ความคิดเห็นที่ 1 จันทร์เฉิดฉาย ... .............................. รับเนื้อความ ยามอุษา เมฆาฟ่อง ฟ้าครามคล้อง สว่างไกล นัย-ปกปักษ์ เมื่อมีใคร คลับคล้าย มาทายทัก ให้รู้จัก พาตน พ้น-คืนวัน ... ...  เมื่อแสงสาง กลางทรวง  พ่วงสุขน้าว ความแน่นแฟ้น ยืนยาว ราวสุขสันต์ อ่อนละมุน จุนเจือ เอื้อจำนรรจ์ เสกสิ่งอัน ครบถ้วน ล้วนสมบูรณ์ ... ... ช่างแจกแจง แบ่งปัน เสกสรรค์ค่า แล้วไขว่คว้า มาให้ ไม่เสื่อมสูญ หากสิ่งนั้น ไม่เกินกว่า จะเกื้อกูล จักเพิ่มพูน เพื่อสมาน ผ่านไมตรี ... ... จวบเงาจันทร์  จรผลัด - เผยคืนค่ำ ฟ้ามืดดำ เดือนดาว พราว-ดิถี ยิ่งกระจ่าง  แจ้งพลัง - หยั่งราตรี เปรียบใจนี้ ที่บรรจบ ครบวงจร ... . ฟ้าฟุ้งข้องขับครื้น..................คุ้นจันทร์ กว้างกว่ากว้างให้ครัน-............ครบคล้อย ค้ำหล้าสอดคล้องวัน...............คุ้มวาด ล้อมกรอบแก้วเกล้าร้อย..........รุ่งล้ำสุรีย์ฉาย . . . . แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 17:32:22 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 16:25:05

ความคิดเห็นที่ 2 หมายเหตุ ลองฝึกหัดเขียน โคลง "รกโท" ดูค่ะ จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 16:42:27

ความคิดเห็นที่ 3 ... ฝึกหัดโคลง "อำแทนเอก" คำเสมือน ... ................... ใจพลีภักดิ์นำห้วง..........ปาฏิหาริย์ ดุจตำหรับรักหวาน.........ทำไว้ เจตจิตจำสืบสาน...........สูตรสำ-เร็จเอย ขาวดำเสกดลให้............คำต้องควรเสมือน . ... ยามพลีภักดิ์ รักจริง ยิ่งชีวิต ยอมอุทิศ หยิบยื่น วันคืนหวาน คล้ายฝันเฟื่อง เรื่องจริง อิงนิทาน พลันอุบัติ - ปาฏิหาริย์  ผ่านข้อแม้-... คือรักมาก จากใจ ใช่เพ้อเจ้อ- เพียงปรนเปรอ ปรุงจริต ติดร่างแห วจีกรรม ล้ำเลิศ เปิดดวงแด พี่แน่วแน่ แท้จริง นิ่ง-คิดตรอง ... ... คือโอนอ่อน ผ่อนตาม ไถ่ถามทุกข์ แบ่งปันสุข สดใส ให้ทั้งผอง ลืมพิพาท บาดหมาง ต่างปรองดอง เพื่อเราสอง ประคองเสริม เริ่มฝ่าฟัน ... ... ช่อพฤกษา มารศรี สุนทรียภาพ ศิโรราบ เก็จแก้ว แล้วแพรวขวัญ ด้วยศักดิ์ศรี พี่แสดง แจ้งจำนรรจ์ โปรดเชื่อมั่น ชั่วชีวี แต่นี้ไป ... . . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 16:50:33

ความคิดเห็นที่ 4 ... ฝึกหัดโคลง "อำแทนเอก" ใจเสมอ ... ........................... ... แว่วเสียงใคร ไหนนั่น รำพันว่า- จักเมตตา ตอบแทน แสนอ่อนไหว ด้วยศักดิ์แกร่ง - เกียรติชาย หมายสื่อนัย- ว่าหัวใจ ของพี่ พร้อมพลีกัน ... ...  เพียรยกยอ - ปอปั้น จำนรรจ์เฝ้า “โปรดเถิดเจ้า ... “ คำคล้อง-จองภาพฝัน ถ้อยคารม คมคาย หมายเกี่ยวพัน “จงเชื่อมั่น...” มิผันแปร แม้เนิ่นนาน ... ... เพียงรับฟัง ชั่งใจ ในวันนี้ หยุดเสียที หยุดหยอด พลอดคำหวาน แค่อุ่นเอื้อ โอบอ้อม น้อมดวงมาน เพียงพอแล้ว จักประสาน บันดาล-มี ... ถ้อยสรรค์-เสพ เสริมสร้าง อ้างปองภักดิ์ นวลตระหนัก ถ้อยความ ตามสักขี วันฟ้าพ้อง - เพลงดล กุศลมี หวังพรพี่ เผยพิสูจน์ คิด –พูด-ทำ... . ยามพลีภักดิ์คำเน้น........ครวญไฉน คิดนำปราศเลศใน.........งำนั้น คาดหวังบำบวงใด..........แสนกำ-สรดฤา เจตสำทับจิตครั้น...........ทำคล้องความเสมอ . แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 17:06:41 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 16:53:42

