ความคิดเห็นที่ 1 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์ พระราชทานน้ำหลวงอาบศพ พระราชทานพระพิธีธรรมสวดพระอภิธรรม               ศาสตราจารย์กิตติคุณ ฐะปะนีย์  นาครทรรพ                             ม.ว.ม., ป.ช., จ.ภ.                        ณ วัดมกุฏกษัตริยาราม ศาลา ๒ -พระราชทานน้ำหลวงอาบศพ วันที่ ๖ มิถุนายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๗.๐๐ น. -พิธีสวดพระอภิธรรมในพระบรมราชานุเคราะห์      วันที่  ๖ – ๘  มิถุนายน  ๒๕๕๓ เวลา ๑๙.๐๐ น. -สวดพระอภิธรรม วันที่  ๙ - ๑๒  มิถุนายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๙.๐๐ น.                       ขอแสดงความเสียใจ แด่บุตรหลานของ นาครทรรพ ทุกคนค่ะ โดยเฉพาะ ดร.คุรุจิต คุณปฤชญีน ดร.สีลาภรณ์ และ ดร.อมรวิชช์                          *********************** จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 00:06:59

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตนำผลงานอันมีคุณค่าของศาสตราจารย์ ฐะปะนีย์ มาให้ชม                เรื่อง แด่ภาษาไทย   โดย ฐะปะนีย์ นาครทรรพ        ๏ ภาษาไทย ไทยรัก สลักจิต ภาษาไทย ไพสิฐ อนรรฆค่า ภาษาไทย มรดก ตกทอดมา ชนชาติไทย รักษา ให้ยืนยง        ๏ ภาษาไทย สุนทร เสียงอ่อนหวาน  ภาษาไทย ไขขาน สมประสงค์  ภาษาไทย สร้างชาติ ให้อาจอง  เอกราช ดำรง ราษฎร์ภูมิใจ      ๏ ภาษาไทย รังสรรค์ วรรณศิลป์  ภาษาไทย สื่อสมจินต์ งานน้อยใหญ่  ภาษาไทย สอนธรรม อันอำไพ  อีกเอื้อให้ศึกษาวิชาการ   ๏ ภาษาไทย ภาษาถิ่น ไม่สิ้นสูญ ภาษาไทย เจิดจรูญ แผ่ไพศาล ภาษาไทย เชื่อมน้ำใจ ไทยสราญ ภาษาไทย พื้นบ้าน บ่งปรีชา    ๏ภาษาไทย สืบทอด วัฒนธรรม ภาษาไทย ค่าล้ำ หลักภาษา ภาษาไทย ใช้ถูกต้อง คล่องวาจา จึงสมที่เกิดมา เป็นไทยเอย                        ฐะปะนีย์ นาครทรรพ           ______________________________      คำประพันธ์เรื่อง แด่ภาษาไทย แสดงให้เห็นว่าท่านอาจารย์ฐะปะนีย์ มีอุดมการณ์อันสูงส่ง และความจำนงแน่วแน่ ที่จะเผยแพร่เอกลักษณ์ไทย ไว้ในวงการประพันธ์และการศึกษาภาษาไทย ให้เยาวชนได้ช่วยกันสืบต่อ โดยเฉพาะในเรื่องการเขียนและพูดให้ถูกต้อง ตามหลักภาษาที่ไทยภาคภูมิ ผลงานชิ้นนี้ของท่าน ปรากฏอยู่เป็นอันดับต้น ในหนังสือฉลองอายุ ๘๔ ปี ซึ่งท่านได้กรุณาให้คนในครอบครัว ส่งมาให้ดิฉันที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา นับเป็นพระคุณอันต่อเนื่อง จากการสนับสนุนผลงานประพันธ์มาแต่เยาวกาล จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 00:10:31

ความคิดเห็นที่ 3 มาคารวะครูภาษาไทยผู้ยิ่งใหญ่ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 00:39:48

