ความคิดเห็นที่ 1 หลายเรื่องราว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  ม่านหมอกไหม สายลมไกล  พาพ้องพาพาน  สานแดดอุ่น ย่อมอวลอาย  ละมุนละไม  ที่ใจคุณ อาบอายกรุ่น  แผ่นดินแผ่นฟ้า  สง่างาม ชมวิวที่เพรียกความแรงเป็นกวี สร้างแรงบันดาลใจ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 18:41:29 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 16:20:13

ความคิดเห็นที่ 3 ... อ่อ ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณแสงแรก ฯ พลอยอ่านผิดจังหวะค่ะ นึกว่าอ่านแบบ 3 3 4 ค่ะ ถ้าอ่านแบบ 3 4 3 ก็จะเป็นแบบนี้นะคะ ลองปรับดูค่ะ ... หากเลื่อมรุ้ง วันรุ่งวันพลบ ภพสรรค์สร้าง เดือนพรายพร่าง ดาวร่างดาวดื่น คืนฟ้าสม สืบหัวใจ ใกล้กว่าใกล้กาล ผ่านทุกข์ตรม เสพภิรมย์ ห่มหนาวห่มชั้น - จันทร์พันดาว ... ... จวบห้วงจินต์ ยินไหมยินยล ผลประพจน์ รับโอสถ รส-ล้าง-รสเริ่ม เสริมห้วงหาว เปิดดวงจิต พิศแจ่มพิศจรัส กะรัตแวววาว ผ่านเรื่องราว รักผ่าวรักผัน ฉันทา-ธรรม ... . . . แบบเก่าค่ะ *** หากเลื่อมรุ้ง วันรุ่งวัน วาดฝันกระจ่าง เดือนพรายพร่าง ดาวร่างดาว ดื่นฟ้าพราวสม สืบหัวใจ ใกล้กว่าใกล้ กาลสร่างทุกข์ตรม เสพภิรมย์ ห่มหนาวห่ม ชมจันทร์พันดาว ... ... จวบห้วงจินต์ ยินไหมยิน ยลประทิ่นพจน์ รับโอสถ รส-ล้าง-รส เริ่มสว่างกลางหาว เปิดดวงจิต พิศแจ่มพิศ พบแก้วแวววาว ผ่านเรื่องราว รักผ่าวรัก ร่วมภักดิ์ฉันทา ... . . . ร่วมแจมค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 19:28:04 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 19:27:18 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 18:10:49 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:06:40

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ พลอยธนา ถ้าคำที่เจ็ดสัมผัสกับคำถัดไปในวรรค จะอ่านไพเราะขึ้นครับ หากเลื่อมรุ้ง วันรุ่งวันวาด สาดแสงสร้าง เดือนพรายพร่าง ดาวร่างดาวดื่น คืนใจขม สืบหัวใจ ใกล้กว่าใกล้กาล ผ่านทุกข์ตรม เสพภิรมย์ ห่มหนาวห่มชม ห่มแสงดาว ... ... จวบห้วงจินต์ ยินไหมยินยล วิมลพจน์ รับโอสถ รส-ล้าง-รสเริ่ม เพิ่มจิตขาว เปิดดวงจิต พิศแจ่มพิศพบ สยบคาว ผ่านเรื่องราว รักผ่าวรักร่วม สำรวมใจ... จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:34:55

ความคิดเห็นที่ 5 ลองปรับกลอนแปดเป็นกลอนสิบแบบสองคลื่น เสียงกลอนตอนอ่านจะหนักแน่นขึ้น ๏ พรหมลิขิต ชีวิตมนุษย์ โปรดหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันอ้างว้าง สร้างคำถาม สร้างฉันมา เพื่อสิ่งใด ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เหยียดหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ ๏ พรหมลิขิต ชีวิตชีวา ข้าหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น ยื่นคำถาม สร้างฉันมา ทั้งกายทั้งใจ  ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เยาะเหยียดเยาะหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:53:02

ความคิดเห็นที่ 6 ลองปรับกลอนแปดเป็นกลอนสิบแบบสองคลื่น แล้วก็เป็นสามคลื่น สี่คลื่น จะได้เรื่องใหม่ในกลอนเดิมครับ เสียงกลอนตอนอ่านจะหนักแน่นขึ้น ลองดูสิครับ ๏ พรหมลิขิต ชีวิตมนุษย์ โปรดหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันอ้างว้าง สร้างคำถาม สร้างฉันมา เพื่อสิ่งใด ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เหยียดหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ ๏ พรหมลิขิต ชีวิตชีวา ข้าหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น ยื่นคำถาม สร้างฉันมา ทั้งกายทั้งใจ  ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เยาะเหยียดเยาะหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ ๏ พรหมลิขิต ชีวิตชีวา ชีวาตม์สร้าง คืนเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น วันคลื่นโถม ไร้ไพร่นาย  ไร้กายไร้ใจ  ไร้แสงโคม จันทร์เฉิดโฉม ส่องดินส่องฟ้า  ส่องตาคน ๚ะ๛ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 20:30:14

ความคิดเห็นที่ 7 ๏ พรหมลิขิต ชีวิตมนุษย์ โปรดหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันอ้างว้าง สร้างคำถาม สร้างฉันมา เพื่อสิ่งใด ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เหยียดหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ สองคลื่น ๏ พรหมลิขิต ชีวิตชีวา ข้าหยุดค้าง คืนเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น ยื่นคำถาม สร้างฉันมา ทั้งกายทั้งใจ  ให้โลกงาม ยกย่องหรือ เยาะเหยียดเยาะหยาม อยากถามพรหม ๚ะ๛ สามคลื่น ๏ พรหมลิขิต ชีวิตชีวา ชีวาตม์สร้าง คืนเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น วันคลื่นโถม ไร้ไพร่นาย  ไร้กายไร้ใจ  ไร้แสงโคม จันทร์เฉิดโฉม ส่องดินส่องฟ้า  ส่องตาคน ๚ะ๛ สี่คลื่น ๏ ชีวจิต ชีวิตชีวา ชีวาตม์สร้าง วันเคว้งคว้าง วันร้างวันรื่น วันคลื่นโถม ไร้ไพร่นาย  ไร้กายไร้ใจ  ไร้แสงโคม เย็นแสงโสม เย็นดินเย็นฟ้า  เย็นตาคน ๚ะ๛ ลองเอากลอนแปดของเพื่อนมาตกแต่ง แล้วจะรู้ว่าสนุกและได้กลอนใหม่ในขวดเดิมครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 20:47:49

ความคิดเห็นที่ 8 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 23:47:38 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 22:22:33

ความคิดเห็นที่ 9 ลองเอาอีกอารมณ์หนึ่งมาเติมคลื่นครับ ขอแรงจาก ดวงดาว ห้วงหาวฟ้า ดินสิ้นแรง โรยรา ข้าไร้หวัง วันเศร้าเศร้า รันทด หมดพลัง คืนข้าหลั่ง น้ำตา ล้าทั้งใจ ล้านดวงดาว ประดับใจ ใครทั้งฟ้า สองดวงตา ประดับหน้า พร่าน้ำใส สะทกสะท้อน ก่อนสะท้าน แผ่วผ่านใน โอ สายใย สายญาติ ชาติเดียวกัน...... แสงแรก ประดับดิน คืนหัวใจร่ำไห้เหือดแห้งผากจากข้างใน สิบเก้า พฤษภาคม ห้าสาม สามคลื่น คืน แปดเปื้อน  พรากเดือนพรากดาว พรากหนาวหน้า วัน สิ้นแรง ข้าเหนื่อยข้าล้า ข้าไร้หวัง วัน เศร้าเศร้า ใจหู่ใจหด ใจหมดพลัง คืน ไทยหลั่ง น้ำเลือดน้ำตา น้ำบ่าใน ล้านดวงดาว ประดับประดา ประฟ้าสวย สองดวงตา คลอเนตรคลอหน่วย  คลอน้ำใส หนึ่งหัวอก  สะทกสะท้อน สะท้านใจ หกสิบล้าน  สายใยสายญาติ สายชาติไทย แสงแรก ประดับดิน คืนหัวใจร่ำไห้เหือดแห้งผากจากข้างใน สิบเก้า พฤษภาคม ห้าสาม แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 00:42:42 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 22:24:58

ความคิดเห็นที่ 10 ท่าราชวงศ์ ครับ เมฆาค้ำ  หยาดน้ำหยาดฟ้า หยาดมาห่ม เทพปรารมภ์  ฝนปรายฝนปรอย  ฝนพลอยแข อยากฟังนะ  พลอยคะพลอยขา  พลอยน่าแล ชื่นใจแท้  มาแลมาลอง  มาครองใจ ........................................................ ขออภัยที่พาดพิงพลอยแข ถ้าเขียนให้ท่าน้ำชอบ คงต้องออกชื่อหนึ่งเดียวคนนี้ ขอรับ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 22:56:28 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 22:48:48

ความคิดเห็นที่ 11 เมฆาค้ำ  หยาดน้ำหยาดฟ้า  หยาดมาห่ม เทพปรารมภ์  ฝนปรายฝนปรอย  ฝนพลอยแข ขุนคีรี   สูงล้ำสูงเหลือ   เหนือคำแปล เด่นดวงแข   กระต่ายกระสัน   หมายจับจอง ......................................................... หามิได้ขอรับ  เป้นน้ำทิพย์ชโลมใจต่างหาก คริ คริ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 23:22:20