ความคิดเห็นที่ 5 แจ้งตะวัน ถึงจันทร์ฉาย บ่มกายข้า จันทร์เจ้าขา น้องข้า ขอถวาย ธรรมชาติ ป่าไม้รอด ไม่วอดวาย เกสรผกา ยิ้มพราย ขยายบาน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 20:41:59

ความคิดเห็นที่ 6 งามแท้ แลตะลึง จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:04:56

ความคิดเห็นที่ 7 สุดสวยงามล้ำค่าภาษาสรรค์ กวีวรรณพลอยธนาพาฉงน เลือกความหมายจัดคำได้แยบยล รวยเหลือล้นซึ่งคุณค่าภาษาไทย. คารวะ 1 จอก จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:32:22

ความคิดเห็นที่ 8 ยกมาจากกระทู้ก่อน... "สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆทุกท่าน และคุณ comicclubs ด้วยนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ  พลอยเพิ่งจะหัดเขียนเท่านั้นค่ะ ขอบพระคุณค่ะสำหรับกำลังใจค่ะ" อยากบอกคุณพลอยว่าถ้าเพิ่งหัดเขียน ยังเขียนได้ขนาดนี้ สุดยอดมากๆๆๆ ขอปรบมือให้ คุณพลอยเป็นนักกวีที่มีอนาคตไกลแน่นอน จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:33:43

ความคิดเห็นที่ 9 ...ห้วงตะวัน ผันผาย หลบสายหมอก ม่านเกล็ดไอ ไหวละลอก พอกภูผา กิ่งไม้งาม ตามซอกหิน ดูชินตา ตามประสา ป่า..หุบเขา ลำเนาไพร..                หารู้ไม่ ไพรพฤกษ์ ลึกล้ำค่า                ภาพละลาน ผ่านตา พาหวั่นไหว                ป่ารกครึ้ม ดื่มด่ำ ฉ่ำหัวใจ                ถูกรุกล้ำ ทำลาย หายลดลง..                              ปู่ภูผา เหนื่อยล้า พาท้อถอย                              ได้เพียงแต่ แค่คอย พลอยลืมหลง                              ขอลูกหลาน นั้นยังอยู่ คู่ไพรพง                              ข้าฯ..ก็คง  หลับตาลง  ปลงนิทรา............ ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้ เพื่อบอกว่า.. เศร้าไปหน่อยนะคะ.. เพราะภาพคุณแสงแรกฯแท้ๆเชียว แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 21:43:55 จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:38:13

ความคิดเห็นที่ 10 งามแท้.............................แลตะลึงสุดทึ่ง งามซึ้ง..............................ตราตรึงพึงโฉมศรี งามจริง.............................พักตร์พริ้งแสนเปรมปรีดิ์ งามคลี่..............................จรรยาอักษร์กวี ท่าน้ำ    ชมความงดงามของภาษา และความงามตัวอักษรที่จัดอย่างลงตัว หาที่ติไม่ได้จริงๆ คารวะท่านพี่สาว หรืออีกนัยหนึ่งคือ "ท่านอาจารย์" ขอรับครับผม จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 22:01:22

ความคิดเห็นที่ 11 จขกท. ทั้งรกโทที่ท่านทำอำแทนเอก ท่านได้เสกแนวนี้กวีโศก อันรกใดยังไม่เท่ารกโลก คำๆนี้ถูกโฉลกโลกติเตียน. ไม่หนักนะคุณพลอย  ท้วมๆ555 จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 22:06:46

ความคิดเห็นที่ 12 ...ปู่คอยให้ สายน้ำ ฉ่ำไพรพฤกษ์ ด้วยสำนึก ผนึกแน่น แผ่นหินผา กลั่นวิญญาณ ผ่านร่องหิน รินธารา ด้วยห่วงหา ชุบชีวา ป่าไพรพรรณ..                             ด้วยภาระ หน้าที่ ที่พลีให้                             ด้วยดวงใจ ห่วงใยไม่ผายผัน                             ด้วยความรัก ฝากสถิต นิจนิรันดร์                             ด้วยความฝัน วันข้างหน้า   ป่าอุดม.............. พลอยจ๋า.. เพราะภาพคุณแสงแรกฯอีกแล้ว.. เฮ้อ...     เศร้าจัง....... จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 22:10:39