ความคิดเห็นที่ 4               ฝน ทั่ง ให้ เป็น เข็ม                                                          โดย ฐะปะนีย์ นาครทรรพ          ๏ ทั่งแท่งใหญ่ ใครเห็น เป็นงานหนัก                   ยังประจักษ์ ฝนได้ ให้เป็นเข็ม                          ถึงงานมากทีละน้อย ค่อยและเล็ม                               ทำให้เต็มสามารถ อาจเป็นการ          ๏ นี่เป็นข้อแนะไว้ให้เพียรเถิด                 ผลจะเกิดและเห็น เป็นแก่นสาร                         ถึงงานยากมากเหลือ อย่าเบื่องาน                                ต้องทนทานทุกทาง เพื่อสร้างตน             ๏ เพราะสร้างตน เป็นทาง ช่วยสร้างชาติ                       ตนสามารถงานก็เด่น แลเห็นผล                                ถึงงานยากตรากตรำ ต้องจำทน                                      คงไม่พ้นปัญญา ถ้าเราเพียร              ๏ ความลำบากยากเย็น เป็นเหมือนทั่ง                       เอากำลังใจมั่น ไม่หันเหียน                            เป็นแรงฝนแล้วเล่า เฝ้าวนเวียน                                         จนทั่งเปลี่ยนเป็นเข็ม เล่มงามเอยฯ                                                 ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                   ผลงานชิ้นนี้ ท่านได้รับรางวัลจาก ฯพณฯ จอมพล ป. พิบูลสงคราม ๒๔๘๕                    คติธรรมในคำประพันธ์ของท่านอาจารย์ ไม่เคยล้าสมัย ขอนำมาฝากไว้ให้เยาวชนไทย รุ่นใหม่ ได้คิดพากเพียรเพื่อความสำเร็จค่ะ                     *****************************               พอ ใจ ให้ เป็น สุข                                                  โดย ฐะปะนีย์ นาครทรรพ         ๏  แม้มิได้ เป็นดอก กุหลาบหอม                  ก็จงยอม เป็นเพียง ลดาขาว                         แม้มิได้ เป็นจันทร์ อันสกาว                              จงเป็นดาว ดวงแจ่ม แอร่มตา....         ๏ แม้มิได้ เป็นหงส์ ทะนงศักดิ์                   ก็จงรัก เป็นโนรี ที่หรรษา                              แม้มิได้ เป็นน้ำ แม่คงคา                                      จงเป็นธาราใส..ที่ไหลเย็น...       ๏  แม้มิได้ เป็นมหา หิมาลัย                 จงพอใจ จอมปลวก ที่แลเห็น                        แม้มิได้ เป็นวัน พระจันทร์เพ็ญ                                ก็จงเป็น วันแรม ที่แจ่มจาง       ๏ แม้มิได้ เป็นต้น สนระหง                 จงเป็นพง อ้อสะบัด ไม่ขัดขวาง                       แม้มิได้ เป็นนุช สุดสะอาง                               จงเป็นนางที่มิใช่ ไร้ความดี                 ๏ อันจะเป็นสิ่งใด ไม่ประหลาด                          กำเนิดชาติดีทราม ตามวิถี                                ถือสันโดษบำเพ็ญให้เด่นดี                                     ในสิ่งที่เราเป็นเช่นนั้นเทอญฯ                                                ฐะปะนีย์ นาครทรรพ    ท่านอาจารย์ประพันธ์งานชิ้นนี้ ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๒ พิมพ์เผยแพร่หลายครั้ง ต่อมากระทรวงศึกษาธิการ ได้คัดเลือกทำบทเรียน พิมพ์ในหนังสือแบบเรียน วิวิธภาษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ พ.ศ. ๒๕๔๘ จะเห็นได้ว่า ผลงานของท่านให้คติสอนใจเยาวชน สร้างแบบแผนจรรยา โดยเน้นย้ำคุณธรรมสำนึก ศรัทธาในการดำเนินชีวิตอย่างวิญญูชนโดยแท้ ขอให้กุศลานิสงส์ที่ท่านบำเพ็ญมอบวิทยาทาน เป็นแรงบันดาลใจให้ทุกคน ที่เห็นคุณค่างานเขียนของท่าน จงก้าวไปสู่จุดหมายปลายทางได้ด้วยดีเทอญ                                เนื่องจากท่านเป็นอาจารย์ที่เคารพบูชาของศิษยานุศิษย์ในวงบรรณพิภพ จึงขอตั้งกระทู้บทกวีไว้อาลัยไว้ที่นี่ และห้องไกลบ้าน ในฐานะไทยต่างแดน http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H9340254/H9340254.html ขอเชิญร่วมลงนามไว้อาลัย แด่ศาสตราจารย์ ฐะปะนีย์ นาครทรรพ รัตนกวี แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 05:37:17 แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 53 00:57:11 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 00:55:53

ความคิดเห็นที่ 5 น้อมคารวะ"ฐะปะนีย์"ด้วยอาลัย งานครูท่านฝากไว้ในโลกหล้า ล้วนเลิศรู้คู่วรรณพรรณนา ให้ศิษย์นี้ศึกษามาเนิ่นนาน ขอบคุณคุณกริชนาคราช ผู้นำประวัติการงานท่านมาลงให้ "ศิษย์ผู้ไม่รู้จักตัว" ผู้ใช้หนังสือท่านหลายเล่มในการศึกษาวรรณกรรมเก่า ได้มีโอกาส คารวะท่าน  ณ ที่นี่ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:08:03

ความคิดเห็นที่ 6 ขอคารวะดวงวิญญาณของครูผู้เป็นครูผู้ยิ่งใหญ่ ผมอ่านหนังสือตอนเด็กๆในหนังสือวันเด็กจะเห็นชื่อ "ฐะปะนีย์   นาครทรรพ" ทุกปี  และผมยังชื่นชม ในชื่อคนรุ่นเก่าตั้งได้เท่ล้ำสมัย "ฐะปะนีย์" ขอให้ดวงวิญญาณของท่านสู่สุคติ  เทอญ. จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 14:12:09

