คดีฆาตกรรมหญิงสาววัยรุ่น ตอนที่1 ฆาตกรจำเป็น

เป็นนิยายเรื่องแรกครับ มีทั้งหมด10ตอน แต่งเอาไว้นานมากแล้วครับ ตั้งใจแต่งเล่นๆ เอาให้เพื่อนอ่าน แต่เพื่อนแนะนำให้ลองเอามาลงที่เว็บนี้ เพื่อฟังคำวิจารณ์ เลยลองเอามาลงดูครับ ยังไงก็ขอฝากวิจารณ์ด้วยก็แล้วกันนะครับ


นัท หญิงสาวอายุ18ปี ผู้มีรูปร่างหน้าตาชนิดที่ว่า ใครเห็นจำต้องตกหลุมรักทันที ผิวของเธอขาวเนียนดุจดั่งดอกลิลลี่ที่กำลังบานสะพรั่ง คืนนี้เป็นคืนแรกที่เธอกลับบ้านดึกเพียงคนเดียว ปกติแล้วเธอจะกลับบ้านพร้อมกับเพื่อนของเธออีกสามคนที่อยู่บ้านติดกับเธอ นั่นก็คือ โบว์ น้ำ และดาว

นัทเรียนอยู่ชั้นม.6 โรงเรียนดังในเมือง ซึ่งระยะทางจากบ้านไปถึงโรงเรียนไม่ค่อยไกลมากนัก ปกติแล้ว เธอจะกลับTaxi พร้อมกับเพื่อนอีกสามคนของเธอ แต่ทว่าวันนี้มีเหตุจำเป็นบางอย่าง ทำให้เธอกลับบ้านดึก และให้เพื่อนๆกลับบ้านกันไปก่อน

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋ากระโปรงเพื่อดูนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งแล้ว เธอไม่เคยกลับบ้านมืดค่ำขนาดนี้มาก่อนเลย บรรยากาศรอบตัวเธอในขณะนี้ไม่ค่อยน่าไว้วางใจนัก เธอภาวนาให้ Taxi มาเร็วๆ เพื่อจะได้กลับบ้านเสียที

และโชคก็เข้าข้าง รถTaxi มาจอดตรงหน้าแล้ว เธอบอกสถานที่ไป และโชเฟอร์ก็ขับออกไปอย่างช้าๆ ไม่นานเกินรอ ในที่สุดก็ถึงบ้านเสียที เธอจ่ายเงินและลงจากรถไป

เธอเปิดประตูบ้านเดินเข้าไป วันนี้ในบ้านมีเธออยู่เพียงคนเดียว ปกติแล้วเธอจะอยู่กับแม่สองคน แต่วันนี้แม่ของเธอไปทำธุระที่ต่างประเทศ เธอเลยต้องอยู่บ้านคนเดียว

คืนนี้อากาศร้อนเป็นพิเศษ ทันทีที่กลับมาถึงบ้าน เธอรีบเข้าอาบน้ำทันที เธอเอาเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นที่ตั้งใจจะใส่เข้าไปในห้องน้ำด้วย เหตุการณ์ทุกอย่างดูปกติดี จนกระทั่งเธอออกมาจากห้องอาบน้ำ ภาพที่เธอเห็นทำเอาขาทั้งสองข้างของเธอหยุดชะงัก

ใครคนหนึ่งสวมหมวกกันน็อก รูปร่างสูงใหญ่เข้ามานั่งอยู่บนเตียงนอนของเธอ เขาถือปืนเอาไว้ในมือ

‘เขา’ เธอใช้สรรพนามแบบนี้ เพราะเธอค่อนข้างมั่นใจว่าคนที่กำลังอยู่ในห้องของเธอตอนนี้เป็นผู้ชาย ดูจากรูปร่างแล้วก็น่าจะอย่างนั้น

ใบหน้าของเธอร้อนผ่าว ทั้งที่เธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จก็ตาม แต่เม็ดเหงื่อต่างก็พากันเกาะกระชุ่มบริเวณหน้าผากเป็นกลุ่มใหญ่

“พี่เป็นใครคะ” เธอถามอย่างหวาดระแวง

“กำลังรออยู่พอดี” เสียงนั้นตอบกลับมาอย่างแหบพร่า เธอมั่นใจว่านั่นเป็นเสียงของผู้ชาย เธอไม่ทันจะได้ทำอะไร ชั่วพริบตา ชายคนนั้นก็ฉุดกระชากเธอขึ้นไปบนเตียง

“พี่คะ พี่อย่าทำอะไรหนูเลย” เธออ้อนวอนชายคนนั้นเท่าที่จะทำได้ แต่ไม่มีทีท่าว่าเขาจะสนใจคำขอร้องนั้นเลย

เขายกปืนขึ้นขู่ให้เธออยู่นิ่งๆ แล้วค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ ทีละน้อย จนในที่สุดเขาก็ขึ้นมานั่งข้างเธอ

ทั้งคู่นั่งจ้องตากันอยู่ครู่หนึ่ง สายตาเธอแสดงความหวาดกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัด ไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไร ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ก็ได้ผูกเข้าที่ปากของเธอ ทำให้เธอส่งเสียงได้แค่อู้อี้อู้อี้เท่านั้น

เธอถูกผลักให้นอนหงาย และแขนทั้งสองข้างของเธอก็ถูกมัดไว้กับไม้บนหัวเตียง ซ้ำร้าย ขาของเธอยังถูกกดทับด้วยเข่าของเขา
ตอนนี้เธอไม่สามารถขัดขืนอะไรเขาได้เลย สิ่งที่เธอทำได้มีเพียงส่งเสียงอู้อี้เล็ดลอดออกมาเท่านั้น เขาค่อยๆเอามือลูบเอวเธอ แล้วจั๊กจี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอก็ได้แต่ดิ้นอย่างทรมานอยู่นาน

เธอยังคงถูกลวนลามอยู่อย่างนั้น เขาเปลี่ยนมาจั๊กจี้ที่รักแร้ของเธออย่างสนุกสนาน ราวกับเห็นเธอเป็นของเล่น จนในที่สุด เธอก็ตัดสินใจดิ้นอย่างสุดแรง จนเชือกที่มัดแขนเธอไว้หลุดออก และเธอก็พยายามวิ่งออกจากห้องให้เร็วที่สุด แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย เพราะยังไม่ทันที่เธอจะได้วิ่งออกไป เสียงปืนก็ดังขึ้นทันที

เธอโดนยิงเข้ากลางหลังจนล้มลงกองกับพื้น……

“ซวยแล้ว” เขาอุทานออกมาเสียงดัง พร้อมกับทำอะไรบางอย่างเพื่ออำพรางคดี

……………………………………………………

จบตอนที่หนึ่งครับ ไว้จะมาลงตอนที่สองวันหลังนะครับ

ตอนที่สอง จดหมายลาตาย

ปล. ยังไงก็ช่วยวิจารณ์หน่อยนะครับ

ปล.2 ไม่ทราบว่าสั้นเกินไปหรือเปล่าครับ

จากคุณ	: นราธิ
เขียนเมื่อ	: วันเถลิงศก 53 13:17:10 A:118.172.68.218 X: TicketID:263969