ความคิดเห็นที่ 12 ผมเคยเขียนแบบมั่วๆครับ ไม่รู้ว่าเป็นกลอนอะไร  นึกได้ก็เขียน เราโชคดี ตั้งเท่าไหร่   ได้ฉลองปีใหม่  กันอีกหน ที่ทานทน  กับมลพิษ  ชีวิตยัง  ไม่ดับสูญ มล-ละ-ปาก    มล-ละ-ไม่มี   มล-ละ-หนี้  ที่เกื้อกูล ช่วยกันหนุน    สปิริต   เพิ่มชีวิต    มีชีวา จงภูมิใจ   เถิดท่านทั้งหลาย   ที่ได้มี   ชีวิตอยู่ จะอยู่ตึก  อยู่รู    หรือคุดคู้    อยู่ตามหลา  (ศาลา) เป็นยาจก   เป็นไพร่   จะบ้าใบ้   เทวดา หนึ่งมกรา   ปีหน้า   ไม่รู้ว่า  จะอยู่ยัง ปีห้าสอง  ที่ มั่วๆ    ท่านทำชั่ว   สักกี่หน อันทำดี  ไม่ต้องสน   เพราะเรา   คอคนขึงขัง จงลบชั่ว   บวกดี   สังคมนี้   มีพลัง ปรับตาชั่ง   ให้ตรง   ให้สูงส่ง   ด้วยความดี ในโอกาส   ปีใหม่นี้    กระผมไม่มี   พรจะให้ เพราะหน้าที่    อวยพรชัย    ขอมอบให้   ท่านโกสีย์ ไม่ทำชั่ว   ไม่สร้างความเดือดร้อน   นั่นแหละพร  ที่มี ความสุขี   เกิดเห็นๆ    โลกก็ร่ม    เย็นแล. ผมเขียนในโอกาสปีใหม่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นกลอนอะไรแบบว่ามั่วไม่รู้จะเข้าคลื่น FM  108.5  MHz  หรือเปล่า คุณแสงครับ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 23:33:10 จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 23:31:31

ความคิดเห็นที่ 13 คลื่นสี่ เผาใจกร้าน  เผาบ้านเผาเมือง  เผาแม่แล้ว ใจลูกแก้ว  ใจหายใจห่วง    ใจร่วงสลาย เมืองหลวงรัก เมืองเล็กเมืองน้อย  เมืองค่อยสบาย เมืองสุดท้าย  เมืองทองเมืองธรรม  เมืองสัมพันธ์ แม่วาดหวัง  แม่สั่งแม่สอน  แม่วอนเจ้า เลิกรบเร้า เลิกแช่งเลิกโชว์  เลิกโมหันต์ สะอาดแท้ สงบสงัด สบายพลัน รู้เท่าทัน รู้ทิศรู้ทาง  รู้สร้างทีม ...................................... รู้เท่าทัน รู้ทิศรู้ทาง  รู้สร้างไทย แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 08:10:01 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 23:58:21

ความคิดเห็นที่ 14 ท่าราชวงศ์ ครับ เมฆาค้ำ  หยาดน้ำหยาดฟ้า  หยาดมาห่ม เทพปรารมภ์  ฝนปรายฝนปรอย  ฝนพลอยแข ขุนคีรี   สูงล้ำสูงเหลือ   เหนือคำแปล เด่นดวงแข   กระต่ายกระสัน   จ้องจันทร์เพ็ญ ถ้าอยากจะมีน้ำทิพย์ชะโลมใจ ก็ต้องเลิกใช้น้ำจัณฑ์ชะโลมกาย ขอรับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 00:08:13

ความคิดเห็นที่ 15 ลมหัวด้วน ครับ เข้าคลื่นครับ มีจังหวะที่ประหลาด จังหวะที่ไร้จังหวะ ก็เป็นจังหวะอีกอย่างหนึ่ง เราโชคดีจริงจริง มีโอกาสต้อนรับปีใหม่อยู่ทุกปี จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 00:13:58

ความคิดเห็นที่ 16 ลองเล่นจังหวะแปลกใหม่ที่อาจไม่เหมือนใครเค้าหน่อยน้า กลอน-แปด-เก้า-สิบ-ไม่รู้ว่าเข้าหลัก 'ฉันทลักษณ์' กี่ลูกคลื่นคร้าบบ 07.16 น. ๏ กลอนแปดสุ-ภาพภู่ ภาพครูกลอน สร้างสลัก อักษร อักขระถ้อย สุภาพนำ คำทอง คำกรองร้อย ปูทางน้อย ลอยเลื่อน ลอยเคลื่อนคำ ๏ กลอนเก้าขั้น เก้ามั่นก้าว เก้าดั้นไป รอดทางใด ทางไหนสร้าง ทางนั้นซ้ำ ส่งใจฝัน ใจท่านใส่ ใจมองธรรม ใส่คำกลอน คำสอนนำ คำครูเตือน ๏ กลอนนับสิบ นับสิบนับ คำนับตัดสิน เป็นตายสิ้น ตายดิ้นตาย ดีตายร้ายเกลื่อน หนึ่งคลื่นสอง คลื่นสามคลื่น สี่คลื่นขืนเคลื่อน ล่องลอยเหมือน ลอยเลื่อนลอย ใจลอยตามลม  ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 08.07 น. แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 08:24:41 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 08:21:47

ความคิดเห็นที่ 17 สองคลื่น หลายเรื่องราว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  ม่านหมอกไหม สายลมไกล  พาพ้องพาพาน  สานแดดอุ่น ย่อมอวลอาย  ละมุนละไม  ที่ใจคุณ อาบอายกรุ่น  แผ่นดินแผ่นฟ้า  สง่างาม สี่คลื่น แผ่วแผ่ริ้ว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  แผ่วม่านไหม พาลมไกล  พาพ้องพาพาน  พาสร้านอุ่น หนาวอายหมอก  หนาวหินหนาวไม้  หนาวใจคุณ อาบอายกรุ่น  อาบดินอาบฟ้า  อาบอารมณ์ เป็นความรัก  เป็นสุขเป็นเหงา  เป็นเจ้าแน่ ....................................................... ....................................................... ........................................................ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 08:42:10

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณพี่ท่าน นกโก๊ก ครับ โอโห เป็นกลอนแปด สองคลื่นบ้าง สามคลื่นบ้าง หลังหลังเป็นสี่ แปลกดีครับ กลอนธรรมดาก็นำมาแต่งตัวให้ไฉไลขึ้นได้ครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 08:50:14

ความคิดเห็นที่ 19 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 09:47:47 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 09:07:57

ความคิดเห็นที่ 20 ..มองเดียวดาย  สายหมอกสายใย  สายไอกรุ่น รุ่ง อรุณ  ละมุนละไม ละม้ายฝัน สูงเทียมผา เทียมเมฆเทียมฟ้า เทียมตะวัน เขา ทะมึน  ยืนแน่วยืนนิ่ง  ยืนอิงไอ................ รอวันชื่น คืนแล้วคืนเล่า คืนเก่าก่อน ใจถอดถอน อ่อนแรงอ่อนล้า อ่อนสาไถย ป่า กว้างไกล  หายลดหายลง  หายพงไพร ความสดใส  ป่าไม้ป่าเขา ป่าเปล่า...ไพร............ มาร่วมแจมด้วยคนค่ะ.. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 09:58:43

ความคิดเห็นที่ 21 เกสรผกาครับ สี่คลื่น แผ่วแผ่ ริ้ว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  แผ่วม่านไหม พาลมไกล  พาพ้องพาพาน  พาบ้านอุ่น ละอองหมอก  ละมุนละไม  ละม้ายคุณ อาบอายกรุ่น  อาบดินอาบฟ้า  อาบอารมณ์ สามคลื่น ..มองเดียวดาย  สายหมอกสายใย  สายไอกรุ่น รุ่ง อรุณ  ละมุนละไม ละม้ายฝัน สูงเทียมผา เทียมเมฆเทียมฟ้า เทียมตะวัน เขา ทะมึน  ยืนแน่วยืนนิ่ง  ยืนอิงไอ................ รอวันชื่น คืนแล้วคืนเล่า คืนเก่าก่อน ใจถอดถอน อ่อนแรงอ่อนล้า อ่อนสาไถย ป่า กว้างไกล  หายลดหายลง  หายพงไพร ความสดใส  ป่าไม้ป่าเขา ป่าเปล่า...ไพร..... เกสรผกา สี่คลื่น หมอกเดียวดาย  หมอกสายหมอกเช้า หมอกหนาวอุ่น ละอองหมอก    ละมุนละไม    ละม้ายฝัน เทียมผาสูง  เทียมเมฆเทียมฟ้า  เทียมตาวัน ยืนสวรรค์   ยืนแน่ยืนนิ่ง   ยืนอิงไอ................ คืนวันชื่น คืนแล้วคืนเล่า คืนเก่าก่อน โหยลำแสง  โหยอ่อนโหยหัก โหยผลักไส ป่าสร้างปอด  ป่าดิบป่าดง  ป่าพงไพร   ป่ากว้างไกล  ป่าไม้ป่าเขา ป่าเราเอง..........แสงแรก ประดับดิน ขอบคุณมากครับ เกสรผกา จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 10:38:21

ความคิดเห็นที่ 22 เกสรผกาครับ บางครั้ง เปลี่ยนคำแค่คำเดียว เพิ่มความหมายเสียมากมาย ลองดูครับ แผ่วแผ่ ริ้ว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  แผ่วม่านไหม พาลมไกล  พาพ้องพาพาน  พาบ้านอุ่น ละอองหมอก  ละมุนละไม  ละม้ายคุณ อาบอายกรุ่น  อาบดินอาบฟ้า  อาบอารมณ์ แผ่วแผ่ ริ้ว  แผ่วพลิ้วแผ่วผ่าน  แผ่วม่านไหม พาลมไกล  พาพ้องพาพาน  พาบ้านอุ่น ละอองหมอก  ละมุนละไม  ละม้ายคุณ จูบอายกรุ่น  จูบดินจูบฟ้า  จูบตาเรา เปลี่ยนจากอาบ เป็น จูบ รึจะเปลี่ยนลูบ ภาพหมอกมาลูบหน้าลูบตาเรา แสนจะอุ่น จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 10:44:38

