ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อสร้างตึกแถวส่วนหน้าและส่วนหนึ่ง รวมทั้งส่วนของโครงการและได้ทำการขายหมดแล้ว ก็นำเงินส่วนที่ได้กำไรมาสร้างโรงแรมแห่งนี้ต่อ โดยการกู้เงินจากสถาบันการเงินส่วนหนึ่ง เพราะเครดิตตระกูลเศรษฐีภูเก็ตดังกล่าวดีมากในสมัยนั้น จึงได้วงเงินมาหมุนเวียน/สร้างโรงแรมดังกล่าว จนสร้างโรงแรมเสร็จและเปิดให้บริการ กิจการไม่อยู่ในระดับที่จะว่ากำไรมากก็ไม่ใช่ จะว่าขาดทุนก็ไม่เชิง แต่อาศัยการตลาดที่ดีและแบรนดิ้ง(Branding) ที่ดีว่า เป็นโรงแรมชั้นหนึ่งจริง ๆ และราคาแพงกว่าโรงแรมทั่วไปในหาดใหญ่ เรียกว่า มีระดับในการเข้าพักโรงแรมแห่งนี้ พักแล้วดูดีมีสกุลรุนชาติ มีส่วนลดพิเศษสำหรับข้าราชการ เซลล์แมน และเป็นการสร้างเครือข่ายความสัมพันธ์ทางธุรกิจที่ดีกับข้าราชการ นักการเมือง รวมทั้งใช้ทดแทนการเลี้ยงดูปูเสื่อ ที่แต่เดิมจะต้องจ่ายให้กับบุคคลภายนอกหรือสถานที่แห่งอื่น เป็นการจ่ายภายในองค์การให้มากขึ้นเรียกว่า เงินทองไม่ค่อยรั่วไหล เรือล่มในหนองทองจะไปไหน ควักจ่ายกระเป๋าซ้าย รับกลับคืนกระเป๋าขวา อะไรทำนองนั้น มีที่จอดรถยนต์ที่หมุนเวียนขึ้นไปถึงห้าชั้น เป็นอะไรที่แปลกใหม่มากของหาดใหญ่ช่วงนั้น ด้านข้างก็มีบริเวณถนนสาธารณะ/พื้นที่สาธารณะ ให้เป็นที่จอดรถยนต์ได้ค่อนข้างสะดวกสบาย โรงแรมยังมีห้องประชุมสัมนา ห้องอาหาร ห้องจัดเลี้ยง ส่วนนี้เป็นรายรับเสริมและรายรับหลักของโรงแรมนี้ เพราะสมัยก่อนการให้บริการส่วนนี้ของโรงแรม ยังไม่มีเลยในหาดใหญ่ เมื่อโรงแรมแห่งนี้บุกเบิกขึ้นมาเป็นรายแรกที่เป็นกิจลักษณะ ก็มีรายรับหลักก็ได้จากส่วนราชการ ที่มักจะมาจัดการประชุม ฝึกอบรมสัมนา รับรองแขกผู้ใหญ่ เป็นรายรับหลัก รองลงมาก็เป็นหน่วยงานประกันภัย หรือเอกชนที่มีรายได้ค่อนข้างดีมาใช้สถานที่ในโรงแรมตาม ๆ กันมา ทำให้ต่อมาโรงแรมในหาดใหญ่ก็เรียนรู้ (copy and development) และนำมาพัฒนาเป็นรายรับเสริมของทุกโรงแรมในปัจจุบัน แต่สักพักชาวบ้านห้องอาคารพาณิชย์(ตึกแถว)ก็เริ่มโวยวาย ที่โครงการไม่ยอมสร้างโรงภาพยนต์เสียซักทีหนึ่ง ทำให้ร้านค้าบ้านเรือนแถวนั้นกลางคืนค่อนข้างเงียบเหงา แต่โรงแรมกลับมีรายได้ค่อนข้างดีคือ เงียบสงบ และมีรายรับจากการให้บริการต่าง ๆ ภายในโรงแรม เช่น ห้องอาหาร ห้องดิสโก้เทค เพราะการไปใช้บริการที่อื่นในหาดใหญ่ ถือว่าค่อนข้างไกลและหารถรับจ้างมาส่งที่โรงแรมค่อนข้างแพง/หายาก ทางโรงแรมและเศรษฐีเจ้าของที่ภูเก็ต กลัวเสียชื่อเสียงมากเลยต้องยอมทำการสร้างโรงภาพยนต์ขี้นมา เพราะคาดว่าจะเป็นสนามแม่เหล็กส่วนหนึ่ง ของการสร้างสีสรรค์และความสว่างไสวยามค่ำคืน