ความคิดเห็นที่ 1 เปล๊า..... ไม่ได้ไปเป็นเดือน หรือครึ่งเดือนหรอก แต่ทั้งหมดนี้ใช้เวลา 9 วัน  แหะๆ...มันออกจะดูเป็นทริปที่โหดไปหน่อย  แต่เราหนีงาน เอ้ย.....ลางานได้แค่นั้นเอง  ตอนแรกว่าจะไปซาปา  แต่ตารางเดินทางของเรามันคลาดกับวันที่รถตู้ไปซาปาจะออกจากเมืองขวา   ถ้าจะไปซาปาก็จะต้องรอทำให้เสียเวลาเที่ยว  สุดท้ายพี่ที่เป็นคนพาเที่ยวก็เลยเปลี่ยนใจไปพงสาลีแทน   เอ๊า....พงสาลี ก็พงสาลี  เพราะไม่ว่าจะพงสาลี หรือซาปา เราก็ยังไม่เคยไปทั้งนั้นแหละ ถึงแม้ว่าทริปนี้มันดูเร่งรีบไปหมด  แต่เราก็สนุกนะ   ประทับใจที่สุดก็ตอนล่องน้ำอู  ที่เริ่มจากหนองเขียว ไปสิ้นสุดที่หาดสา  ต้องแวะนอนที่เมืองงอย และเมืองสัมพัน  ตำรวจที่เมืองสัมพันเป็นตำรวจหญิงที่ยังเด็กมาก (ที่สำคัญสวยด้วยซี) เธอมาขอตรวจพาสปอร์ต แล้วบอกว่าเราเป็นคนไทยกลุ่มแรกที่แวะพักที่เมืองนี้  อันนี้จริงเท็จอย่างไรเราไม่ยืนยันนะ   ความจริงถ้าคิดระยะทางทั้งหมด ทริปนี้ก็ใช่ว่ายาวไกลอะไรหนักหนาหรอก  แต่ความท้าทายของการเดินทางในลาวนั้นอยู่ที่สภาพถนนและจำนวนเที่ยวของรถประจำทางในแต่ละวัน  ขนาดว่าจากห้วยทรายไปหลวงน้ำทา ที่มีระยะทางเพียงประมาณ 180  กม. แถมสภาพถนนก็นับว่าดีมากเมื่อเทียบกับถนนอื่นๆที่ได้ไปเห็นมา ก็ยังใช้เวลาตั้ง เกือบ 5 ชม.  เพราะอย่างนั้น การเดินทางทั้งหมดนั้นภายใน 9 วันก็นับว่าสาหัสเอาการอยู่ ................................... ท่าเรือเมืองหนองเขียว จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:35:02

ความคิดเห็นที่ 2 ทริปนี้มันเริ่มต้นจาก  ขณะที่เรากำลังเซ็นต์ชื่อเข้างาน  พี่น้อยซึ่งเป็นเพื่อนที่ทำงานเดียวกันก็ถามว่า ” ปีใหม่นี้ไปเที่ยวเมืองงอย กับซาปามั๊ย ?” คุยกันยังไม่ครบคนละสามประโยคเลย  ประมาณว่า  ไปไหนบ้าง เมื่อไหร่ เราก็ตอบตกลงแล้ว   แต่พอขึ้นไปนั่งทำงานซักพัก เราเริ่มลังเล เพราะปีนี้ (หมายถึงปีที่ผ่านมา) ทั้งปีเรากลับบ้านหนเดียวเองคือตอนเมษา   หลังๆนี่คุยโทรศัพท์กับแม่ทีไรแม่ก็ถามว่าเมื่อไหร่แกจะกลับบ้านทุกที  เราก็โบ้ยงานยุ่ง (ความจริงก็ยุ่งบ้างบางครั้ง)  แม่ทนคิดถึงไม่ไหวต้องลงมาเยี่ยมเรา  แล้วดูเราซิ  ปิดปีใหม่ตั้งหลายวันแทนที่จะกลับบ้านไปเยี่ยมแม่  ดันจะหนีไปเที่ยว  เลยไม่รู้จะบอกแม่ยังงัยดี  ถึงขนาดแต่งเรื่องโกหกแม่ไว้แล้ว  แต่พอจะเปิดปากโกหกแม่ ก็ฉุกคิดได้ว่า  เฮ้ย เราเองก็เรียนจบมีงานมีการทำแล้ว   ถึงจะยังไม่ได้เป็นกำนันแต่ก็ถือได้ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว   แล้วเรายังจะต้องโกหกแม่เพื่อไปเที่ยวอีกหรือ  บอกมันตรงๆนี่แหละ  งอนเป็นงอน   งอนได้ก็ง้อได้ซิน่า   ทริปนี้เลยเริ่มต้นด้วยประการฉะนี้ ................................ ท่าเรือเมืองหนองเขียว จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:38:54