ความคิดเห็นที่ 7 นาม ฐะปะนีย์ แปลว่า ตั้งไว้ด้วยดี ค่ะ พระยาอมรฤทธิธำรง (พร้อม ณ ถลาง) บิดาของท่าน เป็นผู้ตั้งชื่อนี้ให้เอง และเขียนบทดอกสร้อยประกอบชื่อสำหรับบุตรสาวคนโต ดังนี้ค่ะ              " ฐะเอ๋ย ฐะปะนียะ     กำเนิด ณ วันอาทิตย์ เดือนหก แรมแปดค่ำวันอุตม์พุทธศก       สองสี่หกสี่ ปีระกา นับตามสุริยคตินิยม                 พฤษภาคม ยี่สิบเก้า สิหนา บ่ายโมงยี่สิบเอ็ดตรงเวลา          เป็นธิดา ณ ถลาง บุณยภักดิ์ เอย"                                       พระยาอมรฤทธิธำรง ประพันธ์                  .............................................  ถูกต้องแท้จริงค่ะ ท่านเป็นครูที่ทรงคุณค่าของคำว่าครู และเป็นผู้ให้เสมอ สอนสั่งทั้งวิชา จรรยา ด้วยความกรุณา อยากเห็นศิษย์เป็นผู้มีอนาคตงดงาม ซึ่งท่านได้ปูทางให้หลายต่อหลายคน รวมทั้งผู้ที่ถือหนังสือของท่านเป็นแบบ อาจารย์เป็นบุคลากรดีเด่นของชาติ ที่เปี่ยมความสามารถ สมนามกรที่ได้มา   ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนสมาชิกในห้องถนนนักเขียนอย่างเป็นทางการ นะคะ ขอบคุณทุกคนอย่างยิ่ง ที่มีน้ำใจมาร่วมไว้อาลัย แสดงกุศลจิตและกตเวทิตา    ploythana, PANPISA, สุนันยา, แสงแรก ประดับดิน, คุณแม่ใจดี, เปลวอัคคี, Life's for Rent, tiki_ทิกิ, ลมหัวด้วน, ศาลายา จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 19:15:28

ความคิดเห็นที่ 8 กลอนบทหนึ่งของอาจารย์ฐะปะนีย์ ได้รับการดัดแปลงและใช้ในนิยายเรื่อง คุณหญิงนอกทำเนียบ ของทมยันตี ๏ แม้มิได้ เป็นหงส์ ทะนงศักดิ์                  ก็จงรัก เป็นโนรี ที่หรรษา                             แม้มิได้ เป็นน้ำ แม่คงคา                                     จงเป็นธาราใส..ที่ไหลเย็น...      ๏  แม้มิได้ เป็นมหา หิมาลัย                จงพอใจ จอมปลวก ที่แลเห็น                       แม้มิได้ เป็นวัน พระจันทร์เพ็ญ                               ก็จงเป็น วันแรม ที่แจ่มจาง กลอนในคุณหญิงนอกทำเนียบ แม้มิได้เป็นหงส์ผู้ทรงศักดิ์ ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา แม้มิได้เป็นแม่พระคงคา จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น แม้มิได้เป็นฟ้านภากาศ จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น แม้มิได้เป็นพระจันทร์วันเพ็ญ ก็จงเป็นข้างแรมที่แจ้งจาง เคยอ่านงานของอาจารย์สมัยตัวเล็กๆ อาจารย์จะแต่งกลอนประกอบในหนังสือวันเด็กที่แจกฟรี ถ้าใครนึกหน้าตาหนังสือเล่มนี้ไม่ออก ลองเปิดดูที่เวปของท่านผู้นี้ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=189972 และเวปนี้ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=170789 สุดท้ายขอคารวะอาจารย์ ฐะปะนีย์ มา ณ ที่นี้ แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 53 21:28:16 จากคุณ : กูรูขอบสนาม เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:19:51

ความคิดเห็นที่ 9   ขอคารวะและไว้อาลัยให้อาจารย์ค่ะ แม้ไม่เคยเรียนกับท่าน แต่ศึกษางานเขียนของท่านที่เป็นตำรามากมาย จากคุณ : ปลาทูยิ้มหวาน (ปลาทูยิ้มหวาน) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:22:03

