 |
ความคิดเห็นที่ 3 |
... 
วันฟ้าเปิด
...............
วารวางพิภาคเปลื้อง.............ปรารถนา
ดินต่ำทะเลผา....................เพื่อน,เหย้า
สายลมห่มอาณา.................แนวคลื่น
คลายขุ่นคละขรมเคล้า.........คั่งค้างหลากหลาย
ผืนทรายราบเรียบไร้............รอยหลุม
แดดส่องใสปกคลุม.............แปดเปื้อน
แถนทิพวิมานชุม-................นุมแห่ง ภพฤา
ดวงจิตวิญญานเยื้อน............ย่างก้าวเสรี
เพียงพลีปลดปล่อยบ้าง........บางวัน
คลายวิโยคโศกศัลย์............แทรกซ้อน
ฝากจินต์พ่วงจำนรรจ์...........จำแนก
เพลิงรุ่มลุกลามร้อน.............เรื่องร้ายเลือนลาง
กรุยทางถมทุกข์ทิ้ง.............ทะเลหาย
เค็มปร่าแปลกปลอมกลาย....แกร่งครั้ง
สำนึกหยั่งใจกาย................กรองกลั่น กาลเอย
ยลภาพยินรอบตั้ง-..............รับด้วยทนทาน
...
.
..
..
... วันฟ้าเปิด ปล่อยใจ ไปตามคลื่น
เพื่อพลิกฟื้น อารมณ์ เพาะบ่มฝัน
หาดทรายสวย สายลม ประสมกัน
วาดสีสัน วางสลับ ประดับประดา ...
... เพียงผ่อนปรน กังวลนี้ ที่รุ่มร้อน
หากเหนื่อยอ่อน พักบ้าง วางปัญหา
ท้องทะเล เห่คลื่นลม ห่มอุรา
กลางแดดจ้า ร้อนแรง แห่งตะวัน ...
... เริ่มระบาย ร่ายระเบง บรรเลงเรื่อง
เพื่อปลดเปลื้อง การวิโยค ที่โศกศัลย์
อาจอับเฉา เหงาใจ ไม่สำคัญ
ฝากจำนรรจ์ แนบความ ตามห้วงจินต์ ...
... เห็นภาพไหม ไร้มัวหมอง หลากฟองคลื่น
ซัดขมขื่น จากทรวง ทิ้งถ่วงสินธุ์
ถ้อยรำพัน ผันกระแส แปรมลทิน
ให้ยลยิน นิ่งตั้งรับ ไม่อับจน ...
...
.
..
..
.
.
.
| จากคุณ |
:
ploythana   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 มิ.ย. 53 19:45:27
|
|
|
|
|
