ความคิดเห็นที่ 1 เธอเขียนถึง ความนัย อาลัยหา ถ่ายทอดมา ถึงตอน ความอ่อนไหว ทุกอารมณ์ ขมขื่น ปราศชื่นใด เธอระบาย ทุกสิ่ง ลูกลิงฟัง จินตนา คารม ผสมสร้อย เธอเรียงร้อย จากใจ ในความหลัง เขาผู้หนึ่ง สร้างเหตุ เจตน่าชัง เธอยากหยั่ง ไมตรี มีเลศนัย หยิบยื่นความ อารี นี้ดั่งเพื่อน เป็นเสมือน สายน้ำ ฉ่ำรินไหล ชำระล้าง รอยเปื้อน บนเรือนใจ จึงเผลอไผล ซึมซับ กับห้วงจินต์ ถึงนานวัน ผ่านพ้น เขาคนนั้น กลับเปลี่ยนผัน ห่างหาย ไม่ถวิล สิ้นห่วงใย สิ้นอาลัย ไม่ยลยิน จึงโผผิน บินหาย ไปกับกาล... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 11:51:02

ความคิดเห็นที่ 2 ร้ายจริงๆด้วยค่ะ จากคุณ : เพียงฝุ่นทราย..ในสายลม (Actually life is nothing) เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 13:16:49

ความคิดเห็นที่ 3 ตอบ คห.๑ สุนันยาหน้าหวานปานอ้อยควั่น จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:40:50

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบ คห.๒ คุณActually life is nothing ตอนแรกน่ะ กะว่า จะเขียน สาระ (เหลว) ด้วยซ้ำไปอ่ะ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:43:52

ความคิดเห็นที่ 5 เหตุการณ์ นี้ สุก็ เคยเจอ  แหะๆ แต่ว่า...มันผ่านไปแล้วค่ะ * * * จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:37:07

ความคิดเห็นที่ 6 คุณสุนันยา .. ลูกลิงเขียนตามคำบอกเล่าเท่านั้น ข้อเท็จจริงมีมากน้อยแค่ไหน ไม่รู้แฮะ ไม่อาจสืบทราบได้ ส่วนค่าจ้างเขียน ไม่รู้ว่าลูกลิงจะโดนเบี้ยวหรือเปล่า แต่ที่แน่ ๆ มีคนบอกว่าจะทำกล้วยบวดชีให้กิน โธ่ ถัง .. เอาของกินมาล่อ แบบนี้จะเหลือเรอะ ฉะนั้นแล้ว เอาไปเลย สุดหล่อเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาคาคาชิ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 19:52:34

ความคิดเห็นที่ 7 เพียงแค่บอก มีมากมาย ชายในหล้า จึงเลิกวอน อ้อนหา พาใจห่าง คนที่เขา ไม่ใยดี หนีไกลทาง ใช่ละวาง แล้วเปลี่ยนใหม่ ให้มาแทน รู้คุณค่า ในตัวตน คลายหม่นเศร้า ดวงใจเรา ต้องถนอม พร้อมหวงแหน อย่าสนใจ แค่ผู้ชาย หัวใจแกน ทั่วทั้งแดน มิใช่ไร้ ชายเหลียวมอง... สุก็แค่จะให้รู้ว่า คนอื่น ที่มองเรามีค่ายังมี ก็แค่นั้นแหละ...55 เรื่องกล้วยบวชชี...ไม่ใช่เรื่องยาก นี่นา แต่เรื่อง สุกี้ ยังไงก็ไม่ลืมแน่ๆ555 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 21:58:17

ความคิดเห็นที่ 8 มาทายทัก นักฝัน วันจังงัง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 22:36:49

ความคิดเห็นที่ 9 ตอบคุณสุนันยาหน้าหวานปานตาลโตนด ค.ห. ๗ กลัวยบวดชี ลงทุนกล้วยน้ำว้าหวีนึงก็ไม่เกิน ๒๕ บาท + กะทิ แต่สุกี้ยากี้นี่สิ ไม่รู้เป็นยังไง บุ่มบ่ามเข้าไปแต่ละที ช้างม่วง ช้างเทาหายวับ ทว่า .. เอาเหอะ จะเดี๋ยวหาทางให้ เรื่องล้างจานเนี่ย ลิงถนัดนักแล กิ กิ .. จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 10:12:27

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบคุณแสงแรก ประดับดิน  ค.ห. ๘ เฮ้ย ! ที่นั่นมันสูงและเสียวเกินเหตุน๊า หล่นปุ๊กไป มีหวังได้อวตารแน่นอน จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 10:14:12

ความคิดเห็นที่ 11 แม้ ไม่น่าหลวมตัวบอกให้ลูกลิงรู้เลย.. ว่าเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้..จะกลายเป็นจำเลยมั๊ยเนี่ย สงสัยต้องหาตัวช่วยแล้วมั๊ง..55 .................. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 20:27:15

ความคิดเห็นที่ 12 วจีเดียว แห่งเสี้ยวความรู้สึก หวั่นระทึก น้ำตารื้น จนชื้นฉ่ำ เราเหมือนคน ใจไม้ใส้ระกำ ที่แกล้งทำ ไม่สนใจ ไม่ใยดี    ไม่รู้ว่า เป็นคนใกล้ หรือไกลมาก เกินเอ่ยปาก ยับยั้งไว้ ให้อยู่นี่ เมื่อจะไป ถากถาง ทางชีวี ถึงห่วงใย ก็ยังมี ความดีใจ    อยากให้รู้ ใจจริงยิ่งกว่านี้ ว่าคนที่อยู่หลัง นั่งร้องไห้ หลบหน้า ซ่อนน้ำตา แววอาลัย เกรงคนที่ จากไกล...จะไม่คืน. จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 53 22:03:47

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบคุณสุนันยาหน้าหวานปานน้ำผึ้งเดือนหน้า ค.ห. ๑๑ ตกเป็นจำเลยอะไรกัน ลูกลิงไม่ได้ทำหน้าที่ทนายนะเนี่ย อีกอย่าง ถ้าเป็น"จำเลยรัก" แบบนี้ก็ผักเผือกตัวใครตัวเผือก ที่จริงน่ะ .. ลูกลิงไม่รู้อะไรเลย แบบว่าไม่รู้จักใครโดยเฉพาะคนที่อยู่ในใจของคุณสุ โธ่ถัง .. อย่าเอาสาระอะไรกับลิงนะ สุกี้กันดีกว่า ฮ่า ฮ่า .. จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 08:18:49

ความคิดเห็นที่ 14 อ่า ! คุณนักแต้ม เนียนแฮะ เนียนจริง ๆ  ๕๕๕ .. โห อ่านกี่รอบกี่รอบ ก็ยังเนียนจริง ๆ ล้ำลึกแฮะ เอาไงดีเนี่ย สงสัยคุณนักแต้มจะเป็นตัวช่วยอย่างที่คุณสุนันยาบอก แต่ !! อย่าบอกนะว่า .. สวมวิญญาณลี้คิมฮวง อ่ะ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 11:00:50

ความคิดเห็นที่ 15 .. บรรยากาศแบบนี้ ..      .. อะไรจะเหมาะเท่ากับ .. .. การสร้างสุขจากเสี้ยวความรู้สึก .. ขออภัย : น้ำเน่าไปจิ๊ด จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 12:23:46

ความคิดเห็นที่ 16 ขำ .. ที่จริงดูจาก ค.ห. ๑๕   คุณสุ ก็มีความสุขมากมายนี่นา ส่วนคุณนักแต้ม ต้องลดพุงอีกนิด ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 12:27:33

ความคิดเห็นที่ 17 คือเป็นห่วง คนจากไกล ไปต่างถิ่น ต้องฝืนผิน หน้าห่าง อย่างเมินเฉย ทิษฐิ คงมีมาก เหมือนอย่างเคย ไม่อาจเอ่ย ท้วงทัก แม้สักครา    เธอจากไป เอาใจ ฉันไปด้วย อยากจะช่วย ปลอบขวัญ ให้หรรษา เธอจากไป แต่มอบใจ ให้ตรึงตรา แม้ลับหน้า ก็เหมือนดั่ง ยังชื่นเชย    เราพบกัน วันสุดท้าย คล้ายความฝัน เพียงสายตา สบกัน ฉันยังเฉย แม้ถ้อยคำ ไม่กล้าปริ ด้วยมิเคย หัวใจเอ๋ย ใครจะรู้ สู้ข่มใจ..              ๐๐๐ นี่เป็น "เสี้ยวความรู้สึก (ของบางใคร) ความในใจบางเสี้ยวให้ตรองตรึก ขอบคุณจังงัง ยังกระตุ้นจิตสำนึก ให้รำลึก ถึงความหลัง แต่ครั้งก่อนมา.. ------------------------------------------------------- จากคุณ : นักแต้ม เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 13:51:45

ความคิดเห็นที่ 18 ทำตัวเหมือนทนายซะขนาดนี้ จะแกล้งกันละซี คิดจะเบี้ยวเรื่องสุกี้ก็ว่ามาเหอะ เดี๋ยวกล้วยบวชชี ไม่อร่อยไม่รู้ด้วยนะ..55 ............................... เหมือต้องถูก ซักฟอก หลอกให้เผย ลูกลิงเอ่ย ถ้อยคำ ทำป่วนปั่น เพียงแค่ร้อย ถ้อยเหงา เศร้ารำพัน เธอดึงดัน จะให้รับ กับเรื่องราว เรียงร้อยความ ตามจินต์ ที่สิ้นหวัง แต่หนหลัง ครั้งก่อน ตอนสุดเหงา มาบัดนี้ ผ่อนคลาย กลายบรรเทา เธออย่าเหมา ว่าเป็นทุกข์ ยังสุขดี เคยเห็นลิงเขียนกลอน อ้อนว่าเหงา ตั้งหลายครา จำได้ จริงไหมนี่ หรือเสแสร้ง แกล้งเหงา ร้าวชีวี สุไม่เคย เซ้าซี้ เรื่องที่มา.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 13:53:39

ความคิดเห็นที่ 19 อืมม  ค.ห. ๑๗ เข้าใจนะ เข้าใจในอารมณ์เศร้าของคุณนักแต้ม เป็นเรื่องเศร้านะเนี่ย เหมือนดูซีรี่ส์ฉบับย่อเลยแฮะ อ ย า ก ใ ห้ รู้ อี ก ค รั้ ง  ยั ง รั ก เ ธ อ อ ย า ก ใ ห้ รู้ อ ยู่ เ ส ม อ รั ก เ ธ อ มิ ค ล า ย ที่จริงแล้ว เรื่องมันยาวกว่านั้นใช่ป่ะ เอาน่ะ บุญชูตั้งหลายภาคยังติดตามดูได้เลยนี่ ประสาอะไรกับภาคแรก .. แหะ แหะ แล้วจะติดตามภาคถัดไปในอีกหลาย ๆ ครา (เนี่ย จะบอกก่อนว่า ถ้าเขียนผิดเป็นนับแต้ม ก็อย่าโกรธกันนะ ) จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 15:40:42

ความคิดเห็นที่ 20 อ้าว อ้าว อ้าว ..   ค.ห. ๑๘  ป๊าดเหนี่ยวเลย สุกี้ ไม่มี เพราะร้านรวงมันปิดหมดแย้ว มีแต่ สุขี้ อันนี้ลิงก็ไม่คิดจะหม่ำด้วยหรอกน๊า จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 15:43:04

