ความคิดเห็นที่ 1 นับเป็นเวลากว่า 30 ปีแล้วที่สงครามเวียดนาม หรือที่มีผู้เรียกกันทั่วไปว่า สงครามอินโดจีน ตามพื้นที่สมรภูมิที่ครอบคลุมทั้งเวียดนาม ลาว และกัมพูชา ได้สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ ถึงแม้ว่าประเทศไทยจะมิได้ถูกนับรวมเป็นหนึ่งในสมรภูมิรบ แต่การที่ประเทศไทยมีพรมแดนติดต่อกับทั้ง 3 ประเทศ รวมทั้งรัฐบาลไทยได้ประกาศตัวเป็นพันธมิตรกับสหรัฐฯ อย่างเป็นทางการ ตั้งแต่สมัยของจอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นต้นมา ซึ่งรวมไปถึงการยินยอมให้สหรัฐฯ เข้ามาใช้ประเทศไทยเป็นสถานที่ตั้งฐานทัพและยุโธปกรณ์ต่างๆ เพื่อใช้ในการสงคราม ก็ทำให้ประเทศไทยเปรียบเสมือนเข้าร่วมในภาวะสงครามด้วย นอกจากนี้ การสร้างกระแสของรัฐบาล โดยการสนับสนุนของสหรัฐอเมริกา เพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับการดำรงอยู่การสร้างฐานทัพ และการนำยุทโธปกรณ์ทั้งหนัก และเบา รวมทั้งทหารสหรัฐฯ จำนวนมากเข้ามาไว้ในประเทศไทย มีอิทธิพลเป็นอย่างมากต่อความคิดจิตใจของคนไทยที่ใช้ชีวิตอยู่ในช่วงเวลาดังกล่าว สะท้อนออกมาในโลกทัศน์ และมุมมองต่อโลกและสังคมในยุคนั้น และได้กลายสภาพมาเป็นความทรงจำในวันนี้ สงครามเวียดนาม นับเป็นสงครามครั้งแรกในประวัติศาสตร์ไทยที่ไทยได้ส่งกองกำลังพลของตนเข้าไปทำการรบถึงในพื้นที่ของประเทศเวียดนาม รวมทั้งได้กลายเป็นฐานทัพสำหรับส่งเครื่องบินรบของอเมริกันเข้าไปโจมตีเวียดนามเหนือ การที่สงครามยังได้กระจายครอบคลุมจากเวียดนามเหนือเข้าสู่ลาวตาม “เส้นทางโฮจิมินห์” และภาคตะวันออกของกัมพูชา ทำให้สงครามครั้งนี้นับเป็นสงครามที่สร้างความสูญเสียทั้งในแง่ของชีวิต เศรษฐกิจ สังคม การเมือง และสิ่งแวดล้อมให้กับประเทศในอินโดจีนอย่างมากที่สุด โดยยังคงมีร่องรอยของสงครามดังกล่าวปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจนในปัจจุบัน สำหรับประเทศไทยนั้น แม้ว่าผลกระทบที่ได้รับในด้านกายภาพจะถือว่าน้อยมากหากเทียบกับประเทศเพื่อนบ้าน แต่ชีวิตของทหารไทยจำนวนมากที่ต้องสังเวยให้กับการต่อสู้นอกแผ่นดินเกิด สิ่งแวดล้อมที่ถูกทำลายในบริเวณที่มีการสร้างฐานทัพ และติดตั้งยุทโธปกรณ์ของสหรัฐฯ รวมทั้งความรู้สึกหวาดผวาของชาวบ้านทั้งในบริเวณฐานทัพ และชายแดน ที่ต้องเผชิญกับเครื่องบินและการทิ้งระเบิดไม่เว้นแต่ละวันเป็นเวลานานนับปี ก็เป็นสิ่งที่ทำให้บาดแผลจากสงครามเวียดนามยังคงทิ้งร่องรอยความเจ็บปวดไว้ในจิตใจของคนไทยจำนวนมากมิได้แตกต่างจากประชาชนในประเทศเพื่อนบ้านเลย จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:30:39

ความคิดเห็นที่ 2 นอกจากความเสียหาย และสูญเสียในแง่กายภาพ และจิตสังคมในแง่ของปัจเจกบุคคลแล้ว ในด้านสังคมการเมืองไทยในภาพรวมนั้น พวงทอง รุ่งสวัสดิทรัพย์ ภวัครพันธุ์ ได้ตั้งข้อสังเกตว่า สงครามเวียดนามเป็นประเด็นทางการเมืองระหว่างประเทศที่ผู้คนในสังคมไทยถูกดึงเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างกว้างขวางที่สุด ตั้งแต่สมัยของรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม จนถึงรัฐบาลพลเรือนหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 กลุ่มพลังทางการเมืองทั้งซ้ายและขวา สถาบันหลักของชาติ และประชาชนทั่วไป โดยในระยะแรกที่สหรัฐอเมริกาเข้ามาใช้ประเทศไทยเป็นฐานทัพเข้าไปทิ้งระเบิดในอินโดจีน สื่อมวลชนของไทยต่างให้การสนับสนุนนโยบายการเข้าร่วมสงครามของรัฐบาลอย่างท่วมท้น บทบาทของไทยในสงครามเวียดนามเป็นสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรมอย่างยิ่งในความรู้สึกของประชาชนคนไทย การสร้างกระแสดังกล่าว ที่รวมไปถึงการปลุกระดมความรักชาติในรูปแบบต่าง ๆ ทำให้เมื่อทางการประกาศรับสมัครชายไทยเข้าร่วมเป็นทหารกองประจำการ และทหารอาสาสมัคร เข้าร่วมรบในสงครามที่เวียดนาม และต่อมาในประเทศลาว มีชายไทยจำนวนมากสมัครเข้าร่วมในสงครามเวียดนามจนมากเกินความต้องการของรัฐบาลไทยรบ โดยนอกเหนือจากความรักชาติ ไม่ต้องการให้ประเทศไทยตกเป็นคอมมิวนิสต์ตามทฤษฎีโดมิโน แล้ว ยังเป็นผลมาจากการที่ทหารทั้งกองประจำการที่สมัครไปรบในสงครามเวียดนาม และทหารอาสาสมัคร หรือที่เรียกว่า “ทหารรับจ้าง” จะได้รับค่าตอบแทนที่สูงกว่าทหารกองประจำการ รวมทั้งได้รับสวัสดิการต่างๆ ทั้งส่วนตัว และครอบครัว โดยข้อมูลที่สื่อไทยนำเสนอคือ สหรัฐฯ จะจ่ายเบี้ยเลี้ยงให้พลทหารถึงเดือนละ 3,000 บาท นายทหารจะได้เดือนละ 10,000 บาท ก่อนเดินทางจะได้รับค่าเครื่องแต่งกายอีกคนละหลายพันบาท ผู้ที่ไปรบ จะได้สิทธิพิเศษ และบำเหน็จบำนาญเช่นเดียวกับทหารผ่านศึกเกาหลีทุกประการ จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:31:10