ความคิดเห็นที่ 10 น้อมอาลัยแด่คุณครูฐะปะนีย์        คุรุกวีเอกหล้าแห่งสยาม ลิขิตร้อยกรองรัตน์ระบือนาม        รวมถ้อยความลึกซึ้งในกวี วรรณกรรมวรรณศิลป์สมัยก่อน     ได้แทรกสอนให้ลูกศิษย์ไม่แหนงหนี จงพอใจในสุขที่ตนมี                    จงพึงทำความดีตามกำลัง จงขยันหมั่นเพียรไม่ท้อแท้           จงรักษาภาษาแม่เปี่ยมมนต์ขลัง ภาษาไทยจะคงอยู่ด้วยพลัง           ขอจงสั่งสืบทอดต่อกันไป แม้มิได้เป็นศิษย์ก้นตำหนัก         แต่ใจภักดิ์ขอก้มกราบด้วยเลื่อมใส ขอให้ดวงวิญญาณครูที่ลับไป       จุติในสัมปรายภพนิรันดร์เทอญ     ----------------------   รู้สึกเสียใจและเสียดายที่ประเทศไทยสูญเสียปูชนียบุคคลผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษาไทยและวรรณกรรมไปอีกหนึ่งท่าน แม้ไม่เคยได้เล่าเรียนกับท่านอาจารย์โดยตรง แต่ก็เคยได้อ่านผลงานของท่านอาจารย์และได้ยินชื่อเสียงเรียงนามอยู่บ้าง บทกวีของอาจารย์ให้ข้อคิดได้ดียิ่งในการดำรงชีวิต ศิษย์ขอคารวะแด่ดวงวิญญาณครูกวีผู้ยิ่งใหญ่ "ครูผู้ให้อย่างแท้จริง"   ขอให้ดวงวิญญาณของท่านอาจารย์ฐะปะนีย์ นาครทรรพ ทราบด้วยญาณวิถี จงจุติบนสรวงสวรรค์ในสัมปรายภพด้วยเทอญ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:51:04

ความคิดเห็นที่ 11 บทกวี เรื่อง บ้านน้อย ของท่านอาจารย์ ฐะปะนีย์ นาครทรรพ        บ้าน เอ๋ย บ้าน น้อย                 แม้จะด้อย ราคา ที่อาศัย                          หากเป็นที่รักรวม ร่วมจิตใจ                                เหนื่อยจากไหน มาถึงบ้าน สราญรมย์           พ่อแม่ลูกห้อมล้อมกันพร้อมหน้า                              จำนรรจา เริงรื่น ไม่ขื่นขม                                   ถึงจนยาก หากประจักษ์ รักชื่นชม                                          บ้านนั้นสม เป็นสถานวิมานเอยฯ                                                      ฐ.นาครทรรพ                                .................................                                                                           แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 05:39:18 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 01:38:25

ความคิดเห็นที่ 12                              สิบนิ้วน้อม ค้อมศีรษะ คารวะท่าน              ยอดอาจารย์ ภาษาไทย ผู้ไกลลับ              ละบทบาท ละหน้าที่ ที่เคยจับ              ทอดกายลง เอนร่างรับ ... เนินพลับพลา                  ในที่สุด งานวันนี้ ก็มีขึ้น              ไม่อาจฝืน ไม่อาจขอ ต่อใครหนา              แม้เสียดาย แสนเสียใจ ... เสียน้ำตา              ไม่ปรารถนา ไม่อยากจัด ... แสนขัดเคือง                  การวางมือ ครั้งนี้ มีค่านัก              ภาษาไทย เสียเสาหลัก ผู้ปราดเปรื่อง              ท่านเสริมสร้าง เสกสรรค์ มลังเมลือง              ประดิษฐ์คำ ทำทุกเรื่อง ... ผดุงไทย                  ยามติดขัด ศิษย์เคยโทร ให้ท่านช่วย              ยามท่านป่วย ศิษย์ไม่โทร ไปถามไถ่              ยามสิ้นท่าน ศิษย์จะโทร ไปพึ่งใคร              อนิจจา ! ฉะนี้ไฉน ... จึงมาเป็น                  ต่อแต่นี้ ภาษาไทย ไร้รากแก่น              จะคลอนแคลน คลาดเคลื่อน เลอะเลือนเห็น              จะเหลือครู อีกกี่ท่าน ที่แฝงเร้น              ไม่อยากเห็น ภาษาหาย ... ไปตามครู                   วัฒนธรรม จะนำชาติ ให้เรืองรุ่ง              ภาษาไทย เจิดจรุง ไม่อดสู              คนในชาติ ต้องเปรื่องปราชญ์ ระดับครู              วาดลีลา อย่างเลิศหรู ... ทุกท่วงทำนอง                  ยุคโบราณ ปรมาจารย์ ล้วนมีค่า              มีศรัทธา ทนุบำรุง เสนอสนอง              แต่งตำรา ทั้งร้อยแก้ว และร้อยกรอง              ภาษาผ่อง บริสุทธิ์ ... สุดบรรยาย                  มายุคนี้ มีสงคราม ฆ่าล้างโคตร              คนใจโหด ภาษาแห้ง กวีหาย              ความวิบัติ ลุกลามทั่ว โจรกระจาย              นักปราชญ์ใหญ่ มาสูญสิ้น ... แทบสิ้นใจ                  นบนิ้วกราบ แทบเท้า ครูของศิษย์              แม้ร่างไกล ใจยังชิด สนิทได้              รำลึกถึง ซึ้งพระคุณ ตลอดไป              กุศลส่ง สถิตย์ไท้ ... สวรรค์เทอญ .                     จากคุณ : ยายอุ๊ดจัง เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 05:54:03