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นความรัก เป็นสุขเป็นเหงา เป็นเจ้าแน่ ผู้รู้แพ้  ผู้รักผู้ชัง  ผู้สูญเสีย นักค้นคว่า  นักคิดนักเขียน  นักไกล่เกลี่ย เลือกคุณเตี่ย  เลือกพี่เลือกเพื่อน เลือกใครเอย.... ขอสอบใหม่ขอรับ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 11:02:35

ความคิดเห็นที่ 24 ท่าราชวงศ์ ท่าดิน ท่าน้ำ ท่าค้ำฟ้า ท่าภูผา  ท่าดิ้น ท้าเดิน  ท่าเหินหาว เพลงรอยจูบ เพลงแปลง เพลงแผลง เพลงกราว หลังเดือนดาว หลังเท้า หลังมือ หลังอื้อหือ โครม แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 13:39:34 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:30:21

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นเป็นคน เห็นกายเห็นใจ เห็นความผิด แก่ความคิด แก่หนังแก่เนื้อ แก่หรือไม่ ตัวแสดง ตัวนั้นตัวนี้  ตัวอะไร ตนปากไว ตนโง่ตนเก่ง  ตนคือตน......... มวยนักเรียนขอบพระคุณครูสอนคอมมาน..คอมพิวเตอร์ 555 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 14:03:17

ความคิดเห็นที่ 26   เข้ามาอ่าน...เพราะดีค่ะ แต่ไม่มีปัญญาแต่ง....ยากเกิน.... เอารูปมาฝากแล้วกันะคะ..... ช่วยเขียนกลอนบรรยายรูปให้หน่อยนะคะ...อยากอ่านจัง จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 23:25:01

ความคิดเห็นที่ 27 ศาลายาไม่ถนัดกลอนเกิน ๘ เห็นน่าสนุกดี ขออนุญาตทดลองเล่นบ้างครับ นับคลื่นไม่เป็น ก็ขอใส่แบบนี้หละครับ ไม่รู้จะถูกหรือเปล่าแหะๆ กลอน ๘ ๏ กลอนสุนทร กลอนครู กลอนดูเหมาะ เสียงไพเราะ เสียงแว่ว เสียงแผ่วหวาน เพราะย่างเหยาะ เพราะเรียน เพราะเพียรกานต์ ดีในสาส์น ดีสวย ดีด้วยธรรม ๚ะ๛ กลอน ๙ ๏ กลอนสุนทร กลอนคำครู กลอนดูเหมาะ เสียงไพเราะ เสียงหวานแว่ว เสียงแผ่วหวาน เพราะย่างเหยาะ เพราะเร่งเรียน เพราะเพียรกานต์ ดีในสาส์น ดีสดสวย ดีด้วยธรรม ๚ะ๛ กลอน ๑๐ ๏ กลอนสุนทร กลอนคำกลอนครู กลอนดูเหมาะ เสียงไพเราะ เสียงหวานเสียงแว่ว เสียงแผ่วหวาน เพราะย่างเหยาะ เพราะเร่งเพราะเรียน เพราะเพียรกานต์ ดีในสาส์น ดีสดดีสวย ดีด้วยธรรม ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 07:31:08

ความคิดเห็นที่ 28 (26) ฟ้าตระการ  ฟ้าเสริมฟ้าสร้าง ฟ้าเมตตา อาทิตยา  อารมณ์อาลัย  อานิสงส์ น้ำหล่อเลี้ยง น้ำใจน้ำตา  น้ำขึ้นลง หินตั้งทรง  หินแนวหินเขื่อน  หินปราการ กาปอมซ่าพอดู พออ่านได้ไหมครับ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 09:15:41

ความคิดเห็นที่ 29 อิอิ ช่วงนี้เวลาว่างมี่มีน้อยหน่อยค่ะ บางวันตรวจเมล์ให้นายกับเมล์ตัวเองเสร็จก็ได้เวลานอนแล้วสิ 5555 ขอเล่น "สองคลื่น" ก่อนนะคะ แล้วจะมาส่ง สามคลื่น กับสี่คลื่นตอนว่างค่ะพี่แสงแรก เมื่อดอกฝนหล่นล้อ-หล่นหลั่งพรั่งพรูพลิ้ว เมฆโปรยปลิวลิ่วไล้-ลิ่วเล่นเช่นฉ่ำรื่น กมลคลายหายกลุ้ม-หายกักตระหนักครื้น ทรวงประจักษ์ดักดื่น-ดักด่ำย้ำหยาดแย้ม พานพบพื้นชื้นแฉะ-ชื้นฉายประกายกลิ้ง ดังน้ำวิ่งทิ้งทอด-ทิ้งท่วงช่วงหรรษา กลิ่นแมกไม้ใบบอบ-ใบเบากระเซ้ามา เพลินพร้อมพามามัด-มามุงจรุงพลัน โลกใส่สุขปลุกปลื้ม-ปลุกปองประคองข้าง ให้รู้ทางย่างเยื้อง-ย่างอยู่ประตูฝัน รู้หลีกเลี่ยงเกี่ยงใกล้-เกี่ยงกลขนขื่นครัน เหมือนหมายคั่นกั้นม่าน-กั้นมารผ่านพ้นราน ถ้อยร้อยคำนำสอน-นำสั่งกระทั่งเคลิ้ม ก็ต้องเริ่มเติมแต่ง-เติมแต้มแฉล้มฉาน การศึกษาพารุ่ง-พาเรืองเปรื่องนัยจาร หวังเชี่ยวชาญการเรียน-การรู้คู่ควรจำ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 14:05:29

ความคิดเห็นที่ 30 สายฝนยัง หลั่งริน รินไหล จากปลายฟ้า ฉ่ำโปรยมา เย็นชื่น ชื่นจิต พิสมัย มวลพฤกษา ชูช่อ ชูกิ่ง กวัดแกว่งไกว ล้อสายฝน ล้างใบ ใบบาง อย่างชุ่มเย็น/... ลองบ้างแต่ความสามารถยังคงไกลอยู่นะคะ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 21:23:25 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:58:19

ความคิดเห็นที่ 31 ท่าราชวงศ์ ครับ เรื่องมวยโรงเรียนนี่ลืมไปเถอะครับ ผมแค่สอนโยคะให้เจ้าหน้าที่เท่านั้นเอง จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:16:07

ความคิดเห็นที่ 32 กาปอมซ่า ครับ ภาพสวยครับ แต่ผมไม่เคยไป จึงแต่งยากเหมือนกัน ดูจากภาพแล้วน่าจะหนาวนะ ถ้าเคยปีนภูเขาจึงเขียนว่าหมอกมา ลูบตาเรา จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:20:22

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณ ศาลายาครับ ใช่เลย กลอนแปดคลื่นสาม กลอนเก้าคลื่นสาม กลอนสิบคลื่นสี่ นับถือครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:23:44

ความคิดเห็นที่ 34 สุนันยาครับ ได้ฉันทลักษณ์ใหม่เลยครับ เป็นกลอนสิบแบบสองคลื่นกระทบกัน สายฝนปราย  รายริน  รินราย  ปรายจากฟ้า ฉ่ำโปรยมา เย็นชื่น  ชื่นเย็น  เป็นน้ำใส มวลพฤกษา เขียวขึ้น ขึ้นเขียว  ทุกเรียวใบ ล้อสายฝน  หล่นใน ในหล่น  เปรอปรนดิน ขอบคุณครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:38:19

ความคิดเห็นที่ 35   คุณท่าราชฯ : ขอบคุณมากนะคะสำหรับกลอนเพราะๆ ชอบมากค่ะ คุณแสงแรก : ภาพภูเขาสวยๆในรูป น่าจะเป็นประเทศจีน                   เคยไปหัวซัน....สวยเหมือนภาพวาด จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:46:35

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณครับ ญามี่ ชอบมากครับ พานพบพื้น ชื้นแฉะ-ชื้นฉาย  ประกายกลิ้ง ดังน้ำวิ่ง  ทิ้งทอด-ทิ้งท่วง  ช่วงหรรษา กลิ่นแมกไม้ ใบบาง-ใบเบา  กระเซ้ามา เพลินพร้อมพา  มามัด-มามุง  จรุงพลัน แล้วจะมาเขียนตอบต่อครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:49:48

ความคิดเห็นที่ 37 กาปอมซ่า ครับ ในภาพนี่เป็นแม่น้ำหรือทะเลล่ะครับ มองแล้วเหมือนชายทะเลที่สวย ถ้าภูเขาเป็นอย่างนี้ก็มหัศจรรย์ครับ จะลองแต่งดูนะครับ เริ่มเกท เริ่มอิน ครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 20:55:50

ความคิดเห็นที่ 38   รูปที่นำมาลงน่าจะเป็นทะเลค่ะ เพื่อนส่งมาให้อีกที...มีหมอกจางๆยามเช้า....เหนือผืนน้ำ จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:18:24

