ความคิดเห็นที่ 1 รู้สึกเห็นใจนะและเข้าใจ ว่านี่คือพื้นที่ๆจะได้พิมพ์ได้เขียนภาษาไทยคุยกับเพื่อน คนไทยด้วยกัน มันคือความสุขที่ทำให้อยู่ได้เพราะตรงนี้ มาตลอดแต่เมื่อ เจอแบบนี้แล้วทำให้รู้สึกกดดันและอึดอัด ก็น่าสงสารที่ แทนที่จะสนุกกกับไม่มีความสุข ขอเป็นกำลังใจ ให้ คุณเทียนสี นะจ้ะ จากคุณ : แทนใจ(เธอ) (Saratun) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 06:03:58

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วน่ากลัวจังค่ะ โชคดีอย่างที่ไม่ได้อยู่ประเทศเดียวกัน เป็นกำลังใจให้น้องเทียนสีนะคะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 08:45:31

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านทุกตัวอักษรด้วยความเข้าใจ.. ในทุกความอัดอั้นและยุ่งยากใจของคุณเทียนสีค่ะ ความรัก...เป็นสิ่งดีที่มนุษย์หยิบยื่นให้กัน ความรัก...เป็นเหตุให้มนุษย์หยิบยื่นสิ่งดีให้กัน ไม่มีเหตุผลใดๆ...ที่ใคร..จะหยิบยื่น.. หรือแม้จะเป็นเหตุแห่งความทุกข์ใจให้ใครสักคน...โดยอ้าง..ความรัก.. ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : auntiesai เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 08:56:23

ความคิดเห็นที่ 4 เข้าใจคุณเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ผ่านเรื่องร้ายๆๆ ไปด้วยนะคะ จากคุณ : เหมันต์ใบไม้ผลิ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 09:57:29

ความคิดเห็นที่ 5   นั่งอ่านกระทู้นี้ตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ ไม่เคยได้เข้าไปในห้องถนนนักเขียนมาก่อนเลยค่ะ  แต่เมื่อได้อ่านวิธีการเขียนของคุณ จขกท แล้ว ก็สามารถทำให้รู้สึกได้ว่า วิธีการที่บรรยายออกมานั้น ดูสุภาพมากๆค่ะ ขออภัยที่ไม่เคยอ่านงานเขียนมาก่อนค่ะ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาอ่านในห้องถนนนักเขียน ปรกติอยู่ห้องอื่นค่ะ จำได้ว่าเคยได้อ่านเกี่ยวกับการตามล่ากันทางอินเตอร์เน็ตมาประมาณ 2 ครั้งค่ะ นานมากแล้ว คือตามล่ากันจนถึงชีวิต ตัวตนจริงๆเลย ในแนวความรักเช่นกันค่ะ และมีการปลอมตัว แฝงนามด้วยค่ะ จากนั้นก็มีการประกาศเป็นการตัดพ้อในกระทู้ค่ะ อ่านแล้วก็รู้สึกน่ากลัวค่ะ  แล้วได้มาอ่านอีกครั้งที่กระทู้นี้อีกค่ะ คือกำลังคิดว่า คงมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่จะชื่นชอบ ชื่นชม หรือมีความรู้สึกบางอย่างที่ดีมอบให้กัน จากการอ่าน และได้ทำความรู้จักกับผู้คนผ่านทางตัวอักษร ที่แสดงถึงความคิด และบุคคลิกออกมา   แต่ถ้ามากจนไม่สามารถกำหนดขอบเขตได้ ก็คงจะอึดอัดใจมาก ขอให้ผ่านและสามารถแก้ไขเหตุการณ์นี้ไปได้ด้วยดีค่ะ  และขอให้จบลงด้วยดีเช่นกันค่ะทั้งสองฝ่าย   เพราะได้ลองอ่านในกระทู้นี้แล้ว ก็เชื่อว่าอีกฝ่ายคงจะชื่นชอบคุณ จขกทพอสมควรค่ะ จากคุณ : athena_b เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 11:40:23

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาให้กำลังใจคุณเทียนค่ะ   อึดอัดแทนจัง ! จากคุณ : จุดตานิด เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 13:53:03

ความคิดเห็นที่ 7 โห...เข้าใจเลยค่ะว่าคุณเทียนสีจะรู้สึกยังไง เราอย่าไปต่อความยาวสาวความยืดกับเค้าเลยค่ะ ปลีกตัวออกมาได้ก๊ดีแล้ว จะได้ดีต่อสุขภาพจิตของเราเอง จากคุณ : Miss-Anonymous เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 16:50:29

ความคิดเห็นที่ 8 ชีวิตก็เป็นเช่นนี้เอง บางครั้งสิ่งที่ไม่คาดหวัง ก็กลายเป็นสิ่งที่สร้างความผิดหวัง ก็ต้องทำใจไปเรื่อย ๆ แล้วมันก็จะผ่านพ้นไปในที่สุด เหมือนสายน้ำ ลำธาร ไม่ไหลย้อนคืนที่เก่า เว้นแต่จะกลายเป็นเมฆฝนบนฟ้า จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:38:18

ความคิดเห็นที่ 9 เธอคนนั้นอาจจะอยู่ในช่วงตกต่ำที่สุดของชีวิตและไม่สามารถข้ามผ่านมันไปได้ พอมาได้รับมิตรภาพดี ๆ จากคุณ treansri ก็เลยรู้สึกปลาบปลื้มและมีกำลังใจขึ้นมา เสมือนว่าคุณเป็นแรงบันดาลใจของเธอ เป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวของเธอ อาจเป็นได้ว่าพอเวลาผ่านไปนานเข้าเธอก็เลยเกิดความรู้สึกยึดติดกับคุณอย่างแรงกล้า ไม่อยากจะเสียคุณไป อยากจะให้คุณผูกติดอยู่แต่กับเธอเท่านั้น เป็นของเธอคนเดียวเท่านั้น เห็นคุณ treansri บอกว่าเธอคนนั้นเคยเป็นคนหนึ่งในถนนนักเขียน บางทีตอนนี้เธอก็อาจจะกำลังอ่านกระทู้นี้อยู่ ดังนั้นขอฝากอะไรให้เธอคนนั้นหน่อยนะคะ ไม่แน่ เราอาจจะเป็นหนึ่งในคนที่เคยติดตามอ่านงานเขียนของเธอก็ได้ ในความเห็นส่วนตัวของเรานะคะ ตราบใดที่เราไม่สนว่าคนที่เรารักจะทุกข์หรือร้อนแค่ไหนและอย่างไร คิดแต่อยากจะให้เธอ/เขาคนนั้นอยู่กับเรา ความรู้สึกนั้นเรียกว่าความรักหรือ? ก็คงใช่ แต่ไม่ใช่รักเธอ/เขาหรอก นั่นเรียกว่า "รักตัวเอง" เสียมากกว่า คิดแต่ว่าถ้าเสียเธอ/เขาไปเราจะอยู่ยังไง จะทำยังไง แต่กลับไม่คิดถึงในส่วนความรู้สึกของเธอ/เขาเลย หรือถ้าคิดก็คิดน้อยมาก เรียกว่าให้น้ำหนักกับความรู้สึกของตัวเราเองมาก่อนเหนือสิ่งอื่นใด ถ้าเรารักเขาจริง เหตุใดจึงคิดถึงตัวเองมาก่อนคนที่เรารักล่ะคะ ถ้ารักเขาก็ต้องคิดถึงใจเขามาก่อนใจตัวเอง แม้เขาจะปรารถนาให้คุณถอยห่างจากชีวิตเขา ก็ทำตามความปรารถนาของเขาเถอะค่ะ แม้ตอนนี้จะสายเกินจะกู้ความรู้สึกที่เสียไปกลับคืนมาแล้ว แต่อย่างน้อยก็ยังได้พิสูจน์ตัวเองในนาทีสุดท้ายว่าคุณรักเขาจริง เป็นกำลังใจให้เธอคนนั้นและคุณ treansri ค่ะ :) จากคุณ : littlevalvie เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:53:41

ความคิดเห็นที่ 10  เป็นกำลังใจให้นะครับ ถ้าเป็นผม ผมคงเลิกเล่นพันทิปแน่ ๆ เลยอ่ะ หรือไม่ก็กลับมาสู่โหมดอ่านอย่างเดียว ไม่เมนต์ ไม่โพสต์ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 19:05:52

ความคิดเห็นที่ 11 สู้ๆๆๆ ค่ะ แต่หนูแอบกลัว แฮะๆ จากคุณ : Tyra เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 19:20:49

ความคิดเห็นที่ 12 แม้ไม่ค่อยรู้จักใครในห้องนี้ แต่ก็เข้ามาแอบอ่านบ่อยๆ ยังไงขอให้คุณ teansri และคุณคนนั้น หาทางออกให้ได้ ให้เรื่องราวจบลงด้วยดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 19:51:52 จากคุณ : Blue Sky in My Heart เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 19:51:34

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่ใช่ขาประจำห้องนี้ เลยไม่ทราบอะไรเท่าไหร่ แต่ให้กำลังใจและขอให้ทุกอย่างลงเอยด้วยดีค่ะ จากคุณ : ปลาทองติดปีก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 21:03:46

ความคิดเห็นที่ 14   เข้ามาอ่านจ้ะ....ยิ่งอ่านยิ่งน่ากลัวจังเลย เข้าใจและเป็นกำลังใจให้นะคะ.....แล้วทุกสิ่งจะผ่านพ้นไป จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 21:12:52

ความคิดเห็นที่ 15 อึ้งค่ะ เพราะเคยเจอมาเหมือนกันเมื่อครึ่งปีก่อน และคนๆนั้นก็ยังวนเวียนอยู่ในนี้ให้หนาวใจเล่นอยู่ อ๊ากซ์ .....แต่จะว่าหนักกว่านี้อีกค่ะ เพราะอยู่เมืองไทยด้วยกัน โดนโทรจิกจนจิตตกไปหลายเดือนเลย และยังมีเรื่องอื่นมาแทรกอีกด้วย ดีที่ได้พี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ในนี้ช่วยเอาไว้ ตอนนี้เลยเงียบๆเลี่ยงๆกันไป มนหยุดลงงานเขียนไปหลายเดือนเหมือนกันเลยค่ะ มาให้กำลังค่ะ จากคุณ : Setakan เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:20:07

