ลูกปืน บ่ มีตา

ตูม ตูม ระเบิดตึ้ม
บ้านสิบึ้ม! บ่ เหลือแล้ว
น้ำตา เฮาเป็นแนว
ลงปนเลือดที่เดือดดิน

เปรี้ยงเปรี้ยง เสียงไข้ป้าง
ลอยไปล้างซึ่งชีวิน
ทบทับร่างดับดิ้น
มากกะด้อ กะเดี้ยแดน


กระดูก บ่ กระดิก
บ่ ระริก ในแรงแค้น
หยังเอามาแห่แหน
เป็นวีรบุรุษหรา

ทำเขากลายเป็นปลอม
หากยอมตายกลายกลับมา
เป็นวีรชนกล้า
เป็นจังซี่เป็นจังซั่น

ฮ่วย!ปืน บ่มีตา
มันก็ฆ่าคนทั้งนั้น
ระเบิดของใครนั้น
ก็ล้างชนม์จนบรรลัย

เถอะหยุดไปปั่นป่วน
ชนวนเจ็บชนวนตาย
หากอุดมการณ์หมาย
ซึ่งึวามดี...ถ้าดีจริง


*แต่งไว้สักพักแล้ว เนื้อความอาจเชยไปหน่อย ไม่อัพเดทกับเหตุการณ์ตอนนี้เท่าไรครับ

จากคุณ	: มหา มศว
เขียนเมื่อ	: 12 พ.ค. 53 11:13:57 A:124.121.229.222 X: TicketID:119882