ความคิดเห็นที่ 13 เวลานี้ในอาศรมชาวโคลงฯ ทำสองอย่างพร้อมกัน เรียนรู้พื้นฐานแบบกวี เรียนรู้กลยุทธชั้นลึกแห่งโคลง สองสำนักยูโดในเมืองจอมยุทธ์ สำนักแรกเน้นพื้นฐาน ฝึกล้ม ฝึกทุ่ม สำนักสองเน้นกลยุทธ์อันซับซ้อน เมื่อสองสำนักประลองกัน สำนักที่สองถูกสำนักแรกเอาชนะด้วยท่าง่ายง่าย ผู้มุ่งเรียนกลยุทธ์ สร้างอักษรอันพิลึกพิลั่นจากค่ายกลบท ควรกลับสู่พื้นฐานแห่งเนื้อหาอันเปี่ยมความหมาย แห่งกวีผู้มีตาที่สาม เชิญชาวเราฝึกทั้งสองอย่างนี้เถิด อย่าลุ่มหลงเรื่องใดมากจนเชื่อมกันไม่ติด เสนอเพื่อพินิจ อามิตตาภพุทธ แสงสว่างย่อมไม่มีที่สิ้นสุด จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 22:42:30

ความคิดเห็นที่ 14 โฮ่ โฮ่ ขออภัยจากพลอยธนา โพสต์ผิดกระทู้นะเนี่ย เลยตามเลยนะเพื่อน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 23:00:49

ความคิดเห็นที่ 15   เข้ามาอ่านตอนดึกๆ งั้นก็ดึกๆสวัสดิ์ ของวันสวยๆ เขียนได้ไพเราะเหมือนเคย ทั้งท่วงทำนองและถ้อยคำ       ........................................................ ลมโชย ... พัดโบย ..... อ่อนไหว น้ำใส ..... ใหลเรื่อย ... เอื้อยอิ่ง ใบไม้ ..... ค่อยค่อย ... ร่วงหล่น ใยคน ..... ดิ้นรน ....... แสวงหา จากคุณ : moonpeace เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:14:31

ความคิดเห็นที่ 16 ดอกหญ้าไกวกิ่งโน้ม        ลมปราณ เมฆล่องคัคนานต์            ผ่านหญ้า ดอกหญ้าดอกฟ้าผสาน     ทุกที่ ดอกคลี่บอกดินฟ้า           บานแล้ว สร้างสรรค์ แต่งตามภาพของเดิมมาทบทวนครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:35:36

ความคิดเห็นที่ 17 รอยทางรถป่าไม้        ใบเหลือง ใบร่วงลานประเทือง        ทั่วหล้า ชีวิตหล่นเปล่าเปลือง    ปราศแก่น ย่ำย่างดุ่มเบื้องหน้า      ย่างย้ำเบาราณ มีคำผิดบ้างไหมเนี่ย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:42:15

ความคิดเห็นที่ 18 คีรีเขียวแจ่มสล้าง        กลางหมอก พิสุทธิ์ ยลเยี่ยมย่างอย่างหยอก     อยู่ฟ้า มิติคลี่วิมุตินอก           ลอยเลื่อน คลายคลี่คิดคมคว้า      กว่ารุ้งจรุงฝัน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:46:18

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีตอนค่ำมาร่ำกลอน แอบมาอ้อนนอนรุ่งปรุงความฝัน รักบทกวีรักดังลูกรักผูกพัน รักทุกวันรักทุกคืนชื่นใจจัง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 01:56:53

ความคิดเห็นที่ 20 ดึกนี้ สาวน้อยร้อยคำหอมไว้ดอมเช้า บางคำเร้ารึงรัดจัดใจเจ้าของ กลิ่นของคำย้ำจังหวะดุจระฆังทอง ฟังทำนองคล้องคละสมดุล ดึกนี้ สาวน้อยหลับไหลฝันไปว่า จากป่าสู่ป่าพบป่ากลิ่นหอมกรุ่น พบเจ้าชายเมืองลับแลแลการุณ ยิ้มหวานนั้นอบอุ่นละมุนละไม รุ่งสาง เธอตื่นอ้างว้างกลางหมอกหนาว ฝันสีขาวยังพราวมานหวานอย่างไหว เหมือนวงน้ำกระเพื่อมขยายเลื่อมลายไกว กว้างออกไปไกลและไกลใกล้ลางเลือน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 02:06:44

