ความคิดเห็นที่ 1 ~ ไซเบอร์แช็ต ~ ~ โลกไซเบอร์คละเคล้า ...... คุณอนันต์ คลาคล่ำโทษมหันต์ ............ ห่อห้อม แสนสะดวกสารพัน ............. เพียงกด ทางเสื่อมสังคมด้อม ........... ดอดเต้นพันตู ~ กูเกิ้ลสารพัดค้น .............. ความนัย แคมฟร็อกมองเพลินไป........ อาจสะดุ้ง เว็บหาคู่ออนไลน์ ............... หลายหลาก เอ็มเอสเอ็นแช็ตฟุ้ง ............ ฟ่องฟ้าถึงกัน ~ เว็บแคมครั้นติดตั้ง .......... ต่อสาย โต้ตอบพูดคุยสบาย ............ เบิ่งหน้า อะเมซิ่งฉิงชาย .................. ชมชอบ บ้างวิชาแก่กล้า .................. แกะแก้โชว์วิว ~ หนุ่มกระจิ๋วอยากรู้ ........... อยากเห็น คลิกลิสต์เอ็มเอสเอ็น ........... อ่านค้น สาวหนึ่งโพสต์ไว้เป็น ......... ปมสะดุด "มีเปล่าหนุ่ม ม.ต้น ............. แต่น้องมหา'ลัย" ~ นึกในใจอย่างนี้ .............. น่าลอง เราก็เด็ก ม.สอง ................. แสบด้วย ถึงจะไม่ช่ำชอง .................. เชิงหนุ่ม เพียงแค่นี้เรื่องกล้วย ........... กะล่อนไว้เป็นพอ ~ ไม่รีรอแอดท้า .............. ทักทาย ใครแน่จริงไม่อาย .............. เปิดกล้อง สาวแช็ตก็ไว้ลาย ............... ใช่เล่น เธอบอกให้คอยจ้อง ........... จ่อหน้าชิดคอมฯ ~ เหมือนโดนบอมบ์ตื่นเต้น ... ตูมตูม มองภาพเว็บแคมซูม .......... ส่องเสื้อ รู้แต่ว่าอูมอูม ..................... อวบอวบ แขนกุดผ้าสี เนื้อ ................ แนบเนื้อคอกลม ~ ชมพลางพิมพ์ยั่วเย้า ....... ยอไป "เธอหุ่นงามไฉไล ............... อู่ฮู้ ถอดเสื้อออกกล้าไหม .......... มาซี่ เราถอดบ็อกเซอร์สู้ ............. ศึกนี้แลกกัน" ~ ทันทีเธอถอดเกลี้ยง ........ กุมทรวง แถมตอกกลับมาทวง .......... ที่ท้า "หนุ่มจริงรึหนุ่มลวง ............ ละนั่น เห็นแต่เสื้อลายฟ้า .............. ฝ่อแล้วละซี" ~ ทางหนีทีไล่ตื้อ ............... ตามัว ด้วยศักดิ์ศรีลืมกลัว ............ กลับห้าว บ็อกเซอร์ถอดถึงหัว ............ เข่าอ่อน เสียงแม่เรียก"กินข้าว" ........ ลั่นบ้านตะเบ็งมา ~ ดังประกาศิตไร้ .............. แรงทาน รีบปิดคอมฯลนลาน ............ ลุกลี้ ชั้นบนวิ่งลงปาน ................. เป็ดเหาะ แว้บนั่งลงเก้าอี้ .................. อุบยิ้มแหยแหย ~ พ่อแม่รออยู่พร้อม ........... เพรียงกัน แม่รี่พี่สาวพลัน .................. โผล่เข้า มานั่งอย่างหุนหัน ............... หัวยุ่ง แฟร้งค์ตกใจร้อง"เอ้า! ........ โอ่ยแหย้แล้วตู" ~ ดูเสื้อแมรี่แล้ว ................ หลบตา แมรี่ก็มองมา ..................... ปากอ้า มือชี้ส่อภาษา .................... สารสื่อ ("เฟ้ยนี่เสื้อลายฟ้า ............ ไอ่แฟร้งค์มรึงเหรอ") . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 17:50:30

ความคิดเห็นที่ 2 พี่ลองแล้ว พอจะขึ้นบทสาม มักเบนไปทางอื่น เหอๆไม่ง่ายเลย แล้วจะเขียนมาอีกนะ >< >< >< >< >< >< กุหลาบนี้มอบให้             หนึ่งนาง แถมรักที่อำพราง            เก็บไว้ ชอบกลิ่นกุหลาบวาง        บนภาพ เหมือนบอกจิตมีไข้         ซ่อนช้ำคำนึง คิดถึงเกินลบล้าง            ความจริง คิดหนักยากท้วงติง          โศกซ้อน อารมณ์วุ่นมาพิง              ยามห่าง กันนา ในใฝ่มักมีก้อน                เจ็บพร้อยเธอเมิน จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 21:16:21

ความคิดเห็นที่ 3   คิดถึงเธอมากแท้         เหลือเกิน ใจเจ็บยามเธอเมิน        บ่นร้าย ทุกคืนดั่งเผชิญ             มนต์ด่าว หลับยากละเมอคล้าย     เหม่อบ้าพึมพำ คำใดจะเจ็บเศร้า            เท่าเลือน เธอบอกจะมาเยือน         ทุกเช้า ก็เงียบไม่เห็นเหมือน       ดังว่า พาซ่อนแต่รอนเคล้า        ทุกข์ไหม้ใจหมอง มองไปหาใช่ได้              พบเจอ มีแค่เงาเป็นเกลอ             อยู่ข้าง จากเช้าจรดค่ำเผลอ          เรียกบ่อย เลยนา ยังโศกอยู่กับสร้าง            ใคร่ได้พบเจอ 5555 ของปีศาจน้อยใช้ได้ไหม คุณยามี่ๆๆๆ จากคุณ : ปีศาจน้อยจอมซน (ปีศาจน้อยจอมแก่น) เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 22:24:09

ความคิดเห็นที่ 4 . ดวงใจ ...................................................... ~ ดวงใจใครที่แท้ ....... ทุกคน มีสิทธิ์จะคิดรน ........... รักได้ ถึงอยู่ห่างไกลจน ........ จรดเขต ยังส่งใจไปใกล้ ........... กรุ่นซึ้งสุดแสน ~ อ้อมแขนสองฝั่งข้าง ..... ของฉัน คอยกอดความสัมพันธ์ ...... ภักดิ์พร้อม คอยรักต่อเติมวัน ............. หวังวาด จริงจากดวงใจน้อม .......... แนบนั้นชื่นกมล ~ เธอเป็นคนต่างด้าว ....... ต่างแดน แต่มอบไมตรีแสน ............ สลักสล้าง มีใจมั่นมิแคลน ................ คลอนเคลื่อน รักซื่อตรงคงกว้าง ............ กว่าผู้ใดเสมอ ~ เธอเป็นความสว่างแพร้ว ..... พราวเนอ ดั่งเพชรประกายเลอ............... เลิศล้ำ เพียงจุมพิตจากเธอ ............... ที่มอบ ฉันภาคภูมิใจซ้ำ ................... สุขทั้งคืนวัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 22:45:47

ความคิดเห็นที่ 5 ความรักเราต่างแพ้..................อารมณ์ ฉันบ่นเธอมิชม........................กลับบึ้ง เธอชอบข่มฉันจม....................ความเจ็บ ทุกค่ำเราต่างขึ้ง.....................โกรธแค้นชวนตี มีหลายคราวจิตฟ้อง...............ฉันกลัว เธอแย่เฝ้าเมามัว....................สิ่งร้าย ฉันเตือนอย่าทำตัว.................เหลวแหลก เธอกลับบ่นว่าคล้าย................แม่ชั้นจริงจริง จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 23:38:37

ความคิดเห็นที่ 6 ขออภัยอย่าเศร้า................เสียใจ พี่ผิดโมโหไป......................อย่าช้ำ ความรักที่เต็มใน.................ใจพี่ ยังภักดีขอย้ำ......................พี่นี้รักจริง สิ่งใดที่ผิดแล้ว.....................อย่าจำ ขอแค่เธออย่ากำ..................จิตแค้น รักที่บอกทุกคำ.....................พี่มั่น ยังรักเธอเทียบแม้น ..............ฟากฟ้ารักดิน จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 00:21:15

