ไม่มีตัวตน
|
|
ไม่มีตัวตน
อีกโลกใหม่เรียกเอง ไม่มีพรมแดนและไม่มีตัวตน
ไวนะเนี่ย 5 เดือนแล้ว( อ้าว คิดไปนั่น นี่ไม่ใช่เรื่องท้อง เสียมั้ย?) เป็นการได้ลองเดินเล่นในโลกไซเบอร์(อย่างน้องๆ) ประมาณมดสีชมพูตัวน้อยที่น่า
(อนุญาตให้เติมเอง สุดแต่ใจปรารถนา) ในโลกใหม่ที่แสนกว้างใหญ่ ทุกเรื่องต้องเรียนรู้ใหม่ รับความรู้ ได้บันเทิงและได้
ได้เพื่อนๆๆ
(ต่างจากกรณีผู้ตั้งใจมุ่งเพื่อหาใครก็ได้เพื่อคุยแก้เหงา แล้วพัฒนาต่อกลายเป็นเรื่องราวอื่น นั่นไม่ใช่คนนี้แน่)
เหตุหลักที่เข้าโลกไซเบอร์ โดยความจำเป็น ว่างมาก(ของคนตกงานคนนี้เผื่ออาจจะใช่อีกทางเลือกใหม่) ติดที่ต้นทุนเดิมจากการตั้งใจเรียนมีต่ำมาก จำต้องทดลองบังคับฝืนใจ(ตัวเอง) ต้องลงพื้นที่พยายามขุด ค้น เค้น กระโจน หาเจ้าเส้นหยักในสมอง(ที่มีน้อยนิด) ว่า
คงพอมีบ้างมั้ยหรือเหลือแต่ไขมัน(เลว) เฮ้อ เชื่อแล้ว มันยากล้านคิดจริงๆกว่าจะปิดแต่ละเรื่อง ตั้งใจให้คล้ายตัวหนังสือมันคุยได้ เล่าเรื่องง่ายๆ ยอมรับ นี่มันที่สุดของอีกความโหด(แต่ไม่มันฮา)
แปลกใจมากได้เพื่อนๆๆ
(ต้องขออนุญาตคิดสรุปเรียกเอง เพื่อนๆๆ
) ท่านผู้อ่านที่น่ารักมาก พยายามเสียเวลามาอ่าน ทั้งที่มีงานเขียนอื่นให้เลือกอ่านอีกหลายแสนล้านเรื่อง พยายามคิดตาม เอ๊ะ คนเขียนมันคิดอะไรของมัน คิดได้ไงเนี่ย ยี้ !!! พยายามเข้าใจ เอ้อ คนเขียนมันสรรหามาได้ เอาเถอะเข้าใจมันหน่อย !!! ฯลฯ สัตย์จริงไม่เคยคิด เพื่อนๆๆมี
รอยหยักในสมองน้อยเหมือนกัน ตรงข้ามรับรู้ได้ถึงความพยายามส่งกำลังใจช่วย (สู้ๆ พยายามมากกว่านี้ ปรับปรุงแก้ไขให้ดีมากขึ้น) เพื่อนๆๆ
จะเชื่อมั้ยนะ การคุย เล่านี่นั่นโน่น (ที่รวมมากมายของ...งง สับสน สะกดคำผิด เว้นวรรคผิด เรียงรูปประโยคผิด ฯลฯ) แค่มีสักคนยอมเสียสละเวลามาอ่าน รู้ซะนะ
ชื่นใจมากมายแล้ว
นี่สิ คือสาเหตุที่เคยมีญาติผู้ใหญ่เตือน เข้าไปในโลกไซเบอร์ได้แต่ต้องไม่ยืดติดกับผู้คนและเรื่องราวในนั้น มันจริง สำหรับเรานี่คือโลกที่