ความคิดเห็นที่ 21 เช้านี้ มิอาจร้อยคำนั้นไว้ฝันดึก หรือความรักเร้นลึกผลึกแก้วเสมือน สองมือแม่โอบลูกไว้หลับในเรือน เจ้าชายเพียงมาเยือนแล้วจากไป ดึกนี้ หากมิอาจร้อยคำใดไว้หอมเช้า กล้วยไม้เจ้าเร้าแดดออกอวดดอกใหม่ แม้ไร้กลิ่นแต่ก็หอม ณ อ้อมใจ บทกวีไหวหอมโชยโดยเช่นนั้น ดึกนี้เหงาไปหากไร้คำหอม คืนนี้ดาววอม ณ อ้อมความฝัน ได้รับคำเธอหอมชื่นเชื่อมคืนวัน มิตรภาพสมานฉันท์อนันตกาล เพราะอ่านคำใดหัวใจจึงหอม สีใดหนอย้อมหัวใจให้อุ่นหวาน สีรุ่งอรุณ สนธยา ป่า สายธาร โดยบันดาลละมุนละไมจากใจคุณ ดึกนี้ หนุ่มน้อยหลับไหลฝันไปว่า เข้าสู่ป่าพบป่าบุบผาหอมกรุ่น สบตาเจ้าหญิงเมืองลับแลแลการุณ ยิ้มหวานนั้นอบอุ่นละมุนละไม จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 02:09:17

ความคิดเห็นที่ 22 ไพเราะ ... งดงาม ... ทุกๆท่านเลยค่ะ   ฝากดอกไม้สวยๆมาให้พี่พลอย  งานเขียน ค่อยตามมาทีหลังนะคะ จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 07:08:58

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆทุกท่าน คุณ ท่าราชวงศ์, คุณ แสงแรก ประดับดิน, คุณ เกสรผกา, คุณ  black is still black,คุณ D_AkIrA, คุณ ลมหัวด้วน,คุณ ตาเป๋า, คุณ comicclubs,คุณ พลอยแข, คุณ moonpeace กระทู้นี้ "อบอุ่น" มากค่ะ ... (เสียดาย ที่ give มีน้อยนะคะ เลยเฉลี่ย ๆ กันไปค่ะ ความจริงแล้วไม่ยึดติดนะคะ แต่การให้ give สำหรับพลอย มีค่าทางใจนะคะ มีความรู้สึกว่า เราได้แสดงออก ให้เขาได้รับทราบว่า ยินดี ที่มาเยี่ยมเยียนกันค่ะ ...) งานยุ่งหน่อยนะคะ พลอยฝากกลอน และโคลงไว้สำหรับทุกท่าน ดังนี้เลยนะคะ ... *** ภาพท้องฟ้านี้พลอยถ่ายไว้ค่ะขณะเดินทางค่ะ นำมาประกอบกลอน ที่เนื้อหาเข้ากันได้ดีค่ะ *** ... ถ้าฟากนั้น มีตะวัน - จันทร์กระจ่าง คคนางค์ สว่างใส แม้ไร้สี อาจเหงาบ้าง แต่เห็นร่าง สกุณี ห่างกี่ลี้  ... ถี่กี่ชั้น  ... ใช่กั้นไกล ... ...ถ้าฟากนั้น พันธุ์พฤกษ์ - พร่างหยดน้ำ ยังชุ่มฉ่ำ เยือกเย็น เห็นความใส อาจเงียบงัน หวั่นนึก พิลึกไป ห่างกระไร ... ห่างแค่ไหน ... ใกล้นิดเดียว ... ... ถ้าฟากนั้น วันวาน ปานเหงาเศร้า แต่มีเหย้า กำลังใจ ไม่โดดเดี่ยว แสนอบอุ่น ดีร้าย ไม่คลายเกลียว ไม่เปล่าเปลี่ยว  ... ไม่เดียวดาย  ... ไม่ห่างเลย ... ... ถ้าฟากนั้น ฝันดี มีฝันร้าย บ้างใจหาย พ่ายแพ้ แค่วางเฉย จะรับขวัญ ปันอุ่น ให้คุ้นเคย ไม่ละเลย ... ทิ้งไป ... ให้อ้างว้าง !!! ... .................................................................... ... ฟากฟ้านี้ มีตะวัน – จันทร์ส่องแสง นภาแจ้ง กว้างไกล ใจสล้าง ไม่เงียบเหงา เคล้าควันรถ พ่นข้างทาง ฟากนี้ต่าง ... จากฟากนั้น ... ใช่กั้นไกล ... ... ฟากฟ้านี้ มีกระถาง และน้ำก๊อก ล้นกระฉอก นอกราง - ทางน้ำไหล อึกทึก ครึกโครม ถาโถมใจ รับมือไหว ...  ห่างหัวใจ ... ง่ายนิดเดียว ... ... ฟากฟ้านี้ มีผลัดวัน ประกันพรุ่ง บางวันยุ่ง ตุงนัง นั่งฉุนเฉียว ต้องตรากตรำ ทำงาน ตัวเป็นเกลียว มีวันเบี้ยว ... เที่ยวบ้าง ... เหมือนอย่างเคย ... ... ฟากฟ้านี้ ขวัญหนี-ดีฝ่อยับ นอนไม่หลับ เพราะคิดถึง ซึ่งใครเอ่ย ? ยังได้นอน หมอนอุ่น หนุนชดเชย ก็หลับเพลิน ... เช่นเคย ... ใช่เอ่ยพราง ... !! .................................................................... ... ไ ด้ ยิ น ไ ห ม ? ... ใ ค ร ห น า ... จ า ก ฟ้ า โ น้ น เ ร า ต ะ โ ก น ... โ พ้ น ไ ก ล ... ถึ ง ใ ค ร บ้ า ง แ ม้ น ห่ า ง กั น ... ต่ า ง ที่ ... ต่ า ง ทิ ศ ท า ง ฟ้ า กั้ น ก ล า ง ... ห่ า ง ไ ห ม ... ไ ม่ ห่ า ง เ ล ย .... ........................................................................................ ........................................................................................ แก้ไขใหม่เป็นดังนี้ค่ะ ... น้องนี้น้อมส่งถ้อย...........ทั้งใจ ข้ามขอบฟ้าโค้งไกล.......กล่อมเจ้า ซ้ำซ้ำฝากโพ้นใคร.........พ้องค่า ล้อมอุ่นเอื้อย้อมเย้า.......เพรียกยิ้มย้ำรอ ........................................................................................ ........................................................................................ ก่อนแก้ไข ... ....................... ฟ้านี้น้อมส่งถ้อย...........ทั้งใจ ข้ามขอบฟ้าโค้งไกล.......กล่อมเค้า ซ้ำซ้ำฝากโพ้นใคร.........พ้องค่า ล้อมอุ่นเอื้อย้อมเย้า.......เพรียกยิ้มย้ำรอ ........................................................................................ ........................................................................................ โคลง "รกโท" . . . *** ขออภัยค่ะ แก้ไขหลายรอบ คำสะกดผิดตรึมเลยค่ะ สงสัยจะเบลอชัวขณะ 55*** *** แก้ไข โคลง และ กลอนบางตำแหน่งค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 14:25:59 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 13:51:57 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 12:01:24 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 11:35:10 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 11:31:29 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 11:16:11 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 10:58:15 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 10:47:39