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากที่มีการเจรจากันเกี่ยวกับการส่งทหารในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2509 ประเทศไทย โดยรัฐบาลของจอมพลถนอม กิตติขจร ได้ประกาศส่งกองกำลังทางอากาศและทางเรือเข้าไปในเวียดนามเป็นครั้งแรก แลกกับการที่ขอให้สหรัฐฯ ช่วยเรื่องปรับปรุงกองทัพให้ทันสมัย ทั้งนี้ แนวทางความต้องการในการส่งทหารเข้าไปในเวียดนามใต้นั้น เป็นแนวทางที่เห็นพ้องต้องกันระหว่างผู้นำระดับสูงของไทย และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทั้งนี้ สหรัฐฯ เป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ตั้งแต่การก่อสร้างค่ายฝึกที่กาญจนบุรี การฝึกภาคสนาม ชุดทหาร การขนส่ง อาหาร เงินเดือน ค่ารักษาพยาบาล และค่าชดเชยในกรณีทุพพลภาพหรือเสียชีวิต อีกทั้งตกลงที่จะมอบอาวุธที่ทหารไทยใช้ในสงครามเวียดนามให้เป็นสมบัติของกองทัพไทย จนกระทั่งเดือนมกราคม 2510 ไทยได้เตรียมกองกำลังภาคพื้นดินไว้กว่า 2,500 นาย และได้ส่งกองทหารชุดแรกจำนวน 2,207 นาย ในนาม “จงอางศึก” สังกัดกรมทหารอาสาสมัคร ซึ่งเป็นกรมที่ตั้งขึ้นเพื่อภารกิจในสงครามเวียดนามโดยเฉพาะ ไปถึงเวียดนามใต้ในเดือนกรกฎาคม – สิงหาคม 2510 และในเดือนกรกฎาคมต่อมา ทางวอชิงตันก็ได้ขอให้ไทยส่งกำลังเข้าไปเพิ่มเติม ทำให้รัฐบาลไทยส่งกองกำลังเข้าไปเพิ่มเติมอีกในเดือนกรกฎาคมปีต่อมาจำนวน 11,300 นาย ภายใต้ชื่อ “กองพลทหารเสือดำ” ผู้เขียนได้มีโอกาสสนทนากับบุคคลผู้หนึ่งที่เคยผ่านช่วงเวลาดังกล่าว กล่าวคือ ท่านเคยสมัครเป็นทหารอาสาเพื่อไปร่วมรบทั้งในสมรภูมิเวียดนาม และลาว โดยปัจจุบันท่านรับราชการในตำแหน่งระดับสูง ณ จังหวัดสิงห์บุรี บทสัมภาษณ์นี้ ผู้สัมภาษณ์ได้เรียบเรียงในรูปบทความ โดยมีการเพิ่มเติมข้อมูลข้อเท็จจริงบางส่วน เพื่อให้บทสัมภาษณ์มีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น อย่างไรก็ดี เพื่อรักษาความเป็นส่วนตัวของผู้ให้ข้อมูล ผู้เขียนไม่ขอเปิดเผยชื่อจริงของผู้ให้ข้อมูลในบทความนี้ จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:31:55

ความคิดเห็นที่ 4 ภูมิหลังชีวิต : ที่มาที่ไปของการสมัครมาเป็นทหารในสงครามเวียดนาม “ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดธรรมดา ๆ คนหนึ่ง เกิดที่จังหวัดพิจิตร มีพี่น้อง 6 คน ตัวผมเป็นลูกคนที่ 2 สมัยผมยังไม่เกิด พ่อแม่มีเรือรับจ้างบรรทุกข้าวอยู่ 1 ลำ หลังผมเกิดไม่กี่ปี พ่อแม่ก็ขายเรือ ย้ายขึ้นมาอาศัยบ้านของปู่ที่เป็นพี่ชายของย่าอยู่ ฐานะเรียกว่ายากจน หลังจากขึ้นมาอยู่บนบกแล้ว คุณแม่ผมก็หันมาทำขนมขาย ตอนปี 2508 ที่ทางการเริ่มมีข่าวจะส่งทหารไทยไปเข้าร่วมสงครามเวียดนามแรก ๆ นั้น พอดีกับช่วงที่ผมได้สมัครเป็นทหารเกณฑ์อยู่ 2 ปี เมื่อปลดจากกองประจำการ แล้วได้ไปทำงานที่ อ. ตาคลี เมื่อประมาณช่วงปลายปี พ.ศ. 2510 ซึ่งเป็นช่วงที่สงครามเวียดนามกำลังดุเดือด มีทหารอเมริกันเข้าไปอยู่ที่สนามบินตาคลีเยอะมาก เขาเรียกว่าเป็นกองบิน 4 เป็นสนามบินที่อเมริกันใช้เป็นที่ส่งทหารไปรบ และทิ้งระเบิดที่เวียดนาม ต่อมาผมเองก็ได้สมัครเป็นพลทหารอาสาสมัครไปรบในสงครามเวียดนาม ” “ผมอยากไปเวียดนาม เพราะมีแรงบันดาลใจหลักคือ อยากทดแทนคุณแผ่นดิน เพราะตอนนั้นภัยคอมมิวนิสต์กำลังทวีความรุนแรงมาก นอกจากนั้นผมต้องการสิทธิต่าง ๆ จากการเป็นทหารผ่านศึก เช่น ครอบครัวมีสิทธิเข้ารับการรักษาพยาบาลฟรี เกี่ยวกับค่าธรรมเนียมต่างๆ ก็ได้รับการยกเว้น ค่าโดยสารพาหนะก็เสียแค่ครึ่งราคา อีกอย่างหนึ่งคือ ผู้ที่กลับมาจากสงครามเวียดนามเล่าให้ฟังเรื่องการสู้รบ ผมอยากไปดูว่ามันเป็นจริงอย่างที่เขาเล่าหรือเปล่า หลังจากวิทยุประกาศรับสมัครกองพลอาสาสมัครา ผมก็รีบไปรายงานตัวเลย ...ตอนนั้นอาสาสมัครได้เงินเดือนเดือนละ 540 บาท ซึ่งผมให้น้องชายเป็นคนรับเงินเดือนทั้งหมดที่ประเทศไทย ผมไปกินเบี้ยเลี้ยงที่เวียดนาม วันละ 13 บาท ” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:33:59

ความคิดเห็นที่ 5 “ ผมประจำอยู่ที่หน่วยรบสังกัดกองพลที่ 3 กรมทหารราบที่ 1 ขึ้นกับศูนย์ปฏิบัติการกองทัพบก มีพลเอกเสริม ณ นคร เป็นผู้บัญชาการกองกำลัง เข้ารับการฝึกอบรมเมื่อปลายปี 2512 ใช้เวลาในการฝึก 6 เดือนเศษ ที่ ต. ลาดหญ้า อ. บ่อพลอย กาญจนบุรี ซึ่งเป็นที่ตั้งของกองพลทหารราบที่ 9 โดยในการฝึกดังกล่าวเป็นการฝึกด้านการรบทุกชนิด ทั้งการรบแบบกองโจร และการรบแบบฉาบฉวย หลังจากเสร็จสิ้นการฝึกอบรม ได้เดินทางไปปฏิบัติหน้าที่ เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2513 จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:34:28

