นายโดดเด่นกะยัยแตงโม

“ โม ... เด่นไปไหนอ่ะ ”
“ เรียนดนตรีไทย ”
“ เด่น เนี่ยนะเรียนดนตรีไทย วันก่อนเห็นเรียนดนตรีสากลอยู่มิใช่รึ ”
“ อืม ... ไม่ผิดหรอก แต่นั่นมันวันก่อน วันนี้เขาจีบสาวดนตรีไทยอยู่ ”
“ เข้าใจละ ”

รถจักรยานวิ่งมาด้วยความเร็วสูง คนขี่ไม่คิดจะแตะเบรกสักนิด ยัยแตงโมยืนคุยไม่ทันระวังตัวทำให้
“ โอ้ย ! ”
เสียงร้องของยัยแตงโม แต่ไม่ใช่จากรถจักรยานชนหรอกนะ แต่เป็นนายโดดเด่นที่กระชากยัยแตงโมให้หลบรถจักรยาน จนทั้งคู่เสียหลักล้มกับพื้น
“ เป็นรัยมากมั๊ย ”
นายโดดเด่นถามเพื่อนสาว
“ เจ็บแขนสิ ถามได้ ”
ยัยแตงโมตอบด้วยความเจ็บปนโมโห
“ ไหนเอาแขนมาดูสิ ”
นายโดดเด่นพูดจบก็ดึงแขนเพื่อนสาวมาดู เขาเห็นข้อศอกยัยแตงโมมีเลือดไหลออกซิป ๆ เขาจึงหันไปมองจักรยานต้นเรื่องที่ทำเพื่อนสาวเขาเจ็บ แต่พอเห็นเจ้าของจักรยานเท่านั้น นายโดดเด่นเปลี่ยนท่าทีทันที
“ สวย ... ” นายโดดเด่นวางแขนเพื่อนสาวแล้วเดินไปหาเจ้าของจักรยานแทน “ เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ”
“ เจ็บแขนนิดหน่อยค่ะ พอดีเบรกมันเสียค่ะ ”
เจ้าของรถจักรยานแสนสวยตอบ
“ ผมชื่อเด่นครับ เรียนวิศวะเครื่องกล ผมดูจักรยานให้มั๊ยครับ ”
นายโดดเด่นเริ่มหยอด
“ ขอบคุณนะคะ ครีมไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ ”
ยัยครีมเจ้าของรถจักรยานก็ไม่แพ้กันทำน้ำเสียงออดอ้อน แหมนายโดดเด่นเองหน้าตารึก็หล่อระดับเดือนมหาวิทยาลัย สาวไหนเห็นเป็นหลงรักทุกราย ยัยแตงโมมองเพื่อนแล้วส่ายหน้าระอาใจกับพฤกติกรรมเจ้าชู้ของเพื่อน
“ อุ๋ม ... พาเราไปห้องพยาบาลหน่อยนะ รอนายเด่นเราอาจเป็นบาดทะยักตายแน่เชียว ”
“ ได้สิ ”
อุ๋มเพื่อนคณะเดียวกับยัยแตงโมตอบรับ เธอรู้ดีกว่าถ้านายโดดเด่นเริ่มแสดงความเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าสาวสวยที่พ่อเจ้าประคุณคิดจะจีบแล้วละก็ไม่ต้องรอให้เสียเวลา นายโดดเด่นต้องชวนสาวไปหาอะไรกินหรือชวนคุยไม่เลิกแน่ จนกว่านายโดดเด่นจะได้เบอร์โทรศัพท์พร้อมนัดเดท