ความคิดเห็นที่ 13 คห.11 มายกมือ ว่าอยากอ่านบันทึกค่ะ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 11:42:52

ความคิดเห็นที่ 14   ขอบคุณเพื่อนสมาชิกพันทิป ที่กรุณาเข้ามาร่วมเขียนบทกลอน และรำลึกพระคุณของบรมครูทางการประพันธ์ ผู้มอบมรดกไว้ให้อนุชนไทย ploythana, PANPISA, สุนันยา, แสงแรก ประดับดิน, คุณแม่ใจดี, เปลวอัคคี, Life's for Rent, tiki_ทิกิ, ลมหัวด้วน, ศาลายา, komi_to, comicclubs, germanreisring, วิมลัก, ravio, kdunagin, ยายอุ๊ดจัง, ต้นจั่น, กูรูขอบสนาม, ปลาทูยิ้มหวาน เนื่องจากน้องๆหลายคน อยากเห็นผลงานที่มีคุณค่าของอาจารย์ฐะฯ โดยเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องอนุรักษ์ภาษาไทย อีกสักครู่จะจัดมาให้ชมต่อนะคะ ขอขอบคุณการต้อนรับด้วยไมตรีจิตจากห้องถนนนักเขียน รู้สึกเป็นเกียรติ และยินดีที่ได้พบเพื่อนๆผู้ร่วมอุดมการณ์ในการแพร่ผลงานที่ถูกฉันทลักษณ์ หวังว่าจะได้แลกเปลี่ยนทัศนคติแง่คิดมุมมองจ ากบทกวีในโอกาสต่อไปค่ะ จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 23:22:38

ความคิดเห็นที่ 15   วรรคทอง ของ ศาสตราจารย์ ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                                  หวัง...               หวัง  เพียง มี ดวง ใจ ใส พิสุทธิ์                           ไม่ ติด สิ่ง สมมุติ สื่อ หรรษา                                   ขอ พุทธ ธรรม นำ ให้ ได้ ปัญญา                                           แล้ว วัน หนึ่ง จะ ขอ ลา...วง กวี....                          ฐะปะนีย์ นาครทรรพ   พ.ศ. ๒๕๓๒       คำประพันธ์บทนี้ อยู่ในหนังสือชื่อว่า กวีแก้ว ซึ่งท่านอาจารย์ได้กรุณารวบรวมคำร้อยกรอง ของนักเขียนบทกวีร่วมสมัย เมื่อ ๒ ทศวรรษก่อน โดยให้แต่ละคนส่งผลงานคนละ ๑ บท นับร้อยๆคน ท่านเป็นครูผู้ส่งเสริมศิษย์ มีน้ำใจ ให้เกียรติต่อนักเขียนนักประพันธ์ทุกคน โดยไม่แบ่งแยก แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 05:38:21 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 00:24:04

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเคยเห็น ชื่อ อาจารย์ ฐะปะนีย์ นาครทรรพ ในแบบเรียนชั้นประถม จำบทกลอนไม่ได้ แต่จำชื่อผู้ประพันธ์ได้ เพราะมีบทกลอนที่ท่านแต่งหลายบทอยู่เหมือนกัน โปรดอภัยที่ศิษย์ห่าง ๆ คนนี้ที่ไม่ได้ศึกษาประวัติและผลงานของท่านมากไปกว่าเท่าที่เคยเรียนมาในแบบเรียน แต่จากที่อ่านเรื่องราว บทความ และบทประพันธ์ ที่ จขกท. และเพื่อนสมาชิกนำมาแบ่งปัน ขอชื่นชม และเชิดชู ปูชนียบุคคลท่านนี้ ด้วยอีกหนึ่งคนครับ จากคุณ : Climber เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:29:25

