ความคิดเห็นที่ 1 คำคนฤาค่าล้ำ.................คงทน เจ้าเอย ขมขื่นก็คำคน..................ไป่สิ้น หวานรื้นชื่นก็คน..............เผยผ่าน จริงฤา เพียงผ่านเพียงโลมลิ้น....หมื่นล้านชวนชิม คำอีกหนึ่งค่าล้ำ...............คือทอง คำนา สองหมื่นขึ้นได้น้อง..........แน่แท้ อย่าไปใส่เดินท่อง. .........เที่ยวอ้าง อวดนา คนชั่วไร้ข้อแม้.................ชั่วช้า ชอบชิง แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 53 18:13:47 จากคุณ : ดูธรรม เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:11:53

ความคิดเห็นที่ 2   น้ำใจ ...ใครจะมีเหมือนคุณบ้าง     ถึงอยู่ห่างคำว่า “มิตร”ยังคิดถึง เมื่อโรยแรงอ่อนล้า..ยังลำพึ่ง   หอบน้ำใจ ด้วยคำนึง ส่งถึงกัน พี่โก้..ฝากมา จากคุณ : หนูมี่บ๊อง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:16:37

ความคิดเห็นที่ 3 อัษฎางค์ดุริยา แนวกาพย์ ครวญคำระกำคล้อง.............จินต์จ้องระทมเจือ แหนงหน่ายระคายเหนือ........ห่างเล่ห์ระเนลวง พานพบระบบพราว...............รู้คราวระนาวควง คาดพลาดระบาดพวง............เร่งหมายระบายหมาง คำคละตะกละเคลิ้ม...............เหมือนเติมตะกอนตรึง ดายโด่งตะโกรงดึง................เพ้อพรมตะบมพลาง ครวญคอยตะบอยคิด..............กักจิตตะบิดจาง ใคร่คบตะปบคราง..................โหยหลายตะพายแล ............................ แนวโคลง คำนึงประหนึ่งน้อม ................ ประนอมนัย นัยล่มประสมไหล .................ประสิทธิล้อม ล้อมพานประสานไพร ............ประไพพจน์ คลายพรั่นประพันธ์พร้อม ........ล่องท้าประภาเทิน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:46:34

ความคิดเห็นที่ 4 ดูทู้ที่แล้ว ได้ที่นี่ค่ะ ทู้ ..ฝัน.. http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9305343/W9305343.html จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:48:04

ความคิดเห็นที่ 5 . ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:57:25

ความคิดเห็นที่ 6 ใจฟ่องฟูฟองฝัน เมื่อคำนั้นผ่านมา ความจำดี วจีสั้น ฉันรักเธอ เหนือกว่าคำว่า ผมรักคุณ คือคำว่า เราจะแก่ไปด้วยกัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 19:19:30

ความคิดเห็นที่ 7 มนต์คำทำวาดเวิ้ง...........กระเจิงฝัน นัยหนึ่งควบคุม มัน..........ไม่ได้ สลักจิตลง ยันต์.............อักขระ ความรักเตลิดไซร้..........ท่องข้ามจักรวาล ซาบซ่านปานปลาบปลื้ม.........ใดปาน กาล ล่วงทรมาน....................ผ่านเศร้า เมาความคิดวันวาน.................พลันตื่น ฝืนรักหนักเกินเข้า..................สุดท้ายใจสลาย ... ยากครับ ขอคารวะ หนึ่งจอก แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 53 20:26:43 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 20:26:20

ความคิดเห็นที่ 8 . เคยมีคำถาม ที่ห้องสยามสแควร์ เมื่อหลายปีก่อน .. .. .. "ช่วยเหลือตนเองทำอย่างไรคะ?" "คำแนะนำ" ~ ปล่อยเปลือกตาตกพริ้ม . . .  สบายสบาย เงียบเงียบอาภรณ์คลาย . . . . . คลาดสิ้น ดำเนินเช่นไรหมาย . . . . . . . . เหมือนดั่ง จินต์นา ถึงจุดโคม่าดิ้น . . . . . . . . . . . บิดซ้ายบิดขวา พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 21:51:09

ความคิดเห็นที่ 9 คำคนฤาค่าล้ำ.................คงทน เจ้าเอย ขมขื่นก็คำคน..................ไป่สิ้น หวานรื้นชื่นก็คน..............เผยผ่าน จริงฤา เพียงผ่านเพียงโลมลิ้น....หมื่นล้านชวนชิม คำอีกหนึ่งค่าล้ำ...............คือทอง คำนา สองหมื่นขึ้นได้น้อง..........แน่แท้ อย่าไปใส่เดินท่อง. .........เที่ยวอ้าง อวดนา คนชั่วไร้ข้อแม้.................ชั่วช้า ชอบชิง จากคุณ : ดูธรรม   ขอบคุณที่มาอ่านและแจมค่ะ คำใดใครใคร่ค้น.........เครงคึก รีบเร่งเมียงตามตรึก.....ต่อด้วย คำไหนใส่นัยนึก..........แนบอยู่ ดูจ่อคลอทักท้วย.........เท่าเคลิ้มใจสม คมคำเคียงห่วงห้วง........หาฝัน ทองนั่นทอเทียมทัน.......เท่าฟ้า คิดมีหมั่นเมียงมัน...........มิห่าง โจรชั่วยากกรายกล้า.......กลัดจิ้มพุงเรา อิอิ จะใส่ทองก็ต้องระวัง เป็นหมื่นเท่าค่ะ หลับฝันดีค่ะคุณดูธรรม จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:46:09

ความคิดเห็นที่ 10 *2* พี่โก้มี่ไม่ต้องตอบซ้ำอีกนะคะ ที่มี่บอกที่เมล์แล้ว เพื่อนช่วยได้ก็ช่วย อย่าคิดอะไรมากนะคะ ฝันดีค่ะ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 22:49:09

ความคิดเห็นที่ 11 ใจฟ่องฟูฟองฝัน เมื่อคำนั้นผ่านมา ความจำดี วจีสั้น ฉันรักเธอ เหนือกว่าคำว่า ผมรักคุณ คือคำว่า เราจะแก่ไปด้วยกัน แสงแรก ประดับดิน แหะๆ พี่แสงให้โจทย์มี่เขียนโคลงนิ?5555 มี่ลองดูนา ใจมีฟองฟ่องเฝ้า........ฝากฝัน คำเมื่อมาทอทัน.........ท่วงคว้า คือจำแต่วจีสรรค์.........สมสุข ฉันปลุกรักมาหน้า........หนึ่งนี้ที่หา มาเหนือคำกว่านั้น........นัยไฉน ฉันบอกเหมือนเอาใจ.....จ่อมด้วย จงตระหนักเหลวไหล......เหลือเชื่อ เราต่างชราดับม้วย.........มุ่งหล้าเดียวกัน 55555 ฝันดีค่ะพี่แสงแรก จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 23:03:25

ความคิดเห็นที่ 12 มนต์คำทำวาดเวิ้ง...........กระเจิงฝัน นัยหนึ่งควบคุม มัน..........ไม่ได้ สลักจิตลง ยันต์.............อักขระ ความรักเตลิดไซร้..........ท่องข้ามจักรวาล ซาบซ่านปานปลาบปลื้ม.........ใดปาน กาล ล่วงทรมาน....................ผ่านเศร้า เมาความคิดวันวาน.................พลันตื่น ฝืนรักหนักเกินเข้า..................สุดท้ายใจสลาย ... ยากครับ ขอคารวะ หนึ่งจอก ลำน้ำ C ......................... ขอบคุณค่ะ พี่ลำน้ำC ที่มาแจมกับมี่ด้วย มนต์คำจำคล่องคล้าย.....คลายมนต์ นึกง่ายมิสับสน................สุ่มเรื้อ คำเคียงบ่ปะปน...............แปรเปลี่ยน เราร่ายคำทอเทื้อ.............ที่กลุ้มก็หาย หลายคำยังส่งสร้าง..........เสริมสรรค์ วาดดั่งคิดวางวัน..............วรรคได้ คำครองคล่องเจาะจันทร์....หวามสุข คำสนุกมิเคยไข้................ขื่นข้ามไปเลย ฝันดีค่ะพี่ลำน้ำC ฝันดีค่ะพี่ๆทุกคน จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 00:42:14

ความคิดเห็นที่ 13 . มนต์คำทำวาดเวิ้ง...........กระเจิงฝัน นัยหนึ่งควบคุม มัน..........ไม่ได้ สลักจิตลงยันต์...............อักขระ ความรักเตลิดไซร้...........ท่องข้ามจักรวาล ซาบซ่านปานปลาบปลื้ม.........ใดปาน กาลล่วงทรมาน.....................ผ่านเศร้า เมาความคิดวันวาน.................พลันตื่น ฝืนรักหนักเกินเข้า..................สุดท้ายใจสลาย ลำน้ำ C มนต์คำจำคล่องคล้าย.....คลายมนต์ นึกง่ายมิสับสน................สุ่มเรื้อ คำเคียงบ่ปะปน...............แปรเปลี่ยน เราร่ายคำทอเทื้อ.............ที่กลุ้มก็หาย หลายคำยังส่งสร้าง..........เสริมสรรค์ วาดดั่งคิดวางวัน..............วรรคได้ คำครองคล่องเจาะจันทร์....หวามสุข คำสนุกมิเคยไข้................ขื่นข้ามไปเลย ญามี่ ~ มนต์คำเป็นดั่งน้ำ ....... เรื่อยไหล ฤๅว่าเป็นดังไฟ .............. แผดร้อน ฤๅเป็นเช่นลมไหว .......... โบยโบก เป็นอย่างไรสะท้อน ........ จิตผู้ร่ายมนต์ พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 00:50:55