ความคิดเห็นที่ 3 ..... แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:59:06 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:39:40

ความคิดเห็นที่ 4 ..... แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:58:15 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:40:35

ความคิดเห็นที่ 5 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:45:45 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:41:10

ความคิดเห็นที่ 6 .... แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:59:38 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:50:12 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:47:43

ความคิดเห็นที่ 7 เส้นทาง กรุงเทพฯ เชียงของ หลวงน้ำทา อุดมไชย  มีคนเขียนถึงเยอะแล้ว  คงไม่ต้องพูดอะไรมาก  แต่จะบอกว่าถ้ามี visa เข้าออกจีนได้ การเดินทางจากหลวงน้ำทาไปพงสาลีจะง่ายมาก โดยเดินทางผ่านเมืองหล้า (จีน)  ซึ่งมีรถวิ่งประจำ สภาพรถดีกว่ารถของลาวมาก ................................ รถไปเมืองหล้า จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:51:32

ความคิดเห็นที่ 8 การเดินทางจากอุดมไชยไปพงสาลี หลักๆ มีสองทางคือ ทางรถและทางเรือ  ขาไปเราเลือกทางเรือ  (ความจริงพี่น้อยเลือกเพราะเราไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากจ่ายเงิน ที่พี่น้อยทั้งลดทั้งแถม และก็เอาตัวไปเที่ยว) โดยไปขึ้นเรือที่หนองเขียว หรือเมืองงอยใหม่ ...................................... สะพานข้ามแม่น้ำอู ที่เมืองหนองเขียว แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 02:53:55 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 02:53:14

ความคิดเห็นที่ 9 พี่น้อยบอกว่าวันนี้ต้องไปให้ถึงปากมอง  เพื่อที่จะได้ไปให้ทันขึ้นเรือไปเมืองงอยในวันรุ่งขึ้น  ( 11 โมงเช้า)   วันแรกของการเดินทางในลาวจึงยาวนานเป็นพิเศษ    กว่าที่คณะเราที่มีกันอยู่สามคน  (ซึ่งก็มีเรา พี่น้อย และพี่อังซึ่งเป็นพี่สาวพี่น้อย) จะไปถึงอุดมไชยก็ 6 โมงกว่าไปแล้ว  ตอนแรกเราคิดว่าพี่น้อยจะเปลี่ยนใจนอนที่อุดมไชยเสียแล้ว เพราะมันมืดแล้ว  แต่พี่น้อยบอกว่า ไม่หยุดหรอก  ยังงัยก็ต้องไปต่อให้ถึงปากมอง ...................................... ระหว่างทางจากหนองเขียว ไปเมืองงอย แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 03:08:14 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:03:47

