แมวนอกบ้าน
|
|
ฉากชีวิต
แมวนอกบ้าน
"เพทาย"
เมื่อวันก่อนเป็นวันเสาร์ที่ ๘ เมษายน ตรวจดูบาดแผลจากการหกล้มเมื่อ ๒๒ เมษายน ถึงวันนี้หายสนิทแล้ว เมื่อวานวันอาทิตย์ที่ ๙ พฤษภาคม จึงไปร่วมงานทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้บรรพบุรุษของเพื่อนอีกคนหนึ่ง ที่ถนนลาดหญ้า แถวคลองสาน ได้เป็นปกติ กลับบ้านตอนเย็นกินข้าวต้มปลาแล้วก็แบ่ง เอาไปคลุกกับปลากระป๋อง ให้แมวชื่อนังหน้าดำกินต่อ แต่มันเลียกินได้ไม่กี่คำก็กินน้ำแล้วนอน
นังหน้าดำนี้ เดิมเป็นแมวนอกบ้าน ชอบมานอนบนหลังคาห้องน้ำบ้านผม พร้อม ๆ กับเจ้าลายเสือ พอเจ้าลายเสือโตเต็มที่ก็เข้ามาเป็นอันธพาลในบ้าน แย่งข้าวแมวในบ้านกิน และข่มขู่เกะกะระรานแมวตัวเมีย ๓-๔ ตัวในบ้าน จนต้องไล่ตีกันอยู่เสมอ นังหน้าดำเป็นแมวด่างขาวดำ แต่มีสีดำพาดตรงหน้าผากถึงจมูก จึงเข้ามาอาศัยกินอาหารเม็ดด้วย และมีความเรียบร้อยรู้จักเจียมตัว จึงได้อาศัยอยู่ในรั้วบ้านต่อมาอีกหลายปี จนกระทั่งเจ้าลายแก่ตัวลงและหายไป มีเพื่อนบ้านรายงานว่าไปนอนตายในบ้านเขา นังหน้าดำจึงเป็นแมวในบ้านไปโดยปริยาย
แมวที่ไม่ได้เกิดในบ้านในขณะนั้นมีอยู่สามตัวคือ นังสีอ่อน นังสีเทา และนังด่าง นังสีอ่อน นังสีเทา และนังด่างออกลูกออกมาหลายครอก ส่วนมากตายแต่ยังเล็ก ลูกของนังสามตัวที่เหลืออยู่คือ นังพุงขาว นังมอมแมม และนังกะดำ ทั้งสามตัวไม่ชอบขี้หน้ากันและกัน เวลากินอาหารเม็ด ต้องผลัดเปลี่ยนกันมากินที่ละตัว เมื่อนังหน้าดำเข้ามาอาศัยอยู่ด้วย ก็ไมมีตัวไหนรังเกียจ
ต่อมานังสีอ่อนกับนังสีเทา กลับออกไปกินอาหารเม็ดหน้าบ้าน เป็นแมวพเนจรตามเดิม แล้วนังสีอ่อนก็หายไป ไม่ทราบเป็นตายร้านดี ส่วนนังสีเทาผอมลงมาก ขนสีน้ำตาลอ่อนเปลี่ยนเป็นค่อนข้างขาว เหมือนคนผมหงอก แต่ก็มากินอาหารทุกเช้าเย็นที่หน้าบ้าน
ส่วนนังหน้าดำเป็นแมวสงบเสงี่ยมเรียบร้อย ไม่สุงสิงกับใคร เวลาหิวก็มาร้องขอด้วยเสียงแหบ ๆ จนป่วยผอมลงอย่างรวดเร็ว ผมจึงไปหาอาหารของลูกแมวนิ่ม ๆ มาให้กิน แต่ก็ถูกนังเจ้าของบ้านสามตัวแย่งกินหมด จึงซื้อปลากระป๋องเล็ก ๆ มีปลาสามชิ้น มาคลุกกับข้าวต้มซึ่งผมกินเป็นประจำทุกมื้อมาสองปีแล้ว ให้นังหน้าดำกินแทนอาหารเม็ด แรก ๆ มันก็ดีใจก้มหน้าก้มตากินอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้ดีใจว่ามันอาจจะกลับอ้วนท้วนเหมือนเดิมได้
แต่เวลาผ่านไปเป็นเดือน มันก็กินได้น้อยลง ๆ และอ่อนเปลี้ยเพลียแรงลงทุกที จนถึงวันนี้เช้าขึ้นมาก็เห็นนอนตัวแข็งอยู่ใต้เก้าอี้หน้าบ้าน ดวงตาเบิกโพลง ขาขวาหลังเหยียดเกร็ง หมดลมหายใจเสียแล้ว นับเป็นแมวตัวที่เท่าไรก็จำไม่ได้ที่มานอนตายให้เห็น ตั้งแต่เกษียณอายุราชการมาเกือบยี่สิบปี
จากจำนวนแมวที่มากินอาหาร ตั้งแต่เดือนละสี่ถุง จนเพิ่มเป็นแปดถุง จากแมวสองตัวจนเกือบจะสิบตัวแต่ก็ไม่ถึงสักที วันนี้คงเหลืออยู่ในบ้านเพียงสามตัว
และเจ้าสามตัวนี้อาจจะเป็นเรา ที่จะต้องเป็นฝ่ายจากมันไปก็ได้ ใครจะรู้.
#############
| จากคุณ |
:
เจียวต้าย  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 พ.ค. 53 18:25:34
|
|
|
| 
