" . . . พี่คะ . . . "
ยินเสียงหวาน ฉันจึงละ สายตาหัน
ชะงักจาก งานการ ประจำวัน
แลพลัน ได้มาพบ สบสายตา
. . . ร่างเล็ก ใบหน้ากลม บ่มเลือดฝาด
แก้มใสสะอาด เจือชมพู อยู่ตรงหน้า
ในสูทสั้น สีเทาอ่อน สะท้อนตา
นึกสงสัย อย่างไรหนา เธอมาทัก
ดูแต่งตัว ก็รู้ว่า จะไปอ่านข่าว
แต่เห็นเรา ก็ราว ตกใจหนัก
โถ . . . ถึงจะ หน้าเต้าหู้ แต่ดูน่ารัก
ถึงหนวดเครา รุงรังนัก แต่จริงใจ
อาจจะเปน ย่ามขอทาน ที่แขวนไว้นั่น
อาจเปนเฟิร์สท์ อิมเพรสชั่น ของฉันใช่ไหม
ไม่รู้แหละ จะคิดเห็น เปนอย่างไร
ฉันก็เปิด ยิ้มให้ สวัสดี
โดยค่อยแย้ม จากใต้หนวด บนริมฝีปาก
ยิ้มอย่างฝาก ประทับใจน้อง สามสิบสองซี่
แปลก ว่าพอ สบตาอีกครั้ง เสมือนดังมี
แววไมตรี ส่งให้ ชื่นใจโจร
" . . . อ้อเอาสคริปท์ ข่าวบ่าย มาให้นะคะ
เผื่อพี่จะ รีบใช้ ไปที่โน่น
เทปนักข่าว เอามาส่ง คงต้องโยน
ไปตัดต่อ ให้โลดโผน สนุกจัง . . . "
" . . . ครับ . . . ขอบคุณครับ . . . " ฉันรับมาวาง
แล้วเลยยิ้ม กว้าง กว้าง ให้อีกครั้ง
เธอยิ้มตอบ ฉันเปนใบ้ แต่ . . .ใจเต้นดัง
ด้วยระวัง ความรู้สึก สำนึกมิคลาย
. . . ก็เธอเปน ดอกฟ้า สง่าสถานี
แต่ฉันซี เพียงต่ำต้อย คงคอยหาย
ได้แต่มอง หน้าทีวี ที่เธอพริ้งพราย
อ้าย . . . ช่าง กระจอก . . . อย่างฉันก็ได้ . . . แค่ฝันละเมอ . . .
แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 01:30:08
แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 01:29:03
แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 01:28:22
แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 53 01:25:54
ดอกฟ้า กับ หมามองเครื่องบิน (ฉบับคำกลอน) บทที่ ๑
...
..มาติดตามอ่าน