ให้กับให้มีลูกค้ามาใช้บริการเพิ่มขึ้น จำได้ว่าไปดูน้อยกว่าห้าครั้ง เพราะค่อนข้างไกลในสมัยนั้น และรอบข้างค่อนข้างเปลี่ยว โดยเฉพาะถนนสามชัย ที่มีทางต่อเชื่อมเข้าโรงแรมแห่งนี้ เดี๋ยวนี้เป็นที่จอดรถยนต์ทำความสะอาดของเทศบาลนครหาดใหญ่ ส่วนบริเวณตรงข้ามเป็นบ้านพักเจ้าหน้าที่เทศบาลในปัจจุบัน บริเวณที่จอดรถเดิมเป็นสถานที่โรงฆ่าสัตว์ในหาดใหญ่ ก่อนย้ายไปที่ปัจจุบันที่แถวถนนปุณกัณฑ์(หลังมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์) เคยขับรถจักรยานยนต์ไปกันสองคนกับเพื่อนประมาณเที่ยงคืน ไปดูเขาฆ่าวัว ฆ่าหมู ส่งขายเขียงในตลาดสด/ตลาดชีกิมหยง ในหาดใหญ่ (ไม่ใช่ซาดิสต์อะไร อยากรู้อยากเห็นอะไรทำนองนั้น) ไม่นานนัก ทีวีสี ก็เริ่มมีการให้บริการในประเทศ ทีวีสีจากเมืองนอกก็ทะลักเข้ามาขายในหาดใหญ่ เป็นสินค้าชายแดนที่ขายดีมาก และราคาถูกกว่ากรุงเทพฯ มาก (ภาษาที่สุภาพของที่นี่ห้ามเรียกว่า สินค้าเถื่อน หรือหนีภาษี เพราะบางอย่างก็นำเข้าถูกกฎหมาย/ หรือมีสิทธิ์นำเข้าตามกฎหมายศุลกากร เช่น เหล้าหนึ่งลิตร บุหรี่สองร้อยมวน ของใช้ส่วนตัวเล็กน้อย ฯลฯ) ต่อมาก็ตามด้วยวิดีโอเทป (สมัยก่อนยอดนิยมมาก) ทำให้มีกิจการหนังวิดีโอให้เช่า/หนังก๊อปปี้ขายดีมาก มีผลกระทบกับโรงภาพยนต์อย่างต่อเนื่องและยาวนาน จนสุดท้ายหลายโรงภาพยนต์หลายแห่งในหาดใหญ่ต้องเลิกกิจการไป รวมทั้งโรงภาพยนต์แห่งนี้ก็เช่นกัน ปัจจุบันได้ Renovate โรงภาพยนต์แห่งนี้ เป็นอาคารพาณิชย์ขายไปหมดแล้ว ขณะเดียวกันตอนนั้นทางโรงแรม ก็เริ่มขยายอาคารโรงแรมเพิ่มขึ้นอีกเฟสหนึ่งด้านข้าง(เป็นรูปตัว L) เป็นการก่อสร้างที่เสร็จรวดเร็วมาก เพราะใช้ระบบแบบเมืองนอก คือคานและเสาเหล็กเชื่อม/ขันน็อตติดต่อกัน แล้วค่อยตกแต่งใส่ พื้น เฟอร์นิเจอร์ สุขภัณฑ์ต่าง ๆ ภายหลัง เรื่องนี้จำได้ว่าเคยถามเพื่อนรุ่นพี่ ที่เป็นวิศวกรธนาคารไทยแห่งแรกว่า ทำไมเมืองไทยไม่นิยมการก่อสร้างแบบนี้ เพราะเสร็จเร็วและดูแข็งแรงด้วย แกบอกว่า ถ้าระบบดับเพลิงดีและดับได้เร็วก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าดับได้ช้าตึกทั้งตึกจะยุบตัวลงมาอย่างรวดเร็วมาก เพราะเหล็กถ้าถูกความร้อนมาก ๆ ก็จะขยายตัวและเสียสมดุลย์ จะอ่อนยวบลงมาได้เลย (เหมือนการเผาไฟดัดลวดเหล็กทำนองนั้น) ก็ยังไม่เชื่อแกมากนักในตอนนั้น คิดว่าเป็นไปได้อย่างไร จนเจอเหตุการณ์ 9-11 ที่มีการถล่มตึก world trade จึงได้เข้าใจเรื่องนี้มากขึ้น แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 13:48:05 แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 08:54:00 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 23:01:41

