รถไฟของการเดินทาง (ความเรียง)

.....รถไฟของการเดินทาง.........

สองเท้าเล็กๆ ของเรา
ที่เริ่มก้าวขึ้นขบวนของรถไฟ
เรามองเห็นเบาะนั่งเต็มไปด้วยผู้คน
ในใจของเราไม่รู้ว่า เขาไปไหน
เรานั่งที่เบาะนั่งของขบวนรถไฟ
พร้อมกับการเดินทางด้วยเสียงของความคึกคัก
เรามีพ่อแม่ และครอบครัวนั่งอยู่ข้างๆ

เราเห็นผู้คนแปลกหน้า ต่างขึ้นมาจากชานชลา
และขึ้นมาบนรถไฟ ขบวนเดียวกัน
สถานีหนึ่งๆ มีคนขึ้นมาร่วมขบวนเดียวกัน
และลงไปจากขบวนรถไฟคันเดียวกัน

บางคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ เบาะเดียวกับเรา
จากคนแปลกหน้าสักพัก เราก็เริ่มชินหน้า
เรามองเห็นด้วยความหวาดกลัวบ้าง
แต่มีมือของพ่อและแม่คอยจับมือเราไว้

ชีวิตของการเดินทาง ของเราเริ่มโตขึ้น
สองเท้าของเราที่เคยเล็ก ก็ใหญ่โตขึ้น
ตามขบวนรถไฟที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้า
ผู้คนผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
จากสถานีแล้ว สถานีเล่า
บางคนเคยร่วมทางและเคยพูดคุย
บางคนเคยร้องไห้ และยิ้มให้กัน
ในชานชาลา นั้นๆ

บางครั้งควันไฟที่ลอยล่อง
จากปล่องไฟของหัวขบวน
ก็เหมือนกับควันไฟของปล่องไฟจากงานศพ
เราเคยเห็นคนเหล่านั้น
และเคยใช้ชีวิตร่วมกัน
เมื่อถึงเวลาของสถานีสุดท้าย ของเขา
เราก็เห็นภาพสุดท้ายเขา ด้วยควันไฟ

เมื่อขบวนรถไฟพาเรามาได้สักพัก
เราก็เคยจากลาพ่อและแม่
ไว้ที่สถานีที่แห่งความรัก
และเรายังก้าวขึ้นขบวน
ไปต่อด้วยวันที่เติบโต

เราเรียนรู้และรู้จักผู้คนมากขึ้น..บนรถไฟ
เราสูญเสียและร่ำลา กับผู้คน
ที่เคยอยู่บนเส้นทางเดียวกัน
เรามีมือของเราที่สัมผัสเบาะนั่ง
ที่เคยมีคนข้างๆ เคยนั่งร่วมทาง
และเราก็ได้พบเจอคนที่เป็น ที่รัก
บนขบวนรถไฟนี้
เรามีชีวิต ที่เรียนรู้ว่า รถไฟยังเคลื่อนไปข้างหน้า
ไม่ว่า...สถานี ที่ผ่านมาจะเป็นเช่นไร
เราจะเติบโตไปพร้อมกับขบวนรถไฟ ...ของการเดินทาง เสมอ


..เอก...

จากคุณ	: akemusic80
เขียนเมื่อ	: 1 เม.ย. 53 02:52:10