“ โม ... เธอไม่เบื่อกับนิสัยนายเด่นบ้างรึไง ”
อุ๋มเริ่มกิจวัตรนินทานายโดดเด่น
“ ชิน ”
ยัยแตงโมตอบสั้น ๆ เธอขี้เกียจเออออร่วมวงด้วย
“ ทำแผลเสร็จแล้วครับ ”
เจ้าหน้าที่ห้องพยาบาล หมอฝึกหัดของคณะแพทย์นั่นแหละ หน้าตาหล่อถูกใจสาว ๆ ทั้งมหาวิทยาลัย แต่หมอฝึกหัดรายนี้ไม่ยอมตกลงปลงใจใครสักคน จนมีข่าวลือว่าหมออาจเป็นพวกอีแอบก็ได้
“ ขอบคุณค่ะ ”
ยัยแตงโมกล่าวขอบคุณสั้น ๆ เธอไม่ชอบหน้าหมอฝึกหัดคนนี้เท่าไหร่ เพราะเคยแย่งซื้อหนังสือเล่มสุดท้ายในร้านหนังสือหน้ามหาวิทยาลัยอยู่บ่อยครั้ง
“ วันหลังระวังหน่อยนะคุณ ”
หมอฝึกหัดเตือนยัยแตงโมด้วยความเป็นห่วง แต่ยัยแตงโมกลับคิดว่าเขาพูดกระแนะกระแหน ยัยแตงโมจึงชักสีหน้าใส่หมอฝึกหัดก่อนออกจากห้องพยาบาล แต่ยัยอุ๋มเพื่อนซี้กลับทำอ้อยอิ่ง ยัยอุ๋มแอบชอบหมอฝึกหัดตั้งแต่ปีหนึ่งตอนที่ประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัย รอบสุดท้ายที่หมอฝึกหัดต้องชิงกับนายโดดเด่น ยัยอุ๋มเชียร์หมอฝึกหัดขนาดเหมาลูกโป่งไปส่งให้ถึงขอบเวทีเชียวแหละ แต่หมอฝึกหัดแพ้นายโดดเด่นจนได้ และแพ้แค่หนึ่งคะแนนเท่านั้น จึงเป็นสาเหตุที่ยัยอุ๋มไม่ชอบหน้านายโดดเด่นสักเท่าไหร่

“ คุณครีมอยู่หอพักเหรอครับ ”
นายโดดเด่นเริ่มแผนการจีบสาว
“ ค่ะ แล้วคุณ .... ”
สาวครีมถามกลับบ้าง
“ เด่นครับ ผมอยู่บ้านครับ ”
นายโดดเด่นตอบตามจริง
“ ดีจังนะคะ บ้านครีมอยู่ไกลมากค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ไม่อยากให้เดินทางไปกลับค่ะ ท่านกลัวครีมจะเหนื่อยจนเรียนไม่รู้เรื่องน่ะค่ะ ”
สาวครีมเริ่มอ่อยนายโดดเด่น เธอชอบนายโดดเด่นมานานแล้ว พอสบโอกาสเธอจึงไม่ปล่อยไปง่าย ๆ
“ ดีเลยครับ เย็นนี้พ่อกับแม่ผมออกไปงานเลี้ยง ผมต้องกินข้าวคนเดียว ” นายโดดเด่นพูดปด ทั้งที่จริงเขานัดยัยแตงโมไปหาอะไรกินแถวนอกเมือง แต่นายโดดเด่นคิดว่าไม่เป็นรัยยัยแตงโมคงหาอะไรกินเองได้ “ ถ้าคุณครีมไม่รังเกียจผมอยากชวนคุณครีมทานข้าวเย็นเป็นเพื่อนผมครับ ”
นายโดดเด่นหยอดต่อ
“ ไม่รังเกียจหรอกค่ะ ครีมเองวันนี้ต้องทานข้าวเย็นคนเดียวเหมือนกันค่ะ เพื่อน ๆ ที่หอพักไปทานข้าวกับแฟนกันหมดเลยค่ะ ”
ยัยครีมเองก็พูดปด เธอนัดกับเพื่อน ๆ เหมือนกันว่าจะไปแดนส์กระจายแถวรัชดาคืนนี้ สงสัยเธอคงต้องไปเลื่อนนัดเพื่อน เพื่อที่เธอจะได้ใกล้ชิดสนิทกับนายโดดเด่นมากขึ้น
“ งั้นหกโมงเย็นผมไปรับคุณครีมที่หอพักนะครับ ”
นายโดดเด่นสรุปท้ายแบบไม่ให้สาวครีมปฎิเสธได้เลย
“ ตกลงค่ะ ครีมจะรอคุณเด่นนะคะ ”
สาวครีมเองก็ไม่คิดจะปฎิเสธนายโดดเด่นอยู่แล้ว ใครจะปฎิเสธผู้ชายที่ตัวเองแอบชอบตั้งแต่ปีหนึ่งได้ละ
“ โม ... เธอทนนายเด่นได้ไงเนี่ย ”
ยัยอุ๋มออกจากห้องพยาบาลยังไม่วายนินทานายโดดเด่นต่อ
“ เราไม่เคยทนไอ้เด่นสักนิด ”
ยัยแตงโมตอบตามจริง เธอไม่เคยคิดว่าตัวเธอมาทนหรือรู้สึกไม่พอใจนายโดดเด่นสักครั้งเดียว เธอคิดว่าเธออยากทำอะไรก็ทำ ส่วนนายโดดเด่นอยากทำอะไรก็ทำเช่นกัน ทั้งสองคนไม่ล้ำเส้นซึ่งกันและกันเป็นพอ
“ ดีนะ เป็นเพื่อนกันมาแต่เด็ก กลับไม่รู้สึกอะไรเลยที่เขาไม่ใยดีตัวเองสักนิด ”
ยัยอุ๋มบ่นเบา ๆ
“ ว่าไงนะอุ๋ม เราไม่ได้ยินอ่ะ ”
“ ชั่งเถอะ เข้าเรียนดีกว่าเดี๋ยวอาจารย์ดุว่ามาไม่ตรงเวลา ”
ยัยอุ๋มตัดบท เธอขี้เกียจต่อความกับยัยแตงโม เพราะรู้ว่าพูดไปยัยแตงโมก็ไม่รู้สึกอะไรสักนิด ตัวเธอเองกลับรู้สึกไม่พอใจแทนมากกว่าที่เห็นนายโดดเด่นทำกับยัยแตงโมเหมือนยัยแตงโมไม่มีความรู้สึกอย่างนั้น