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงฟ้ากั้น    ฉัน-เธอ   ไกลสุดตา ถึงภูผา     ท่าชัน    ฉันไม่ย่อ ถึงสายน้ำ   ล้ำลึก   ไม่นึกท้อ หนึ่งคำขอ   มีเธอ   อยู่เคียงกาย จักฝ่าฟัน   อุปสรรค   ขั้นหลายหลาก มิยอมพราก  จากเธอ   เสมอหมาย เรามีเรา   ปองจิต   สนิทกาย ทุกทุกลม--  หายใจ   ใคร่มีเธอ..... แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 53 14:35:47 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 14:28:32

ความคิดเห็นที่ 25 หยดน้ำใส ... ไหลเลาะ ... คลอคลึงฉ่ำ ประทินร่ำ ... กลิ่นอาย ... ดอกไม้หวาน ปะพรมชื้น ... ชื่นฉ่ำ ... ทุกวันวาน ดอกไม้บาน ... สดใส ... ได้พลัง สวัสดียามค่ำค่ะพี่พลอย  ภาพนี้น่าจะมาตอนเช้านะคะ แต่ถึงจะเป็นตอนเย็น   ก้อไม่เห็นเป็นไรใช่ไหมคะ ความสวยงาม ไม่ได้จำกัดจังหวะและเวลา ใช่ไหมคะพี่พลอย จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 19:47:45

ความคิดเห็นที่ 26 ดอกหญ้าขาว เจ้าใย เปลี่ยนไปหนอ แสง..สาดคลอ ล่อหลอก เจ้าดอกหนา เพียงลองใจ ให้สับสน มนต์มายา ด้วยเดียงสา หญ้า..สาวน้อย  พลอยหลงตาม..                  ก้านดอกขาว พราวนวล ล้วนเปลี่ยนสี                  ระริกรี้   สีเพลิง   ระเริงหวาม                  อวดฉอเลาะ  เพราะเยาว์วัย  ไม่รู้ความ                  เพียงความงาม แสงลามไล้  ใจอ่อนเกิน............ แสง..ในที่นี้.. ไม่ได้หมายความถึงคุณแสงแรกฯใดๆทั้งสิ้นนะเจ้าคะ.. เป็นบทกลอน ที่ระบายความในใจ ของผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง แค่นั้นเอง ด้วยอารมณ์ที่ซึมซับกับภาพคุณแสงแรกฯ  แท้ๆเชียว.. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 21:00:39