ความคิดเห็นที่ 14 มนต์คำทำวาดเวิ้ง...........กระเจิงฝัน นัยหนึ่งควบคุม มัน..........ไม่ได้ สลักจิตลงยันต์...............อักขระ ความรักเตลิดไซร้...........ท่องข้ามจักรวาล ซาบซ่านปานปลาบปลื้ม.........ใดปาน กาลล่วงทรมาน.....................ผ่านเศร้า เมาความคิดวันวาน.................พลันตื่น ฝืนรักหนักเกินเข้า..................สุดท้ายใจสลาย ลำน้ำ C มนต์คำจำคล่องคล้าย.....คลายมนต์ นึกง่ายมิสับสน................สุ่มเรื้อ คำเคียงบ่ปะปน...............แปรเปลี่ยน เราร่ายคำทอเทื้อ.............ที่กลุ้มก็หาย หลายคำยังส่งสร้าง..........เสริมสรรค์ วาดดั่งคิดวางวัน..............วรรคได้ คำครองคล่องเจาะจันทร์....หวามสุข คำสนุกมิเคยไข้................ขื่นข้ามไปเลย ญามี่ ~ มนต์คำเป็นดั่งน้ำ ....... เรื่อยไหล ฤๅว่าเป็นดังไฟ .............. แผดร้อน ฤๅเป็นเช่นลมไหว .......... โบยโบก เป็นอย่างไรสะท้อน ........ จิตผู้ร่ายมนต์ พจน์รำพัน มนต์คำเป็นหนึ่งสร้อย.....สายใจ คำต่างมีรสไป.................หลากพร้อย คำเรียงเที่ยงทวนไถ.........ถามเพื่อน คำทักอาจโศกสร้อย.........หากรู้ความหมาย โหม่งฉ่าฉ่า จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 01:01:58

ความคิดเห็นที่ 15 08.10 น. กลโคลงผวนผสม 'พยัคฆ์คู่ย่องหา' คำโคลงบาทที่ 1 และ 4 เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' คำโคลงบาทที่ 2 และ 3 เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ย่องยามสาม ๏ ร้อยคำ รำคล้อยเคลื่อน .......... เลื่อนลอย คำปู่ ครูปล้ำคอย ..................... ปล่อยค้ำ ร่ำเข็น เล่นคำฝอย ................... คอยคว่ำ คำย่อย คอยย่ำย้ำ ................... คิดคล้ายคาย-คม ๏ คำ-ส้ม คมซ้ำใส่ ................... คู่-ค นึง-แห่ะ แน่ะหึงส์ซะ ................. หะซึ้ง คำกู่ คู่กรรมนะ ........................ กระหน่ำ ค่าอัด ขัดอ้ำอึ้ง ........................ คับข้องคำครวญ ๏ คำม่วน ควรหม่ำ แม้น ............. ข้องคับ รำคู่ รู้ คำศัพท์ ......................... ขับซ้ำ สู่ราก ซากรู้ขับ ........................ รับคู่ รำคล่อง ล่องคลำค้ำ ................. รักโล้เรือหลวง ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 09.00 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 09:01:18

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 5     . ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน วิจารณ์กระจกคล้าย...............กระจ่างคน มองส่องกระทบตน................กระตุกให้ ชำเลืองกระชากผล...............กระจุกจับ งานผลิตกระหึ่มได้................หากแม้นกระหายเห็น เสกคาถา     อิอิ บังอาจต่อโคลงกับผู้เชิงชาญ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 09:03:07

ความคิดเห็นที่ 17 มนต์คำทำวาดเวิ้ง...........กระเจิงฝัน นัยหนึ่งควบคุม มัน..........ไม่ได้ สลักจิตลงยันต์...............อักขระ ความรักเตลิดไซร้...........ท่องข้ามจักรวาล ซาบซ่านปานปลาบปลื้ม.........ใดปาน กาลล่วงทรมาน.....................ผ่านเศร้า เมาความคิดวันวาน.................พลันตื่น ฝืนรักหนักเกินเข้า..................สุดท้ายใจสลาย ลำน้ำ C มนต์คำจำคล่องคล้าย.....คลายมนต์ นึกง่ายมิสับสน................สุ่มเรื้อ คำเคียงบ่ปะปน...............แปรเปลี่ยน เราร่ายคำทอเทื้อ.............ที่กลุ้มก็หาย หลายคำยังส่งสร้าง..........เสริมสรรค์ วาดดั่งคิดวางวัน..............วรรคได้ คำครองคล่องเจาะจันทร์....หวามสุข คำสนุกมิเคยไข้................ขื่นข้ามไปเลย ญามี่ ~ มนต์คำเป็นดั่งน้ำ ....... เรื่อยไหล ฤๅว่าเป็นดังไฟ .............. แผดร้อน ฤๅเป็นเช่นลมไหว .......... โบยโบก เป็นอย่างไรสะท้อน ........ จิตผู้ร่ายมนต์ พจน์รำพัน มนต์คำเป็นหนึ่งสร้อย.....สายใจ คำต่างมีรสไป.................หลากพร้อย คำเรียงเที่ยงทวนไถ.........ถามเพื่อน คำทักอาจโศกสร้อย.........หากรู้ความหมาย โหม่งฉ่าฉ่า คลายคำจำแต่งต้อง...........ตามใจ ใจนึกลึกลงไหล................ล่วงล้ำ ล้ำนัยอิ่มเวียนไหว..............วางวับ หวามเอย วับกลิ่นอวลกวนก้ำ..............ก่อชื้นพองคำ ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 13:05:41

ความคิดเห็นที่ 18 08.10 น. กลโคลงผวนผสม 'พยัคฆ์คู่ย่องหา' คำโคลงบาทที่ 1 และ 4 เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ครวญหาคู่' คำโคลงบาทที่ 2 และ 3 เล่นคำผวนแบบ 'พยัคฆ์ย่องยามสาม ๏ ร้อยคำ รำคล้อยเคลื่อน .......... เลื่อนลอย คำปู่ ครูปล้ำคอย ..................... ปล่อยค้ำ ร่ำเข็น เล่นคำฝอย ................... คอยคว่ำ คำย่อย คอยย่ำย้ำ ................... คิดคล้ายคาย-คม ๏ คำ-ส้ม คมซ้ำใส่ ................... คู่-ค นึง-แห่ะ แน่ะหึงส์ซะ ................. หะซึ้ง คำกู่ คู่กรรมนะ ........................ กระหน่ำ ค่าอัด ขัดอ้ำอึ้ง ........................ คับข้องคำครวญ ๏ คำม่วน ควรหม่ำ แม้น ............. ข้องคับ รำคู่ รู้ คำศัพท์ ......................... ขับซ้ำ สู่ราก ซากรู้ขับ ........................ รับคู่ รำคล่อง ล่องคลำค้ำ ................. รักโล้เรือหลวง ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 09.00 น. นกโก๊ก   คำลวง ควงร่ำ ร้อย .................คอยใคร คำนัด คัดนำ ไป.....................ปล่อยเปื้อน คำไหน ใคร่นำ ใด ..................ดลด่ำ คำกร่อย คอยกรำ เกลื้อน ........คัดค้นเคราะห์คัน คำดัน คันด่ำ ด้วย....................ครวญคราง คำชุ่ม คุมชำ บาง.....................บทบ้าง คำนิด คิดนำ วาง.....................ไหวหวั่น คำรื่น คืนรำ ร้าง.......................คล่องคล้องเคียงครัน คำกรรณ คันกร่ำ เกื้อ................คดคับ คำอัด คัดอำ หลับ....................ล่วงล้วน คำลอบ ครอบลำ พับ.................พรวนพร่อง คำทื่อ คือทำ ท้วน....................คลุกคล้อยคมคาย ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 13:52:11

ความคิดเห็นที่ 19 ความคิดเห็นที่ 5     . ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน วิจารณ์กระจกคล้าย...............กระจ่างคน มองส่องกระทบตน................กระตุกให้ ชำเลืองกระชากผล...............กระจุกจับ งานผลิตกระหึ่มได้................หากแม้นกระหายเห็น เสกคาถา     อิอิ บังอาจต่อโคลงกับผู้เชิงชาญ อิอิ มี่ก็บังอาจต่อพี่เสกกกกกกกคาถา555 เกณท์กฏประดับกว้าง...........ประเด็นกล คำร่ายประสารน...................ประสาทรู้ หากคิดประณามคน...............ประณีตคัด คำนา คำทักประสมทู้.....................ท่องถ้วนประสิทธิ์ทาง เอ บทนี้ดีนาพี่เสกน่าตั้งชื่อว่า กลบทโคลงแซมลหุแท้ ทีนี้มาทางครูพจน์บ้าง 555มี่ลองค่ะ อัษฎางค์ดุริยา ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน คำปองละล่องปลื้ม ...........ละลานแปร คราร่ายละลายแล .............ละลิบเลี้ยว หวานของละอองแข ...........ละเอียดขับ คำกรุ่นละมุนเกี้ยว .............ก่ายใกล้ละไมกรอง ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 15:16:08

ความคิดเห็นที่ 20 อัษฎางค์ดุริยา คำเลิศประเจิดล้อม............ประจักษ์หลัก คำมั่นประกันหมัก..............ประกอบแม้น คำนบประคบหนัก..............ประคองเนิ่น คำเจาะประเคราะห์แจ้น........จ่อมจ้ำประคำจม คำคละผงะเค้น..................ผงาดคัด คำลึกผนึกลัด....................ผนวกเลี้ยง คำฐานผสานทัด.................ผสมถัก คำก่นผจญเกลี้ยง................ก่อกลั้นผจัญกล จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 15:41:18

