ความคิดเห็นที่ 1   2. จงอ่านตอนนี้พร้อมด้วยวิจารณญาณ ( 4 คะแนน ) สแกน@ ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นมันคืออะไร ตอนที่ผมจับมือน้าสาวแล้วหลับตา ภาพบางอย่างจะปรากฎขึ้นมา ภาพที่ไม่เคยพบ เคยเห็นมาก่อน ปรากฏขึ้นมาเป็นเหตุกาณ์ในดวงตาที่หลับสนิทของผม มันอาจจะ เป็นภาพหลอน นิวรณ์ อุปทาน หรืออาจจะเป็นอะไรก็ได้ พอผมบอกสิ่งที่ผมเห็นให้ กับน้าสาว บอกว่าผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังใช้ค้อนทุบหัวหมูอยู่ ผมเห็นเขาทุบหัว หมูมากมายหลายหลายตัว เป็นสิบ เป็นร้อย พอน้าได้ฟัง เธอก็ตะลึงก็ไปครู่หนึ่ง แต่ สักพัก เธอก็ฉีกยิ้ม พูดจาหาว่าผมพูดเพ้อเจ้อ แต่ดวงตาเธอดูหวาด ๆ หลังจากวันนั้น น้าของผมก็เริ่มทำบุณตักบาตร เธอใส่บาตรทุกเช้า หลังใส่บาตร เธอก็กรวดน้ำด้วย แถมผมได้ยินมาว่า เธอไปไถ่ชีวิตหมูบ้าง โค กระบือ บ้างจาก โรงฆ่าสัตว์ แล้วต่อมาอีกสักพักหนึ่ง ผมก็ได้ข่าวว่าเธอไม่ต้องไปโรงพยาบาลบ่อย ๆ อีกแล้ว  ซึ่งผมมาทราบทีหลังว่า น้าผมเธอป่วยเป็นไมเกรนอาการหนักมาก แต่ ตอนนี้เธอหายสนิทแล้ว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตอนผมอายุสิบเอ็ดขวบ หลังจากนั้นเป็นต้นมา เวลาที่ผมจับมือใคร หลับตา สงบสติ สร้างสมาธิ ผมจะก็จะ เห็นภาพเหตุการณ์ขึ้นมาในนิมิตร ใครสักคนกำลังทำอะไรสักเรื่อง แต่ทุกเรื่องที่ พวกเขาทำนั้นล้วนแต่เป็นเรื่องไม่ดี ฆ๋าสัตว์บ้าง ปล้นทรัพย์ ลักขโมยบ้าง บางคน เลวร้ายถึงขนาดฆ่าคนตายด้วยซ้ำ และเมื่อผมลืมตา ผมบอกสิ่งที่ผมเห็นให้พวกเขา ได้ทราบ พร้อมกับแนะนำให้พวกเขาไปทำอะไรสักอย่างเพื่อลบล้างและบรรเทา สิ่งที่คนที่อยู่ในนิมิตรที่ผมเห็นนั้นได้กระทำ และพอพวกเขาได้ลงมือปฏิบัติตาม สิ่งเลวร้าย โชคร้าย อาการเจ็บป่วยที่พวกเขาเหล่านั้นประสบก็ค่อยบรรเทาเบาบาง ลง บางรายก็หายเป็นปลิดทิ้ง และพอพวกเขาหายจากอาการที่ประสบ ปากต่อ ปากก็ขยายความไปเรื่อย ๆ ว่า ผมมีความสามารถพิเศษ สามารถรักษาคนที่ประสบ เคราะห์กรรม อาการป่วยที่แพทย์ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ พวกเขาเหล่านั้นพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ผมสามารถเห็นอดีตชาิติ และในวันนี้ ก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง เขารูปร่างหน้าตาดีมาก ผิวพรรณสะอาดสะอ้าน แววตาดูฉลาดเข้ามาพบผม ซึ่งทางผู้ประสานงานก็บอกว่า เด็กหนุ่มคนนี้เป็นลูก ของนักธุรกิจรายใหญ่ของเมืองไทย แถมแม่ของเขาที่เป็นคนพาเขามา ก็เป็นถึง ปลัดกระทรวง ส่วนสาเหตุที่พามาที่นี่ ก็เป็นเพราะเด็กหนุ่มป่วยด้วยโรคที่หาสาเหตุ ไม่ได้ หมอไม่ว่าแผนไหน ๆ ก็ไม่สามารถทำการรักษา จนในที่สุดพอแม่ของเขา ได้ยินกิติศัพท์ของผมเข้า เธอก็ตัดสินใจพาลูกชายมาหาผม ผมนำเขาเข้ามาในห้องทำพิธี ในขั้นตอนการทำพิธี ผมจะไม่ให้ใครเข้ามาด้วย จะมี เพียงแค่ผมกับผู้ประสบชะตาไม่ดีเท่านั้น