ดอกฟ้า กับ หมามองเครื่องบิน (ฉบับคำกลอน) บทที่ ๗

แลเมื่อเดิน ตามไป ในห้องพักผ่อน
เห็นร่างน้อย อรชร หันหลังให้
ที่ เคานท์เตอร์ กาแฟ แน่แล้วไง
ทรุดตัวลง . . . รอหัวใจ . . . ได้พบพลัน

เธอหันกลับ ประคองมา กาแฟสองถ้วย
ยิ้มให้ด้วย แลนั่ง ข้าง ข้างฉัน
จิบกาแฟ รสล้ำ เชื่อมสัมพันธ์
เลยคุยกัน มากมาย หลากหลายความคิด

แต่กราดสาย ตามอง ผองเพื่อน เพื่อน
รู้สึกเตือน ตนว่า โดนฌาปนกิจ
จากรอยยิ้ม ทั้งหลาย ที่ใกล้ชิด
จาก มวลมิตร ที่มี ปฏิกิริยา . . .


. . . . .


" . . . ลุยเลย . . . อ้ายพจ . . ." สด สด ได้ฟัง

ฉันนั่ง เอ๋อเหรอ เหวอ หนักหนา
พญาครุฑ ที่นั่ง สั่งบัญชา
ท่านเอ่ยปาก ขึ้นมา สะดุ้งใจ

ก็พอดี วันนั้นที่ ไปส่งคุณอ้อ
เหมือนความฝัน ได้นั่งรอ ได้ชิดใกล้
กว่าจะเรียก แท็กซี่มา ช้ากระไร
เลยนั่งคุย เคลิ้มหัวใจ ไปนานเทียว . . .

. . .

ถึงสะดุ้ง  เมื่อพี่เขาเอ่ย " . . . เฮ้ย ! . . . ไง . . . เอ็ง . . ."  

" . . . อะไรฮะ . . . "   ตอบอย่างเกร็ง ใจหวาดเสียว

" . . . มาไขสือ มาทำบ้า มาแก้เกี้ยว
 บอกมาเชียว เมื่อกี้นี้ มีอะไร . . .

 ก็เห็นว่า ทำงานหมั่น ขยันอยู่
 แล้วจู่ จู่   เฮ้ย . . . นาย หายไปไหน
 เหมือนรีบวิ่ง รีบสาว ราวบันได
 ลงข้างล่าง ไปทำไม จงบอกมา . . . "

ฉันไม่นึก ว่าพี่เขา เฝ้ารู้ทัน
จิตประหวั่น จึงงะเงอะ เลอะเปนบ้า
ด้วยร้อนตัว เหงื่อหยด รดนัยน์ตา

" . . . ผมไปเข้า ห้องน้ำมา หนาพี่ครับ . . . "


เจ้านายฉัน แยกเขี้ยว " . . . เดี๋ยวเถอะแก . . .
ตอบฉันมา แน่ แน่ อย่าสับปลับ . . ."

เสียงแกดุ แต่ตาพราย ประกายวับ

" . . . จะปฏิเสธ หรือจะรับ จงไตร่ตรอง . . .



 . . . ข้าอยู่มา ที่ตึกนี้ สิบปีแล้ว
 หลับตาเห็น ทุกแนว ชั้นหนึ่งถึงสิบสอง
 ห้องน้ำมี มากมาย เปนก่ายกอง
 อย่ามาลอง ดีข้า . . . ตอบมาพลัน . . . "  


" . . . ผม . . . ผม . . .   คือ . . . คุณอ้อ เขากลัวผี . . . "
หัวหน้าทรุด กระแทกเก้าอี้ โครมสนั่น

" . . . เออ . . . สารภาพ ออกมา ก็แค่นั้น
 ไปให้พ้น หน้าฉัน เลย . . . ไอ้เวร . . . "

แล้วหลับตา กุมขมับ โบกมือไล่
ฉันหันหลัง กลับโดยไว แล้วรีบเผ่น

. . . กลับมานั่ง รํฦกซ้ำ . . . หรือกรรมเวร
ที่หัวใจ . . . ไหวเอน  . . . มารักเธอ . . .

แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 53 03:12:21

จากคุณ	: พจนารถ๓๒๒
เขียนเมื่อ	: 18 เม.ย. 53 03:11:21