ความคิดเห็นที่ 21 ใครเผลอไผล ใครหลงเพ้อ ละเมอหา “ลูกลิง”หรือ”สุนันยา” พาหวั่นไหว ไม่ท้วงติง ว่า”ลิง”หญิงหรือไม่ ขอเพียงความ จริงใจ มอบให้กัน พูดแบบนี้ จะตีความ ตามแบบไหน เราคู่ใคร ใช่แปลก จำแนกฝัน หญิงคู่หญิง เป็นจริงได้ ไม่สำคัญ หากว่าเราคู่กัน นั้นคงดี...555 พูดไปก็จะว่าแก้ตัว งั้นเรามาอยู่คู่กันเลยดีกว่า..ดีป่าว อิอิ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 18:15:09

ความคิดเห็นที่ 22 โบกมือไหวไหว มองอยู่ไกลไกลเห็นใครคร่ำครวญ (ซ้ำ) ปรึกษาเพื่อนสาวจังงัง (ซ้ำ) หันหน้าหันหลังละล้าละลังเรรวน (เป็กพ่อ) เรื่องเศษเสี้ยวความรู้สึก          อันล้ำลึกและร้อยรัด เขาสื่อให้มาไม่ชัด                 จึงอึดอัดจนแปรปรวน เพราะตีค่าความห่วงใย           ว่าก้าวไกลเกินกว่าเพื่อน ดวงตาจึงพร่าเลือน                ต้องมนต์เหมือนเสน่ห์ยวน ตีความทุกคำพูด                    ราวพิสูจน์ซึ่งคำรัก ทุกถ้อยจึงซาบซึ้งนัก              มิผ่อนพักจนผันผวน พอเขาเริ่มโบยโบก                 ยิ่งวิโยคยิ่งโหยหา อึดอัดหัทยา                         ทรมาและคร่ำครวญ เจ็บใจและให้ช้ำ                     ใครหนอทำสุนันยา เห็นน้องพี่มิมีค่า                     จึงหนีหน้ามิมาชวน พี่เองก็เกินแกง                      จะจำแลงให้หล่อเหลา ยิ่งนานก็ยิ่งเน่า                      โรครุมเร้าจนปั่นป่วน พิศผมก็เหลือน้อย                  พุงก็ห้อยแถมย้อยยื่น คิดจะนั่งรถถังปืน                   ไปขอคืนซึ่งสัดส่วน สองแก้มก็แย้มห้อย                ฝากร่องรอยลงถึงคาง ผิวเนื้อเหลืออำพราง               ย่นระยางเกินเย้ายวน จะกระชับซึ่งพื้นที่                  ให้ไม่มีรอยเหี่ยวย่น คงต้องดึงกันอึงอล                 เกินหวังผลแล้วละนวล คงช่วยได้แค่ใจช่วย               ให้คนสวยเลิกขมขื่น พบคู่ชมที่กลมกลืน                อย่าบ้องตื้นเหมือน “พี่กวน” โบกมือไหวไหว มองอยู่ไกลไกลเห็นใครคร่ำครวญ (ซ้ำ) ปรึกษาเพื่อนสาวจังงัง (ซ้ำ) เธออย่าพูดเสียงดังเขารอฟังกันเป็นพรวน (เป็กพ่อ) จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 18:41:48

ความคิดเห็นที่ 23 ตอบคุณสุนันยา ค.ห. ๒๑ เรื่อยเปื่อยไปด๊าย ตุตะ ปูเหลียวคิดไปจริงจังจะยุ่งเน้อ อันที่จริงน่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องลึกลับซับซ้อน ผูกปมนิด ๆ ครั้นจะโต้ง ๆ บรรดาไก่แจ้อาจตื่นกันทั้งเล้าก็ได้น๊า จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 20:02:57

ความคิดเห็นที่ 24 ตอบ ค.ห. ๒๒ นี่ ดูท่าจะยากเย็นเข็ญใจซะจริง ๆ เจอลำตัดซะนี่ เป็กพ่อเชียวกระไร โถ.. ลิงถนัดแต่รำพัด เห็นท่าจะบอดแต้มซะแล้ว บุมบะใบเซ..ชะ..โอหละเห่..โอละชา บุมบะใบเซ..ชะ..โอหละเห่..โอละชา นานนานได้มาที.. เอ๊ย..นานนานได้มาที เเล่นลำตัดทั้งที ต้องมีกลองรำมะนา...เป๊กพ่อ เขย่งเหย็งเหย็ง  เป้ากางเกงของใครสั่นไหว   เขย่งเหย็งเหย็ง  เป้ากางเกงของใครสั่นไหว   หายหน้าหายตาหลายวัน   เอ้ย  หายหน้าหายตาหลายวัน มาแล้วก็มาปั่น มาบีบมาคั้นลำตัดใสใส  เป๊กพ่อ เรื่องเศษเสี้ยวรู้สึก    ลิงล้วงลึกเค้นเขียน สุนันยาวิงเวียน        ทำเป็นเพี้ยนพลิกเฉไฉ เรื่องเก่าเล่านานปี     เรื่องนั้นมีมูลนัย ท่านกวนรู้หรือไม่      น้ำตาไหลใครทำเธอ แหมท่านร่ายลำตัด      ลิงอัตคัตจะนำเสนอ เขียนไปอย่างเบลอเบลอ   กลัวจะเผลออยู่ร่ำไป ยกผิดเป็นเยี่ยงครู       ลองเล่นดูก็ถูกใจ ลำตัดหัดแล้วไง         ดำน้ำได้ลิงเขียนตาม วกออกนอกแควคุ้ง   ประเดี๋ยวยุ่งยุงแบกหาม เศษเสี้ยวรู้สึกความ   ข้อคำถามนิยายเธอ ท่านอย่าอ้างว่าแก่   ลิงก็แค่อยากนำเสนอ สวมวิกหล่อนะเออ  เนื้อย่นเย้อโลชั่นทา หากเทียบหนุ่มรูปหล่อ   แต่เที่ยวป้อไปทั่วหล้า ท่านกวนชวนตรึงตรา   แถมดีกว่าหนุ่มชีกอ  ..  เป๊กพ่อ บุมบะใบเซ..ชะ..โอหละเห่..โอละชา บุมบะใบเซ..ชะ..โอหละเห่..โอละชา นานนานได้มาที.. เอ๊ย..นานนานได้มาที เเล่นลำตัดทั้งที ต้องมีกลองรำมะนา...เป๊กพ่อ เขย่งเหย็งเหย็ง  เป้ากางเกงของใครสั่นไหว   เขย่งเหย็งเหย็ง  เป้ากางเกงของใครสั่นไหว   หายหน้าหายตาหลายวัน   เอ้ย  หายหน้าหายตาหลายวัน มาแล้วก็มาปั่น มาบีบมาคั้นลำตัดใสใส  เป๊กพ่อ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 21:07:09

ความคิดเห็นที่ 25 (สร้อย) ลำตัดกลอนไทย ชาวบ้านเขียนไว้น่าสนใจรวบรวม (ซ้ำ) ฮิปฮอบป๊อบแร็พสมัยใหม่ (ซ้ำ)  ยังแอบเอามาใช้แต่ทำไมมันบวมบวม...เป็กพ่อ อันลำตัดจะว่าไป                 คือกลอนไทยชนิดหนึ่ง ชาวบ้านว่ากันให้อึง              ล้วนก้ำกึ่งกำกวม หญิงถามว่าอะไรเหย็ง          ดันกระเด้งสั่นไหว เป้ากางเกงของใคร              ดูกระไรหลวมหลวม ชายก็ตอบออกมาว่า            มองเป้าข้าฯเห็นอะไร แถมทำตาเยิ้มใหญ่              แล้วทำไมเหงื่อท่วม ที่เห็นว่ามันสั่นไหว              ข้าฯล้วงไปในกุงเกง ขยับนิ้วทำเพลง                  ร้องบรรเลงจนมือน่วม ว่ากันเป็นกลอนกลอน          ผลัดกันต้อนตอบโต้ ใช้ไหวพริบหยิบโชว์            เป็นกลอน “โอ” กลอน “อวม” ในหนึ่งบทมีสองวรรค          เสลาสลักตามถนัด คล้ายกลอนหกเคร่งครัด       แต่สัมผัสที่หยิบสวม ลงท้ายด้วยสระอะไร            บทต่อไปต้องรักษา ใช่เปลี่ยนแปลงไปมา           มันจะพาให้กำกวม (สร้อย) ลำตัดกลอนไทย ชาวบ้านเขียนไว้น่าสนใจรวบรวม (ซ้ำ) ฮิปฮอบป๊อบแร็พสมัยใหม่ (ซ้ำ)  ยังแอบเอามาใช้แต่ทำไหมมันบวมบวม...เป็กพ่อ กลอนลำตัดไม่ไม่ใช่กลอนหก สัมผัสระหว่างบทไม่เปลี่ยนไปมา  วรรคส่งลงท้ายด้วยสระอะไร บทต่อไปในวรรคส่งก็ต้องส่งด้วยสระเสียงเดียวกัน และยอมให้ใช้สัมผัสเลือนได้ (เช่น “เหย็ง” กับ “เด้ง”) ดังนั้นในบทของมันเองจะตั้งสัมผัสอย่างไรก็ได้ แต่คำลงท้ายต้องรักษาสระให้เป็นเสียงเดียวกัน การกำหนดเสียงสระจะมาจากคำสุดท้ายของสร้อย (กลอนลำตัดกวีเนาว์เอามาเขียนบ่อย เขียนง่ายกว่ากลอนหก อย่าทำให้มันยาก) จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 22:27:41

ความคิดเห็นที่ 26 คนจริง อย่าทิ้งข้อความแค่หลังไมค์ซี่ ต้องเจอตัวเป็นๆ..555 .. ใครเจ้าเล่ห์เฉไฉ ไหนวานบอก หรือเธอหลอก ฉันหลง พะวงหา กลัวแฟนเห็น ก็เร้นหลบ อย่าพบพา พอแฟนเผลอ เธอจ๋า อย่ารีรอ เพียงหลังไมค์ ส่งไปไม่เห็นหน้า มาพบกัน ดีกว่า นะร้องขอ ที่พูดไว้ อย่าให้เห็น เป็นสตอ อย่าให้ท้อ เพราะเธอ เผลอลืมกัน.... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 09:02:00

ความคิดเห็นที่ 27 โหพี่กวน มาชวนร้องลำตัดเหรอคะ สุชอบดูชอบฟัง แต่ไม่เคย เขียนกลอนลำตัดซะด้วย ขอใช้สร้อย ของพี่กวน นะคะ...แหะๆ .. โบกมือไหวไหว มองอยู่ไกลไกลเห็นใครคร่ำครวญ (ซ้ำ) ปรึกษาเพื่อนสาวจังงัง (ซ้ำ) หันหน้าหันหลังละล้าละลังเรรวน (เป็กพ่อ) เป็นเศษเสี้ยวความรู้สึก              ที่ตกผลึกมานานปี ทั้งโศกเศร้าร้าวชีวี                      เกินที่พรรณนา เรียงคำล้ามาพร่ำวอน               ดังจะอ้อนให้ใครหนึ่ง กลับคืนหวนครวญคำนึง           ถึงวันซึ่ง เคยห่วงหา ที่จริง มีสิ่งค้างใจ                       แต่ผ่านไป นานเกินนับ สายน้ำไหลไม่ทวนกลับ              ลับกระแสแห่งเวลา อดีตวันวานที่ผ่านพ้น                 ไม่ขอสน คนนั้นเขา เป็นเครื่องรั้งใจของเรา                ให้ซึมเศร้าเหงาวิญญา จะคิดมีทำไมคู่                           ผ่านเรียนรู้เจ็บในห้วง ดั่งไฟเผาร้าวอยู่ทรวง                  เจ็บทั้งปวงสุนันยา โบกมือไหวไหว มองอยู่ไกลไกลเห็นใครคร่ำครวญ (ซ้ำ) ปรึกษาเพื่อนสาวจังงัง (ซ้ำ) หันหน้าหันหลังละล้าละลังเรรวน (เป็กพ่อ) ... ไม่รู้ว่าต้องจำกัดหรือเปล่าว่า ต้องกี่บท สุคิดได้แค่นี้เองค่ะ.. .. แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 53 09:52:23 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 09:32:33