ความคิดเห็นที่ 16 ไปค้นข้อมูลจากที่เคยไปอบรมเรื่อง online stalker มาค่ะ แปลเอามาโพสต์ให้อ่านกันคร่าวๆ เผื่อจะมีประโยชน์บ้างนะคะ แรกเลยรูปแบบที่น้องเทียนสีเจอนี่ตรงรูปแบบของ stalker เป๊ะเลย คือ stalker จะเริ่มจากแสดงภาพภายนอกว่าเป็นคนดี น่าคบหา เป็นมิตร และรับฟังเวลาที่ปรึกษาปัญหาของเราเอง ลักษณะนี้จะเปลี่ยนไปเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เขาจะเริ่มแสดงออกว่าต้องการเวลาจากเรามากขึ้น เวลาที่เราว่ากำลังยุ่ง เขาจะงอนหรือทำให้เรารู้สึกเหมือนเราทำร้ายจิตใจเขา บางครั้งแสดงออกว่าหวงเรา นั่นเพราะเขาเริ่มรู้สึกว่าอาจคอนโทรลเราไม่ได้อีก เขาจะเรียกร้องให้เราให้เวลาเขามากขึ้นเรื่อยๆ จะคาดหวังว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ เราจะต้องอยู่ที่นั่นเสมอ เขาจะแสดงอาการไม่พอใจถ้าไม่ได้อย่างใจ คนส่วนใหญ่จะเริ่มรู้สึกแล้วตอนนี้ว่านี่ไม่ปกติ แต่ stalker จะทำให้เรารู้สึกผิดที่ทำให้เขาหมดความสุข ผิดที่ทำร้ายจิตใจเขา ที่ทำให้เขาผิดหวัง ความผิดทุกอย่างจะถูกย้ายมาลงที่เราหมด (ตรงนี้เป็นสัญญาณชัดเจนแล้วว่าเรากำลังถูก stalk ค่ะ คือเมื่อใครก็ตามทำให้เรารู้สึกว่าเป็นความผิดของเราเองทั้งหมด คนนั้นกำลัง stalk เราค่ะ) แล้วเมื่อเขารู้สึกว่าคอนโทรลเราได้แล้ว เขาก็จะทดสอบเราบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาของ stalker เป็นปัญหาทางจิต คือเขารู้สึกว่าตัวเองคอนโทรลความเป็นไปในชีวิตของตัวเองไม่ได้ เขาก็เลยมาทำกับคนอื่น มาเอาคนอื่นเป็นเหยื่อให้ตัวคอนโทรล ง่ายๆ คือ stalker คือพวก control freak (ภาษาไทยว่าไงก็ไม่ทราบ โทษที) ต่อค่ะ--- จนในที่สุดเราก็จะถึงขั้นทนไม่ได้แล้วเริ่มต้าน พอถึงจุดนั้นวิธีการของเขาก็จะเปลี่ยนสลับกันระหว่างกล่าวโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเรา นั่นคือการข่มขู่ กับแสดงให้เราเห็นเป็นระยะว่าเราทำร้ายจิตใจเขาอย่างไร นั่นคือการ manipulate (ไม่ทราบภาษาไทยอีก) ทางที่ดีที่สุดถ้าทำได้คือเมื่อมาถึงขั้นที่เขาทำให้เรารู้สึกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเราเมื่อไหร่ก็ให้เข้าใจว่าเรากำลังถูก stalk ก็ตัดการติดต่อทุกทางทันที เพราะการ communicate online นี่มันแค่นั้นเอง ปิดคอมพิวเตอร์เสียก็จบ พูดเหมือนง่ายนะคะ แต่จริงๆ คงยาก จิตวิทยาของ stalker คือเขาจะได้ความพึงพอใจเวลาที่ทำให้เรารู้สึกผิด พึงพอใจที่ทำให้เราโกรธได้ เวลาที่เราพยายามตัดการติดต่อ อย่างเช่นเปลี่ยนอีเมล หรือเปลี่ยน screenname เขาจะโกรธในทีแรก แต่พอค้นหาตัวเราเจอ อย่างเจออีเมลใหม่ของเรา หรือรู้ screenname ใหม่ของเรา เขาจะได้ความพึงพอใจตรงนั้น กรณีอีเมลหรือการติดต่อออนไลน์ คนอบรมแนะนำว่าอย่างเปลี่ยนอะไร เขาส่งอีเมลก็เปิดอ่าน ให้เขารู้ว่าเราอ่าน แต่อย่าตอบ โพสต์ข้อความอะไรที่ไหนแล้วเห็นเขาอ่านร่วมกับคนอื่นๆ ตอบแต่คนอื่นแล้วละเลยเขาเสีย คือให้เขารู้ตัวว่าเขาทำอะไรเราไม่ได้และเราก็ไม่สนใจเขาอีกต่อไป ถ้าเป็น instant message เขาส่งข้อความมาเราก็ลบเสีย แต่ไม่ตอบ ส่งมาอีกก็ลบอีก ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ให้เขาเห็นว่าเขาคอนโทรลเราไม่ได้อีกแล้ว อีกทางของอีเมลในกรณีที่รับอีเมลที่เขากระหน่ำส่งมาไม่ไหว ก็คือบล็อกเมลของเขาด้วยวิธีการที่บอกให้เขารู้ว่าเราบล็อกอีเมลเขา คือบาง email application เวลาบล็อกอีเมลแอดเดรสไหน เวลาที่ใครคนนั้นพยายามส่งอีเมลมาถึงเรามันจะมีข้อความบอกเขาว่าอีเมลนี้ถูกบล็อกไปแล้ว (อีเมลของมหาวิทยาลัยที่ทำงานทำได้อย่างนี้ค่ะ ของที่อื่นเป็นไงก็ไม่ทราบนะคะ) อย่างหนึ่งที่ไม่ควรทำคืออย่าไปขู่เขาว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่มีประโยชน์เพราะเขารู้ว่าเราจะไม่ทำจริง เขาอาจสัญญาว่าจะทำตัวดีขึ้น จะไม่ทำแบบนั้นแบบนี้แล้ว แล้วในไม่ช้าทุกอย่างก็จะย้อนรอยกลับเป็นเหมือนเดิมอีก จะกลายเป็นวงจรที่ไม่มีวันจบสิ้น เพราะฉะนั้นไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปเสียเวลาขู่ จะทำอะไรให้ทำไปเลยโดยไม่ต้องบอกเขาล่วงหน้า -------------------------------------------------------------------- แปลแบบกะพร่องกะแพร่งนะคะเพราะไม่ถนัดการแปล แหะๆ อยากบอกว่าเรื่องของ online stalking เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นทุกวันเพราะเทคโนโลยีเอื้อนี่แหละค่ะ ทำงานมหาวิทยาลัยยังต้องอบรมเรื่องนี้เพื่อช่วยนักศึกษาในกรณีที่เจอเรื่องแบบนี้แล้วมาปรึกษาเลยค่ะ เรื่องของเรื่องคือเข้าใจจิตวิทยาของ stalker ว่าจุดมุ่งหมายใหญ่คือเขาต้องการความรู้สึกที่ว่าเขาคอนโทรลคนๆ หนึ่งได้นี่แหละค่ะ เมื่อเขาคิดว่าเขาควบคุมเราได้ เราก็ต้องแก้ด้วยการอย่าเสียการควบคุมสถานการณัด้วยการเล่นไปตามบทของเขาค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 23:24:46 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:38:18

