 |
กุอ้วน กุเกย์ แล้วไง? เรื่องจริงกับสิ่งที่ผมต้องเจอ ตอนที่ 9
|
|
ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9212879/W9212879.html
ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9217018/W9217018.html
ตอนที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9225644/W9225644.html
ตอนที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9232159/W9232159.html
ตอนที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9237751/W9237751.html
ตอนที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9251458/W9251458.html
ตอนที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9262883/W9262883.html
ตอนที่ 8 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9293926/W9293926.html
----------------------------------------------------------------------------------
ขออภัยที่มาต่อตอนที่ 9 ล่าช้านะครับ พอดีช่วงนี้ยุ่งๆ งานเข้ามากมาย เนื่องจากหลังม็อบซา งานสัมมนาต่างๆ ต้องทำการเลื่อนในทุกๆฝ่าย ตอนนี้แต่ละวันเลยอยู่แต่กับโทรศัพท์ เหอะๆ เป็นเกย์นี่มันเหนื่อยจริงๆ -_-'
----------------------------------------------------------------------------------
...เช้าวันที่ 1 ซึ่งเป็นวันศุกร์...ผมมาถึงที่ทำงานใหม่ตั้งแต่ก่อน 7 โมง...ซึ่งประตูออฟฟิศยังไม่เปิด ผมก็ไม่รู้จะไปไหน...มันตื่นเต้นยังไงบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะเจอกับเพื่อนร่วมงานแบบไหน ไม่รู้ว่าจะมีหน้าที่การงานอะไรบ้าง .. เพื่อนๆเคยเป็นกันมั๊ยครับ...เวลาที่เราต้องพบเจอผู้คนหรือเจอกับอะไรที่ไม่เคยเจอจะตื่นเต้นจนปวดอึ!...ผมเป็นบ่อยมากกกกก อิอิ...แล้วก็นะ...ห้องน้ำที่นี่มันสุดยอดจริงๆ....อ่างล้างหน้ามีเซ็นเซอร์ด้วย..ไม่ต้องหมุนก๊อกเอง...เวลาเดินเข้าไปในห้องน้ำก็จะมีเซ็นเซอร์ตรวจจับความร้อน ถ้ามีคนอยู่ ดนตรีก็จะดังขึ้นมาเฉยเลย...ทีแรกผมนึกว่าผีหลอก 55...แล้วกลิ่นในห้องน้ำก็หอมมาก
...ตรงโถฉี่กับโถชักโครก เวลากดน้ำทำความสะอาด..น้ำก็จะมีสีฟ้า กลิ่นก็หอมมากนี่ถ้าไม่เกรงใจล่ะก็...เอามือจุ่มลงไปแล้วเอามาดมใกล้ๆ อิอิ...กรี๊สสสสสสส ไฮโซอ่ะ... ^^อยากหาน้ำแข็งมาแล้วใส่หลอดดูดมากเลย
...อ่ะ! มีแม่บ้านมาไขประตูแล้ว...เอ๊ะ!หรือจะเรียกพ่อบ้านดี...
มาเริ่มงานวันนี้หรอ? ถึงมาเช้า แต่เงินเดือนเท่าเดิมนะผู้ชายท่าทางออกสาว ดูท่าทางขี้หงุดหงิดทักผมอย่างไม่ค่อยเป็นมิตร..อืมมม...หรือแบบนี้เขาเรียกว่าเป็นมิตรแล้วอ่ะ?
ครับ..พี่ทำงานที่นี่หรอครับ ผมถามอย่างสุภาพ
ถ้าชั้นไม่ทำที่นี่แล้วชั้นเป็นขโมยรึไง เห็นอยู่เนี่ยว่าชั้นเป็นคนไขประตูน่ะ...หงึ!..ยิ่งไปกันใหญ่
ป่าวครับพี่ ขอโทษครับ ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น..เอ๊ะ!..อีนี่..จะเอาไงกับกรูวะ อีคางคกพิษ!
ยืนรอข้างนอก อย่าเพิ่งเข้ามา ยังไม่รู้ว่าใช่คนใหม่จริงมั๊ย ให้เข้าสุ่มสี่สุ่มห้าเดี๋ยวบอสด่า she สั่งห้ามขณะที่ผมกำลังจะก้าวเท้าเข้าประตู...ทำให้ผมต้องหยุดกึก!....ต้อนรับกรูดีจริงจริ๊งงงงงงง...
...เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง...ผมโทรศัพท์ไปหาไอ้นนท์...ไปโม้ให้มันฟังเรื่องความสุดยอดของห้องน้ำที่นี่ แล้วก็สาธยายสภาพหน้าห้องทำงานของผม ซึ่งอยู่บนชั้น 17 ของตึก พร้อมทั้งระบายโทสะเรื่องแม่บ้านของที่นี่...ตอนนี้ก็เริ่มมีคนเดินเข้าเดินออกกันบ้างแล้ว แต่ผมยังคงยืนเฝ้าหน้าประตูเป็นรูปปั้นช้างตามเดิม ไม่มีใครสนใจกรูเล้ยยย..จนถึงเวลาทำงาน...ตรงเคาท์เตอร์ก็มีผู้หญิงสวยๆคนนึงมานั่งประจำที่และเริ่มแต่งหน้า..ผมพยายามสบสายตากับเธอเพื่อให้เธอรู้สึกสงสัยว่าผมมีธุระกับเธอหรือเปล่า....แต่ก็เปล่า....เธอมองหน้าผมแล้วขมวดคิ้วนิดหน่อย แล้วหยิบที่ดัดขนตาขึ้นมาจัดการจนตาของเธอ!!
...ตอนนี้ 8 โมง 15 แล้วววววว...ฤทธิ์ส่ง sms มาอวยพรให้มีความสุขในการทำงานและจะเป็นกำลังใจให้...ปลื้มมมมมมมมม! ^^
สวัสดีครับ..มีอะไรให้ช่วยมั๊ยครับ เสียงทุ้มๆนุ่มๆเสียงหนึ่งเอ่ยถาม ขณะที่ผมกำลังยิ้มใส่มือถือตอนอ่านข้อความของฤทธิ์...ผมหันกลับไปมองอย่างเร็วเท่าที่คอสั้นๆ หลายชั้นของผมจะหันได้...
เอ่อ...คือผมมาเริ่มงานใหม่วันนี้น่ะครับ แต่พอดีแม่บ้านเขายังไม่อนุญาตให้เข้าไปข้างใน ผมตอบคำถามนี้กับผู้ชายแต่งตัวดีคนหนึ่ง..อายุราวๆ 35 ปี..ขาว ตี๋ สูง ใส่แว่น..เห็นแล้วนึกถึงพี่ออฟ...ผู้ชายคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกถึงความไม่ปกติของฮอร์โมน...แต่เขาคนที่อยู่ตรงหน้าผมนี่มันช่าง.....หืมมม??...เขากำลัง....ยกโทรศัพท์แนบหู???
อ๋อ..ได้ครับ..ครับๆ..เดี๋ยวผมจะจัดการให้นะครับ สวัสดีครับ เขาวางสายแล้วเข้าออฟฟิศฝั่งตรงข้ามไป???
โถ่เว้ยยยย......ไอ้*#%!#)?%*@#!!!ควายเผือก!!
...ไม่ได้ถามกรูนี่หว่า??...คุยโทรศัพท์หรอกเรอะ...ชิ!...หน้าแหกรับงานใหม่จริงๆเลยกรู...สักพักโทรศัพท์มือถือของผมก็ดังขึ้น..ผมนึกว่าเป็นฤทธิ์จะโทร.มาถามซะอีกว่าเป็นไงบ้าง...แต่ดันเป็นเบอร์แปลกๆซะงั้น...อืมมม ลงท้ายด้วย 0000 แฮะ...จากไหนวะเนี่ย??
สวัสดีครับ..ชานนท์รับสายครับ สัญชาตญาณคอลเซ็นเตอร์ของผมดันมาทำงานในเวลาที่ไม่จำเป็น...
ครับ คุณชานนท์นะครับ ผม..กวีพัฒน์นะ โทร.จากสายการบิน xxxx ครับที่นัดจะมาเริ่มงานวันนี้น่ะครับ ผู้ชายปลายสายแนะนำตัวอย่างสุภาพ
ครับ เอ่อ...ตอนนี้ผมอยู่หน้าบริษัทฯแล้วครับให้ผมเข้าไปเลยได้หรือเปล่าครับ ผมถามตามสถานการณ์จริง เพราะยัยแม่บ้าน she ประกาศเคอร์ฟิวด์เอาไว้ ทำให้ผมไม่กล้าบุ่มบ่าม
อ้าว? แล้วทำไมไม่เข้ามาล่ะครับ..ประตูกระจกที่มีเคาท์เตอร์สีน้ำเงินน่ะครับ ติดต่อที่น้อง PR. ที่นั่งอยู่ข้างหน้าได้เลยนะครับ คุณกวีพัฒน์คงจะงงน่าดู...ที่ทำไมกรูยืนอยู่ตรงนี้แล้วไม่เข้าไปฟะ
...ผมเข้าไปติดต่อที่ประชาสัมพันธ์คนที่เพิ่งดัดขนตาเสร็จไปข้างเดียว...ข้างหนึ่งโค้งงอนเป็นช่อฟ้าของหลังคาวัด ในขณะที่อีกข้างยังตรงเป็นกันสาดร้านข้าวแกง...