ความคิดเห็นที่ 28 ตอบ ค.ห. ๒๕ โอ๊ย เป็นชุด .. อย่างนี้เขาเรียกว่าสกัดสะดือนะเนี่ย ลำตัดยากเย็น ลูกลิงทะเล้น เล่นไม่รื่นไหล ลำตัดยากเย็น ลูกลิงทะเล้น เล่นไม่รื่นไหล นานนานดำน้ำที เอ๊ย นานนานดำน้ำที น้ำคลำดำปี๋ ดำแต่ละที ปิดจมูกกลั้นใจ ... เป๊กพ่อ คิดเขียนกลอนลำตัด      วางสัมผัสตัวอักษร ดันเขียนเป็นคำกลอน   ลิงเชิงอ่อนค่อนวุ่นวาย ทั้งเขียนทั้งคุยด้วย      ลิงหยิบฉวยคำมามั่ว เขียนเสร็จเคาะนิ้วรัว   ยิ้มเย้ายั่วแล้วส่งไป     ที่เห็นตุงกางเกง        กระแด่วเด้งอยู่ตรงหน้า อ๋อ ! นั่นนิ้วใครหว่า ?      ท่านกวนจ๋าเล่นอะไร ? ของเล่นอื่นมากมี       อีกอิสตรีก็คบหา บรรเลงนางทั้งห้า      แถมทำท่าน่าสงสัย ก้อยนางกลางชี้โป้ง     ส่ายตัวโคลงคิ้วยึกยัก เพื่อนเห็นต่างร้องทัก     ลิงก็ชักจะสงสัย ว่าจะแอบเล่นบ้าง             เกรงผีสางจะบีบคอ ทำอย่างไรดีน๊อ....( เอาะ อ๊อ เอาะ อ๊อ  อันนี้เสียงขยับลูกกระเดือก) ..........เรียนเชิญอาร์ตตัวพ่อมาแก้ไข เอ๊า !!!!!!!! ลำตัดยากเย็น ลูกลิงทะเล้น เล่นไม่รื่นไหล ลำตัดยากเย็น ลูกลิงทะเล้น เล่นไม่รื่นไหล นานนานดำน้ำที เอ๊ย นานนานดำน้ำที น้ำคลำดำปี๋ ดำแต่ละที ปิดจมูกกลั้นใจ ... เป๊กพ่อ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 09:45:48

ความคิดเห็นที่ 29 เขียนกลอนอย่างอื่นมาเยอะแล้ว กลอนลำตัดยังไม่เคยเขียนเลย จังงังต้องภูมิใจนะที่กวนก็หัดเขียนเป็นครั้งแรกในกระทู้ของจังงัง ก็ไปขอคำปรึกษาจากอากู๋เขานั่นแหละ พอจับสัมผัสได้ ชาวบ้านเขียนได้ เราก็ต้องเขียนได้ เพียงแต่ความเนียนกับลูกเล่นอาจจะยังสู้ของเก่าเขาไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่มืออาชีพอย่างพ่อหวังเตะเขา แต่เขียนบ่อยๆก็อาจไหลลื่น เปลี่ยนจากกลอนลำตัดชาวบ้านมาเป็นกลอนลำตัดชาวเมืองก็ได้นะ ลองดูๆ ที่จังงังเขียนมาคราวนี้ถูกเปะ แถมตอนลงยังใส่เสียงลูกคอมาให้ด้วย ยอดเยี่ยมๆ  แต่ของน้องสุยังแอบเอาสร้อยเขามาใช้ ของเขาเป็นกลอน “อวน” แต่พอถึงตอนด้นกลอน ดันกลายเป็นกลอน “อา” ไปเสียได้ ต้องลงโทษให้เขียนใหม่ (สร้อย) ลำตัดไม่ยากเย็น แค่เขียนเล่นเล่น มันก็เห็นเป็นเพลงกลอน ลำตัดไม่ยากเย็น แค่เขียนเล่นเล่น มันก็เห็นเป็นเพลงกลอน ของเก่าเอาเป็นตัวอย่าง เอ๋ย...ของเก่าเอาเป็นตัวอย่าง เปลี่ยนสำนวนเสียบ้าง เหมือนเปลี่ยนจากหนังมาดูละคร แค่เริ่มขยับรับส่ง จะงวยงงก็ตอนแรกแรก สักพักไม่ใช่ของแปลก เริ่มว่ายแหวกไหวว่อน กลอนอื่นอื่นยังเคยพริ้ว เขียนโลดลิ่วถนี่ถนัด แล้วไฉนกลอนลำตัด จะอึดอัดผัดผ่อน กวนจะเล่นให้เสียงดัง ให้จังงังเป็นลูกคู่ จับคู่มาจี๋จู๋ จู้ฮุกกรูออดอ้อน พี่แต้มโทนรำมะนา สุให้มาตีฉิ่ง คงเป็นสุขสนุกจริง โจ๊ะทิงทิงเป็นท่อนท่อน เรื่องอะไรดีดี เลียนแบบพี่นั้นไม่ว่า แต่ใช้นิ้วสุ่มสี่สุ่มห้า มันจะพาเดือดร้อน กางเกงหนูตัวนิด แถมยังฟิตน่าฟัด แค่นี้ก็ดูอึดอัด เห็นรอยรัดเป็นฟ่อนฟ่อน ควรใช้นิ้วอยู่ภายนอก ท่าทางออกไปทางแร็พ สะบัดไปมาป็อบแป๊บ เต้นไฟแลบเร่าร้อน จะลูบเป้าลูบตัว ทำให้มั่วไปเลยน้อง ให้ไมเคิ้ลเขินมอง ว่าเราคล่องเริงร่อน เหนื่อยเมื่อไรก็หยุดพัก มานั่งตักพี่กวน จะนวดนิ้วให้เนื้อนวล หายปวดมวนก่อนไปนอน..เป็กพ่อ (สร้อย) ลำตัดไม่ยากเย็น แค่เขียนเล่นเล่น มันก็เห็นเป็นเพลงกลอน ลำตัดไม่ยากเย็น แค่เขียนเล่นเล่น มันก็เห็นเป็นเพลงกลอน ของเก่าเอาเป็นตัวอย่าง เอ๋ย...ของเก่าเอาเป็นตัวอย่าง เปลี่ยนสำนวนเสียบ้าง เหมือนเปลี่ยนจากหนังมาดูละคร จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 11:43:34

ความคิดเห็นที่ 30 ตอบคนสวย ค.ห. ๒๖ ก่อน แล้วค่อยย่องไปป่วนลำตัด แหม๊ มาเป็นชุด อย่างกะ M79 ลูกลิงอะนะ งานตรึมหัวบาน กินข้าวตะกี้ ยังลืมย่อยด้วยซ้ำไป อ่ะ หากนัดเจอเป็นเป็นแล้วเห็นหน้า เชื่อเถิดว่าต้องตกใจเพราะไกลฝัน ฉันหน้านิ่วสิวเขรอะเปรอะความมัน จนสายพันธุ์ขี้เหร่สุดเหล่มอง เพราะหูหนาตาเล่อปากเผยอห้อย สองแก้มย้อยนมยานพุงตาลป่อง ฟันเหลืองเหยินจมูกบี้ขี้มูกกอง ชวนสยองเกิดกว่าสบึมสยึมกึ๋ยส์ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 12:42:53

ความคิดเห็นที่ 31   อันลำตัดลำซิ่ง   อันนี้เรื่องจริงขอบอก เล่นมาหลายระรอก ไม่อยากจะออกตัวเลย ครั้นเมื่อวานคนมา  จ้างไปห้าพันเฉย บอกให้เล่นเหมือนเคย   อีฉันก็เลยตามใจ แกล้งให้ถอดเสื้อผ้า    แหมเราก็น่าสวยใส อีฉันจะทำยังไง          ปล่อยตามใจไม่ว่ากัน ครั้นสะไบก็ร่วง          หล่นจากทรวงอกฉัน ลองนึกภาพตามกัน     อะไรนั่นโผล่มา นั่นว่าแล้วเข้าไง        นึกอะไรคุณขา ก็ยังมีเสื้อผ้า            อีกชั้นนี่นาเอิงเอย จากคุณ : แก้วประภัสสร (แก้วประภัสสร) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 13:11:08

ความคิดเห็นที่ 32 ร้องลำตัดทั้งที ถ้าจะให้ดี  มันต้องสัปดน ร้องลำตัดทั้งที ถ้าจะให้ดี  มันต้องสัปดน นานนานกวนจังแก เอ๊ย นานนานกวนจังแก มาสร้างกระแส  หลอกลูกลิงแหล่ลำตัดเล่นกล ... เป๊กพ่อ หนีหน้าไปหลายวัน   เหมือนคนอัดอั้นหัวใจ คราวนี้ดูแปลกไป       มามาดใหม่เป็นคนละคน มาถึงก็ร้องลำตัด       อ้างว่าหัดเมื่อวานนี้ สำเนียงเสียงใสปิ๊งดี     ช่างเป็นอาร์ตรุ่นพี่ที่เรียนได้ผล ลูกลิงทำงานไปด้วย   อาจซวยเพราะเจ้านายโผล่ แต่ถ้าเปิดอกโชว์   จากที่โมโหเปลี่ยนเป็นฉงน ถึงจะหน่อมแน๊มทรงเล็ก     สองเต้าไซด์เด็กกระทัดรัด ถ้าเอาฟองน้ำมาดันดัด     มันก็น่าฟัดมันก็น่าสน กางเกงก็ชอบนุ่งฟิต     แหม ! หอ(..) กระจิ๊ดผ้าย่อมไม่เปลือง หากใหญ่เท่าครกกระเดื่อง   คงยากพูดเรื่องเครื่องเคราขน ชิ ! บางชายผิดสังเกตุ   เป้าไม่ก่อเหตุกระเด้งดึ๋ง คล้ายขาดเชือกชักดึง (งึง งึง งึง งึง......+  ว้า ว้า ว้า )   ป้อแป้เหมือนขี้ผึ้งถูกไฟลน ร้องลำตัดทั้งที ถ้าจะให้ดี  มันต้องสัปดน ร้องลำตัดทั้งที ถ้าจะให้ดี  มันต้องสัปดน นานนานกวนจังแก เอ๊ย นานนานกวนจังแก มาสร้างกระแส  หลอกลูกลิงแหล่ลำตัดเล่นกล ... เป๊กพ่อ .................. .................... เหวย เหวย คนทีตีโทนรำมะนา ... รู้ตัวไหมหนอ ว่าอู้นานแล้วน๊า สงสัยถนัดซออู้มากกว่าซะล่ะม๊าง ส่วนคนตีฉิ่ง หาจับคู่ได้อ๊ะยาง นั่นไหง หลงมาคนหนึ่งแหล่ว แก้วประภัสสร วุ้ย ชื่อคล้องกับ สุนันยา จังงัง รอดจากการถูกฟ้าผ่าแล้ว โล่งงงงงงงงงงงงง จาย เจง เจง จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 14:39:47

