ความคิดเห็นที่ 1   ฉันพบผลงานล่าสุดของคุณนิ้วกลมที่ฉันสนใจอยากลองอ่านดู ('บุกคนสำคัญ') แต่ก็คิดว่าเพื่อนสนิทมีแล้วเดี๋ยวขอยืมมาอ่านเอาละกันนะ... เจอหนังสือ How to ในเรื่องของความรักที่น่าสนใจ แต่ก็นึกได้ว่า ฉันค่อนข้างรู้ดีในเรื่อง 'วิธีการ' อยู่แล้ว และยังผ่านพ้นช่วงแห่งการแสวงหา 'คนที่ใช่' หรือจะเรียกว่าอยู่ในช่วง 'พัก' ก็ได้มั้ง... จากนั้นฉันก็ยังพบกับหนังสือชีวิตหมอหลายเล่ม ซึ่งเป็นแนวที่ฉันเคยอ่าน และค่อนข้างชอบ มันเป็นเรื่องใกล้ตัวที่ฉันจะต้องเผชิญในวันข้างหน้า และก็รู้สึกอยากอ่านขึ้นมาช่วงนี้ แต่ก็กลัวอ่านเล่มที่เจอแล้วจะผิดหวัง... หลังจากการเดินเปิดหูเปิดตา...เก็บรายละเอียดเพื่อนหน้าใหม่พักหนึ่ง... ผ่านเลยหนังสือที่เหมือนจะอยากได้แต่ยังไม่อยากซื้อเหล่านั้นไป, ฉันก็ได้พบเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง... มีชื่อว่า 'ความลับในความรัก (Conditions of Love : The Philosophy of Intimacy)' เป็นหนังสือปรัชญาความรัก งานแปลของ คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา   จากงานเขียนของ John Armstrong คำโปรยของหนังสือมีว่า 'ถ้าความรักทำให้ตาบอด หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้ตาสว่าง' จริงอยู่ฉันคิดมาอยู่แล้วว่า พอแล้วกับหนังสือรักๆประเภท How to หรือ สอนให้รู้จักความรัก แต่หนังสือแนว 'ปรัชญา' นั้นมันให้อะไรมากกว่านั้น...มันไม่เหมือนกันเสียทีเดียวหรอก... ฉันกำลังโหยหาอยากอ่านอะไรที่เป็นสัจธรรม ความจริง หรือทฤษฎีที่ถูกตั้งขึ้นแต่มีความหนักแน่นพอเพียง อยากทำความเข้าใจมูลเหตุต้นตอของกระบวนการทางด้านความรู้สึก จิตใจ และความรักอยู่พอดี... ที่สำคัญมันเป็นจังหวะที่ฉันอยากเขียนหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมา ซึ่งต้องอาศัยที่ปรึกษาหรือแหล่งอ้างอิงที่ดี เพื่อมาวิเคราะห์ความรู้สึกจากประสบการณ์ของฉันที่ฉันกำลังจะใส่ลงไปงานเขียน เพื่อให้ทั้งตัวเองและคนอ่านเข้าใจถูกทางและชัดเจนยิ่งขึ้น... ฉันจึงลังเลอยู่เพียง 2-3 นาทีก่อนตัดสินใจฉวยคว้าหนังสือเล่มนี้เอาไว้ด้วยอาการ 'หลงเสน่ห์' เข้าแล้ว มันเป็นหนังสือเล่มเดียวในวันนั้นที่ฉันคว้าติดตัวกลับมาด้วย... แม้ 'วันหยุดกะทันหัน' แบบนี้จะเป็นอะไรที่ฉันและใครๆก็ไม่เห็นด้วย แต่ก็นับเป็นจังหวะดีที่ฉันได้พักจิตพักใจและค่อยๆซึมซับความคิดจากเพื่อนใหม่ที่ฉันพาติดตัวกลับมาบ้าน... การอ่านหนังสือดีๆสักเล่มนี่มันทำให้ทั้งความสงบและความสุขแก่หัวใจจริงๆ นอกจากหนังสือเล่มดังกล่าวแล้ว กลับมาบ้าน...ฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีหนังสืออีกเล่มวางนอนรออยู่นานแล้ว 'ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน' ...หนังสือของคุณ วินทร์ เลียววาริณ  ที่คนสำคัญคนหนึ่งแนะนำให้อ่าน... ช่างเข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองยามนี้เสียเหลือเกิน... มากไปกว่านั้น...แม่ยังได้ซื้อหนังสือไว้ให้ฉันสองเล่มทีเดียว เป็นหนังสือแนว How to สร้างกำลังใจและความสุขในความโสด! 'เพื่อนใหม่' มากมายเสียขนาดนี้ ฉันเลยอดที่จะเขียนหัวข้อนี้ไม่ได้อย่างไรล่ะ... แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 53 00:24:48 จากคุณ : พราวฝัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 00:23:30

ความคิดเห็นที่ 2   จะว่าไปแล้ว...การทำความรู้จักกับหนังสือต่างๆก็คงเหมือนกับการทำความรู้จักผู้คน... หลายครั้งที่มีคนนำหนังสือมาเปรียบเปรยกับความรัก... ว่าการจะเลือกใครสักคนมาคบก็เหมือนกับการเลือกหนังสือมาอ่านสักเล่ม เราจะมองมันที่ปก ที่ชื่อ หรือ ชื่อเสียง...ก็สุดแท้แต่เหตุผลและรสนิยมส่วนบุคคล แล้วเมื่อได้พบกันแล้วเราจะเปิดใจทำความรู้จักเนื้อแท้ข้างในของมันหรือเปล่า อาจจะขึ้นกับความประทับใจ(อันมีเหตุผลบ้างไม่มีเหตุผลบ้าง), จังหวะ, โอกาส หรือแม้แต่เรื่องงบประมาณ...อีกด้วย และเมื่อวานนี้เองที่...ฉันได้ไปเจอคำถามบนกระทู้ในพันธุ์ทิพย์นี่แหละ ถามว่า... "หนังสือก็เหมือนความรัก แล้วคุณจะเปรียบตัวคุณและคนที่คุณรักเหมือนหนังสืออะไร?" ฉันจึงขอนำคำตอบมาลงในนี้ด้วยเพื่อเป็นการปิดท้าย entry นี้ค่ะ... ฉันเปรียบตัวฉันเองเป็นหนังสือ...'ปรัชญาความรัก' นี่แหละ (แหมไม่ค่อยเลย) ปกนอกอาจจะดูเรียบๆ ไม่ดึงดูด น่าสนใจนัก แต่ก็อาจจะมีอะไรที่ดึงใครบางคนมาสนใจได้บ้างตามโอกาส หรือถ้ามีคนที่สนใจในทางเดียวกัน แนวเดียวกันก็คงจะเริ่มทำความรู้จักกันได้ไม่ยาก... ฉันออกจะให้ความสำคัญกับเรื่อง 'ความรัก', 'จิตใจ', และ 'ความสัมพันธ์'  จึงครุ่นคิดเรื่องเหล่านี้บ่อยพอสมควร ฉันชอบคิดอะไรล้ำลึก ลึกซึ้ง จนบางทีคนอื่นก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ชอบเรื่องราวที่เป็นคติมีแง่คิดกับชีวิต หรือเป็นบทสรุปจากประสบการณ์ชีวิต ซึ่งบางครั้งฉันก็ชอบพูดอะไรกินใจ สรุปความคิด ตั้งเงื่อนไขขึ้นมา แต่หลายทีอาจจะช่วยเหลือตัวเองได้ไม่ดีเท่าที่พูดหรือบอกคนอื่นก็ได้... แม้จะมุ่งเน้นไปเรื่องความรักความสัมพันธ์กับผู้คน