ความคิดเห็นที่ 2 ลุล่วงสมัยนายกชาติชาย  ชุณหวัน ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์บูมมากในทุกแห่งหนทุกตำบลในประเทศไทย ผู้บริหารของโรงแรมแห่งนี้ก็รายรับเพิ่มขึ้นมากเช่นกัน เพราะตอนนั้นอะไร ๆ ก็ดีไปหมด การเงินสะพัด ซื้อหุ้นอะไรก็รวย ขายที่ดินก็ได้เงินมากมาย คำว่าจนไม่มีอยู่ในประเทศไทย กิจการโรงแรม การสัมนา ห้องอาหาร ดิสโก้เทค ก็แน่นไปหมดทุกแห่ง จำได้ว่าธนาคารไทยแห่งแรกจัดสัมนาธุรกิจในอนาคต เกี่ยวกับระบบเครือข่ายและสถานีโทรทัศน์ ไอทีวี โดยรองกรรมการผู้จัดการใหญ่ คุณบรรณวิทย์ บุญรัตน์ (ถึงแก่กรรมแล้ว) ต้องแย่งห้องประชุมช่วงห้าโมงเย็นกับธนาคารเคสีเขียว ทางธนาคารสีเขียวก็ไม่ยอมให้ล่วงเลยเวลา เพราะต้องการใช้ต่ออ้างว่า กำนันมารอแล้ว (กำนัน ใหญ่กว่าผู้ใหญ่บ้านอยู่แล้ว  ดังนั้น กำนันมา ก็ต้องใหญ่จริง ๆ) ทางธนาคารสีม่วงก็ต่อรองเวลาขอเวลาเพิ่มเติม เพราะกำนันฝ่ายธนาคารสีม่วง  ยังพูดไม่จบประเด็นที่ต้องการจะพูด ทางฝ่ายขาย/ผู้จัดการโรงแรมก็ต้องขอร้องกันทั้งสองฝ่าย สรุปว่าธนาคารสีม่วงผิดตรงที่ไม่รักษาเวลาในการใช้ห้องประชุม ธนาคารสีเขียวก็มีส่วนผิดในด้านการไม่ยอมลดราวาศอก/เอื้อเฟื้อ ให้กับผู้ทำธุรกิจแบบเดียวกันและแข่งขันกัน (พุทธศาสนาสุภาษิตเคยตรัสว่า ควรมีความเอื้อเพื้อต่อกัน) เรื่องนี้เล่าได้เพราะเหตุการณ์ล่วงเลยมากว่าสิบปีแล้ว ที่จำได้ดีเพราะอยู่ในเหตุการณ์วันที่มีการ หันหน้าไปคนละทาง สร้างดาวกันคนละดวง ช่วงชิงไปสู่สวรรค์ ใครไม่ทันเป็นคนล้มตาย เมื่อผู้บริหารโรงแรม/เจ้าของที่ภูเก็ต มีความเห็นว่าธุรกิจอสังหาริมทรัพย์มีแนวโน้มดี ก็เลยเพิ่ม/ขยายกิจการไปซื้อที่ดิน ด้านหลังอาคารพาณิชย์บริเวณแถวถนนรัถการ ด้านหน้าเป็นพื้นที่ว่างของการรถไฟแห่งประเทศไทย หรือเป็นระยะห่างจากเส้นทางวิ่งของรถไฟ ต้องลอดสะพานลอยข้ามทางรถไฟเข้าไป อยู่ใกล้กับสนามพระใต้พานลอยหาดใหญ่(สะพานลอย) มีการคาดการณ์โครงการว่าจะทำเป็นตลาดเกษตร แล้วทางเทศบาลนครหาดใหญ่จะทำถนนเลียบทางรถไฟให้ แต่โชคชะตาฟ้าลิขิต  ลิขิตฟ้ายากคาดเดา และ ยากแก้ไขได้ ธุรกิจที่ว่าดีกลายเป็นเลวร้ายอย่างมหันต์ บ้านขายไม่ออก เงินไม่สะพัด ธง NPL โบกสะบัด จนทำให้กิจการอาคารพาณิชย์ชุดนี้ล้มไปทั้งยืน แม้ว่าจะมีการก่อสร้างเป็นโครงร่างตึกเสร็จแล้วบางส่วน ปัจจุบันมีผู้เข้าไปครอบครองทำประโยชน์ แบบไม่ชอบด้วยหลักการณ์/กฎหมายส่วนหนึ่ง สถาบันการเงินที่ปล่อยเงินให้ก็ปล่อยเลยตามเลย ยังไม่ทราบว่าสถาบันการเงินไหนดูแลเรื่องนี้ การพัฒนาจัดขายก็ลำบากเพราะสภาพทำเล