ความคิดเห็นที่ 1 ในค่ำคืนวันหนึ่งก่อนใกล้รุ่งเช้า คนในละแวกบ้านที่แกเคยผ่านไปพักที่ศาลาแถวนั้น คนเฒ่าคนแก่ไม่ต่ำกว่าเจ็ดคน ต่างฝันอย่างเดียวกันและเหมือนกันทุกคนว่า แกมาบอกลาในสภาพกับนุ่งห่มจีวรเรียบร้อยสวยงาม พร้อมกับอัฎฐบริขารครบตามวินัยสงฆ์ หนวดเครา คิ้ว และเส้นผมก็โกนสะอาดเรียบร้อย สมณรูปก็เหมาะสมอย่างยิ่งกับการเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า แกมาเข้าฝันสั่งให้ชาวบ้านทำการเผาศพแกในเร็ววัน แล้วช่วยจัดการโปรยเถ้ากระดูกทั้งหมดลงในทะเลสาบสงขลาด้วย รุ่งเช้าชาวบ้านที่ฝันอย่างเดียวกันเหมือนกันทั้งหมดทุกคน ต่างก็ออกมาจับกลุ่มคุยกันในเรื่องความฝันที่เหมือนกัน แล้วร่วมกันออกเดินตามหาแกที่ศาลา/ที่หนำ ที่คาดว่าแกน่าจะไปนอนพักอยู่ เพื่อตรวจสอบพิสูจน์ว่าจริงหรือไม่จริงตามฝันที่ฝันเห็นพร้อม ๆ กัน โดยนัดหมายไปพร้อม ๆ กันหลายคนเกือบหมดทั้งหมู่บ้าน ก็ปรากฎพบตัวแกจริงอยู่ที่ศาลาของหมู่บ้าน แต่ตรวจสอบแล้วพบว่า แกมรณภาพแล้ว พร้อมกับนุ่งห่มจีวรเรียบร้อยสวยงาม มีอัฏฐบริขารครบถ้วนตามวินัยสงฆ์ สมณรุปเหมาะสมอย่างยิ่งกับการเป็นพระภิกษุ สภาพการมรณะภาพก็อยู่ ในสภาพมือวางบนหน้าอกซ้อนกันข้างขวาทับข้างซ้าย นอนหงายลำตัวตั้งตรงแน่นิ่งอยู่ที่ศาลาแห่งนั้น ส่วนบรรดานกกาที่เคยบินห้อมล้อมแก วันนั้นก็ไม่รู้ว่าบินหายไปไหนหมดเลย ชาวบ้านจึงต้องรีบไปแจ้งกำนันผู้ใหญ่บ้านให้รับทราบ ถึงการตายของพระภิกษุรูปหนึ่ง ที่ส่วนมากจะรู้จักหรือคิดกันเองว่า แกเป็นคนบ้า แล้วต่างร่วมมือร่วมใจกันรีบเร่ง เตรียมจัดการอาหารหวานคาว เพื่อรองรับแขกงานศพที่จะมาจากที่ต่าง ๆ พร้อมกับรีบไปนิมนต์พระภิกษุมาจากวัดต่าง ๆ เท่าที่จะนิมนต์มาได้ในช่วงเวลานั้น มาฉันเพลงานศพของพระภิกษุรูปนี้ แล้วทำการสวดอภิธรรมศพให้แกหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นช่วงกลางวันหลังจาก ได้ทำบุญเลี้ยงอาหารพระภิกษุได้รับการ ฉันอาหารตอนเช้ากับฉันตอนเพลเสร็จแล้ว ชาวบ้านก็ช่วยกันจัดการฌาปนกิจศพ ด้วยการเผากับไม้ฟืนไม้ท่อนเท่าทีจะรวบรวมได้ ช่วงขณะเผาศพแกอยู่นั้นท้องฟ้าก็สีมืดครึ้ม บรรดานกกาก็ไม่ปรากฏให้เห็นในละแวกนั้นเลย ชาวบ้านเมื่อทำพิธีเผาศพแล้ว ก็ต่างรีบกลับบ้านเพื่อรอตอนเช้ามาเก็บกระดูก เพื่อไปโปรยที่ทะเลสาบสงขลาตามความฝันที่รับรู้มา แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 53 12:12:22 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 22:24:38