ความคิดเห็นที่ 10 รถที่จะไปปากมองเป็นรถอุดมไชย - เวียงจันทร์  ที่เต็มตั้งแต่ต้นทาง  พวกเราได้เก้าอี้เสริมที่โยกเยกไปตามแรงออกตัว เอียงตัว และเบรคของรถ  โอ้ย.....อย่าให้เซดเลย  ว่ามันเป็นยังงัย  ดึกหน่อยเราเริ่มโงก  หัวไปชนเบาะคนข้างๆ และอะไรบ้างก็ไม่รู้  รู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง  จนหนุ่มน้อยคนข้างๆเพิ่นสงสารเน่อ  สะกิดบอกว่า  เอื้อย.....เอื้อย....ถ้าง่วงมากมานั่งที่นั่งผมเถอะ  ผมเห็นแล้วสงสาร  ....  เราหายงัวเงียไปแป๊ปนึง เพราะตื้นตัน ซึ้ง ตรึงใจ ในน้ำใจของหนุ่มน้อยลาว (เว่อร์ขนาด)   ประเด็นก็คือคนลาวยังน่ารักและ มีน้ำใจ   นักท่องเที่ยวถึงได้ประทับใจเมืองลาว (อย่างพี่น้อยนี่ประทับขนาดเพราะมาลาวรวมแล้วมากกว่า สิบครั้งแล้ว)     หลังจากปฏิเสธน้ำใจน้องเขาไปแล้วเราก็หลับต่อไปจนถึงปากมอง  แต่ระหว่างทางรถยางรั่ว ต้องหยุดเปลี่ยนยางกลางป่า  ตอนนั้นซักประมาณ 2 ทุ่มมั้ง  ตอนกลางคืนอากาศค่อนข้างเย็น   ...................................... ระหว่างทางจากหนองเขียว ไปเมืองงอย แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 03:11:52 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 03:09:43 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:05:29

ความคิดเห็นที่ 11 รถไปถึงปากมองซัก 5 ทุ่มกว่าได้มั้ง  ร้านขายของยังเปิดอยู่เลย   ข้าวเย็นวันนั้นเป็นเฝ๋อที่รดชาติไม่เอาไหนที่สุด  แถมแพงซะด้วย  กินแล้วคิดถึงก๋วยเตี๋ยวที่แคนทีนของที่ทำงานเราขึ้นมาทันที   จากที่ไปเห็นมา ของกินในลาวแพงกว่าเมืองไทยมากพอสมควรในขณะที่คนลาวมีรายได้น้อยกว่า  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะของที่ขายๆกันอยู่ไปจากไทยแทบทั้งนั้น สภาพห้องพักที่ปากมองพอถูไถได้ แต่ห้องน้ำแย่มาก  ที่สำคัญคือค่าห้องค่อนข้างแพงเมื่อเทียบกับห้องและห้องน้ำ  แต่เราไปถึงตอนดึกมากแล้ว  ได้พยายาต่อรองแล้ว  แต่เจ้าของเขาไม่สนใจอะไรเลย  ตอนดึกๆถึงได้รู้ว่าทำไมเขาไม่ง้อเรา  เพราะมีคนทะยอยเข้ามาพักจนเต็มทุกห้อง   เป็นอันว่าคืนแรกในลาวพวกเราทำใจกับห้องน้ำกันพอสมควร   ....................... ทุ่งนาระหว่างทางไปดูถ้ำ ที่เมืองงอย แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 53 03:17:29 จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:14:24

ความคิดเห็นที่ 12 ตื่นเช้าเดินไปดูตลาดเช้า แต่ด้วยความที่มัวแต่เอ้อระเหย แวะถ่ายรูปนั่นนี่ ปรากฏว่าตลาดวายแล้ว  (ตลาดวาย 7 โมงเช้า) แวะดูเขาทำไคตอนเช้าตรู่  ที่ปากมอง ...................................................... หญิงชาวลาวกำลังตีไค จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:19:18

ความคิดเห็นที่ 13 รถไปหนองเขียว  อ่านออกไหมเขาเขียนว่าอะไร วิ่งไปซักพัก รถจะวิ่งเลียบน้ำบาก ซึ่งไหลไปลงแม่น้ำอูตอนก่อนถึงหนองเขียว ......................................... ประจำคิวรถ ปากมอง จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:25:19

ความคิดเห็นที่ 14 ไปถึงหนองเขียวซักพัก เรือก็ออก เป็นการล่องเรือทวนน้ำ  เรือไปหนองเขียวแน่นมาก  ก่อนกึงเมืองงอย คนเรือต้องวิดน้ำออกจากเรือ  เพราะเรือหนักมาก และกราบเรือก็พ้นน้ำมานิดเดียว  น้ำจึงกระเด็นและสาดเข้ามาในเรือ ร้านอาหารเขาเอาของมาล้างกันที่ท่าเรือ  เรียกว่าล้างกันให้เห็นจะๆเลย   ............................ จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:31:41