อ้าว..แล้วยืนอยู่ได้ตั้งนานไม่เข้ามาละคะ..เห็นยืนหันไปหันมานึกว่าจะมาขายของซะอีก...แต่นี่มาวันแรกก็สายซะแล้วเหรอคะ...เริ่มชีวิตการทำงานได้ดีจริงๆนะคะโอ้แม่เจ้า!ยัย PR.นี่แด๊กพุดเดิ้ลเป็นอาหารเสริมรึไงฟะ!!..ดีนะที่งานเก่าลูกค้าด่าเจ็บกว่านี้อีก เจอแค่นี้...ศรีทนได้ ^^
อ๋อ ป่าวครับ ที่จริงผมมาตั้งนานแล้ว แต่พี่คนทำความสะอาดเขาไม่อนุญาตให้เข้ามาน่ะครับหุหุ..พี่คนทำความสะอาด!...เริ่มงานใหม่ ต้องใช้วิชาคอลเซ็นเตอร์มาสร้างภาษาดอกไม้ให้เขาประทับใจ..ทั้งที่ก่อนหน้าเรียก she ว่า..ยัยแม่บ้าน
เอ่อ..คุณชานนท์ใช่มั๊ยครับ เชิญครับ เชิญทางนี้เลยผู้ชายอายุราวๆ 37 ปีเดินออกมาจากด้านใน ท่าทางจะเป็นคุณกวีพัฒน์ที่โทร.มาเมื่อกี้ล่ะ.....หุ่นท้วมๆ ขาวๆ เหมือนอาเสี่ยท่าทางใจดี...เป็น chubby ที่น่ารักดีแฮะ..
...หลังผ่านการปฐมนิเทศพนักงานใหม่ คุณกวีพัฒน์หรือพี่หมู(สมชื่อจริงๆ)แกก็ชี้แจงถึงหน้าที่การงานของผม ว่าผมมีหน้าที่ติดต่อประสานงานกับหน่วยงานราชการต่างๆในด้านของกฎหมายเป็นหลัก เช่น หนังสือเดินทางลูกเรือสูญหาย ลูกเรือประสบอุบัติเหตุหรือเกิดอาชญากรรม ดูแลงานด้านกฎหมายแรงงาน ประสานงานกับสหภาพแรงงาน ดูแลเรื่องร้องเรียนจากผู้โดยสาร เป็นต้น...โดยมีพี่หมูเป็นหัวหน้าแผนก และมีทีมงานอีก 8 คน ซึ่งก็รวมทั้งยัยพีอาร์ขนตาปีศาจกับเจ๊แม่บ้านมาเฟียนั่นด้วย....แล้วพี่หมูก็พาผมไปแนะนำให้รู้จักกับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ แต่มีผมคนเดียวที่ประสานงานเรื่องกฎหมาย นอกนั้นก็มีสถานทูต, สนามบิน, ต.ม.(ด่านตรวจคนเข้าเมือง), สมาคมการบินสากล ฯลฯ....ฝ่ายนี้เน้นแต่การประสานงานจริงๆ!
...ครึ่งวันเช้าผมก็ได้แต่นั่งศึกษาเอกสารที่คนเก่าเขาทำเอาไว้ เข้าใจแค่ 10% เห็นจะได้ เพราะเกิดมาเครื่องบินก็ไม่เคยหย่อนตูดนั่งสักที พอมาทำตรงนี้เจอศัพท์เฉพาะทางเข้าไปก็เล่นเอาถอดใจได้เหมือนกันแฮะ....ผมเล่าให้พี่หมูฟังว่าตอนสัมภาษณ์ ผมอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษผิด ทำไมฝ่ายบุคคลเขายังเอาผมเข้าทำงานอีก ทั้งที่คนอื่นๆดูจะเก่งกว่าผมซะทุกคน++
...พี่หมูแกบอกว่า...การทำงานที่เป็นมืออาชีพจริงๆเขาไม่ได้เลือกคนที่เก่งที่สุดเข้ามาร่วมงานหรอก เขาเลือกคนที่ดูแล้วเหมาะที่สุดมากกว่า..คำว่าเหมาะที่สุด คือ น่าจะเข้ากับผู้ร่วมงานได้ มีความรับผิดชอบ มีความอดทนดี...ถ้าสมมติเราเลือกคนที่เก่งภาษาที่สุด แต่นิสัยแย่ ชอบปัดความรับผิดชอบ....อย่างนั้นจ้างเข้ามาก็ทำแต่ปัญหา...ฝ่ายบุคคลเขาเลยเลือกผม เพราะผม....ดูมีสัมมาคารวะ อารมณ์ดี เปิดใจที่จะเรียนรู้งานใหม่ๆ...แบบนี้น่าจะเข้ากับทีมที่มีอยู่เดิมได้ดี...ผมเลยได้รับเลือก...อิอิ...ปลื้มมมม!! มีดีเหมือนกันแฮะกรู ^^
แก้ไขเมื่อ 02 มิ.ย. 53 18:35:07
| จากคุณ |
:
icebeach 
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 มิ.ย. 53 18:15:48
|
|
|
| |