เหตุผลก็ไม่มีอะไรมาก เพราะผมต้องการ สมาธิ เราคุยกัน ผมอธิบายขั้นตอนการทำพิธีให้เขาฟัง เขาตั้งใจฟังพร้อมกับตอบรับ ด้วยกิริยาที่สุภาพ หลังจากอธิบายเสร็จสิ้นแล้ว ผมก็เริ่มทำวิธี หลังจากจับมือทั้งสองข้างของเขาพร้อมกับให้ทั้งผมและเขาหลับตาลง ผมก็เริ่ม ด่ำดิ่งไปในห้วงความมืดมิด แต่มันไม่ได้มืดนานนัก ภาพบางอย่างก็ค่อย ๆปรากฏ ชัดขึ้นมาเรื่อย ๆ ผมเห็นอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ในบ้านมีกลุ่มชายฉกรรจ์ พวกเขาทั้งหมดใส่ชุดทหาร อืม ชุดที่พวกเขาใส่ดูคุ้น ๆ เหมือนผมเคยเห็นมันมาก่อน อ้า ใช่แล้วล่ะชุดทหาร ญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สองนี่เอง พวกเขากำลังกลุ้มรุมอะไรสักอย่าง ดูพวก เขาทำสีหน้าสนุกสนานอย่างเต็มที่ ผมอยากรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่ก็ เห็นเพียงแผ่นหลังของพวกเขาเท่านั้น แต่ทันใดนั้นจู่ใครคนหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้นก็แหวกกลุ่มคนออกมา เปิดช่องให้ ผมได้เห็นสิ่งที่เขากำลังกลุ้มรุมอยู่ หญิงสาวร่างเปลือยเปล่าคนหนึ่ง ที่ถูกมัดขึงพืดอยู่บนเตียง แต่แล้วภาพของหญิงสาวคนนั้นก็หายไปเพราะกลุ่มคนเหล่านั้นเบียดตัวกับบังร่าง ของเธอจนมิด ผมไม่เห็นเธออีก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จำได้เพียงแววตาที่เต็มไปด้วย ความเจ็บปวด หวาดกลัวและความเคียดเเค้น แต่แล้วภาพเหตุการณ์ก็เปลี่ยนไป ผมยังอยู่ในบ้านหลังเดิม แต่เห็นทหารญี่ปุ่น คนหนึ่งอุ้มเด็กทารกอายุน่าจะประมาณเจ็ดเดือน เด็กทารกกำลังร้องไห้จ้า น้ำตา พรั่งพรูไม่ยอมหยุด ทหารที่อุ้มเด็กหันหน้าไปพยักกพะเยิดกับเพื่อนทหารที่ถือ ปืนยาวที่ติดดาบปลายอยู่ ดูเหมือนพวกเขาจะคุยอะไรสักอย่าง แล้วทหารที่อุ้ม เด็กก็ ... เฮ้ย !!!!!! เขาโยนเด็กสูงขึ้นไปใส่เพื่อทหารที่เขาคุยด้วย เด็กยังคงร้องไห้จ้าขณะอยู่กลาง อากาศ แล้ว แล้ว แล้ว ทหารก็ ก็ ก็ ใช้ดาบปลายปืนเสียบเด็กทารกที่กำลังร่วงใส่เขา ภาพเปลี่ยนไปอีก ผมเห็นทหารคนหนึ่ง เขายืนอยู่กลางบ้าน สังเกตจากแต่งกาย ดูเหมือนเขาจะเป็นนายทหาร เขากำลังตะโกน ดูคล้ายกับเขากำลังสั่งลูกน้องด้วย ท่าทางที่ดูสนุกสนาน แล้วต่อมาเขาก็มองไปที่พื้น ตรงพื้นมีชายคนหนึ่งนอนคว่ำ หน้าอยู่ เขานอนแนบพื้น กลางหลังของเขามีลิ่มไม้อันใหญ่อันหนึ่งตอกตึงร่าง ของเขาเอาไว้ ดูท่าลิ่มนั้นน่าจะทะลุหน้าอกของเขาและฝังแน่นไปที่พื้น ผมเห็น ชายคนนั้นยังคงขยับตัวอยู่ เขายังไม่ตาย ถึงแม้จะเห็นเลือดไหลเป็นทางออกมา จากปากแผล แต่เขายังคงไม่ตาย นายทหารมองที่ชายคนนั้นและผมก็เห็นชาย ที่ถูกตอกลิ่มตรึงไว้กับพื้นคนนั้นค่อย ๆ ผงกหัวขึ้น เขาพยายามเงยหน้าขึ้นมา แววตาเขาจับจ้องไปที่นายทหารคนนั้น และผมก็เห็นหน้าชายคนนั้นชัดเจน จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 01:28:51