ความคิดเห็นที่ 7 . ดอยกิ่วลมสมสวาท .................................................. ๕๙. ดอยกิ่วลมพิศฟ้า ..... ยามเย็น ปุยเมฆเป็นสายเห็น ......... แห่ห้อม ทิวเขาทอดแนวเป็น ........ ปอยยอด แสงสาดทาบเงาย้อม ....... หยาดแต้มสีสัน ๖๐. ราวสวรรค์สรรค์ภาพฟ้า ..... เพียงทะเล ลมเยือกเย็นถ่ายเท ................. กระทบหน้า กิ่งสนแกว่งไกวเห ................... หันโยก โยนเอย ยามเมื่อสนธยาล้า .................. เลื่อมรุ้งหลากสี ๖๑. นาทีสุริยะคล้อย ..... คลายดวง คราเมฆมองล่องลวง ..... ล่วงพลิ้ว สีแสงฉากภาคปวง ........ แปรภาพ พลันเอย เงาทาบทึมทอริ้ว ........... ราศร้างลานัยน์ ๖๒. ใจพลอยลอยเลื่อนคล้าย ..... ความฝัน อันว่ายเวียนวารวัน .................... วาดรุ้ง ด้วยรักแอบอิงอัน ...................... อิงแอบ ไว้เอย จมจ่อมจนฟายฟุ้ง ..................... ฟ่องเร้ารัญจวน ๖๓. หวนคำนึงย่างย้อน ..... เยื่อใย ความห่วงหาคราไกล ......... ก่อแล้ว เกาะกุมอยู่ภายใจ ............. จรัสดั่ง ดาวเอย ดารดาษราตรีแพร้ว ........... กะพริบพร้อยแพรววาว ๖๔. แสงดาวสุดฟากฟ้า ..... พราวงาม ดูดั่งตาเธอวาม ................. วาบจ้อง สะกดอยู่ทุกยาม ................ ยลยิ่ง มนตร์เอย เกินกว่าห้ามใจพร้อง .......... พร่ำเพ้อรำพึง ๖๕. ถึงเธอเพียงภาพแม้น ..... มีเรา คืนค่ำบนดอยเขา ................ เขตฟ้า เพียงสองสอดซบเนา ........... แนบสนิท ปลดปล่อยใจไขว่คว้า ........... ไขว่ข้ามเขตสรวง ๖๖. อย่าหวงอย่าปิดป้อง ..... ปรางหอม ขอชื่นเชยชมดอม .............. ด่ำซึ้ง เกินนิดกว่าหน่อยยอม ......... อย่าหลบ เลี่ยงรา เถิดอย่าอายอกอึ้ง .............. อุ่นแก้มนาสา ๖๗. ปรารถนาอันนุ่มน้อม ..... แนมนวล โสมส่องแสงสบยวน ........... ยิ่งแล้ว ยิ่งเชยยิ่งชายชวน .............. ชมพลอด พร่ำเฮย ปองปลดปมปลายแพร้ว ....... พร่ำย้ำเยินยอม ๖๘. อ้อมโอบอิ่มอุ่นเอื้อ ..... เอนโอน เพราพุ่มพรางไพรโพลน ..... พร่างพลิ้ว ยอยวงยะยวบโยน ............. ยังยอด เรือนทอดระทวยริ้ว ............ เท่ารู้เทียวราย ๖๙. ดาวพราวพรายพร่างฟ้า ..... ฟายเดือน พลันเมฆมาบังเหมือน .............. ม่านกั้น ลมบนชื่นเชยเยือน .................. ยอนแยบ ยลเอย ลามเลื่อนเดือนเด่นครั้น ........... ขับพื้นภูลอย ๗๐. ดอยกิ่วลมกิ่วงุ้ม ....... งามไฉน หนอสุดหักห้ามใจ ........... จิ่มพื้น หนาวสั่นสะท้านใด ......... ฤดีสบ สมเอย ยามหยาดน้ำค้างชื้น ....... ฉ่ำพริ้มพนาดอน ๗๑. อ่อนอ่อนลมโบกพลิ้ว ..... พรายพรม สนกวัดไกวกิ่งกลม ............... แกว่งก้าน เนิบเนิบไป่ปรารมภ์ .............. ริ้วระลอก คราครั่นครืนสะท้าน ............. ท่วงครั้นกระพือโหม ๗๒. โคมดาวดารดาษเวิ้ง ..... เวหน วิบวับวูบวาบยล .................. แยบเย้า เงาทอท่ามทีกล .................. กาเมศ เลศเล่ห์เสน่ห์เร้า ................. ร่ำรู้แรงแสง ๗๓. แห่งหนอันอาจเอื้อม ..... อัมพร คว้าไขว่ดาววาววอน ........... ว่อนฟ้า โลดลอยเลื่อนลามจร .......... โจมจุด สูงสุดสอยฤๅล้า ................. หลั่นไว้ในที ๗๔. ราตรีอันยืดเยื้อ ........ ยั่วยวน ใจจ่อใจรัญจวน .............. จรดก้อย อิ่มอาบอบไออวล ............ เอมโอช สองดั่งหนึ่งสอดสร้อย ...... สุขซ้อนเกินประทัง ๗๕. ห้วยน้ำดังดั่งน้ำ ..... แนวพนางค์ ระเรื่อยรินธารทาง .......... ทาบห้วย แผ่วแผ่วแว่ววนคราง ...... เครียวคร่ำ ดูดดื่มฤดีด้วย ............... ด่ำเพ้อละเมอละไม ๗๖.เผลอไผลในโอบอ้อม ..... อารมณ์ รู้สึกสู่รู้สม .......................... เสพรู้ อิ่มหวานอยู่กลางขม ............ ขื่นอก ชายนอ สาแก่ใจเจ้าชู้ ..................... ชื่นเพ้อรำพัน ๗๗. คืนฝันพันลึกล้า ...... หลับตา ปลดปล่อยใจโหยหา ....... หื่นห้อม คะนึงล่วงเลยครา ........... เคียงแนบ สองสู่สานสบพร้อม ........ พร่ำร้อยรวงใจ ๗๘. ใกล้รุ่งฟ้าพร่างด้วย ..... ดารา ดังเพชรพรรณรายดา .......... ดาดรุ้ง ทะเลหมอกสุดตา .............. เต็มหาด ดอยเอย แพรคลื่นพลิ้วพาดคุ้ง ......... แข่งฟ้าท้าดาว ๗๙. หนาวสิบลิบลิบโพ้น ..... พืดเขา ทิวเหยียดยาวทึมเทา ........... ทอดกั้น เกาะกลางหว่างแพรเพรา ...... เพียงหย่อม ยอดแล ไอหมอกเนียนนุ่มนั้น ............ แน่นฟุ้งชลาธาร ๘๐. แสงหวานสาดส่องฟ้า ..... ฟอกสี ใสสว่างสวยสด ที ................. ละน้อย ตรึงตายิ่งเหมือนมี ................. มนตร์สะกด ทิวทัศน์แปรเปลี่ยนคล้อย ....... เคลื่อนเคลิ้มในภวังค์ พจน์รำพัน . แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 53 09:31:45 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 08:17:08

ความคิดเห็นที่ 8 ฝน ๒ ตอน ฝนซัดเหงาคลาย ฝนไหลใจกลับใกล้............แอบชิด รอยอุ่นเสมือนริด...............หวั่นว้าง ฝนหนาวจิตกลับปิด............กลัวก่อ อวลกลิ่นหวามมาสร้าง........ฉ่ำชื้นชวนถวิล จินต์จมในม่านปลื้ม..............ชวนฝัน รอยรัดพาสวรรค์.................ทอดท้า ใจเดินกึ่งลืมวัน...................คืนค่ำ ฝนชุ่มเริงเหิมกล้า................กล่อมเคลิ้มรัญจวน มวลไอกรายโอบอุ้ม.............เผลอหลง ภาพชื่นพาประสงค์...............ร่ำรั้ง ยามเดินจึ่งบรรจง.................ลากช่วง เดินนา เดินเนิ่นนานผิดครั้ง..............หนึ่งว้าตากฝน มนต์ละอองผ่องแผ้ว............พักวาง ใจกลับคิดอยากกาง.............กักล้อม ใจรอนดั่งมีลาง...................เหงาล่อ จึงนั่งเอนลงพร้อม................ส่งนิ้วกุมกัน นัยสรรค์มอบสื่อเอื้อ.............อาวรณ์ ฝนตกจงคิดตอน..................อยู่ข้าง ภาพสุขจะคลุมนอน..............ทุกเมื่อ แลฉ่ำจะปลดคว้าง................ส่งพร้อยสุขเสริม ขอบคุณมากๆที่พี่ๆมาอ่านกัน แถม แจกกิ๊ปมี่นะคะ อิอิ ลองเขียนบ้างไหมคะ? แก้เครียดดีนะ5555 แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 00:09:45 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 13:52:24

ความคิดเห็นที่ 9 ทางนี้เคยคิดพร้อม.........อยากเดิน ในภาพเคยส่งเพลิน........มอบให้ เคียงกันกับใครเชิญ........ยืนชิด ภาพนั่นเคยมีไว้.............ปลอบปลื้มเรื่อยมา อุราขมขื่นด้วย..............ภาพหาย ความสุขเหมือนมลาย......จากสิ้น เธอแปรเปลี่ยนวุ่นวาย......หลายอย่าง พาคิดไม่เลิกดิ้น.............ไขว่คว้าขอบสวรรค์ ฝนฝันของหนึ่งนี้.............คนเดียว จึงเริ่มพาฉันเหลียว..........บ่อยครั้ง ฝนมาเจ็บจริงเทียว...........รักนี่ เลิกเถิดอย่ามัวรั้ง............รักไห้มากวน แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 53 14:34:42 จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 14:31:18