ความคิดเห็นที่ 39 อิอิ ส่งการบ้านอีกแบบค่ะพี่แสง กลอนสิบแบบสองคลื่นกระทบกัน เก็บเอาความ งามภาพ ภาพงาม ท่ามรู้สึก มาบันทึก ลึกเก็บ เก็บลึก นึกถวิล แม้มิได้ ใกล้ซึ้ง ซึ้งใกล้ ไหวในจินต์ แต่พร้อมผิน ยินยล ยลยิน ประทินทรวง ฟังสิ เสียง  เยี่ยงเย้า เย้าเยี่ยง เพียงกระซิบ ประหนึ่งทิพย์ พริบพราว พราวพริบ ระยิบห้วง ทุกท่วงงาม ความรัก รักความ ยามชื่นทวง โอบอุ่นหน่วง ช่วงชิด ชิดช่วง ปวงใจปอง กับหล้ารู้ อยู่หยั่ง หยั่งอยู่ หมู่ไม้นี้ ทุกนาที พลีผล ผลพลี ดีทุกช่อง ดังดอกดาว พราวพริ้ง พริ้งพราว คราวครอบครอง พาทอท่อง ล่องล่วง ล่วงล่อง ส่องสุขรอ ฟังสิ เสียง เรียงถ้อย ถ้อยเรียง เบี่ยงเบนร่าย ดุจพระพาย  ส่ายซ่าน ซ่านส่าย กรายกล่อมหอ แม้ความจริง พิงภาพ ภาพพิง สิ่งเคียงคลอ ยังจ่อมจ่อ ต่อตรม ตรมต่อ พะนอราน อาจเดียวดาย คล้ายหมอง หมองคล้าย ระบายเบื่อ โดยเจ็บเรื้อ เชื้อชิด ชิดเชื้อ เผื่อความหวาน หากเวิ้งว้าง วางผ่าว ผ่าววาง  ครางรำคาญ ฤๅจะผ่าน ม่านมืด มืดม่าน พานสุขเริง ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:40:12

ความคิดเห็นที่ 40 โอ อัศจรรย์จริงจริง ญามี่แต่งได้ไวและมากขนาดนี้ เขียนตอบไม่ทัน แต่จะหาภาพประกอบ และถ้าจะเทียบกันขอนำเอา ประทุมทิพย์ของโสตถิเทพ แสวงประเทืองมาต้อนรับ เข้ากันเนอะ ปทุมทิพย์  แตกจากชรากอ มุสืบต่อ ณ คุ้งโค้ง  คืบน้อยจะค่อยโยง ประดิษฐ์โมงประดับยาม  แยบยลยะเยือกเยียบ สงัดเงียบสงบงาม  พรุ่งผลิทิวาวาม สง่าง้ำสะคราญครวญ  ผุดพร่าง ณ กลางน้ำ ประกายร่ำประจักษ์ชวน  ไหวเอน ณ ลมหวน ประหนึ่งล้วนจะล้อลม  ไขแสงอโณทัย ระยิบไรระยับห่ม  แพรไหมพระพายพรม ระบัดบ่มระริกบาน  กรุ่นกลิ่นปทุมแก้ว ขจายแผ่วขจรผ่าน  กรายหล้าอลังการ สุคนธ์มาลย์ภมรเมียง  โผลงผจงชิม ชลอลิ้มชรเรือดเรียง  ชมหวามชะวากเวียง ประอรเอียงประอบอวล  โกสุมปทุมทอง ลุครรลองกระแสปรวน  ธำรงมิเรรวน สถิตถ้วนสถาพร  กำเนิด ณ เปลือกตม สราญสมปภัสสร  เปลื้องตมมิอาวรณ์ เถลิงกระพุ่มปทุมทิพย์ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 00:20:54 จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:08:52

ความคิดเห็นที่ 41 สามคลื่น ตะวันหลับ กลับท้อกลับทุกข์ กลับท้วงถาม เหมือนขื่นข้าม ลามเยี่ยมลามเยือน ลามเยือกเยียบ เหงาคืบคร่า มาทักมาท่วม มาท้าเทียบ สุดปรับเปรียบ เพียบผ่าวเพียบแผ่ว เพียบเผาพลัน ว้าเหว่ลอบ ครอบฝันครอบใฝ่ ครอบฝากเพ้อ เสียงละเมอ เหม่อหมองเหม่อเมียง เหม่อหมดมั่น ลมพลิ้วพัด กระวัดกระวน กระวายครัน ดังเหงานั้น กระชั้นกระชิด กระชากชาย เงาปร่าเปลี่ยว เหลียวดักเหลียวดัน เหลียวดึงหา เหนื่อยเวลา พาห่างพาห้วง พาห่วงหาย อันตรธาน วารหวานวารไหว วารวุ่นวาย ต้องขาดปลาย  กระจายกระเจิด กระเจิงทาง ญามี่ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:37:29

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบครับญามี่ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 07:09:23

ความคิดเห็นที่ 43   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 18:38:36

ความคิดเห็นที่ 44 ยอดเสียดฟ้า ยอดภูยอดผา ยอดดั่งคน ทุกข์ที่ท้น ทุกข์หนักทุกข์หนา ทุกข์ถาโถม เพียงพ้นผ่าน เพียงค้นเพียงหา เพียงแสงโคม ใจประโลม ใจสอนใจตน ใจทระนง เพียงมั่นคง เพียงสู้เพียงก้าว เพียงอดทน แม้ทุกข์ล้น แม้ร้างแม้เศร้า แม้ทางหลง เพียงพรหมแกล้ง เพียงสอบเพียงสอน เพียงซื่อตรง เพียงมั่นคง เพียงทนเพียงสู้ เพียงไม่นาน ยามเรียนรู้ โลกสุขโลกทุกข์ อนิจจัง ยามทุกขัง โลกสอนโลกสอบ อย่าได้คร้าน ยามอ่อนล้า โลกกลั่นโลกแกล้ง จนซมซาน ยามพ้นผ่าน โลกสวยโลกใส ยังได้ชม ---------------- แอบแว่บจากกองหนังสือมาคารวะคุณแสงแรกค่ะ เป็นโจทย์ที่ท้าทายจริง ๆ เจ้าค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 19:20:38

ความคิดเห็นที่ 45 อารมณ์จากภาพค่ะ ค่ำคืนเอยค่ำแล้ว.............หลอนไฉน หยาดหยดน้ำค้างใส.........สู่หน้า เงียบเหงาซ่านอวลไอ.......อวดเอ่ย น้ำหยอกเย้าล้อท้า...........ทักใกล้แตะเย็น ละอองเร้นล่องเคล้า.........คลุกคลุม หมอกชุกราวเคียงกุม........ก่ายเฝ้า เสียงปร่าแปลกแจกสุม......สุ่มโสต วิเวกแว่วพันเหย้า..............เยียบย้ำวังเวง เพลงเพ้อพานผ่านใกล้........กรายจินต์ ซอยโศกออกโบยบิน..........บัดนี้ จิตเริ่มจ่อมจมถวิล..............ว้าวุ่น หลุดสิ่งเคยชวนชี้...............ชื่นช้อยเพลินประสม ........................................................ คลื่นสี่ กลบทใหม่จากพี่แสงฯ คืนพบเงียบ คืนเพียบคืนพาน คืนผ่านหงอย แผ่วโศกสร้อย แผ่วคอยแผ่วครอง แผ่วพองผ่าว ว้างไหววาง ว้างจินต์ว้างเช่น ว้างเว้นวาว เยียบเยือกยาว เยียบน้าวเยียบหน่วง เยียบช่วงเยือน ความวิเวก ความเฉกความฉาย ความส่ายเร่า ยากบรรเทา ยากเกลายากย้าย ยากคลายเคลื่อน สนองเหนื่อย สนองเรื่อยสนองรอ สนองเลือน อยู่กับเงื่อน อยู่เกลื่อนอยู่ก่าย อยู่ปรายร้าง มนต์เหงาแช่ มนต์แผลมนต์หมอง มนต์ช่วยขื่น ก็ทยอยตื่น ก็ฝืนก็ฝาก ก็ยากย่าง เข้าชิดข้าง เข้าอ้างเข้าอิง เข้าสิ่งพราง พาเพ้อบ้าง พาสร้างพาเสริม พาเพิ่มครวญ จากคุณ : ญามี่ (y@mie) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 17:30:02

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณครับ นกมีหู หนูมีปีก แต่งกลอนเพื่อต้อนรับการเชิดชูสุนทรภู่ครูกวี วันที่ ๒๖ มิถุนายนของทุกปี ชาตกาลแห่งสุนทรภู่ครูกวี ว่าจะเขียนถึงท่านมากน้อยตามกำลัง ขอบคุณ ดอกไม้ป่า ครับ ว่าแต่ไปทำอะไรในกองหนังสือ เป็นบรรณารักษ์หรืออย่างไร จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 08:56:40

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณ ญามี่ ชอบอารมณ์จากภาพครับ ผมก็ชอบแต่งประกอบภาพเหมือนกัน และถ้าเราอินกับภาพนั้นก็จะเขียนได้ดี ญามี่มาแบบครบชุด นับถือครับ เขียนอะไรถึงท่านสุนทรภู่บ้างสิครับ เลี้ยงขนมครกยามเช้าครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 09:00:07

ความคิดเห็นที่ 48 5555 ขอแจมเป็นบทแรกนะคะ(ยังไม่เคยเล่นค่ะ) แผนผังโคลงห้าพัฒนา กา ก่า ก้า...................................กา กา กา กา กา...................................ก่า ก้า กา กา กา...................................กา ก่า กา ก้า ก้า...................................ก่า กา ๏ มองฟ้ามืด              หม่นเมือง ไร้แสงเรือง                ส่องแล้ว ใจคนเคือง                 ขืนขัด สิ้นผ่องแผ้ว                บอดใจ ๚ะ ศาลายา หวังไขว่คว้า          ความฝัน ตอนกลางวัน.         สว่างแจ้ง มองนภาพลัน         ผันเหม่อ ฤ เศร้าแกล้ง          แย่งไป ไยวาดเส้น             ความหมาย ทำจุดลาย              สลักไว้ ภาพยังคลาย          หายห่าง วันนี้ไข้.                จึ่งลาม ญามี่ จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9378440/W9378440.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 00:06:04

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ต้องไม่เกิด ขอรับ แสงแรก ประดับดิน โคลงห้าพัฒนา ไม่แก่แล้ว.................มีสุข ไม่เจ็บทุกข์................ขื่นเศร้า ไม่ตายผูก...................พันรัก ไม่ต้องเร้า...................เกิดรอน (อิอิ ย้ายที่นิดๆนาพี่แสง) ญามี่ จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383818/W9383818.html#44 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 00:30:54