ความคิดเห็นที่ 2   3. จงอธิบายเรื่องกรรม ( 3 คะแนน ) ตัด@ ผมยังคงหลับตานิ่งอยู่ตามที่พ่อหมอสั่งไว้ ตลอดเวลาที่เราทำพิธี ผมไม่เห็นอะไร เลยนอกจากความดำมืด ผมไม่รู้ว่าพ่อหมอมองย้อนชาติก่อนของผมเเล้วเห็นอะไร แต่ตลอดเวลาที่ทำพิธี มือของเขากระตุกเป็นช่วง ๆ และแถมยังเย็เฉียบไปเรื่อย ๆ ซึ่งทำเอาผมตกใจอยู่เหมือนกัน เเละเมื่อครู่ พ่อหมอผละมือจากผม เขาสั่งให้ผม หลับตาเอาไว้ ห่อนจะลุกหนีไป ดูเหมือนเขาจะไปที่ไหนสักที่ ผมจึงต้องนั่งหลับตา เพื่อรอเขาทำพิธีให้เสร็จ วี้บบบ  ฉึ่บ ! จู่ ๆ ผมก็ได้ยินอะไรสักอย่างแหวกอากาศและต่อมาก็ก็มีเสียงอะไรบางอย่างดัง ข้าง ๆ หู และหลังจากนั้นสติของผมก็วูบไปเรื่อย ๆ ตุ่บ ! นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนสติจะมืดสนิทลง ผมลดดาบที่ถืออยู่ในมือลง พยายามผ่อนลมหายใจที่รัวและถี่ให้กลับมาเป็นปกติ เลือดสีแดงฉานค่อย ๆ ไหลย้อยจากคมดาบไปหาปลายดาบก่อนจะหยดลงบน พื้นพรมของห้องทีละหยด ทีละหยด สายตาของผมจับจ้องไปยังร่างของเด็กหนุ่ม คนนั้น เลือดที่เคยฉีดจนพุ่งพรวดไปถึงเพดานห้อง ตอนนี้กำลังไหลเอื่อย ๆ ออก มาจากคอของเขา ชุดสีขาวบริสุทธิ์ของเขากำลังถูกย้อมให้แดงฉานด้วยเลือดของ ตัวเขาเอง หัวของเขาหยุดกลิ้งแล้ว มันไปซุกอยู่ตรงมุมห้อง กลิ่นคาวคละคลุ้งไป ทั่ว และผมก็สูดเอากลิ่นคาวเหล่านั้นเข้าปอด ผมเดินไปที่มุมห้อง เขาหลับตาพริ้ม ดวงหน้าไม่ได้บ่งบอกถึงความตกใจ ความเจ็บปวด หรือความเคียดแค้น เขาตายอย่างสงบ ผมหยุดนิ่ง มองเขาอยู่อย่างเนิ่นนาน ผมขออโหสิกรรมให้คุณ ชาติก่อนที่คุณเคยทำกับลูกผม เมียผมและตัวผมนั้น มันหนักหนาเพียงใด ผมก็ ขออโหสิให้ และตั้งแต่ชาตินี้เป็นต้นไป เราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก ผมขอให้เรา เริ่มชาติหน้าด้วยไมตรีจิตและสร้างกุศลกรรมอันดีต่อกัน ขอให้คุณไปสู่สุขคติ บัดซบเอ๊ย ! ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องเมื่อชาติที่แล้วแท้ ๆ ! จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 02:04:36