ความคิดเห็นที่ 17 อู้งานมาคุยด้วยค่ะ ไม่ได้ติดตามอ่านกระทู้ในถนนฯ มาพักใหญ่ แต่พอเดาได้ว่าอะไรเป็นอะไร เข้าใจความอึดอัดขัดข้อง กลัว ระแวง ไม่สบายใจของคุณเทียนสีนะคะ คนเราทุกคนต้องการพื้นที่ส่วนตัว และสิทธิในการตัดสินใจด้วยตัวเองทั้งนั้น ไม่ชอบให้ใครมาตาม มาสนใจเรา แสดงความเป็นเจ้าของเราโดยที่เราไม่เต็มใจ ในอีกด้านหนึ่ง เราต้องเข้าใจว่า ผู้คนหลากหลายที่อยู่บนโลกไซเบอร์นี้ ต่างมีเหตุผลในการเดินทางเข้ามาสู่โลกใบนี้ ซึ่งเหตุผลหนึ่ง คือ ความเหงา ความเหงา ไม่ว่าจะเกิดโดยที่เขารู้ตัวหรือไม่ก็ตาม ทำให้เขาต้องการเพื่อน ต้องการคำแนะนำ หรืออย่างน้อยที่สุด คนที่ให้กำลังใจเขา ไม่พูดทับถมเขา บางครั้ง คนที่ไม่รู้จักตัวจริงของเขาเลย คือ คนที่ให้สิ่งที่เขาต้องการ สนองความรู้สึกของเขาได้ดียิ่งกว่าคนที่รู้ตื้นลึกหนาบาง และแนะนำตามตรงอีก คนไหนที่พูดดีด้วย หรือพูดในสิ่งที่ตรงกับใจของเขายิ่งกว่าคนอื่น ๆ ก็เป็นธรรมดาที่เขาจะรู้สึกประทับใจ อยากรู้จัก อยากเป็นเพื่อนด้วย บอกตรงนี้ไว้ก่อนเพื่อให้คุณเทียนสีสบายใจว่า ไม่ได้ตัดสินใจผิดที่คุยกับเขาดี ๆ หากคนที่ต้องการกำลังใจเพื่อที่จะได้เดินต่อต้องการเท่านั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่บางคนที่อาจจะขาดความมั่นคงทางจิตใจอยู่ค่อนข้างมาก การได้รับกำลังใจแบบนี้ก็เหมือนคนจะจมน้ำคว้า่ท่อนไม้ได้นั่นแหละค่ะ อยากจะจับ จะยึดไว้ให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ในอารามและอารมณ์นั้น ก็ไม่ได้นึกว่า ท่อนไว้ที่ตัวเองยึดไว้จะทานน้ำหนักตัวของตัวเองไว้ได้หรือเปล่า ในทางการแพทย์ ก็เคยมีเคสทำนองนี้บ่อย ๆ เหมือนกัน และเชื่อว่าคุณเทียนสีคงเคยได้ยินเรื่อง Therapeutic relationship มาแล้ว การแสดงออกของคนที่พยายามจะจับยึดเราเอาไว้เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจ มีหลายระดับ และในระดับที่ดูจะแย่หน่อยก็คือ การติดตามสะกดรอย ติดตามความเป็นไป อยากรู้เรื่องราวของเรา จนรุกล้ำความเป็นส่วนตัว อย่างที่เรียกว่า stalking ไม่ว่าจะเป็นโลกความเป็นจริงหรือโลกออนไลน์ก็ตาม ไม่ว่า stalker จะทำกับเราด้วยวิธีการอย่างไร หรือด้วยพฤติกรรมอย่างที่ คุณกุลธิดาได้แปลและอธิบายไว้ในข้างต้น เช่น ทำให้เราโกรธ ทำให้เรารู้สึกผิด ในแง่หนึ่ง การกระทำที่ดูจะเป็นการควบคุมชีวิตเราแทนชีวิตตัวเอง แต่สมมุติว่า เขาไม่คิดอย่างนั้น จุดร่วมของการกระทำทั้งหมดของเขา ก็มีวัตถุประสงค์หลักเดียวกัน คือ การเรียกร้องความสนใจจากคนที่เขาสนใจ ตัวเองไม่อยากให้คุณเทียนสีมองตัวเองในฐานะของเหยื่อที่ถูกล่า เพราะการมองตัวเองเป็นเบี้ยล่าง หากเป็นกรณีของการ stalk เพื่อควบคุมชีวิต ก็ยิ่งทำให้คนที่คอยติดตามคุณเทียนสีรู้สึกว่า ตัวเองทำสำเร็จแล้ว เกิดความพึงพอใจที่สามารถควบคุมให้คุณเทียนสีเป็นลูกไก่ในกำมือได้ หรือหากเป็นกรณีที่อีกฝ่ายต้องการเรียกร้องความสนใจจากคุณเทียนสีเท่านั้น ก็อาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกได้ว่าตัวเองมีแต้มต่อ และอาจเรียกร้องได้อีกเรื่อย ๆ ท้ายที่สุดแล้ว คุณเทียนสีเองก็จะเสียสุขภาพจิตไปซะเอง ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็ง ก็อาจเผลอเล่นไปตามเกมของเขา แล้วก็มาโกรธตัวเองอีกว่า ทำไมถึงทำแบบนี้ ทั้ง ๆ ที่รู้ทั้งรู้อยู่ว่า ควรทำอย่างไร และรู้สึกแย่ลงอีกเรื่อย ๆ แล้วก็จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าจนหาข้อยุติไม่ได้ และอาจตัดสินใจผิดพลาดไป เช่น ถามอีกฝ่ายว่า 'แล้วจะให้ทำยังไงถึงจะจบ' ซึ่งการถามคำถามอย่างนี้ เรายิ่งไม่ใช่ฝ่ายได้เปรียบ แต่เป็นเขาที่สามารถ ยื่นข้อเสนออะไรมาก็ได้และเราอาจเสียเปรียบ หากเราเผลอตกลง เพื่อให้เรื่องที่เรารู้สึกอึดอัดจนทนไม่ไหวนี้จบ ๆ ลงไปซะที เขาก็ชนะเท่านั้นเอง หากลองคิดใหม่ว่า สิ่งที่คุณเทียนสีเป็นอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่เหยื่อ ไม่ใช่คนถูกล่า แต่เป็น 'ที่พึ่ง' ที่เขานึกถึงและพยายามจับยึดเอาไว้ เพราะคุณมีค่าสำหรับเขา ถ้าคิดอย่างนี้ คุณเทียนสีก็จะไม่อยู่ในฐานะเบี้ยล่าง หรือเหยื่อ การไม่ได้อยู่ในฐานะเบี้ยล่าง ก็ย่อมมีสิทธิในการต่อรองและปฏิเสธเขา ตัวเองคิดว่า คุณเทียนสีมีสิทธิเต็มที่ในการรักษาความเป็นส่วนตัวของตัวเอง สามารถต่อรองกับเขาได้ และสามารถดำเนินการใด ๆ ก็ได้ที่จะยับยั้งหรือยุติ การกระทำที่เป็นการคุกคามเสรีภาพ ความสงบสุขของคุณเทียนสีได้เสมอค่ะ การจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้น ส่วนตัวมองว่า คงต้องเริ่มจากการจัดการกับ ปัจจัยภายในอย่างจิตใจของตัวเองก่อน ถ้าสงบใจได้แล้ว ก็จะมองปัญหาชัดขึ้น เช่น หากเกิดความอึดอัด เพราะข้อความของเขา ข้อความของเขาคือต้นเหตุ ก็ต้องจัดการกับต้นเหตุคือเลิกอ่าน หรือบล็อกเมล์นั้นเสียจะได้ไม่ต้องอ่าน แต่ถ้ารู้ึสึกว่า อดไม่ได้ที่จะต้องอ่าน เพราะกลัวว่าเขาจะไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน ก็คงต้องพยายามไม่เอาเขามาเป็นอารมณ์ ไม่ตอบโต้กับเขาซ้ำไปมา แต่จัดการทุกอย่างให้เด็ดขาด ให้จบไปในคราวเดียว อย่างที่คุณกุลธิดาแนะ ทำใจให้ดี ๆ ไว้ ให้กำลังใจตัวเองเยอะ ๆ และจัดการปัญหาได้เรียบร้อยนะคะ :) ------------------------------------------ ลองแปลบางคำเพิ่มเติมจากที่คุณกุลธิดาใจดีแปลมาให้อ่านเป็นความรู้นะคะ "control freak" คือ บุคคลที่ชอบเข้าไปควบคุมสิ่งรอบตัว ผู้คน สถานการณ์ ให้เป็นไปตามที่ตัวเองคิดหรือต้องการด้วยพฤติกรรมที่เกินพอดี และจัดว่าเป็นปัญหาทางจิตอย่างหนึ่งค่ะ (ตัวอย่างที่ชัด ๆ ของพฤติกรรมนี้ คือ คุณดารารุ่ง จากเรือนซ่อนรัก ^ ^") "manipulate" มีความหมายว่า เข้าควบคุม จัดการให้เป็นไปตามแผน หรือเข้าไปชักใย หรือเชิดหุ่นให้เล่นไปตามบท แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 01:15:31 จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:58:51

ความคิดเห็นที่ 18 ขยายความคุณ  กุลธิดา (kdunagin สำหรับการ block บุคคลไม่พึงปรารถนา หรือ บุคคลไม่พึงประสงค์ ประเภทฟรี email เช่น Google Yahoo ง่าย ๆ ก็ตามภาพตัวอย่าง ก็จะไปปรากฏอยู่ในกล่อง spam mail หรือเมล์ขยะที่ไม่ต้องการอีกเลย จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:15:53

ความคิดเห็นที่ 19 ส่วนถ้าเป็น Hotmail จะมีวิธีการจัดการสองแบบ คือ ฉีดยาอย่างแรง กับ รายงานว่าเป็นพวกเมล์ขยะ ตามภาพตัวอย่างครับ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:18:00

ความคิดเห็นที่ 20 Phishing (ฟิชชิ่ง) คือ การกระทำที่หลอกให้เข้าไปในเว็บไซต์ ที่ปลอมแปลงเป็น เว็บไซต์ชื่อดัง และเป็นที่รู้จักและน่าเชื่อถือ โดยใช้อีเมลที่มีลักษณะเหมือนกับอีเมลของจริง มาจากเว็บไซต์จริง โดยใช้เทคนิคการหลอกลวง เช่น การใช้โลโก้จริงของบริษัทเหล่านั้น วัตถุประสงค์ของการทำฟิชชิ่ง เพื่อขโมยข้อมูลส่วนบุคคลต่าง ๆ ของผู้ใช้ ตัวอย่างเช่น หมายเลขบัตรเครดิต รหัสผ่าน ข้อมูลบัญชีธนาคาร หรือข้อมูลอื่นๆ Scam คือ อีเมลที่หลอกลวงผู้รับให้เข้าใจว่าอีเมลนั้น ส่งมาจากแหล่งที่น่าเชื่อถือ เพื่อให้ผู้รับเชื่อถือและให้ข้อมูลตาม การร้องขอในอีเมล โดยปกติ Scam อีเมลนั้นจะมาคู่กับการทำ Phishing ระบบอีเมลที่ใช้บริการถ้ามีอ็อปชัน "Report phishing scam" และได้รับอีเมลที่ต้องส่งสัยว่าเป็นอีเมลหลอกลวง ให้ท่านทำการแจ้งให้ผู้ให้บริการทราบ Click ช่อง Mark as Phishing scam จำไว้ว่าอย่าตอบกลับหรือตอบโต้อีเมลประเภทนี้ เพราะเท่ากับเป็นการยืนยันจากเจ้าของเองว่า เมล์นี้มีตัวตน มีผู้รับจริง คราวนี้ก็จะมี mail ตามมาอีกเหมือนสายฝน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:36:34