ความคิดเห็นที่ 21 หวานหนึ่งแสนเลิศล้ำ               คำคน ลมปากหวานดั่งมนต์                แก่กล้า คำคมหนึ่งแวะวน                    หวามวับ ใจนา คือรักคำเชยช้า                      ช่างพร้อมอยากมี จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 23:47:07

ความคิดเห็นที่ 22   หวานหนึ่งแสนเลิศล้ำ               คำคน ลมปากหวานดั่งมนต์                แก่กล้า คำคมหนึ่งแวะวน                    หวามวับ ใจนา คือรักคำเชยช้า                      ช่างพร้อมอยากมี ขุนพลน้อยโค่วจง หวานคำไม่ละสิ้น.....................มนต์ตรา ลมแห่งฝากเสน่หา....................ประจักษ์ได้ คำคมสื่อภาษา.........................ในชื่น คนรักษาต่างใช้........................อย่างปลื้มกับคำ ปีศาจน้อยจอมซน จากคุณ : ปีศาจน้อยจอมซน (ปีศาจน้อยจอมแก่น) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:16:26

ความคิดเห็นที่ 23 หวานหนึ่งแสนเลิศล้ำ               คำคน ลมปากหวานดั่งมนต์                แก่กล้า คำคมหนึ่งแวะวน                    หวามวับ ใจนา คือรักคำเชยช้า                      ช่างพร้อมอยากมี ขุนพลน้อยโค่วจง หวานคำไม่ละสิ้น.....................มนต์ตรา ลมแห่งฝากเสน่หา....................ประจักษ์ได้ คำคมสื่อภาษา.........................ในชื่น คนรักษาต่างใช้........................อย่างปลื้มกับคำ ปีศาจน้อยจอมซน คำใดมนต์มั่นแม้น......................ใจเรา คำนั่นคือคำเมา..........................ปลอบเศร้า คำในหนึ่งที่เหงา.........................อย่างหนัก คือบอกเขาไม่เข้า........................เรื่องเคลิ้มให้จำ ฟองไฟ จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:25:34

ความคิดเห็นที่ 24 หวานหนึ่งแสนเลิศล้ำ               คำคน ลมปากหวานดั่งมนต์                แก่กล้า คำคมหนึ่งแวะวน                    หวามวับ ใจนา คือรักคำเชยช้า                      ช่างพร้อมอยากมี ขุนพลน้อยโค่วจง หวานคำไม่ละสิ้น.....................มนต์ตรา ลมแห่งฝากเสน่หา....................ประจักษ์ได้ คำคมสื่อภาษา.........................ในชื่น คนรักษาต่างใช้........................อย่างปลื้มกับคำ ปีศาจน้อยจอมซน คำใดมนต์มั่นแม้น......................ใจเรา คำนั่นคือคำเมา..........................ปลอบเศร้า คำในหนึ่งที่เหงา.........................อย่างหนัก คือบอกเขาไม่เข้า........................เรื่องเคลิ้มให้จำ ฟองไฟ คำใครทำพร่ำเพ้อ........................เมียงหา คำหนึ่งจากอุรา............................หวั่นว้า คำนี้ที่ศรัทธา...............................ยังอยู่ คำใหม่ที่อยากคว้า........................นั่นนั้นคือใด โหม่งฉ่าฉ่า จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:46:17

ความคิดเห็นที่ 25 09.31 น. ๏ คำครูผู้สร้างสลัก .............. กลอนโคลง โกงค่อนขอดคู่โยง ............... คู่ย้อน ค้อนอยู่ตอกเปิงโปง .............. สลักพับ สลับพัก-ผ่อนแรงค้อน ........... ตอกบ้างเพื่อนเอย ๏ เผยเอื้อนคำอัดผู้ ............... ล่าฝัน รันฝ่า-ขวากหนามคัน ............. ปากนี้ ปี่นาคกระหึ่มวัน .................... ไหนเล่า หนาวไล่ทะลวงคำขี้ ............... ปากเจ้าเท่านั้นหรือ ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 09.47 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) อาศรมชาวโคลง ๒๑๘.สีสันวันชื่นคืนสุข ... ของ คุณ: แสงแรก ประดับดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9289856/W9289856.html ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 164     อิอิ มี่เอาคนเก่งมาฝากบ้าง ดูกลบทเมื่อถูกนำมาใส่ลงในโคลงสี่นะคะ พี่ๆทุกท่านลองสังเกตสักนิด มี่ว่า เพราะไม่น้อย แม้ว่ามี่จะเลียนตามพี่คนเก่ง สองคนนี้ได้บ้างนิดๆแล้วก็ตาม แต่มี่ก็รู้สึกเพราะค่ะ แค่ยังรู้ไม่ตลอดทางว่า กลบทแนวนี้จะช่วย ให้เราไป "พันหลัก"หลังต่อถึงบทที่เท่าไร พี่คนไหนเก่ง แต่งได้ก่อนลองไขข้อข้องใจของมี่ โดยแต่งออกมาให้ดูหน่อยนะคะ....ขอบ คุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ความคิดเห็นที่ 5     . ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน วิจารณ์กระจกคล้าย...............กระจ่างคน มองส่องกระทบตน................กระตุกให้ ชำเลืองกระชากผล...............กระจุกจับ งานผลิตกระหึ่มได้................หากแม้นกระหายเห็น เสกคาถา     อิอิ บังอาจต่อโคลงกับผู้เชิงชาญ อิอิ มี่ก็บังอาจต่อพี่เสกกกกกกกคาถา555 เกณท์กฏประดับกว้าง...........ประเด็นกล คำร่ายประสารน...................ประสาทรู้ หากคิดประณามคน...............ประณีตคัด คำนา คำทักประสมทู้.....................ท่องถ้วนประสิทธิ์ทาง เอ บทนี้ดีนาพี่เสกน่าตั้งชื่อว่า กลบทโคลงแซมลหุแท้ ทีนี้มาทางครูพจน์บ้าง 555มี่ลองค่ะ อัษฎางค์ดุริยา ~ มนต์คำกระหน่ำเคล้า ...... กระนั้นความ ต้นแตกกระแทกตาม .......... กระทบต้น เรียบง่ายกระจายงาม .......... กระโงกแง่ ครวญใคร่กระไรค้น ............ ค่าชี้กระวีชาญ พจน์รำพัน คำปองละล่องปลื้ม ...........ละลานแปร คราร่ายละลายแล .............ละลิบเลี้ยว หวานของละอองแข ...........ละเอียดขับ คำกรุ่นละมุนเกี้ยว .............ก่ายใกล้ละไมกรอง ญามี่ จากที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9317649/W9317649.html#19   จากคุณ : ญามี่ (y@mie)     เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 15:32:56   ถูกใจ : โหม่งฉ่าฉ่า, แสงแรก ประดับดิน, ศาลายา  ความคิดเห็นที่ 165     อัษฎางค์ดุริยา คำเลิศประเจิดล้อม............ประจักษ์หลัก คำมั่นประกันหมัก..............ประกอบแม้น คำนบประคบหนัก..............ประคองเนิ่น คำเจาะประเคราะห์แจ้น........จ่อมจ้ำประคำจม คำคละผงะเค้น..................ผงาดคัด คำลึกผนึกลัด....................ผนวกเลี้ยง คำฐานผสานทัด.................ผสมถัก คำก่นผจญเกลี้ยง................ก่อกลั้นผจัญกล ญามี่ จาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9317649/W9317649.html#20   จากคุณ : ญามี่ (y@mie)     เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 15:47:13   ถูกใจ : โหม่งฉ่าฉ่า, แสงแรก ประดับดิน    ความคิดเห็นที่ 166     นักเรียนโข่งอีกคนแอบหลังหัวหน้าห้องแบบเบลอๆค่ะ ใครคิดใครใคร่รู้..................ควรถาม แบบอย่างอันสวยงาม........... ทั่วถ้วน สนใจใฝ่ทำตาม...................เติมแต่ง ตาหลิ่วตามหลักล้วน.............สอบได้ดีเสมอ ทำข้อสอบได้ เพราะแอบดูคำตอบของหัวหน้าห้องนั่นเอง หุ หุ จากคุณ : คุณแม่ใจดี     เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 15:51:35   ถูกใจ : แสงแรก ประดับดิน, ศาลายา    ความคิดเห็นที่ 167     ละลานสะอึกอึ้ง..........................กระจายคำ ละล่ำสะเทือนนำ........................กระหม่อมซึ้ง ละเลงสะดวกทำ........................กระดอนผ่าน ละเลียดสะดุดตึ้ง.......................ตะล่อมต้อนตะลอนแรม กระแอมกระแทกทั้น....................ตะบันไป กระหยิ่มกระทำใจ.......................ตะเพิ่ดพ้น กระพือกระเจิงไกล.....................ตะเลงเดือด กระจัดกระจายท้น......................ทะแm่งแม้นเมินมอง ไม่รู้กลบทอะไรขอรับ  เพียงแต่อยากเขียน  มันก็เขียนปรู๊ดออกมาแบบนี้เลยขอรับ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วย      ขอรับ 000  เข้ามาแก้ไขบางคำ   ติดคำกรองขอรับ  000 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 02:05:18 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 02:04:13   จากคุณ : เปลวอัคคี     เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 01:59:29   ถูกใจ : คุณแม่ใจดี, นกโก๊ก, ศาลายา    ความคิดเห็นที่ 168     #163 แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) ขอบคุณศิษยพี่ใหญ่ที่เข้ามาปลอบประโลม ให้คนมองโลกอย่างมีสติ ใจเย็น โลกเย็น ง่า...ขอถอนคำพูดก็แล้วกัน คุณกวีน้อยเจ้าสำราญไม่ได้บ้าหรอก ผมต่างหากที่บ้าไปตามคนบ้า มิอาจรับเป็นครูประจำชั้นได้หรอก เพราะเรียนโคลงมาตั้งนาน ผมยังโง่อยู่ เด็กรุ่นใหม่ๆ แซงหน้าไปถึงดาวอังคารแล้ว ผมไม่เคยปฏิเสธการฝึก ต้องฝึกอีกมาก.. ๏ ปัญหามีเพื่อให้...........ฝึกคิด ตรองเหตุให้วางจิต.........ว่างเข้า ครูโง่ศิษย์โง่ผิด.............ตามโง่ เห็นโง่วางโง่เจ้า.............จักแจ้งใจจำ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา     เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 07:58:44      ความคิดเห็นที่ 169     #164 อัษฎางค์ดุริยา ~ มนต์-คำ-กระ-หน่ำ-เคล้า ...... กระนั้น-ความ ต้น-แตก-กระ-แทก-ตาม .......... กระทบ-ต้น เรียบ-ง่าย-กระ-จาย-งาม .......... กระโงก-แง่ ครวญ-ใคร่-กระ-ไร-ค้น ............ ค่า-ชี้-กระวี-ชาญ พจน์รำพัน มองในแง่กลบท เป็นการประยุกต์กลบทจากกาพย์แทรกลหุ หรือหลายคนเรียกว่าฉันท์ ให้มาเป็นโคลง คงลักษณะเด่น คือ ลหุ คำเดิม วรรคละ ๑ คำ และบังคับสัมผัสสระ คำที่ ๒ และ ๔ เมื่ออ่านออกเสียงจังหวะจะเร็วขึ้น เลยต้องอ่านยืดคำลหุให้เต็มคำ วรรคหลังมีลหุ ใช้คำครึ่งแทน ๑ คำ เมื่ออ่านออกเสียงแบบมีลูกเก็บกลับทำให้วรรคหลังพริ้วและดูดีกว่าวรรคหน้า ท่านพจน์รำพัน เลือกใช้คำได้ดี ทำให้โคลงทั้งบทดูเรียบง่าย และอ่านเข้าใจง่าย โคลงทั้งบทดูด้วยตาแล้วไร้ตำหนิ แต่หากอ่านด้วยเสียง แล้วจะเห็นว่าเป็นโคลงเรียบ ๆ ไม่มีเสียงจัตวาแทรกเลย  คำลหุในวรรคแรกต้องอ่านยืด และการเน้นสัมผัสสระไม่ค่อยเป็นที่นิยมในโคลง จึงฟังท่อนแรกออกแนวเสียงกลอน แต่ก็คงไม่นับว่าเป็นข้อเสียหายอะไรกัน เพราะเป็นกลบท จุดเด่นของกลบทนี้ก็คือการเล่นคำลหุอย่างตั้งใจและแพรวพราวนั่นเอง ขอบคุณที่ยกมาให้เป็นขวัญตา และได้ศึกษา ขอไปทำงานก่อนครับ เย็นๆ มีเวลาจะมาลองดู หลาย ๆ บท ๏ โคลงเล่นกระเซ็นสร้าง............กระแสคำ โครงข่ายกระจายจำ...................กระจ่างแจ้ง โคลงร้อนกระฉ่อนฉนำ................กระฉูดโลก โครงเรื่องกระเดื่องแย้ง................หยาดชี้กระวีหอม๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 09:02:30 แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 08:59:52 จากคุณ : ศาลายา     เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 08:57:22        ความคิดเห็นที่ 170     ขอลองเล่นคำตามวิถี ... 'เปลวอัคคี' กระพือโหม ... คำ 'คู่สร้างคู่สม' มีจมหู ดูแจ่มจริง 08.32 น. ๏ สดุดีกวิแก้ว ............. กระจายฝัน สะดุดกระบวนฟัน ......... กระแด่วดิ้น สะใจกระไรกัน ............ กระดูกเกลื่อน สละกระแสลิ้น ............. กระดกพลิ้วพรรณา ๏ อุษาสว่างแจ้ง ............ ประจักษ์ตา อุเบกขาสกุณา .............. ประณีตจ้า อุบายแสวงหา ............... ประโยชน์โทษ อุทกสะท้อนหน้า ........... ประดับริ้วรอยตีน-กา 'ยังไม่มีปัญญาลบ' แลนาบารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 09.12 น. แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 53 09:20:31   จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:16:35   ----------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 09:47:01