ความคิดเห็นที่ 17  รณรงค์ เรื่อง "ร"                                                       โดย ฐะปะนีย์  นาครทรรพ          ๏ เรา ร ขอเรียกร้อง..................ไทยทั้งผอง ช่วยป้องกัน    อย่าให้เสียง ร นั้น...........................ต้องสูญไป ให้อับอาย          ๏ คำไทย ใช้ตัว รอ..................มากมายหนอ ประโยชน์หลาย    ร ควบกล้ำ เรียงราย.......................สืบทอดไว้ ไม่ร้างรา         ๏ รัฐ ราช ราษฎร์ ร่วมจิต...........รังสฤษฏ์ให้วัฒนา   รักเรือน เร่งรักษา..........................เรือนสะอาด ปราศโรคภัย          ๏ รักเรียน เพียรรู้รอบ..............ครูชื่นชอบอบรมใจ    ให้รักษา ภาษาไทย......................ใช้ได้ดี มีรางวัล          ๏ รถยนต์และรถไฟ................บำรุงไว้ให้ครบครัน    รวบรวมเรื่องราวนั้น........................แล้วเรียบเรียงพร้อมเพรียงดี        ๏ รวยรินกลิ่นระรื่น.....................ดอกไม้ชื่นหยาดวารี     รื่นรมย์ ร่มรุกข์มี...........................ที่รับรองพี่น้องเรา          ๏ โนรี ที่เริงร่า........................ร่อนนภาไม่เงียบเหงา     สายรุ้งพุ่งเพริศเพรา....................โรจน์เรืองรองผ่องอำพร           ๏ เรไรรอบไพรพฤกษ์.............ฟังยามดึกใจรอนรอน     ราตรีมีจันทร...............................ดาวริบหรี่ ไร้ชีวัน            ๏ ร่ายรำทำเริงร่า....................เปรมปรีดา ครื้นเครงครัน       รำงามยามสังสรรค์..................... เรียมรำพึงตรึงฤทัย          ๏ รณรงค์ จงสัมฤทธิ์...............เสียง ร สถิต ตลอดไป      อนุรักษ์ภาษาไทย......................ดำรงมั่นนิรันดร ฯ                       จากหนังสือ ๘๔ ปี รวมผลงานเอก ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                                           จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 03:00:15

ความคิดเห็นที่ 18         เรา นี้ โชค ดี   โดย ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                     ๏ เรานี้โชคดี.............ที่เกิดเป็นไทย                 ชมฟ้าสดใส..................จิตใจชื่นบาน                 เรามีพ่อหลวง................ห่วงลูกนับล้าน                 เสด็จฯ เยี่ยมเรือนชาน.....บุกป่าฝ่าดง                       ๏ ท่านครองแผ่นดิน....เมื่อสิ้นพี่ท่าน                รุ่นหนุ่มภูบาล...................งามจริงยิ่งยง                สองสี่แปดเก้า..................พอเล่าล้อมวง                ถึงบัดนี้บ่ง.......................สี่สิบสองปี (๒๕๓๑)                     ๏ เราแสนแปลกใจ......ใยท่านไม่แก่               ท่านช่างดีแท้..................เมตตาปรานี               ที่ใดราษฎร...................เดือดร้อนเต็มที               ท่านเสด็จฯเร็วรี่..............ผ่อนหนักเป็นเบา                   ๏ หนทางกันดาร.......ท่านไม่คำนึง              บุกบั่นจนถึง.................หมู่บ้านชาวเขา              เป็นที่ปลูกฝิ่น...............แผ่นดินของเรา              ทรงสอนแม้วเย้า...........ทุกเผ่าเชื่อฟัง                  ๏ เลิกปลูกฝิ่นแล้ว.....ผ่องแผ้วสุขแสน             ปลูกพืชอื่นแทน..............ได้ผลสมหวัง             ผลไม้เมืองหนาว..............ถึงคราวดีจัง            ได้ราคาทั้ง.....................ไม่มีพิษภัย                 ๏ พ่อหลวง แม่หลวง....ปวงชนจงรัก              พรั่งพร้อมน้อมภักดิ์ .........ด้วยความจริงใจ              ลูกท่านทุกองค์..............จำนงแน่วใน               ช่วยเหลือชาวไทย.........ให้พ้นลำเค็ญ                 ๏ ใครเจ็บ ใครป่วย........หน่วยแพทย์อาสา            ทรงเดชเมตตา................รักษาเช้าเย็น            ที่ป่วยก็หาย...................คลายทุกข์ยากเข็ญ            ผลบุญบำเพ็ญ...............เสริมราชบารมี                ๏ ชื่นชมสมโภช........ฟ้าโปรดเมืองไทย            พ่อหลวง ยิ่งใหญ่............พูนเพิ่มเฉลิมศรี            มาเถิดเด็กไทย..............ใจสามัคคี           มุ่งทำความดี..................เป็นราชสักการ               ๏ ขอคุณไตรรัตน์......จำรัสเรืองรอง            ดลพรสมปอง...............สองไท้เกษมศานต์            คุ้มเกล้าฯ ชาวไทย........ให้สุขสำราญ            เด็กไทยทุกบ้าน...........เชิดชูบูชา ฯ                          ฐะปะนีย์ นาครทรรพ (หนังสือวันเด็กแห่งชาติ ๒๕๓๑)                                         นับจากนั้นมาบัดนี้ ๒๒ ปี หนังสือร่มเกล้าเล่มนี้ยังอยู่ ปกของหนังสือ ร่มเกล้า คือวันฉัตรมงคล ๒๔๙๓ เมื่อ ๖ ทศวรรษที่ล่วงแล้ว หนังสือเล่มนั้น มีความหมายใหญ่หลวงต่อจิตใจของผู้สร้างผลงานทุกคน เพราะภายในเล่ม จารึกบทพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ เมื่อได้เผยแพร่ไป ทั่วราชอาณาจักรไทย นั่นคือความสุขใจที่สุด ที่คณะศิษยานุศิษย์ของอาจารย์ เพื่อนร่วมงานของท่านในกระทรวงศึกษาฯ ต่างมีความเชื่อมั่นว่าได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดร่วมกัน ถวายเป็นราชสักการะ ขอให้ผลงาน เรานี้โชคดี ของอาจารย์ เป็นแรงบันดาลใจแก่ผู้เพียรทำหน้าที่ ในชีวิตจริงทุกคนค่ะ ไม่ว่าจะในสาขาศาสตร์ใด ขอให้ประสบความรุ่งจำเริญ ตราบใดที่มีใจมานะอดทน ตั้งมั่นในความสุจริต ย่อมบรรลุจุดหมายในที่สุด                                         แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 05:40:35 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 03:33:42