ความคิดเห็นที่ 50 อารมณ์จากภาพค่ะ โคลงห้าพัฒนา แสงวูบแล้ว.................มืดลง นางยืนตรง..................เปล่งจ้อง สองมือวง....................ครู่หนึ่ง แสงเส้นคล้อง...............เร่งไหล ไฟฟากฟ้า...................ผ่านนาง ยาวเป็นทาง.................สว่างแจ้ง อาทิตย์ราง...................ราวดับ เหมือนร้อนแล้ง.............หยุดระบาย ปรายหนึ่งหล้า...............ปฐพี ดับแสงรวี.....................นั่นได้ นางนั้นมี.......................พรเด่น อ่อนล้าใช้.....................เสพแสง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 01:42:06

ความคิดเห็นที่ 51 สัมผัสเรียงรสถ้อย..............ถึงฤดี ท่าน"ภู่"บรมกวี..................เก่งกล้า นิทานนิราศวิถี...................ถักเปรื่อง ปราดเอย มหากวีแห่งหล้า.................เทียบชั้นเชกสเปียร์ นิทานมากเรื่องก้อง................เกรียงไกร ชนนิยมหลงใหล...................อย่างกว้าง เอกลักษณ์มิมีใคร..................เคียงเทียบ เป็นเอกแต่อดีตอ้าง................เอ่ยแท้ตลอดกาล มิถุนาระลึกด้วย......................ดวงมาน ครูปราชญ์ผู้สืบสาน..................สฤษฎ์พร้อม วิญญาณสถิต ณ สถาน.............เทพแห่ง ใดเอย ศิษย์เทิดประณตน้อม...............นบไหว้บรมครู จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 01:45:24

ความคิดเห็นที่ 52 โอ ญามี่ นับถือ นับถือครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:04:09

ความคิดเห็นที่ 53 โคลงห้า แนวบอลบ้าง อิอิ ลุยต่อสู้..............กระทืบบอล โยกเตะตอน........ขัดแข้ง วิ่งจนหลอน..........หวังหลัก ยังเศร้าแกล้ง........ผิดทาง หลากชาติพร้อม.....โรมรัน แย่งบอลมัน...........เหงื่อย้อย หวังรางวัล.............ทรงเกียรติ เป็นถ้วยน้อย..........หนึ่งใบ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 13:30:53

ความคิดเห็นที่ 54 อารมณ์จากภาพค่ะ คราพี่น้อง...........คุยกัน สอนถึงฝัน...........ใฝ่คว้า สอนถึงวัน............ลบโศก สอนรู้หล้า............ต่างแนว สอนเรื่องร้อน........ต้องระบาย สอนทางคลาย.......เจ็บร้าว สอนลบมลาย.........ทางทุกข์ สอนพร้อมก้าว........อย่าเกรง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 13:52:20

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณครับ ญามี่ นกน้อย ทุ่งข้าวและชาวนา เมื่อนกน้อยคาบหญ้าอุ่นเจ้าครุ่นคิด มีชีวิต มวลมิตร สิทธิ์จะฝัน มีบ้านเล็กอุ่นจิตนิจนิรันดร์ ปลูกข้าวฝันวันนกว่ายสายลมบน หมั้นฝันไว้ด้วยบทกวีที่ทุ่งข้าว แต่งงานกับลมหนาวสาวสายฝน ข้าวของเราจักหล่อเลี้ยงเพียงพอคน เมล็ดฝันมิลีบหล่นบนคันนา พวกเราทำงานงามของความรัก ช่วยทอถักแก่นในใจภาษา ฝัน ใส หนาว ขาวประกายสายธารา ระยับสวยงามตาใต้ตะวัน รุ่งสางนี้แสงแรกไม่แปลกหน้า เดินทางมาทายทักรักคนฝัน หนึ่งนกน้อยขยับขับขานพลัน การแบ่งปันเริ่มที่นี่มีน้ำใจ เราคือสหายสามแห่งยามเช้า สัมผัสหมอกหยอกเย้ารับเช้าใหม่ คล้องฤดูกาลสมานหว่านภายใน หนึ่งเมล็ดเติบใหญ่เป็นรวงทอง เป็นรวงทองของความฝันวันลมหนาว เป็นลูกหนุ่มลูกสาวลูกทั้งผอง แม่โพสพยิ้มละไมในละออง ยิ้มยกย่องชาวนาผู้กล้างาน ในเวลามีรวงทองของทุ่งข้าว ฟ้าราตรีมีดาวระยิบหว่าน ฝันกระพริบสถิตที่กวีกานท์ อุ่น อิ่ม หวาน ในบ้านฝันนิรันดร์ไป เมื่อนกน้อยคาบหญ้าอุ่นเจ้าครุ่นคิด เลิกชีวิตแรมรอนอย่างอ่อนไหว ด้วยความรักอาทรกรุ่นละมุนละไม ไม่เป็นใหญ่แต่หัวใจสบายดี จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 18:04:09

ความคิดเห็นที่ 56 ถ้าเราพบกัน อย่านั่งอย่างนี้ เด็ด ขาด แสงแรก ประดับดิน มี่ตอบแล้วค่ะ พี่แสง อิอิ ถ้า รักน้อย..........โปรดเติม เรา จะเสริม.........ห่วงห้อม พบ ใจเหิม............หาญรัก กัน ด้วยล้อม.........อุ่นไอ อย่า เกลียดให้........เจ็บใจ นั่ง ที่ใด..................อย่าเศร้า อย่างไรไว............ซ่อนทุกข์ นี้ ใครเฝ้า..............ด่วนพลัน เด็ด เดี่ยวพร้อม........หยุดรอน ขาด จากหลอน.........อย่าช้า จำ เพียงตอน.............หวานวาบ ไว้ จิตคว้า..................ชื่นรอย จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9394418/W9394418.html#40 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 02:43:15

ความคิดเห็นที่ 57 ญามี่ ครับ ๐รัก เทพแล้ว.......................ชังมาร เหลืองแดง ทหาร..................ไป่เว้น แดน กันดาร........................กลเงื่อน ไทย ยิ้มเร้น........................หยุดสยาม ๐วัน ชื่นแล้ว....................เมืองไทย ตื่น จากไสย.....................ศาสตร์เศร้า คืน โพยไภย......................หายหมด สุข ยิ้มเย้า........................ชอบสยาม ฯ แฮ่มลองแต่งโคลงพัฒนา แต่งนานมากกว่าจะเสร็จครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 14:11:07

ความคิดเห็นที่ 58 5555555555 เมื่อเข้ามาทู้มี่ มี่เป็นกรรมการเองค่ะ ทั้งพี่แสง พี่เปลว พี่เสก ..........ต้องรับผิดชอบ5555 ถูกหมดทั้ง3คนค่ะ พี่แสงเขียนถึงในขณะฝัน พี่เปลวกับพี่เสก ก็พยายามจะไปปลุกพี่แสงตื่น ห้ามฝันๆๆๆๆ55555 ทำอย่างนี้ได้ไงละ? เมื่อความจริงไม่ค่อยสุข เราจะระบายฝันให้สวยสนุก อย่างไรย่อมได้ เพราะใจเรา เราคือเจ้าของ มีสิทธิ์เลือกได้ค่ะ ๐รัก เทพแล้ว.......................ชังมาร เหลืองแดง ทหาร..................ไป่เว้น แดน กันดาร........................กลเงื่อน ไทย ยิ้มเร้น........................หยุดสยาม ๐วัน ชื่นแล้ว....................เมืองไทย ตื่น จากไสย.....................ศาสตร์เศร้า คืน โพยไภย......................หายหมด สุข ยิ้มเย้า........................ชอบสยาม ฯ แฮ่มลองแต่งโคลงพัฒนา แต่งนานมากกว่าจะเสร็จครับ แสงแรก ประดับดิน ๐ ยังไม่ฟื้น.........................ไรเลย ทำเฉยเมย..........................หมกร้าย คนตายเฉย.........................ชวนอ่อย กลบขวา-ซ้าย.....................ซ่อนรอย ลบรอย ๐ ทำดั่งคล้าย.....................อายเขิน ตรวจสอบเมิน.....................หมดสิ้น ดีเหลือเกิน.........................เกมส์โหด ดีด้านดิ้น............................แ - กดัน ดึงดัน ๚ะ๛...........เปลวอัคคี หวังอยากให้.......................ไทยสงบ หวังภาพพบ........................หมดเศร้า หวังที่รบ-...........................กวนจิต ยากได้เฝ้า.........................สุขแล วัน ชื่นแท้..........................อยากมี ตื่น จากหนี........................จิตร้าว คืน วันทวี..........................เพลินใหม่ สุข ใกล้ก้าว.......................ปลอบฝัน ยันสุขด้วย.........................ไม่ประมาท เรื่องเกินคาด......................เกิดได้ จะถึงฆาต...........................ฤๅไม่ ฝึกพร้อมใช้........................สติตรอง ทำท่องคล้าย......................จบลง เหมือนเพียรประสงค์............เกริ่นอ้าง ด้วยเจาะจง........................ใดเล่า ไยต้องสร้าง.......................เหตุผล คนเดือดร้อน.......................ฤๅคลาย คนวอดวาย..........................ฤ แก้ รอถึงปลาย.........................เถิดเพื่อน คงรู้ชะแง้............................ขับใคร ญามี่ จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9394418/W9394418.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 01:06:53

