ความคิดเห็นที่ 1 ... กาลเวลา พาใคร  มาใกล้ชิด เดินร่วมทิศ ร่วมทาง ไม่ห่างเหิน คำคิดถึง รำพึงบอก เคล้าหยอกเอิน เธอเพลิดเพลิน อ่านทุกวัน ฉันเขียนไป  ... ... เปี่ยมชีวิต ชีวา คราปรับเปลี่ยน ให้หมุนเวียน เรียนรู้ สู่แก้ไข วันรุ่มร้อน  เหลือทน สับสนใจ อาจเป็นวัน ที่ใช่ ได้แบ่งปัน ... ระยะทาง ห่างไกล ไร้ปัญหา หรือตะวัน – จันทรา – ฟ้าอาจกั้น ? ให้ล่องหน หล่นสรวง ท้วงคืนวัน พลิกมุมผัน มั่นคง ประสงค์-มอง ... ... หมุนวงล้อ ... รอคอย ... ใครคนหนึ่ง ใช่ฉุดดึง เหนี่ยวรั้ง ขังใจสอง รอบรรจบ ครบวง คงสมปอง ตอบสนอง ซึ่งกัน ตามสัญญา  ...  เสกวันสวย ด้วยนิมิต กลางจิตใส พร้อมเปิดกว้าง ยิ้มได้ ใต้ฟากฟ้า เกิดฤทธี ปาฏิหาริย์ ผ่านเวลา มหัศจรรย์  บนโลกหล้า ... คุณค่า "รัก" ... ..................................................................... ..................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 53 15:48:22

ความคิดเห็นที่ 2 อันโคลงผมนี่นั้น          ไม่ชอบ จะเขียนกันโต้ตอบ        เห็นด้วย ถ้าให้ทำข้อสอบ           ตกแน่ท่านเอย เพราะคำบ่ร้วยรวย         คิดได้จะใด. จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 01:24:35