ความคิดเห็นที่ 1 |
3/2
อ้าว ยัยซัน ทำไมตื่นแต่เช้าเชียว วนิดาทักหลานสาวซึ่งลงบันไดมาด้วยหน้าตาแจ่มใส ขณะที่ตนกำลังประคองถาดรองพลาสติกเตรียมนำอาหารไปใส่บาตร
ก็เมื่อคืนซันนอนแต่หัววันนี่คะ นอนจนปวดเอวหมดแล้ว
แต่แล้วหางตาผู้พูดก็เหลือบไปเห็นสาวใช้ร่างเล็กถือถ้วยชามและแก้วน้ำตามมาพอดี
นี่อาจะไปใส่บาตรหรือคะ ซันขอใส่ด้วยได้ไหม
ได้ซี ดีเหมือนกัน อาอยากชวนซันนานแล้ว
แต่ซันจะใส่บาตรกับอาดาสองคน คล้อยจันทร์ปรายตามองส่วนเกินให้รู้ตัว
ถ้าอย่างนั้นอ้อนขอตัวไปช่วยแม่กับยายในครัวนะคะ จะได้บอกให้แม่กับยายเร่งมือด้วย นานๆ คุณซันจะตื่นมาใส่บาตรแต่เช้า อีกเดี๋ยวคงหิว
ดูเถอะ มันเหิมเกริมนักถึงได้กล้าพูดจากระทบกระเทียบเธอ เรื่องเมื่อคืนยังไม่ได้คิดบัญชี ค่าที่เสนอหน้าดูแลพ่อเธอดีนัก ต่อหน้าแขกเหรื่อยังไม่เว้น หญิงสาวหวนนึกถึงภาพเหตุการณ์กลางสนามหญ้าหน้าบ้านเมื่อคืน ยามที่นังอ้อนคอยบริการนู่นนี่ให้กับบิดาของเธอและแขกไม่ได้รับเชิญ
ยัยซัน จะไปไหนฮึเรา ไหนบอกจะออกไปใส่บาตรกับอา จวนเวลาพระมาแล้วนะลูก
นังอ้อนมันหลอกด่าซัน
คิดไปเองทั้งนั้น อาได้ยินแต่อ้อนมันหวังดี กลัวเราหิวเท่านั้นแหละ
เมื่อคุณอาทำเป็นไม่ใส่ใจ หลานสาวจึงได้แต่เดินลงส้นตามไปอย่างขุ่นเคือง
พระท่านสวดให้พรว่าอย่างไร ฟังไม่รู้เรื่องหรอก ก็จิตใจเธอไม่นิ่งเสียอย่าง มันเอาแต่หมุนวนกับความโกรธเกลียดอยู่แบบนี้ โกรธใคร...เกลียดอะไร...ก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ รู้แต่ไม่เคยพอใจกับทุกสิ่งรอบตัวเลย
ไง หายปวดท้องแล้วเรอะ ยัยซัน วรุฒถามขึ้นทันทีที่อาหลานเดินกลับเข้ามา
ค่ะ แต่ตอนนี้ชักปวดอีกแล้ว
อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะ ที่เมื่อวานฉันไม่เอาเรื่องแกก็เพราะคิดว่าจะกลับตัว...เลิกนิสัยขี้โกหกแล้วเสียอีก แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าตัวเองมองลูกในแง่ดีเกินไป
พ่อ! เสียงหวานเปรี้ยวจี๊ด
บิดาแสร้งไม่สนใจ หันไปสั่งงานกับสาวใช้ซึ่งตั้งสำรับอยู่ไม่ไกลแทน
ขอกาแฟให้ฉันแก้วหนึ่งนะอ้อน ขมๆ หน่อย
เท่านั้นเอง ฟางเส้นสุดท้ายของคล้อยจันทร์ก็ขาดผึง หญิงสาวผลักร่างบางอ้อนแอ้นกระเด็นหวือกระแทกขอบโต๊ะ ก่อนตรงเข้าจิกทึ้งอย่างโยนความโกรธขึ้งทั้งหมดให้
ยัยซัน! หยุด! พ่อบอกให้หยุด!
วรุฒใช้เรี่ยวแรงซึ่งมากกว่าแยกลูกสาวออกมาได้สำเร็จ หลังมือเหี่ยวย่นตวัดลงบนแก้มนวลเต็มแรง
พี่รุฒ! ทำไมต้องทำขนาดนี้
เท่านี้ยังน้อยไปสำหรับผีบ้าอย่างมัน ฉันไม่เข้าข้างคนผิดหรอกนะ ต่อให้เป็นลูกเต้าก็เถอะ ขอโทษอ้อนเดี๋ยวนี้!
คล้อยจันทร์เม้มปากแน่น ความรู้สึกหลากหลายเต้นริกในหน่วยตา
พ่อบอกให้ขอโทษ!
ออกไปก่อนไปอ้อน วนิดาพยายามคลี่คลายสถานการณ์
ไม่ต้อง! แล้วเธอก็เลิกเข้าข้างมันผิดๆ เสียที
ต้องเหมือนพ่อใช่ไหมคะ ต้องเหมือนพ่อที่ไม่เคยเข้าข้างหนูเลย!
ยัยซัน! ลงมาเดี๋ยวนี้นะ ลงมา!
หญิงสาวกระแทกประตูปิดเสียงดัง พอกันที พ่อเห็นแก่นังนั่นถึงขั้นยอมฉีกหน้าลูกของตนต่อหน้ามัน ถ้ารักมัน...เอ็นดูมันนัก อยากได้มันมาเป็นลูก... เออนะ หรือจะเป็นเมีย เธอก็ไม่ขอทนอยู่ที่นี่อีกต่อไป!
| จากคุณ |
:
ภาพิมล (thezircon)
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ค. 53 16:34:14
|
|
|
|