ความคิดเห็นที่ 26 อัษฎางค์ดุริยา คอยรักสมัครแล้ว.........เสมือนหลง คิดปรับสลับปลง...........สลัดแป้ว หวังสานสราญทรง........สรุปสุข หยุดพร่องสนองแผ้ว......ผลักเพ้อเสนอพอ ทอทิพย์กระซิบท้วง.......กระซิกทอด จินต์จับกระชับจอด........กระชิดจ้อง คอยปลุกกระตุกปลอด....กระเตงป่วน หมายรัดกระวัดร้อง.........ร่าล้นกระวนลอย รอยปรับระบับป้อน.......ระบายปน รักหลับระยับลน...........ระยะล้วง ทรวงทาบระนาบทน......ระนาวเทิด รักทั่วระรัวท้วง.............ท่องท้วยระรวยทาง วางรักตระหนักต้อง.......ตระหนกตรึก อาจนัดตระบัดนึก..........ตระบะเน้น คิดซนตระกลศึก...........ตระการสุ่ม คราโลดตระโมจเร้น.......ล่อลื้นตระมื่นหลอน ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 13:12:22

ความคิดเห็นที่ 27 . ~ คำวอนขย่อนไว้ ........ ขยายหวาน คำขาดขยาดขาน ........ ขยดข้าง คำคมขย่มคาน ............ ขยับเคลื่อน คำโขกโขยกคว้าง ....... ค่าแล้งแขยงเหลือ ~ คำถึกคะมึกท้น ........... คะมำทาง คำคล่องคะนองคาง ........ คะไขว่เคี้ยว คำพล่านคะคานพลาง ..... คะเนพลาด คำทะลึ่งคะนึงเลี้ยว ......... ลากเก้อคะเยอเกา ~ คำคิดสนิทเค้า .......... สนุกความ คำปริสติปราม ............... สกัดป้อง คำว่อนสลอนหวาม ........ สลับวูบ คำเพราะเสนาะพร้อง ...... เพรียบเร้าสราญรมย์ พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 13:46:16

ความคิดเห็นที่ 28 . หวานหนึ่งแสนเลิศล้ำ               คำคน ลมปากหวานดั่งมนต์                แก่กล้า คำคมหนึ่งแวะวน                    หวามวับ ใจนา คือรักคำเชยช้า                      ช่างพร้อมอยากมี ขุน พลน้อยโค่วจง หวานคำไม่ละสิ้น.....................มนต์ตรา ลมแห่งฝากเสน่หา....................ประจักษ์ได้ คำคมสื่อภาษา.........................ในชื่น คนรักษาต่างใช้........................อย่างปลื้มกับคำ ปีศาจน้อยจอมซน คำใดมนต์มั่นแม้น......................ใจเรา คำนั่นคือคำเมา..........................ปลอบเศร้า คำในหนึ่งที่เหงา.........................อย่างหนัก คือบอกเขาไม่เข้า........................เรื่องเคลิ้มให้จำ ฟองไฟ คำใครทำพร่ำเพ้อ........................เมียงหา คำหนึ่งจากอุรา............................หวั่นว้า คำนี้ที่ศรัทธา...............................ยังอยู่ คำใหม่ที่อยากคว้า........................นั่นนั้นคือใด โหม่งฉ่าฉ่า ~ คำเดียวเทียวที่เฝ้า ........ ฝันรอ คำหนึ่งซึ่งวอนขอ ............. คิดอ้าง คำจากปากใจหนอ ............ ไฉนยาก เย็นเอย คำเอ่ยเผยเถิดบ้าง ............ บอกให้ใจลอย พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 53 23:13:20