ความคิดเห็นที่ 33 พี่กวนเล่นกลอน ลำตัดมาก่อน ช่วยสอนเป็นเพลง พี่กวนเล่นกลอน ลำตัดมาก่อน ช่วยสอนเป็นเพลง ลองว่าดูสักหน่อย...เอ๊ย.. ลองว่าดูสักหน่อย ไม่ถนัดสักน้อย เรียงร้อย บรรเลง.... เป๊กพ่อ เห็นเนื้อหาพาหวั่นไหว ลำตัดไทย ยังไม่กล้า ยังอ่อนหัด ที่จัดมา พี่กวนขา ยังหวั่นเกรง มีโคลงกลอนอีกทั้งกาพย์ มากมายทาบเป็นอักษร ทั้งยั่วเหย้า ทั้งออดอ้อน อีกกะล่อน กันเจ๊งเจ๊ง สุนันยา พาลำบาก ดูแสนยาก จะฝากถ้อย ศึกษามาเพียงนิดหน่อย กลัวปล่อยไก่ ให้กระเตง อีกคารมไม่กล้าแกร่ง ไม่แข็งแรง จะต่อคำ กลัววลี ที่เพรี่ยงพล้ำ กลัวจะทำให้เสียหายไป เอง...เป็กพ่อ พี่กวนเล่นกลอน ลำตัดมาก่อน ช่วยสอนเป็นเพลง พี่กวนเล่นกลอน ลำตัดมาก่อน ช่วยสอนเป็นเพลง ลองว่าดูสักหน่อย...เอ๊ย.. ลองว่าดูสักหน่อย ไม่ถนัดสักน้อย เรียงร้อยบรรเลง.... เป๊กพ่อ มาส่งงานแล้วค่ะพี่กวน คิดแทบตาย ได้แค่นี้ เฮ้อ.. . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 15:37:34

ความคิดเห็นที่ 34 จริงหรือว่า หน้าตา แสน ขี้เหล่ แท้แอบเท่ เอาไว้ ใช่ไหมเอ่ย ต้องพิสูจน์ ตัวตน คนคุ้นเคย เพียงแค่เผย ทางอักษร ยังอ่อนใจ จะบอกมาอย่าไร ไม่หัวเสีย จะขอเคลียร์ คนคอยอ้อน ทำอ่อนไหว ส่งวลี อ่อนหวาน ด้านหลังไมค์ ตัวจริงจะเป็นไง ใคร่อยากเจอ/... ยังไงก็ต้องเจอตวจริงก่อน จะได้รู้ไป ใคร ขี้เหล่ กว่ากัน...555 .. ฝากรูป บัวสวรรค์ ให้ พี่แต้ม ดูด้วยค่ะ จะได้นึกออก ว่าเป็นไง . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 16:01:39

ความคิดเห็นที่ 35 อั้นอึ้งตะลึงงัน ลูกลิงนะนั่น ว่าได้มันถึงเพียงนี้ อั้นอึ้งตะลึงงัน ลูกลิงนะนั่น ว่าได้มันถึงเพียงนี้ ลำตัดมันมีสองแง่.... (เอ๋ย)  ลำตัดมันมีสองแง่ เจอลำตัดตัวแม่ เลยยอมแพ้ซะโดยดี...เป็กพ่อ กวนไม่ได้หนีหน้า แต่เปิดมาไม่ค่อยได้เห็น ถ้าจังงังไม่เปิดประเด็น กวนก็เต้นรอบเวที พอได้ยินเสียงระฆัง ว่าจังงังขึ้นชก ว่ากันไปหลายยก การ์ดไม่ตกเสียงยังดี นึกสนุกขึ้นมาบ้าง เลยเหยาะย่างเลาะลัด ท่าไม่สวยเป็นมวยวัด เลยใช้ลำตัดออกมาตี ดันมาเจอเอาตัวแม่ ไม่สองแง่สองง่าม เล่นแง่เดียวตูมตาม แทบโดนหามเลยนะนี่ ขนาดนั่งทำงาน ยังเข้าญาณเขียนกลอน เจ้านายเห็นเกิดเดือนร้อน จะมาถอนหงอกกวนไหมนี่ คิดแก้ผ้าเอาหน้ารอด ถึงกับถอดเสื้อโชว์ กลัวเจ้านายจะฮิ้วโฮ่ บอกโนโนคัพบี ใช้เสื้อผ้าเปลืองไม่เปลือง เพราะเคราเครื่องของหอนั่น กวนเจอใครนุ่งสั้น คงต้องหันหน้าหนี เรื่องชายอื่นกวนไม่รู้ เชือกผูกอยู่หรือว่าขาด เพราะกวนไม่ฉูดฉาด ได้แต่วาดฉิมพลี เช้าก็ตื่นสวดมนต์ เย็นท่องบ่นภาวนา เสาร์อาทิตย์เข้าวัดวา สนทนากับหลวงพี่ ตอนหนุ่มขับรถสปอร์ต เดี๋ยวนี้จอดไม่ขยับ ยังดูแดงแพงระยับ แต่ดันขับไม่ได้เสียนี่ เดี๋ยวนี้ใช้ยันมาร์ เครื่องรอบช้าแถมแรงรั่ว พอเจอดีนัดนี้ชัวร์ นั่งเผาหัวนานเป็นปี เป็กพ่อ อั้นอึ้งตะลึงงัน ลูกลิงนะนั่น ว่าได้มันถึงเพียงนี้ อั้นอึ้งตะลึงงัน ลูกลิงนะนั่น ว่าได้มันถึงเพียงนี้ ลำตัดมันมีสองแง่.... (เอ๋ย)  ลำตัดมันมีสองแง่ เจอลำตัดตัวแม่ เลยยอมแพ้ซะโดยดี...เป็กพ่อ จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 20:45:01

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบ ค.ห. 34 อะ นั่น นั่น แน๊ .... หลงทางเสียเวลา หลงลิงยิ่งกว่าเสียอนาคต นะจ๊ะ แล้วนั่น เอารูปบัวสวรรค์มาอวดคนอื่นอีกแน่ะ ไรว๊า เขียนกลอนให้อีกคน แต่ส่งรูปให้อีกคน ทำเป็นเหมือนนายคนนั้นไปได้ สงสัยโรคติดต่อ .. อย่าหลงรูปจูบภาพทราบแล้วเปลี่ยน อย่าเผลอเพี้ยนคว้าเงาแอบเฝ้าฝัน ฉันขอบอกตอกย้ำ..."ปราศสำคัญ" "โลกเน็ตนั้น"  มากกลคนหลอกลวง อย่าหลงเชื่อ "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" จวบจนกว่าพิสูจน์ใจได้ลุล่วง ฟ้าย่อมอยู่ส่วนฟ้าค่ามิลวง ฉันเพียงพ่วงนิยามให้งามตา จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 21:14:43

ความคิดเห็นที่ 37 ตอบ ค.ห. 34 อะ นั่น นั่น แน๊ .... หลงทางเสียเวลา หลงลิงยิ่งกว่าเสียอนาคต นะจ๊ะ แล้วนั่น เอารูปบัวสวรรค์มาอวดคนอื่นอีกแน่ะ ไรว๊า เขียนกลอนให้อีกคน แต่ส่งรูปให้อีกคน ทำเป็นเหมือนนายคนนั้นไปได้ สงสัยโรคติดต่อ .. อย่าหลงรูปจูบภาพทราบแล้วเปลี่ยน อย่าเผลอเพี้ยนคว้าเงาแอบเฝ้าฝัน ฉันขอบอกตอกย้ำ..."ปราศสำคัญ" "โลกเน็ตนั้น"  มากกลคนหลอกลวง อย่าหลงเชื่อ "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" จวบจนกว่าพิสูจน์ใจได้ลุล่วง ฟ้าย่อมอยู่ส่วนฟ้าค่ามิลวง ฉันเพียงพ่วงนิยามให้งามตา จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 21:15:30

ความคิดเห็นที่ 38 ตอบ ค.ห. 34 อะ นั่น นั่น แน๊ .... หลงทางเสียเวลา หลงลิงยิ่งกว่าเสียอนาคต นะจ๊ะ แล้วนั่น เอารูปบัวสวรรค์มาอวดคนอื่นอีกแน่ะ ไรว๊า เขียนกลอนให้อีกคน แต่ส่งรูปให้อีกคน ทำเป็นเหมือนนายคนนั้นไปได้ สงสัยโรคติดต่อ .. อย่าหลงรูปจูบภาพทราบแล้วเปลี่ยน อย่าเผลอเพี้ยนคว้าเงาแอบเฝ้าฝัน ฉันขอบอกตอกย้ำ..."ปราศสำคัญ" "โลกเน็ตนั้น"  มากกลคนหลอกลวง อย่าหลงเชื่อ "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" จวบจนกว่าพิสูจน์ใจได้ลุล่วง ฟ้าย่อมอยู่ส่วนฟ้าค่ามิลวง ฉันเพียงพ่วงนิยามให้งามตา จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 21:16:04

ความคิดเห็นที่ 39 ร่วมด้วยน๊า  ทุกคนมา    อยู่นี่เอง แสนเศร้าและวังเวง คนกันเอง   ผมนั่งหาว   มายาวนาน เข้าห้องราชดำเนิน เขาไม่เชิญ   ผมหวั่น    แถมลั่นดาล ถามทางหาไม่พบ น้องสุช่วย    พาหลบ    เถิดขอวาน. จากคุณ : ลมหัวด้วน (ลมหัวด้วน) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 53 21:58:34

ความคิดเห็นที่ 40 ดีใจที่ คุณ ลมหัวด้วน ตามมา ร่วมสนุกกันที่นี่ค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ... .. แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 53 05:30:57 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 53 05:24:14

ความคิดเห็นที่ 41 โธ่  คนอย่างสุ เปิดเผยน๊า เห็นพี่แต้ม บอก นึกภาพ บัวสวววค์ไม่ออก ก็ช่วยหารูปมาฝากให้ดู จะเอาไปเปรียบ คนนั้นได้ไง ไม่ได้ ทำตัวลึกลับ อะไรเลย ส่วนหัวใจ ฝากไว้ที่ ลูกลิงแล้วนา... 555 .. เพราะมิได้ ยึดติด เพียงรูปกาย จึงอยากพบ มากมาย มิใช่แกล้ง หากจริงใจ ไม่ผิดหวัง ไม่เปลี่ยนแปลง เพียงอย่าแฝง ใช้เล่ห์ เพทุบาย มิตรภาพ นำหน้า พาซาบซึ้ง เธอเป็นหนึ่ง ฝากใจไม่เสียหาย เรามีกัน เธอฉัน ไม่เดียวดาย ขอเพียงใจสบาย คบกันได้ ไปนิรันดร์/.. ลูกลิงคงไม่ได้ดูนะ  ตัวเอง มาตั้ง 3 กรอบ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 53 05:45:36

ความคิดเห็นที่ 42 อะโหย๋ .. มาตองเลยแฮะเรา แต่ก็ช่างมัน ตอนแรกเครื่องมันเอ๋อเหรอ นี่หว่า มาสามก็ยังดีกว่าไม่มา เผื่อวันที่ 22-23 ด้วยเลยไงล่ะ จ๊ะเอ๋ คุณลมหัวด้วน .. ยินดีอย่างเป็นที่ซู๊ด ที่มาร่วมสนุกสนานครื้นเครงที่เสี้ยวความรู้สึกของ(ของสุนันยา) มาได้จังหวะที่ลูกลิงเอาหัวไปโหม่งหมอนแล้วนั่น แถมวันรุ่งขึ้นก็ลี้ภัยการเมืองไปปีนต้นไม้โน่นนนนนนนนนน ก็เลยมาต้อนรับช้า   ถ้าไง ผิดตกยกเว้น รับแต่ชอบ เน้อ ... ลมหัวด้วนดุ่มเดินลำพังจ้อง หมายเข้าห้องการเมืองเรื่องเคยเขียน เขาปิดเวปลั่นดาลจึงพาลเอียน จึงวนเวียนค้นหาภาษาระบาย จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 21:36:46

ความคิดเห็นที่ 43 ตอบคุณสุนันยา ค.ห. ๔๑ อื้อ เห็นแล้ว มาสามรอบ .. เหมือนย้ำคิดย้ำทำ ให้คิดเสียว่า เวียนเทียนละกัน ๕๕๕๕... ๏ หลงใหลไยห่วงห้วง...........มหรรณพ์หาว รูปลักษณ์มักแพรวพราว.........หลอกล้อ จูบจับกับเดือนดาว................สุกสว่าง จันทร์เจิดเพริศเกิดท้อ...........เพ่งหล้าโอบอิง ๚ จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 53 21:42:21

ความคิดเห็นที่ 44 ตอบ ค.ห. 35 ท่านกวนจังแก มามะ ลูกลิงมาบีบ ๆ นวด ๆ ให้ แบบว่ารู้ตัวว่าผิด คือเมื่อวาน ง่วงงงงงงงงงงง อ่ะ เลยไม่ทันได้ดูให้ดี แถมวันนี้ วุ่นวายกับการโหลดกล้อง และจัดการเงาะบนโต๊ะ หนำซ้ำตอนเย็น ยังมีนัดกับพรรคลิง โชว์การฉีกทุเรียนกันด้วย เพิ่งมารู้เอาตอนนี้ .. แบบว่า  ลิงตาเซ่ออ่ะ แต่เอานะ มาช้า ดีกว่ายังไม่มา มังคุดลองกอง เงาะทุเรียนอร่อยต้อง สวนนกนั่นหนา มังคุดลองกอง เงาะทุเรียนอร่อยต้อง สวนนกนั่นหนา แอบหนีไปเมืองจันท์ เอ๊ย แอบหนีไปเมืองจันท์ พร้อมพรรคพวกพันธุ์ ลิงรักลิงทั้งนั้น ช่างสุขสันต์เฮฮา ....  เป๊กพ่อ สองวันที่หลบเลี่ยง ลิงไม่ได้เกี่ยงร้องลำตัด ถึงแม้ลิงจะอ่อนหัด แต่ฝีปากพอไปวัดไปวา บางคนไม่ได้เที่ยว จ้องคนเดียวเฝ้ากระทู้ ลิงกลับมาไม่ทันดู เลยเหมือนอู้ลืมเข้ามาหา โถ ! พ่อคุณทูนหัว ลิงง่วงเลยมั่วไปนิด โชคดีมีคนสะกิด ไม่งั้นมีสิทธิ์ถูกครหา ไม่ยอมแพ้สองแง่ง่าม พลอยคิดตามมาดฉีกทุเรียน เห็นเพื่อนมันเจ๋งมันเกรียน ลิงหมายลอกเลียนแอบฝึกท่า แยกปลายเท้าออกกว้างกว้าง แล้วถ่างให้เห็นสามเหลี่ยม มุมแหลมตรงกลางหว่างสังเวียน ควรทำให้เตียนไม่รกหญ้า ก้มลงหยิบลูกทุเรียน เอาไม้ดีดพั่บพั่บ เงี่ยหูฟังเสียงมันร้องรับ ลงมีดกรีดขวับตวัดผ่าหน้า ค่อยค่อยแง้มค่อยค่อยแงะ ก่อนแยกแยะวินิจฉัย หากห่ามนิดหน่อยไม่เป็นไร หากสุกเกินไป ยี้ ! .. ปลาร้า ก่อนใช้จมูกดมพิสูจน์ ควรขมิบตูดเบรคไว้ก่อน เดี๋ยวกลิ่นจะปนกันว่อน เพราะมันถึงตอนสำคัญแล้วหนา กลิ่นทุเรียนนั้นเลียนยาก ใครปล่อยกลิ่นกากลอยผสม อาจทำให้วิงเวียนจนเป็นลม ถึงขั้นหงายผึ่งล้มไม่เป็นท่า ลิงอุตส่าห์จะปรับเปลี่ยน ฉีกทุเรียนทั้งทีลีลาสนุก จึงผลัดนั่งผลัดลุก สะบัดกระโปรงกระตุกผ้า ท่านกวนจังแกเชิญแลดู จะจู้ฮุกกรูหรือ Humm หด ความจริงมันย่อมปรากฏ โถ ! พี่แท่งหมดราคา .... เป๊กพ่อ มังคุดลองกอง เงาะทุเรียนอร่อยต้อง สวนนกนั่นหนา มังคุดลองกอง เงาะทุเรียนอร่อยต้อง สวนนกนั่นหนา แอบหนีไปเมืองจันท์ เอ๊ย แอบหนีไปเมืองจันท์ พร้อมพรรคพวกพันธุ์ ลิงรักลิงทั้งนั้น ช่างสุขสันต์เฮฮา ....  เป๊กพ่อ แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 53 21:25:46 จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 53 21:21:21

ความคิดเห็นที่ 45 เอิ้ง เงอ เอ่อ เอิง เง้ย ลำตัดสู้ไม่ได้ ต้องหนีไปเพลงฉ่อย ว่าให้เป็นต่อยหอย ชะ ชา ฉ่า ชา ด้นไป แอบหนีไปเมืองจันทร์ สวนหลังบ้านพี่นก ทุเรียนกำลังดก ตกลูกกันยกใหญ่ ปลอยให้กวนนั่งอยู่ เฝ้ากระทู้ง่วงง่วน ไม่รู้ว่าลมหัวด้วน ละ มาจากไหน เขาเข้ามาแจมด้วย ไม่รู้กลอนอวยกลอนอา พอดูผังแล้วผับผ่า ไม่รู้ว่ากลอนอะไร จะลำตัดลำเต้ย หรือพ่อเอ๊ยลำซิ่ง เข้ามาขอพักพิง .....เอ้ารับไว้ กลอนการเมืองถูกปิด เลยเดินบิดมาที่นี่ ถึงต่างคนต่างสี .....ก็ดีใจ คงต้องถอดหัวโขน ยักษ์ทะโมนหนุมาน มาเล่นบทหวานหวาน .....บ้างปะไร มีคนเขาฉีกทุเรียน ทำแนบเนียนน่าดู ไอ้เราหรือก็รู้อยู่ มันน่าดูที่ตรงไหน เอ้าพ่อลมหัวด้วน ไปกับกวนดูให้แน่ เป็นทุเรียนอ่อนแก่ ....ประการใด เราค่อยค่อยซุ่มโป่ง เป็นไอ้โม่งมุมมืด ดูให้น้ำลายยืด ....หยดไหล เอ้าแล้วนั่นใครกัน ยืนค้ำยันหยิบแงะ เอ๊ะดูหน้าคุ้นแฮะ นึกว่าใครที่ไหน เอาทุเรียนแงะทุเรียน มันปุเลี่ยนแปลกจัง ดูทุเรียนของใครจะพัง ของจังงังหรือของใคร เอชา เอช้า ชา ฉ่า ชา ล่ะหน่อยแม่. จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 53 22:35:03

ความคิดเห็นที่ 46 ตอบ ค.ห. ๔๕ " โอง โวง โว โชะ ละ โอ่ โง๋ง โง๋ย " เปลี่ยนจากลำตัดแล้วหัดฉ่อย   มันไม่ค่อยถนัดเลยภาษา ท่านกวนจังแกแหย่ลิงนัก เหมือนวางกับดักเลย.. พับผ่า ! สุนันยาก็เงียบไป แหม ! ทิ้งกันง่ายไม่รอท่า ลมหัวด้วนก็หวนหัน ฉึกเดียวกระทู้ปั่น.. หลอกนี่หว่า อันห้องกวีการเมือง แดงปะทะเหลืองผลัดกันด่า เวปมาสเตอร์เขาคุมไว้ ควรแจกถุงมีชัย.. ปลอดภัยกว่า ล้อการเมืองไม่ค่อยดี หากจะฉะทั้งทีต้องมีลีลา ก็แค่เรื่องส่วนตัวของสองคน มันเสือกสับสน.. กัดกันเหมือนหมา ป่วนจนประเทศวอดวาย ชวนคนไปตายเผาพารา คิดเผาหาฟืนหรือหาหอก ไม่ยักจะบอก.. ไม่ปรึกษา บ้านมันเองสิปลอดภัย ส่วนบ้านคนอื่นไหม้ให้กังขา หากจับได้ต้องยิงทิ้ง ควักไข่ไปปิ้ง.. เอาเกลือทา สองปีก่อนก็ยุ่งเหยิง เศรษฐกิจค้างเติ่งเคลื่อนได้ช้า เงินดงเงินเดือนก็ไม่ขึ้น โบนัสเห็นแล้วมึน.. หนึ่งจุดห้า ปีนี้หวังฟาดสักสี่เดือน ความหวังชักลางเลือนแล้วเพื่อนจ๋า ตั้งหน้าตั้งตาทำงานไป ต้องประหยัดเข้าไว้.. กินมาม่า ไม่รู้อีกกี่นานไทยฟื้นตัว คลายความหมองมัวเถิดฟากฟ้า ตอนนี้อึมครึมครึ้มฝน บรรยากาศชอบกล.. คล้ายอยู่ป่าช้า กลัวผีแม่นาคมาบีบคอ กลัวกระสือลอยป้อเกาะแข้งขา กลัวนางตะเคียนเฮี้ยนโหด กลัวนั่นนี่โลด.. กลัวแทบบ้า กลัวอะไรไม่เท่า  "กวน" กลัวแอบชวนเล่นซ่อนหา เล่นคนเดียวบอกไม่สนุก สองคนเข้าคลุก.. ย่อมมันส์กว่า ผุดนั่งผุดลุกอยู่นานนม สองห้อยทรงกลมตุ้มนาฬิกา แปลกที่เข็มสั้นอันจิ๊ดเดียว สีสันซีดเซียว.. ดุจอ่อนล้า ห้อยพับหลับสนิทแต่หกโมง แหม ! เข็มชอบโกงนี่ตั้งบ่ายกว่า เข็มยาวที่ใช้ได้ดันไม่มี เฮ้อ ! เข็มสั้นอันนี้.  ไร้ชีวิตชีวา " ชา เอ๋ ฉา ชา หน่อย แม่ เอย " . จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 13:12:17

ความคิดเห็นที่ 47 เอิ้ง เงอ เอ่อ เอิง เง้ย ลำตัดหรือเพลงฉ่อย ล้วนอร่อยกว่าเผือกมัน จะส่งรับจับสัมพันธ์ ลอกเลียนกันดูคลับคล้าย อย่าอ้างเลยว่าไม่ถนัด เห็นสบัดมาแต่ละแผล โดนเต็มเต็มกวนจังแก จะนอนแผ่เสียให้ได้ เรื่องการเมืองไม่อยากจะพูด ผลพิสูจน์มันยังไม่ชัด คนชนะก็เขียนประวัติ ดูเรี่ยมเร้เรไร ส่วนคนแพ้ก็ต้องเงียบ โดนเขาเหยียบเขาหมิ่น ขามาแดงทั้งแผ่นดิน ขากลับวิ่นวับไป แพ้แล้วเผาบ้านเมือง จนเป็นเรื่องวุ่นวุ่น กวนก็โดนเผาหุ้น ชะ ชา ฉ่าชา...เจ็บเข้าไส้ ตอนม็อบอยู่ก็ดูดี พอม็อบซี้ก็เริ่มหมด ดัชนีละเริ่มกระถด ทุนก็หดหายไป จากเขียวปี๋เป็นแดงเถือก กวนลงเกลือกลงกลิ้ง จากนี้กินแต่ไข่ปิ้ง ทุนดันทิ้งเข้ากองไฟ รายได้ก็ติดขัด แถมโบนัสไม่มีจ้า จังงังได้หนึ่งจุดห้า ช่วยแบ่งมาไวไว พอเอ่ยปากเรื่องโบนัส สะบิ้งสะบัดกลัวผี รีบไปซ่อนเร็วซี อย่าให้ผีมันเข้าใกล้ ไปแอบบังหลังห้อง คอยจดจ้องอย่าเขยื้อน แต่ช่วยแง้มประตูเรือน กวนจะเป็นเพื่อนปลอบใจ จะเบียดไหล่ไล่ผี ให้หันหนีจังงัง หากแม้นไล่ไม่ฟัง กวนจะตั้งปืนใหญ่ ใช้เวลาปลุกเสก นั่งลงเลขลงยันต์ จนกว่าของสำคัญ ชะ ชา  ฉ่า  ชา...จะใช้ได้ หากเข็มชี้เลขหก ได้กระดกไปเลขสิบสอง จะลุยสองฝั่งคลอง ให้น้ำนองกระจาย เอชา เอช้า ชา ฉ่า ชา ล่ะหน่อยแม่. จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 16:56:48