ไม่มีตัวตน เป็นการร่วมกันทางความคิด(สร้างสรรค์) คุย เล่า เสนอแนะ การรับรู้ การยอมรับและการเข้าใจ ฯลฯ ของปัจเจกบุคคล ตามแต่มโนทัศน์อัตลักษณ์ของบุคคลนั้นๆ ถูกผิดไม่รู้ บางเรื่องอาจมีใครคลิกเข้าใจมันบ้าง หรือบางครั้งเพื่อนได้เข้าใจผิด แย้งกลับว่ามีนัยยะเจตนาต่อว่า ฟาดกระแทกเรื่องส่วนตัวเขาเข้า (อะไรกันจ๊ะ งานคืองานตามเนื้อผ้าทั้งนั้น ถ้าส่วนตัว เราตามไปเม้าท์นอกไมค์
เขาว่า ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ (รู้จักแต่ชื่อเพลงนะ อยากเขียนให้รู้เคยอินเทรนด์ จ้า มันเอ้าท์แล้ว เฮ้อ คุยกับวัยรุ่นลำบากจริ๊ง) เช่นกัน เพื่อนๆๆ
ไม่รู้เราคือใครและเราก็ไม่รู้เพื่อนๆๆคือใคร แต่มั่นใจ(ตัวเอง)ไม่เคยเจตนาร้ายกับใครแม้ในความคิด
ท่านใดอยากเป็นเพื่อนกันทางการความคิด ยินดีเสมอ คุย เล่า วิจารณ์ โต้แย้ง ตำหนิติเตียน ท้วงติง เสนอแนะฯลฯ ถ้าบังเอิญมีเรื่องใดมีคำ
โดน(ใจ) ขอเก็บไว้ในใจ (ประมาณเหมือนคุณครูสอนการบวกเลขแล้วทดเก็บไว้ในใจ รู้คนเดียว) แค่ส่งกระแสจิตมาให้ ได้รับแน่(สถานีนี้จูนง่าย รับสัญญาณชัดเจนทั่วโลก) ขอบคุณค่ะล่วงหน้าจ้า
จากนี้ถ้าเรื่องคุย เล่า ยังพอมีอีก ถ้าไม่ถือสา ถ้าไม่ใส่ใจคนมีความคิดน้อย (เก็บ มองหาแต่เรื่องง่ายๆรอบตัวที่อาจถูกมองข้าม ละเลยในอีกข้อคิด มุมมองที่แฝงอยู่ แม้หลายครั้งมากที่
สื่อ(บ้าบอ) จนได้รับคำถามย้อน อ่านแล้วได้อะไร? จะสื่ออะไร? ที่แย่สุด เป็นการเขียนภาษาไทยอย่างไม่ถูกต้อง แต่กระนั้นถือเป็นเกียรติอย่างสูง(เพิ่งบังเอิญรับทราบ) มีเพื่อนๆบางท่าน(ในโลกความเป็นจริง)ท่านเป็นคุณครูอาจารย์ แฝงตนเงียบๆมาเป็นเพื่อนๆ เสียเวลาเลือกเข้ามาอ่านที่นี่(ขอบคุณค่ะ)
ทว่าอย่างไรแล้ว สำหรับเราโลกไซเบอร์ แน่นอนในทุกกรณี
ไม่มีตัวตนทั้งวันนี้และตลอดไป แค่มีมิตรภาพ ความจริงใจมีแค่นี้ คงได้พบกันอีก(ในงานเขียน ถ้ายังมีนะ) ขอบคุณมากๆทุกท่าน
ปล.กรุณาใช้วิจารณญาณในการเข้าใจ นี่ไม่ใช่กระทู้ขอคะแนนหรือขอความสงสารเห็นใจ
...สวัสดีปีใหม่ไทย วันสงกรานต์...
14 เมษายน 2553
แก้ไขเมื่อ 14 เม.ย. 53 04:05:58
จากคุณ |
:
PANPISA
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเนา 53 03:53:17
|
|
|
|