ความคิดเห็นที่ 10 . รางวัลผู้กล้า ____________________________ ~ เศรษฐีใหญ่ผู้มั่ง .......... มีสตังค์ สร้างสระราวกับวัง .......... วระเข้ รายรอบโอบทั้งหลัง ........ คฤหาสน์ เลี้ยงแต่ตัวใหญ่เอ้ .......... เอ่ยร้อยราวมี ~ บุตรียังโสดซึ้ง ............. โสภา มีหนุ่มมากมายมา ............. มาดจ้อง วันเกิดจัดหรูหรา .............. ริมสระ ญาติสนิทมิตรสหายร้อง .... ร่ายเต้นเริงสราญ ~ ท่านเศรษฐีโอ่โอ้ .......... อวดคุย พลอยเรื่องจระเข้ฉุย ......... ฉอดฟุ้ง ท้าข้ามฝั่งใครลุย ............. โลดรอด เงินหนึ่งล้านในยุ้ง ............ หยิบให้ทันที ~ แถมมีอ็อพชั่นให้ .......... หากสน จักยกบุตรีตน .................. แต่งให้ ตูม!..เสียงพุ่งน้ำจน .......... สนั่นสระ ในขณะมิทันได้ ............... ทราบผู้อาสา ~ ตาทุกคู่ต่างเขม้น ......... มองไป มีหนุ่มว่ายอยู่ใน ............... สระด้วย ทุกคนต่างระทึกใจ ........... ตุ๊มต่อม เชียร์ลั่นกลัวเขาม้วย ........ ช่วยร้องตะโกนเตือน ~ เหมือนเป็นตายนั่นแท้ .... เท่ากัน เขาเตะถีบดุดัน ................. ดั่งบ้า จนถึงอีกฝั่งพลัน ............... โผพะงาบ คลานคุกเข่าอ่อนล้า .......... เหลือบค้อนสองที ~ เศรษฐีประกาศย้ำ ......... ยืนยัน เอาเกียรติเป็นประกัน ........ กึกก้อง หนุ่มทำสิ่งอัศจรรย์ ........... ใจเด็ด แม้นเลือกสิ่งใดต้อง .......... ตกให้รางวัล ~ หนุ่มนั้นตอบส่ายหน้า .... อาลัย "ผมใช่งกเงินใด ............... โดดกล้า ขอบอกว่าข้องใจ .............. ตะกี้น่ะ ไอ้ลูกหมาไหนว้า .............. ผลักพ้มลงไป" . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 16:46:24

ความคิดเห็นที่ 11 ฝน ๓ ตอน ฝนพาผวา!! 55555 ฝนนี้มี่ขอเล่นโคลงไม่รกเอกโทอีก แต่ไม่ได้ลงท้ายบทด้วยเสียงจัตวา เหมือนทุกบทก่อนนี้ เพื่อคงความให้ได้มากที่สุด ขอแต่งเป็นโคลงเรื่องสั้นผี หน่อยนะคะ 5555 ต่อไปมี่หวังว่าคงแต่งได้ดีกว่านี้นา บทนี้เขียนสดและเป็นบทแรกค่ะ .............................. ๑.ยามฝนตกไร้ร่ม.............สักคัน มักยุ่งเกินรำพัน.................อย่างอ้าง ในคืนหนึ่งมิทัน.................หนีเลี่ยง ฝนก็ไหลทำค้าง................ดั่งเพ้อละเมอ ๒.เผลอตัวลงนั่งข้าง............ขอบถนน ทำเช่นไรยากทน................แฉะเนื้อ จะไปพบใครคน..................ในใฝ่ ยากวิ่งไปขอเสื้อ.................เพื่อนใกล้ผลัดทัน ๓.เสียงไวพลันผ่อนร้อน.........รอนเผา ยามเมื่อเขาบอกเบา...............ก่อนให้ “รับไปเถิดรีบเอา...................ไปเปลี่ยน “ยังใหม่มิเคยใช้....................ใช่เสื้อใครเขา” ๔.เห็นเพียงเงารู้แน่................เป็นชาย ฉันหยิบถุงเคียงกาย................ยึดไว้ เห็นทางที่พอกราย..................ไปผลัด รีบเร่งเดินไปใกล้....................ผลักห้องเปิดไว ๕.ชายในเงามืดนั้น................หายไป ยามเมื่อฉันหลบใน................หับห้อง ฉันจึงแวะหาใคร....................ตามคิด ขากลับพบคนร้อง..................เรียกให้รอคอย ๖.คือ จันทร์ มิตรร่วมห้อง........เตียงเคียง เธอเล่าดังสุดเสียง..................แปลกถ้อย ขณะไล่มองเมียง....................ฉันทั่ว เสียงนั่นฟังดูสร้อย..................ช่างคล้ายเกรงกลัว ๗.“ตัว ไปพบเสื้อนี่.................ตรงไหน หยิบใส่เพราะอะไร...................บอกด้วย หากฉันพูดออกไป....................จงเชื่อ คนติดตรงดงกล้วย...................มอบให้นางนาน ๘.นางเป็นในสิ่งท้า....................พิสูจน์ยาก หากแต่มีคนมาก........................กราบไหว้ พบลาภมักมีฝาก.......................หลากสิ่ง บนนา คนต่างมาแขวนใต้....................ติดต้นลายตา” ๙.ขาแขนขนลุกพร้อม...............เพรียงกัน ชายนั่นคงสำคัญ.......................จึ่งกล้า จึงหยิบฝากฉับพลัน...................ทันด่วน ฉันสั่นกลัวแทบบ้า.....................กลับห้องถอดวาง ๑๐.เพราะบางของเสื้อใส่............ทำเหตุ จึงพบเงานอกเขต.....................โลกหล้า อีกยังมิสังเกต...........................พบชัด ก็รับมิรอช้า...............................กับเสื้อผีหวง แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 00:59:59 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 00:21:19

ความคิดเห็นที่ 12 . เตาปิ้งบาบีคิว ______________________________ ~ สิบหกปีผ่านคุ้น ........... ความหลัง ทั้งรักและทั้งชัง ............... ชื่นพร้อม บ่ายวันหนึ่งเมื่อยัง ........... เย็นร่ม ทั้งคู่ผัวเมียด้อม ............... ดุ่มด้นแต่งสวน ~ นวลแม่มัวแต่ก้ม ........... เก็บของ ตาพ่อปากคะนอง ............. นึกสะดิ้ง "เธออ้วนอวบเป็นกอง ....... ก้นแบะ บานเท่าเท่าเตาปิ้ง ........... ใหญ่แล้วเห็นไหม" ~ พูดไปนึกสนุกต้อง ........ พิสูจน์กัน จึงหยิบไม้หนึ่งอัน ............. แอบข้าง วัดขอบปากเตายัน ............ อย่างเหมาะ แล้ววัดก้นเมียบ้าง ............. แบบผู้คะนองฤทัย ~ "เห็นมั้ยมองแล้วว่า ........ พอดี ต้องเชื่อตาผมซี ................ ช่างไม้" นวลแม่สั่นหน้าสี ............... แสดสด นึกโกรธจำเอาไว้ .............. ว่ารู้ดีกัน ~ หันขวับเดินกลับบ้าน ...... บูดไป ปล่อยพ่อปากตะไกร ........... เก็บหญ้า งอนไม่พูดอะไร ................. เลยอีก แต่บ่ายยันค่ำอ้า ................. โอษฐ์ไร้สักคำ ~ คืนค่ำยามอยู่ห้อง .......... หอเคียง ตาพ่อโอบอิงเอียง ............. อ่อนช้อย "ไงจ๊ะ" พูดทำเสียง ........... สวาทฉ่ำ "มีอะไรสักน้อย ................. หน่อยมั้ยทูนหัว" ~ หล่อนพลิกตัวหดห้วน ..... หันหลัง นอนนิ่งเย็นชายัง ............... ขุ่นข้อง ตาพ่อแหย่เย้าดัง ............... เด็กหนุ่ม "เป็นอะไรจ๊ะน้อง .............. นั่นนั้นกันหนอ" ~ ตาพ่อคึกคักเร้า ............. รัญจวน นวลแม่เอาคืนสงวน .......... งดพริ้ง "คุณคิดว่าคุ้มควร.............. คะ?ที่ จะติดเตาใหญ่ปิ้ง .............. กรอกจ้อยกระจิ๋วหลิว" ตาพ่อ .. แป่ววววว . แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 07:00:23 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 06:53:27

