้างหนึ่งสัมผัสที่หน้าผากของนางเบา ๆ มืออีกข้างจับที่หน้าผากของตนเอง
“หน้าเจ้าแดงเสียจริง ทั้ง ๆ ที่ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา” เขากล่าวอย่างเรียบ ๆ พลางมองอนาคิม หากแต่อนาคิมที่เจอเหตุการณ์เช่นนี้เธอแทบจะลมจับ แล้วลงไปนอนด้วยความปิติในทันทีเลยทีเดียว
“ข้าไม่เป็นอะไรค่ะ ไม่ได้ไม่สบายอะไร แค่ตื่นเต้นมากไปหน่อยเท่านั้นเอง” อนาคิมกล่าวพลางจับมือของ
ชไนเดอร์ออกจากหน้าผากของเธอเอง แต่สีหน้าของเธอก็ยังคงแดงซะจนชวนให้คิดว่าเธอจะกำลังไม่สบายซะมากกว่า
“อรุณสวัสดิ์ ท่านแม่ทัพชไนเดอร์” เสียงของชายวัยกลางคนดังขึ้นเบื้องหลังชไนเดอร์ที่ยืนคุยกับอนาคิมอยู่ เขาหันไปมองตามเสียงก็พบชายวัยกลางคน ใบหน้าค่อนข้างกลมโต รูปร่างท้วมแต่งตัวภูมิฐานอย่างมาก ชไนเดอร์ยิ้มให้เขาก่อนที่จะกล่าวออกไปพร้อมโค้งคำนับพอเป็นพิธี
“อรุณสวัสดิ์ขอรับท่านเจ้ากรมการคลัง” เจ้ากรมการคลังก้มหน้ารับการเคารพจากชไนเดอร์พลางเอามือลูบคางตนเองแล้วยิ้ม
ด้านอนาคิมที่เห็นชไนเดอร์โค้งคำนับ ก็ย่อตัวทำความเคารพทันที แม้ว่าเธอจะยังไม่รู้ว่าชายที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นผู้ใดกันแน่ แต่เธอคิดว่าการที่ชไนเดอร์ทำความเคารพและกล่าวทักทายด้วยคำที่สุภาพเช่นนั้น ชายผู้นี้ต้องเป็นผู้ที่มีตำแหน่งฐานะสูงเป็นแน่
“โฮ้~ นั่นรึแม่สาวผู้เก่งกล้าที่เล่นงานเจ้าเลออสซะหมดสภาพไปเลย อยู่ในชุดเช่นนี้แล้วงดงามกว่าที่คาดไว้มากทีเดียว” เจ้ากรมการคลังกล่าวพร้อมกับจดจ้องไปยังอนาคิมด้วยสายตาที่ดูชื่นชมอย่างยิ่ง
อนาคิมที่ได้รับคำชมรู้สึกดีใจไม่น้อย เธอยิ้มพลางโค้งรับคำชมจากเจ้กรมการคลัง แต่เธอก็ไม่ค่อยเข้าใจนัก
‘เล่นงานรองแม่ทัพซะหมดสภาพ’
‘ข้าเนี่ยนะ’
ก่อนที่อนาคิมจะคิดอะไรต่อ ชไนเดอร์ก็ผายมือไปเบื้องหน้าของเธอแล้วก็แนะนำชายตรงหน้าอย่างสุภาพ
“ข้าขอแนะนำให้เจ้ารู้จักไว้ ท่านผู้นี้คือเจ้ากรมการคลังผู้ดูแลท้องพระคลังแห่งเฟรโดน่า และยังเป็นอาของรอง
แม่ทัพแห่งเฟรโดน่า เลออสอีกด้วย”
อนาคิมที่ได้ฟังเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจนิดหน่อย เพราะเธอไม่ได้คิดมาก่อนเลยว่าเลออสนั้น จะมีญาติเป็นขุนนางในวัง ด้วยเพราะกิริยาท่าทางที่ดูสบาย ๆ กับชีวิตของเลออสนั้นดูไม่เหมือนคนที่เกิดหรือเติบโตมาในวงศ์ตระกูลใหญ่แต่อย่างใด กลับออกจะเหมือนชาวบ้านที่ไต่เต้าจนได้ดีซะมากกว่า
เจ้ากรมการคลังยืนมองอนาคิมอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงหันไปมองชไนเดอร์ พลางอมยิ้มแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ
“มิน่า ถึงได้เป็นอย่างที่เขาลือกัน”
“ลือ? เรื่องอะไรรึท่าน” ชไนเดอร์รีบถามกลับไปด้วยความสงสัยในทันที ทว่าเจ้ากรมการคลังมิได้ตอบกลับมาแต่อย่างใด เขากลับเอามือเตะบ่าของชไนเดอร์เบา ๆ พลางเข้าไปพูดใกล้ ๆ
“ชีวิตคู่นี่มันลำบากหน่อยนะท่านแม่ทัพ” แล้วจึงเดินผละออกจากคนทั้งสองพร้อมกับกล่าวทิ้งท้าย
“พวกท่านไปเข้าเฝ้าเถอะ ดูท่าทางพระองค์ท่านทรงมีพระทัยจดจ่อกับการมาของพวกท่านทีเดียวเชียวล่ะ”
เจ้ากรมการคลังเดินจากไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้ชไนเดอร์ยืนงงต่อคำพูดที่เขากล่าวไว้อย่างมาก อนาคิมที่ยืนมองอยู่ห่าง ๆ แม้จะไม่รู้ว่าเจ้ากรมการคลังกล่าวสิ่งใดกับชไนเดอร์ แต่เธอก็พอคาดเดาจากสีหน้าของเขาที่ดูงุนงงได้ว่า คงเป็นเรื่องที่อาจจะไม่ดีนักก็เป็นได้
ชไนเดอร์นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหันไปมองยังอนาคิมที่ก็จดจ้องเขาอยู่เช่นกัน หากแต่เมื่อนางเห็นเขาหันไปสบตาก็กลับก้มหน้าก้มตาหลบสายตาของเขาไปในทันที กิริยาเช่นนี้ทำให้ชไนเดอร์คิดภายในใจ
‘ก็ไม่ได้ใกล้ชิดหรือทำอะไรออกนอกหน้านอกตาสักหน่อย แถมนางยังออกจะพยายามอยู่ห่าง ๆ ข้าซะอีก แล้วทำไมมีข่าวลืออะไรเช่นนั้นได้ล่ะเนี่ย’
“ไปกันเถอะอนาคิม เดี๋ยวจะเข้าเฝ้าองค์ราชาช้ากว่าที่กำหนดไว้” ชไนเดอร์กล่าวแล้วออกเดินไปพร้อมกับเกาศีรษะตนเองเบา ๆ ด้วยยังคงคาใจกับสิ่งที่เจ้ากรมการคลังกล่าวทิ้งไว้ พร้อมกับอนาคิมที่เดินตามไปไม่ห่างนัก
-------------------------------------------------------------
| จากคุณ |
:
joyka   
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 มี.ค. 53 00:20:36
|
|
|
|