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนแรกอ่านออกจะงงๆ ว่าทำไมผมนี่ออกแปลกๆ จริงๆแล้วมีสองคนนี่เอง ชอบๆ ลงอีกนะคะ จากคุณ : J^_^J เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 03:48:25

ความคิดเห็นที่ 4 เวร ไม่เคยระงับด้วยการจองเวร เวร ไม่สามารถระงับด้วยการฆ่า การฆ่า จะยิ่งเพิ่มพูนเวรกรรมที่มีต่อกันให้มากยิ่งๆขึ้น มากมายจนไม่รู้จบ การฆ่า จะทำให้คู่เวรคู่กรรม ไม่พลัดพรากจากกัน เพื่อก่อสร้างเวรกรรมต่อกัน เรื่อยๆขึ้นไป การฆ่า จะทำให้คู่เวรคู่กรรมผูกพันกันยิ่งกว่ากุศลกรรมที่เกิดจากการ ตักบาตรร่วมขัน กรวดน้ำร่วมต้น และทำให้คู่เวรคู่กรรม จูงมือกันสู่ภพภูมิที่ต่ำลงไปเรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนยากนักหนา ที่จะกลับคืนสู่เบื้องบน คุณอาจไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้ แต่ถ้าวันใดคุณเจอความจริงของคำนี้ .. คำว่า กลัวจนหัวโกร๋น ยังบรรยายได้น้อยไป จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 07:39:26

ความคิดเห็นที่ 5 (-_-)' ตัดกรรมจริงๆ แต่จะตัดได้จริงรึ จากคุณ : joyka เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 09:17:09

ความคิดเห็นที่ 6 อ้าว เรื่องของชาติที่แล้วนี่หว่า ถึงว่า...ทำไม่ได้สักคะแนน แต่ว่าอยากเมนท์ยาวๆ เออ สุขคติ เขียนผิดแหละ ที่ถูกคือ สุคติ สุคติ [สุคะติ, สุกคะติ] น. ภูมิที่ถือว่าไปเกิดแล้วมีความสุขความสบาย, สวรรค์, เช่น ขอให้วิญญาณไปสู่สุคติ. (ป., ส.). แก้ไขเมื่อ 14 มิ.ย. 53 11:55:36 จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 53 11:55:17

ความคิดเห็นที่ 7 ทำโจทย์ไม่ได้ แต่หักมุมดี จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:54:28

ความคิดเห็นที่ 8 ทำโจทย์ไม่ได้เหมือนกันค่ะ  แต่อ่านแล้ว ต้องร้อง เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย..... จากคุณ : ลำยองน้อย เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 11:40:08