ความคิดเห็นที่ 6 อดีตนายทหารผ่านศึกสงครามเวียดนามผู้นี้ ได้เล่าให้ผู้เขียนฟังถึงสงครามอินโดจีน ตามความเข้าใจของคนไทยโดยทั่วไปในยุคนั้นว่า “ที่ทหารไทยส่งไปรบ ส่งไปเวียดนามก่อน เพราะว่าสงครามเวียดนามนี่เริ่มมาตั้งแต่ปี 2498 ที่ทหารฝรั่งเศส ถูกทหารเวียดนามเหนือตีแตกที่เดียนเบียนฟู ทำให้อำนาจของฝรั่งเศสในอินโดจีนหมดไป จากนั้นก็มีการแบ่งประเทศเป็นเวียดนามเหนือ เวียดนามใต้ ที่เส้นขนานที่ 17 พอแบ่งแล้วก็ต้องการที่จะรวมประเทศ คือฝ่ายเวียดนามเหนือนี่ต้องการจะรวมประเทศ ให้เป็นประเทศเดียวกัน ก็เลยเริ่มทำสงครามกับฝ่ายเวียดนามใต้ โดยใช้วิธีทำสงครามแบบบ่อนทำลาย เวียดนามเหนือจะมีพวกที่เรียกว่าเวียดกง เหมือนผู้ก่อการร้ายในประเทศไทย ที่เวียดนามเหนือจะให้การสนับสนุนให้ทำสงครามกองโจร จะทำแบบ แยกกันตี” “ส่วนอเมริกานี่หนุนเวียดนามใต้ เหตุผลก็คือเวียดนามใต้เนี่ยมีทรัพยากรมหาศาล พวกป่าไม้ พวกน้ำมัน สวนยางนี่มีเป็นป่าดงดิบเลย ทรัพยากรนี่มากที่สุดเลย เหมือนพม่าตอนนี้ ที่อเมริกาจะเข้าไปเพราะมีทั้งป่าไม้ ทั้งก๊าซธรรมชาติ ทีแรกที่อเมริกาส่งทหารเข้ามาในประเทศแถวนี้ ก็คือมาแค่เป็นครูฝึก ฝึกให้ทหารเวียดนามใต้ต่อสู้กันเอง ให้รับผิดชอบตัวเอง หลัง ๆ ถึงได้เอาทหารชาติอื่นเข้าไปช่วย อย่างของเรานี่เป็นสมาชิก SEATO ที่ไปตาม SEATO คือปี 10 นายกรัฐมนตรีในตอนนั้นคือ จอมพลถนอม รัฐมนตรีต่างประเทศคือ พันเอกพิเศษถนัด คอมันตร์ ก็ไปทำสัญญาส่งไปช่วย อเมริกาเขาขอให้เราไปช่วย ชาติอื่น ๆ ก็มี ฟิลิปปินส์ เกาหลีใต้ ที่ไปช่วย ของเราเริ่มส่งไปครั้งแรก ปี 2510 ส่งไป 1 กรมทหารราบ เรียกว่าจงอางศึก ก่อนหน้านี้ก็มีส่งไปเหมือนกัน แต่ส่งเป็นหน่วยสนับสนุนที่เรียกว่า กอ งบินเบา ที่ส่งไปเป็นหน่วยรบหน่วยแรกคือหน่วยนี้ หลังจากจงอางศึกกลับไปแล้ว ต่อไปก็ส่งไปอีก 1 กองพล ประกอบด้วย ส่วนบังคับบัญชา (Division Command) มีกองบัญชาการ และกองร้อยกองบัญชาการ ส่วนรบ (Combat Element) ประกอบด้วยกรมทหารราบ 2 กรม (แต่ละกรมประกอบด้วย 3 กองพัน) กองพันทหารม้ายานเกราะ ซึ่งประกอบด้วย 3 กองร้อยทหารม้ายานเกราะ และ 1 กองร้อยลาดตระเวนระยะไกล ส่วนสนับสนุนการรบ (Combat Support Elements) ประกอบด้วยทหารปืนใหญ่กองพล กองพันทหารช่างสนาม กองพันทหารสื่อสาร กองทัพเครื่องบินเบา หมวดปฏิบัติการจิตวิทยา หน่าวยข่าวกรองทางทหาร และหน่วยรักษาความปลอดภัยทางการสื่อสาร นอกจากนี้ ยังมีส่วนสนับสนุนทางการช่วยรบ (Combat service support element) ประกอบด้วย กองร้อยทหารสารวัตร และกรมสนับสนุน มีสองรุ่น เป็นเหมือนกับทหารเกณฑ์ที่มีผลัด 1 ผลัด 2” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:36:18

ความคิดเห็นที่ 7 เช่นเดียวกับทหารไทยที่จะเดินทางไปออกรบทุกครั้ง ก่อนที่จะออกเดินทาง ทหารไทยที่ไปร่วมรบในสงครามเวียดนาม ทั้งที่เป็นนายทหารประจำการ และทหารอาสาสมัคร ต่างได้เข้าร่วมรับพระราชทานพระบรมราโชวาทจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งพระบรมราโชวาทที่ได้ทรง พระราชทานแก่คณะนายทหารกองพลอาสาสมัคร ผลัดที่ 3 ก่อนที่จะเดินทางไปปฏิบัติราชการ ณ สาธารณรัฐเวียดนาม ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน เมื่อวันจันทร์ที่ 6 กรกฎาคม 2513 มีใจความตอนหนึ่งว่า “ ... การที่ได้ออกไปปฏิบัติงานข้างนอกนี้ ก็เป็นการช่วยมิตรประเทศ เพื่อป้องกันความเป็นเสรี ความเป็นอิสสระของเขา แต่ในเวลาเดียวกัน เมื่อสถานการณ์ทั้งหมดของโลกมีความวุ่นวาย ถ้าเราปฏิบัติดีเข้มแข้งและเด็ดขาด ก็เป็นการป้องกันบ้านเมืองของเราเองด้วย... ” แนวคิดที่ทรงพระราชทานนี้ เป็นแนวคิดที่สอดคล้องกับแนวคิดที่รัฐบาลไทยได้ปลูกฝังความรู้ ความเข้าใจให้กับทหารไทย รวมทั้งประชาชนทั่วไปในสังคม ดังที่ผู้ให้สัมภาษณ์สะท้อนว่า “เหตุผลที่ไปรบที่เวียดนาม และที่ลาว ก็คือการไปรบนอกบ้าน ที่ไปรบนอกบ้านนี่ความเสียหายจะไม่ใช่บ้านเรา มาปะทะกัน เผาบ้านเผาเมือง มีคนตาย แต่ก็ไม่ใช่คนของเราตาย มีแต่ทหารที่ตาย เหมือนไปรบที่ลาวเหมือนกัน ถ้าดูจากแผนที่นี่ เวลาส่งกำลังไปบำรุง คือจากเวียดนามเหนือไปเวียดนามใต้ เขาจะส่งไปทางเขมร ทางลาว .... สาเหตุที่ไปรบที่ลาวนี่คือตามทฤษฎีโดมิโน... เวียดนามไปแล้ว เขมรไปแล้ว ถ้าลาวไปอีกนี่ก็มาถึงเราเลย นี่คือเหตุผลที่เราต้องส่งทหารไปรบที่ลาวด้วย” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:38:08

