ความคิดเห็นที่ 1 อันเมตตาจากฟ้าย่อมมาสู่ เพื่อกอบกู้ความสุขรุกขับเศร้า เร่งฝึกจิตคิดดีอย่าดูเบา ดีจะเร้าเร่งรุกสร้างสุขคืน ขอให้มีความสุขนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 12:20:12

ความคิดเห็นที่ 2 สายลมของ เมตตา อาทรผิว พัดแล่นริ้ว พะเยิบผ้า ความล้าหาย จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 12:47:30

ความคิดเห็นที่ 3 แม้นเมื่อพบปัญหาตั้งหน้าสู้ กำปั้นชูขึ้นฟ้าข้าสู้เหวย อย่าจมปลักกวักความเศร้าเข้าคุ้นเคย ความเมตตาอย่าหวังเลยจากใครๆ ยืนหยัดอย่างทรนงอย่าให้เขาสงสาร ถึงอกตรมแต่หน้าบานซ่านสดใส อยู่ให้เขาหึงสาท่านว่าไว้ อย่าอยู่ให้คนเห็นดูไม่สู้งาม. หึงสา =  หึงส์ = อิจฉา เห็นดู =  สงสาร จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 15:09:38

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ คุณ ทิกิ หากปราณ๊ มีฝาก จากฟากฟ้า คงสดชื่น อุรา กว่าสิ่งไหน สายลมแห่งมตตา จากฟ้าไกล ช่วยนำพา สดใส ในกมล... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 15:16:49

ความคิดเห็นที่ 5 สายลมของ เมตตา อาทรผิว พัดแล่นริ้ว พะเยิบผ้า ความล้าหาย ... คุณแสงฯ หากลมเย็น พัดย้อน คงผ่อนคลาย........สุ ความเหนื่อล้า ลอยไป ไกลจากตน. ขอบุณมากค่ะ ภาพสวยมากเลย จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 15:19:59

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะคุณลมฯ ยังสู้ต่อ ใช่ว่าท้อ รอความหวัง เพียงบางครั้ง อ่อนล้า พาสับสน ไม่เคยคร้าน งานก่อ ท้อก็ทน เพียงบางครั้ง กังวล เรื่องวุ่นวาย เพราะศักดิ์ศรีความเป็นคนจึงทนสู้ เพื่อยืนอยู่ ไม่เลือกข้างทางเสียหาย ยอมขัดสน ปนเศร้า เคล้าเดียวดาย รอสุดท้าย สายลมผ่าน นั้นเมตตา/... .. แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 53 15:37:50 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 15:35:07

ความคิดเห็นที่ 7 สายลม...แห่งเมตตาช่วยพาพัด ช่วยสาดซัดชะล้างความหมางหม่น ปัดป้องฝุ่นขุ่นมัวที่ทุกข์ทน มีหนึ่งคนเฝ้าขอรอพระพาย เพียงแ่ค่คนคนหนึ่งซึ่งวอนไหว้ กำลังใจถอยถดปริ่มหดหาย ทรวงสะท้อนร้อนรุ่มรุมเร้ากาย รอพระพายพัดเป่าเท่านั้นเอง พระพายในที่นี้หมายถึงลมนะขอรับ หาได้หมายถึงหลวงพ่อพายใดๆไม่ หลวงพ่อพายใช้ตาลปัตร พัดวียังไงก็ไม่เย็นหรอกขอรับ   นอกจากรสพระธรรมจากท่าน  ที่เราพึงน้อมใส่จิต อธิษฐานธรรม สาธุ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 16:59:22

ความคิดเห็นที่ 8 ..................ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ตราตรึงซึ้งใจให้ใฝ่หา แดรกแต่เหล้าเมามายทุกเวลา อนิจจาหน้ามู่ทู่ดูสิเออ ตรูละเบื่อเมื่อหมดซดเหล้าเกลี้ยง แลมองเมียงไม่เพียงพอขอเผยอ จะแปะโป้งเซ็นไว้เพื่อได้เจอ ดูซิเธอแม่ค้าว่าช้ำใจ เมื่อครั้งก่อนตอนเซ็นไม่เห็นหวง หรือเบื่อทวงฉันแล้วแก้วตาใส แค่แปดเดือนเก้าเดือนก็เตือนไป โถ!ทำไมใจร้ายไม่ให้เซ็น จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 17:33:31