ความคิดเห็นที่ 59 อารมณ์จากภาพ โคลงห้าพัฒนา ใจค่อยใกล้..........ผูกพัน เฉกดวงตะวัน........ท่องหล้า คืนวันฝัน.............สานมั่น รอยว้างว้า............จ่อมจม คำพี่ป้อน.............ปลอบทรวง ใจยังหวง...............ห่วงเฝ้า ยามลมลวง............พัดกล่อม บ่คล้อยเร้า.............ฉุดชวน โคลงสี่สุภาพ คะนึงคอยใจค่อยใกล้.............กรายฝัน ดังเฉกเช่นดวงตะวัน...............หว่างหล้า ในคืนผูกสัมพันธ์...................ภักดิ์พี่ ใจลดรอยเหว่ว้า....................ก่อนคล้ายจมมลาย ยังจำคำพี่ป้อน.......................ปลอบทรวง แลเก็บคำถนอมหวง.................ดุจเฝ้า ยามดึกเกิดลมลวง...................พัดกล่อม ยังบ่ยอมให้เข้า......................หลอกซ้อนซึ้งใจ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 17:28:10

ความคิดเห็นที่ 60 อารมณ์จากภาพ โคลงห้าพัฒนา ฝนสู่พื้น................เลอะไกล พากายไป..............อาบชื้น คราหนึ่งใน.............อ้อมกอด ฝนล้างสะอื้น...........แห่งรอ โคลงสี่สุภาพ ฝนไหลลงสู่พื้น....................เลอะไกล หวนครุ่นเผลอเดินไป.............อาบชื้น ในคราหนึ่งเคยไหว................วาบอุ่น ในอกอ้อมปลอบสะอื้น...........ท่ามฟ้าเปียกฝน แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 53 23:39:36 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 17:32:12

ความคิดเห็นที่ 61 ทักทาย ญามี่ ในวันสุนทรภู่ครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 01:16:00

ความคิดเห็นที่ 62 อิอิ ตอบของพี่เสกฯอันเพลงพวงมาลัยก่อนนะคะ 555 เดี๋ยวเสร็จธุระ มี่มาใหม่ค่ะ เอาเพลงพวงมาลัยจากทู้พี่สุมาฝากน้องมี่   555  ถูกจับคู่ซะ  บักเสกขี้เมากลัวคนเข้าใจผิด  เห็นเขียนโคลงรัก เด่วจะหาว่ามาแอบกุ๊กกิ๊ก  เลยต้องเอาตัวตนเดิมๆของเสกคาถามาแก้เลี่ยน เอ้อระเหยลอยเล็ง................ฉันนี้โคตรเซ็งกับเรื่องข่าวลือ ดูสิฉันมาเพื่อเขียน................ปวดหัวสุดเลี่ยนวิงเวียนหัวตื้อ ถูกจับให้คู่คนนั้น...................เป็นอิหยังกันฉันมันซื่อบื้อ ฉันเขียนเพราะใจอยากเขียน....บางทีก็เปลี่ยนเขียนหวานฝึกมือ กลายเป็นบักเสี่ยวผีเปรต.........หาว่าหมกเม็ดทีเด็ดระบือ ไปเข้ากระทู้สาวๆ..................ต้องกลายเป็นข่าวฉาวแล้วน่ะหรือ เขียนเล่นเขียนไปเรื่อยเปื่อย    แก้ปวดแก้เมื่อยเกาเดือยสะดือ ต้องพบศึกรักหนักเหง้า.........แบบนี้ต้องเมาเอาแบบกระสือ จะได้ไม่ถูกจับคู่.................ให้ใจหดหู่อยู่อย่างกิ้งกือ ไปไหนจะแบกไปด้วย..........จักรยานคันสวยแบกมันด้วยมือ ต้องพกอย่าห่างขวดเหล้า.....ภาพพจน์ขี้เมาเพื่อกันข่าวลือ ดูสิพี่สุออกหน้า...................โยนฉันให้หาสาวเลิฟตาปรือ ต่อไปจะใครล่ะเนี่ย..............หัวใจละเหี่ยนั่งเขี่ยสะดือ พวงเจ้าเอ๋ย  เลยบื้อ...เซ็งๆข่าวลือ...เซ็งเซ่งเซ้งเอย....โอ้แย่!!! เสกคาถา ขอเลียนคำพี่นะคะ ลงด้วยสระอือ นา555 เอ้อระเหยลอยเพลง.................เมื่อคนกันเองยังเซ็งข่าวลือ ดูสิเมื่อคิดเขียนอะไร................คนมักเดาไวไปจนลุกฮือ อีกชอบจับคู่คนนั้น...................เหมือนเขาหมายหมั้นให้ร่ำให้ลือ เขาเขียนเพราะใจอยากเขียน......ทำไมชอบเปลี่ยนเลียนผีกระสือ บางครั้งคิดฝันกลางวัน..............ถูกแดกถูกดันหาว่าเป็น “ตือ” (豬=หมู) ไปเข้ากระทู้คนดัง....................กลายเป็นป่วนหวังดังกระนั้นหรือ เขียนวาบหวามในกระทู้.............คนว่าเจ้าชู้ชอบโชว์สะดือ สงครามเน็ทมักระบาด................คล้ายหวัดซัดสาดให้หดเลิกหือ จะได้ไม่กล้าคิดเขียน.................เรื่องงานเนียนเนียนอย่าหวังฝึกปรือ ไปไหนมักโดนกระแทก...............ต้องให้ต้องแจกคำเหน็บไปถือ เขาเขียน “ดี”ใจมักขุ่น..................อยากต้มอยากตุ๋นเหมือนเห็นกิ้งกือ แลเห็นเขาเขียนหลายอย่าง...........ใจมันครวญครางรีบให้กระบือ ดูสิพี่เสกฯออกหน้า......................รีบแจงรีบอ้าดูนัยนะอือ ต่อไปใครล่ะกล้าเอี่ยว...................เห็นเมาเดินเดี่ยวสะลึมสะลือ มี่งงไหงพี่เลิกเท่...........................มาแบกรถเร่ถือเหล้าอีกมือ เจ้าช่อมะกอกเจ้าดอกมะไฟ............อะไรอะไรก็ข่าวลือเอย คำคมวันนี้ จงใช้ชีวิต...โดยคิดว่าวันนี้เป็นวันสุดท้าย ไม่รู้คำใครคิด แต่มี่ว่าเหมาะกับคนเล่นเน็ทในปัจจุบันค่ะพี่เสก จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9401883/W9401883.html#26 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 18:06:18

ความคิดเห็นที่ 63 สัมผัสพจน์เพราะพริ้ง..............พราวพจี เผย  “ภู่” บรมครูกวี.................กล่อมหล้า โคลง,กลอนเปรื่องวิถี..............เทียรเฟื่อง  เรืองเอย โดดเด่นเป็นเอกอ้า..................โลกซร้องสรรเสริญ ฯ สุนทรภู่เสกสร้าง.....................สารประสงค์ เรียงรสหยดใจหลง...................เรื่องร้อย เสียงเสนาะเพราะผจง................ใจฉ่ำ  จำเอย สามารถศาสตร์ศิลป์สร้อย...........สว่างไว้ทางกวี ฯ นิทานท่านเล่าก้อง.....................กระจรไกล หวานเสน่ห์เล่ห์สอนใจ.................รสเร้า กลอน,โคลงยากหาใคร...............เคียงเทียบ  เปรียบเอย ดุจรุ่งจรุงกวีเช้า.........................โชติชั้นตะวันฉาย ฯ ทุกอณูรำลึกด้วย ...................... ดวงมาน แด่ปราชญ์กระวีชาญ ..................เชี่ยวพร้อม กวีสวรรค์สถิตสถาน.....................รุจีรัตน์  สงัดเอย ศิษย์เทิดประนตน้อม....................เนื่องไว้นิรันดร์สมัย ฯ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 18:26:46

ความคิดเห็นที่ 64 อารมณ์จากภาพ ~โคลงห้าพัฒนา~ หญิงหนึ่งนั้น...............ยังเหงา จับเจ่าเงา...................หม่นว้าง ยากบรรเทา.................เผาขื่น มองฟ้ากว้าง................พบหมอง ~โคลงสี่สุภาพ~ เธอเหมือนหมองโศกเศร้า.......งำเหงา ดังหนึ่งหทัยหลอนเหลา..........ซ่อนร้าว คืนวันจับเจ่าเมา.....................มนต์ทุกข์ จิตด่าว บ่ คิดก้าว...................เลี่ยงเวิ้งวางเผา ~กลบทตกกระทบ~ ตะวันหล่นเดินหลงดงเหงาล้น ตามองหม่นมองหมายค่อยค่อยไหม้ อาลัยคอยเริ่มครุ่นคิดถึงใคร รอนรอนไหววิเวกเสกเข้าวาง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 53 16:40:43

ความคิดเห็นที่ 65 อารมณ์จากภาพ ~โคลงห้าพัฒนา~ เย็นฉ่ำชื้น...........ฉ่ำฝน เย็นกมลวน.........ฉ่ำน้ำ เย็นอกคลุม.........ชุมชอุ่ม เย็นล้อย้ำ............พี่เอย เพลินเอย หยาดฟ้าหยด.......ย้อยเยือน ใจคลายสะเทือน...เคลื่อนร้อน ฝนไหลเบือน........เลือนหน่าย ดังคล้ายต้อน.........อวดเอม ~โคลงสี่สุภาพ~ ฝนเอยเหมือนขัด,ข้อง........หมดใจ ขาวม่านละอองสดใส..........ฉ่ำแท้ โปรยหยาดหยดใกล้ไกล......เย็นเยียบ เปาะแปะกระทบยินแล้.........อกคล้อยคลายขม ในอารมณ์ซ่อนร้อน..............หลายวัน นานเนิ่นจนแผลพัน..............ติดค้าง เริ่มหลุดหล่นบ่หัน................หวนห่วง เคืองทุกข์จมล่มล้าง.............หมดแล้วไฟหมอง ~กลบทโตเล่นหาง~ ละอองฝนหล่นไหลใส่ฉ่ำชื้น พาจิตชื่นหันคลายหน่ายวิถี เสียงเปาะแปะใกล้ไกลในคืนนี้ ดังดนตรีเพลินกล่อมล้อมห่วงใย เผลอเคลิ้มฟังนั่งฟังดังมนต์มัด ความเครียดจัดเลือนรางวางละลายไหม้ ราวเพลงฝนพาหม่นร่นถอยไป ง่วงรีบไล้เปลือกตามาพานอน.. จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 02:10:36