ความคิดเห็นที่ 21 ** ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาแสดงความคิดเห็นนะคะ อันดับแรกเลยนะคะ เทียนสีไม่อยากให้ใครหรือเธอคนนั้นเข้าใจผิดว่ากระทู้นี้ ตั้งขึ้นมาเพื่อการทำร้ายใคร แต่อยากให้คิดว่า เป็นประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง หาแนวทางในการใช้ชีวิตในโลกไซเบอร์อย่างมีความสุขและปลอดภัยค่ะ ถ้าพูดกันตามจริงแล้ว กรณีของเทียนสี  ก็ไม่ถือว่า จะไม่ปลอดภัยนะคะ  อย่างที่พี่ไก่ กุลธิดา ว่าไว้คือ เราอยู่กันคนละประเทศ ถึงใครจะมีความสามารถเอาเลขไอพี มาเสิร์ช หาที่อยู่ แต่มันก็ไม่ได้ตรงตัวเสียทีเดียวค่ะ  ฉะนั้นเรื่องการเผชิญหน้ากันคงเป็นไปได้ยากมากค่ะ  และเธอเองก็ไม่มีเบอร์โทรศัพท์ ของเทียนสีด้วยค่ะ แม้เธอจะพูดทำนองว่า เทียนสีเงียบ ไม่ตอบ ไม่สื่อสาร ทำให้เธอทรมาน หากมีเบอร์โทรศัพท์ เธอคงติดต่อกลับมาแล้วแน่ๆ สารภาพตามจริงว่า ที่นำเอามาเล่าตรงนี้ เพราะความอึดอัด (มากๆ) จริงๆค่ะ  เพราะพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว มีเพื่อนเคยบอกให้เอาหูไปนาเอาตาไปไร่เสีย  แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ อาจจะเป็นเพราะข้อความด้านสุขภาพของเธอบางอย่าง ที่ทำให้ตัวเองรู้สึกว่า ทำอะไรไม่ค่อยสะดวกค่ะ  ทั้งที่ในบทบาทของ คนชื่อ teansri  ตรงนี้ ไม่ใช่พยาบาลที่ทำงานด้านจิตวิทยา อย่างชีวิตจริง   มาอยู่ตรงนี้ เพราะต้องการหลบโลกของคนไข้จากที่ทำงาน  หากแต่ก็ต้องเจออะไรคล้ายๆกันอีก มั่นใจว่า เธอคนนั้น ต้องมาอ่านแน่นอน และอาจจะเสียใจกับกระทู้นี้ แต่ถ้ายังเก็บหลังไมค์ ของเทียนสี ที่เคยเตือน เคยบอก นับครั้งไม่ถ้วนเรื่องการล้ำเส้น  และก็รวมทั้งความพยายามอย่างมากที่จะช่วยเธอให้กลับมาสู่ภาวะปกติ ไม่ว่าจะชวนคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ  หลีกเลี่ยงการคุยเรื่องทำนองนั้น แล้วล่ะก็  เธอคงจะเข้าใจบ้าง  อันที่จริง แทบทุกครั้งที่เธอหลังไมค์มาก็ยอมรับว่าทำผิดกับเทียนสี และจะไม่ทำอีก  แต่ก็ ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย...จริงๆ ฝากบอกเธอคนนั้นตรงนี้อีกครั้งนะคะ ว่า แม้ว่าจะเสียใจผิดหวัง เจ็บปวดกับกระทู้นี้  แต่อย่าคิดทำอะไรร้ายๆกับชีวิตของคุณเองนะคะ  ชีวิตคุณ คุณต้องรักให้มากๆค่ะ คุณแทนใจฯ ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ ก็ยอมรับนะคะว่า ห้องถนนนักเขียนมีอิทธิพลด้านจิตใจมากค่ะ ถ้าไม่มีตรงนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะหาเวบบอร์ดที่ไหน ที่มากด้วยคุณภาพและมิตรภาพอย่างนี้ค่ะ พี่ไก่ กุลธิดา ใช่ค่ะ คิดว่าโชคดี ที่อยู่กันไกล  แต่คิดเอาเองนะคะ ว่าแม้จะอยู่เมืองไทยเหมือนกัน เธอคนนั้น ก็คงไม่คิดร้ายถึงขนาดตามล่าตัวเป็นๆหรอกนะคะ   เทียนสีเข้าใจนะคะ ว่า เธอคงรู้ว่า เทียนสีทำงานด้านนี้ แล้วหากตัวเค้าเองไม่สบายจริงๆอย่างที่บอกมา ก็คงอยากมีที่พึ่งพาทางใจ อย่างที่คุณปิยะรักษ์บอกค่ะ  อันที่จริงก็เข้าใจตรงจุดนี้นะคะ  และได้พยายามทำหน้าที่ของตัวเอง ในฐานะพยาบาลนอกรั้ว โรงพยาบาลอย่างเต็มที่แล้วค่ะ ขอบคุณบทความแปล เรื่อง Stalkerด้วยนะคะ นับว่าเป็นประโยชน์ ให้เทียนสีและผู้อ่านท่านอื่นๆได้ทราบด้วยค่ะ ป้าทราย ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำแนะนำทุกครั้งและรับฟังทุกอย่าง ด้วยความอดทนมาตลอด ถ้าไม่ได้ป้าทรายและพี่ๆเพื่อนๆอีกสองสามท่าน เทียนสีคงรู้สึกย่ำแย่ไปกว่านี้ค่ะ  ทั้งเรื่อง การตามล่าในชีวิตการทำงานจริงจากคนไข้จริงๆ และ ในโลกไซเบอร์ค่ะ คุณเหมันต์ใบไม้ผลิ  ขอบคุณนะคะ ที่เข้าใจ และกำลังใจด้วยค่ะ คุณ athena_b ขอบคุณที่ตั้งใจอ่านจนจบค่ะ  ไม่ว่าตรงนี้ หรือ ทางหลังไมค์ กับเธอคนนั้น เทียนสีก็พยายามเขียนให้ สุภาพและไม่รุนแรงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ เพราะนึกถึงใจเขาใจเราด้วยค่ะ  จะว่าไปงานเขียนของเทียนสีในห้องถนนนักเขียน ก็ไม่ได้มีสาระ อะไร หรือน่าชื่นชมหรอกค่ะ  แต่เพราะอะไรก็ไม่ทราบหรอกนะคะ  เรื่องราวมันถึงได้กลายเป็นแบบนี้  บางครั้งนะคะ..พยายามเข้าใจว่า เธออาจจะไม่ได้ตั้งใจ และทำไปเพราะความต้องการด้านจิตใจเท่านั้น โดยไม่ทันได้คิดว่า การกระทำของตัวเองจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอย่างไรบ้างค่ะ พี่นิด  ขอบคุณมากๆค่ะ ที่เข้าใจและเป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณ Miss-Anonymous เคยคิดเหมือนที่คุณบอกนะคะ หลายรอบแล้วคือการเงียบๆไป ไม่สนใจ ไม่ต่อความยาวสาวความยืด  แต่มันก็มีปัจจัยมาเกี่ยวข้อง ที่ทำให้เทียนสี พยายามใช้วิธีการอื่นๆแก้ปัญหา แต่เท่าที่ดู ไม่ค่อยสำเร็จเท่าไหร่นักนะคะ   คุณ ravio  ก็หวังว่าทุกๆอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ ทั้งในส่วนของตัวเองและอีกฝ่ายด้วยค่ะ คุณ littlevalvie    เทียนสีก็พยายามทำความเข้าใจนะคะ ว่าเธออาจจะอยู่ในช่วงเวลาที่ลำบากของชีวิต ทั้งความเจ็บป่วยทางร่างกายและจิตใจ เพราะเหตุนี้ล่ะค่ะ ถึงไม่ทำอะไรที่รุนแรงลงไป  อย่างมากสุดก็เงียบ หรือ หากจำเป็นต้องตอบหลังไมค์ ก็พยายามให้ดูเป็นกลางๆ มากที่สุด จำได้ว่า รุนแรงที่สุดก็คงพูดแค่ว่า  รับไม่ได้  ทนไม่ได้  อย่าทำอย่างนั้น อย่างนี้อีก ซึ่งเธอเองก้รับรู้มาตลอด ค่ะ  ข้อที่ยากมากๆคือ แนวคิดที่รุนแรงด้านลบของเธอค่ะ อย่างไรก็ช่วยไม่ได้ค่ะ ทั้งที่พยายามช่วยเธอแล้วนะคะ คุณโก้  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ  เทียนสีก็ไม่ค่อยเขียนอะไรมากนะคะ ช่วงหลังๆ อยากอยู่เงียบๆ มากกว่า เพราะหากเขียน เม้นต์ อะไรลงไปแล้วทำให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดว่า สื่อสารถึงเธอ  ก็ไม่อยากทำค่ะ  อย่างเช่นเขียนกลอนเศร้าๆ มาสัก 1 กระทู้ เธอก็คิดว่า เทียนสีคงสื่อสารอะไรให้เธอทราบ มันลำบากใจค่ะ  และคุณโก้เองก็รู้สไตล์การเขียนของเทียนสี ว่าออกมาโทนแนวๆนั้น ทั้งๆที่จริงๆมันไม่มีอะไรเลย  แค่เอกลักษณ์ ในงานเขียนแค่นั้นเองค่ะ คุณ Tyra  ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ  ไม่ต้องกลัวนะคะ ข้างล่าง คุณปิยะรักษ์ และ พี่กุลธิดา ก็ เขียนวิธีการควบคุม พวก stalker  ไว้ให้นำไปใช้ได้ค่ะ คุณ Blue Sky in My Heart  ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจอีกท่าน  เทียนสีก็หวังว่า เธอและเทียนสี คงมีทางออก ทางเดินเป็นของตัวเองแน่ๆค่ะ  ไม่จำเป็นต้องเกลียด ต้องแค้นกันเพราะเรื่องแบบนี้  เพราะอย่างน้อย เราก็ " คน" เหมือนกันค่ะ คุณ ปลาทองติดปีก  ขอบคุณมากนะคะ  สำหรับกำลังใจค่ะ คุณกาปอมซ่า  จริงๆไม่น่ากลัวหรอกนะคะ ถ้ามีวิธีการป้องกันดีๆ  แต่น่าอึดอัด น่าลำบากใจ  มากกว่าค่ะ เรื่องอันตรายถึงชีวิต คิดว่า ไม่น่าจะเกิดสำหรับกรณีของเทียนสีค่ะ คุณมนฯ  อย่างน้อยก็มีคุณมนฯอีกหนึ่งคนที่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกจริงๆตรงนี้  เพราะหากคุณมนฯเจอมาแล้ว เทียนสีคิดว่า คงเข้าใจซึ้งดีกว่า มันอึดอัด มันลำบากใจ มันขาดความเป็นส่วนตัวมากแค่ไหน  เทียนสีก็ได้เพื่อนๆช่วยเหมือนกันค่ะ  ไม่อย่างนั้น ก็รู้สึกแย่มากๆ ทั้งๆที่ตัวเองก็ทำงานด้านนี้นะคะ แต่เวลาจริงๆ ก็รู้สึกเหนื่อยล้ามากเหมือนกันค่ะ พี่ไก่ (อีกรอบนะคะ)  พูดถึงการบล็อคอีเมล์นะคะ จริงๆไม่อยากทำเพราะว่า  ส่วนหนึ่งที่เคยคิดไว้คือ หากเทียนสีไม่ปล่อยให้เธอไประบายทางนั้น ความรู้สึกกดดันจะไปลงที่คนอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับเทียนสีก็ได้ค่ะ เพราะจากการอ่านหลังไมค์ และอีเมล์แล้ว เธอก็รู้ความเคลื่อนไหว ของบุคคลที่เกี่ยวข้องกับเทียนสีเยอะค่ะ เลยคิดว่า เปิดทางออกให้เธอบ้าง อย่างน้อยเราก็ไม่ทำให้อีกฝ่ายหลังชนฝา  แต่อาจจะเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่ผิดของเทียนสีก็ได้ค่ะ  พี่ไก่   เรื่องจิตวิทยา ความพึงพอใจของคนล่า ที่ทำให้เรารู้สึกผิดนี่  อันนี้ เธอก็เกือบจะนำมาใช้ได้ผลนะคะ  เช่นการมาบอกว่าจะขอยกเลิกล้อคอินเพื่อความสบายใจของเรา  การจะหยุดเขียนหยุดติดต่อ  เพื่อให้เทียนสีรู้สึกดีขึ้น แม้เค้าจะต้องเจ็บปวด ทรมานใจก็ตาม  ซึ่งคำพูดเหล่านี้ ทำให้เรารู้สึกผิดขึ้นมาได้  รวมทั้งผลเกี่ยวข้องกับปัญหาด้านจิตใจของเธอ  แต่เทียนสีก็พยายามคิดนะคะ ว่า เราเป็นใครกัน ที่จะต้องไปรับผิดชอบความรู้สึกของคนอื่นทั้งหมด  ถามว่ารู้สึกผิดมั้ย  ไม่นะคะ  แต่อาจจะรู้สึกเห็นใจบ้างตามประสาที่ตัวเองก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจดำอะไรมากนักค่ะ คุณปิยะรักษ์  ขอบคุณที่แวะมาแสดงความคิดเห็นค่ะ ทั้งๆที่พอจะทราบว่า ช่วงนี้ งานคงยุ่งมากๆนะคะ   ถ้าถามว่า กลัวมั้ย? ไม่ได้กลัวนะคะ แต่รู้สึกอึดอัด ไม่สบายใจ  สมองไม่ค่อยคิดสร้างสรรค์ เหมือนเมื่อก่อน  ซึ่งอาจจะมีผลมาจากความเครียดต่อสถานการณ์ได้ค่ะ  บางคนอาจจะคิดว่า  คิดมากไปหรือเปล่า  ที่ทำให้รู้สึกอย่างนี้ แต่ขอยืนยันค่ะ ว่าตัวเองเป็นคนที่มีความอดทนอดกลั้นสูงพอสมควร ทำงานด้านนี้ นั่งฟังคนไข้บ่นครั้งละ เป็นชั่วโมงๆ จนคุ้นเคย หากไม่เหลืออดจริงๆ ก็คงไม่แสดงออกค่ะ   จริงๆแล้ว เทียนสีไมได้คิดว่าตัวเองจะตกเป็นเหยื่อหรือควบคุมเธอคนนี้ไม่ได้นะคะ  แต่ส่วนหนึ่งที่ไม่ได้ทำอะไรให้เด็ดขาดเพราะความรู้สึกนึกคิดในฐานะ พยาบาลด้วยค่ะ  ทำงานไปทุกวันๆ ประสบการณ์สำคัญๆที่พบเจอ ก็ทำให้รู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรที่รุนแรงกับกรณีนี้ ค่ะ   อยากเล่าให้ฟังนะคะ อย่างเมื่อไม่นานมานี้ มีคนไข้เคส หนึ่ง ที่คุยประจำทุกสองอาทิตย์  โทรหาทุกวันในเวลาทำงาน  มารอพบนอกเวลานัดคลีนิคบ้าง หากไม่ให้เจอก็ดักรอที่ลานจอดรถ  โดนขู่ฆ่าตัวตายบ้างหากไม่ยอมรับโทรศัพท์ ฯลฯ  จนมีอยู่วันหนึ่ง ขณะที่กำลังคุยกับ คนไข้อีกราย  ก็มีมิสคอลของคนไข้รายนี้ มาถึง 11 ครั้งภายใน 30 นาที  แต่ก็ไม่ได้โทรกลับไป เพราะไม่คิดว่าจะมีเหตุอะไรมากไปกว่าการตามล่าอยากคุยด้วยเหมือนทุกครั้ง   วันรุ่งขึ้น พอไปถึงที่ทำงานหัวหน้าก็เรียกพบตัวด่วน พร้อมกับแจ้งข่าวว่า คนไข้รายนั้น ได้กินยานอนหลับเกินขนาดและเสียชีวิตแล้ว โดยแม่ของผู้ตายบอกว่า คนสุดท้ายที่ลูกชายเค้าคุยด้วยคือ พยาบาล ...เพราะดูจากหมายเลขโทรออก ...สรุปว่า  เรื่องยาวค่ะ  ยาวมากจริงๆ และตัวเองก็เสียใจมากๆด้วยที่เรื่องจบลงแบบนั้น ทั้งๆที่เราเองก็ไม่ได้ทำผิดจรรยาบรรณวิชาชีพแต่อย่างใด ฉะนั้น เรื่องนี้ เทียนสีก็ระมัดระวังอยู่เสมอค่ะ  เลยไม่อยากให้มีกรณีแบบนี้เกิดขึ้นอีก เพราะลักษณะ การต่อรอง ระหว่างการพูดคุยก็คล้ายๆกัน  ที่สำคัญ  กรณีนี้ ผู้หญิงด้วยกัน  คนไทยด้วยกัน ...มันเลยตัดสินใจทำอะไรขั้นเด็ดขาดช้าหน่อยค่ะ ...ขอบคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับคำแนะนำ และกำลังใจ  ส่วนเรื่องอาจารย์ ที่โดนพาดพิง  เหอๆๆ...เนอะ  ...อย่าพูดถึงเลย  เอาเป็นว่า โดนลูกหลง ซวยกันไปตามๆกันเพราะเทียนสี แท้เชียว (รู้สึกผิดนะเนี่ยทำให้คนอื่นเดือดร้อน) คุณ ravio  ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับข้อมูลในการจัดการกับอีเมล์ต่างๆ  อันนี้ ก็พอรู้ๆมาบ้างแต่ว่าไม่ได้ทำลงไปแค่นั้นค่ะ ตามเหตุผลข้างบน ไม่คิดว่า มันจะลุกลาม เรื้อรังแบบนี้ค่ะ  หวังว่าท่านอื่นๆก็คงจะนำ ข้อมูลตรงนี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ได้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่มาแสดงความคิดเห็นและแนะนำแนวทางในการแก้ปัญหาให้นะคะ หวังว่า คนอื่นๆจะได้นำไปเป็นแนวทางการแก้ไข จัดการ  เผื่อ มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกในภายหน้าด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 04:34:48 จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 04:31:28