ความคิดเห็นที่ 9 เพียงสักน้อย สายลม ที่พรมพัด ช่วยขจัด ไอร้อน ให้ผ่อนหาย ไล่ความหม่น คนเศร้า พอเบาคลาย เพียงพระพาย โชยชื่น หยิบยื่นมา สายลมแห่ง เมตตา จากฟ้าใส นำความชื่น สุขใจ ที่ใฝ่หา ให้คนหนึ่ง ซึ่งร้องขอ รอเมตตา ลมช่วยพา พัดให้ ได้สุขเทอญ ขอบคุณคุณเปลวฯมากค่ะ ทีมาเทศน์ เอ๊ย! มาร่วมแจมกระทู้ แหะๆ อันที่จริง ไม่ดุ ก็เป็นเน๊าะ..อิอิ สาธุ..ด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 53 17:44:47 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 17:42:24

ความคิดเห็นที่ 10   สายลมพัด     ผ่านไป    ในทุกที่ คล้ายวจี    ปลอบโยน     คนทั้งผอง ชีวิตต่าง     มีวิถี           มีครรลอง เพียงมุมมอง  ระยะห่าง   ต่างกันไป สายลมคง  พัดดอกไม้   ให้ไหวสั่น ลมเช่นกัน  พัดทุ่งนา  วันฟ้าใส สายลมยาม  ฤดูหนาว     ปวดร้าวใจ อยู่ที่ใคร   จะเห็น  เป็นร้าย - ดี ฝากสายลม   ส่งใจ   ให้พี่สาว ยามต้องก้าว  ต้องเผชิญ  หรือเดินหนี วันนี้อาจ       เจ็บซ้ำ      ทับทวี ย่อมต้องมี     วันสวยสด   และงดงาม สู้ๆจ้า แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 53 15:03:54 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 21:01:56

ความคิดเห็นที่ 11 คนชื่อลมขออนุญาตถูกพาดพิง อยู่นิ่งๆเขากล่าวเราเสียหาย ทรวงสะท้อนร้อนรุ่มรุมร้าวกาย  (เปลวอัคคี) รอพระพายพัดเป่าเท่านั้นเอง   (เปลวอัคคี) ลมหัวด้วนนั้นเป็นเช่นลมหมุน ไม่ให้โทษให้คุณหมุนตรงเผง แต่บางครั้งพัดไปให้วังเวง ดูแล้วช่างคว้างเคว้งขอเป็นลม. จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 00:10:42

ความคิดเห็นที่ 12 บอกจันทรากานดานางนี้ งามโสภีโสภาพิไล นวลหอมกำจาย-ด้วยเหตุใด คงมีใครทำเธอพร่ำเพ้อรำพัน บอกดาราเมตตานางนี้ มารศรีภักดีผูกพัน เสน่หาจรรยา-ครบครัน ฟังคำเธอรำพันชอกช้ำอาวรณ์ บอกลมเอยทรามเชยนางนี้ แสนดีสมเป็นดวงสมร ใครทำเธอช้ำ-รักสั่นคลอน ลมกระซิบบังอรมีชายห่วงหา บอกเมฆากู้หน้านางนี้ สมฤดีส่งเสริมดวงตา เธอแข็งแกร่ง-สมปรารถนา เปิดม่านฟ้านภาสว่างส่องนาง แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 53 09:36:42 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 09:34:42

