ความคิดเห็นที่ 1   ดวงใจนฤมินทร์...ลำนำที่ 3 แสงจันทร์เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ดวงตาเยือกเย็นมองเห็นธิดากษัตริย์ นางทอดกายอยู่บนเตียงซึ่งจัดแต่งอย่างประณีตบรรจง ในความมืดร่างอรชรพลิกตัวไปมาสักพักก็หลับสนิทลง ผู้บุกรุกจึงก้าวจากที่ซ่อนแล้วมองสตรีตรงหน้าด้วยหัวใจระส่ำ บุรุษกายกำยำรู้ดี เขามีเวลาไม่เกินหนึ่งชั่วยามที่จะบรรลุกิจนี้ เสียแต่นายจ้างไม่ได้บอกไว้ด้วยว่าเหยื่อที่หมายสังหารจะงดงามถึงเพียงนี้ ดวงหน้าเรียวผุดผ่องดั่งจันทร์เพ็ญ นาสิกโด่งสวยรับกับแก้มระเรื่อสีฝาด ริมฝีปากอวบอิ่มน่าเชยชิด ทรวงอกเต่งตึงกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะนุ่มนวลชวนเคล้าคลอ ช่างน่าใจหายเสียจริงหากเขาต้องปักกริชลงบนหัวใจนาง โดยปกติเขาอาจปราณีช่วยนางหลบหนี แต่ครั้งนี้ มันคือคำสั่งสำคัญ หลับให้สบายเถอะเจ้าหญิงผู้เลอโฉม ขออภัยด้วยที่ข้ารักษาลมหายใจท่านไว้ไม่ได้ นักฆ่าเงื้อมกริชคมวาววับหมายปักลงในเนื้อนิ่มจนมิดด้าม ฉึ่ก! ดวงตาเขาเบิกโพลงเมื่อรู้สึกแสบที่สีข้าง ดาบใหญ่ในเงามืดเสียบคาเนื้อบังคับให้เลือดสดไหลซึมจากบาดแผล ฝีดาบนั้นรวดเร็วรุนแรงดั่งพายุหากแต่หมดจด ไร้ร่องรอยดุจเขี้ยวอสรพิษ มือสังหารรู้ทันทีว่าผู้ใช้ดาบนี้ไม่ธรรมดาและไม่หมายจะเจรจาต่อรอง มันยิ่งเร่งให้เขาแทงกริชลงบนเป้าหมาย อนิจจามันพลาดไป... เมื่อดาบใหญ่ว่องไวกว่า มันกระชากตัวออกและดูดดึงวิญญาณของผู้ล่าให้หายลับไปตลอดกาล “ช่างเป็นคนที่ดื้อด้านเสียจริง” ดวงตาดำขลับในเงาจันทร์พินิจศพอย่างเย็นชาก่อนจะเลื่อนไปยังผู้ซึ่งลืมตาโพลงอยู่บนเตียง “เหมือนเจ้า” “เจ้าเป็นใครกัน!” เจ้าหญิงพลศิการผละตนออกจากเตียงทันทีที่ถูกจ้อง แม้จะมองไม่เห็นแต่ความรู้สึกที่แผ่จากบุรุษตรงหน้านั้นน่าหวาดหวั่นเสียจนต้องนึกเกรง นางปักหลักยืนนิ่งท่ามกลางแสงจันทร์ที่ฉายส่อง ความงามละมุนและผิวกายเย้ายวนตาทำให้ผู้บุกรุกยกยิ้มกริ่มด้วยพึงใจ “ข้ามั่นใจว่าเจ้าจำข้าได้พิมธาดา ไม่ว่าจะเป็นใบหน้า น้ำเสียง หรือแม้กระทั่ง... สัมผัส” “จะ...เจ้าชายนฤมินทร์!” หญิงสาวเบิกตากว้าง เร่งถอยร่นจนเผลอปัดกล่องเครื่องหอมข้างเตียงตกแตก กลิ่นฉุนของมันฟุ้งจนแสบจมูก นางเสียประสาทนำทางที่ดีที่สุดไปและจวนตัวอยู่ในความมืดกระทั่งถูกอีกฝ่ายฉวยโอกาสดึงเข้าอ้อมกอด “ระวังหน่อย หากเจ้ายังไม่อยากถูกจับได้ว่าเสียพรมจรรย์ให้ข้าแล้ว” “ท่านปด” ดวงหน้างามกระด่างกระเดื่อง แต่มันยิ่งทำให้คนเอาเปรียบทวีความหลงใหล และรัดจนหน้าอกอิ่มแนบติดแผ่นอกกำยำ พิมธาดาอึดอัดและหวาดกลัวเกินกว่าจะออกปากขับไล่ นางรู้ หากทำให้เจ้าชายหนุ่มไม่พอใจ ไม่ว่าที่ใดเขาก็สามารถบันดาลให้เกิดหายนะได้ “หากคืนนี้ข้าล่วงล้ำเจ้า ข้าก็ไม่ปดหรอก ใช่หรือไม่ล่ะ” นิ้วกร้านลูบไล้เนื้อตัวที่ส่อสั่น พิมธาดาเผลอบีบเกร็งมือก่อนสติจะบังคับให้ต้องผ่อนลมหายใจ “ท่านทำเช่นนี้ไม่มีประโยชน์อันใดหรอกเพคะ เพราะถึงอย่างไรหม่อมฉันก็ต้องแต่งงานกับเจ้าชายวิรธรตามสัจจะ” “วิรธร?” เขาว่าพลางเชยคางนางแล้วประทับจุมพิตเหนือหน้าผาก “เจ้าชายแห่งสารัฐหรือจะมาสู้ข้าซึ่งเป็นรัชทายาทแห่งวิรัชฐาได้ ข้าว่าเจ้าเลิกความคิดจะตีจากข้าเสียเถิด มันรั้งแต่จะทำให้เจ้าและแคว้นของเจ้าทุกข์ทนเสียเปล่าๆ” “เช่นนั้นแล้วจะให้หม่อมฉันทำอย่างไรกัน ยกเลิกงานแต่งแล้วนั่งดูความย่อยยับเมื่อสารัฐยกพลมาโจมตี หรือว่าท่านจะเป็นฝ่ายกระหน่ำย่ำยีพลศิการด้วยตนเองเพียงเพราะหม่อมฉันไม่ยินยอมพร้อมใจ” นฤมินทร์ขยับยิ้มเมื่อเห็นน้ำตาหญิงสาวไหลอาบแก้ม แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้เขาหน่ายจะรังแก “เอาล่ะ ในเมื่อเจ้าไม่ชอบ ข้าก็จะไม่บังคับให้แต่งด้วยเพียงแต่...” ดวงหน้างามเงยสบด้วยใจประหวั่น สีหน้านั้นฉายชัดถึงความนึกคิดจนชายหนุ่มนึกเอ็นดูและไม่ลืมที่จะฉกฉวยเอากับนวลแก้มนางอีกครั้ง เจ้าหญิงพลศิการสะดุ้ง เม้มริมฝีปากแน่นแทนการเอ่ยตำหนิ “พรุ่งนี้ข้าจะต้องเห็นเจ้าที่เรือนรับรองนอกเมือง หากคิดคด เจ้าคงรู้จะอยู่แก่ใจ” อ้อมแขนคลายรัดลงทันทีที่พูดจบ เจ้าชายทมิฬเลือนหายไปพร้อมกับศพที่ตนสังหาร เหลือก็แต่เพียงพิมธาดา ร่างสั่นเทาทรุดลงกองกับพื้นแล้วขดตัวด้วยความหนาวเหน็บเมื่อรู้เหตุผลแท้จริงของนฤมินทร์ เขาไม่ได้ต้องการชายา แค่อยากได้เพียงหญิงบำเรอระบายความใคร่ชั่วคืนเท่านั้น ถึงพิมธาดาจะนึกเสียใจ แต่ความอันนี้ให้ล่วงรู้ไปถึงพระกรรณแห่งเหนือหัวทั้งสองไม่ได้เป็นอันขาด โดยเฉพาะพระมารดา หากทรงทราบเข้าคงเจ็บช้ำเจียนขาดพระทัยแล้วไหนจะสั่งลงทัณฑ์ทหารองค์รักษ์ที่ไม่มีวันต่อกรกับเจ้าชายใจสิงห์ได้อีกเล่า ไม่ว่าจะทางใด ก็ไม่ได้เลย น้ำตาใสร่วงเผาะอย่างเงียบงันภายใต้เงามืดสลัวแห่งราตรีกาล แล้วนี่ข้า ควรทำเช่นไรดี ********************* ฝากด้วยนะคะ วนาสา wanasa_writer@hotmail.com จากคุณ : วนาสา เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 53 11:44:34 A:113.53.65.180 X: TicketID:263069

ความคิดเห็นที่ 2 นั่นสิ จะไปบอกเจ้าชายอีกฝ่ายอย่างไรดี ต้องส่งน้องอีกคนให้แทนละมัง จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 53 12:53:51

ความคิดเห็นที่ 3 ภาษาน่าอ่าน เนื้อเรื่องก็น่าสนุกค่ะ ^^ จากคุณ : พิณพลอย เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 53 12:56:41

ความคิดเห็นที่ 1   ยังติดตามและเป็นกำลังใจให้ค่ะ ชอบเรื่องนี้มากๆเลย ภาษาสวยดีค่ะ จากคุณ : อินทรายุธ เขียนเมื่อ : 26 เม.ย. 53 14:55:34

ความคิดเห็นที่ 2   ขอบคุณมากค่ะทุกท่าน ลำนำบทที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9195886/W9195886.html#2 จากคุณ : วนาสา เขียนเมื่อ : วันแรงงาน 53 11:23:26 A:113.53.64.207 X: TicketID:263069