ความคิดเห็นที่ 48 ตอบ ค.ห. ๔๗ " โอง โวง โว โชะ ละ โอ่ โง๋ง โง๋ย " ทำเป็นดึ๋งดั๋งตั้งโด่เด่ สักพักเดี๋ยวเป๋ไม่เข้าใจ ปืนใหญ่ไร้ลูกปลุกไม่ขึ้น เสกมนตร์จนหน้ามึน.. แล้วเป็นไง คิดลุยสองฟากฝั่งคลอง ชิชะ! เอาแต่จ้องอยู่ทำไม มัวแต่ยึกยักยักยึก พิโธ่!  วัยดึก.. คึกได้ยังไง มีแต่ขนมจีนขาดน้ำยา ผู้เฒ่าจัดมาหวังเสริฟให้ เส้นขนมจีนก็ดูหนืดเหนียว คงคล้ายหนังเหี่ยวเหี่ยว.. ของบางใคร นี่แน่ะ!  ลิงเพิ่งกลับจากสวน มีเรื่องสมควรให้ทราบนัย ที่สวนหลังบ้านของพี่นก มีธารจากน้ำตก.. น้ำใสใส มีปลาตัวหนึ่งนอนแอ้งแม้ง ขี้โรคอ่อนแรงไม่อยากว่าย มันนอนแช่น้ำตาชำเลือง สงสัยไม่อยากเปลืองกำลังกาย รอบรอบข้างทางป่ารก เอาแต่ผงกหัวมองหงาย จะกระเสือกกระสนดั้นด้นเข้าหา คงหลายกระบวนท่า.. เฮ้อ! ไม่ไหว อาศัยกระแสน้ำสาดซัด ลมเพลมพัดขวาซ้าย มีบ้างหลายคราวที่หลงทิศ ว่ายเข้าทางผิด.. ไปจนได้ หินขูดจนถลอกปอกเปิก เห็นแผลเอิกเริกรอยใหญ่ สงสารปลาจังเลยยยยยยยยยยย เอาแต่เกยเพราะว่ายไม่ไป " ชา เอ๋ ฉา ชา หน่อย แม่ เอย " จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 20:24:52

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ได้หายไปไหน นะจ๊ะที่รัก เน็ตมันล่ม เพิ่งจะได้เล่น เครียด จะเป็นบ้า รู้เปล่า.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 13:06:02

ความคิดเห็นที่ 50 ได้ยินมั๊ยยยยยยยยย ท่านกวนจังแก มีคนบอกว่า ไม่ได้หายไปไหน นะจ๊ะที่รัก เน็ตมันล่ม เพิ่งจะได้เล่น เครียด จะเป็นบ้า รู้เปล่า.. .. จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 14:33:39

ความคิดเห็นที่ 51 เอ้ยยยยยยยยย ชะเออ เงิงเอย ชะเอิงเงิ้ย จังงัง แหม ทั้งพี่กวน ดูซิมาชวน เล่น เพลงฉ่อย สำนวน ชวนประหม่าไม่น้อย สุนันยา อ่อนด้อย เหลือใจ ลำตัดหรือก็วุ่นจนหมุนหัว เพลงฉ่อย อีกนะตัว หนอ ทำได้ จะให้พูด เรื่องไหน กันหรือนี่ พูดกันอยู่ ทั้งปี ไม่เข้าใจ การเมือง การมุ้งยุ่ง มิใช่ย่อย ควรจะคิด ปล่อย ให้ผ่านไป หาเรื่อง สนุก มาปลุกปั่น ให้สดชื่นกัน นะพี่ชาย ปวดหัว ปวดตัว ยังพอทน แต่ว่าที่ ฉันบ่น เพราะ ปวดใจ อยากให้มีรัก รัก ก่อเกิด อย่าให้รัก เตลิด ไปจนไกล . เอ่ชา เอ๊ช้า ชา ฉ่า ชา  นอยแม่.. ถูกผิดไม่รู้น๊า  ได้แค่นี้แหละ อิอิ .. แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 53 17:56:50 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 17:48:14

ความคิดเห็นที่ 52 แอบเข้ามาดูเพลงฉ่อย แหมมันอร่อยเหลือใจ อยากลองมาเล่นบ้าง ก็กลัวจะสร้างความวุ่นวาย อาลีอานี้ไม่ถนัด ไม่รู้จะงัดไม้อะไร เพลงฉ่อยหรือเพลงอีเเซว นั้นคงเหมือนเเมวหน้าใส ร้องรำก็ไม่เข้าท่า เต้นเเร้งเต้นกาพอได้ หน้าตาก็ไม่สะสวย เหมือนลิงถูกหวยรางวัลใหญ่ รูปร่างไม่ได้สัดส่วน หุ่นฉันมันอ้วนเหลือใจ อกเอวไม่อวบไม่อิ่ม เเค่พอจิ้มลิ้มน่าหมั่นไส้ คิดว่าคงพอเเค่นี้ ถ้าขืนทู่ซี้จะบรรลัย ต่ออีกไม่ได้เเล้ว คงไม่เเคล้วต้องจบก่อนตาย เอชา เอช้า เอชา ฉ่า ชา โอ้นางเอย .............. 555 อ่านเเล้วฮามากกกกกก ขอเล่นด้วย เเต่มะรุนะคะ ว่าใช้ได้ป่าวอิอิ สวัสดีทุกท่านด้วยค่ะ จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 22:03:16

ความคิดเห็นที่ 53 " โอง โวง โว โชะ ละ โอ่ โง๋ง โง๋ย " สุนันยาอาลีอามาแต่วันวาน ลูกลิงดันพาลนอนหลับไหล หนึ่งทุ่มขยุ้มหนังสือถือเข้าห้อง ตื่นมาตีสองพยาธิร้องกันใหญ่ ดึกแล้วยากจะหาอะไรกิน จึงอดทนอมลิ้นบวกทำใจ พลิกไปพลิกมานอนไม่หลับ เรียงแกะกระโดดนับก็ไม่ไหว จวบจนฟ้าสางสว่างแจ้ง จึงจัดแจงแต่งกายในชุดใหม่ สีส้มแปร๊ดแสบตาเสื้อของฟรี แต่สวมใส่พอดีเสียนี่กระไร เป็นเสื้อที่ท่านเวปมาสเตอร์ เวปโอเคฯ นะเออเขามอบให้ สองปีก่อนปั่นจักรยานปลูกป่า ดันไปนอนแผหราเพราะลมใส่ .. ฮา จนเพื่อนแอบเรียกว่า"ไอ้ป๊อด" จักรยานล้มจอดข้างถนนใหญ่ โชคดีสิบล้อไม่สอยเสย เขาหักรถหลบเหวยนึกแล้วเสียวไส้ เหตุเกิดที่เมืองเพชรบุรี ลิงเกือบเป็นผีแต่ก็ปลอดภัย คุยกับสองสาวลิงฉาวไม่ออก ไม่กล้าเขียนหยอกลามกใกล้ แต่ถ้าเป็นท่านกวนก็ไม่แน่ ลิงจะแหย่ต่ำสะดือไม่ถือไหน อันเรื่องกาจงกา......(เซ็นเซอร์) ลิงนึกแป๊บเดียวประเดี๋ยวได้ ( พูด : เออ นี่ เอาไง ... สองสาวนี่ ลามกเป็นกะเขาไหมนะ) อันเรื่องกาจงกา......(เซ็นเซอร์) ลิงนึกแป๊บเดียวประเดี๋ยวได้ ถ้าหากว่าไม่ถือสา ถ่างแข้งแบะขาหล่อนกล้าไหม ? นึกภาพถึงโคโยตี้ เด้งดึ๋งแต่ละทีน้ำลายไหล เช่นนั้นจงอย่าอยู่เฉยยยยยยยยยยยย เลียนแบบน้องเป้ยคร่อมมอเตอร์ไซด์   " ชา เอ๋ ฉา ชา หน่อย แม่ เอย " แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 53 11:39:31 จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 08:46:33

ความคิดเห็นที่ 54 " โอง โวง โว โชะ ละ โอ่ โง๋ง โง๋ย "(ยืม55) ลูกลิงมาด้นเเต่เช้า พูดถึงสองสาวรุ่นใหม่ กลัวจะลามกไม่เป็น เเหมหลงประเด็นไปได้ เรื่องสัปดี้ประดน อาลีอานั้นสนก่อนใคร เเต่สุนันยานั่นหนอ พี่นั่งหัวร่อน้ำตาไหล ถ้าหากใครพูดลามก สุนันยาเขาต๊กกะจาย เพราะพี่เขาหญิงเรียบร้อย ทะลึ่งนิดหน่อยไม่ได้ เเต่อาลีอาคนนี้ มาเลยน้องพี่สบายสบาย จะพูดกระจอกระ..เซ็นเซอร์ อาลีอาประเดี๋ยวเดียวได้ ไม่เคยจะอายจะเหนียม หน้าด้านเต็มเปี่ยมบอกให้ ถ้าซี้กันมากอีกหน่อย จะรู้ว่าฝอยกระจาย...เป๊กพ่อ " ชา เอ๋ ฉา ชา หน่อย แม่ เอย " (ยืมอิก55) .................. สวัสดีพี่กวน ลูกลิง และ พี่สุด้วยจ้า ผิดถูกโปรดอภัยและเเนะนำคนปัญญาอ่อนด้วยนะคะ แหะๆ... จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 09:32:35

ความคิดเห็นที่ 55 (สร้อย) เอ้อระเหยลอยมา          ลอยมาแล้วก็ลอยไป เพลงฉ่อยของลูกลิง       กวนงงจริงจริงใช่ไม่ใช่ จับท่าทีท่วงทำนอง        คล้ายว่าจะร้องเพลงพวงมาลัย ส่งท้ายทุกวรรคคำ         ดูมุ่งกระหน่ำตรง "สระไอ” พอเรียงอย่างนี้ชี้ชัด       ทั้งเพลงฉ่อยลำตัดต่างมิใช่ กวนจึงต้องแปรเปลี่ยน     กลับมาขีดเขียนเสียใหม่ ให้ถูกต้องตามแบบแผน    เพื่อให้แฟนแฟนได้รู้ไว้ การด้นกลอนพื้นบ้าน      ต่างมีตำนานยิ่งใหญ่ พวงเจ้าเอ๋ยมาลัย           ล้อมวงว่าให้ถูกเอย (สร้อย) เอ้อระเหยลอยวน     ลอยวนมาชนจังงัง ฟังสำเนียงเสียงสาว          พากวนเหน็บหนาวลุกนั่ง รู้ได้อย่างไรวัยดึก             จะไม่ห้าวฮึกตามสั่ง เอาปี๊บมาวางตั้งเตะ         ยังว่าเสียเละหลายบั้ง วัยนี้เลือกคุณภาพ           จึงต้องซึ้งซาบหน้าหลัง ถ้าถูกใจไม่คร้าม             ถึงจะบอกห้ามไม่ฟัง จะอยู่สูงแค่ไหน             พร้อมปีนบันไดไต่ถัง ขนมจีนขาดน้ำยา           ยังมีแกงป่าร้อยชั่ง ใช้ทดแทนกันได้            อร่อยถูกใจปึ๋งปั๋ง ถึงกวนเป็นปลาช่อน        แต่ใช่ซุ่มซ่อนกลบฝัง ยังงับเหยื่อฮุบเหยื่อ          กินไม่หลงเหลือกลับรัง เรื่องหลงทางผิดทิศ          เรื่องจุดไม่ติดมีบ้าง พออ่านมนต์พ่นคาถา        ชื่อไวอะกร้าอะกร่าง ก็อยู่ยงคงทน                 ถึงโดนปืนกลปังปัง อย่าว่าแต่แผลถลอก         ถึงโดนปลิ้นปอกทั้งร่าง พอเจอหินงอกหินย้อย      อย่าหวังจะถอยกลับหลัง พวงเจ้าเอ๋ยศรีตรัง           อยากเจอหินจังงังเสียจริงเอย จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 11:33:54