หมอฝึกหัดสุดหล่อของยัยอุ๋มชื่อว่า พอล ยัยอุ๋มแสนปลื้มเหลือเกินขนาดยอมแกล้งไม่สบายออกบ่อย แต่เวรกรรมจริง ๆ ที่หมอพอลดันมาชอบยัยแตงโมดาวคณะวารสารศาสตร์เพื่อนรักของตัวเอง ความจริงนอกจากหมอพอลแล้วยังมีหนุ่มหลายคณะมาขายขนมจีบยัยแตงโม แต่ยัยแตงโมไม่เคยให้โอกาสใครสักคนจะมีก็แต่นายโดดเด่นเนี่ยแหละที่ยัยแตงโมให้ความสนิทด้วย หลายคนเข้าใจว่ายัยแตงโมกับนายโดดเด่นเป็นแฟนกัน ยัยอุ๋มคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่านายโดดเด่นคิดว่ายัยแตงโมเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กเท่านั้น ยัยแตงโมเองเหมือนจะไม่เคยสนใจว่านายโดดเด่นจะไปจีบสาวที่ไหน ไม่เคยร้อนใจหรือหึงหวงสักนิด บางครั้งยังจะทำตัวเป็นแม่สื่อให้อีก ยัยอุ๋มไม่เข้าใจจริง ๆ ถ้าไม่ติดว่าหมอพอลเป็นหนุ่มในดวงใจละก็ เธอคงจะยุให้เป็นแฟนกับยัยแตงโมแก้เผ็ดนายโดดเด่นที่มีของดีใกล้ตัวแต่ทำเป็นไม่สนใจซะให้เข็ดทีเดียว

ยัยอุ๋มจึงคิดแผนการบางอย่างขึ้นมาได้ เธอคิดจะหาหนุ่มมาให้เพื่อนรักอย่างยัยแตงโม เรียกว่าเย้ยนายโดดเด่นที่เอาแต่จีบสาวอื่นไม่สนใจยัยแตงโม ทั้งที่สาวคนล่าสุดที่ตัวเองไปจีบนั่นขี่จักรยานชนเพื่อนตัวเองจนเจ็บตัว ยังทำไม่สนใจชวนสาวกินข้าวเย็นปล่อยยัยแตงโมเพื่อนรักยัยอุ๋มนั่งรถตุ๊ก ๆ กลับบ้านคนเดียว ยัยแตงโมก็กระไรจะโมโหสักนิดก็ไม่มี ยังพูดว่า

“ ธรรมดาแหละอุ๋ม เขากำลังเพิ่งจีบกันต้องเอาใจกันหน่อยไม่งั้นเดี๋ยวชวดได้นะ ”
พูดจบยัยแตงโมเรียกรถตุ๊ก ๆ กลับบ้านหน้าตาเฉย ไม่รู้ร้อนรู้หนาว ให้มันได้อย่างนี้สิยัยแตงโมเพื่อนรักยัยอุ๋ม