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนที่ไปเวียดนามครั้งแรกนั้น ค่ายที่ผมสังกัด ชื่อค่ายแบร์แคต อำเภอลองทั่น จังหวัดเบียนหว่า ห่างจากไซ่ง่อนใช้เวลาเดิน 1 ชั่วโมง ใน 1 เดือน จะอยู่ในสนามรบ 25 วัน พัก 5 วัน และมีภารกิจที่ต้องลาดตระเวนตลอด จึงมีการปะทะกับข้าศึกหลายครั้ง ส่วนใหญ่ได้รับชัยชนะ จนกระทั่งได้รับเหรียญบรอนซ์สตาร์จากผู้บัญชาการทหารสหรัฐฯ ในขณะนั้น ระหว่างนั้นก็มีการส่งทหารไทยชุดต่าง ๆ เข้าไป แต่ในขณะที่เราส่งทหารไทยเข้าไป ก็มีการถอนทหารชุดที่ส่งเข้าไปก่อนกลับมา เพราะว่าในอเมริกาเองมีการเรียกร้องต่อรัฐบาล ให้เอาคนของเขากลับ ก็มีการเจรจากันมาเรื่อย ๆ ของเราเองก็มีการถอนทหารไทยชุดที่ส่งเข้าไปชุดแรกๆ กลับ ตั้งแต่ก่อนที่จะมีการลงนามถอนทหารตอนปี 2516 ก็จะมีการเจรจาอยู่เรื่อย ๆ คุยไปถอนไปเรื่อย ๆ ประมาณปี 14 ก็ถอนทหารเสร็จ ทหารเราที่ถอนออกมาก็มีการเอาอาวุธออกมาตั้ง เป็นกองกำลัง คือ กองพลทหารราบที่ 9 กาญจนบุรี เพราะว่าอาวุธยุโธปกรณ์ที่ใช้ในเวียดนาม เขายกให้เราเลย เราก็มาตั้งเป็นกองพลใหม่ ซึ่งกาญจนบุรีนี่ เป็นสถานที่เดียวกับที่ใช้ฝึกทหารก่อนที่จะไปเวียดนาม แต่พอถอนทหารกลับมาก็ไม่ได้มีส่งไปแล้ว เราถอนทหารกลับจากเวียดนาม ปีสุดท้ายคือปี 15 ทหารไทยก็ถอนออกมาหมด แต่ทหารอเมริกันบางส่วนก็ยังอยู่ มายุติจริง ๆ ก็ตอนปี ค.ศ. 1975 คือปี 2518” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:39:29

ความคิดเห็นที่ 9 จากเวียดนามสู่สมรภูมิลาว แม้ว่าทางการไทยจะมีการถอนทหารไทยออกมาจากเวียดนามแล้วหลังการลงนามในข้อตกลงปารีสเพื่อยุติสงครามเวียดนาม แต่การรบก็ยังไม่สิ้นสุดทันที เนื่องจากสหรัฐฯ ยังคงไม่ไว้ใจว่าเวียดนามเหนือจะดำเนินการตามข้อตกลงปารีส จึงยังต้องคงกองกำลังของตนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไว้ โดยย้ายฐานปฏิบัติการจากเวียดนามมาไว้ที่ประเทศไทย รวมทั้งยังคงดำเนินการรบอย่างต่อเนื่องในประเทศอินโดจีนอื่น ๆ อันได้แก่ ลาว และกัมพูชา ซึ่งประเทศไทยก็ได้ดำเนินการส่งทหารไปร่วมรบที่ประเทศลาวด้วย โดยกองกำลังหนึ่งที่มีการกล่าวขวัญถึงเป็นอย่างมากของไทยคือ กองกำลังทหารเสือพราน ซึ่งผู้ให้สัมภาษณ์ก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังนี้ด้วย “มีอยู่วันหนึ่ง ผมเดินผ่านไปมณฑลทหารบกที่ 1 ถนนพระราม 5 เห็นเขาประกาศรับสมัครไปรบประเทศลาว ผมก็ไปสมัครด้วยแล้วรับการฝึกที่ อ. น้ำพอง จ. ขอนแก่น จากนั้นก็เดินทางไปรบในปี 2515 ที่ ต. ล่องแจ้ง อ. ซำทอง จ. เชียงขวาง” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:40:59

ความคิดเห็นที่ 10 ที่เรียกว่าทหารเสือพราน นี่คือ ทหารที่สหรัฐฯ จ้าง ส่งไปรบในลาว เพื่อป้องกันการรุกของทหารเวียดนามเหนือ ส่งไปรบ 3 จุดหลัก ๆ คือที่ล่องแจ้ง ซึ่งรบคู่กับทหารแม้วของนายพลวังเปา ทหารเสือพราน เขาเรียกว่าเป็นทหารรับจ้าง มีทั้งทหารประจำการ และทหารรับจ้าง ทหารประจำการนี่ก่อนไปจะต้องเขียนใบลาออกจากราชการ เพราะว่าพอถูกจับได้ จะได้มีใบลาออกมาแสดงว่าออกจากราชการไปแล้ว ไม่เกี่ยวกับรัฐบาล พวกชั้นประทวน พวกสัญญาบัตร นี่เขียนใบลาออกไว้หมด พวกทหารประจำการนี่ยังรับเงินเดือนปกติ แล้วก็มารับเบี้ยเลี้ยงของซีไอเอ แต่ถ้าเป็นพวกทหารรับจ้าง อย่างผมนี่เป็นทหารรับจ้าง เขาเรียกเราว่าทหารรับจ้าง เพราะไปแบบลับ งบลับของซีไอเอ ไม่ใช่งบของหน่วยราชการไทยก็จะรับเบี้ยเลี้ยงของซีไอเอ อาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมดเลยมาจากงบลับของซีไอเอ” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:49:11

ความคิดเห็นที่ 11 “ทหารไทยที่ไปลาว จะต้องไปฝึกก่อนที่อำเภอคะนวน จังหวัดขอนแก่น สมรภูมิในลาวมี 3 จุด มีล่องแจ้ง ปากเซ และเชียงลง แต่ล่องแจ้งเป็นยุทธภูมิที่สำคัญที่สุด เพราะถ้าแตกแล้วจะไปถึงเวียงจันทน์เลย อยู่ใกล้เวียงจันทน์ที่สุด ตอนที่ไปรบนั่นลาวแบ่งเป็น 2 ฝ่าย ลาวก็จะมีฝ่าย เจ้าสุภานุวงศ์ มีเวียดนามเหนือหนุนหลัง เป็นฝ่ายซ้าย คือฝ่ายคอมมิวนิสต์ ส่วนฝ่ายขวา ก็จะมีรัฐบาลของเจ้าสุวรรณภูมา เป็นรัฐมนตรี ของเรานี่อยู่กับรัฐบาลฝ่ายขวา ตอนนั้นลาวยังมีระบบกษัตริย์อยู่ มีพระองค์เจ้าสว่างวัฒนา มาล่มเอาปี 2518” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:52:15