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ ขอบคุณทุกความคิดเห็น นักล่าคนนี้ชื่อ PANPISA จากคุณ : PANPISA เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 05:24:30

ความคิดเห็นที่ 23 เจ้าของกระทู้ เขียนได้ดีน่ะ หากแต่ว่า นักล่า ??? จะล่าเพื่ออะไร เพื่อสนองความต้องการของใจ รึเพื่อ ความเห็นแก่ตัว ของคนบางคน ...ก็เท่านั้น จากคุณ : หนังสือเล่มเก่า (ซอมบี้) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 06:01:27

ความคิดเห็นที่ 24 จากคุณ : Thinking of you เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:03:50

ความคิดเห็นที่ 25 >> เราก็ต้องแก้ด้วยการอย่าเสียการควบคุมสถานการณัด้วยการเล่นไปตามบทของเขาค่ะ <<   จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) ------------------------------- คุณกุลธิดากล่าวชอบยิ่งนัก ผมก็เคยเจอกรณีคล้ายๆ อย่างนี้ แต่เป็นโทรศัพท์ ผมด่ากระเจิดกระเจิงไปตั้งแต่ทีแรกเลย เป็นการตัดไฟเสียแต่ต้นลม ทีเดียวหายจ้อยไปเลย 555 ลูกชายผมก็เคยเจอ เขาเป็นคนรูปร่างหน้าตาดี หนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว ว่างั้นเถอะ ถูกกระเทยมากะลิ้มกะเหลี่ย ผมก็สอนลูกว่าถ้ามันมาตามตื๊อไม่เลิก ให้ทิ้งหมัดขวาตรงเข้าปลายคาง นี่เป็นกระบวนท่าที่อ่อนที่สุดแล้ว ถ้าจะให้แรงขึ้นอีกหน่อย ให้ตบเข้าที่กกหูหรือที่เรียกว่าทัดดอกไม้ ทีเดียวดิ้นพราดและจะพิการทางหูไปตลอดชีวิตเพราะแก้วหูแตก โชคดีที่มันไม่มาตอแยอีก ไม่งั้นอาจถึงพิการ เพราะลูกชายผมก็มีวิชาติดตัวเหมือนกัน ปัญหาบางอย่างต้องแก้ด้วยวิธีเบ็ดเสร็จเด็ดขาดตั้งแต่แรก ไม่งั้นปัญหามันจะลุกลามจนแก้ลำบาก ต้องขอชมเชย จขกท ที่มีความอดทนสูงมาก ทนมาได้เป็นเดือนๆ กับเรื่องไร้สาระ ไม่เกี่ยวอะไรกับชีวิตของตนเองสักหน่อย เป็นผมน่ะหรือ เรื่องนี้จบไปนานแล้ว กรณีของ จขกท ผมว่าควรทำตามคำแนะนำของ คห. บนๆ แหละครับ คือไม่ต้องไปสนใจมัน โยนมันทิ้งโถส้วมไปเลย จะมาใช้วิธีเฉียบขาดแบบผมที่จัดการเสียตั้งแต่ทีแรกอาจไม่ได้ มันสายเกินการณ์แล้ว แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 10:19:46 จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:44:57

ความคิดเห็นที่ 26 ได้อ่านกระทู้รำพึงหาอยู่ ยังรู้สึกได้จากตัวเรื่องว่าน่าจะพูดถึงใคร ก็ยังเห็นคุณเทียนสีไปตอบเลย ต่างคนต่างอยู่กันไปแล้วกันนะคะ ถ้าไม่ใส่ใจไปเสีย จะทำอะไรเราก็คงไม่ได้ ทีนี้ก็อยู่ที่ตัวเรา ให้ไม่กังวล ขุ่นข้องหมองใจกันไปค่ะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 13:11:04