วันรุ่งขึ้นยัยอุ๋มไปคณะวิศวะแต่เช้า
“ โก้ ... มีแฟนยังอ่ะ ”
ยัยอุ๋มไม่อารัมภบทสักนิดก่อน ทำให้นายโก้เงยหน้าจากตำรามองหน้ายัยอุ๋มอย่างงง
“ ไม่ต้องมาทำหน้างงหรอก จะหาแฟนให้นะสิ ”
ยัยอุ๋มพูดต่อให้นายโก้หายงง
“ แฟนยังไม่มี แต่ไม่ใช่ว่าหาไม่ได้ ผมแค่อยากเรียนอย่างเดียว เรื่องอื่นไม่สนใจทั้งนั้น ”
นายโก้รีบบอกปฎิเสธยัยอุ๋ม เขากลัวยัยอุ๋มไปรับปากสาวที่ไหนไม่รู้ว่าจะเป็นแม่สื่อให้ นายโก้ถึงจะไม่หล่อเท่านายโดดเด่นหรือหมอพอล แต่เขาก็มีเสน่ห์อยูเหมือนกัน ผู้ชายหน้าตาธรรมดา พูดน้อย ที่สำคัญรวยระดับลูกเศรษฐีมีรึจะไม่มีสาวมาหมายปอง เขาเป็นผู้ชายเรื่องมากในเรื่องผู้หญิงขึ้นชื่อคนหนึ่งทีเดียว ผู้หญิงต้องเรียนเก่ง ไม่เรื่องมาก ไม่ขี้อ้อน ไม่พูดเยอะ ไม่วุ่นวาย และไม่ .... อีกเยอะจนยัยอุ๋มขี้เกียจฟังนายโก้บรรยายสรรพคุณสาวที่นายโก้อยากได้มาเป็นแฟน ไม่ติดว่ายัยอุ๋มกับนายโก้เรียนมัธยมโรงเรียนเดียวกันมาก่อน นายโก้คงจะไม่คุยกับยัยอุ๋มหรอก นายโก้ออกจะหยิ่งและวางตัวมากผิดกับนายโดดเด่นที่เที่ยวโปรยเสน่ห์ไปทั่ว จนยัยอุ๋มแซวว่าสักวันจะโดนสาว ๆ ที่เขาหักอกเขามารุมตบจนได้
“ ตกลงหาแฟนให้เอามั๊ย สวย เรียนเก่ง ไม่เรื่องมาก แถมความสวยระดับดาวมหาวิทยาลัยมาให้ด้วยนะเฟ้ย ”
ยัยอุ๋มสรุป ขี้เกียจฟังเพื่อนซี้สาธยายสรรพคุณสาวที่พ่อคุณจะเลือกเป็นแฟน
“ ใครบอกมาก่อน ”
นายโก้ต่อรอง
“ ยัยโม เพื่อนร่วมคณะชั้นงัย ”
ยัยอุ๋มเฉลย
“ เขาไม่ได้เป็นแฟนนายเด่นเหรอ เห็นไปไหนมาไหนด้วยกันออกบ่อย ”
นายโก้แอบดีใจลึก ๆ ที่เป็นยัยแตงโม แต่ต้องวางท่าสักหน่อย
“ ไม่ใช่สักนิด สองคนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน ว่าแต่นายตกลงจะจีบยัยโมเป็นแฟนรึเปล่า ”
ยัยอุ๋มคาดคั้นจะเอาคำตอบให้ได้
“ คิดก่อนสิ เขาหาแฟนไม่ได้รึไง ถึงต้องมาขอชั้นเป็นแฟนเนี่ย ”
นายโก้ยังยักท่าไม่หาย
“ สรุปไม่จีบ ไม่อยากได้เขาเป็นแฟน งั้นไม่เป็นไรชั้นไปหาคนอื่นก็ได้ ”
ยัยอุ๋มชักหมั่นไส้นายโก้ที่ท่ามากเหลือเกิน เธอคิดว่าไม่ง้อจะดีกว่า ยิ่งพูดเหมือนยัยแตงโมจะเป็นผู้หญิงเร่รักเหลือเกิน ที่ต้องมาง้อผู้ชายให้เป็นแฟน
“ จีบ แค่ถามหน่อยไม่ได้รึงัยเล่า ทำเป็นงอน ”
นายโก้รีบตอบรับ เขาไม่อยากจะปล่อยโอกาสทิ้งไปเหมือนกัน ยัยแตงโมออกจะเพอร์เฟคในสายตาเขา ติดแค่เขาคิดว่าเป็นแฟนนายโดดเด่นไม่อย่างนั้นคงจีบเป็นแฟนไปนานแล้ว
“ ก็แค่นั้น งั้นชั้นจะช่วยนายด้วยการนัดยัยแตงโมเดทให้นายละกันนะ เตรียมตัวด้วยละ ”
พูดจบยัยอุ๋มรีบตรงดิ่งไปหายัยแตงโม เพื่อปฎิบัติการทันที