และปริบทความต้องการอาคารพาณิชย์เปลี่ยนแปลงแล้วส่วนหนึ่ง กิจการโรงแรมแห่งนี้ก็มีการปรับโครงสร้างหนี้หลายครั้ง มีการเปลี่ยนสถาบันการเงินถึงสองสามครั้ง มีการแก้ไขทิศทางฮวงจุ๊ยก็หลายครั้ง แต่ละครั้งก็ต้องเสียเงินเสียทอง ก็ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง ตามเหตุปัจจัยโชคเคราะห์และกรรมเก่า (มีเขียนถึงบทหนึ่งในเรื่องฮวงจุ๊ยที่หาดใหญ่) สุดท้ายก็ต้องให้มีการบริหารแบบเช่าจากสถาบันการเงิน แทนการทิ้งร้างเป็นสภาพอาคารโบราณในอดีตไป ผลพวงของการพัฒนาโรงแรมแห่งนี้ ทำให้ที่ดินข้างเคียงได้อนิสงค์คือ สวนศิริ (มีชื่อถนนสวนศิริ) แต่เดิมเป็นสวนผัก/สวนผลไม้ เป็นที่เปลี่ยวมากไม่ค่อยมีราคาก็มีราคาเพิ่มขึ้นมา จำได้ว่ามีคนทำเป็นเต็นท์ขนาดใหญ่ กั้นเป็นห้องเล็ก ๆ มีผ้าใบ/ม่านปิดกั้นเป็นเขต มีมุ้งกางขนาดพอนอนได้ แล้วให้นักเรียนนักศึกษาเช่าในราคาถูกมากเดือนไม่กี่ร้อย โดยใช้ห้องน้ำห้องส้วมรวม กลางวันก็ร้อนมาก เรียกว่าเข้าไปนอนไม่ค่อยได้เลย มีการสร้างสะพานสัญจรเชื่อมต่อกับที่ดินแปลงนี้ เพิ่มขึ้นอีกหลายสะพานและหลายเส้นทาง จนเป็นทางสาธารณะที่สะดวกขึ้นมาก จนทำให้การสัญจรสะดวกขึ้นมากจนถึงทุกวันนี้ ตอนนี้บริเวณใกล้กับโรงแรมดังกล่าว ก็กลับกลายเป็นสถานที่ศูนย์กลางชุมนุม แหล่งที่ตั้งโรงเรียนกวดวิชาในหาดใหญ่ ที่มีหลายโรงเรียนและหลายแบรนด์ดัง จากกรุงเทพฯ มาเปิดให้บริการ เพื่อให้บริการกับนักเรียนระดับประถมศึกษาถึงมัธยมศึกษา ที่เตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย หรือ Onet Anet แต่ก็เคยมีเหตุร้ายครั้งหนึ่งคือ ประมาณปลายปีที่แล้ว ต้นไม้ที่ปลูกด้านหน้าอาคารพาณิชย์ต้นหนึ่ง รากที่ชอนไชได้ไม่ลึกมากนัก ช่วงฝนตกหนักผ่านมาหลายวันแล้ว ช่วงหลังเกิดพายุพัดหมุนอย่างแรงในวันนั้น เกิดการล้มลงมากลางถนนทับถูกนักศึกษา มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งแรกของภาคใต้ ที่ขับรถจักรยานยนต์ผ่านแถวนั้น ทำให้ตายคาที่หนึ่งคน บาดเจ็บสาหัสหนึ่งคน จนเทศบาลต้องตัดกิ่งก้านสาขาต้นไม้ ให้ลดลงจากเดิมจนเห็นต้นไม้ในสภาพปัจจุบัน เขียนขึ้นจากความทรงจำที่เลือนลาง ก่อนที่ความทรงจำเก่า ๆ จะเลือนหายไป ภาพบริเวณสังเขปโครงการดังกล่าวจาก Google Maps จะเห็นว่ามีคลองเตยล้อมรอบเป็นรูปตัว U แต่ในภาพจะมีเส้นสีขาวทับลงไปด้านถนนเพชรเกษม จนดูว่าไม่ล้อมรอบ แต่ถ้า Search จาก Google ก็จะเห็นสภาพอาคารภายในแผนที่ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 09:37:24 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 53 23:06:42

