มิติกาล ตอนบุกแผ่นดินชัยวรมัน ส่วนที่ 10

ความเดิมอ่านได้ที่
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9267905/W9267905.html

"เธอนั้นชื่อ อนัทธ์ นามไพเราะ
รูปร่างเหมาะ น่ารัก เสน่ห์หา
เพื่อนเรียกเธอ ว่านิด งามติดตา
เห็นเพียงหน้า โฉมงาม ทั้งเช้าเย็น

หลังจากนั้น เมื่อหลับ แทนได้ฝัน
ถึงวันวาน ในอดีต เหมือนดั่งเห็น
เธอกับฉัน เดินเคียงกัน ในตอนเย็น
เธอผู้เป็น เจ้าหญิง มีผิวนวล

เราทั้งสอง รักกัน แรกพานพบ
เดินเคียงซบ ตามทาง ในกลางสวน
ภาพต่อมา เป็นภาพรบ ทั้งดาบทวน
ทุกชีพล้วน โรมรัน ให้บรรลัย

แทนถือดาบ ออกรบ บนหลังม้า
ควบอาชา เข้าต่อสู้ ไม่หวั่นไหว
อนิจจา ถูกธนู พุ่งมาไกล
เข้าที่ใจ ตกจากม้า สิ้นชีวัน

แล้วภาพเปลี่ยน เป็นเธอ เฝ้าโศกศัลย์
แทบจาบัล เมื่อแทน ต้องอาสัญ
สิ่งงดงาม ในชีวิต หมดสิ้นกัน
เมื่อถึงวัน ที่เธอพราก จากฉันไป

ครั้นถึงเช้า แทนนั่ง อ่านหนังสือ
เห็นแต่ชื่อ เห็นแต่หน้า อันแจ่มใส
ในตานั้น เห็นเพียงเธอ ทุกคราไป
ในดวงใจ คิดถึงเธอ มิรู้คลาย

และแล้วพลัน เงยหน้าขึ้น อย่างพลั้งเผลอ  
สบตาเธอ ที่เดินผ่าน มิได้หมาย
เป็นความสุข มิพานพบ มิเคยกราย
ความสุขใจ ที่ชุ่มช่ำ เต็มฤทัย

เมื่อได้พบ สบตาเธอ ณ ครานั้น
ทุกสิ่งพลัน สะดุด หยุดเคลื่อนไหว
วินาที นาทีหยุด สะดุดไป
กายและใจ สะดุดหยุด เหมือนไม่มี

ดั่งอัสนี ฟาดลง กลางใจฉัน
ดั่งดวงจันทร์ หยุดนิ่ง ไม่เคลื่อนหนี
ดั่งดวงเนตร หยุดเห็น นับนาที
ดั่งวารี หยุดไหลรี่ ทั้งธารา

เหมือนดั่งเป็น บุพเพ สันนิวาส
เหมือนดั่งชาติ ปางก่อน พร่ำเพรียกหา
เหมือนดั่งรัก เพียงเธอ ทุกชาติมา
เหมือนดั่งฟ้า ลิขิตมา ให้คู่กัน"

ทันใดนั้น แทนต้องตื่น จากภวังค์
มีเสียงดัง ลอดมา ทำลายฝัน
กลับหรือยัง จวนจะลับ ดวงตะวัน
จะขอวาน ช่วยปิดตึก ให้ด้วยที

ตอนต่อไปอ่านได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9340212/W9340212.html

แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 21:23:39

แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 53 20:37:13

จากคุณ	: ไบเซ็บ
เขียนเมื่อ	: 26 พ.ค. 53 13:40:02