"เหยียดหยาม กันทำไม"
|
|
เหยียดหยาม
เพราะต่ำต้อย พลอยทุกข์ ถูกคนหยาม
เพราะเรียนน้อย เขาว่าทราม มองข้ามผ่าน
เพราะยากไร้ สินทรัพย์ จับเจือจาน
เพราะสังคม เลือกสาน แบ่งชั้นใด
ฉันถูกมอง ว่าโง่งม ทั้งถ่ม:-)
ไม่อาจคุย เรื่องไฮโซ โก้ไฉน
แต่ทุ่มเท ความรัก และจริงใจ
ศรัทธาใด มีให้ ไม่เปลี่ยนแปลง
ฉันไม่รู้ สังคม คนชั้นสูง
ว่านกยูง หรืองหงส์ คงเคลือบแฝง
รู้แต่ว่า ซื่อตรง คงจัดแจง
ไม่เสแสร้ง แกล้งตีหน้า วาจาพาล
คนที่ด้อย โอกาส พลาดความหวัง
แทบภินท์พัง ย่อยยับ ดับสังขาร
กลับถูกหยาม ด้วยถ้อย คอยประจาร
ขีดเส้นผ่าน ว่าเขลา เบาปัญญา
เฝ้าถนอม น้ำใจ ในผองเพื่อน
เจ็บย้ำเยือน ทนกล้ำกลืน ยื่นห่วงหา
ด้วยน้ำมิตร จากคนด้อย น้อยราคา
เขาหยามมา ไม่เคยคิด ถึงจิตเรา
อนิจจา การศึกษา ที่สูงส่ง
แล้วเหยียดลง ตรงย่ำ หยามคนเขลา
ความเป็นคน แบ่งไว้ ใต้แสงเงา
แสนอับเฉา การศึกษา พาหยามคน
บรรพบุรุษ แต่บางบรรพ์ ที่สรรสร้าง
วางแนวทาง เอาไว้ ให้สับสน
ศึกษาสูง เป็นเจ้าคน และนายคน
จึงอับจน คนเรียนน้อย ด้อยทันที
อยากถามไป ถึงใคร ที่หยามหมิ่น
มองคนอื่น หมดสิ้น ซึ่งศักดิ์ศรี
มองตัวเอง บ้างไหม สิ่งไหนดี
ปริญญา ใช่มี (ไว้) ใช้หยามกัน
ไม่ได้เจตนา จะเจาะจงว่าใครนะคะ
และไม่ได้คิดว่า บทกวีนี้ เป็นการเมืองด้วย จึงไม่ลงที่ห้องกวีการเมือง
เพียงแต่ ได้เห็น ความเป็นไป ของคน บางคน บางกลุ่ม ที่พยายาม ดูถูกเหยียดหยาม
คนที่คิดไม่เหมือนตัวเอง แล้วเปรียบเทียบ คนเหล่านั้น เหมือนไม่ ใช่คน
ซึ่งเห็นมี ในหลายๆที่ แม้แต่ ห้อง ถนนนักเขียน......ไม่รู้ จะพูดไงดี ..เฮ้อ..
......................
| จากคุณ |
:
สุนันยา   
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 เม.ย. 53 18:37:25
|
|
|
| 
