สองเรา

…สองเรา…
ณ ที่บึงน้ำเล็กๆแห่งหนึ่ง
มีลูกอ็อด 6-7 ตัวกำลังเล่น ว่ายน้ำกันอยู่
ทุกตัวสนุกสนานมากกับการกระโดดโลดเต้น
จากบนผืนหญ้าลงในบึงน้ำ สลับขึ้นลงไปมา

“ ฮือ ฮือ ” เอ๊ะเสียงอะไรนะ ลูกอ๊อดตัวหนึ่งเปรยขึ้น
มันมองไปรอบๆ “นั่น ! ”
มันเห็นแล้ว ข้างหน้ามันห่างออกไป 3 เมตร
ตรงนั้น มีลูกอ๊อด (หน้าใหม่อีกตัวที่ไม่เคยรู้จัก)
กำลังนั่งร้องไห้อยู่บนกิ่งไม้ก้านเล็กลอยน้ำ
อ๊อดหนึ่ง(ตัวที่มองเห็น) มันรีบว่ายน้ำเข้าไปหา
ถามขึ้น “ เธอเป็นอะไรเหรอเปล่าจ๊ะ ? ”
อ๊อดสอง(ตัวนั่งร้องไห้)  “ เปล่าจ้า ชั้นสบายดี ชั้นว่ายน้ำเล่นมาพร้อมกับแม่
แต่จู่ๆแม่หายไป แม่จ๋า แม่อยู่ไหน ? ฮือ ฮือ ”
อ๊อดหนึ่ง “ อ้าว แล้วจะทำยังไงดีล่ะ เอางี้มั้ย ชั้นช่วย
ชั้นกับเพื่อนๆจะว่ายน้ำหาดูรอบๆบึงนี้อีกครั้ง เผื่อเห็นแม่ของเธอ ”
อ๊อดสอง“ จ้า ขอบใจนะ ฮือ ฮือ ”
ผ่านไปสักครู่ เหล่าลูกอ๊อดพากันว่ายน้ำกลับมา
“ เฮ้ย ไม่มี ไม่มี (อ่ะ) ชั้นไม่เห็นใคร ชั้นก็ไม่เห็นด้วยนะ ”
ลูกอ๊อดทุกตัวได้เห็นอ๊อดสองยิ่งเศร้า ยิ่งร้องไห้มากขึ้น
และแล้วอ๊อดหนึ่งเอ่ยขึ้น “ เธอ อย่าร้องไห้เลยนะ
ชั้นว่า แม่เธอก็กำลังหาเธออยู่แหละ
เดี๋ยวก็เจอกัน เดี๋ยวแม่ก็มาแล้ว ระหว่างรอ เราๆมาเล่นน้ำกันดีมั้ย ? ”
ลูกอ๊อดตัวอื่น ต่างพูดขึ้นเสริม “ ไปเล่นเถอะ เชื่อชั้นสิ สนุกมากนะ
เดี๋ยวแม่ก็มา ไปเร้ว ไปกัน”
ว่าแล้วลูกอ๊อดทุกตัวต่างรุมเข้าล้อมรอบอ๊อดสอง
แหย่ แกล้ง ดึง ลาก ควักน้ำสาดใส่
เจ้าแรงชวน ผลักดันของเพื่อนๆ(ใหม่) ช่างน่าติดตามยิ่งนัก
อ๊อดสองยังเด็กมาก มิอาจทาน หยุดใจใฝ่เล่นกับเพื่อนๆได้