ความคิดเห็นที่ 12 กลับสู่มาตุภูมิ เมื่อเค้าลางของการยุติสงครามอินโดจีนเริ่มปรากฏชัดเจนขึ้นจากการถอนกำลัง และลดบทบาทของสหรัฐฯในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พร้อม ๆ กับที่เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองขึ้นในประเทศไทย ในช่วงเหตุการณ์วันมหาวิปโยค 14 ตุลาคม 2516 ที่ส่งผลให้ผู้นำทหารที่ครองอำนาจอยู่ในขณะนั้นต้องลงจากอำนาจ และเดินทางออกนอกประเทศ พลทหารไทยที่ถูกส่งไปร่วมรบในสงคราวเวียดนามจำนวนมากได้ถูกเรียกตัวกลับมาจากประเทศไทยเนื่องจากครบกำหนดระยะเวลาการปฏิบัติงาน รวมทั้งผู้ให้สัมภาษณ์เอง ซึ่งได้กลับมายังประเทศไทยพร้อมกับกองกำลังส่วนใหญ่ที่เดินทางกลับมาในปี พ.ศ. ๒๕๑๕ “ ทหารไทยถอนกลับมาจากเวียดนามส่วนใหญ่จะกลับมาก่อนปี 2515 คือเดือนมีนา 15 นี่กลับมาหมดแล้ว ส่วนที่ลาวนี่ ผมกลับมาพร้อมกับกองกำลังส่วนใหญ่ที่ล่องแจ้งที่ถอนกลับมาในปี 2516 แต่ยังเหลือพวกส่วนอำนวยการ ล่องแจ้งนี่ขึ้นอยู่กับจังหวัดเชียงขวางของลาว” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:53:02

ความคิดเห็นที่ 13 ในสายตาของพลทหารคนหนึ่ง อาจไม่สามารถประเมินได้ในภาพรวมว่า อาวุธยุทโธปกรณ์ของสหรัฐฯ ที่ได้ถูกโยกย้ายพร้อมกับการถอนกำลังทหารออกจากเวียดนาม และลาว เข้ามาไว้ในประเทศไทยนั้นมีมากน้อยเพียงใด อย่างไรก็ตาม ผู้ให้สัมภาษณ์ได้สะท้อนถึงสภาวะหลังการถอนทหาร ทั้งในเวียดนาม ลาว และประเทศไทยว่า“พออเมริกันถอนกำลังออกไป ทหารที่มีบทบาทมากที่สุดก็คือเวียดนามเหนือ ก็เลยทำให้ตอนนั้นเวียดนามเหนือเป็นประเทศที่มีความเข้มแข็งมากที่สุด มีพวกอาวุธเยอะที่สุดเลย เพราะว่าพวกอเมริกันทิ้งไว้ให้หมด รถถัง เฮลิคอปเตอร์ ที่อเมริกาทิ้งไว้ เวียดนามยึดไปหมดเลย เป็นกองกำลังที่ใหญ่มาก แต่ตอนนี้คงหมดสภาพไปหมดแล้ว ส่วนของไทยที่ถอนกลับมานี่ก็ขนอาวุธกลับมาตั้งเป็นกองพลใหม่ ได้หนึ่งกองพลเลย ซึ่งหนึ่งกองพลเนี่ย ใช้งบประมาณมหาศาล ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ 7-8 หมื่นล้านบาท พวกอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ขนกลับมาจากลาว ที่อเมริกาไม่เอาแล้ว ขนกลับมาตั้งเป็นกองทัพภาคที่ 4 ส่วนจากเวียดนาม เอามาตั้งเป็นกองทัพภาค 9 ที่กาญจนบุรี อันนี้พลโทวิฑูรย์ ยะสวัสดิ์ (ยศในตอนนั้น) ที่คุมกำลังทหารไปรบที่ลาว เป็นคนพูดปราศรัยเองตอนที่หาเสียงแข่งกับพลเอกหาญ ลีนานนท์ พรรคประชาธิปัตย์ ตอนนั้นเขาลงพรรคกิจสังคม ช่วงที่ถอนกำลังกลับมาจากลาวใหม่ ๆ ถือว่าเป็นคนที่มีอำนาจมาก เพราะเป็นคนคุมกำลังทหารเสือพราน 2 หมื่นกว่าคน ที่สามารถจะเรียกได้ทันที” ผู้ให้สัมภาษณ์ได้เล่าถึงทหารไทยที่เข้าร่วมรบในสงครามเวียดนาม และสิ่งที่นายทหารเหล่านี้ได้รับ หลังจากกลับมายังประเทศไทยภายหลังการถอนทหารว่า “ทหารที่ไปเวียดนามนี่ ไปแบบมีระเบียบวินัยเต็มที่ ต่างกับพวกทหารที่ไปลาวแบบทหารรับจ้าง นี่ไปแบบนักเลง ระเบียบวินัยไม่ต้องพูดถึง ทหารประจำการน่ะดี แต่ทหารรับจ้างเป็นพวกไม่มีวินัย ทหารอาสาสมัครทำเพื่อเงิน เงินเดือนทหารตอนนั้น ชั้นตรีได้ 900 แต่ทหารไปลาวได้ 1,500 มันต่างกันมาก เท่ากับข้าราชการชั้นโทเลย” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:54:03

ความคิดเห็นที่ 14 “พอเสร็จสงคราม พวกทหารที่เป็นกองประจำการก็กลับมารับราชการต่อ ใบลาออกนี่ฉีกทิ้งเลย คือถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ใบลานี่จะเอาไว้เป็นหลักฐาน ว่าลาออกตั้งแต่ไปลาวแล้ว แต่ถ้าไม่มีอะไรก็ฉีกทิ้งแล้วกลับมารับราชการเหมือนเดิม ได้วันทวีคูณ ได้ยศ ได้ตำแหน่ง เหมือนเดิมเลยระหว่างที่ไปลาว ทั้งลาว ทั้งเวียดนาม นี่ก็ได้เงินเดือน ทางบ้านเป็นคนรับ มอบอำนาจให้ไปรับที่หน่วย ส่วนตัวเองก็กินเบี้ยเลี้ยงของซีไอเอ ใช้อาวุธของซีไอเอ พลทหารให้คนละ 15 เหรียญต่อวัน คิดเป็นเงินก็ได้วันละ 300 แต่ของไทยนี่กองทัพให้วันละ 3 บาท กลับมาก็ได้สวัสดิการอะไรอีกเยอะ” แต่ในท่ามกลางสิ่งที่ได้มานั้น ประเทศไทยก็ได้สูญเสียอะไรไปมากมายจากการเข้าร่วมในสงครามเวียดนามด้วยเช่นกัน โดยนอกจากชีวิตของเหล่าทหารหาญชาวไทยที่สูญเสียไปในการต่อสู้แล้ว ผู้ให้สัมภาษณ์มองว่า สิ่งสำคัญอีกสิ่งหนึ่งที่ประเทศไทยต้องสูญเสียไป ก็คือโอกาสในการปรับความสัมพันธ์กับประเทศ เพื่อนบ้านในอินโดจีนหลังสิ้นสุดสงคราม “ที่ไทยมีปัญหามากในการปรับความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านในอินโดจีนเพราะเราทำกับเขาไว้มากช่วงสงคราม เราส่งทหารไปรบ มีเครื่องบินบินออกจากประเทศเราไปทิ้งระเบิดประเทศเขาแทบจะทุกวัน หลังสงครามเลิก จะขอโทษเขาสักคำก็ไม่มี ไม่มีจริง ๆ ตอนนั้นไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ ลูกของชาติชาย ก็ออกมาบอกว่าไทยควรจะขอโทษเวียดนาม ที่เราไปรบ ส่งทหารไป ก็เลยโดยหนังสือพิมพ์จวกเลยว่า ถ้าอย่างนั้น พม่าก็ควรจะมาขอโทษไทย ที่เคยส่งทหารเข้ามาตีกรุงศรีอยุธยา เรื่องนี้ก็เลยเงียบไปเลย” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 14:58:47

