ความคิดเห็นที่ 1 ยินดีต้อนรับ ศรีมาลากลับบ้าน ต้อนรับคุณหนูนาด้วย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 10:26:32

ความคิดเห็นที่ 2 ^^" ต๊ะไว้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะมาต่อกลอน จากคุณ : มรกตนาคสวาท เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 11:24:57

ความคิดเห็นที่ 3 เจ้าดอกไม้ดอกหนึ่งจึงคืนบ้าน มาเบ่งบานอีกครั้งหนึ่งพึงถวิล ศรีมาลายังเฉิดฉายประกายดิน แดงไม่สิ้นที่รั้วบ้านนานเท่านาน ขอยืนยันรั้วบ้านฉันแดงทั้งสิ้น ประกายดินชนบทแดงขนาน พ่ายแพ้ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ซ้ายประสานแขนฉันพร้อมศรีมาลา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 12:29:46

ความคิดเห็นที่ 4 แม่ศรีมาลาเป็นครูต้น ลูกข้ามไม่พ้นเสียแล้วหนา ถ้าแม่ไปตายที่ฝ่ายเหนือ น้ำเน่าน้ำเหงื่อแม่ไหลมา แม่ไปตายที่ฝ่ายบก ไปเป็นเหยื่อนกเหยื่อกา ถ้าแม่ไปตายที่ฝ่ายเล ก็เป็นเหยื่อเข้เห-รา. เป็นกลอนประกาศครูโนราห์ครับพอเห็นศรีมาลาเลยนึกได้ ขอเป็นกำลังใจให้จขกท.ครับจงสู้ต่อไปอย่าท้อแท้ แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 53 13:31:20 จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 13:05:53

ความคิดเห็นที่ 5 ยังทอดยอดกอดเลื้อยแม้เหนื่อยอ่อน ศรีมาลาเกาะคอนพราวไสว คืนสู่บ้านมาตุภูมิภาคภูมิใจ กล้าลุยไฟพิสูจน์ได้ข้อเท็จจริง ถึงสร้อยฟ้าใส่ความตามรังแก ไม่เคยแพ้คนชั่วมั่วผีสิง ป่าคอนกรีตไม่เปิดกว้างให้พักพิง คืนสู่บ้านบานพริ้งอิิิิงรั้วเอย จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 21:59:40

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับ คุณหนูนา เห็นชื่อแล้วต้องเข้ามาทักทาย ดอกศรีมาลา สีแดง เกสรแปลก ๆ หาดูยากแล้ว สร้อยฟ้าสีม่วง รูปทรงคล้ายกะทกรกป่า ทั้งสองชนิดยังไม่เคยได้ถ่ายภาพเก็บไว้ เอาภาพน้ำตกสิริธารมาแทน   ของแสงแรกไม่รู้น้ำตกอะไร กลอนก็เขียนลึก ๆ แบบ "ศรีมาลากลับบ้าน"  ไม่เป็น ตัดเอาบางบทมาลงพอแก้เขิน   ...ผีพุ่งใต้หล่นหาวเป็นดาวตก เมื่อแผ่นฟ้าเหหกแสนโหดหื่น กี่ดวงดาวดับไปด้วยไกปืน จะขอคืนพื้นที่อีกกี่ครา... แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 18:27:00 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:25:54

ความคิดเห็นที่ 7   --------------------------------------------------------------------------------- ๏ เลือดรินรดร่างไร้            เรี่ยวแรง เปื้อนเปอะเลือดแดงแดง    ท่วมท้น รวยรินดุจเปลวแสง           ใกล้ดับ   ตะเกียกตะกายเพื่อพ้น       หมื่นล้านคมกระสุน ฯ ๏ กระสุนพุ่งแสกหน้า        เพื่อนดับ ร่างร่วงล้นทบทับ              แผ่นพื้น ตะกายร่างเขยิบขยับ         หลีกหลบ   พ้นผ่านพักตัวฟื้น              แต่ข้าจำนาน ฯ *เด็กใหม่ครับ แวะมาเล่นด้วยคน จากคุณ : Mr-praya เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 10:48:26

ความคิดเห็นที่ 8 ใจเยียวยา ด้วยใจ ที่ไม่ต่าง เส้นทาง..เป็นแนวเดียว..สู่จุดสิ้น ความคิด..ความคิดเดียว..ที่ได้ยิน คือริน...ทุกหยาดเหงื่อ..เพื่อความจริง แวะมาทักทายพี่สาวครับ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 53 00:10:09