ความคิดเห็นที่ 13 ..................ผู้ชายคนหนึ่ง คำคมซึ้ง กินใจ เกินใฝ่หา ไม่หล่อเหลา เขาชอบ แต่สุรา(ล้อเล่นนะ) กับแกล้มหนา แสนง่าย ไม่ต้องมี(ก็ได้555) ชอบร้องเพลง เพื่อชีวิต คิดแต่งได้ รักเมียกว่า สิ่งไหน ใช่ไหมนี่ หรือกลัวเมีย เสกจ๋า ช่วยบอกที เอาอย่างนี้ คือทั้งรัก และทั้งกลัว (ผู้ชายแบบนี้ จะเจริญก้าวหน้านะ) ล้อกันเล่นๆ ไม่ว่ากันนะเสกฯ มามุกนี้ พี่ไปไม่ถูกนี่นา.. ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 10:09:24

ความคิดเห็นที่ 14 สายลมผ่าน ที่ใด คลายร้อนลุ่ม ที่ปกคลุม ด้วยแดด แผดและเผา แต่สาลม แห่งเมตตาคราซึมเซา จะหาไหน บรรเทา คราวโศกซม ยามชีวิต ผิดพลาด ขาดหลักเกี่ยว จะแลเหลียว ที่ไหน ไยขื่นขม เหมือนละคร น้ำเน่า ฉากเศร้าตรม ที่พระพรหม คอยกำหนด บทชะตา มิได้หวัง มิคิดให้ ใครสงสาร เพียงขอวอน ลมผ่าน ม่านเวหา พัดพาด้วย แรงเหตุ แห่งเมตตา เพื่อนำพา สร้างฝัน วันที่รอ.. สวัสดีค่ะคุณกาปอมซ่า ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ สำหรับกำลังใจด้วยค่ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 10:45:59

ความคิดเห็นที่ 15 555 คุณลม กะคุณเปลว ไปตกลงกันเองนะคะ ใครพาดพุง เอ๊ยพาดพิงใคร สุไม่รับรู้ด้วยนะ..อิอิ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 12:27:25

ความคิดเห็นที่ 16   *** ...........สายลมแห่งความคิดถึง แผ่ว เบา ซ่าน ซึ้ง.....คะนึงหา พัด เอื่อย เอื่อย เรื่อย เลาะ....ไล้ ปีกมา ตรา ตรึง ซึ้ง อุรา.....หาใดเทียม ............สายลมแห่งความเมตตา ใยเธอเฝ้าค้นหา....จนเหนื่อยอ่อน แนบหัวใจเข้ามา...ฉันขอ วอน ปีกบอบบางไหวอ่อน..................... จะผ่อนร้อน..........ให้คลาย *** พัด พัด กระพือ กระพือ หายร้อนหรือยังฮะ เมื่อยปีกแล้วเนี๊ย  อิ อิ จากคุณ : กางเขนน้ำ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 12:46:25

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีค่ะ คุณท่าราช ไม่มีใคร ทำให้ เพ้อรำพัน เพียงบางวัน นั้นหนอ มีท้อบ้าง มิได้หวัง มีใครหมายร่วมทาง แต่บางอย่าง ทำอ่อนไหว ในบางครา ขอขอบคุณ ความห่วงใย มอบให้พี่ ท่าราชมี น้ำใจ เสียหนักหนา หลายครั้งหน มอบแรงใจ ส่งให้มา บอกถึงความ เมตตา คราปวดใจ ขอสายลม ห่มความดี ที่มีมอบ กลับคืนตอบ พบแท้ แต่สุขใส ทุกเวลา แห่งห้วง ของดวงใจ มีสิ่งที่ วิไล ไปชั่วกาล... ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 14:35:29

ความคิดเห็นที่ 18 ...สายลมแห่ง ความคิดถึง ใครหนึ่ง เมินหมาง ดูห่างหาย นานแสนนาน ไม่ผ่าน มาเยี่ยมกราย ปล่อยให้ใคร เฝ้าคะนึง คิดถึงเธอ ....สายลมแห่ง ความเมตตา เที่ยวเสาะหา ด้วยใจ ใฝ่เสมอ รอวันหนึ่ง ได้พบ ประสบเจอ ไม่ต้องเพ้อ เรียกหา เมตาเยือน.. สวัสดีค่ะ คุณ กางเขนน้ำ คุ้นๆค่ะ ว่า ใครกันนะ ชื่อนี้ มีเพื่อนคนหนึ่งค่ะ เป็นเหมือนนกตัวน้อย ชอบบินแวะเวียนมาทักทาย ทุกครั้งที่สุตั้งทู้ แต่ตอนนี้ หายไปนานมากแล้ว ไม่รู้ว่า บินกลับมาหรือยัง จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 14:43:30