ความคิดเห็นที่ 2 ประเพณีเผาศพชาวบ้านชาวใต้สมัยก่อน ตามที่ผมได้พบเห็นมาไม่ต่ำกว่าสี่ครั้ง จะเผาศพกันในที่กลางแจ้งให้ชาวบ้านเห็นกันไปทั่ว เรื่องนี้ได้นมัสการสอบถามพระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านก็เทศนาให้ฟังว่า เป็นการแสดงธรรม และประกาศสัจจธรรมอีกอย่างหนึ่งของพระตถาคตว่า รูปสังขาร มีความไม่เที่ยงแท้ หลีกหนีไม่พ้นทุกคน เพราะฉะนั้น จงยังจิตอย่าให้ตกอยู่ในความประมาท และหมั่นเพียรทำความดีและรักษาศีลธรรมไว้ การเผาศพส่วนมากจะนำออกจากโลงไม้ เพื่อให้วัดสามารถนำไม้จากโลงไปทำประโยชน์อย่างอื่นได้ แต่ปัจจุบันมักจะเผาพร้อมกับโลงไม้เลย โดยจะมีท่อนไม้ใหญ่ ๆ ทับ/วางขวางเป็นรูปกากะบาดตรงหลัง ให้ศพคว่ำหน้าลงบนเชิงตะกอนหรือให้หันหน้าลงสู่พื้นดิน เพื่อไม่ให้ศพที่มีอาการเกร็งของเส้นเอ็นหรือกล้ามเนื้อ จากความร้อนแรงของเปลวเพลิงที่เผาผลาญศพ อาจทำให้ศพกระเด็นกระดอนออกมาจากเชิงตะกอน หรือมีลักษณะลุกขึ้นนั่งพร้อมกับ ท่าอ้าแขนโอบกอดไม้ให้น่ากลัวขึ้นไปอีก (ท่านอนคว่ำหน้าลงจะโอบกอดลงข้างล่างแทน) โดยส่วนมากเวลาเผาศพก็จะกะประมาณเวลาว่า ไฟจะลุกไหม้ศพได้หมดก่อนรุ่งเช้า ซึ่งไฟจะมอดทันพอดีตอนหัวรุ่งที่มาเก็บเถ้ากระดูก จึงมักจะไม่มีคนนั่งเฝ้าหรือนอนเฝ้าแต่อย่างใด ในตอนรุ่งเช้าบรรดาญาติพี่น้อง ก็จะมากันพร้อมหน้าพร้อมตากันให้มากที่สุด เพื่อค่อยมาเก็บรวบรวมกระดูกไปทำบุญ บางครั้งก็เตรียมไว้แล้วโดยสัปเหร่อหรือคนที่ชำนาญในพิธีกรรม ที่มักจะมองออกว่ากระดูกที่เผาแล้ว แม้ว่าจะเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยค่อนข้างละเอียด ก็มักจะบอกได้ว่าชิ้นส่วนนี้เป็นหัว หรืออก หรือแขน หรือขา มักจะวางเรียงเป็นนัยว่ารูปคนก่อนตาย เสร็จแล้วค่อยรวบรวมห่อผ้าขึ้นมา เพื่อนำไปบรรจุในโกฐหรือลอยน้ำตามพิธีกรรมต่อไป ช่วงที่ชาวบ้านกำลังรวบรวมกระดูกพระภิกษุดังกล่าวนั้น ปรากฏว่ามีฝูงนกฝูงกาบินมาเต็มไปหมด ส่งเสียงร้องเซ็งแซ่และบินเป็นฝูงใหญ่ตามกลุ่มชาวบ้าน ที่กำลังเดินทางไปทะเลสาบเพื่อนำเถ้ากระดูกลอยอังคารต่อไป เมื่อชาวบ้านลอยอังคารเสร็จแล้ว ฝูงนกก็บินวนรอบ ๆ สักพักใหญ่แล้วก็บินหายไปในที่สุด เรื่องนี้ได้สอบถามพระมหาจรูญว่า พอทราบไหมว่าต้นเรื่องอยู่แถวไหน จะได้ตามไปสอบถามดู แกก็บอกว่าไม่ทราบเหมือนกัน  เป็นตำนานที่เล่าสู่กันมา รู้แต่ว่ามีเหตุการณ์นี้แถวละแวกลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา เพราะพระอาจารย์ต่างเล่าสู่กันมานานแล้ว และบรรดาพระอาจารย์ที่เล่าต่างมั่นใจหรือคิดว่า พระองค์นี้น่าจะบรรลุธรรมขั้นสูงอะไรสักอย่างหนึ่งแน่นอน แต่ไม่สามารถจะถ่ายทอดหรือสอนกับชาวบ้านได้ หรืออาจจะเบื่อมนุษย์มนาแล้วก็ได้ ต้องการจะโปรดนกโปรดกาให้พ้นวัฎสงสารได้เร็วขึ้นก็ได้ ดังที่เห็นได้จากที่ชอบพูดชอบเจรจากับนกกับกา แต่มาบอกลาชาวบ้านโดยการเข้าฝันพร้อมกันเจ็ดคน ให้มาจัดการงานศพของแกให้เสร็จในเร็ววัน ในสภาพที่มรณภาพก็นุ่งห่มจีวรถูกต้องครบถ้วน พร้อมอัฏฐบริขารตามวินัยสงฆ์ทุกประการ สารรูปตอนที่ท่านมรณภาพแล้ว ก็เหมาะสมกับการเป็นพระภิกษุที่เคร่งศีลเคร่งวินัย และปฏิบัติตามธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเจ้า ทั้ง ๆ ที่เห็นและเป็นอยู่ในสายตาของชาวบ้าน ในสภาพปรกติก็ประพฤติตนไม่สมบูรณ์ถูกต้องครบถ้วนแต่อย่างใด (ถ้าใครพอทราบสถานที่และพระภิกษุในตำนานนี้ ก็โปรดแจ้งให้ทราบด้วย  จักขอบคุณยิ่ง) เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ก่อนที่จะเลือนหายไปกับกาลเวลา แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 53 12:23:25 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 22:37:59