แต่ความคิดของฉันก็ต่อยอดไปถึงการดำเนินชีวิตด้านอื่นๆด้วย ชอบกล่าวถึงอะไรที่เป็นทั้งปรัชญา และมีสัจจธรรม อีกทั้งกำลังใจแฝงอยู่... นักอ่านจำนวนหนึ่งอาจจะไม่สนใจ ส่วนคนที่สนใจพอเปิดอ่านดูแล้วจะอ่านไม่ไหวจนต้องวางลง ด้วยความราบเรียบ เนิบนาบ ไม่ใคร่จะมีมุขเด็ดสอดแทรกอยู่ในหนังสืออย่างฉัน แถมมีความคิดจริงจังจนบางทีอาจจะน่าอึดอัดเข้าใจยาก... แต่ก็มีอะไรน่าค้นหาพอประมาณ มีความสดใส ความหวัง และจินตนาการ... คนที่ถูกใจในรสเดียวกัน หรืออะไรแนวนี้เท่านั้นจึงจะอ่านอย่างมีความสุข และอ่านมันจนจบ... ส่วนคนที่ฉันรัก...ฉันไม่ขอพูดถึงในทีนี้นะคะ เพราะกำลังพยายามจะไม่รักแล้ว... แล้วคุณล่ะคะ...เปรียบเทียบตัวคุณเองเป็นหนังสือประเภทไหน? ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓ จากคุณ : พราวฝัน เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 00:34:35

ความคิดเห็นที่ 3 ผมก็ชอบเข้าห้องสมุดครับ มีชั้นประจำที่เดินดูบ่อยๆ นานๆ ทีก็เปลี่ยนบรรยากาศ เดินดูชั้นที่ไม่เคยดู หรือไม่ค่อยได้ดู เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาก็เพิ่งไปมาเหมือนกัน มีเวลาเดินอ้อยอิ่งแค่ชั่วโมงเดียว เลยหยิบหนังสือกลับมาได้แค่เก้าเล่ม (ตอนใช้เครื่องยืม ตกใจเลยว่าทำไมน้อยจัง ปกติจะอยู่ราวๆ สิบห้าถึงยี่สิบ เพราะขี้เกียจไปบ่อย ฮ่าๆ) ตอนนี้กำลังอ่านเล่มแรก ซึ่งใหญ่ และหนามาก (ปกแข็ง) เลือกได้แย่จริงๆ เพราะอ่านสนุกถูกใจ เล่นเอานอนดึกทุกคืนเลย งานการก็ไม่ค่อยทำ กร๊าก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 08:51:02

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ได้ไปห้องสมุดนานมากกกกกเลยค่ะ ไปสอยหนังสือตามงานหนังสือเอาแทน ช่วงหยุดนี่ อ่านไปได้จะ 10 เล่มละ ตอนนี้กองรออ่านเกิน 40 เล่ม นึกไม่ออกว่าจะเปรียบตัวเองเป็นหนังสืออะไร ฮ่าๆ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 20 พ.ค. 53 12:57:33

ความคิดเห็นที่ 5 ห้องสมุดไม่ได้ไปนานแล้ว เพราะไม่ใช่หนอนหนังสือเลย แต่ 2 ปีมานี้ เวลาว่างส่วนใหญ่จะเข้าร้านหนังสือกับร้าน cd เท่านั้น มีแต่กระตุ้นกิเลสตัวอยากได้เป็นเจ้าของ ถ้าเปรียบตัวเองเป็นหนังสือ คงไม่พ้นแนวที่ชอบอ่านเสมอคือ จิตวิทยา ยกเว้นบุคลากรด้านจิตเวชที่เข้าใจด้านนี้อย่างดี สำหรับคนทั่วไปและตัวเอง เป็นเรื่องที่เข้าใจยากมากแต่ไม่รู้ทำไม ? ยังคงเลือกอ่านเป็นอันดับแรกเสมอ จากคุณ : PANPISA เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 21:18:13