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณ  คุณ ซอมบี้ และคุณ Thinking of you  มากนะคะ คุณ หนุ่มไทยไร้นาม   ขอบคุณค่ะ สำหรับข้อคิดเห็น กรณี ของเทียนสี เคยคิดอยู่ตลอดว่า  คงจะแก้ไขได้ค่ะ ท่องไว้เสมอว่า มันน่าจะมีทางออกที่ดี กว่าทำอะไรรุนแรง   แต่ก็ อาจจะเป็นที่ตัวเองด้วยค่ะ ที่ไม่ตัดสินใจอะไรให้เด็ดขาด คุณสก็อตตี้  จำได้ว่า กระทู้สุดท้ายที่ไปตอบ คือ วันที่ 8 พค.  เพราะมีเหตุผลคือ เทียนสีได้ตักเตือนไปแล้ว และก็พยายามให้อภัยหลังจากพูดคุย กัน  และเธอสัญญาว่าจะไม่ทำอีก  เทียนสีก็เลยพยายามทำตัวให้เป็นปกติค่ะ ด้วยการเม้นต์ ตามสไตล์ เทียนสี  และที่สำคัญไม่อยากให้คนในห้องถนนผิดสังเกตด้วยค่ะ   หลายๆคนอาจจะเริ่มไปอ่านกระทู้ย้อนหลังของเธอ เพราะ ตอนนี้เธอก็มาบอกชื่อเองแล้ว  และอาจจะคิดว่า  แล้วเทียนสีไปตอบทำไม?  ก็อย่างที่บอกนะคะ  ว่า พยายามหลายอย่าง ด้วยวิธีการไม่รุนแรง  เพราะอยากรักษาสภาพความเป็นเพื่อนเอาไว้  และพยายามทำความเข้าใจหากเธอเจ็บป่วยจริงๆ ไมได้ตั้งใจอยากทำแบบนั้นตามที่เธอบอก ก็คิดว่าเรื่องแค่นี้ คงให้อภัยกันได้ค่ะ  แต่เมื่อความรุนแรงมันเพิ่มระดับ ตัวเองก็ ถอยหลังกลับมาหาวิธีการอื่นๆค่ะ ก็คิดว่าอย่างนั้นล่ะค่ะ  ว่าต่างคนต่างอยู่มาเดือนกว่าๆ  แต่เวลาโดนสะกดรอยตาม  เวลาโดนข้อมูลที่เธอหาได้ แล้วเอามาบอกนี่สิคะ  บางครั้งคนธรรมดาๆ แบบเราๆ ก็ อดรู้สึกไม่ได้ค่ะ  และถ้าไม่มีเมล์ หลังค์ ไมค์ ที่กล่าวพาดพิงถึงเพื่อน บก. (ไม่นับถึงเพื่อนคนอื่นๆอีกหลายคน) ก็คงไม่ออกมาทำแบบนี้หรอกค่ะ ขอบคุณนะคะ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 14:38:35 จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:37:37

ความคิดเห็นที่ 28 คุณเทียนสี .. ผมอยู่ในเน็ต (ไม่ใช่แค่พันทิป)มาเนี่ย .. ต้องเรียกว่าอาวุโส(เกือบ)สุดแล้วมั้ง .. เอาว่า ตั้งแต่ "ก่อน"สมัย falcon BBS ด้วยซ้ำ เจอเคสแบบนี้ ไม่ใช่ 1 หรือ 2 ราย ทั้งใน และ นอก cyberspace แรกๆ ก็จะแก้ปัญหาแบบที่คุณเทียนสีกำลังทำ และหลังจากนั้น ก็จะว้าวุ่นใจเป็นที่สุด .. โดยเฉพาะเมื่อโดน"คู่กรณี" ออกมาเปิดเผยตัว ยอมรับผิด และสารภาพผิดทุกกรณี ฯลฯ ... .. เอ .. ตูทำอะไรผิด และเกินเลยไปหรืิอเปล่านะ ... แต่ ผิดครั้งแรก .. เขาผิด ผิดครั้งที่สอง .. เราผิด ที่ไม่ยอมจำ ผิดครั้งที่สาม .. เราบัดซบ ที่เคยทำผิด แล้วไม่ยอมหลาบจำ ยังทำผิดเช่นเดิมอีก ฉะนั้น พอหลังจากหนที่สาม .. ผมไม่เคยทำผิดอะไรอีกเลย และไม่รู้สึกผิดอะไรซักอย่าง ที่จะ "ด่า" กลับด้วยถ้อยคำรุนแรง + บล็อค e-mail/report spam + ตั้งโทรศัพท์ให้เป็นชื่อ black list อัตโนมัติ ถ้าเป็นในพันทิป ... หลังไมค์ มันก็มีที่ให้ block เพราะผมถือว่า ขอบเขตความเป็นส่วนตัวของผม มันเป็นของผม ไม่ใช่ของชาวบ้่าน ขอบเขตส่วนตัวพวกนี้ ขนาดพ่อแม่พี่น้อง ญาติสนิทมิตรสหาย ยังไม่เคยให้ล่วงล้ำ คนที่ล่วงล้ำพวกนั้น ไม่ใช่พ่อแม่พี่น้องผม ไม่เคารพสิทธิของผม ไม่แยแสตัวตนผมด้วยซ้ำ ทำอะไร ก็เพื่อความพอใจของตัวเขาเองเท่านั้น ผมจะต้องเกรงใจไปทำไม หลังจากนั้นเป็นต้นมา .. ผมสบายใจดี จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 07:02:22

ความคิดเห็นที่ 29 ผมก็เคยเจอครับ ใช้ทั้งวิชาตัวเบา วิชาตัวหนักก็ใช้มาแล้ว สำหรับผมนะ อยากทำอะไรก็ทำไป อยากค้นอยากหา อยากจับผิดอะไรก็ทำไป บอกว่าอยากฆ่าตัวตาย บอกว่าจะโน่นจะนี่ ผมก็บอกว่า เอาเลย ทำเลย อยากทำอะไรทำไปเลย ชีวิตของคุณ ไม่ใช่ชีวิตของผม เกิดอะไรขึ้น มันก็ชีวิตของคุณ คุยกันดีดีแล้วไม่ชอบ ก็ไม่ต้องมาคุย ไม่ได้เป็นคนชอบความรุนแรง แต่บางครั้งมันก็เหลืออดเหลือทนจริงๆครับ เข้าใจความรู้สึกของ จขกท.เลยครับ ว่ารู้สึกอย่างไร หวังว่าผ่านพ้นกระทู้นี้ไป คนๆนั้น คงจะเข้าใจความรู้สึกของจขกท.มากขึ้นนะครับ จากคุณ : เถียร เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 10:26:00

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านทุกความเห็นข้างบนแล้วเห็นด้วยค่ะ ความเป็นส่วนตัวใครๆก็ย่อมปกป้อง ไม่น่าเชื่อว่าตัวเองจะต้องมานั่งปลอบใจ และเป็นที่ปรึกษาให้พยาบาลคนเก่ง หวังว่าน้องสาวคงผ่านเรื่องนี้ไปได้ และมีความสุขในการได้เขียนสิ่งที่รัก มีความสุขในสถานที่ตัวเองรักคือถนนนักเขียน เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 10:50:50

ความคิดเห็นที่ 31 วันหลังใครมาวอแว บอกไปเลยว่าไม่ว่าง เป็นกิ๊กกะโพดอยู่ อิอิอิ แง๊วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 18:07:26

ความคิดเห็นที่ 32 คุณแมวเหมียวพุงป่อง  ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำ   จริงๆ ตอนตั้งกระทู้ ก็ แอบคิดนะคะ ว่า เราทำรุนแรงไปมั้ย  แต่ก็ไม่ได้ เอาชื่อใครมาเปิดเผยนะคะ   แต่พอเห็นเจ้าตัวมาบอกชื่อเสร็จสรรพ เหมือนๆยอมรับทั้งหมด ก็เกิดความรู้สึกเดียวกะคุณแมวเหมียวฯ เลยค่ะ  แต่ก็หวังว่า เธอจะได้อ่านความคิดเห็นคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ของเทียนสีคนเดียว  ว่า...คนอื่นเค้าคิดเรื่องแบบนี้ กันอย่างไร  และหวังว่า จะไม่เกิดเรื่องราวซ้ำๆอีกค่ะ   คุณเถียร  ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้าใจความรู้สึก  คือเทียนสีคิดว่าเราอยู่กันคนละประเทศ สิ่งที่เค้าทำได้ คงแค่เพียง สร้างความอึดอัด รำคาญ  และทำให้เราขาดความเป็นส่วนตัวไปค่ะ  เลยพยายามใช้ไม้อ่อนมาตลอด แต่เมื่อไมได้ผลก็ ใช้วิธีการรุนแรงคือ การตั้งกระทู้ระบายออกมา  และหวังว่า เธอ และใครอีกหลายคนที่กำลังเป็น stalkers  จะได้คิดดีๆก่อนทำค่ะ  คุณแม่ใจดี  ขอบคุณที่คอยรับฟังและให้คำปรึกษาเรื่องนี้ด้วยค่ะ  อย่างว่าแหละนะคะ  คนเราแนะนำคนอื่นได้  แต่ถึงเวลาตัวเองก็ ตกม้าตายแบบเทียนสีนี่ล่ะ  คราวนี้ล่ะ เข้าใจคนไข้ เลยว่าไอ้ที่พูดๆไปให้เค้าฟังน่ะ เวลาตัดสินเอาไปใช้ มันยากมากๆ  ไม่เจอด้วยตัวเอง ก็ไม่รู้ค่ะ  ข้าวโพด .. อ่านะ  คนอื่นเค้ากำลังเครียดๆ กับวิชาการ  เลคเช่อร์ความรู้  ข้าวโพดก็มาหักมุมซะ 555+  ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นด้วยค่ะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 18:40:51

ความคิดเห็นที่ 33 เพิ่งได้มาอ่านค่ะ มาช้าแต่ว่ารักเหมือนเดิมนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณเทียนสีค่ะ และก็คุณคู่กรณีด้วยนะคะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นที่ได้แอบอ่านด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : Life's for Rent เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 21:36:04

ความคิดเห็นที่ 34 ถึง คห.31 ตอนนี้ ผมยังไม่มีใครมายุ่ง แต่บอกไปก่อนเลยได้ไหม จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 06:40:29

ความคิดเห็นที่ 35 คุณแมวเหมียว ตกลงจะบอกว่า "ไม่ว่าง" หรือ " เป็นกิ๊กกะโพดอยู่" ค้าบ อิอิอิ แง๊วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 13:04:32

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณ คุณไลฟ์ นะคะ  มาช้าดีกว่าไม่มาค่ะ   ขอบคุณ คุณแมวเหมียวและข้าวโพด อีกครั้งค่ะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 04:50:18