ความคิดเห็นที่ 29 ขอเสนอเรื่องกวีด้วย เชิญ      พวกเราหมดนี้                       นักเขียน คิด       สว่างจึงมาเรียน                      เร่งรู้ แบบ    ฉบับกระจ่างใจเทียน            ใจตื่น กวี       มุ่งมาร่วมกระทู้                       ทุกถ้อยคำงาม นัก      โคลงรังสฤษฏ์เนื้อ                    วรรณวิจิตร กลอน   ทุกบทเหมือนมิตร                ส่งยิ้ม นอน     เต็มตื่นลงลิขิต                      วรรณฉ่ำ สบาย    ดั่งหมีป่าลิ้ม                        รสน้ำผึ้งหวาน ในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ และวิกีพีเดีย บอกว่า คำว่า กวี เป็นคำนามหมายถึงผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในการประพันธ์บทกลอน ในทางวรรณคดี มักจะแบ่งเป็นกวีเป็น 4 ประเภท ตามลักษณะการแต่ง คือ จินตกวี หมายถึง กวีที่แต่งโดยความคิดของตนได้แก่ วรรณคดีประเภทที่เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งหรือกวีเอง เช่น เรื่องพระอภัยมณี ของสุนทรภู่ เรื่องมัทนะพาธา ของรัชกาลที่ 6 เรื่องเห็นแก่ลูกของ "พระขรรค์เพชร" เป็นต้น สุตกวี หมายถึง กวีที่แต่งโดยได้ฟังมา ได้แก่ เรื่องที่แต่งตามที่เล่าสืบกันมา อาทิ เสือโคคำฉันท์ และ สมุทรโฆษคำฉันท์ เป็นต้น อรรถกวี คือ กวีที่แต่งตามความจริง ได้แก่ เรื่องที่แต่งตามเหตุการณ์หรือหลักความเป็นจริง เช่น เรื่อง ลิลิตยวนพ่ายและลิลิตตะเลงพ่าย เป็นต้น ปฏิภาณกวี คือ กวีที่แต่งบทกวีได้สดๆ ทันทีโดยไม่ต้องเตรียมมาก่อนได้แก่ เรื่องที่แต่งด้วยไหวพริบที่คิดขึ้นเองโดยทันทีทันใด เช่น โคลงที่ศรีปราชญ์พูดกับนายประตู เป็นต้น แต่หากสรุปรวบรัดสำหรับกวีหนุ่มสาวในปัจจุบัน กวีคือพวกมีตาที่สาม กล่าวกันว่าคนทั่วไปสัมผัสโลกได้สามมิติ แต่กวีสัมผัสได้สี่มิติ พระอรหันต์สัมผัสได้สิบมิติ พระพุทธเจ้าสัมผัสได้ทุกมิติ คนบางคนแค่คิดก็เป็นกวี เช่น คำสั้นสั้นของโสตถิเทพ แสวงประเทืองที่ว่า อคติ “ เมื่อความงามถูกรุกรานด้วยความเป็นจริง ดิรัจฉานพิราบจึงมิใช่ใดอื่นนอกจากศัตรูของหน้าบันอุโบสถ ความดีจึงถูกพันธนาการไว้กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยฝ่ายเดียว ” สมณะหนุ่มรำพึงท่ามเพรียกปะทุประทัด หรือเวลาโสตถิเทพ แสวงประเทืองนั่งเรือข้ามฟากระหว่างธรรมศาตร์กับโรงพยาบาลศิริราช เห็นคนป่วย กวียังเห็นถึงความป่วยของคน ระหว่างท่า ฝั่งนั้นคือมหาวิทยาลัย อันขึ้นชื่อลือไขในศึกษา ฝั่งโน้นอภิมุขสุขศาลา อันเยียวยาป่วยไข้ให้หายครัน คือเรือข้ามมหาชลาลัย ระหว่างท่าเทียบใหญ่หว่างใจฝัน ระหว่างหวังแปลกแยกแตกต่างกัน แห่งเธอแห่งฉันผู้ข้ามเรือ คือคลื่นปรบรบรุกทุกระลอก ตะวันตก ตะวันออก ใต้ เหนือ คือบางหมอกบอกสางพรางคลุมเครือ แนบน้ำนาบเนื้อเหน็บใน คือฉันผู้เริ่มต้นบนฝั่งนี้ ท่ามลุกลี้ลุกลนคนขวักไขว่ คือเธอผู้หอบวิญญาณสะท้านใจ แรมร้างห่างไกลจากไหนมา คือคล้ายเขาก็ด้วยคนป่วยไข้ คงหวังข้ามชลาศัยไปรักษา คือเราทั้งผองล่องนาวา หากไม่แม้มองหน้าสักวูบเดียว จึงเราเหมือนคนป่วยไข้สมัยนี้ มาลงล่องวารีดิถีเปลี่ยว แดดสายฉายบางทาบร่างเซียว ทุกคู่ตาโดดเดี่ยวนั้นเดียวดาย เหมือนมีม่านหมอกหนากั้นตาอยู่ เหมือนอับแดดแสดสู้มิรู้สาย เหมือนกรำไข้ไม่สร่างแทบปางตาย ไข้ใจไข้กายแห่งผองเรา ปิดปากมากเกลื่อนเหมือนไม่มี  ร้างแล้งไมตรีกระไรเล่า กระทบเรือเนื้อน้ำซ่อนงำเงา ฉาบความว่างเปล่าไว้เบาบาง แฝงบางสงสัยซ่อนในตา เธอเขาหวังว่าสู่ไหนบ้าง ร่วมเรือวังเวงอยู่เคว้งคว้าง ฤาเรางงหลงทางอยู่หว่างท่า.....??? จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 00:31:18

ความคิดเห็นที่ 30 ฝากลมไปบอกเจ้า                   ฝันดี หลับลึกทั้งราตรี                     นะเจ้า ฝันร้ายอย่าราวี                       จนตื่น สดชื่นในตอนเช้า                  เพราะน้องหลับสบาย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 01:05:03

ความคิดเห็นที่ 31 07.35 น. ๏ เริ่มคำ รำเคลิ้ม ไก่........ กอกา ฮูกโหล่  โห่ ลูกตา ........... เหลือกค้าง คำหยาบ คาบยำ หา ......... กินอยู่ คอเด่น เข่นดอ ข้าง ......... ลากล้มแตหลอ ๏ คอวอลากข้าง ยักษ์ ...... ขี่ควาย เข้านา แปลงใหญ่ไถดะ หมาย ..... ปลูกข้าว คอวอลากข้างหาย ........... ยักษ์ขี่ นกแล นารกแปลงน้อย จ้าว ........ แม่ให้ลูกตา-ยายย่าปู่อุ้มชูรักใคร่ใครแลนา บารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 08.01 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 08:13:59

ความคิดเห็นที่ 32 . " ตะเข็บไต่ขอน " ~ ตะเกียกตะกายกระหายฉะนี้ ...... ประสีประสา กระวีกระวาดขนาดขมา ............... ขมักเขม้น ตะเข็บตุปัดตุป่องถลา ................. ขมุบขมิบ กระมังกระว่าทะลึ่งทะเล้น ............ กระแทกกระทั้นกระทรวงไฉน พจน์รำพัน . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 13:59:34

ความคิดเห็นที่ 33 ตะเข็บไต่ขอน ... เล่นยากจิเป๋งเยยคร้าบบบบ 15.50 น. ๏ ฉนากฉลาดชะโดกระดี่กระโห้ .......... กระบางกระบอก ชะนีชะมดกระต่ายกระเเตกระรอก ........ กระถิกกระจ้อน กระตั้วกระเต็นกระปูดดุเหว่ากระจอก .... กระจิบกระจาบ มะหวดมะหาดมะม่วงมะนาวกระท้อน ..... มะเหมี่ยวมะพร้าวมะปริงมะปราง ๏ ชะนางชะแลงกระบวยกระชุกระพ้อม .... กระบุงกระบะ       กระเทียมกะปิกระชายมะขามมะระ.......... มะกรูดมะแว้ง ตะกรุมตะกรามกระดูกกระเดี้ยวตะกละ .... กระบวนกระบิด ขยับเขยิบกระเถิบกระย่องกระแหย้ง ....... ชมดชม้อยละมุนละไม ๚ะ๛ (คริคริ) 17.13 น. แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 17:36:07 แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 53 17:23:01 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 17:21:17

ความคิดเห็นที่ 34 กลบทซ้อนดอก โอยโอยไหวว้างหว่าง.......ในใจ เสียงลั่นครืนครืนไป.........ทั่วฟ้า ฝนซัดซ่าซ่าไฉน.............แอบเหม่อ ลมพัดใจเจอว้า...............วิ่งอ้อนฮือฮือ โฮโฮเหมือนแอบไห้..........เร็วพลัน ใจขุ่นฮึฮึตัน......................ตีบสิ้น เสียงยุงหวี่หวี่พัน................เกาะกัด เจ็บเอย เพียะเพียะตบจนดิ้น............กระแด่วแล้วหลายตัว จาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html#22 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 20:52:24

ความคิดเห็นที่ 35 กลบทตะเข็บไต่ขอน จิตคนปะเบื่อสะท้อน................เสมือนทุกข์ พบผ่านประสาปลุก..................ประดับร้อน ยามหลับตระหนกสนุก..............สลายซบ จะว่าวิเวกป้อน........................ปรับละม้ายเสกเหงา วิถีรับแต่ระย้า.........................หยอดระกำ สวยสดคือระบำ.......................บทเศร้า จักจองกระชับคำ......................คัดขื่น กลับตื่นกระตุกเฝ้า...................โศกสร้อยแจกฝืน บางทบขนาดขับข้อง..................หลอกจริต ทีละคืบยังคิด...........................ประเคราะห์ห้วง คะนึงซัดซ่านหลอกสนิท.............ผสมเจ็บ จะไม่แลกทักท้วง......................กับต้นถนัดขม เวียนผลักขับเร้นลึก....................หลุดคอย จิตบั่นกดเรียบรอย......................ขยักห้อย คืนมืดลบประดิษฐ์ประดอย...........ประเด็นจาก ดาวพริบกระซิบลองร้อย..............ตักเคลิ้มกระพัดฝัน ญามี่ จาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html#22 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 20:55:55

