PANTIP.COM : W9006764 ตะกอนที่กวนกลับ สู่ห้วงแห่งความคิด [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 2

เบื้องหลังถ้อยวลี

ตะกอนที่ถูกกวนนี้เริ่มจากเมื่อ 6 ปีก่อน ไอซ์เคยถูกต้อนให้ลงจากห้องเรียนไปนั่งฟังวิทยากรบรรยาย พอจบก็จบกัน ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร มาจากไหน หรืออะไรยังไง แต่ที่รู้ ที่ค้างอยู่คือความรู้สึก ไอซ์ชอบมากกับบทบรรยายนั้น ชอบทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ชื่อคนบรรยายด้วยซ้ำ สาระบางส่วน ไอซ์เก็บมาเป็นเครื่องเตือนตนจนวันนี้ และไอซ์ก็แทบจะลืมไปแล้วว่าได้สิ่งเหล่านี้มาจากไหน หลายอย่าง ไอซ์ค่อย ๆ เรียนรู้เพิ่มผ่านวัน แต่ตะกอนลึก ๆ ที่ค้างอยู่ ส่วนหนึ่งมาจากการบรรยายในครั้งนั้น

จนวันนี้ ไม่อยากเชื่อเลยว่าไอซ์จะได้พบวิทยากรท่านนั้นอีกครั้ง เมื่อเข้าไปนั่งในห้องเรียน ท่านเป็นวิทยากรรับเชิญของภาควิชาที่ไอซ์เรียน

ไอซ์ไม่รู้เลยว่าเป็นท่าน ไม่ว่าจะได้ยินชื่อ หรือเห็นหน้า มาได้รู้ก็ตอนท่านบรรยาย

แนวคิด วิธีการสื่อสาร หัวใจ และมันสมองนี่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวบุคคลจริง ๆ

ไอซ์แทบจะบอกท่านว่า...หนูจำสมองท่านได้ค่ะ(คงตลกพิลึก)

แต่นั่นละค่ะ วันนี้ไอซ์เลยได้ทวนเอาตะกอนเก่า ๆ ให้กลับคืนมา และเรียนรู้ว่าโลกนี้คือธรรมชาติ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์มันคือกฎแห่งธรรมชาติที่บรรจงสร้างมาอย่างงดงามยิ่ง

เราต่างรับใช้ธรรมชาติ ภายใต้กิเลสและอัตตาที่ยั่วเย้า และสิ่งเดียวที่จะช่วยเราได้คือสติ ที่จะสร้างปัญญาให้เบิกบานในใจเรา

รู้ง่าย แต่รู้จริงยาก แต่ไม่ว่าอะไรจะยากสักเท่าไรก็อาจสำเร็จได้หากมีก้าวแรก ไอซ์ย่ำก้าวแรกไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง บนหนทางที่ไม่รู้ว่าเดินได้สักเท่าไร แต่คิดว่าอยากจะเดินไป...บนทางสายนี้ เท่านั้นเอง

อาจมีบ้าง เมื่อย่างผ่าน ไปผิดทาง
อาจหม่นหมอง บางครั้ง ยั้งยากก้าว
อาจโศกศัลย์ อยู่บ้าง เป็นบางคราว
เพียงหมายก้าว ต่อไป จะถูกทาง

จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent)

เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 53 21:37:39