ความคิดเห็นที่ 56 ตอบท่านกวนจังแก .. 555 คืองี้นะ ลูกลิงก็มึนเหมือนกันน่ะ ฮา ผิดถูกไม่รู้ล่ะ แต่วันวาน เปิดยูทุบ เพลงฉ่อยหน้าม่านของคอนเสริทซ์คุณพระช่วย เขาก็ลงสระไอ นี่นา .. ทีนี้ ทั้ง ลำตัด ทั้งฉ่อย มันอิรุงตุงนังกันไปหมดแย้วววว นี่ ๆๆ วันก่อน เดินกลับบ้าน แต่ละก้าว ยังต้อง ฉ่อย ฉ่อย ฉ่อย เชียว อะไรไม่เท่า ลูกลิง โค ตะ ระ  ต๊อง เลย ตอนอาบน้ำก็มั่วแค่คิด ฉ่อย ฉ่อย ทีนี้ อีตอนหยิบแปรงสีฟัน ดันเอาโฟมล้างหน้าบีบใส่เสียนี่ ยืนแปรงฟันไป ปล่อยให้ฝักบัวรดน้ำไป เพิ่งมารู้สึกผิดรสชาติของยาสีฟันอ่ะ โธ่ถัง กาละมังรั่ว สติแตกเลยลิง 555 แถมตะกี้ ฉ่อย อยู่ดี ๆ ดันเติมคำว่า เป๊กพ่อ อีกแน่ะ 555.. แต่ก็มีบางคนอะนะ มั่ว เป๊กพ่อตามเฉยเลยอ่ะ ขำตายชัก จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 12:28:32

ความคิดเห็นที่ 57 คห.56 รูปกลอนมันหลอก ถ้าจะเขียนแบบของจังงัง มันจะมีสัมผัสซ่อนอยู่ ลองดูตัวอย่างที่กวนทำ PS มาให้ดู จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 13:54:45

ความคิดเห็นที่ 58 (สร้อย) เอ้อระเหย  ลอยนวล    มาชวนเล่นเพลงใหม่ ลำตัดเพลงฉ่อยยังหืด   มุขลิงก็ฝืดเสียนี่กระไร เผลอแป๊บเปลี่ยนอีกแล้ว  คราวนี้ออกแนวเพลงพวงมาลัย ทำเอาลิงสติแตก      แต่คงดูไม่แปลกแตกต่างใคร เอ๊ะ!  ทำไมมันคล้ายฉ่อย      เฮ้ย! ลูกลิงน้อยยังสงสัย ที่ผ่านมาอะไรนี่     อาจเป็นยุทธ์วิธีที่แปลกใหม่ มั่วแล้วก็มั่วเลย             รอท่านกวนเฉลยวินิจฉัย พวกเจ้าเเอ๋ยพวงของใคร      ยึดแล้วจะไม่ให้คืนเอย (แน้ .. พวงเจ้าเเอ๋ยพวงของใคร      ยึดแล้วจะไม่ให้คืนเอย)                 ............................................................... (สร้อย) เอ้อระเหย  ลอยล่อง      เชิญมาลองกันอีกที ถ้าหากเจอหินของน้อง         รับรองต้องชมว่าเจ๋งดี มันเอี่ยมอ่องผ่องใส      ไม่เล็กไม่ใหญ่เหมาะมือพี่ รูปทรงกระทัดรัด       สำหรับฝึกหัดเดาะตีคลี คงขึ้นอยู่กับท่านกวนเล่น     ลำบากยากเย็นกันไหมนี่ หากอ่อนหัดหรืออ่อนแอ     ก็คงได้แค่ดูคนอื่นตี ตอนเล่นล้มลุกคลุกฝุ่น     เกิดช่วงชุลมุนวุ่นผิดผี แตะโน่นนิดนั้นหน่อย       แตะมากแตะน้อยร่องรอยมี แต่พองัดไม้เตรียมเหวี่ยง     กะซัดไม่เลี้ยงเลยคราวนี้ ไม้ดันอ่อนปวกเปียก       เหอ! เหอ! เรียกไม้ได้หรือนี่ ? คนอื่นชิงชัยได้ประตู       คนเชียร์ล้อมดูมากอึงมี่ ท่านกวนกลับนั่งหน้าเหี่ยว    ร่ายมนตร์หลายเที่ยวเดินเลี้ยวหนี กินไวอะกร้าไม่ได้ผล      ลูกลิงจึงช่วยคิดค้นวิธี พวงเจ้าเอ๋ยพวงมาลี     เรื่องนี้ต้องตัวต่อตัวเอย (เอ้ย.. พวงเจ้าเอ๋ยพวงมาลี     เรื่องนี้ต้องตัวต่อตัวเอย) *********************************************** อาเฮียกวน ที่เหลือ ลูกลิงยกหนี้ให้อาลีอากับสุนันยาก่อนเน้อ แบบว่า ลูกลิงจะต้องยกทัพไปยังอโยธยา กว่าจะกลับมาก็อีกสามวันล่วงพ้น แต่ถ้าไง จะกลับมาเขียนต่อ เน้อออออออออออออ รอด้วยละกัน จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 14:48:21

ความคิดเห็นที่ 59 โธ่ ลูกลิงโยนกันดื้อๆ เเล้วอาลีอาจะรอดมะเนื่ย เอ้อระเหย ลอยนวล        ลูกลิงเชิญชวนเล่นเพลงใหม่ เพลงเก่ายังไม่เข้าท่า        เอาเพลงใหม่มาฉันจะบ้าตาย เมื่อกี่ยังเล่นเพลงฉ่อย      ปรับเปลี่ยนยับย่อยจนปล่อยกระจาย พวงเจ้าเอ้ย คุณยาย         เวียนหัวตาลายจริงจริงเอย เอ้อระเหย ลอยนวล         ขอเชิญพี่กวนมาสอนอีกที ร้องเล่นเพลงพวงมาลัย     ด้วยความเต็มใจนะคะคุณพี่ น้องนี้ยังไม่ค่อยเก่ง         เเต่อยากบรรเลงกับเขาเสียนี่ พวงเจ้าเอ้ย มาลี              พี่กวนคนดีอย่าเบื่อนะเอย ............... แหะๆ เอาเเค่นี้ก่อน....พี่กวนขราโปรดชี้เเนะด้วยนะคะ จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 20:15:57

ความคิดเห็นที่ 60 ให้ตัวอย่างผังเพลงฉ่อยไปแล้ว เห็นยังมึนๆอยู่ ก็เลยแถมผังลำตัดให้อีก พร้อมกับจะบอกว่าความแตกต่างของมันที่เห็นชัดๆ มี 2 จุดคือ 1) สร้อยลำตัด กับสร้อยเพลงฉ่อยไม่เหมือนกันแน่ๆ (แฮ่..แฮ่) 2) วรรคส่งหรือวรรคที่สี่ของเพลงฉ่อย ไม่เน้นจำนวนคำ อาจเหลือเพียง 2-3 คำ และไม่จำเป็นต้องรับสัมผัสกับวรรครอง พูดง่ายๆก็คือไม่มีสัมผัส ต้องไม่ลืมว่าเป็นกลอนหัวเดียว ตั้งเป็นกลอน"ไอ"หรือกลอน "อา" ก็ต้องส่งสัมผัสไปให้ตลอดรอดฝั่ง กลับจากอโยธยาเมื่อไร มาอ่านซะ จะได้หายมึน แล้วมาปวดหัวต่อกับเพลงพวงมาลัย...นะจ๊ะ จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 20:33:38

ความคิดเห็นที่ 61 คห.59 ส่งผังลำตัดให้จังงังแหมบๆ เพิ่งจะเห็นความเห็นที่ 59 ของหนูอาลีอา  ถ้าย้อนไปดูความเห็นที่ 54 ของหนู จะเห็นได้ว่าไม่ใช่กลอนเพลงฉ่อย แต่ถ้าเอาผังนี้มาเติมคำว่า "เอ้อระเหย ....." ไปในบทแรก และลงท้ายด้วย "พวงเจ้าเอ๋ย.......   ....เอย" ก็จะเข้าผังของเพลงพวงมาลัยได้เลย ตามที่ได้เขียนไว้ใน คห.ที่ 59 และถ้าเขียนคนเดียวก็ไม่จำเป็นต้องตั้งบทใหม่ว่าไปเรื่อยๆ จนจบก็ได้ แต่ของกวนที่เขียนให้จังงัง กวนแบ่งเป็น 2 ภาค ภาคแรกเพื่อจะสื่อข้อความเรื่องผังกลอน และภาคหลังจะตอบโต้รับมุขที่จังงังส่งมา จึงได้ดำเนินความเป็นสองบท จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 20:59:32

ความคิดเห็นที่ 62 ถึง จังงัง ผ่าน น้องอาลีอา อีกที (เจ้าของกระทู้เขาไม่อยู่) รู้สึกเป็นตัวทำให้คนอื่นเขาสับสนอย่างไรก็ไม่รู้ เขาเขียนกลอนยากๆกันอยู่ดีๆ มาพาเขาออกชนบท ไปเจอกลอนชาวบ้านเลยไปไม่เป็นเลย ขอแก้ตัวเอาผังกลอนทั้งสามประเภทมารวมกัน ไว้ในที่เดียวกันเพื่อว่าจะเปรียบเทียบกันได้ไม่สับสน จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 22:07:11

ความคิดเห็นที่ 63 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 12:10:04 แก้ไขเมื่อ 28 พ.ค. 53 11:44:21 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 11:40:55

ความคิดเห็นที่ 64 เอ้อระเหยลอยวน....................นี่เขาเล่นกลกันหรืออย่างไร ตอนแรก ก็ว่าลำตัด...................แต่ตอนนี้ผลัดเปลี่ยนไป ตัวเรานั้นยังตาม.......................ด้วยหลงความงามของเพลงไทย ลำตัด นั้นก็แสนยาก..................แต่ยังคิดฝากเพลงไว้ เพลงฉ่อยหรืออีแซว................นี้เป็นเพลงแถวภาคไหน พี่กวน ช่วยจัดหามา.................น้องอาลีอาดูถูกใจ พื้นบ้านสื่อภาษา.....................ดูทีดูท่า คงพอไหว ลองร้อยบทบรรเลง...................รู้สึกเป็นเพลงที่ถูกใจ เขียนมาถูกหรือผิด..................พี่กวนสะกิดหน่อยได้ไหม โมเมร่วมไปก่อน.....................เป็นวรรคเป็นตอนหรือไม่ อย่าพึ่งเบื่อรำคาญ.....................ตัวน้องขอสานเพลงไว้ ถือเสียว่ามาฝึกหัด.......................พี่อย่าเพิ่งปัดไล่ไป ตอนนี้ยังไม่มีงาน..........................จึงมาเขียนอ่านหนอเพลงไทย เรื่องต่อปาก และ ต่อคำ.................น้องยังคงทำไม่ค่อยได้ ขอรอดูลูกลิง................................นั่นเขาเก่งจริงละเชื่อไหม พวงเจ้าเอ๋ยมาลัย.........................พื้นบ้านเพลงไทยถูกใจจริงเอย.. ผิดถูกยังไงไม่รู้นะคะ ช่วยดูให้น่อยค่ะ พี่กวน...พวกน้องๆฟังแต่เพลงสตริงกันซะจนชินแหละ555 .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 12:31:04