ความคิดเห็นที่ 36 ตะเข็บไต่ขอน ... เล่นยากจิเป๋งเยยคร้าบบบบ 15.50 น. ๏ ฉนากฉลาดชะโดกระดี่กระโห้ .......... กระบางกระบอก ชะนีชะมดกระต่ายกระเเตกระรอก ........ กระถิกกระจ้อน กระตั้วกระเต็นกระปูดดุเหว่ากระจอก .... กระจิบกระจาบ มะหวดมะหาดมะม่วงมะนาวกระท้อน ..... มะเหมี่ยวมะพร้าวมะปริงมะปราง ๏ ชะนางชะแลงกระบวยกระชุกระพ้อม .... กระบุงกระบะ       กระเทียมกะปิกระชายมะขามมะระ.......... มะกรูดมะแว้ง ตะกรุมตะกรามกระดูกกระเดี้ยวตะกละ .... กระบวนกระบิด ขยับเขยิบกระเถิบกระย่องกระแหย้ง ....... ชมดชม้อยละมุนละไม ๚ะ๛ (คริคริ) 17.13 น. นกโก๊ก ตะเข็บไต่ขอน บทนี้ชื่อว่า "ตบจนได้" 55555 เมากว่ากินยาดองเนอะพี่นก กระซิบกระซาบกระซิกกระเซ้า ...........กระแซะกระเซ็น กระดอนกระดากกระดกกระเด็น ..........กระเดื่องกระเด้ง กระโตกกระตากกระแตกระเต็น ...........กระเตงกระตุก สะอางสะโอดสะองสะเอ้ง ............ .....สะอาดสะอิ้งสะอ้านสะเอว ขยับขยายขยิบขยุ้ม..........................ขยิกขยำ ประจักษ์ประจุประจวบประจำ...............ประเจิดประเจ้อ ประกันประกาศประกบประกำ..............ประกายประกิต ประพันธ์ประพฤติประพิณประเพ้อ.........ประพาตปะพร้อมประพิมพ์ประพาย ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 53 22:51:42

ความคิดเห็นที่ 37 เห็นว่า กลบท "ซ้อนดอก" คล้ายกับ กลบท "บุษบารักร้อย" ที่ครูหนอนสุราเคยนำมาลงไว้ ขอนำมาลงให้ที่ด้านล่างอีกครั้งนะครับ ซึ่งจะเห็นว่า ต่างกันแค่ตำแหน่งคำซ้ำเท่านั้น กลบทแบบที่ ๑๐ บุษบารักร้อย ทั่วถ้วนครบครบครื้น............เคร่งครัน ทุกเครื่องทุกทุกอัน...............เอกเอื้อน พริ้งพร้อมพรั่งพรั่งพัน.........ไพเราะ เพชรร่วงร่วงรินสะเทื้อน.......สะทกน้ำเพชรไหวฯ ครรไลเร่งเร่งเร้า...................รัวเสียง ฉิ่งฉับรับรับเรียง...................หริ่งร้อย ซอสอดฉอดฉอดเคียง............จะเข้ขลุ่ย ลูกหมดหมดฉับช้อย...............ชื่นน้ำใจถวิลฯ บทนี้เท่าที่ดูน่าจะง่ายกว่าอีกหลายกลที่ผ่านมา ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพี่เนาว์เอามาไว้เป็นแบบสุดท้าย ลักษณะของกลคือการใช้คำซ้ำทุกบาท บาทที่ 1-3 ใช้คำซ้ำคำที่ 3 และ 4 บาทที่ 4 ใช้คำซ้ำคำที่ 2 และ 3 (Little Red) บทนี้มี่ขอเล่นผสมบุษบารักร้อยตามแบบนี้นะคะ อิอิ บุษบารักร้อย+โตเล่นหางแบบ๑ เมืองไทยตลกตลกต้อน.........เตรียมตึง สีหลากพรรคพรรคดึง............ด่วนกู้ รักชาติหมดหมดขึง................ขังขุ่น พาหลับหลับรอสู้...................เสกสร้างสบายเมือง ไทยรักมิตรมิตรพร้อม.............พลันภักดิ์ อุปสรรคเลือนเลือนหลัก...........ล่วงแล้ว มุงขยันปรับปรับชัก.................ชวนเชื่อ มีพิศพิศเพียงแผ้ว....................ผ่านร้อนมาไสว ไทยเยือนยักยักยิ้ม..................ยังรอ ไทยมั่นคัดคัดคลอ...................เคลื่อนพร้อม รักกันรักรักทอ.........................ทางสุข หยุดปลุกปลุกแอบอ้อม..............อาบอ้างคราบขม ไทยดีเงียบเงียบแง้ม..................เงยสูง จินต์จิตโยงโยงจูง......................จับพริ้ม รักพรรคพวกพวกฝูง...................ฝากซื่อ และเกลียดเกลียดเลาะลิ้ม............เล่ห์ร้ายมายา ญามี่ จาก แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 02:06:50 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 00:52:54

ความคิดเห็นที่ 38 . " บุษบารักร้อย " ลักษณะของกลคือการใช้คำซ้ำทุกบาท บาทที่ 1-3 ใช้คำซ้ำคำที่ 3 และ 4 บาทที่ 4 ใช้คำซ้ำคำที่ 2 และ 3 ____________________________ ผมขอแสดงความคิดเห็น ตรงบาทที่ ๔ ว่าน่าจะซ้ำในคำที่ ๓-๔ เหมือนสามบาทแรก ด้วยเหตุผลดังนี้ครับ ๑. มองว่า  บังคับของกลบท ดูแปลกไป ถ้าบาทใดบาทหนึ่ง ต่างจากอีกสามบาท ๒. เทียบกับ "รักร้อย" ในกลอน เมื่อมองจังหวะกลอนซึ่งเป็น ๓ ช่วง คำซ้ำจะเชื่อมระหว่างช่วงแรกกับช่วงที่สอง ดังนี้ ยังมีเมือง - เมืองใหญ่ - หนึ่งไพบูลย์ พร้อมสกูล - สกูลวงษ์ - ทั้งพงษา อันจอมท้าว - ท้าวไท - นามใจกล้า เธอเตรียมการ - การมหา - โยธายศ เที่ยวปราบหมู่ - หมู่มหา - ประชาราษฎร์ ใจฉกาจ - ฉกาจล้ำ - เกินกำหนด อันนามท้าว - ท้าวก็ไม่ - ได้ปรากฏ โดยจะจด - จดนาม - ตามนคร (ศิริวิบุลกิตติ์) ซึ่งจะเห็นว่า เจตนาของการซ้ำ มีตำแหน่งที่แน่นอน ๓. พิจารณา "บุษบารักร้อย" จากบทโคลง ที่กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงประพันธ์ มีรูปเหยี่ยวเหยี่ยวตั้ง ............. ตามไตร มุขนา ทกที่มุมมุมของ .................... เขตต์นั้น ป้านลมจับจับไสว ................. แสวงเหยื่อ เยี่ยงเฮย กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้ ..... สบสรรพ์ บาทที่ ๔ กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้   ( ซ้ำคำ ๒ - ๓ ) กระเบื้องประดับถ้วยถ้วยไสร้  ( ซ้ำคำ ๓ - ๔ ) ผมคิดว่าท่านจำเป็นต้องเลือกแบบแรกตามความของรูปประโยค อีกแง่หนึ่งที่ว่า กระเบื้องประดับดับถ้วยไสร้   ( ซ้ำคำ ๒ - ๓ ) จะว่าซ้ำคับที่ ๒ - ๓ ก็ไม่ตรงนัก เพราะคำที่ ๒ คือ ประดับ แต่ซ้ำเพียง ดับ เท่านั้น คงด้วยเหตุว่า กระเบื้องประดับ ยาวมากแล้ว ข้อปัญหาตรงบาทสี่นี้ รวมกับเหตุผลข้างต้น ๒ ข้อ ทำให้อยากคิดว่า จริงๆแล้วเจตนาบังคับของ "บุษบารักร้อย" น่าอยู่ในตำแหน่งคำ ๓ - ๔ เหมือนกันทุกบาท หากแต่ความจำเป็นในการประพันธ์ทำให้คลาดเคลื่อนไป ~ บุษบารักรักร้อย ........ เรียงโคลง หยาดเยื่อใยใยโยง ........ เยี่ยงย้ำ ใช่ร้อยชั่วชั่วโมง ........... เหมือนชั่ว คราวเอย ร้อยรูปคำคำซ้ำ ............. สี่ซ้ำคำสาม พจน์รำพัน จาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html . จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 05:50:16

ความคิดเห็นที่ 39 ขอลองเล่นกระทู้คำกลโคลง " บุษบารักร้อย " ด้วยถ้อยคำคู่ถ้อยทีถ้อยอาศัย (ผิดบ้างพลั้งไป อภัยนกผีกวีบ้านนอกด้วยเด๊อคร่าาา) 07.49 น. ๏ เชิญ-ร่วมร้อยร้อยรัก ............. บุษบา คิด-บทกลกลตา ..................... ตื่นเต้น แบบ-คำคู่คู่พา ........................ พลั้งพลาด กวี-เก่าใหม่ใหม่เน้น ................. แนบเนื้อนัยนวล ๏ นัก-ผวนผกผกแผ้ว ................ ถางถาก   กลอน-ใส่โคลงโคลงมาก ........... หมากไม้ นอน-จุกจิกจิกกาก ................... กลอนก่อน สบาย-หนักแล้วแล้วไร้ .............. รักร้าวรานหรือ ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 06.21 น. แห่ะแห่ะ ... มาแก้ไขเวลาจบโคลง ... 08.21 น. คร้าบบบผ๊ม แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 08:32:44 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 08:25:39