ความคิดเห็นที่ 13 . ถุงมือยาง __________________________ ~ คลินิกทันตแพทย์ผู้ ....... พิศดาร เขาเล่าโจ๊กเป็นการ ........... กล่อมด้วย คนไข้ที่ปวดปาน ............... ปากระเบิด ขำชักดิ้นงอย้วย ................ ยักยิ้มยักยัน ~ ทุกวันคนไข้มุ่ง ............. มาคอย ฟังเรื่องขำขำพลอย .......... โพล่งยิ้ม แพทย์เองก็เอ็นจอย .......... โจ๊กระรื่น ทั้งฝรั่งแขกแป๊ะซิ้ม ........... สิช้อบชอบฟัง ~ สาวหนึ่งปวดเปล่งหน้า .... นิ่งตาย ทันตแพทย์อยากผาย .......... ผ่อนบ้าง โจ๊กสักเรื่องคงคลาย ........... ความบูด ครุ่นคิดแวบหนึ่งอ้าง ............ เอ่ยพร้อมใส่พลาง ~ ถุงมือยางอย่างนี้ ............ นึกไหม เขาผลิตกันอย่างไร ............ ระบบจุ้ม "ไม่ค่ะ"หล่อนตอบไป ......... ปกติ ทันตแพทย์ยักไหล่งุ้ม ......... เล่าแง้มต่อไป ~ ค่าแรงจีนสุดคุ้ม ............. คนงาน เขาแค่สร้างอาคาร ............. ครอบกั้น มีถังใหญ่กลางสถาน ........... ที่ผลิต คุมเคี่ยวน้ำยางนั้น .............. หนืดข้นครือครือ ~ จัดคนมือเท่าไซ้ส์ ......... สู่แถว เดินจุ่มเรียงเป็นแนว ......... เนิบก้าว ครั้นไปผึ่งแห้งแวว ............ ว่าสนิท ก็วกกลับจ้ำอ้าว ................ อีกห้องคิวซี ~ มีคนคอยตรวจเข้ม ......... คุณภาพ เมื่อผ่านวางมือทาบ ........... ถาดแป้ง ถอดออกใส่ถุงราบ .............. เรียงขนาด ส่งลูกค้าตามแจ้ง ............... จ่าหน้าอินวอยซ์ ~ สักน้อยหล่อนไม่ยิ้ม ........ ใยดี ทันตแพทย์ป่วนฤดี ............ ดั่งแห้ว หน้าตาไม่เห็นที ................ ท่าขบ ขันแฮ ช่างเถอะหมดมุขแล้ว ......... ฝืดบ้างธรรมดา ~ คว้าโคมไฟเปิดครั้น ........ ตะแคงเล็ง เรื่อยเรื่อยแกมเซ็งเซ็ง ......... ส่องจ้อง กรอฟันหล่อนขาเกร็ง .......... แก้มกระตุก พลันกลับกร๊ากกึกก้อง ......... เกือบค้างคากราม ~ ทันตแพทย์ถามยื่นยิ้ม ....... ฟันขาว ไยจึ่งหัวเราะราว .................. ระเบิดบ้อม หล่อนกุมอกไว้คราว ............. ครางบอก "โอยยย..นึกถึงคอนด้อม ...... จุ่มอะนั้นผึ่งไฉน" ~ ทันตแพทย์ !?!? กร๊ากๆๆๆ กร๊ากๆๆๆ กร๊ากๆๆๆ . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 11:43:30

ความคิดเห็นที่ 14 . ชีพพลี _________________________________ ~ งานชุมนุมโลกครั้ง ........ สำคัญ ประวัติศาสตร์เกี่ยวพัน ....... พินิจย้อน ชาติต่างต่างมากัน ............. เกินคาด ข้อถกเถียงเร่าร้อน ............. เรื่องครั้งความหลัง ~ ทั้งบินทัวร์ท่องชี้ ............. ชมเมือง ดูร่องรอยรุ่งเรือง ................. รักษ์ไว้ จัมโบเจ็ตคนเนือง ............... แน่นขนัด เครื่องขัดข้องเหม็นไหม้ ....... เมื่อเข้าอ่าวไทย ~ กัปตันให้สละสิ้น ............ สิ่งของ จนหมดประคับประคอง ....... คิดแก้ ทางออกที่เหลือมอง ............ มีอยู่ ต้องสละชีพด่วนแท้ ............ เท่าเพี้ยงหกคน ~ บัดดลญี่ปุ่นพร้อม- .......... เพรียงสาม ก้าวออกโค้งอย่างงาม ......... สง่าอ้าง พลีชีพเทิดพระนาม ............ พระจักร พรรดินา แล้วพุ่งลงลิ่วคว้าง .............. ร่างลี้ไปพลัน ~ เยอรมันคู่หนึ่งก้าว ............. กรายประตู เพื่อเกียรตินาซีชู .................. เชิดก้อง มือขวาเหยียดขึ้นดู ............... เด็ดเดี่ยว "ไฮ!ฮิตเลอร์"เปล่งพร้อง ....... พรวดพลิ้วลังกา ~ ปัญหาอีกหนึ่งต้อง .......... สละตน บนเครื่องคว้างสับสน .......... ไม่น้อย คนไทยอีกสองคน .............. ขยับออก มาแฮ แต่งชุดขุนศึกพร้อย ............ เพริศล้ำงามเหลือ ~ "เพื่อรำลึกอดีตย้อน ........ อยุธยา เคยรุ่งเรืองต้องมา .............. มอดร้าง ขอส่งชีพบูชา .................... บรรพบุรุษ" แล้วลากพม่าตาค้าง ........... เหวี่ยงดิ้นลงไป . แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 12:41:50 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 12:39:47

ความคิดเห็นที่ 15 อิอิ ลองร้อยโคลงแบบ "โคลงแม่แบบ"บ้าง เขียนบทนี้บนรถตอนไปโบสถ์ เป็นการเขียนสด ผิดพลาดตรงไหน พี่คนไหนก็ได้ ช่วยบอกด้วยนะคะ 5555 ฝน๔. ตอนหนึ่งร่มสองใจ... ๑.Internetสื่อสร้าง.........สอนคบ ชายหนุ่มจึงบรรจบ..........สิ่งเฝ้า พานพบหนึ่งหญิงหลบ......ในใฝ่ เริงร่าทยอยเย้า..............เมื่อพร้อมชวนฝัน ๒.วันคืนลอยล่วงด้วย........จินต์จำ กับชื่นยามเธอนำ..............ส่งแจ้ง เขาสุขดั่งสรวงดำ..............ลงช่วย นัยฉ่ำพาใจแห้ง................ชุ่มชื้นอีกหน ๓.กมลเต็มแต่เคลิ้ม...........ภาพเธอ เขาใคร่คิดเสนอ................ช่วยบ้าง จึงบอกเล่าเสมอ................ถึงเรื่อง สุขนา หวังช่วงเจอ เขาสร้าง..........ชื่นร้อยใจนาง ๔.ทางรักทอกลิ่นฟุ้ง...........ฝากลม เขาใฝ่หลงพรพรหม............เช่นนี้ ยามดึกตื่นมาชม................เดือนแจ่ม และครุ่นคิดอยากชี้.............ส่งให้คนไกล ๕.”ในจันทร์ทางพี่นี้..........งามตา พาพี่เริงอุรา.......................ร่ายร้อย ฝากดาวส่งสารมา................ถึงนี่ รีบตื่นเถิดดาวพร้อย.............อร่ามฟ้าเพลินมอง” ๖.ครองสุขนานพรั่นแพ้.........ภาพลวง ไยช่างเหมือนภาพหวง..........ยื่นใกล้ หญิงสาวหนึ่งถามทวง...........ใดนั่น “ขอร่วมเดินเคียงใช้..............ร่มด้วยสักคน” ๗.เขางันวนร่างนั้น................หลายครา นัยน์ตื่นเริงหรรษา.................เร่าเต้น หญิงสาวที่เคียงคา................มายั่ว คือหนึ่งในใจเว้น...................ที่พร้อมรับรอง ๘.”มายามใดพี่นี้................แสนงง ไหนว่างานประสงค์...............เลื่อนแล้ว จะมาอยู่พักตรง....................ไหนล่ะ พอว่างแอบแผล็บแผ้ว............เที่ยวด้วยกันไหม” ๙.ไฟวับเห็นฉ่ำล้อม................สองเงา กางร่มกอดคุยเบา...................ยั่วยิ้ม ฝนไหลท่ามเธอเขา.................เดินผ่าน ภาพชื่นประทับพริ้ม..................ส่งให้เบิกบาน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 15:43:37

ความคิดเห็นที่ 16 คคห. 14 ไม่รู้ว่า ชื่นชมสองเชื้อชาติที่ยอมสละชีพรึไร???..... แหล่ะดูภูกอีกหนึ่งเชื้อชาติ    เพราะไร???...... เคยมีคนนามสกุลมฤคพิทักษ์๋     พูดอะไรพล่อยๆ  เรื่องน้ำมันหมูไปราดใส่ชาวมุสลิม  อะไรทำนองนี้แหล่ะ แล้วเป็นไง..... ต้องคว้านท้องทางการเมืองหายหัวไปซะนาน ด้วยความเคารพคุณหนึ่งนะขอรับ อย่าเฉี่ยวอะไรๆให้คนเขาสับสนเลย... น่าจะไปเจอกันที่ห้องการเมืองนะ     ดีไหม????... แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 15:48:37 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 15:43:53

ความคิดเห็นที่ 17 . คุณเปลวอัคคีครับ เหล่านี้ล้วนแต่เป็นเรื่องโจ๊ก ไม่มีนัยแฝงใดๆทั้งสิ้นนา  อากาศร้อนๆอย่างนี้หัวเราะกันดีกว่า นิครับ .. . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:09:11