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนแรกอ่านเฉยๆว่าจะไม่ตอบ แต่แว้บไปเห็น time line ว่าเอ๊ะนี่กระทู้สดใหม่เพิ่งตั้งนี่.. งี้ต้องแจมสักหน่อย เราเองเจอแบบนี้มาตลอดชีวิตค่ะ ทั้งในโลกจริงโลกไซเบอร์เลย ประสบการณ์โชกโชนมาก แต่ก็ยังไม่รู้จะแนะนำคุณอย่างไรดีเหมือนกัน เลยขออาศัยการเล่าๆคุยๆแลกเปลี่ยนประสบการณ์เอาแล้วจำไปปรับใช้ละกันนะ เพราะที่เคยๆรอดมาได้นี่..เราอาศัยการแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าเท่านั้นจริงๆ และเราไม่เชื่อว่ามันจะมีรูปแบบหรือแบบแผนใดๆที่จะมาจัดการอย่างเป็นระบบได้เสมอไปเหมือนกันหมดทุกเคสหรอกค่ะ เพราะเรากำลังต่อสู้กับจิตใจอันซับซ้อนของคนนะคะ ไม่ใช่ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์.. คนโรคจิตจะต่างปัจจัยกันมากไม่เหมือนกันสักคน ฉะนั้นทางแก้ หลักๆต้องใช้ความอดทนและสติสุดขั้ว ต้องรู้จักตัวเอง ยึดจุดยืนของตัวเองให้มั่น และหมั่นสังเกตให้เยอะๆๆๆ ก่อนอื่นต้องยอมรับชะตากรรมว่านี่เราถึงคราวซวยแล้วล่ะ จึงต้องสละเวลา ความรู้สึกและทรัพยากรในชีวิตเข้าแลกกับมันจริงๆ ต่อสู้อย่างจริงจังค่ะ และอย่าใช้คำแนะนำจากคนอื่นทั้งหมดแบบ100% ไม่ได้ผลหรอกค่ะ ฟังความรู้สึกตัวเองแล้วค่อยๆแก้สถานการณ์ไปดีที่สุด [รู้จักตัวเองก่อน] กล่าวคือ..คิดว่าตัวเองและจขกท.เป็นคน nice เกินไปค่ะ บุคลิกประเภทแคร์ความรู้สึกคนอื่นๆมากมาย มันรู้สึกดีจริงที่ไนซ์กับคนอื่นๆ แต่ก็เป็นดาบสองคม.. ความคิดดีเป็นภัยได้ เพราะในขณะเดียวกันมันดึงดูดคนโรคจิตที่คิดว่า เขาสามารถเอาเปรียบ..คนดีๆแสนอ่อนไหว(อ่อนแอ)อย่างเราได้เหมือนกัน ซึ่งที่จริงแล้วเราไม่ใช่คนอ่อนแออย่างที่เขาคิดหรอกนะคะ มันแค่้เปลือก บางครั้งยิ่งดูอ่อนแต่ข้างในเรามีความโหดเหี้ยมอำมหิตอยู่เหมือนกัน (รอใช้กับพวกแกนี่แหละ55) ไม่รู้คุณเป็นหรือเปล่า แต่คนพวกนี้..พอถึงเวลาที่เราทนไม่ไหวจริงๆ เราจะมีแรงต้านแบบ..เฮ้ยกรูสู้แล้วนะโว้ย ตายเป็นตาย..ไรงี้ (อารมณ์แบบคุณหนุ่มไทยไร้นาม^^) บางคนที่เขาประเมินเราต่ำไปเขาก็จะตกใจวิ่งหนีไปได้เลยเหมือนกัน แต่มันอยู่ที่จังวะด้วย ถ้าจังหวะไม่ดี มันก็ไม่ไปค่ะ เอิ๊กก..(น่ากัวจิงๆ) สำหรับการ stalking ในบล็อก เคสนี้เบาะๆ เรารู้ตัวก่อนเลยจัดการได้เร็ว.. เราเขียนบล็อกอยู่ที่ยี่ห้ออื่น เจอเขาตอนแรกพยายามมาเป็นเพื่อนด้วยการเข้ามาคอมเม้นท์เป็นคนแรกทุกเอนทรี.. พอมาบ่อยๆก็เริ่มกล่าวอ้างว่าเราเป็นเพื่อน ซึ่งในบล็อกมันไม่ต้องแอดยอมรับอะไร ก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่ค่อยชอบแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ(ก็ยังไม่รู้หนิ) แต่ที่เราพลาดคือตรงนี้ค่ะ.. ปกติเราจะไปดูดนตรีที่ศูนย์วัฒนธรรมกับเพื่อนๆที่รู้จักกันในบล็อกอยู่บ้าง เพื่อนๆกลุ่มนี้เป็นคนตาบอดที่มาเขียนบล็อก..เราชอบชวนเขาไปนั่งฟังดนตรีวงออเคสตรากันบ่อยๆ แต่ที่จริงเราก็แค่แจ้งข่าวคอนเสิร์ต ว่ามีวันไหนเวลาไหนในบล็อกตัวเองมากกว่า พอมีคนสนใจจะไปเขาก็จะมาเม้นบอก แล้วก็ไปเจอกันที่นั่นเท่านั้นเอง เจอกันแล้วมิใยจะไม่ทักทายกันล่ะคะ ต่างคนต่างดู ใครมาก่อนก็รับบัตรก่อนไม่ได้นั่งข้างๆกันด้วยซ้ำ พอจบแล้วก็ออกมาคุยกันนิดหน่อยแล้วก็แยกย้ายกันกลับ.. ไม่ได้ทำอะไรที่แสดงถึงการมาด้วยกันเป็นเพื่อนกันมากมายเลย แล้วมีวันนึงเราก็พูดอะไรแบบนี้กับเพื่อนในคอมเม้นท์ตัวเอง แต่ดันไปพูดถึงหนังที่เพิ่งเข้าฉาย (ไม่ได้ตั้งใจจะชวนใครไปดู แต่ติดนิสัย ติดปาก..พูดออกไปว่าไปดูกันรึยัง เราว่าจะไป) ตั้งใจพูดกับเพื่อนที่สนิทๆกัน แต่ปรากฏว่า"เธอ".. มาเลยค่ะ บอกจะไปดูเรื่องนี้กับเรา ซึ่งในตอนนั้นคือ..เรารู้สึกว่า เธอแสดงออกว่าอยากเป็นเพื่อนเรามานาน ด้วยจังหวะนี้ถ้าเราเงียบไปมันจะชัดเจนมากว่าเราไม่ได้ชวนเธอแต่ชวนเพื่อนคนอื่น แสดงว่าเรารังเกียจเธออ่า เราก็เลยรู้สึกว่าพลั้งไปแล้ว งั้นไปเจอกับเธอสักหน่อยแล้วกันคงไม่เป็นไร (พลาดซะแร๊วววว T.T) หลังจากผ่านหนังรอบนั้นมาแล้ว..เธอเริ่มเอาเราไปอัพบล็อกอ้างว่าเป็นเพื่อนซี้ ถ่ายรูปคู่กับเราในกระจกห้องน้ำ ได้เบอร์ไปแล้วด้วย(เพราะตอนนัดกันต้องใช้โทรศัพท์ตอนเจอ) และก็เริ่มพฤติกรรมน่าขยะแขยงทันที เรารู้สึกว่าเธอเริ่มเขียนมาบล็อกตามเรา ใช้วิธีไปตามอ่านเรื่องเก่าๆที่เราเล่าในบล็อกแล้วเอามาเขียนว่าเป็นตัวเองทำ เหมือนกันเป๊ะทุกสถานที่ ทุกไอเดีย ทุกรูปแบบ เปลี่ยนธีมก็ใช้มุกเดียวกับเรา และพอเราอัพบล็อกใหม่ๆไป..ไม่นานสิ่งที่เราเขียนจะไปปรากฏในบล็อกของเธอ ไม่ใช่การก้อบปี้ข้อความนะคะ เธอจะไม่โง่ทำให้มันมีเป็นหลักฐานแบบนั้นหรอก แต่เนียนขนาดถ้าจะกล่าวหาเธอลอยๆอาจไม่มีใครเชื่อ ต้องใช้วิธีไปรวบรวมมาให้ดูทั้งหมดและเปรียบเทียบเวลาให้เห็นๆถึงจะชัดค่ะ ซึ่งเป็นการลอกเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราไปเขียนขยายความอย่างหน้าตาเฉย ปรากฏว่ามีแฟนบล็อกของเธอมาชื่นชมมากมายว่าเธอคิดได้ยังไงเรื่องนี้ เจ๋ง ประมาณนี้ ซึ่งเราเป็นที่คนยูนีคมากค่ะ มันเลยชัดถ้ามีใครมาทำตามเราทุกอย่างได้ขนาดนั้น เราทำอะไรหลายอย่างที่คนคนเดียวกันเขาไม่ทำ (ยกเว้นเธอค่ะ) ระยะหลังๆบล็อกเธอมีความเป็นตัวเราแทบจะหมดตัวเลย มันจึงชัดเจนว่าเธอพยายามเลียนแบบบุคลิกเรา ใช้บุคลิกเราไปอวดเพื่อนที่บล็อกตัวเองและได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นด้วย ..ตัดพ้อค่ะว่าถ้าเป็นเราเอง เราเห็นสิ่งที่ตัวเองทำเป็นเรื่องธรรมดาก็ไม่เคยเอาไปโอ้อวดอะไรใคร แต่พอเป็นเธอเอาพฤติกรรมของเราไปอ้างว่าเธอทำ ทุกคนก็เข้ามาชื่นชมยกย่องเธอกันใหญ่(อะไรกันเนี่ย?) แถมยังกลับเข้ามาคุยกับเราหน้าตาเฉยเหมือนเพื่อนซี้กันทำอะไรเหมือนๆกัน มาก้อปเราแล้วยังใช้เราเป็นหลักฐานได้อีกนะว่านี่ไงเราคือเพื่อนเธอ..มีไลฟสไตล์แบบเดียวกับเธอ เอาเข้าไป เรางี้ได้แต่มองตาปริบๆ ซึ่งดูเธอจะมีความสุขมากที่ได้เป็นคนที่เธออยากเป็น แถมมีคนมาชื่นชมเธอ(ในสิ่งที่ไม่ใช่เธอ) กับ..ในขณะเดียวกันเธอก็ยังสามารถย่ำยีคนที่เธออิจฉาได้ด้วย  โรคจิตจริงๆ ส่วนเราจะรู้สึกยังไงคะ เราเครียดมากค่ะช่วงนั้น แค่นี้มันยังไม่เท่าไหร่ แต่ที่เรารับไม่ได้ที่สุดก็คือ เธอเริ่มโชว์พาวข่มเหงเราด้วยการคอมเม้นท์ในบล็อกเราแบบแอบด่าอะค่ะ จำได้เรื่องเดียวก็เช่น.. เราไปโรงพยาบาลมา ก็จะมาโพสต์ว่า "ขี้โรคเหมือนกันนะนี่เพื่อนเรา.." ทำเป็นพูดขำๆ(คนดีๆที่ไหนเขาจะมาโพสต์แช่งคนอื่นแบบนี้คะ?เราไม่ได้ป่วยหนักเลย) เริ่มอาการเห็นแก่ตัวออกมาเรื่อยๆ พยายามเอาเปรียบเรามากขึ้นๆ ด้วยการมาระบายอารมณ์ใส่เรา วีนเราแบบแฝงมาในคำพูดน่ารักๆ แอบแบ๊ว แต่เรารู้สึกได้ว่านี่มันหลอกด่ากัน บางทีก็สวมบทคนโรคจิตน่าสงสาร ชอบไปหาเรื่องสามีตัวเองแล้วมาบิดเบือนเล่าให้เพื่อนๆฟังว่าสามีใจร้าย แล้วเพื่อนๆก็มาช่วยกันรุมด่าสามี แต่บางอารมณ์ก็จะสวมวิญญาณเป็นนางพญา..ที่มีสิทธิ์จะมาทำร้ายเรา พูดอะไรแย่ๆใส่เราก็ได้ทุกเมื่อ ราวกับเราต้องรับผิดชอบดูแลความรู้สึกเธอ ต้องเข้าใจชีวิตแย่ๆและต้องยอมรองรับอารมณ์ของเพื่อนซี้อย่างเธอซะดีๆ ไม่งั้นที่เธออุตส่าห์มีน้ำใจเรียกเราว่า"เพื่อน"นั้น จะถูกเราทำร้าย เราต้องมีภาพกลายเป็นคนเลวแน่นอน ประมาณว่า"ไหนเราบอกเป็นคนดีไง แน่จริงกล้าปฏิเสธเธอไหมล่ะ?"ประมาณนี้อะค่ะ ซึ่งทั้งหมดเราจำไม่ได้แล้วจริงๆค่ะว่าเธอทำอะไรเราบ้างเพราะเราพยายามลืมค่ะ ขอโทษด้วย แต่ ฮ่าๆๆ ขอโทษ เธอประเมินเราผิดไปแล้วค่ะ เรานี่แหละที่บางอารมณ์จะไม่ขอมีภาพเป็นคนดีเหมือนกัน คือเราไม่แคร์ภาพพจน์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เรื่องนี้เพื่อนๆและแฟนๆบล็อกของเรารู้ดีกันมานานอยู่แล้ว เลยเข้าทางเราค่ะ เราเริ่มเปิดฉากเขียนบล็อกเปิดผนึกเล่าความเชื่อทุกอย่างอันไม่มีหลักฐานชัดๆที่บอกว่าเธอทำแบบนั้นออกไปเลยค่ะ แล้วบอกคนอ่านว่าแล้วแต่คุณจะตัดสิน ไม่เชื่อก็ตามใจ แต่ด้วยเราสะสมเพื่อนดีๆที่มีจิตใจปกติเอาไว้เยอะ ความจริงใจของเราทำให้ทุกคนเห็นใจและรับฟัง บวกกับวิธีไปเก็บรวบรวมเรื่องที่เราเห็นพร้อมกับการเปรียบเทียบเวลานั้น ปรากฏว่าเพื่อนๆเราทุกคนเชือและเห็นด้วยกับเราค่ะ พร้อมทั้งมีการเปิดเผยจากหลายคนเลยว่าเขาก็โดนแบบนี้เหมือนกัน หัวอกเดียวกันเลยเข้าใจไค้ เลยปรากฏว่าเรามีแนวร่วมแล้วกำลังใจมาอื้อเลยค่ะ ขณะเดียวกันเธอก็เริ่มฝ่อแล้ว เพราะคาดไม่ถึงว่าเราจะกล้า ก็ได้ผลนะคะ แม้เธอจะยังไม่ไปเสียทีเดียว พยายามมาอ้างตัวประกันที่เธอจับเอาไว้ซึ่งก็คือคำว่า"เพื่อน"ว่าที่แท้เราทำกับเพื่อนแบบนี้เหรอ? แล้วยังแว้งมาแขวะเรื่องส่วนตัวเราหลายอย่างที่บังเอิญว่าเราไม่ได้มีปมกับเรื่องเหล่านั้นเลย(พลาดหนสอง...กร๊ากก) กะจะแลกหมัดแต่ชกวื้ด แบบว่าตอนนี้ดันเผยธาตุแท้ออกมาอีก ยิ่งเข้าทางเราเข้าไปใหญ่ วันรุ่งขึ้นเราเขียนบล็อกอีกครั้งเลย ประจานพฤติกรรมโดยไม่จำเป็นต้องบอกว่าล็อคอินอะไร..ว่าเธอแสดงอะไรออกมาอีกทางหลังไมค์บ้าง เพื่อเป็นการตอกฝาโลงน่ะค่ะ เธอจะได้ไม่กล้ามายุ่งกับเราอีก ก็เอาดิ ต่อไปนี้จะมายุ่งอะไรกะเรา จะเอาขึ้นประจานทั้งหมดเลย ทำได้เรื่อยๆไม่มีอะไรจะต้องเสีย มีแต่เธอที่เป็นฝ่ายเสียหายเอง ตอนนี้เธอไม่เหลือไพ่ในมือแล้ว เราได้เปรียบกว่าเยอะ ไม่คุ้มต่อกรด้วยหรอกค่ะ ส่วนความเป็นเพื่อนนั้น เราอธิบายได้เลยว่าเธอไม่ใช่เพื่อน เพราะตลอดมาเราไม่เคยบอกว่าเธอเป็นเพื่อนเลยสักครั้ง เพราะการไปดูหนัง มันก็เหมือนที่เราเคยไปดูดนตรีกับเพื่อนในบล็อกคนอื่นๆนั่นแหละ ว่าเราจะไปเองอยู่แล้วใครจะมาก็มาได้เท่านั้นเอง เราไม่ใช่เจ้าของโรงหนังอยู่แล้วนี่ ฉะนั้นมาตรฐานเดียวกันหมด เรื่องนี้ตรวจสอบได้อยู่แล้ว เรารู้อยู่แก่ใจดี..ไม่มั่วค่ะ เธอจะทึกทักไปฝ่ายเดียวก็เรื่องของเธอไม่มีใครสนใจหรอกค่ะ ดังนั้น..เราแค่ชี้แจงไปแค่ครั้งเดียวเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาอ้างมันได้อีกแล้วเช่นกันค่ะ จบเลยค่ะ จะเห็นว่าเราต้องมีหลักยึดเหมือนกัน ถึงเอามาใช้ยืนยันในตอนหลังได้ และเธอไม่สามารถกล่าวหาว่าเราทำร้ายเพื่อนได้สักนิด เธอพลาดท่าอย่างแรงค่ะ และเชื่อเถอะว่าเธอแค่มองว่านี่เป็นเกมส์ เป็นสงครามประสาท.. ฉะนั้นอย่าได้หวั่น ไม่ต้องห่วงเธอหรอกค่ะ จัดการเสียให้ขาด (..ทุกวันนี้ก็ยังเห็นเธอคนนี้สบายใจหลั่นล้าดีอยู่ ไม่รู้กำลังเอาเปรียบใครอยู่อีกหรือเปล่านะ..) ก็ลองตรวจสอบดูว่าคุณมีหลักยึดอะไรแบบนี้บ้างไหม มันสะกดตัวคนที่ทำกับเรา..ให้มีโอกาสทำพลาดได้ เพราะเขาไม่รู้จักเราดีพอ และเขาจะรู้สึกเสียหน้าและไม่กล้ามายุ่งกับเราอีกเลย โดยเฉพาะเราทำต่อหน้าธารกำนัล(ที่อยู่ข้างเรา)แบบเปิดเผยขนาดนี้ด้วย ด้วยความมั่นใจว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิดไงคะ เธอจึงพ่ายเกมส์ที่เธอพยายามยัดเยียดให้เราเล่นไปอย่างเสียความมั่นใจในที่สุดค่ะ ทุกวันนี้ไม่เสร่อมายุ่งกับเราอีกเลย จากประสบการณ์ที่เล่าให้ฟัง การที่คุณมาโพสต์กระทู้นี้ เราเชื่อว่ามันได้ผลและคุณมาถูกทางแล้วค่ะ ซึ่งขอบอกว่าเราไม่รับปรึกษานะคะ เพราะเข็ดแล้วค่ะฮ่าๆๆ(ล้อเล่น) สู้ๆค่ะ จากคุณ : จุกบี้ เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 17:36:09