ความคิดเห็นที่ 19 จำได้ว่า ตอน ป.2 เคยเรียนตำราคัดไทย ของท่าน ขอร่วมไว้อาลัยครับ จากคุณ : panard1 เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 15:59:27

ความคิดเห็นที่ 20 ขอร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะ... คำสอนของท่านไพเราะกินใจเสมอ จากคุณ : BubBleBogie เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 17:48:03

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณ กริชนาคราชมากครับ ที่นำงานเขียนของอาจารย์มานำเสนอ อยากอ่านทุกเรื่องที่อาจารย์เขียนไว้ จะได้ทบทวนครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 19:08:41

ความคิดเห็นที่ 22 เพลง  กลิ่นบุหงา  โดย ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                     ได้กลิ่นบุหงา.....ที่ยะลาหอมรื่นชื่นฉ่ำ               ธรรมชาติน้อมนำ......ให้เรานี้สำราญรื่นฤดี                   ชมแสงบุหลัน......งามครันในยามราตรี              หริ่งเรไรยามนี้.........เพลินฟังให้วังเวงวิญญาณ์                   กลิ่นดอกปาหนัน....ชวนให้ฝันถึงวันข้างหน้า              โอ้อาลัยยะลา............เมื่อไรหนอข้า จะได้มาอีกเอย                   ได้กลิ่นบุหงา......ที่ยะลาในคืนจันทร์แจ่ม             จากไปจันทร์แรม........ดาววับแวมอยู่ในนภา                   ชมดาวสุกใส.......ดวงใจไม่เปรมปรีดา ไม่เปรมปรีดา               ใจรำพึงผวา...........ยะลาใยอยู่ไกลแสนไกล                  กลิ่นดอกปาหนัน....ชวนให้ฉันคะนึงฝันใฝ่              จำลาอาลัย..............อีกสักเมื่อไร จะได้ไปอีกเอย...                                              ฐ.นาครทรรพ                                                              <<<<<<<<<<<<                  เพลง พัฒนา  โดยฐะปะนีย์ นาครทรรพ        พัฒนา บุกป่าฝ่าดง...................พัฒนา ลงห้วย ขึ้นเขา     พัฒนา เพื่อให้ไทยเรา.................เลิศล้ำลำเพา อย่ายอมแพ้ใคร        พัฒนา แดนไทยเมืองทอง........มาเถิดพัฒนา คูคลอง พงไพร     พัฒนา ห้วยธารน้ำไหล...............อย่ายอมท้อใจ เพื่อไทยรุ่งเรือง                                               ฐะปะนีย์ นาครทรรพ                                        >>>>>>>>>    บทเพลงที่อาจารย์ท่านแต่งไว้ ล้วนแล้วแต่แสดงถึงใจบริสุทธิ์ ท่านเป็นผู้ที่มีความละเอียดอ่อนทางสุนทรียารมณ์ แต่งคำกวีอย่างง่ายๆก็จริง หากทว่า จากประมวลงานของท่าน เนื้อหาคำร้องบทลำนำ คือความงดงาม.. ท่านเป็นผู้ที่รักธรรมชาติ มีบทกลอนและเพลงมากมาย เกี่ยวกับดอกไม้หอม ชมดาว ชมเดือน รำพันถึงรุ่งอรุณ ยามสนธยา และการเดินทางบุกป่าฝ่าดง นั่นคือผลงานจากการดำเนินชีวิต ส่วนงานที่ให้กำลังใจในการบริหารพัฒนา อาจารย์ฐะฯ เป็นผู้ที่เขียนเพลงให้กับหมู่คณะมากที่สุดท่านหนึ่งเลยที่เดียว     ใครได้เคยร่วมงานกับท่าน เป็นศิษย์หรือได้รู้จักแล้ว ไม่มีวันลืมแน่นอน  ขอบคุณเพื่อนสมาชิกที่ยังแวะเวียนเข้ามา ร่วมไว้อาลัยท่านในกระทู้นี้ค่ะ ploythana, PANPISA, สุนันยา, แสงแรก ประดับดิน, คุณแม่ใจดี, เปลวอัคคี, Life's for Rent, tiki_ทิกิ, ลมหัวด้วน, ศาลายา, komi_to, comicclubs, germanreisring, วิมลัก, ravio, kdunagin, ยายอุ๊ดจัง, ต้นจั่น, A ARM, brasserie 1802, Climber, Guga, Il Maze, BubBleBogie, Panard1,กูรูขอบสนาม ,ปลาทูยิ้มหวาน ,  Angleevil, ผมกำลังจะแปลงร่าง!                               ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่น่ารักในพันทิปเพิ่มอีก ๓๐ คนค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 01:40:27 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 22:02:23