และนั้น เวลาอันแสนสนุกของลูกอ๊อดได้เริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง
ต่างเล่นน้ำ กระโดดน้ำ ลัดเลาะแข่งขันดำน้ำกับหมู่ปลาตัวน้อย
ดำผุด ดำโผล่ ดำว่ายตามผิวน้ำ แหน ดินโคลน ตลุยแดนตะไคร่น้ำ
สาหร่าย ผืนพรมต้นหญ้า โขดหิน กระเซ้าแหย่ แกล้งเพื่อนๆ
ส่งเสียงคุย หัวเราะสนั่นลั่นบึง
กว่าจะรู้ตัวกัน เมื่ออาทิตย์เคลื่อนย้ายหมุนตัวเตรียมกลับบ้านนอน
หลังการละเล่นอันแสนสนุก ลูกอ๊อดทุกตัวขึ้นนอนแผ่พัก ผึ่งพุงจนแห้ง
แล้วพากันแยกย้ายกลับที่พัก
อ๊อดสองได้แต่นั่งนิ่ง แอบมีเสียงสะอื้นเบาๆ
อ๊อดหนึ่ง นึกขึ้นได้ เอ่ยว่า…“ เธอ แม่เธอยังไม่มารับเธอเลย
นี่มันเย็นมากแล้วนะ คืนนี้เธอไปพักที่บ้านชั้นก่อนแล้วกัน
พรุ่งนี้ ชั้นจะช่วยเธอออกตามหาแม่ เอ้อ เธอชื่ออะไรเหรอ ”
อ๊อดสอง “ แม่เรียกชั้นว่า…อึ่ง จ้า ”
อ๊อดหนึ่ง “ อุ๊ย จริงดิ เรียกชั้น อ่าง ชื่อเราสองคนคล้องกันเชียวเนอะ
ไป้ กลับบ้านกัน ชั้นหิวมากแล้วล่ะ อึ่งก็คงหิวแล้วสิ
เดี๋ยวเราแวะจับเจ้าแมลงตัวจ้อยๆหลังบ้านชั้นกินกันนะ
แม่ชั้นเลี้ยงไว้ให้ แม่บอกชั้นซนมากชอบลืมกิน ถ้าผอมจะไม่น่ารัก ”
อึ่ง “ จ้ะอ่าง ไปกลับบ้านกัน ”
คืนนั้น บนที่นอน…
อ่าง “ อึ่ง วันนี้เธอสนุกม้าย ”
อึ่ง “ สนุกมากเลยอ่าง ขอโทษนะ ชั้นมารบกวนเธอและเพื่อนๆ ”
อ่าง “ อะไรอึ่ง ไม่พูดอย่างนั้น พวกเราทุกคนสนุกนะ
และดีใจมากที่มีอึ่งเป็นเพื่อนใหม่ของพวกเรา
เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนไม่ช่วยเพื่อนแล้วใครจะช่วยจ๊า
อย่าคิดมาก นอนเถอะ ชั้นง่วงแล้ว พรุ่งนี้จะได้รีบตื่นไปหาแม่เธอ ”
อึ่ง “ อ่าง ชั้น…” อึ่งยังไม่ทันพูดจบประโยค
ได้ยินเสียงกรนดัง…ครอก ครอก ครอก
อึ่ง “ โธ่ อ่าง… เอ้อ ลูกอ๊อดอะไรเนี่ย  กินจู๊จุ ตัวอ้วนกลม
เผลอแป๊บเดียวหลับละ  แต่ยังไง ชั้นขอบใจมากนะ ที่เป็นเพื่อนที่ดีและน่ารัก ”  
รุ่งเช้า…อ่างกับอึ่ง ตื่นนอนแต่เช้า หลังได้อำลาแม่ของอ่างแล้ว
อ่างไม่ลืมคำมั่นที่ให้กับเพื่อน เริ่มพาอึ่งออกว่ายน้ำตามหาแม่
กระแสน้ำไหลเอื่อยๆ ลมสะกิดพัดใบไม้ไหวแต่เล็กน้อย
แดดเริ่มทอแสงจ้าขึ้นเรื่อยๆ  และแล้ว เสียงหนึ่งดังมาแต่ไกล โน้น
“ อึ่งลูก แม่อยู่นี่ ”
แม่และอึ่งรีบกระโจนว่ายน้ำอย่างเร็วสุดเข้าหากัน
แม่ของอึ่งขอบใจอ่างที่ช่วยเป็นเพื่อนอึ่งและดูแลให้อย่างดี

เขาว่า “ งานเลี้ยงต้องมีเวลาเลิกลา ”
แม่ของอึ่ง “ ชอบใจมากนะอ่าง ถ้ามีโอกาสเราจะได้เจอกันอีกนะลูก ”
อ่าง “ ค่ะแม่ ดูแลสุขภาพนะคะแม่ ”
แม่ของอึ่ง ค่อยๆกระโดดห่างออกไป นั่งรออึ่งที่บนเนินโคลน
เวลาแห่งการจากลาของเพื่อนมาถึงแล้ว …
ทั้งอ่างและอึ่งต่างเข้าใจ…เพื่อนดีๆอีกคน ในอีกช่วงหนึ่งของชีวิต
กำลังจะผ่านไป ไม่มีใครหยุดเวลานั้นๆได้
อึ่ง “ อ่าง ขอบใจมากนะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีและน่ารักของชั้น ชั้นจะไม่ลืมเธอ”
อ่าง “ จ้า อึ่ง เราสองคนเป็นเพื่อนกันแล้วนะ
วันไหนเธอผ่านมาแถวนี้ แวะมาหาชั้นด้วยนะ ชั้นจะรอ ”
อึ่ง “ จ้ะอ่าง ชั้นจะกลับมาหาเธอ ไปก่อนนะอ่าง”
อึ่งไม่เงยหน้ามองอ่างอีก รีบกระโดดตรงไปหาแม่
ผู้ที่นั่งรอและมองตามอย่างเข้าใจ
เมื่อทั้ง 3 ห่างกันออกไปได้ 5 เมตร มีเสียงหนึ่งตะโกนดังตามหลังแม่กับอึ่งว่า
“ อึ่ง กลับมาน้า ชั้นจะรอเธออยู่ที่นี่ ”
อึ่งหันไปมองที่จุดกำเนิดของเสียงนั้น ตะโกนตอบไป
“ อ่าง ชั้นจะกลับมา ชั้นจะมาหาเธอ ”
จบแล้วจ้า
+++++
จริงดิ คนรู้จักกี่คน หาที่ไหนก็ได้
แต่เพื่อนดีและน่ารักหนึ่งคน หาได้โดยไม่ต้องกิน…ฮานามิ
( เอ๊ะ มันเกี่ยวกันตรงไหนเนี่ย ช่างเถอะ )
ขอบคุณอ้างอิง : ขนมข้าวเกรียบกุ้ง ฮานามิ
ขออนุญาตใช้สโลแกน(เก่าๆ) ไม่เจตนาเสียดสีแต่อยากกินแล้วล่ะ  

27 มี.ค.2553

จากคุณ	: PANPISA
เขียนเมื่อ	: 27 มี.ค. 53 21:35:05