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณ คุณจุกบี้ ที่มาแชร์ ประสบการณ์นะคะ  ก็คิดว่าหลังจากนี้ ทุกอย่างคงโอเคแล้วค่ะ ... จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 03:48:59

ความคิดเห็นที่ 39 มานั่งบ่นคนเดียว ว่า... นึกว่าจะจบ ...แต่มันก็ไม่ค่อยจะจบเนอะ  ...เหนื่อยใจจริงๆ วันนี้ ขอยืนยันความรู้สึกว่า  ไม่เสียใจอะไรเลย ที่ทำทุกอย่างลงไป ... จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 16:12:48

ความคิดเห็นที่ 40   อิอิ อย่างน้อย มีดีอยู่บ้างนะ ที่ทำให้นนนี่ได้เข้ามาห้องนี่ ทั้งที่มักคิดว่า ห้องนี้ ห้องที่เข้าใจยาก 55 สงสัยนนนี่คงจะซื่อบื้อเกิน 55 อย่างน้อย ทำให้ นนนี่ได้เข้ามาลองอ่านในห้องนี้ ลองอ่านอะไรต่ออะไร ทั้งที่เป็นสมาชิกมาปีกว่า ไม่เคยเข้ามาเล้ยขอบอก อย่างน้อยก็ช่วยเปิดกะลาของนนนี่ออกอีกสักหน่อย 55 ไม่ได้ช่วยไรเล้ย เอิ้กก จากคุณ : นนนี่มาแล้ว เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 09:41:11

ความคิดเห็นที่ 41 คุณนนนี่ สวัสดีค่ะ .. จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 13:59:48

ความคิดเห็นที่ 42 มาอ่านครับ สบายดีนะครับ จากคุณ : KTH (KTHc) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 53 13:20:44

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีค่ะ คุณเคธี่  สบายดีค่ะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 53 22:28:37