ความคิดเห็นที่ 18 บัตรอวยพร _______________________________ ~ หมวย-แหม่มเพื่อนสุดซี้ .... สมัยเรียน จนแต่งแล้วยังเยียน ............. เยี่ยมเหย้า ลอยกระทงจุดธูปเทียน ........ ท่าสนุก ก่อนออกเที่ยวดื่มเหล้า ........ เล็กน้อยย้อมใจ ~ จูงกันไปแต่เพี้ยง ............ ลำพัง ลอยเสร็จติดลมยัง ............. อยากดิ้น แวะผับออกกำลัง ................ นิดหน่อย ดริ๊งต่อจนชาลิ้น ................. เลิกแล้วโผเผ ~ โซเซเดินกลับบ้าน ......... บ่นไป ปวดหนักเบาไม่ไหว ........... หวิดแล้ว ข้างซอยพุ่มไม้ใบ ............... บังมืด น่าจะพอหลบแคล้ว ............ คลาดพ้นสายตา ~ ซ้ายขวามองเรียบร้อย ..... เร้นกาย ยองเด็ดดอกไม้ฉาย ........... แฉะหญ้า อาหมวยผิดท่าหงาย ........... หงำเปรอะ ยอมสละเกงในผ้า .............. เช็ดแล้วทิ้งเลย ~ เงยมามองแหม่มเนื้อ ........ นวลไฉน โน่นแน่ะก้นไวไว ................. เรียบร้อย เธอแกะกล่องอะไร ............... เช็ดนั่น อ้อ!กระดาษของขวัญพร้อย ... เพริศแพร้วลวดลาย ~ สบายสบายลุกขึ้น ........... ขำกัน แหม่มบ่นว่าคันคัน .............. ง่ามก้น หญ้าบาดนิดช่างมัน ............ ไม่เจ็บ ดึกดื่นกลัวจี้ปล้น ................ กลับบ้านเถอะเรา ~ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ............... ทันควัน แฟนหล่อนโทรถึงกัน .......... โกรธจ้าน ดื่มเหล้าขนาดนี้มัน ............. มั่วแน่ หมวยกลับมาถึงบ้าน ........... หลับไร้เกงใน ~ ทันใดแฟนแหม่มเว้า ........ โวยมา นั่นนับว่าดีนา ..................... นิดน้อย ก้นแหม่มเสียบบัตรคา ......... เขียนว่า "ด้วยรัก..จาก..นายร้อย ........ เหล่าเก้ากองพลาฯ" บารนี . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:24:50

ความคิดเห็นที่ 19 เนื่องด้วย คคห. 15 หากยามใดใคร่พร้อม                    อารมณ์ เพียงหนึ่งชวนชิดชม                    ห่มเนื้อ หากใจร่ำตามลม                          ตรมชื่่น คงหื่นตามเชิญเชื้อ                      นิ่มน้อง นางนวล เรียงเรียงฟังดุจคล้าย                   เชิญชวน ใจป่วนลมผันผวน                        ทู่ซี้ หากใจรุ่มครางครวญ                    ควรบอก ตัวพี่จะหลบลี้                              รี่เร้น มาเคียง เผยความนัยเช่นนี้                       พลีใจ เพียงแค่อยากแขไข                     ใคร่รู้ เห็นชวนเที่ยวใครใคร                   ควรใคร่ โดดเดี่ยวเหงากระทู้                     พี่พร้อม เคียงใจ......... ไม่สุภาพรึเปล่าไม่รู้?       รู้แต่ว่า  พร้อมเสมอขอรับ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:25:16

ความคิดเห็นที่ 20   บ้านเราดูร้อนเร่า............วุ่นวาย ลมรึก็เหมือนหาย............หมดแล้ว ประชาต่างระคาย............ทุกที่ รัฐยุ่งชนกินแห้ว...............ต่างน้ำตาลเมา เหงาเหงาแม้ร้อนทัก...........กลัดเกาะ ในข่าวยังมาเพาะ..............เหนื่อยให้ ฤๅเป็นหนึ่งเฉพาะ.............ไทยนี่ ร้อนรุ่มสุมหมองไหม้.........ทั่วฟ้าทั่วดิน จากคุณ : ปีศาจน้อยจอมซน (ปีศาจน้อยจอมแก่น) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 16:32:26

ความคิดเห็นที่ 21 555555555 เอาเข้าไป ทุกครั้งที่เราพบกัน พี่เปลวอัคคี(ความคิดเห็นที่ 19 ) ทำให้มี่ขำกลิ้งทุกที มี่เป็นผู้หญิงปรกติค่ะ แม้บางคราวอาจติดเชื้อ "เพี๊ยนๆ" บ้าง แต่รับรอง อยากมีแฟน มีได้ไม่ยาก ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ..................................... ฮาฮาฮาคิดซึ้ง............ดึงลึก เพียงมี่เขียนบันทึก.......เล่นพร้อย “พี่เปลว”ตกในตึก........เสพสวาท หลงเร่ามองมี่ร้อย.........หื่นให้หาสุม กลุ้มใจไยซ่อนเศร้า........ปิดบัง บนโลกมีกำลัง...............ช่วยต้าน เพียงเราเพิ่มความหวัง.....ในใฝ่ โศกรักต่างมีบ้าน............ซ่อมแก้ดับคัน ฝันไปในสิ่งสร้าง.............หวามไหว ใช่ใส่ราคะใด.................ขับร้อน แค่จิตอย่าหลงใน.............กามป่วน ทุกหลักแนวมี่ต้อน...........รับได้มิเคือง เรื่องรักใช่ผลักร้อย..........รสกาม หากแค่เราคิดตาม...........ใช่บ้า แค่ควรนึกคำถาม.............ก่อนเหม่อ ผู้ร่ายใช่หวังคว้า..............พี่นี้มาชม ปล.ส่วนคำถามนี้ของพี่   ไม่สุภาพรึเปล่าไม่รู้?       รู้แต่ว่า  พร้อมเสมอขอรับ มี่ขอตอบว่า ทางมาสเตอร์ไม่ห้าม พี่อยากเขียนอะไรเขียนเลยค่ะ แค่อย่าทำให้มี่โดน "ริบ"อมยิ้ม พี่พร้อมเขียน มี่พร้อมอ่าน 5555 สมใจไหมพี่ตอบพี่แล้ว จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 17:07:10

ความคิดเห็นที่ 22 . เซอร์ไพรส์ ______________________________ ~ เขาเป็นคนหล่อเข้ม ........ คมขำ เสียแต่ตดเจ้ากรรม ............. กลิ่นคลุ้ง เพื่อนฝูงต่างพลอยลำ- ........ บากจมูก ยินตดมักสะดุ้ง .................. โดดเด้งแตกวง ~ ถั่วลิสงยอดเย้า .............. ยวนใจ เขาติดงอมหลงใหล ........... เรื่อยลิ้ม แม้เพื่อนอีกใครใคร ............ เคืองกลิ่น เขาหนักเอาเบายิ้ม ............. อย่างรู้ผิดตน ~ จนมีความรักต้อย ........... ตกหลุม ตระหนักว่าควรคุม ............. ประพฤติแล้ว หากต้องบิดต้องกุม ............ กันบ่อย วันหนึ่งคงไม่แคล้ว ............. เข่งใช้คลุมหัว ~ เมินถั่วละเลิกได้ ............. ดังถวิล ก็แต่งงานอยู่กิน ................. กับน้อง มีความสุขอาจิณ ................ จนกระทั่ง เย็นหนึ่งรถขัดข้อง ............. ห่างบ้านไกลโข ~ จึงโทรบอกกล่าวแจ้ง ....... ภรรยา ระหว่างเดินทอดขา ............. ไขว่เท้า กลิ่นถั่วอบโชยมา ............... เหมือนยั่ว สุดอดรนทนเร้า .................. รี่ซื้อสามถุง ~ เติมพุงให้อิ่มพร้อม .......... พลังงาน เดินกลับคงพอนาน ............. เหนื่อยล้า เพลิดเพลินรับประทาน ........ ถั่วโปรด จนหมดแล้วมิช้า .................. กลับบ้านมาถึง ~ ภรรยาซึ่งอยู่เฝ้า ............. คอยมา จึงบอกให้หลับตา ............... ตี่ไว้ เอาผ้าทบหนาหนา .............. แนบผูก ว่าจะมีเซอร์ไพร้ส์ ............... พี่ห้ามเปิดมอง ~ แล้วประคองโอบเข้า ....... ข้างใน เขานั่งลงด้วยใจ ................ เจิ่งเต้น ท้องเริ่มปั่นป่วนไหว ........... วูบวาบ โอยโย่ขะมักเขม้น .............. ขมุบก้นเกร็งเอียง ~ เสียงกริ่งโทรศัพท์พ้อง ..... พอดี เธอบอกห้ามสามี ................. เปิดผ้า "รอสักสิบนาที .................... นะพี่" เขาส่งเสียงตอบ"จ้า" .......... จากนั้นผายลม ~ ดมดมเหม็นกลิ่นคลุ้ง ........ คลื่นเหียน เขาโบกมือวนเวียน .............. แหวะยิ้ม แก๊สระลอกใหม่จวนเจียน ..... จะออก เขาเบี่ยงก้นผ่อนพริ้ม ........... พรูด!ซ้ำสามที ~ รีบคลี่ผ้าเช็ดหน้า ........... น้อยมา สะบัดซ้ายป่ายขวา ............. โบกข้าง แล้วตดสั่งสามรา ............... เรียงระลอก เสร็จยกขาไขว่ห้าง ............ กระดิกเท้าไหวไหว ~ หลายอึดใจกลิ่นพ้น ......... พอหาย เขาค่อยดูผ่อนคลาย ........... ขยับก้น ภรรยาเพิ่งวางสาย .............. โทรศัพท์ มาบอกจักเริ่มต้น ................. ต่อนี้เตรียมใจ ~ "เซอร์ไพร้ส์ครั้งใหญ่ต้อง ... ตราตรึง" นับอย่างช้าช้า "นึง ............... ส่อง..ส้ำ" เปิดผ้าปิดตาดึง ................... หลุดออก เขาแทบอยากมุดจ้ำ .............. เจาะพื้นธรณี ~ มีญาติสองฝ่ายพร้อม ....... หลานหลาน เพื่อนเก่าเพื่อนร่วมงาน ........ ลูกน้อง ตั้งหลักห่างห่างปาน ............ ประหวั่น ปะแล่มปะแล่มร้อง ............... Happy Birthday เสียงเพลงอวยพรค่อยๆดังขึ้นทีละน้อย Happy birthday to you happy birthday to you happy birthday happy birthday happy birthday to you. . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 17:33:15