ความคิดเห็นที่ 3 ภาพตัวอย่างหนำ (ขนำ) ของชาวใต้สมัยปัจจุบัน ขอขอบคุณเจ้าของภาพดังกล่าวด้วย จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 22:48:40

ความคิดเห็นที่ 4 ก็ดีครับผม นับว่าฝันดี จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 53 23:30:51

ความคิดเห็นที่ 5 แกคงมีความสุขนะคะที่อยู่กับนก คงเป็นความสงบอย่างหนึ่ง จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 04:19:53

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นเรื่องที่น่าสนใจครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 06:59:49

ความคิดเห็นที่ 7 มาอ่านค่ะ จากคุณ : Life's for Rent เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 10:23:25

ความคิดเห็นที่ 8 แถวข้างเขาเหมนบ้านผม ก็มี มีพระพูดกับต้นไม้ได้ เอาแต่ขึ้นลงเขาเหมน ภูเขาที่สูงเหมือนปิรามิด ไปหลายวันด้วย ไม่รู้ไปอยู่ได้อย่างไร แปลกดีเหมือนกัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 14:13:52

ความคิดเห็นที่ 9 พระเมตตานกกาก็ถูกหาว่าบ้าไปซะงั้น จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 30 พ.ค. 53 20:41:21

ความคิดเห็นที่ 10 น่าพิศวงนะครับ ป.ล. บิณฑบาต ไม่มี ร.เรือ ตามหลังครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 07:39:03

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับ ช่วงเขียนไม่มีพจนานุกรมอยู่ข้างโต๊ะ ไปค้นจากพจนานุกรมของราชบัณฑิตยสถาน ได้มาดังนี้ครับ บิณฑบาต น. อาหาร (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร) เช่น รับบิณฑบาต. ก. กิริยา  ที่พระภิกษุสามเณรรับของที่เขานํามาใส่บาตร, โดยปริยายหมายถึง  กิริยาที่พระภิกษุสามเณรขอหรือขอร้อง เช่น เรื่องนี้ขอบิณฑบาต ให้เลิกแล้วต่อกัน. (ป. ปิณฺฑปาต ว่า ก้อนข้าวที่ตก). ตักบาตร ก. เอาของใส่บาตรพระ. (เทียบ ข. ฎาก่ ว่า วางลง). บาตร [บาด] น. ภาชนะชนิดหนึ่งสําหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. (ส. ปตฺร; ป. ปตฺต). คงต้องกลับไปแก้ข้างบนอีกครั้งครับ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 53 08:41:21 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 08:37:13

ความคิดเห็นที่ 12 ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงเรื่องเล่าจากปากต่อปาก  แต่ก็เป็นเรื่องราวที่น่าสนใจดีครับ อิอิ จากคุณ : อาคุงกล่อง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 11:23:27

ความคิดเห็นที่ 13 เคยได้ยินเรื่องเล่านี้เหมือนกัน จากญาติฝ่ายแม่ที่อาศัยอยู่แถบหัวป่าคะ จากคุณ : สาวสองเมือง (สาวสองเมือง) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 09:31:21