ความคิดเห็นที่ 15 เมืองไทยสมัยสิ้นสุดสงครามเวียดนาม : การถอนทหารสหรัฐฯ ออกจากประเทศไทย และเหตุการณ์ 6 ตุลา ประเทศไทยหลังเหตุการณ์ 14 ตุลา ฯ อยู่ในช่วงของการปกครองในระบอบประชาธิปไตยโดยรัฐบาลพลเรือน ส่วนผู้นำทหารนั้น นับว่าได้ลดบทบาทลงเป็นอย่างมากในสายตาของประชาชนทั่วไป ในขณะเดียวกัน ภาพของขบวนการนักศึกษา และประชาชน ที่ถูกมองว่ามีบทบาทสำคัญในการโค่นล้มรัฐบาลเผด็จการ ได้มีบทบาทที่ชัดเจนยิ่งขึ้นในสังคม เห็นได้จากการรวมตัวกันเพื่อประท้วงเรียกร้องในเรื่องต่างๆ เช่น ค่าจ้างแรงงาน ราคาพืชผล รวมทั้งการเรียกร้องให้มีการถอนทหาร และฐานทัพของสหรัฐฯ ออกจากประเทศไทย ผู้ให้สัมภาษณ์ ซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่ได้มีประสบการณ์ตรงกับสังคมไทยในช่วงเวลาดังกล่าว ได้ถ่ายทอดให้ผู้เขียนฟังเกี่ยวกับสภาพสังคมไทยในช่วงเวลานั้นว่า “หลังจากที่เกิดวันมหาวิปโยคนี่ นักศึกษาใหญ่มาก ทหารไม่กล้าแต่งเครื่องแบบ ตำรวจตามโรงพักนี่ นักศึกษาเขียนสำนวนแจ้งความหมด รัฐธรรมนูญปี 17 ก็ให้อิสรภาพมากกว่าทุกฉบับที่ผ่าน ๆมา ทำให้ในสังคมมีการประท้วงกันมาก หลายเรื่อง อย่างพวกเรื่องราคาข้าว ค่าจ้างแรงงาน นักศึกษาก็ไปยุให้พวกชาวนา คนงานมาประท้วง ตอนนั้นในสังคม คอมมิวนิสต์ก็มาแรง เพราะการล่มสลายของเวียดนามใต้ แล้วก็การล่มสลายของกัมพูชา ปี 18 เวียดนามเหนือนี่ได้รับการสนับสนุนจากโซเวียต แต่กัมพูชาเนี่ยได้รับการสนับสนุนจากจีนเต็มตัว ก็มาสนับสนุนโจรจีนคอมมิวนิสต์ในเมืองไทยอีกที ระบาดมากทางใต้ ไปก่อความวุ่นวายในมาเลเซีย แล้วพอมาเลเซียปราบ ก็หนีมาไทย ในไทยคอมมิวนิสต์ที่ยังมีอยู่ก็เข้ามาทางนักศึกษา ให้นักศึกษาเรียกร้องให้ถอนทหารอเมริกันออกจากประเทศไทย เพราะตอนนั้นถึงจะถอนออกจากเวียดนามแล้ว แต่ยังมีในประเทศไทยอยู่ มีพวก Jusmag เขาต้องการให้ถอนให้หมด การที่นักศึกษาเข้ามาเดินขบวนประท้วงนี่ ก็เป็นกลยุทธอย่างหนึ่งของพวกคอมมิวนิสต์ ที่เรียกว่า ป่าล้อมเมือง คือ นักศึกษา กับพรรคคอมมิวนิสต์ในป่ามีการประสานงานกัน ให้ถอนทหารสหรัฐฯ ที่คอยติดตามความเคลื่อนไหวของคอมมิวนิสต์ แล้วก็พวกค่ายทหาร สถานีเรดาห์ของสหรัฐฯ ที่ติดตามความเคลื่อนไหวของคอมมิวนิสต์ อย่างค่ายรามสูร เรดาห์นี่จะจับการเคลื่อนไหวได้หมดเลยทั้งเอเชีย เครื่องบินขึ้นที่เมืองจีนนี่รู้หมด ช่วงนั้นนักศึกษาเรียกร้องมาก มีการเรียกร้องให้ถอนค่ายรามสูร ให้ถอนทหารสหรัฐ ฯ ทั้งหมดออกจากประเทศไทย ให้ถอนฐานทัพที่อู่ตะเภาออกไป เสียดายมากเลย ของดี ๆ ทั้งนั้น ค่ายรามสูรนั่นก็น่าเสียดายมากเลย ที่ต้องถอนไป ช่วงนักศึกษาเรียกร้องให้ถอนออกไป ประมาณช่วงปี 17 คือถ้ามีค่ายนี่อยู่นะ เครื่องบินข้าศึกมาจากไหนเรารู้หมด ถอนไปนี่น่าเสียดายมาก การถอนค่ายรามสูรนี่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาวิกฤติ ปี 19 เป็นต้นเหตุส่วนหนึ่ง ก็มีการเดินขบวนประท้วง ดึงธงชาติของอเมริกันมาฉี่รด ที่ลาว นักศึกษาก็เรียกร้องแบบเดียวกัน” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 15:06:48