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะเพื่อน ๆทุกท่าน ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่ยิ่งทำให้กระทู้นี้อบอุ่นมากขึ้น กับทุกความคิดเห็นที่มาเติมให้นะคะ .. พลอยทักทายเพื่อนเรียงตามลำดับดังนี้นะคะ คุณแสงแรก ฯ ... โคลงกลอนมาเยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ได้อ่านจนเต็มอิ่มเลยค่ะเนี่ย ภาพสวยมากนะคะ ............................................................................ D_AkIrA ... หวานคุ้น ... ละมุนละไม ............................................................................ คุณลมหัวด้วน .. ขอบคุณค่ะท่าน สำหรับกำลังใจนะคะ แค่ท่านแวะมาชมก็ยินดีที่สุดแล้วค่ะ สำหรับห้องนี้นะคะ หยอกล้อกันได้ไม่มีปัญหาค่ะท่าน ............................................................................ คุณ comicclubs ... ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาอีกครั้งนะคะ พลอยคงเขียนงานต่อไปได้อย่างมีความสุขค่ะ นั่นคือเป้าหมายสูงสุดในการ เขียนค่ะ สำหรับกำลังใจ ก็เป็นความงดงามที่อิ่มเอมใจเป็นที่สุดค่ะ ............................................................................ คุณ หนุ่ยจ๋า ... ขอบใจมากเลยเพื่อน ภาพสวยทุกภาพ บทกลอนไพเราะทุกบทจ๊ะ ช่วงนี้พลอยก็งานยุ่งจริง ช่วงกลางวันหูตูบกันเลยทีเดียว 55.. ............................................................................ ท่าน้ำ ... ขอบใจมากจ๊ะ แหมยกย่องซะเกินเหตุนะเนี่ย แต่ก็ขอบใจจ๊ะ ............................................................................ คุณ moonpeace ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาค่ะ พร้อมกับข้อความข้อคิดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวค่ะ ............................................................................ น้องพลอยแข ... รูปภาพหยดน้ำสวยมากเลยจ๊ะ จะมาเช้า สาย บ่าย เย็น ได้ทุกเวลาเลยจ๊ะ ............................................................................ หลับฝันดีนะคะเพื่อน ๆ ทุกท่าน . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 53 23:59:27

ความคิดเห็นที่ 28 รักหลากรส... .................... รักหลายรสหลากร้อย..........หลอมรมย์ สอนหลักสูตรเหลิงสม..........หลั่นเส้า เกลาหวาดกลั่นไหวกลม.......หวานกลับ รักตราบรวมตรับเร้า.............ตรู่ร้ายเตรียมรอ ............................................................................. ............................................................................. ... รักหลากรส – ร่ำลุ้น ละมุน-เร้า เมื่อสองเรา เข้าใจ ได้ลิ้มว่า- ยามพริกหวาน น้ำตาลขม ผสมมา สืบต้นสาย – ปลายอุรา คุณค่ามี    ... ... รักแช่มช้อย กลอย-บ่าว ราวนิมิต- ภาพวิจิตร บรรจง ส่งสุขี แม้นภพกาล ผ่านผัน วันเดือนปี รสไมตรี มิมีจืด จนชืดใจ... รักแล้วหนอ รอคอย ร้อยเรียงรส ด้วยความสด ซื่อสัตย์ จัดเสริมใส่- ประสบการณ์ วาร-อดีต จารีตใด จึงชัดแจ้ง แถลงไข ได้สมกัน ... พร้อมปรับเปลี่ยน เรียนรู้ ถูกคู่ว่า- สูตร-ตำรา เอื้อเฟื้อ เพื่อเธอฉัน จักสะอาด ปราศพิษ – อุทิศปัน- ความเชื่อมั่น ปลาบปลื้ม มิลืมเลือน ... ............................................................................. ............................................................................. . . . ***โคลงเล่นอักษรสลับ*** ขอบพระคุณพี่ศาลายาค่ะ ที่แจ้งให้รับทราบค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 00:31:15 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 00:00:07