ความคิดเห็นที่ 23 ป่วนประกาศทั่วแท้.............คงเมา โดนเฆี่ยนหรือโดนเผา..........ก่อนทิ้ง จึงเพี้ยนระเบิดเสา...............หลุดบิ่น น้องมี่ยืนขำกลิ้ง..................เรื่องซึ้งไรนา สารภาพครากึ่งล้วง...............ความนัย ไปปั่นอะไรใคร.....................ที่นั้น ทำเขาเหม่อเมื่อไร................วานบอก เหมือนจ่อคิดสะบั้น...............ตัดแล้วนิรันดร์ พี่เห็นแล้วตอนหัวค่ำ แต่เม้นต์เท่าไรก็ไม่ติด มันบอกว่ายังไม่ได้ล็อกอินทุกที พี่เลยลองWiFi ของนู๋มี่ ก็ยังไม่ได้ เลยส่งเข้าเมล์มี่แทนนะ โพสให้พี่ด้วย ปล. อย่าซนมาก ไม่งั้นพี่ฟ้องยายเราด้วย หุหุ ว่าแต่ว่า เราไปบอกรักเขาตอนเมาหรือเปล่า ไหนว่าเลิกกินเหล้ามาแต่ตอน18แล้ว (อุ๊ยทำงอนให้พี่ดูหน่อยสิ เด็กหญิงมี่) จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 19:46:00

ความคิดเห็นที่ 24 พี่ฟองมี่ก็อปปี้ทุกคำไม่ตกหล่นใช่ไหม? 55555 ไปฟ้องยายทำไมละ ปล่อยยายตามสบายแบบยายน่า ....................... ว่าแต่เรามาเจรจากันดีกว่า มี่กับพี่คนไหนๆก็ บ่มีใดในก่อไผ่ค่ะ แหม๋ก็บอกหลายหนแล้ว "มี่รักเดียว ใจเดียว แล้วก็เดี๋ยวเดียว" ไม่เคยโกหกใครยามคิดจะไปถีบสะพานลงตรงหน้าเขา มี่บอกก่อนทุกที แต่ในเวบนี้ สาบานได้ ยังไม่ได้สารภาพกับใครเลยจริงๆ มาเพื่อเรียนการเขียนแนวต่างๆจริงๆ กับพี่รายนั้นมี่ก็คิดว่า "เป็นสไตล์เฉพาะตัวของเขา" กับการทักเพื่อนแนวกวีมากกว่า มาป่วนค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 53 20:24:54 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 20:12:04

ความคิดเห็นที่ 25 . หน้าตาเขาดูซื่อๆ _______________________________ ~ วันซึ่งอากาศเช้า ............ ชื่นสบาย คุณแม่เรือนกรีดกราย ......... เก็บบ้าน เสียงออดเอื่อยดังหลาย ...... ระลอกกด หนุ่มหนึ่งหน้าตาสะอ้าน ...... แอบรั้วเมียงมอง ~ "พี่อองรีอยู่มั้ย ................ ครับผม" "เพิ่งออกไปส่งนม .............. โน่นจ้า" เธอขานรื่นอารมณ์ .............. รับแขก "เชิญนั่งก่อนนะค้า .............. หากต้องการคอย" ~ หนุ่มน้อยคำนับยิ้ม ......... อย่างงาม ก้าวสืบเท้าเดินตาม ........... ติดต้อย ภายในแต่งเห็นความ ......... น่าอยู่ เป็นสัดส่วนเรียบร้อย .......... รูปพร้อยพราวผนัง ~ นั่งลงแล้วต่างยิ้ม ........... แก่กัน หนุ่มเจฟนิดหนึ่งงัน ........... ผงะจ้อง ชักไม่สงบสุขสันต์ ............. กระสับกระส่าย แล้วเอ่ยปากวอนร้อง .......... เร่งเร้าในที ~ เจนนี่คุณก็รู้ .................. ฤๅไหม ว่าอกคุณบรรลัย ................ โลกสล้าง ผมยังไม่เห็นใคร ............... เขื่องขนาด นี้นา ขอแค่ดูสักข้าง .................. เถิดให้ร้อยดอล ( $ ) ~ หล่อนสะดุ้งเล็กน้อย ....... นิ่งไป พลางครุ่นคิดฉับไว ............ สติตั้ง ร้อยดอลน่าสนไฉน ............ เหนาะเหนาะ เอาสิโชว์สักครั้ง ................ แค่นี้เป็นไร ~ ยักไหล่แล้วเลิกเสื้อ ......... ทรงบาน เปิดอกอันโอฬาร ................ เล็กน้อย เจฟกล่าวขอบคุณขาน ........ ละล่ำละลัก แล้วควักแบ๊งค์หนึ่งร้อย ........ รีบให้แก่นาง ~ ต่างคนต่างนิ่งก้ม ............ แกมเขิน จนหนุ่มเจฟเอ่ยเชิญ ........... ชื่นน้อม "นั้นช่างตื่นเต้นเกิน ............ กว่าอด ใจนา เถิดเปิดสองข้างพร้อม ......... เพิ่มให้อีกสาม" ~ เจนนี่ความคิดคล้อย ....... คำเสนอ สักอึดใจแล้วเธอ ................ พยักหน้า ลาภลอยนี่หนอเจอ ............. แจ็คพ็อต ค่อยค่อยปลดเสื้ออ้า ........... ออกให้เห็นทรวง ~ เวลาล่วงผ่านพ้น ........... พอนาน รถเต่าอองรีคลาน .............. เคลื่อนเข้า เจนนี่รีบรายงาน ................ แง้มบอก "เจฟแวะมาแต่เช้า ............. เช่นครั้งก่อนเคย" ~ อองรีเฉยอยู่คล้าย .......... คำนึง เจนนี่จัดเสื้อดึง .................. เล็กน้อย จนสักครู่เขาถึง .................. ถามไถ่ "เจฟติดหนี้สี่ร้อย ............... ฝากไว้ฤๅไฉน" . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 20:54:58

ความคิดเห็นที่ 26 ลืมเสียเถิดอย่าได้................พบกัน ลืมเรื่องเคยสัมพันธ์..............ชื่นเฝ้า ลืมรักดั่งสวรรค์.....................เคยบอก เมื่อจิตต้องหม่นเศร้า............เพราะไร้รักจริง จริงแต่เฝ้าหลอกให้..............เราคอย เพียรส่งแต่สำออย................มอบล้อ รักเห็นแค่เป็นรอย..................เพียงเพื่อน ทุกค่ำรับคำง้อ.......................เล่นสร้อยหลอกไว ไปไกลฉันนี้อยาก....................ห่างเธอ เลิกรักเลิกละเมอ....................ตัดร้อน กี่ครั้งกับคำเออ......................ว่ามั่น ที่สุดก็ยังซ้อน........................ไพ่นั้นเหนือเรา จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 23:09:10

ความคิดเห็นที่ 27 รักแรกเหมือนผ้าเช็ด.......หน้าตา รักจืดเหมือนดังปลา........หมดน้ำ รักเฉาซบอุรา..................กับบ่อ ร้างนา รักฉ่ำต้องรีบย้ำ..............อีกครั้งบอกมา เพราะชายปากอย่างไร้....จริงใน เหมือนเศษหารไม่ไป.........ยากเค้น คูณบวกแต่เหลวไหล........ของปาก ผลท่วมรวมทะเล้น...........หลากล้นพรรณา ยารักษาจิตเศร้า............ใช่มี ขอแค่รอดชีวี..................อย่าสิ้น รักใหม่จะพาหนี..............โศกนั่น แค่คิดจะรนดิ้น................รักบ้าหลอกเมา จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 53 23:47:06

ความคิดเห็นที่ 28   สวัสดีจ่ะ จากคุณ : bua_Jantra (Bua_Jantra) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 00:00:02