ความคิดเห็นที่ 41 เชิญ  ชวนจดจดจ้อง ................ มองเมียง คิด  แต่พอพอเพียง .................. เพลี่ยงพล้ำ แบบ  พอเลียบเลียบเคียง .......... พอเสี่ยง ลองดู กวี  ท่านอื่นอื่นย้ำ ..................... หยาดเยิ้มยวนยี นัก  กวีดุ่มดุ่มดั้น ....................... ด้นมา   กลอน  ส่งตรงตรงมา ................. หลากล้น นอน  หลับตื่นตื่นตา .................. ตามต่อ ลำนำ สบาย  แต่ท่อมท่อมค้น .............. ขาดปลื้มประสบการณ์ ๚ะ๛ สวัสดีทุกๆท่านขอรับ ผู้น้อย.....เปลวอัคคี มี่ขอเล่นด้วยค่ะ พี่เปลว พี่เล่นบุษบารักร้อยใช่มะ 555ง่ายสิ ชักรักกลบทบ้าง แล้วสิ เชิญ  ชวนหัดหัดด้วย .............ดูจินต์ คิด  ร่ายไปไปถวิล ................หว่างห้วง แบบ นัยนัดนัดบิน..................บนใฝ่ ฝันนา กวี เก่งฉุกฉุกท้วง ..................ท่องถ้วนขณะขยาย นัก  กวีวาดวาดเวิ้ง .................วางความ กลอน ก่อติดติดตาม ..............ต่อเนื้อ นอน นึกตรึกตรึกถาม ..............ไถพิศ สบาย สู่โลกโลกเอื้อ ................อ่านเอื้อนอนันต์ผล จาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html#41 จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 12:33:37

ความคิดเห็นที่ 42 ฝากลมไปบอกเจ้า                   ฝันดี หลับลึกทั้งราตรี                     นะเจ้า ฝันร้ายอย่าราวี                       จนตื่น สดชื่นในตอนเช้า                  เพราะน้องหลับสบาย ขุนพลน้อยโค่วจง ฝากไปในลิ่วร้อย                 ลอยลม ให้นึกอย่าขื่นขม                  แอบจ้อง ใจคนคร่ำอย่าจม                  แต่เจ็บ โปรดเชื่อใครหนึ่งพ้อง            นึกด้วยถึงเหงา ฟองไฟ จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 13:40:38

ความคิดเห็นที่ 43 แง่มแง่ม ... อักษรสามหมู่ ... รู้เล่นเสียงป่วนปั่นผันวรรณยุกต์ ... ลูกเล่นพลาดเสียงเพี้ยน เขียนอ่านฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ - 'ภาพ เอกเจ็ด โทสี่' - บทกวีเน้นรูปหรือเสียงกันนะ ความคิดเห็นที่ 40 ... ต้องห้ามด้วยคำใด ... วัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ต้านไวรัสนรกไม่ได้จริงหรือ   ลองปรุงวัคซีนชุดใหม่ ... สู้ไวรัสนรกไม่ได้ก็เลิกกัน ... คริคริ 13.25 น. ๏ ร้อยเรื่อง-ยำย่ำย้ำ ............ ทำทาน กูกู่กู้ ซมซาน ..................... เปล่าปลี้ คู่ค้ำ ค่ำ คำหวาน ................. สนานเสนาะ ใช่ชะนี นี่นี้ ........................ พร่ำเพ้อผัวผัว ๏ หัวหางชู ชู่ว์ ชู้ ................. ดี๊ด๊า ลมล่มล้ม พาลพา ................ กราดเกรี้ยว เพลินพลังพลั่งพลั้ง ขา ......... หัก-ห่ม ไห้-เฮย มือมั่นเคียว เคี่ยวเคี้ยว .......... นิ่วหน้าหน่ายแหนง ๏ เรี่ยวแรงเชาวน์ เช่าเช้า ....... ยันเย็น จอยจ่อยจ้อย แมนเม็น .......... สะอึกสะอื้น บานบู บู่บู้ เห็น ..................... ช้ำชอก ปล้ำปลูกชำ ช่ำช้ำ ................. ผิดเพี้ยนพลั้งเผลอ ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 14.19 น. ----------------------------------------------------------------------------------- มาชี้แจงเพิ่มเติม ... # 40 ... เป็น โคลงนำวัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ยามเช้าวันนี้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=noggoge&month=04-2010&group=1&date=10&gblog=43 ----------------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 14:32:31 แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 53 14:31:37 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 14:23:02

ความคิดเห็นที่ 44 ฝากลมไปบอกเจ้า                   ฝันดี หลับลึกทั้งราตรี                     นะเจ้า ฝันร้ายอย่าราวี                       จนตื่น สดชื่นในตอนเช้า                  เพราะน้องหลับสบาย ขุนพลน้อยโค่วจง ฝากไปในลิ่วร้อย                 ลอยลม ให้นึกอย่าขื่นขม                  แอบจ้อง ใจคนคร่ำอย่าจม                  แต่เจ็บ โปรดเชื่อใครหนึ่งพ้อง            นึกด้วยถึงเหงา ฟองไฟ ฝากฝนถึงหนึ่งด้าน................แดนไกล ให้หนึ่งคนในใจ.....................อย่าเศร้า ห่างกันโปรดอย่าไหว..............เวียนหวั่น ใจมั่นไม่มีเร้า........................เรื่องร้อนมาเกย โหม่งฉ่าฉ่า จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 14:26:19

ความคิดเห็นที่ 45 แง่มแง่ม ... อักษรสามหมู่ ... รู้เล่นเสียงป่วนปั่นผันวรรณยุกต์ ... ลูกเล่นพลาดเสียงเพี้ยน เขียนอ่านฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ - 'ภาพ เอกเจ็ด โทสี่' - บทกวีเน้นรูปหรือเสียงกันนะ ความคิดเห็นที่ 40 ... ต้องห้ามด้วยคำใด ... วัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ต้านไวรัสนรกไม่ได้จริงหรือ   ลองปรุงวัคซีนชุดใหม่ ... สู้ไวรัสนรกไม่ได้ก็เลิกกัน ... คริคริ 13.25 น. ๏ ร้อยเรื่อง-ยำย่ำย้ำ ............ ทำทาน กูกู่กู้ ซมซาน ..................... เปล่าปลี้ คู่ค้ำ ค่ำ คำหวาน ................. สนานเสนาะ ใช่ชะนี นี่นี้ ........................ พร่ำเพ้อผัวผัว ๏ หัวหางชู ชู่ว์ ชู้ ................. ดี๊ด๊า ลมล่มล้ม พาลพา ................ กราดเกรี้ยว เพลินพลังพลั่งพลั้ง ขา ......... หัก-ห่ม ไห้-เฮย มือมั่นเคียว เคี่ยวเคี้ยว .......... นิ่วหน้าหน่ายแหนง ๏ เรี่ยวแรงเชาวน์ เช่าเช้า ....... ยันเย็น จอยจ่อยจ้อย แมนเม็น .......... สะอึกสะอื้น บานบู บู่บู้ เห็น ..................... ช้ำชอก ปล้ำปลูกชำ ช่ำช้ำ ................. ผิดเพี้ยนพลั้งเผลอ ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 14.19 น. ----------------------------------------------------------------------------------- มาชี้แจงเพิ่มเติม ... # 40 ... เป็น โคลงนำวัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ยามเช้าวันนี้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=noggoge&month=04-2010&group=1&date=10&gblog=43 ----------------------------------------------------------------------------------- นกโก๊ก ทวนนัยนาน่าน้า ...... นึกนำ เรียงร่ายลงลานชำ ....ช่ำช้ำ คอยคำค่ำค้ำขำ........ไขคาบ ตรองตรึกยำย่ำย่ำ ...... อย่าย้ายผิดผัน พจน์รำพัน หลักรอย ยำย่ำย้ำ ...............ตามดู คิดขัดกับคำกู-....................กู่กู้ ในคำค่ำค้ำหู ......................หันหัด กำก่ำก้ำควรคู้......................คิดแล้วลองสรรค์ หวังวาด คาค่าค้า..................ประดิษฐ์ประดอย ปันปั่นปั้น เงินคอย ...............ขูดเค้น ติดอาอ่าอ้าพลอย..................ผล็อยหลับ มุงมุ่งมุ้งนัดเน้น ....................ร่วมร้อนสอนเขียน หัดเนา ชำช่ำช้ำ ....................มุงเข็ญ วางว่างว้าง หลากประเด็น.........ตื่นบ้าง มองคูคู่คู้เห็น.........................ชีพป่วน ดวนด่วนด้วน ยามค้าง.............คิดคล้องภาษา ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 16:01:08