ความคิดเห็นที่ 29 รักครบรส... .................. ... หากภพกาล ผ่านไว ควรไร้รัก หรือพิทักษ์ ตราตรึง ซึ้งเสมือน- กาลครั้งหนึ่ง - ในนิทาน...เล่าขานเตือน มีเหย้าเรือน คู่ทุกข์ยาก - ยามชรา... ... กาลลุล่วง ช่วงชีวี ที่ย่อท้อ ยังงอนง้อ พี่-เจ้า เคล้าจ๊ะจ๋า ด้วยรูปกาย ภายนอก เพียงหลอกตา เนื้อทองทา ผ่องใส ใน “ความดี” ... รักครบรส บทบาท สะอาดแล้ หากคู่แท้ ตระกองขวัญ มั่นสุขศรี วันพริกหวาน น้ำตาลขม กลมกล่อม-พลี ความพอมี พอเหลือ เผื่อจำเป็น ... ... หลากรสชาติ - ชวนชิม ลิ้มลองครบ เอมโอช-สบ คุณค่า ทันตาเห็น ด้วยเลือกแล้ว รักได้ อย่างใจเย็น ดั่งบำเพ็ญ บุญญา มาคู่กัน ... ............................................................................. ............................................................................. หวานขาดหวังขัดไว้................ขมวอน เตรียมหน่อยตรมไหนตอน.......หน่ายต้อง เสริมรสเสพรักสอน.................รวมสรรพ พรหมเสกพรักสบพร้อง...........สุขพร้อมสืบเพรง ............................................................................. ............................................................................. . . . ***โคลงเล่นอักษรสลับ*** ขอบพระคุณพี่ศาลายาค่ะ ที่แจ้งให้รับทราบค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 00:31:28 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 00:00:38

ความคิดเห็นที่ 30 สูงตระหง่าน นานเนิ่น เนินเสียดฟ้า เผยความงาม นามว่า ข้าฯ..เขาเหมน เฝ้าปกปัก รักษา ตรากฎเกณฑ์ ลูกหลานเหลน เขาเหมน..ข้าฯ  อย่ารุกราน..                      ป่าไพรสณฑ์ โพ้นไกล อย่ากรายกล้ำ                      ข้าฯขอย้ำ  อย่าล้ำรุก  สนุกสนาน                      หากใครหมาย ทำลายเรา เหล่าวงศ์วาน                      คงต้องผ่าน  วิญญาณข้าฯ   อย่าลำพอง............ คุณแสงแรกฯคะ.. เข้ม..  เต็มพิกัด..  มากไปรึเปล่าคะ?........ สงสัยเกสรผกาคงจะอินไปหน่อยเจ้าค่ะ.. แม่พลอยกัดฟันกร็อด...ด....กร็อด..ด...ใหญ่แล้ว.. แหม้....ม้.....ม.........   กระทู้ออกจะอบอุ่น.. เกสรฯมาซะเครียดเลย................ จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 00:49:31

ความคิดเห็นที่ 31 บริสุทธิ์  ดุจแพรไหม ใสสะอาด บุปผชาติ  ทัดสวน มวลดอกไม้ กลิ่นใสซึ้ง  ตรึงสมาธิ  มิแกว่งไกว จรุงกลิ่น  ประทินใจ  ได้ดอมดม................... วันนี้วันพระ.. อิ่มบุญมาตั้งแต่เช้าเลยจ้ะ..       หอบบุญมาฝากพลอยด้วยนะ.. สุขกาย..   สบายใจ..    แจ่มใส..   ใจผ่องบาน................ จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 10:06:38

ความคิดเห็นที่ 32 อาจารย์เกสร..ขอรับ แบ่งบุญให้ท่าน้ำกับพลอยแขบ้างดิ เด็กก็น้อยใจเป็นนา...คริ คริ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 12:32:56

ความคิดเห็นที่ 33 เพิ่งกลับจากฟังธรรมวันพระมาเหมือนกันครับ เกสรผกา บุญมี แต่กิฟหมดพอดี ไปได้ภาพเขาเหมนมาได้อย่างไรเนี่ย อย่าบอกนะว่าอยู่แถวนี้ ชอบบทนี้มากครับ การให้คะแนนไม่สำเร็จ เนื่องจากคะแนน Give ของคุณเหลือน้อยกว่าคะแนนที่คุณทำการให้คะแนน ชอบครับ สูงตระหง่าน นานเนิ่น เนินเสียดฟ้า เผยความงาม นามว่า ข้าฯ..เขาเหมน เฝ้าปกปัก รักษา ตรากฎเกณฑ์ ลูกหลานเหลน เขาเหมน..ข้าฯ  อย่ารุกราน..                     ป่าไพรสณฑ์ โพ้นไกล อย่ากรายกล้ำ                     ข้าฯขอย้ำ  อย่าล้ำรุก  สนุกสนาน                     หากใครหมาย ทำลายเรา เหล่าวงศ์วาน                     คงต้องผ่าน  วิญญาณข้าฯ   อย่าลำพอง............ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 12:45:37