ความคิดเห็นที่ 29 . เสียงโห่ทาร์ซาน ______________________________ ~ ดูหนังแต่เด็กน้อย .......... นึกถึง เจ้าป่าทาร์ซานตรึง ........... ติดต้อง เหตุไฉนเล่าเขาจึง ............ กระโจนโห่ โหนแกว่งเถาวัลย์ก้อง ........ กู่สะท้อนพงไพร ~ จนได้ผ่านรับรู้ ............... เรื่องราว อันบอกเหตุเกรียวกราว ...... กู่ไซร้ เล่าสืบทอดกันยาว ............ อย่างสนุก จึงจักจารโคลงไว้ .............. ว่าแท้เป็นไฉน ~ ยามบ่ายในป่าครึ้ม .......... เขียวขจี ธรรมชาติชื่นบานมี ............. แมกไม้ เถาวัลย์หลากหลายสี .......... สดแก่ เกาะเกี่ยวพันเกลียวไว้ ......... หย่อนห้อยระโยงระยาง ~ กลางธารรินทอดเลื้อย ..... ราวงู มีแอ่งน้ำตกดู ..................... เด่นสล้าง เจนสาวป่าตาตรู ................ ลงเล่น เวียนว่ายดำผุดบ้าง ............ สะบัดน้ำเริงสราญ ~ ทาร์ซานเจ้าป่านั้น ......... เหนื่อยหนา นอนงีบอยู่บนคา ................ คบไม้ เจ้าจ๋อคู่หูตา ...................... ปริบปริบ อยู่ฝั่งเป็นยามให้ ............... แห่งนั้นระวังระไว ~ ทันใดจระเข้ .................. ขนาดยักษ์ ว่ายรี่ตรงมามัก .................. มุ่งร้าย เจ้าจ๋อโดดร้องกวัก ............ เจี๊ยกลั่น เจนตกใจวี้ดว้าย ................ หวีดร้องลนลาน ~ ทาร์ซานผลุนลุกขึ้น ........ คับขัน พุ่งเกาะสายเถาวัลย์ ............ กิ่งใกล้ โยนตัวสู่เจนพลัน ............... เพรียกบอก คอยยื่นมือชูให้ ................... หักห้ามตื่นกลัว ~ แล้วหย่อนตัวจับข้อ ......... แขนขวา รั้งร่างเจนรอดมา ................ จากเงื้อม เธอห้อยต่องแต่งถลา .......... กระเท่เร่ ฉุกละหุกมือซ้ายเอื้อม .......... แอ่นคว้าพัลวัน ~ ทาร์ซานครันจุกซึ้ง ........ ซ่านเสียว ห่อปากร้องลั่นเกรียว .......... กู่ก้อง พาเจนสู่ฝั่งเซียว ............... ซีดเผือด ทรุดเข่ามือกุมท้อง ............. ถอดหน้าเป็นนาน ~ เหตุการณ์นี้แน่นแฟ้น ..... ฝังใจ ยามเกาะเถาวัลย์ไกว ......... แกว่งโล้ มักรู้สึกปวดใน .................. เนื้อวาบ ต้องโห่ฮี้โห่โฮ้ .................. โห่โฮ้ยยยโอยโอย . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 00:04:02

ความคิดเห็นที่ 30 ขอเล่นแนวรกเอกโทนะคะ (อิอิ จะสื่อความชัดๆให้พี่คนนั้นค่ะ) เห็นแล้วเห็นแล้วค่ะ.................พี่มา พี่แน่น่าศรัทธา.......................ไม่ลี้ เคยเห็นหลากหลายครา............คนเผ่น มี่พูดอย่างมะกี้.......................ล่องจุ้นเลยไทย ที่ใดก็ต่างพร้อม......................คบกัน แค่จิตเป็นของขวัญ..................สู่ถ้อย นานาที่เดียดฉันท์....................ใช่สุข หัดลุกจากรอยสร้อย.................บ่อยเข้าใจเพลิน เดินไปบนสุขสร้าง.....................รอเนา ขมขื่นจะบรรเทา.......................เลื่อนคล้อย หัดเห็นจิตผะเผา........................ต้องช่วย ใช่ใส่เขาละห้อย.......................คร่าแล้วเราดี ฝันดีค่ะพี่ๆทุกคน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 00:36:02

ความคิดเห็นที่ 31                          今天生活可能會痛苦                                     明天會更好                        ชีวิตวันนี้อาจลำบากยากเข็ญ                    ใช่ว่าพรุ่งนี้ไม่มีทางดีกว่า แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 01:15:17 แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 00:47:33 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 00:38:41

ความคิดเห็นที่ 32 ร้อนจังฮู้... แสงแดดมารุกเร้า                   เหงื่อหยด ร้อนรุ่มจนเหลืออด                เกินแล้ว อยากไปโดดน้ำจน                 แทบคลั่ง ทนอยู่คงไม่แคล้ว                  แน่ต้องเป็นลม ฝนเอยฝนตกด้วย                 โดยไว รีบกลั่นมาทันใด                   อย่าช้า ตกมาช่วยคนไทย                 คลายรุ่ม    ร้อนนา รีบเร่งก่อนคนบ้า                  เพราะร้อนแล้งนาน พูดไปก็เท่านั้น                    ตัวเรา เหมือนนุ่นที่บางเบา              ยากไร้ ไอศกรีมช่วยบรรเทา             ปัดเป่า พอดับความร้อนได้               ช่วยให้เย็นลง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 00:49:35

ความคิดเห็นที่ 33 . ขอพระเจ้าทรงคุ้มครอง ________________________________ ~ ชายหนุ่มบุคลิกโก้ .......... โอภา ประศรัยแฮ ยามย่างเข้าร้านยา ............. กระหยิ่มยิ้ม พอเภสัชกรมา ................... เขาโอ่ มื้อค่ำจะได้ลิ้ม ................... ที่บ้านแฟนหนอ ~ "ขอถุงยางสักชิ้น ............ แบบสี เอาอย่างหอมหอมมี ............ กลิ่นด้วย คืนนี้น่าโชคดี .................... ดื่มด่ำ หากไม่หม่ำจนม้วย ............. อาจได้มีเฮ" ~ เภสัชกรยื่นให้ ................. ทอนเงิน ชายหนุ่มพลันออกเดิน ......... ดุ่ยคล้อย ทันใดดั่งบังเอิญ ................. นึกออก หันกลับมาเอ่ยถ้อย .............. ถ่างแก้มยิงฟัน ~ "ขออีกอันเผื่อน้อง- .......... สาวแฟน เธอก็น่ารักแสน ................... ยั่วเย้า ไขว้ขาท่าทีแทน ................. นัยสื่อ ผมน่ามีโชคเคล้า ................ ค่ำนี้ลางลาง" ~ รับถุงยางรื่นรื้น ............... เริงใจ เพียงไม่กี่ก้าวไป ................ หยุดยั้ง ถอยหลังย่องว่องไว ............ แว้บกลับ หันขวับมาอีกครั้ง ............... คล่องเจื้อยจำนรรจ์ ~ "น่ะอีกอันเผื่อไว้ ............. เหอเหอ เพราะว่าแม่ของเธอ ............ ผ่องพริ้ม เวลาที่พบเจอ .................... เธอหลิ่ว ตาแฮ เธอแหละเชิญชวนลิ้ม .......... ร่วมมื้อด้วยกัน" ~ ค่ำนั้นชื่นมื่นล้น .............. เหลือแสน เขานั่งระหว่างแฟน ............. กับน้อง คุณแม่นั่งท้าวแขน .............. อีกฝั่ง หนึ่งนา ยังแต่คุณพ่อต้อง ................ สักน้อยนั่งรอ ~ พอพ่อแฟนโผล่ก้าว ......... เข้ามา ชายหนุ่มรีบหลับตา ............. คว่ำเกล้า อธิษฐานก่อนรับอา- ............ หารค่ำ ขอพระผู้เป็นเจ้า ................. โปรดได้ประทานพร ~ สวดอ้อนวอนอย่างนั้น ....... เนิ่นนาน สิบสิบนาทีปาน ................... เปรียบได้ ทุกคนแปลกใจทาน ............. ทนเงียบ มิทราบเมื่อไรไซร้ ................ เสร็จสิ้นเสียที ~ จนกี่นานก็แล้ว ................ เหลือฉงน แฟนสุดอดรนทน ................ อัดอึ้ง จึงกระซิบถามปน ................ เป็นห่วง คุณเคร่งศาสนาซึ้ง .............. สุดขั้วเมื่อไร ~ ชายหนุ่มเสียงแผ่วงุ้ม ........ มิเงย คุณอย่าแปลกใจเลย ............ เรื่องงั้น ผมเองสิมิเคย ..................... คิดว่า คุณพ่อของคุณนั้น ............... เปิดร้านขายยา อาเมน . แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 09:52:26 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 06:52:25

