นิราศ สุพรรณบุรี มาที่ บ้านกกเชียง # ๓
|
|
. . . เมื่อสมัย หนุ่ม หนุ่ม พี่รุมถาม
ออกค่ายงาม นายจะไป ด้วยไหมเล่า
ด้วยความห้าว ไม่ลังเล แอบเท่ เบา เบา
จึงรับคำ พี่เขา ว่า . . . " ไป . . . "
แต่พอจะ ไป จริง จริง ยิ่งมีคำถาม
ค่ายอาสา ฯ ที่ว่างดงาม นั้นเปนไฉน
ผมเพียรถาม พี่เขาว่า . . . ออกค่าย คืออะไร
พี่เขาเพียง ตอบให้ . . . " แล้วรู้เอง "
. . . . .
วันศุกร์ที่ ยี่สิบแปด พฤษภา
ศกสองห้า ห้าสาม ฤกษ์งามเปล่ง
คืน วิสาขะ ปุรณมี นี้เอง
พวกเราเก่ง ฤกษ์วันพระใหญ่ จักได้จดจำ
น้องค่อย ค่อย ทะยอยกันมา แต่เวลาบ่าย
ดูตื่นเต้น กับการเข้าค่าย ให้งามขำ
แต่รถออก ร่วมกลางดึก รฦกนำ
โอ้ . . . เวรกรรม ขึ้นรถได้ หลับไปทันที
. . . ผมสาวราว รถจากหน้า มาข้างหลัง
ระแวดระวัง ไม่เฉี่ยวโดน คนหลับนี่
มาเปิดขวด กรอกน้ำใจ กรอกไมตรี
แล้วเมรี ขี้เมา . . . เจ้าก็หลับไป.
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 02:28:51
| จากคุณ |
:
พจนารถ๓๒๒   
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 มิ.ย. 53 00:10:13
|
|
|
| 