ความคิดเห็นที่ 16 สำหรับการเมืองไทยสมัยรัฐบาลพลเรือนหลัง 14 ตุลาฯ นั้น ผู้ให้สัมภาษณ์มิได้มีส่วนร่วมในฐานะผู้ที่เกี่ยวข้องกับ ‘วงใน’ ของการเมืองไทยโดยตรง แต่ได้สะท้อนภาพในฐานะ ‘ผู้ชม’ ดังนี้ “ช่วงนั้นหลังเลือกตั้ง ปี 18 มรว. เสนีย์ เป็นหัวหน้าพรรคที่ได้เสียงข้างมาก จะจัดตั้งรัฐบาล แต่เมืองไทยนี่เป็นอะไรก็ไม่รู้ แปลกกว่าที่อื่น ที่อื่นนี่ทำงานแล้วถึงจะมีลงมติไว้วางใจไม่ไว้วางใจ อันนี้ไปแถลงนโยบายก่อนแล้วสภาไม่ไว้วางใจ อาจารย์คึกฤทธิ์ มี 18 เสียง พรรคกิจสังคม พรรคแสบ (SAP) เลยได้เป็นนายกแทน มันตลกจริง ๆ” “ตอนนั้นประสิทธิ์ กาญจนวัฒน์ เป็นประธานสภาผู้แทน เขาเรียกว่า โคตงหงง เป็นเจ้าของวลี ยุ่งตายห่า วันที่เขาลงมติไม่ไว้วางใจ วันนั้น สส. เข้าห้องน้ำกันใหญ่เลย เขาซื้อ ขายเสียงกัน ประสิทธิ์นี่เป็นประธานบริหารธนาคารกรุงเทพฯ แล้วก็มีบุญชู โรจนเสถียร เป็นประธานบอร์ดใหญ่ " “หัวหน้าพรรคกิจสังคม คือ อาจารย์คึกฤทธิ์มี 18 เสียงได้เป็นนายก แต่พรรคประชาธิปัตย์ ได้ร้อยกว่าเสียง ไม่ได้เป็นนายก อาจารย์คึกฤทธิ์นี่เป็นต้นตำรับเงินผัน คือเหมือนเงินกองทุนหมู่บ้านปัจจุบันนี้ แล้วก็สร้างถนน โครงการเร่งรัดพัฒนาชนบท แล้วก็ปฎิรูปพวกการขนส่ง รถเมล์ เป็นคนตั้ง ขสมก. แต่ก่อนรถเมล์ไม่ได้รวมกัน แต่ละสายก็แยก ๆ กันบริหาร อย่างสาย 47 เป็นของบุญผ่อง สาย 2-3 เป็นของนายเลิศ มีหลายบริษัท คึกฤทธิ์เป็นคนตั้ง ขสมก. ให้มารวมกัน ให้คุณหญิงเลอศักดิ์ สมบัติศิริ บริหาร โครงการเงินผันนี่ทำให้ทำให้อังกฤษให้วุฒิดุษฎีบัณฑิตกับคึกฤทธิ์ ว่าเป็นการกระจายรายได้สู่ชนบท แต่ก็ถูกว่ามากว่ามีการโกงกิน ทำให้หมู่บ้านโกงกินกัน แต่ก็เหมือนพวก อบต.อบจ. ปัจจุบัน มีโอกาสก็โกงกิน” “ตอนหลังพอยุบสภา แล้วคึกฤทธิ์ลงเลือกตั้งอีกครั้งก็ไม่ได้ ตอนนั้นลงคู่กับสมัคร สุนทรเวช พรรคประชากรไทย เขตดุสิต สมัครได้ ส่วนคึกฤทธิ์ไม่ได้ ก็เลยไม่ได้เป็นนายก เพราะตอนนั้นรัฐธรรมนูญปี 17 กำหนดว่านายกต้องมาจาก สส. เขามาแก้กันทีหลัง ยุคเกรียงศักดิ์เป็นนายก ปี 21 ว่า นายกไม่ต้องมาจากการเลือกตั้งก็ได้ อาจารย์เสนีย์ที่มาเป็นนายกแทน ก็เป็นได้หน่อยเดียว ก็เกิด 6 ตุลา เสนีย์นี่มีสมญาว่า ฤาษีเลี้ยงลิง เพราะคุมลูกพรรคในพรรคประชาธิปัตย์ไม่อยู่ ให้เสรีภาพลูกพรรคมากเกินไป” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 15:11:22

ความคิดเห็นที่ 17 สำหรับสังคมไทยสมัยนั้น ที่มีการแตกแยกเป็นฝักฝ่าย มีกลุ่มต่าง ๆ ที่มีความเกี่ยวข้องกับการเมือง และบางกลุ่มมีส่วนสนับสนุนให้เกิดความรุนแรงในเหตุการณ์วันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๑๙ นั้น ผู้ให้สัมภาษณ์ได้ถ่ายทอดให้ผู้เขียนฟังว่า “กระบอกเสียงของรัฐบาล ที่เป็นเหมือนช่อง 11 ตอนนี้ ตอนนั้นคือวิทยุยานเกราะ ส่วนหนังสือพิมพ์ก็มีดาวสยาม ที่ขวาจัด กลุ่มต่าง ๆ พวกที่จัดว่าเป็นฝ่ายขวาหัวรุนแรงตอนนั้นก็มีพวกนวพล กระทิงแดง นี่เป็นพวกเดียวกัน พวกกระทิงแดงจะอยู่ใต้พลเอกสุดสาย เทพหัสดิน ณ อยุธยา รุ่นเดียวกับเปรม เขาจัดตั้งขึ้นมา พวกนวพลเป็นพวกขวาจัด เรียกตัวเองว่ากลุ่มนวพล มีวัฒนา เขียววิมล เป็นพวกเดียวกัน มีตั้งพรรค สมัครรับเลือกตั้ง กลุ่มพวกนี้จะคอยสนับสนุนพรรคที่ลงเลือกตั้ง กลุ่มกระทิงแดงเขาจะมีคำขวัญของเขา เป็นคำขวัญประจำกลุ่มว่า หลับเถิดปวงประชา กระทิงกล้าจะคุ้มภัย ตอนนั้นฝ่ายขวามาแรงจริง ๆ ” กลุ่มฝ่ายขวาในสังคมเหล่านี้เอง คือกลุ่มที่มีบทบาทสำคัญในวันที่เหตุการณ์ 6 ตุลาฯ ซึ่งผู้ให้สัมภาษณ์เล่าว่า “..... ชนวนที่ทำให้เกิด 6 ตุลา คือจอมพลถนอมที่ถูกขับออกไปต่างประเทศกลับมา บวชเณรกลับมาเพราะพ่อป่วย นักศึกษาก็ประท้วง จอมพลประภาสที่ไปพร้อมกัน ก็ขอเข้ามารักษาตาที่เมืองไทย นักศึกษาไม่พอใจ จอมพลถนอมบวชเข้ามาอยู่ที่วัดบวร นักศึกษาก็มาเดินขบวน... มาชุมนุมกันอยู่ที่ธรรมศาสตร์ มีเล่นละครล้อเลียนเรื่องพนักงานการไฟฟ้าฝ่ายผลิตที่ถูกยิงตายแล้วเขาเอามาแขวนคน มีแต่งหน้าเลียนแบบฟ้าชาย ..[กลุ่มฝ่ายขวาต่างๆ]เขาหลอกพวกนักศึกษาเข้ามาอยู่ในธรรมศาสตร์ แล้วก็ปิดประตูตีแมว กองกำลังที่ปราบนักศึกษา คือพวก ตชด.” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 15:14:29