ความคิดเห็นที่ 23 ผมไม่เคยเป็นลูกศิษย์โดยตรงของอาจารย์ เคยแต่อ่านผลงาน นามของคน เงาของไม้ เพียงแต่ได้ยินชื่อของท่าน เกียรติคุณที่ท่านสร้่างไว้ก็ปรากฎเด่นชัด เป็นดุจประภาคารนำทางแก่เยาวชนรุ่นหลัง ขอให้ท่านสู่สุคติ ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของท่านนะครับ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 17:42:08

ความคิดเห็นที่ 24 ๏ เทพธิดา "ท่านนี้               ทำการ   มา ว่าย วนชลธาร               แปลกผู้ เราเห็นท่านทำทหาร              ทรงหนุ่ม    (ทหร เป็นบาลี แปลว่า คนหนุ่ม) จักว่ายตายเปล่ารู้              ห่อนได้อันใด" ๚ะ ๏ ชนก "มนุษย์เพียรเทพรู้         สรรเสริญ ชีพย่อมสำเร็จเจริญ             แน่แท้" ชีวิตใช่บังเอิญ                     มาเกิด แขนว่ายทรงกล่าวแก้          ว่าได้ภูมิใจ ๚ะ๛ ขอแต่งโคลงมหาชนก บูชาชีวิตของครูแห่งภาษาไทย ขอรับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 19:38:01

ความคิดเห็นที่ 25   ขอสดุดีและไว้อาลัยแด่ครูฐะปะนีย์ นาคทรรพ ไว้ ณ ที่นี้ ได้อ่านผลงานต่างๆของท่านบ่อยมากในหนังสือเรียน ขอให้ครูไปสู่สุคติภพด้วยเทอญ . จากคุณ : million96 เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 20:20:37

ความคิดเห็นที่ 26   มาลัย  มะลิร้อย แทนดอกสร้อย  อักษรศรี ธูปหอม  น้อมกราบพลี แทนบทฉันท์  ประพันธ์คำ เทียนทอง  จุดส่องแสง หมายแสดง  แทนลำนำ ก้มกราบ  ประณตย้ำ หฤทัย  อาลัยครู สร้อยอักษร  อ่อนหวาน  สานสลับ แนบประดับ  วงวรรณ  สรรค์ภาษา ที่เนื่องน้อม  พร้อมพรั่ง  ดั่งดารา กระจ่างฟ้า  ส่องไสว  ฤทัยชน แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 53 17:38:06 แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 53 17:30:57 แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 53 17:27:43 แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 53 17:25:56 จากคุณ : ตะวันฉาย (ทิพย์ววรรณ2312) เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 17:24:38

ความคิดเห็นที่ 27 ...คำพระท่านว่า วิสาสา ปรมา ญาติ ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง แม้ไม่ได้รู้จักท่านเป็นการส่วนตัว แต่ค่าที่เคยพบเห็นชื่อท่านในหนังสือต่างๆ มาแต่วันที่เริ่มเรียนเขียนอ่าน  ได้ยินว่าท่านจากไป ก็อดใจหายไปกับเขาด้วยไม่ได้... ...ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียทุกท่านด้วยครับ... จากคุณ : หวานละมุน เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 20:28:07

ความคิดเห็นที่ 28 ploythana, PANPISA, สุนันยา, แสงแรก ประดับดิน,คุณแม่ใจดี, เปลวอัคคี, Life's for Rent, tiki_ทิกิ, ลมหัวด้วน, ศาลายา, komi_to, comicclubs, germanreisring, วิมลัก, ravio, kdunagin, ยายอุ๊ดจัง, ต้นจั่น, A ARM, brasserie 1802, Climber, Guga, Il Maze, BubBleBogie,panard1, กูรูขอบสนาม ,ปลาทูยิ้มหวาน ,  Angleevil, ผมกำลังจะแปลงร่าง!, t.tays, turbomaru, แอ๊ด ปากเกร็ด, หวานละมุน, ผักแป้น, million96,ทิพย์ววรรณ  ขอบคุณทุกนามกรที่จารึกรอยอาลัยในกระทู้นี้อีกครั้งนะคะ และขอให้ผู้ดำรงอยู่ในสัปปุริสสธรรม ประสบความสุขสำเร็จตลอดไป                         แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 05:41:55 จากคุณ : กริชนาคราช เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 13:56:48