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาอ่านครับ กี๊ฟหมด. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 05:35:02

ความคิดเห็นที่ 4 แวะมาอ่านค่ะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 05:57:14

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณที่เขียนให้ได้อ่านได้เห็นภาพนะคะ แต่คนที่รู้ว่าที่แปลงนี้ เป็นแปลงเดียวกันหรือเปล่า ? ก็ไปสวรรค์เสียแล้ว คนที่อยู่ ก็ ไม่รู้เรื่อง เพราะตอนนั้ เขายังเด็ก ๆ แต่ได้เห็นทิวทัศน์รอบเมือง หาดใหญ่   ก็รอถามเขาอีกที ก็ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 12:23:11

ความคิดเห็นที่ 6 เดาชื่อ รร. ออก อิอิ จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 14:57:05

ความคิดเห็นที่ 7   อ่านแล้ว...น่ากลัวจัง...ตอนต้นไม้ทับคน จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:44:57

ความคิดเห็นที่ 8 รร. นี้ ตอนเด็กๆ ไปพักทุกทีทีไปหาดใหญ่เลย เหตุการณ์ต้นไม้ล้มทับนักศึกษา ตอนนั้นก็อยู่หาดใหญ่พอดี ได้ยินเรื่องมาเหมือนกัน จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:45:46

ความคิดเห็นที่ 9 มาอ่านค่ะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:32:15

ความคิดเห็นที่ 10 สงสัยจะไม่เคยเห็นโรงแรมที่ว่านี่ค่ะเพราะนึกภาพไม่ออก จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 01:39:08

ความคิดเห็นที่ 11 ทดสอบการ Post เพลงโปรด จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 22:06:10