ความคิดเห็นที่ 34 ... ... ยอดภูพาน ผ่านสรวง สู่ปวงหล้า พสุธา รับรอง ถือครองสวม- แหล่งธาตุสิน ทรัพย์อุดม สมบูรณ์รวม ธรรมชาติร่วม แบ่งปัน สู่ชั้นชน ... ... แทนเทือกเถา เหย้าสรวง ท้วงแผ่นฟ้า คือหินกล้า แกร่งถนอม ออมพืชผล แทนศรัทธา อุตสาหะ สะท้อนตน จงหนักแน่น อดทน ทุกหนทาง- ... ... ที่เลือกเกิด - ไม่ได้ ในโลกนี้ แต่ศักดิ์ศรี มีอยู่ รู้เกียรติต่าง- ทั้งสูงต่ำ ดำขาว ราวปล่อยวาง จักสรรค์สร้าง ทระนง ส่งเลิศลอย ... ............................................................. ............................................................. ภูผาเอกอำพร้อง...........อำพน เผยรำไพเนตรดล..........นำด้าว เลอเลิศสำหรับตน..........สรวงขำ สูงจำรูญลึกร้าว.............งำร้ายดีเสนอ ............................................................. ............................................................. . . . ร่วมด้วยอีกคนค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 11 มิ.ย. 53 13:32:35 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 13:30:56

ความคิดเห็นที่ 35 ... สองทองสรรค์ส่งเรื้อง...........เรืองรอง ทักโลกอารักษ์ผอง...............ผ่องแผ้ว เพียงหวังวาดครรลอง............สนองช่วง ฉายแล ยังข่มภวังค์แคล้ว-.................คลาดครั้งขลาดกลัว ... แสงทองสรรค์ส่งเรื้องเรืองรองทัก โลกอารักษ์ผองผ่องแผ้วเพียงหวัง วาดครรลองสนองช่วงฉายแลยัง ข่มภวังค์แคล้วคลาดครั้งขลาดกลัว ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 17:54:06

ความคิดเห็นที่ 36 ขอโทษมากๆเลยจ้ะ..  เด็กๆ.. อ่ะ..  ฝากบุญมาให้ด้วยจ้ะ.. ขอให้ ท่าน้ำฯ..  น้องแข..  มีแต่ความสุขกาย..  สบายใจ..  ด้วยเทอญ.... เอ๊ะ..     คล้ายๆอวยพรในงานอะไรซักอย่างนะเนี่ย.. ท่าน้ำ..      ยิ้มแก้มฉีกเลย.. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 20:48:40

ความคิดเห็นที่ 37 หวังบุญนำ     ท่าน้ำ     ใกล้พลอยแข ปราศจาก     ข้อแม้     ไร้เงื่อนไข กรอบโอวาท    ว่า-ระ    เบียบวินัย   บุญปัจจัย    สาธุ    บรรลุผล......... แก้ไขเมื่อ 12 มิ.ย. 53 09:47:02 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 21:25:01

ความคิดเห็นที่ 38 ... ... ชาติตระการเกริกฟ้า............เวลา  แผลงฤา โคมแห่งรวิขลังครา..............แผกขั้ว ถึงวารรับอุษา.....................สางคั่น กลัวมืดพลิกมัวกลั้ว..............แกร่งกล้าแสงวัน ... ชาติตระการเกริกฟ้าเวลาแผลง ฤาโคมแห่งรวิขลังคราแผกขั้ว ถึงวารรับอุษาสางคั่นกลัว มืดพลิกมัวกลั้วแกร่งกล้าแสงวัน ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 21:30:43

ความคิดเห็นที่ 39 ... ... สายแสงโชติช่วงล้ำ.............เลอมาน ไสวแล ภพรุ่งเรืองในกาล................ไป่กั้น ฉวยโอกาสปราศพาล...........ภัยเพ่ง พลันชีพสุขสันต์นั้น.............สว่างน้อมทางบุญ .... สายแสงโชติช่วงล้ำเลอมานไสว แลภพรุ่งเรืองในกาลไป่กั้น ฉวยโอกาสปราศพาลภัยเพ่งพลัน ชีพสุขสันต์นั้นสว่างน้อมทางบุญ ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 21:31:38

ความคิดเห็นที่ 40 ... ลอยลมเหนือเชื่อล้ำ......ชีวา วาตว่าวผงาดพา...........ห่างชั้น ลางหนุนสู่เวหา............โหมส่ง หลงแล บุญบาปสมดุลครั้น........จ่อมด้าวออมแสดง ... ลอยลมเหนือเชื่อล้ำชีวาวาต ว่าวผงาดพาห่างชั้นลางหนุน สู่เวหาโหมส่งหลงแลบุญ บาปสมดุลครั้นจ่อมด้าวออมแสดง... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 53 21:33:41

ความคิดเห็นที่ 41 กระทู้ใหม่ ที่นี่ค่ะเพื่อน ๆ เคหาสน์ฟ้าค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9357633/W9357633.html จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 17:17:49