ความคิดเห็นที่ 66 เหมือนเหงาเยือน เหมือนเศร้าถึง ตาจึงเหงา น้ำทะเล       เห่ แสงเงา     เศร้าสวยหวาน คลื่นทะเล  คลื่นครวญ  รัญจวนมาน แต่แสงแรก  เบิกบาน  ใกล้ม่านตา แต่งจากภาพเลยครับ ญามี่ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 13:52:52

ความคิดเห็นที่ 67 อารมณ์จากภาพ ~กลบทกบเต้นสลักเพชร~ หนึ่งเสียงไหว ในสื่อหวัง นั่งสางว้าง ใจหลงทาง จางแหล่งทิศ จิตลืมเทียบ จับนัยงำ จำนับงม จมในเงียบ อยู่กับเลียบ เยียบกลแล้ง แย่งกล่าวล้อ จากคนหม่น จนเคลื่อนไหม้ ใจคิดมาก ยังหมายฝาก อยากเมียงใฝ่ ไยหม่นฝ่อ เจ็บทุกข์เคล้า เจ่าทุกค่ำ จำท่องคลอ อยู่กับพ้อ ย่อการพัก ยักกลุ้มพลัน ~โคลงห้าพัฒนา~ (แนวกลบทวัวพันหลัก) ดังประหนึ่งได้.............ยินเสียง เสียงที่เพียง...............เพรียกเร้า เร้าจิตเอียง.................ส่งมอบ มอบร้อนเศร้า..............อาบอวล อวลแต่งแต้ม...............เติมขม ขมคอยผสม................จิตแพ้ แพ้นัยคม...................ถมแทรก แทรกท้อแท้...............ทับจม โคลงสี่สุภาพ (แนวกลบทโตเล่นหาง) หลอนกับเสียงหนึ่งนั้น......นัยนอง หลายตื่นลืมตรึกตรอง.......ต่อต้าน เหมือนมองด่าวจมจอง......จิตเจ็บ คืนค่ำจำเจ็บกว้าน.............กอดร้าวราวผลาญ สารเสียงพาเปลี่ยวกว้าง......เกาะกุม จิตครุ่นแต่รอนรุม...............เร่งเศร้า ตลอดทางดั่งหลงหลุม........หลอนเจ็บ เกินป่ายกับรอยเฝ้า............ฝากรู้ทางดาย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 53 16:23:13

ความคิดเห็นที่ 68 อารมณ์จากภาพ ~โคลงสี่สุภาพ~ วันเวลาผ่านพ้น...............เวลา หมายปิดความศรัทธา.......ทุกครั้ง หัดจิตแกร่งรักษา.............มนต์โศก หยุดผ่าวคอยคิดตั้ง...........จิตรู้อดทน เวลาสอนผ่านด้วย.............เวลา สอนเผื่อความเมตตา..........บ่ สิ้น สอนจิตมั่นเจรจา...............ทำโง่ สอนร่ายงานหนึ่งชิ้น...........สิ่งนี้คือฝัน ~โคลงห้าพัฒนา~ ฝันหว่างรู้................เวลา ฝันเสน่หา................ร่วมห้อง ฝันโหยหา................ขณะหนึ่ง ฝันสร้างฟ้อง............จิตไหว ทุกสิ่งนั้น..................ฝันไป ทุกข์เพราะใจ.............อยู่สร้าง ทุกข์เพราะใคร............ประสงค์ตื่น ทุกข์ร้อนร้าง...............ฝากบาน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 21:44:34

ความคิดเห็นที่ 69 ~โคลงสองสุภาพ~ ในจิตของเด็กน้อย...บ่ รับความทุกข์ร้อย สิ่งล้อมแค่เพลิน เด็กสนุกในขื่นเศร้า....หากพ่อที่ยืนเฝ้า สั่นด้วยหทัยหมอง ~กลบทโคลงผวน  นางพญานาฏลีลา~ ครา-คอยใกล้ ไข้กร่อย...........ครองกุม น้ำ-ทุ่มหล้า ทาหลุม...............ท่วมล้น หมก-มุมร่อง หมองรุม............มัดเร่า เมารา หล้า-ลับ หลับล้า ค้น..............โลกแกล้งหรือไฉน ใคร-คร่ำหลอน ค่อนล้ำ...........เคืองแล ช้ำ-แผ่ด่าว ผ่าวแด..................แผ่วด้วย เจ็บ-แจปรับ จับแปร................จิตปร่า เหมือน-หน่วยมอง นองม้วย.....ปวดแท้ภาพเห็น ~ผังกลบท~ A xy xy     oo B xy xy      oo Axy xy      oo Ooooo     oooo เป็นกลบทที่บังคับต้องสร้างวรรคละ๒ เสียงเหมือน ในบาท๑และ๓ ต้องเน้นเสียงคำที่๑และ๒เหมือนกัน ดังตัวอย่าง ใคร-คร่ำ(ในผังแทนด้วยA) ส่วนบาทสอง ต้องใช้คำเสียงต่าง(ในผังแทนด้วย B) เช่น ช้ำ-แผ่ บาท๔ เป็นบาทอิสระแต่งได้ตามชอบ A คือตำแหน่งแทนพยัญชนะเสียงเหมือน B คือตำแหน่งแทนพยัญชนะเสียงต่าง Xy คือตำแหน่งต้องผวน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 13:45:26

ความคิดเห็นที่ 70 โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง เหงาแวะด้วย...........ดายเรียง ในแว่วเสียง..............สื่อว้า มีใครเมียง...............มองอยู่ ดึกนี้ฟ้า...................ฟาดใจ ในส่วนไข้.................ขังสุม ยังเหมือนชุม..............ชิดช้ำ จึ่งคอยคลุม................คลอเจ็บ แล้วบอกย้ำ................แย่นาน   ....ญามี่ โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทบุษบงแย้มผกา เหงาด้วยพัก..............อยู่ไกล เหงาด้วยใคร..............ห่างแล้ว เหงาทำไม.................กลัวหวั่น เหงาแพ้แผ้ว...............ผ่องใจ เหงาเพ้อเช่น..............ไม่เคย เหงาเกินเผย...............ใคร่ลี้ เหงาละเลย.................ความสุข เหงาช้ำชี้.....................จะตาย   ......Yu โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทธงนำริ้ว หน่ายหน่ายต้อง............หมดแรง รอนรอนแปลง..............เจ็บร้าว โศกโศกแจง.................ใครเจ็บ เศร้าเศร้าก้าว.................ไม่ไป เบื่อเบื่อคล้าย...............อ่อนแอ เครียดเครียดแผล..........ที่เรื้อ หม่นหม่นแล.................เราโง่ บ้าบ้าเชื้อ.....................กฏระทม   ....มิ้วจ้า โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทอักษรล้วนบังคับวรรคละ๓ อักษร เหงาหม่นไหม้.........หมองรอ วันคืนคลอ.............ครุ่นเน้น ดังตรมตอ.............ตามอยู่ ทางสายเส้น..........เสื่อมรอย ใจเปล่าปลื้ม..........เป็นแผล ยังเชือนแช............เช่นไร้ ใจหลงแล..............หลอนเงียบ พร้อมกรายใกล้......กลุ่มรอน  ....ปีศาจน้อยจอมซน โคลงห้าพัฒนาด้วย นกกางปีกแบบที่๑ จิตเศร้าจิต...............เจ็บใน เหงาช่ำไช...............ช่ำช้ำ อะไรหนออะไร.........เหงานัก เร้าร่อนล้ำ................ร่อนรอ ปวดร้าวปวด.............ทุกวัน เหงาพักพลัน............พักพร้อม ควันหมอกควัน..........ลอยไล่ ไห้ย่อมล้อม.............ย่อมเยือน   ....โหม่งฉ่าฉ่า โคลงห้าพัฒนาด้วย ควบ๒กลบทคือ กลบทนาคเกี่ยวกระหวัด&โตเล่นหาง เหงาย่างเข้า...........ขัดทรวง ทรวงขัดลวง..........ลอกคล้อย คล้อยลอกหวง.......ไห้ห่วง ห่วงไห้ห้อย.............ห่อรอน รอนห่อเศร้า............โศกหนาว หนาวโศกราว..........เริ่มไข้ ไข้เริ่มคราว.............เคลิ้มห่าง ห่างเคลิ้มได้............ด่าวดาย   ....ญามี่ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 13:49:59

