ความคิดเห็นที่ 1 กาลก่อนโลดแล่นห้อง       รัชดา บัดนี้แวะเวียนมา               ห้องนี้ หวังเพียงฝากใจหา            อิงแอบ สักเพียงหนึ่งมิตรชี้            ฝากเนื้อ ฝากตัว(ด้วยนะครับ) แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 12:22:33 จากคุณ : ฮั่นตงอ๋อง เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 12:21:38

ความคิดเห็นที่ 2 เขียนกลอน ก็ต้อง เขียนให้คน ที่เค๊ารัก บทกลอนอ่านซีคะ รับรอง ว่า  จะได้รับความซาบซึ้งอย่างมากมายค่ะ หากเราเขียน ให้คน ที่เห็นค่า จะรู้ว่า บทกลอนนี้ มีความหมาย งามหนักหนา ทั้งคุณค่า อีกมากมาย ร้อยเรียงร่าย พจนารถ ทีวาดวาง..   ยินดีต้อบรับ สู่ห้องกวี ถนน นักเขียนค่ะ มีคนเขียนกลอน เยอะๆ ดีจังเลย จะได้แลกเปลี่ยนผลงานกันอ่านค่ะ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 14:46:54

ความคิดเห็นที่ 3 เขียนได้น่ารัก น่าเห็นใจมากค่ะ.. ฝีมือดีค่ะ..  น่าจะเว้นวรรคระหว่างบทนะคะ จะได้อ่านง่าย สวยงาม ยินดีต้อนรับค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 14:56:07

ความคิดเห็นที่ 4   เขียนกลอนเพราะค่ะ...แต่อ่านแล้วทำไมเศร้าจัง คราวหน้าขอเป็นแบบสนุกสนานได้ไหมคะ... จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:50:38

ความคิดเห็นที่ 5 เขียนกลอนรักฝากไว้ให้เธออ่าน เขียนกลอนหวานดังใจใฝ่ฝันถึง เขียนกลอนหวังผูกมิตรให้ติดตรึง เธอไม่ซึ้งเพราะไม่รักพวกนักกลอน. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:19:48

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบขอบคุณ ความอบอุ่น ที่มอบให้ ซาบซึ้งใจ เปี่ยมล้น เป็นหนักหนา ยินดีล้ำ การต้อนรับ ที่ได้มา สุขอุรา ที่อุสาห์ คอมเมนท์กัน ขออภัย ถ้าไม่เพราะ ไม่จับจิต เด็กน้อยนิด คือฝีมือ แต่งกลอนฉัน หวังเพียงแค่ เติบใหญ่ ในสักวัน ฝากรำพัน ประจักษ์ตรึง ซึ่งคำกลอน วอนพวกท่าน เอ็นดู ช่วยสอนสั่ง เป็นพลัง แก่เด็กน้อย คอยสั่งสอน ถ้าดื้อดึง อย่าขึ้งโกรธ โปรดอาทร คือคำวร ที่ผมวาน ผ่านสู่คุณ... จากคุณ : ฮั่นตงอ๋อง เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 53 11:54:22