ความคิดเห็นที่ 34 เมื่อ5ปีก่อน ที่มี่เริ่มต้นเรียนภาษาไทยใหม่ เรียนตั้งแต่ก-ฮ และเสียงสระ ๓๒ เสียงก่อนเริ่มเขียนความเรียง นิยาย เรื่องสั้น เขียนมันทุกวัน วันละเรื่อง ทุกอย่างแม้ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากไปกว่า ความตั้งใจของเด็กสาววัยย่าง 20 ต่อมาการเขียน กลอนแปด เก้า เจ็ด หก ก็เรียนได้ เขียนได้ตามใจชอบ ครั้นปีที่แล้ว ไปหัดโคลงผวนกับครูนก ครูทอง มี่ก็คิดว่าไม่ยากกับตัวเองเลย แล้วหัดเล่นตามพวกพี่ๆเขา ทั้งกาพย์ โคลง ฉันท์ มี่ก็ว่าตัวเองพอเข้าใจ ทว่า เมื่อเดือนที่แล้ว ที่ตั้งใจเขียน โคลงในรูปเรื่องสั้นบ้าง โอ๊ยๆๆๆทำไมยากจัง พอขึ้นบทเลย๘ไปแล้ว ความก็จะค่อยๆออกนอกทางที่เราจะบังคับได้ทุกที ทำให้การหัดเขียนการบ้านเรื่องสั้น ไม่ออกมาในแนวที่ต้องการสักที มี่อยากเขียน ในแนวเรื่องสั้นคำโคลงแนวผีๆ หรือฆาตกรรมอำพราง ตามข่าวบ้าง หนังบ้าง แต่ความฝันนั้นก็ยังไม่เป็นจริง ปัญหาก็มาเกิดแล้ว คือความท้อ ค่ะ 555555 ถ้าเล่นๆไปจู่ๆมี่หายไปจำศีลนานอีก ก็ขออภัยนะคะครูพจน์ อีกไม่เกิน3 ปี มี่อาจกลับมาอยู่ไทยระยะยาวก็ได้ เวลานี้มี่ไม่กล้าทิ้งการเขียน อ่าน เรียนสักวันเลย นั่งรถไป-กลับทั้งทำงาน ทั้งเรียน มี่จะหยิบสมุดออกมาเขียนทันที ถ้าช่วงนั้นไม่สะดวกกับการนำโน๊ตบุ๊คออกมาใช้น่ะ เพราะเริ่มรู้ปัญหาของตัวเองอีกข้อคือ รอบตัวไม่มีที่ให้มี่ได้พูด ดู อ่านไทยเลยทำให้ไม่เกิน10 วัน มี่ก็เริ่มจะต้องใช้ภาษาอื่นคิดแทน ยามอยากเขียนไทย ไม่สามารถใช้ภาษาไทยคิดแล้วเขียนเลย บางครั้งเขียนออกมาจึงมักสลับที่ เหมือนเราแปลความจากภาษาอื่นมาเป็นไทยทุกที มีทางไหนช่วยมี่ได้บ้างคะ พี่ๆทุกคน? บนลานฝันหันเหหารู้จบ สิ่งพานพบกลบหวังรั้งขื่นไหว ในม่านใจไพล่หลงดงเหม่อไป ท้อแท้เริ่มก้าวใกล้ให้ระอา ณ อณูจินต์จับกับไฟสว่าง ใจกลับถอยลงล่างเคว้งคว้างหา เหมือนตระหนักพักนิ่งทิ้งสิ่งคว้า แรงปรารถนาพร่ามัวรั่วเริงรอย ผะผ่าวแผ่วแววหวั่นขัดจิตหมอง จินต์ลอยล่องพร่องเพลินเดินเหงาหงอย สวนอักษรราวหลอนคิดป้อนปรอย เผลอเรียงสร้อยซอยเซาะเลาะเผาตน วนเวียนวาดปาดทรายคล้ายเมาสู่ ระทมชูดอกชอกหลอกคนบ่น หาดทรายว่างร้างคนให้เยือนยล บนบ่อเบื่อยากค้นมนต์คึกคลอ.... แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 12:36:09 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 12:30:42

ความคิดเห็นที่ 35 ชายนิรนามคนนั้น... เสียงระฆังดังแว่ว ณ ที่หนึ่ง สะดุดดึงจิตฉันวุ่นแอบหา ท่ามราตรีมีดาวแลจันทรา เสียงส่งมาที่ใดหนอระฆัง ณ บ้านป่าห่างวัดแลโบสถ์ใหญ่ เสียงไหวใสชัดเจนดังหล่นหลั่ง อนิจจารอบกายไร้สิ่งบัง หาที่หยั่งคาดคิดล้วนไม่มี ตึกใหญ่น้อยเงียบสงบเพราะดึกมาก หาทิศยากค้นเสียงแว่วรัวถี่ ฉันนิ่งฟังคล้ายเคลิ้มมาราวี ดุจคัมภีร์คลี่มนต์ออกดลไล้ เลียบทะเลเดินไปไร้รู้กลับ ดุจมนต์ลับกวักเรียกให้เข้าใกล้ เสียงทะเลคำรามลำพองใจ เดินตรงไปเถิดเจ้าใครเขารอ ปลายหาดเปลี่ยวมีเงาคล้ายคนนั่ง เห็นเพียงหลังมืดมิดคือใครหนอ ฉันเดินเข้านั่งข้างไร้เกรงคลอ ในม่านเงาเต้นล้อคล้ายคุ้นเคย คล้ายว่าหลับคล้ายฝันปะปนอยู่ ฉันนั่งคู่เงานั้นนิ่งชาเฉย เสียงระฆังยังแว่วกล่อมมิเลย คล้ายฉันเอ่ยสิ่งใดกับเงานั้น ฉันจะคอยทุกอณูของชีวิต จะคอยคิดถึงเธอไม่หนีพรั่น บทวิถีรอยกาลแต่ละวัน จะแทรกสรรค์ที่ว่างคิดถึงเธอ คล้ายเสียงฉันเอ่ยกล่าวทำนองนี้ คล้ายหัวใจยอมพลีรับข้อเสนอ นานเท่าไรยากรู้กับละเมอ มาตื่นเก้ออีกคราตอนรุ่งเช้า ลุงคนสวนถามฉันอยู่หลายข้อ ฉันยืนส่อเค้างงมึนซึมเหงา เสมือนว่าห้วงคิดลืมเรื่องเงา ตื่นว่างเปล่าเหมือนมนต์หลุดลอกแล้ว คืนที่สองระฆังดังเรียกอีก ฉันคิดหลีกในใจกระตุกแผ่ว จำสาวเท้าตรงไปอย่างรู้แนว นั่งตรงแถวปลายหาดกับใครคน เป็นเช่นนี้หลายคืนจนเพื่อนรู้ ต่างเฝ้าดูด้วยห่วงแลสับสน ฉันไปพบใครกันดงมืดมน สุดฉงนดลใจใคร่เมียงมอง เรื่องระบือลือไกลไปทั้งตึก พอตกดึกต่างสลอนมุงจดจ้อง ท่ามพายุลุมายังหมายปอง ลอบย่างย่องตรงไปในดงนั้น ตรงหินใหญ่ฉันนั่งละเมอเหม่อ เหมือนเยิ่นเย้อเพ้อพร่ำย้ำนี่นั่น ละอองฝนโปรยปรายประโลมรัน ฉันยืนสั่นยื่นมือออกไปรับ ผองเพื่อนเห็นแค่อากาศเงาว่างเปล่า แต่ฉันเอาที่ไหนมาประดับ บนเรือนผมดอกไม้ที่ทัดทับ สีสดจับสะท้อนให้รู้จริง ลั่นทมงามกลีบบางชุ่มน้ำฝน ต่างวิ่งวนเข้าแย่งดูใบกิ่ง ฉันทรุดล้มหลับนิ่งไม่ไหวติง เพื่อนจึงทิ้งดอกไม้กรูเข้าดู บนระเบียงแคบเคียงเรียงคนแน่น ตะเกียงแขวนทอแสงสลัวอยู่ ต่างเอ่ยถามลามไหลดังน้ำพรู ฉันอึ้งอู้ครู่ใหญ่จึงรู้ความ สามอาทิตย์ผ่านไปแล้วหรือนี่ ที่ฉันรี่ลนลุกพล่ามซุ่มซ่าม กับชายแปลกไร้ร่างในทุกยาม ฉันอยู่ท่ามความฝันพันเพลินฤา กับนัยรอยห้วงคิดระลึกถึง ฉันกลับคลึงพึงเคลิ้มเยิ้มด้วยสื่อ เหมือนใครคนยลเยี่ยมมากกว่าลือ แต่เขาคือใครกันใครบ้างรู้ มีเรื่องเล่าเก่าก่อนชาวบ้านเชื่อ ทั้งยังเหลือมากชนมาเล่าสู่ ตามหาดทรายมีชายมาเฝ้าดู หวังพบคู่เคยรักแต่นานกาล ด้วยพลัดพรากจากไปตอนเรือล่ม มักนั่งตรมอมโศกอย่างห้าวหาญ ตรงโขดหินริมหาดแสนเนานาน หวังสร้างลานดักรักจับผู้คน ทุกวันนี้โขดหินถูกทุบทิ้ง ดงรุ่งริ่งถูกรื้อสิ้นต้นสน แสงสว่างดักจับไร้จุดพ้น ยากใครคนแอบนั่งลับลำพัง แต่สิ่งหนึ่งตึงจิตเพื่อนที่แอบ ยังติดแนบทุกวันไร้คนสั่ง ฉันนั่งคู่เงาใครในดงกรัง อีกระฆังดังแว่วจากทิศใด ไยใครใครเพียรค้นจนทั่วป่า ไร้เคียงคาแหล่งพบสบเสียงใส อีกหนึ่งคาคือมนต์ที่ลอยไกล ไยจับไข้เพียงฉันที่ยินยล ไยฉันเคลิ้มกับมนต์ได้พบเขา ได้เห็นเงานิรนามอยู่หลายหน เพื่อนคนอื่นหวังเห็นหวังเค้นค้น กลับต้องบ่นผิดหวังไม่สมจินต์ นิรนามชายนี้ยังลือเล่า ใครพบเข้ามักเหม่อใฝ่ถวิล แม้นรอยกาลผ่านไปราวโบยบิน ยังมีถิ่นเล่าอ้างอยู่ทุกวัน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 53 12:39:30