คิดเสียที..

ก่อนหน้านั้นเสื้อเหลืองก่อเรื่องใหญ่
ก็เสียหายเกินใครจะนึกถึง
พินิจความจริงเท็จดูเอ็ดอึง
เล่นเอาขึ้งร้อนเร่าแทบเอาคืน

จนถึงวันมีเหตุให้เรียกร้อง
ยกพวกพ้องเข้ากรุงฟุ้งเรือนหมื่น
ยุบสภาเร่งรุดเป็นจุดยืน
เร่งกองฟืนลุกโชนโยนเชื้อไฟ

รุกพื้นที่ราชการงานระบบ
ตามสบคบแนวหน้ายิ่งบ่าไหล
ราชประสงค์ยันสยามยึดตามใจ
เศรษฐกิจบรรลัยหาได้กลัว

ยกความผิดเทียบกันพันธมิตร
อ้างน้อยนิดกว่าเขากล้าเอาถัว
เดือดร้อนแทบกินแกลบแทบทุกครัว
ยังมามัวปักหลัก..ไม่ยักคิด

ที่บาดเจ็บล้มตายล้วนไม่น้อย
เป็นเรื่องราวเรียงร้อยรอยลิขิต
ประชาธิปไตย..ใช้ชีวิต
ถูกหรือผิดแลกมา..ใช่ว่าคุ้ม

พี่น้องกันทั้งนั้นฆ่าฟันทิ้ง
เหยื่อถูกยิงเกี่ยวข้องทั้งสองกลุ่ม
หาจุดร่วมเปิดใจได้ประชุม
หรือเลือกสุ่มเสี่ยงแท้..ตามแต่แล้ว!!!
..

หากถามเราว่าอยู่ฝ่ายไหน...
คงตอบได้ว่า..เป็นฝ่ายเสียใจทุกครั้งที่มีการสูญเสีย..
หากสืบกันจริงๆ ล้วนพี่น้องกันทั้งนั้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง..
หันหน้าเข้าหากันน่ะ...ได้ไหม...

จากคุณ	: กุบกับ1
เขียนเมื่อ	: วันแรงงาน 53 10:30:39