ความคิดเห็นที่ 46 ขอเล่นบ้าง แต่เล่นแบบ....เสียงเหมือนพอนะ ..................... แง่มแง่ม ... อักษรสามหมู่ ... รู้เล่นเสียงป่วนปั่นผันวรรณยุกต์ ... ลูกเล่นพลาดเสียงเพี้ยน เขียนอ่านฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ - 'ภาพ เอกเจ็ด โทสี่' - บทกวีเน้นรูปหรือเสียงกันนะ ความคิดเห็นที่ 40 ... ต้องห้ามด้วยคำใด ... วัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ต้านไวรัสนรกไม่ได้จริงหรือ ลองปรุงวัคซีนชุดใหม่ ... สู้ไวรัสนรกไม่ได้ก็เลิกกัน ... คริคริ 13.25 น. ๏ ร้อยเรื่อง-ยำย่ำย้ำ ............ ทำทาน กูกู่กู้ ซมซาน ..................... เปล่าปลี้ คู่ค้ำ ค่ำ คำหวาน ................. สนานเสนาะ ใช่ชะนี นี่นี้ ........................ พร่ำเพ้อผัวผัว ๏ หัวหางชู ชู่ว์ ชู้ ................. ดี๊ด๊า ลมล่มล้ม พาลพา ................ กราดเกรี้ยว เพลินพลังพลั่งพลั้ง ขา ......... หัก-ห่ม ไห้-เฮย มือมั่นเคียว เคี่ยวเคี้ยว .......... นิ่วหน้าหน่ายแหนง ๏ เรี่ยวแรงเชาวน์ เช่าเช้า ....... ยันเย็น จอยจ่อยจ้อย แมนเม็น .......... สะอึกสะอื้น บานบู บู่บู้ เห็น ..................... ช้ำชอก ปล้ำปลูกชำ ช่ำช้ำ ................. ผิดเพี้ยนพลั้งเผลอ ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 14.19 น. ----------------------------------------------------------------------------------- มาชี้แจงเพิ่มเติม ... # 40 ... เป็น โคลงนำวัคซีนหวัดนกเข็มที่ 89 ยามเช้าวันนี้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=noggoge&month=04-2010&group=1&date=10&gblog=43 ----------------------------------------------------------------------------------- นกโก๊ก ทวนนัยนาน่าน้า ...... นึกนำ เรียงร่ายลงลานชำ ....ช่ำช้ำ คอยคำค่ำค้ำขำ........ไขคาบ ตรองตรึกยำย่ำย่ำ ...... อย่าย้ายผิดผัน พจน์รำพัน หลักรอย ยำย่ำย้ำ ...............ตามดู คิดขัดกับคำกู-....................กู่กู้ ในคำค่ำค้ำหู ......................หันหัด กำก่ำก้ำควรคู้......................คิดแล้วลองสรรค์ หวังวาด คาค่าค้า..................ประดิษฐ์ประดอย ปันปั่นปั้น เงินคอย ...............ขูดเค้น ติดอาอ่าอ้าพลอย..................ผล็อยหลับ มุงมุ่งมุ้งนัดเน้น ....................ร่วมร้อนสอนเขียน หัดเนา ชำช่ำช้ำ ....................มุงเข็ญ วางว่างว้าง หลากประเด็น.........ตื่นบ้าง มองคูคู่คู้เห็น.........................ชีพป่วน ดวนด่วนด้วน ยามค้าง.............คิดคล้องภาษา ญามี่ ใครมอง ยาอย่าหญ้า................สวยสวย รู ลู่ รู้ อำนวย..........................คิดพ้อ ใจ กรำ กร่ำ กล้ำ อวย...............พรเกิด กาง กร่าง ก้าง หล่น ล้อ.............ขับให้อายคน ฟองไฟ จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 16:10:49

ความคิดเห็นที่ 47 ไปเล่นต่อที่ทู้ ฝน ได้ที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9333843/W9333843.html จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 01:09:52

ความคิดเห็นที่ 48 จากความเห็นฬนอาศรมโคลง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html#52 และต่อเนื่องกับ [ 38 ] ในกระทู้นี้ สวัสดีครับ คุณศาลายา ขอบคุณครับที่ยกโคลงตัวอย่างมาแสดงสองบท [ พอดีผมมีโคลงปฎิสังขรณ์ฯ ที่กรมสมเด็จพระปรมานุชิต ทรง แต่งเป็นโคลงดั้นวิธีมาลีไว้ ยกมา ๒ บท จะได้เห็นชัดครับ กลบท บุษบารักร้อย ๏ มีรูปเหญี่ยว ๆ ตั้ง........................ตามไตร  มุขนา ทกที่มุก ๆ ของ.............................เขตต์นั้น ป้านลมจับ ๆ ไสว...........................แสวงเหยื่อ  เยี่ยงเฮย กระเบื้องประดับ ๆ ถ้วยไสร้..............สบสรรพ์ ๚ะ ๏ กระแพงพนักใส่ ๆ พื้น.................ภาคสอง  ฟากนา กระเบื้องตรุเคลือบ ๆ พรรณ.............พ่างกี้ กระบาลเคลือบเหลื่อม ๆ มอง...........มุงมาศ  แม้นแฮ มุงทั่ว ๆ ด้าวนี้...............................เนกสถาน ๚ะ ต้น ฉบับเขียนด้วยไม้ยมก (ๆ) คนที่แปลงเป็นคำเต็มคงเผลอครับ "ประดับ ๆ" เมื่อเขียนเต็มควรเป็น "ประดับประดับ" ไม่ใช่ "ประดับดับ" พอบทที่สองจะ เห็นได้ชัดว่าซ้ำคำที่ ๒-๓ คิดว่า คงทำเพื่อหลีก คำที่ ๔ ที่ต้องเป็นโทคู่ ตามแบบโคลงดั้น ] _______________________________________________ เมื่อเห็นตัวอย่างของท่าน ๒ บทนี้ ความสงสัยหลายทางที่เคยคิด ก็มีที่ลงได้อย่างมั่นใจว่า การที่บาท ๔ มาซ้ำคำในตำแหน่ง ๒ - ๓ ก็ด้วยเหตุที่ว่าเป็น"โคลงดั้น" ซึ่งคำที่ ๔ - ๕ บังคับรูปโททั้งคู่ ถ้าถือบังคับตามสามบาทแรก ก็มีปัญหาว่า คำที่ ๓ ต้องเป็นรูปโทด้วย ทำให้โคลงดั้นบาทที่ ๔ วรรคหน้ามีลักษณะ "  _  _  โท  โท  โท " ซึ่งดูแล้วก็เห็นชัดว่า "ล้นโท" เสียรูปโคลงหลายทาง สรุปว่า ชัดเจนครับ โคลงดั้น ควรซ้ำคำในตำแหน่ง ๒ - ๓ คราวนี้มาพิจารณาโคลงสี่สุภาพ บาทที่ ๔  วรรคหน้ามีฉันทลักษณ์ว่า  " _  เอก  _  _  โท " หากถือบังคับ ๒ - ๓ จะกลายเป็น  " _  เอก  เอก  _  โท " ซึ่งปัญหากลายมาเป็น "ล้นเอก" ดังนั้น สำหรับกลบท บุษบารักร้อย ผมยังคงขอเสนอให้ซ้ำคำในตำแหน่ง ๓ - ๔ ซึ่งจะได้โคลงมีลักษณะคงความงามตามฉันทลักษณ์  " _  เอก  _  _  โท " รวมทั้งมีรูปแบบบังคับเหมือนกันทั้ง ๔ บาท ขอบคุณครับ พจน์รำพัน . แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 08:38:02 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 08:33:20

ความคิดเห็นที่ 49 จากอาศรมโคลง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9325299/W9325299.html#76 สวัสดีครับคุณศาลายา ผมสนใจเรื่องโคลงอำ ในประเด็นเรื่องเสียงโคลงประการหนึ่งครับ อีกประการหนึ่งคือ อำ สมควรจะถือเป็น ลหุ หรือไม่ คือ  เสียง อำ  เทียบตามเสียงก็คือ  อ ประสมด้วยสระ ะ สะกดด้วย ม เมื่อเสียงมีตัวสะกดแล้ว ก็เข้าแนวเสียงครุ ซึ่งถือว่ามีตัวสะกดในทุกแม่ จึงสงสัยทำไมเอามาใช้ในตำแหน่งคำเอกได้ อีก ประการหนึ่ง คำอำ มีสองเสียง คือ สามัญ และ จัตวา ในขณะที่ คำเอก มีเสียง เอก โท ตรี เท่านั้น พอเอามาเขียนเป็นโคลงอำซึ่งใส่อำแทนเอกทั้ง บท จึงฟังเสียงโคลงต่างกับโคลงทั่วไปอย่างรู้สึกได้ โคลง เก่ายอมอำให้...............แทนเอก แต่สำนวนโหยกเหยก............จำไว้ ค่อย ค่อยคลำค่อยเสก...........จักขำ กว่านา จะลำบากอย่า ได้..................ทำโก้โวหารฯ ( ท่านจันทร์ ) ยายกะตาตำ ข้าว...................กลางจันทร์ หอมรำมาพาขวัญ.................งำฟ้า ดึก ดึกดำบรรพ์ฝัน.................ขำขำ ลำนำโลมใจหล้า................. ทำให้หฤหรรษ์ ( ท่านอังคาร ) อโหสิกรรมใดทำไว้..............ไม่ เหมาะ อย่าสำคัญผิดเพราะ..............คำพ้อง อย่าเก็บงำมัน เจาะ................ใจจำ เจ็บแล แซวอำฉันพี่น้อง..................ขำ ให้ใจสบายฯ ( หนอนสุรา ) ภาษามีคำขั้น.....................สอน เรียง หัดกำกับรูปเสียง.................ทำถ้วน คุณมีนำสรรค์ เถียง............... ถึงขำ หากจำจะทราบล้วน............. งำซ้อนกลไฉน ( ญามี่ ) โคลงเขียนเพียรอำให้.............เห็นทาง พอทำครบจบ จาง..................จำได้ ศาลาฯ นำแนบวาง................ตามตำ-  ราแม่ มาสำแดงฝากไว้...................รำร้องคลองโคลงฯ ( ศาลายา ) ลอง อ่านทำนองเสนาะหรือขับโคลงดูจะยิ่งชัดเจนครับ สรุปคือ ผมเชื่อว่า"อำ"เป็นครุไม่น่าใช้แทนคำเอกได้ ทั้งเมื่อใช้แทนแล้วยังจะทำ ให้เสียงโคลงแกว่งด้วยครับ จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 23:08:41

ความคิดเห็นที่ 50 คำ test youtube แก้ไขเมื่อ 29 ก.ค. 53 20:53:56 จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 53 20:51:08