ความคิดเห็นที่ 15 เมืองงอยเป็นเมืองนักท่องเที่ยวโดยแท้จริง  ที่พักมีเยอะ  มีหลายราคาให้เลือก   สภาพที่พักที่นี่แตกต่างกับห้องพักที่ปากมองและเมืองสัมพันยังกะฟ้ากะเหว   เราพากันเดินไปดูถ้ำ  เส้นทางที่เดินไปดูถ้ำนั้น บางแห่งเลืยบแม่น้ำงอย ซึ่งไหลมาลงน้ำอูที่เมืองงอย    สิ่งที่ทำให้เราแปลกใจในการเดินทางครั้งนี้ คือการปั่นไฟใช้เองของคนลาว  เป็นการผลิตไฟขนาดเล็กสำหรับแต่ละครัวเรือน  เจ้าของต้องปรับระดับความสูงและขนาดของฝายตามฤดูกาล  หน้าฝนจะมีปัญหามากที่สุดเพราะน้ำเชี่ยวมาก  เขาบอกว่าต้องเก็บได (ตัวปั่นไฟ) ไม่งั้นมันจะพัง  ที่น่าแปลกใจมากก็คือ ลาวกำลังเร่งสร้างระบบส่งไฟแบบกริด เพราะมันสะดวกและมั่นคงกว่าการปั่นไฟด้วยไดเล็กๆแบบนี้  แต่ไฟที่ว่านั้นมาจากเขื่อนขนาดใหญ่ซึ่งแพงและเสี่ยง ที่แปลกอีกอย่างก็คือ ปลาที่นี่แพงมาก  ทั้งๆที่มีแม่น้ำไหลผ่านตั้งสองสาย (น้ำอูและน้ำงอย)   พวกเราเดากันว่าน้ำในแม่น้ำอูค่อนข้างเชี่ยว  ปลาวางไข่ไม่ได้   พี่อังรีเควสบอกว่ามาเที่ยวเมืองน้ำอย่างนี้ ต้องกินปลา  ปลาไนแม่น้ำ (ที่ก้างเยอะมาก) ชิ้นประมาณครึ่งฝ่ามือชิ้นละ 100 บาท   พี่น้อยบ่นว่าทัวร์นี้เก็บเงินแค่ หกพัน แต่จะกินหม้อไฟหม้อสามร้อยเชียวหรือ  พวกเราขอทำกับข้าวกันเองเพราะคนรับออเดอร์เด็กมาก  กลัวว่าจะมือไม่ถึงเพราะลงทุนซื้อปลาสดตั้งสามชิ้น (พูดเหมือนเยอะเลยอ่ะ)  เรากับพี่อังจึงเข้าไปเคาะหม้อ เคาะกะทะ ทำต้มยำ ไข่เจียว และผัดผัก ในห้องครัวของร้านอาหารในเมืองงอย ..................... ฝายกั้นน้ำเพื่อหมุนไดสำหรับปั่นไฟ จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:36:23

ความคิดเห็นที่ 16 เดี๋ยวมาเขียนต่อนะ  ตอนนี้ง่วงแล้ว จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 03:39:41

ความคิดเห็นที่ 17 โห...สนุกน่าติดตาม ถ้าหยุดเขียนเมื่อไหร่โกรธกัน !! จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 08:22:30

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นร้านอาหารนั่นเขาล้างอุปกรณ์ทำอาหารแบบนั้นแล้ว เหอะๆ ไม่รู้จะกล้ากินอาหารของเขาหรือเปล่า คอยกลับมาเขียนต่อค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 08:32:32

ความคิดเห็นที่ 19 มาตามอ่าน  มาตามเที่ยวด้วยคนครับ เรื่องราวน่าสนใจ  น่าติดตามดีครับ อิอิ จากคุณ : อาคุงกล่อง เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 53 10:50:25

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเม้นต์นะคะ เดี๋ยวว่างจะมาเล่าตอนจบค่า ถุงเท้า จากคุณ : Tungtaow เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 53 09:42:38