ความคิดเห็นที่ 1 |
กับการเริ่มต้น 1.0
ผมปิดหน้าต่างสนทนา ก่อนหันมาทำงาน ผมเริ่มต้นวันใหม่ กับสิ่งใหม่ๆที่ไม่เคยทำ
ก่อนทำงานของทุกวัน ผมเปิดโปรแกรมสนทนาออนไลน์ เพื่อคุยกับเธอ
มันทำให้ชีวิตผมดูสดชื่น กว่าที่เคย เพียงเราได้ทำอะไรเล็กๆน้อยๆที่ใจอยากทำ
จากวันนั้นที่เริ่มคุยกับเธอ จากเป็นเพียงการรอ ผมเริ่มลองทำมันดู
เรื่องราวมากมายที่ห่างหาย เริ่มปะติดปะต่อ ชีวิตประจำวันของผมกับเธอ เริ่มเชื่อมต่อกัน
ผมได้คุยกับเธอมากขึ้น และกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของเราสองคน
เร็วๆนี้ผมมีอะไรจะบอกเธอ แต่ผมจะบอกกับเธอโดยไม่ต้องผ่านเทคโนโลยีอะไรเลย
กับการเริ่มต้น 1.0
ฉันปิดโปรแกรมสนทนาบนเครื่อง เวลาเดินเร็วกว่าเมื่อก่อน เวลาสุขใจ เวลาจะเดินเร็วเสมอ
จากวันที่โพสต์ข้อความไปคุยกับเธอ ฉันพบว่ามันไม่ยากถ้าจะทำ อย่ามัวแต่ขอ
เดี๋ยวนี้การคุยกับเธอ ไม่ตะขิดตะขวงใจเหมือนช่วงแรก
ฉันยังคิดว่าจะเริ่มต้นคุยอะไรกับเธอดี แต่แปลก เราคุยได้เหมือนเคย เหมือนที่เคยคุย
ฉันเหลียวมองไปที่ข้าวของ ที่เริ่มเก็บได้หลายวันแล้ว
การเดินทางกำลังจะเริ่มต้น แต่การเดินทางครั้งนี้ของฉันคงไม่เศร้าเกินไปนัก
ฉันกำลังกลับบ้าน
--------------------------------------------------------------------------
คุณจะไม่มีวันรู้ว่ามีอีกคนรอคุณอยู่ข้างนอก
คุณจะไม่มีวันได้เจอคนๆนั้น หากคุณไม่คิดจะก้าวออกไป
โลกอาจดูเลวร้าย ในบางที แต่ไม่โหดร้ายจนรับไม่ได้
โลกอาจดูไม่สดใส ในบางวัน แต่ไม่หม่นหมองซะทุกวัน
คุณเฝ้าแต่ขอ คุณจะไม่ได้รับสิ่งนั้น
คุณเฝ้าแต่รอ คุณจะไม่ได้รับสิ่งนั้น
สองมือ ลงมือไขว่คว้า สิ่งที่เห็นไม่ไกล แค่เอื้อมมื้อออกไปคว้ามัน
| จากคุณ |
:
xyz (xyzjung) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 มี.ค. 53 09:31:56
|
|
|
|