ความคิดเห็นที่ 65 คห.64 เอ้อระเหยลอยมา                รีบตอบสุนันยาเร็วไว ตอนแรกเริ่มด้วยลำตัด          ถึงลูกลิงไม่ถนัดก็ตอบได้ แต่ว่ารูปกลอนมันผิด            ก็เลยแนะนิดให้คิดใหม่ เพราะเธอมีพรสวรรค์            เธอจึงเสกสรรค์ได้แสบไส้ แถมพ่วงสัปดี้สีสัปดน            อัดพี่กวนเสียจนจับไข้ สองง่ามสองแง่แหย่หยอก      แต่ละแง่คิดออกได้อย่างไร ยกให้เธอเป็นตัวแม่               พี่กวนยอมแพ้เร็วไว้ เปลี่ยนมาบรรเลงเพลงฉ่อย     ได้เห็นเธอกร่อยจนได้ สับสนรูปแบบกระบวน            คิดแล้วพี่กวนสะใจ บังเอิญรูปกลอนลูกลิง            มันใกล้กันยิ่งเพลงพวงมาลัย พี่กวนก็เลยรุกต่อ                  เห็นหน้าป๋อหลอเป็นไง สับสนไปทุกรูปแบบ               จนพี่กวนต้องแอบถอนใจ ถามว่าเพลงฉ่อยอีแซว            เป็นของคนแถวภาคไหน เป็นของภาคกลางนะซี            ชาวสุพรรณบุรียิ่งใหญ่   เรียกว่าเป็นเพลงปฏิพากย์        โต้ตอบถางถากของหญิงชาย สุดท้ายวิวัฒนาการ                 จนเกิดผลงานลูกทุ่งไทย ถามมาเขียนผิดหรือถูก            ยึดแนวผังผูกเป็นใช้ได้ คำขาดคำเพิ่มเติมแต่ง             เว้าเว้าแหว่งแหว่งบ้างก็ได้ ครูเพลงท่านนั้นมือแน่             มืออาชีพแท้แท้ย่อมถูไถ พวงเจ้าเอ๋ยมะไฟ                   จะรับร้องอย่างไรไม่จนเอย จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 53 21:37:30

ความคิดเห็นที่ 66 เอ้อระเหยลอยนวล....................ขอบคุณพี่กวน ที่ตอบมา บทเพลงของพื้นบ้าน..................ช่างงามตระกานหนักหนา แม่แบบเมืองสุพรรณ..................เขาร้องเล่นกันก่อนหน้า ต่อว่าและต่อขาน.......................ชวนชื่นสำราญอุรา บางครั้งก็เย้าแหย่......................หญิงชายล้วนแต่นำมา เป็นเหมือนพ่อแง่:-)อน............ร้องด้นเป็นกลอนต่อว่า ฟังแล้วชวนสนุก........................ถึงโคนถึงลูกนะพี่จ๋า ลำตัดหรือก็เจ๋ง.........................หวังเต๊ะร้องเองเคยฟังมา คู่ขวัญคือแม่ประยูร..............ดังเหมือนทำบุญร่วมกัล่ะหนา ลำตัดหรือเพลงฉ่อย..............ท่านร้องพร้อมปล่อยกระลีลา มากมายหลายกระบวน.........ได้ยินแล้วชวนขำเป็นบ้า พวงเจ้าเอ่ยมาลา...................มากด้วยวาจาน่าชมเชย.. ขอบคุณพี่กวนค่ะ ที่ช่วยตอบให้ . แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 53 16:28:40 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 11:56:19

ความคิดเห็นที่ 67 มาแย้ว มาแย้ว .. รอดกลัวมาแย้ว แบบว่า ติดไว้อีกสักวันก่อน  แหะ แหะ ข้ออ้างคือ ยังเหนื่อยมั่ก ๆ  พะยะค่ะ  ... จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 20:36:29

ความคิดเห็นที่ 68 ^ ^ แก้ตัว หรือเปล่า ยังไม่ยอม ทำการบ้านอีก นอนมาทั้งคืนแล้วนะ..อิอิ แล้วไม่มีของฝาก จากเมืองอโยธยา  มาฝากบ้างเหรอ ไม่รักกันจริงนี่นา..555 .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 08:27:44

ความคิดเห็นที่ 69 ฮา ฮา .. ตื่นมาอย่างที่ยังง่วงงุน   มาทำงานชนิดที่เรียกว่ายังเมื่อย และก็ต้องทำการบ้านส่งท่านกวนจังแก เอาล่ะวะ ผักเผือก สู้ ๆๆๆ ท่านกวนไม่ต้องกังวลว่า จะเป็นคนทำให้คนอื่นสับสน (เพราะว่า ใช่แล้วคร๊าบ ha....) แต่ก็ดีนะ บรรยากาศจะได้ไม่ปูเลี่ยน  ความรู้สึกสีเทาจะได้ถูกสั่นสะเทือน แทนที่จะหงึมเหงาหงอย ก็กลายเป็นกระฉับกระเฉง (ถึงไม่มีกระเป๋ง ก็ยังไหว) อารมณ์สนุกเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ ความอยากรู้ อยากเรียน อยากเล่นก็เกิด จนสนุกมั่ก ๆ ถือว่า ท่านกวนมีวิธีที่แยบคายเลยทีเดียว (แบบนี้ เขาเรียกว่า ซูเหน่ หรือเปล่านะ ha..) เอาล่ะ นี่ต้องรอให้สาย ถึงจะทำการบ้านส่งท่านกวน ไม่งั้น มีฮาอีก แน่ เพราะว่า ทำการบ้านส่งแต่เช้า สำนวนชาวบ้าน มันจะมีประโยคแปลก ๆ อ่ะ ไม่รู้ใครเป็นต้นตำรับคิด .. ตั้งแต่ลูกลิงเกิดมา ก็ไม่เคยเห็นไก่มันล้างหน้าเลย ฮา ... เอ้อระเหยลอยเวียน................เอ๊ะ ลูกลิงเพี้ยนหรืออย่างไร ? ตอนแรกก็เล่นลำตัด................ท่านกวนฯ ฝึกหัดก็ยังไหว สักพักกลายเป็นเพลงฉ่อย.......ลูกลิงหน้าม่อยมั่วนิ่มไป สำลักน้ำตั้งหลายอึก................จากที่ล้วงลึกพลอยเลื่อนไหล เติบโตแต่ในเมืองกรุง..............ลำพังพับมุ้งยังเรื่องใหญ่ ติดขัดบทเพลงพื้นบ้าน............คิดแล้วปวดกะบานอิ๊บอ๋าย สุพรรณบุรีศรีประจัน...............กับเมืองกรุงนั้นก็ไม่ไกล แถมญาติฟากโขลงสามี............นานนานเจอทีวันปีใหม่ ไม่เห็นเขาร้องลำตัด................เห็นล้อมวงหัดแต่รำไพ่ เพลงฉ่อยก็ไม่เคยยิน..............เยี่ยมเยือนถึงถิ่นยังเงียบหาย คราวเมาเผลอร้องลิเก...............รำปัดรำเป๋ออกลวดลาย บ้างรำจนผ้าถุงหลุด..................ที่ซ่อนในสุดเลยหกกระจาย หนหน้าเจอกันโป๊ะเช๊ะ.............สืบสานหวังเต๊ะลำตัดใหม่ ติวเข้มกับแม่ขวัญจิต.................เก็บเอาส่วนผิดมาแก้ไข ส่วนฉ่อยจะคอยปรับเปลี่ยน....ลูกลิงอยากเขียนเพลงฉ่อยได้ พวงเจ้าเอ๋ยมาลัย.......................ท่านกวนหัดให้คงได้เอย .............................. เหวย เหวย คุณสุนันยา .. ไปยุดยา ประเภทขึ้นทางด่วน ลงปุ๊ก บางประอิน ขากลับ บางประดิน ลงปุ๊ก พระราม ๓ แล้วจะมีของฝากได้ไงเนี่ย เอาแบบนี้ละกัน .. ได้ไพ่มาสองร้อย แบ่งให้หน่อยละกัน ฮา ... จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 12:49:43

ความคิดเห็นที่ 70 ทู้นี้ ตั้งเป้าไว้ เท่าไหร่เหรอลูกลิง จะได้ทำให้ถึง แล้ว มี รางวัล อะป่าว..555 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:35:08

ความคิดเห็นที่ 71 โอ้โฮเฮะ ถามได้ตรง ๆ ดีแท้ ดีนะ ที่ถามว่า ตั้งเป้าไว้เท่าไหร่ ถ้าถามว่า เป้าตั้งเท่าไหร่ จะยกให้ท่านกวนตอบ ฮา .. เอ!.. คลับคล้าย คลับคลา สุกี้ยากี้นะ หวังว่า คนที่หลุดปากเผลอบอกว่าจะ (......) ไม่กลับคำ พูดว่า new life afternoon .......... ฮ่วยยยยย จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:21:34

ความคิดเห็นที่ 72 จังงัง วันนี้กวนไปสุพรรณบุรีมา อำเภออู่ทอง (ไม่มีของขวัญของฝากเหมือนกัน เพราะไปเรื่องธุรกิจ) ออกจากบ้านตั้งแต่แปดโมงเช้า กลับมาก็แปดโมงเย็น แถมมีการบ้านอีกเป็นกระบุงโกย (หากะตังค์ใช้) อาจเข้ามาร่วมด้วยช่วยกัน ในกระทู้ช้าไปบ้างอย่าว่ากันนะ ถือว่ากระทู้ของจังงังเป็นที่พักสมองก็แล้วกัน เดี๋ยวทำงานเครียดๆ จะเข้ามา หายเครียดแล้วจะออกไป จากคุณ : กวนจังแก เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 21:02:54

ความคิดเห็นที่ 73 ไม่เป็นไร ท่านกวนจังแก .. มาเมื่อไหร่  ก็เมื่อนั้น  มาเมื่อเห็น เอาล่ะวา .. ลูกลิงก็มีภาระกิจมากมายเหมือนกัน นี่ก็ยิงยาวรวด วันหยุดก็ไม่หยุด จะว่างเว้นอีกทีก็โน้น เดือนหน้า .. ช่วงนี้ก็หัวบานมือบวมกันไปตาม ๆ กัน เหนื่อยบ้างก็นอน หนักบ้างก็อู้ ผลัดกันใช้งานระหว่างสมองซีกซ้าย/ขวา กระทู้นี้ ไปเรื่อย ๆ อะนะ เหมือนเรือเกลือ ดีป่ะ แบบว่า แวะไปนั่นนี่จอดบ้าง แต่ก็ไม่ต้องเปลืองแรงคิดคอนเซปตั้งกระทู้ใหม่ (เฮ้ย ! ไม่ได้หมายถึงคนอื่น นะ) เอางี้ดีกว่า .. ไม่รีบ ร้อยค่อยเลิก เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นเนอะ เฮีย .... จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 07:13:11