วันที่เธอไม่อยู่
|
|
ฉันก้าวเท้าลงจากรถ พร้อมกระเป๋าเป้ใบตุงที่หลังใบหนึ่ง
กลับมายังสถานที่ที่คุ้นเคย...ที่ฉันฝากชีวิตไว้มานานนับหนึ่งปีแล้ว
และยังต้องผูกพัน เกี่ยวข้อง ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่อีกต่อไปเนิ่นนาน...
เมื่อวันนี้ของปีที่แล้ว... ภาพของที่แห่งนี้ยังคงเป็นอะไรที่ไกลตัวเกินจินตนาการ
ครั้งแรกๆที่ได้ย่างกรายเข้ามา... ทุกอย่างดูแปลกใหม่ แม้แต่ผู้คนที่มีชีวิตพันผูกกับสถานที่แห่งนี้อยู่ก่อน
ก็ไม่คุ้นหน้าคุ้นตา ก้าวแต่ละก้าวที่เดินไปเต็มไปด้วยความหวั่นใจ และยังรู้สึกไม่ค่อยชิน...
แต่แล้วในวันนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป...
หนึ่งปี... เปลี่ยนแปลงความรู้สึกฉันไปมากเหลือเกิน
วันนี้ฉันเดินทางมาถึงที่นี่ไวกว่าที่คิด คงเพราะคนขับรถตู้โดยสารเหยียบคันเร่งอย่างเมามันเกินเหตุ
หรืออาจจะใจร้อนไปตามสภาพอากาศบ้านเรายามนี้...
อากาศยามเช้าของต้นเดือนเมษายังอุ่นๆ ไม่ถึงกับร้อนจนแทบแผดเผาผิวกาย
ฉันเดินผ่านทางที่เคยเดินประจำเพื่อกลับขึ้นหอ
ตั้งใจทอดอารมณ์เบาสบายยามเช้าอย่างไม่เร่งรีบใดๆ
ตั้งใจจะสูดอากาศยามเช้าให้เต็มปอด...
แต่มันก็เช้าจนดูเงียบๆไปนิดหนึ่ง แม้จะเจอผู้คนหน้าคุ้นเดินสวนไปมาบ้างก็ตาม...
และอันที่จริงฉันก็ไม่ค่อยชอบความคึกคักจอแจด้วยซ้ำ แต่ทำไมมันแลดูเงียบประหลาดนัก
ระหว่างนั้นฉันเผลอมองเลยไปยังตึกสูงฟากตรงข้าม...
มอง...ด้วยความเคยชิน
รู้ตัวอีกที...หัวใจก็รู้สึกวูบไหว หวิวๆ ว่างเปล่า...
ความเคยชินนั้น...มันฝังรากลึกลงไปในใจฉันแล้วหรือ?
ไม่ใช่แค่เคยชินที่จะมอง...
แต่เคยชินกับการที่มีเธออยู่... ณ ที่แห่งนี้
เคยชินกับทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา และรู้ว่ายังมีเธออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล...
เคยชินกับการที่จะได้เจอหน้าเธอ ได้เห็นรอยยิ้ม ได้พูดคุยกันเรื่อยไป
ฉันไม่เคยระลึกถึงข้อนี้มาก่อนเลย...
ไม่เคยรู้เลยว่าจะต้องมีเช้าแบบนี้...ที่ใจรู้สึกเวิ้งว้างว่างเปล่าชอบกล
เพราะไม่เคยคิดว่าเธอไปไกลสักเท่าไร ไม่เคยหวั่นใจในความสัมพันธ์ที่เป็นไประหว่างเรา
และเชื่อเสมอว่าอีกไม่นานก็คงได้พบกันอีก และมีเธอใกล้ ณ ที่แห่งนี้เหมือนเดิม...
แต่เมื่อต้องเผชิญกับเช้าแรกแบบนี้...
มันเกินที่ฉันจะตั้งตัวได้ทัน หัวใจมันปั่นป่วนประหลาด
จะว่าเหงาก็ไม่ใช่...
จะว่าเศร้าก็ไม่เชิง...
แต่มันไม่ค่อยชิน
มันนิ่ง เงียบ ไม่ตื่นเต้น เสียจน...ใจหายวาบ
...
แต่ฉันก็ยังต้องอดทนเดินต่อไปอย่างที่ไม่มีเธออยู่ที่นี่อีกแล้ว
มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...
ได้แต่บอกตัวเองว่า "เดี๋ยววันพรุ่งนี้ก็คงจะชินไปเอง..."
| จากคุณ |
:
พราวฝัน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันแรงงาน 53 18:28:35
|
|
|
| 