ความคิดเห็นที่ 18 “ตอนนั้นผมอยู่ที่กรมประชาสัมพันธ์ ได้ยินตั้งแต่มีเสียงปืนดัง แล้วสักพักเขาก็เอานักศึกษา หรือใครก็ไม่รู้ทั้งหมดในนั้นออกมา เอามาบนรถขนทหาร เอามือไพล่หลัง สักพักก็มีกลุ่มควันไฟมาจากหน้าศาลฎีกา เหมือนไฟไหม้ พอไฟดับ เพราะฝนมันตก ก็เห็นศพคนถูกเผา ไม่มีแขน ไม่มีขา ไม่รู้ว่าเป็นใคร ถูกเผาไหม้ไปหมด เผายางรถยนต์ก็มี ใกล้กับทางเข้าศาลฎีกา ไม่รู้ใครทำ แต่เขาก็อ้างว่าคอมมิวนิสต์ทำ” ผู้ให้สัมภาษณ์ได้สะท้อนความคิดเห็นเกี่ยวกับข้อเรียกร้องของนักศึกษา ซึ่งนับได้ว่า เป็นชนวนประการหนึ่งที่ทำให้เกิดความรู้สึกต่อต้านขึ้นในสังคม และนำไปสู่การล้อมปราบด้วยความรุนแรงในวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ว่า “นักศึกษาเรียกร้องนี่ ก็ต้องเข้าใจว่า ทฤษฎีกับปฏิบัตินี่บางทีมันเอามาใช้กันไม่ได้ เรียนมาอย่างนึง แต่ในชีวิตจริงนี่ไม่ใช่เลย แล้วการประท้วงของนักศึกษานี่เรียกร้องไม่มีที่สิ้นสุด ....... ข้อเรียกร้องบางเรื่องของนักศึกษาที่ให้ถอนทหารสหรัฐฯ ที่ว่าทำให้ศีลธรรมเสื่อมโทรม มีปัญหาเมียเช่า อันนั้นน่าจะเป็นเรื่องที่มีอยู่นานแล้ว คือ ผู้หญิงที่เป็นเมียเช่านี่ส่วนหนึ่งเขาก็เป็นอยู่แล้ว แล้วก็ไม่ได้มีไปทั่วทั้งประเทศ มีแต่ที่ทหารอเมริกันอยู่ ส่วนเรื่องแทรกแซงกิจการภายใน ก็น่าจะจริงอยู่บ้าง แต่ถ้าเทียบผลดีผลเสียแล้ว ผลดีน่าจะมากกว่า เพราะเราก็ต้องพึ่งพาเขา พวกอาวุธยุโธปกรณ์ต่าง ๆ นี่เราไม่มี ก็ต้องพึ่งของเขา เหมือนเวียดนาม ที่ต้องอาศัยเทคโนโลยีของรัสเซีย แต่พวกสงครามกองโจร รบแบบกองโจรนี้จีนเป็นคนสอน” อย่างไรก็ตาม ผู้ให้สัมภาษณ์มิได้เห็นว่า ข้อเรียกร้อง หรือการประท้วงของนักศึกษา คือสาเหตุที่แท้จริงของการล้อมปราบด้วยความรุนแรง ซึ่งนำไปสู่เหตุการณ์รัฐประหารในวันที่ 6 ตุลาฯ โดยผู้ให้สัมภาษณ์เห็นว่า“.......เหตุผลที่สำคัญที่เขากวาดล้างพวกกลุ่มฝ่ายซ้ายในธรรมศาสตร์ ก็คือตอนนั้นในหมู่ทหารมีความแตกแยก สายของถนอมเดิมนี่มาแรง ที่แตกกันเห็นชัด ๆ มีสองสาย หลังจากกฤษณ์ตาย สายถนอมก็มาแรง กองทัพมีความขัดแย้งกัน ใครชิงลงมือก่อนก็รวบอำนาจได้เลย กลุ่มที่มาเป็นผู้นำปฏิวัติ คือสงัด ชะลออยู่ นี่เป็นหุ่นเชิด ก่อนหน้านั้น สงัด ชะลออยู่ เป็นผู้บัญชาการกองเรือยุทธการ สมัยถนอม จะขึ้นเป็น ผบ. ทบ. แต่ถนอมเอาอีกคนที่อาวุโสต่ำกว่าเป็นแทน เลยแค้น มาเป็นหัวหน้าคณะปฏิรูป สงัดเป็นหัวหน้า พลเอกเกรียงศักดิ์เป็นเลขา เป็นคนที่มีอำนาจที่แท้จริง เป็นสายถนอม ตอนแรกเป็นเสนาธิการทหาร ” จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 15:15:38

ความคิดเห็นที่ 19 ส่งท้าย เป็นที่น่าสังเกตว่า หลังจากเหตุการณ์ความรุนแรง ที่นำไปสู่การปราบปราม และความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ที่ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นซ้ำ ๆ ราวกับเป็นวัฏจักรอย่างหนึ่งในสังคมไทย ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ในวันที่ 14 ตุลา ฯ 6 ตุลาฯ หรือเหตุการณ์ในเดือนพฤษภาคมที่เพิ่งผ่านไปนี้ก็ตาม มักจะมีคำถามต่อเนื่องว่า “.... เราได้เรียนรู้อะไรกันบ้างจากประวัติศาสตร์?...” ซึ่งเป็นที่น่าเสียดายว่า บ่อยครั้งคำตอบที่ได้รับ สำหรับหลาย ๆ วงการ และหลายแง่มุมของปัญหา มักจะเป็นเพียงความว่างเปล่า แม้ว่าการสัมภาษณ์ครั้งนี้ จะเป็นการสัมภาษณ์ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ความรุนแรงในเดือนพฤษภาคม 2553 ที่เพิ่งผ่านมา และผู้เขียนมิได้มีเจตนาใด ๆ ที่จะเชื่อมโยงเรื่องราวจากอดีตสู่ปัจจุบัน รวมทั้งไม่ต้องการที่จะตัดสินว่า ภาพมุมมองที่สะท้อนในบทความนี้ เป็นภาพสะท้อนที่ตรงกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นหรือไม่ อย่างไร แต่แง่มุมหนึ่งที่อาจเป็นข้อสรุปของบทความนี้ได้คือ รัฐย่อมตระหนักในบทบาทของตนในฐานะที่เป็นผู้ควบคุมข้อมูลข่าวสาร ‘อย่างเป็นทางการ’ ซึ่งมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อมุมมอง รวมทั้งการตระหนักรู้ของคนในสังคม และน่าจะมีการเรียนรู้จากเหตุการณ์ที่ผ่านมาในอดีตว่า จะสามารถนำสิ่งนี้มาใช้เป็นแต้มต่อในการนำเสนอ และสร้างฐานการสนับสนุนขึ้นในสังคม ไม่ว่าจะเป็นในการสร้างความชอบธรรมในการก่อให้เกิดความรุนแรง หรือต่อความสูญเสียที่เกิดขึ้นภายหลังเหตุการณ์ได้อย่างไร หากจะมีสิ่งหนึ่งที่รัฐไม่เคยเรียนรู้เลย ก็คือ การกล่าวคำขอโทษกับความสูญเสียที่เกิดขึ้น ... ... หรือว่ารัฐไทยไม่เคยผิด ? จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 53 15:16:43

ความคิดเห็นที่ 20 มาอ่านค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 05:21:36

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ /|\ จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 15:50:17

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณค่ะ /|\ จากคุณ : a whispering star เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 15:50:59