“ โม ... เย็นนี้ว่างมะ กินข้าว ดูหนังกันหน่อยนะ ”
ยัยอุ๋มเริ่มปฎิบัติการเย้ยนายโดดเด่นทันที
“ ว่าง ... แค่นัดเด่นกินข้าวเย็นที่บ้าน ยกเลิกนัดได้อยู่แล้วสบายมาก ”
ว่าแล้วยัยแตงโมกดโทรศัพท์หานายโดดเด่นทันที
“ ฮัลโลเด่น เย็นนี้ไม่ต้องไปกินข้าวที่บ้านนะเรามีนัดกับอุ๋ม ”
ปลายสายตอบกลับมาว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาไปกินข้าวกับยัยครีมได้ ไม่ต้องมาเป็นห่วงเขาหรอก
“ ตกลงเราไปที่ไหนเหรออุ๋ม ”
หลังวางสายจากนายโดดเด่น ยัยแตงโมจึงหันมาถามเพื่อนซี้ทันที
“ เดี๋ยวโทรไปบอก โมไปรอที่บ้านก่อนนะเดี๋ยวจะไปรับที่บ้าน ”
ยัยอุ๋มทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินจากมา ยัยอุ๋มตั้งใจไปสืบว่านายโดดเด่นจะพายัยครีมไปดินเนอร์หรือว่าดูหนังที่ไหน จะได้ให้นายโก้พายัยแตงโมไปที่นั่น เธออยากเห็นนักว่าถ้านายโดดเด่นเห็นยัยแตงโมไปกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองจะเป็นอย่างไร ยัยอุ๋มคิดว่างานนี้มีเรื่องสนุก ๆ เกิดขึ้นแน่ ๆ

หกโมงเย็นมีรถบีเอ็มดับบลิวมาจอดหน้าบ้านยัยแตงโม นั่นมิใช่ใครนอกจากนายโก้ เสียงกดออดทำให้ยัยแตงโมต้องออกมาดูหน้าบ้าน คิดว่ายัยอุ๋มมารับไปกินข้าวเย็นแล้ว แต่พอเธอออกมากลับพบเป็นนายโก้เพื่อนสมัยมัธยมของยัยอุ๋ม ยัยแตงโมงงว่าทำไมเป็นนายโก้แทนยัยอุ๋มเพื่อนรักตัวเอง
“ อุ๋มละค่ะโก้ ”
“ เขาเกิดป่วยกระทันหัน เลยให้ผมมารับคุณไปทานข้าวแทน เขากลัวคุณจะรอครับ ”
นายโก้พูดตามที่เตี๊ยมกับยัยอุ๋มไว้แป๋ะ
“ อ้อ ... งั้นมารอในบ้านก่อนนะคะ ขอเวลาโมแป็ปเดียว ”

ไม่นานนักนายโก้กับยัยแตงโมมานั่งในร้านอาหารสไตล์อิตาเลียนร้านโปรดยัยแตงโม ยัยอุ๋มอีกนั่นแหละจัดการ เธอรู้ว่านายโดดเด่นชอบพายัยแตงโมมากินร้านนี้บ่อย ๆ เพราะคออาหารอิตาเลียนเหมือนกัน และวันนี้เขายังจะพาสาวครีมมาดินเนอร์ใต้แสงเทียนร้านนี้ ซึ่งร้านนี้บรรยากาศดีเหมาะกับคู่รักที่จะมาสวีทหวานแหววกัน

จากคุณ	: อาร์ทิมิส_อาร์ตี้
เขียนเมื่อ	: วันแรงงาน 53 23:08:24