ความคิดเห็นที่ 71 โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง บรรจุพร้อม..............เพียบรัก ด้วยใจสมัคร.............มุ่งให้ เพียงเพียรหัก............ห้ามใฝ่ ด้วยหวั่นไข้...............ขับขัง หวังผ่านเคลิ้ม.............คอยมนต์ ดังคอยฝน.................ฝากเอื้อ คิดคอยคน.................คอยห่วง พร้อมรู้เรื้อ.................เรื่องฝัน โคลงห้าพัฒนาควบ๒กลบทคือ กลบทบุษบงแย้มผกา+กลบทโตเล่นหาง ฝันฝากห้วง..................ห่วงหา ฝันนำพา......................เพิ่มซึ้ง ฝันช่วยลา....................ล้าเร่า ฝันก้นบึ้ง.....................บอกครวญ ฝันป่วนปลื้ม..................ปองเมียง ฝันลำเอียง.....................แอบน้าว ฝันฝากเสียง...................สรวลสนุก ฝันร้อยก้าว.....................ก่อเอม โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบนกกางปีกแบบที่๑ เขษมรักนั้น..........รักนาน พาเบิกบาน...........เบิกฟ้า หวานขับหวาน.......ไม่เบื่อ คล้ายเลื่อนล้า........เลื่อนเอือม เชื่อมซึ้งเชื่อม.........รักหมาย มักครุ่นกราย...........ครุ่นเฝ้า หลายฝากหลาย.......ฝันใฝ่ ล้วนรุ่มเร้า..............รุ่มเรียง 5555 บทนี้เริ่มเมื่อย(ง่วงด้วยฤทธิ์ยาคงออกแล้ว) มี่ เอารวมกำลัง3แล้วกันนะ พี่ๆทุกคน โคลงสี่แนวผสมด้วย กลบทกินนรเก็บบัว+โตเล่นหาง+วัวพันหลัก เบี่ยงฝากเบนฝากด้วย.......ดวงมาน มานนึกหมายนึกนาน.........เหนื่อยแท้ แท้หวังวักหวังวาน.............หวามวาบ วาบหนึ่งไหวหนึ่งแพ้..........เพิ่มร้อนรอคอย คอยแล้วคิดแล้วหัด...........หักหวง หวงหนึ่งโหยหนึ่งทรวง........ทรุดช้ำ ช้ำปรับหลักปรับลวง...........เลยไล่ ไล่คร่าหลอกคร่าล้ำ............ล่วงเข้ารังแก โคลง ๓ สุภาพ แลรักเหมือนหลงเมา.........เห็นเพียงเงา บ่แจ้ง มีแค่ฝันลมแล้ง................เพิ่มให้คิดถึง ฝากถึงความนัยหวัง............ตามกำลังที่พ้อ ฝากทั่วบนรอยท้อ..............เบื่อแล้วรักฝัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 17:32:23

ความคิดเห็นที่ 72 บทนี้เป็นบทแรกที่มี่นึกสนุกอยากลองนำ กลบทกลอนบางบท มาแปลงเป็นโคลงกลบท  หากทำให้ผู้หนึ่งผู้ใด อ่านแล้วเกิด อาการไม่สบายในความรู้สึกทั้งกายใจ มี่ก็กราบขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ไม่ได้คิดจะเขียนให้สะท้านโลกานะคะ แค่คิดลองดู เท่านั้น และยังไม่สามารถบรรจุความจริงลงได้ครบทั้งหมด เป็นการลองหัดเขียนเล่ายาวๆด้วยโคลงค่ะ สัญญาจะพยายามปรับปรุงตัวเอง มีส่วนไหนไม่ถูกต้องแนะนำได้นะคะ ~คราช่วยน้ำท่วม~ โตเล่นหาง ๑.ภาคใต้จีนจ่อมแล้ว.........แลนอง น้ำท่วมดุจมีคลอง..............ควบบ้าน สวนนาทั่วเมืองมอง............เหมือนราบ เห็น บ่ ชัดยากคว้าน...........คืบค้นต้นปลาย หลายทิศท่วมลึกเข้า..........ขอบถนน ชั่วครู่ลามแปรวน...............หว่างล้น แล้วหาย บ่ เจอตน.............ตรงแหล่ง ถนนถูกน้ำนองท้น............ทั่วแล้วลับลา กลบทงูกระหวัดหาง ครานั้นคน บ่ รู้.................อันตราย รู้ข่าวก็จมวาย..................วอดแล้ว ผู้คนวิ่งหนีตะกาย.............เกาะเหนี่ยว ทั่วนา อลหม่านอยู่ไม่แคล้ว.........คลาดพ้นน้ำไหล พัดคนไหลติดรั้ว...............อนาถใจ คลื่นซัดผู้คนไหว..............วูบล้อม รายทางพบคนใน..............หลุมบ่อ บ้างติดโคลนลอยพร้อม......คลื่นน้ำลงคลอง นกกางปีก แบบที่๑ สองใจสองจิตคว้าง............งงงัน ใจหนึ่งเสี่ยงหนึ่งหัน............เลี่ยงลี้ รอยวายวุ่นเกิดผัน..............เกิดถ่วง คิดยิ่งคิดย่อมชี้.................ช่วยเอื้อช่วยเข็ญ เห็นแบกลูกแบกทั้ง.............สิ่งของ เขาลื่นล้มลื่นมอง...............เมื่อยล้น รีบคิดรีบประคอง...............เคียงช่วย เอาเด็กนั่งลังด้น.................ร่วมดั้นขึ้นเขา อักษรล้วนแบบ ๒ เราเดินต่อเริ่มร้อน............รุ่มหลอน ปีนป่ายเร่งดงดอน............ด่วนด้วย หวังทันช่วยจวบจร............จากโศก ถึงที่แทบมอดม้วย...........เมื่อเศร้าเรียงรอ พอส่งคนเกาะใกล้..............กรายเขา คลื่นซัดซ้ำรุกเรา...............ร่วงแล้ ว่ายขึ้นฝั่งพอเพลา..............พลันพบ หญิงหนึ่งนั่งท้อแท้..............ทุกข์ไห้โหยหวน กลบทนาคเกี่ยวกระหวัด เธอครวญถึงลูกนั้น.............ห่างหาย หายห่างไม่เห็นกาย............อีกแล้ว แล้วอีกไม่นานดาย.............ดั่งหยุด หลุดเอย หยุดดั่งคราคลาดแคล้ว........บ่ ต้องทุกข์ทน ทนทุกข์หายด้วยว่า..............พบเห็น เห็นพบลูกจิตเย็น.................สงบได้ ได้สงบสุขตามเป็น...............อีกหนึ่ง พึงแล หนึ่งอีกอย่างคนให้...............สิ่งพร้อมหุงกิน กลบทเจ้าเซนเต้นต้ำบุด ถิ่นนี้ถี่เหนื่อยถ้อง...........น้ำถม ปีหนึ่งปรับนับปม.............หน่ายป้อง ขื่นกรายข่ายกลัดขม.......เกลื่อนเขต ติดยอกตามยามต้อง.......เยี่ยมเต้ายามตรม ขมยังขังอยู่ไข้...............ยามขัด มองเร่าเมารัดมัด............เรื่อไหม้ โหยพักหักพลันหัด..........พัดห่าง วางจัดวัดเจนไว้.............เจ็บเว้นจำไหว เมขลาโยนแก้ว ไปบ้านยายหนึ่งนั้น.........บ้านลับ บ้านลับหมดทางกลับ.......สู่พื้น สู่พื้น บ่ พ้นนับ...............นานยิ่ง นานยิ่งพบยายสะอื้น.......หลบเข้าเหย้าโพรง เหย้าโพรงอยู่ค่อนข้าง.......ลับลึก ลับลึกถึงเมื่อดึก...............มากแล้ มากแล้ต่างคนนึก.............หวนกลับ หวนกลับจึงเห็นแท้...........ท่านเศร้าอยู่ใน สิหติกำกาม ปลอบไปไกลก่อนรู้..........เหตุผล ยายนิ่งติงว่าคน...............ช่วยช้า ญาติหายป่ายปีนปน.........เพรียกพร่ำ กว่าพบสบหลานล้า..........อยู่ข้างในตอ รอชากว่าแพทย์ได้...........รักษา แล้วนัดผลัดวันมา.............อีกครั้ง ยายกลับจับหลานพา.........มาเยี่ยม จึงเลี่ยงเคียงอยู่รั้ง............จรดเช้าอีกวัน พวงแก้วกุดั่น วันกลับยากกลับแท้...........หนอเรา มองกลับ บ่ กลับเหลา.........วุ่นไว้ ทั้งชราเด็กกลับเหมา...........กลับหน่วง กลับเพราะกิจหลักให้..........กลับด้วยจำเป็น ขากลับเข็ญกลับล้อม..........เจ็บเข็ญ หนาวกลับสั่นกลับเย็น.........สลับกล้ำ กลับทรุดกลับร้อนเห็น........ทางยาก ฝนหล่นกลับพาย้ำ.............กลับไข้เจ็บคอ ครอบจักรวาฬ ถึงหอไข้ขึ้นยาก.................คาดถึง ผ้าแนบยังรำพึง..................ขาดผ้า กว่าหลับสนิทใจคะนึง..........เหนื่อยกว่า วายวุ่นและอ่อนล้า...............พร่ำเพ้อกระวนกระวาย กายร้อนด้วยพิษไข้...............รุมกาย ไข้พุ่งพาเดียวดาย.................จับไข้ เมื่อยตัวสั่นแทบตาย..............พาเมื่อย หนาวสั่นหลายวันใช้...............ห่มผ้ายังหนาว จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 15:08:48

ความคิดเห็นที่ 73 ชอบเจ้าครอบจักรวาล ยิ่งนานยิ่งชอบเจ้า ครอบจักรวาฬ ปราชญ์เชิญชวนช่วยชี้....................เชิงปราชญ์ เจ้าย่อมชาญศิลป์พิลาส....................เลิศเจ้า เยี่ยมยลย่ำยุรยาตร.......................เราเยี่ยม มองสิมองลึกเข้า.........................จุ่งใช้ใจมอง ข้าเห็นเจ้า แม้มิเห็นใบหน้าเจ้า แต่ข้าเห็นบทกวีของเจ้า จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน   ขอบคุณค่ะพี่แสง ที่มาแจมกับมี่ด้วย อิอิ ใจสงบย่อมรู้หลัก.........................ทางใจ จ้องจ่อย่อมพบไฟ.........................ส่องจ้อง จับจินต์แวะไปไหน.......................ที่จับ มองเอย ใจลึกนึกเข้าต้อง...........................ติดได้ด้วยใจ จากที่นี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9447895/W9447895.html#19 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 12:56:59