ความคิดเห็นที่ 19   ** ..........สายลมเอื่อยเรื่อยไหล หอบเอาความคิดถึงจากใจ..... จากใจฉัน นม นาน เนิ่น ช้า..... ท่ามกระแสความอ่อนล้า.....ของวารวัน หากแต่ความคิดถึงนั้น...... ไม่ผันแปร .......วอนสายลมจงเมตตา หอบสาร์นจากใจข้า....สู่ใจเขา หมาง เมิน เหิน ห่าง.....จางบรรเทา ชื่นสนิทแนบเนาว์............ เยาว์ยืนยาว *** สวัสดีฮะ คิดถุงๆ คิดฮ๊อดๆ อิ อิ ต้องกระพือปีกไปหมู่เกาะทางใต้ เดี๋ยวจะกลับมา คิดฮ๊อดๆ คิดถุงๆ นะฮะ อิ อิ จากคุณ : กางเขนน้ำ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 16:30:00

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อกลับมา พร้อมนำ คำคิดถึง ยกโทษให้ ครั้งหนึ่ง จะซึ้งไหม หากอาการ อ่อนล้า ลาจางไกล กลับมาใหม่ เถิดหนา  ถ้าคะนึง สายลมแห่งความเมตตา..... พัดนำพา ถ้อยคำ ย้ำคิดถึง บทกวี พาฝัน นั้นตราตรึง เพ้อรำพึง ผ่านพจน์ รจนา. ขอบคุณมากๆค่ะ ที่ยังคิดถึงกัน  สุนึกแล้วเชียว ว่าต้องใข่ ขอบคุณ อีกครั้งค่ะ บินให้ เหมือนนก ตัวนี้นะคะ V V V .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 16:49:54

ความคิดเห็นที่ 21 ยืนเหม่อมองเคว้งคว้างท่ามทางหนาว ไร้หมู่ดาวสรวลเสห้วงเวหล ทอดสายตามองไกลเชื่อมใจตน ดังหลุดพ้นแห่งห้วงผ่านช่วงวัน ตาวันลับกลบร้อนเเรงผ่อนกล้า เเว่วคีตาสังคีตมาขีดคั่น เเทรกอณูหนึ่งนวลรัญจวนพลัน เเต้มร้อยฝันแผดกร้าวกว่าร้าวใด แล้วคีตะเพลงร่ำก็พร่ำผ่าน บรรเลงกาลซับป่นความหม่นไหม้ เงียบปกคลุมครวญแผ่วเเว่วเสียงใคร กังวานไหวหวาดหวั่นกับวันวาน เสมือนหนึ่งโลกหม่นใจคนเหม่อ มืด,เหงา,เพ้อโลมเพียงเสียงขับขาน เพียงบางเบาลับหายกับสายกาล รอค่ำคืนทรมานจะผ่านเลย แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 53 21:55:38 จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 20:29:20

ความคิดเห็นที่ 22 มิใช่เป็นเพลงหวาน ที่ขานขับ ให้สดับ รับร้อย ถ้อยกระแส หากแต่เป็น เพลงเศร้า ร้าวดวงแด ที่ตอกย้ำรอยแผล แม้นานวัน เหม่อมองฟ้า คราหม่น ทนเหน็บหนาว ไร้แสงพราว ดาวแจ่ม แต้มความฝัน ฟ้ามืดมิด ถูกปิด ด้วยหมอกควัน ไม่มีแสง สวรรค์ ของจันทรา สายลมพลิ้ว ผิวแผ่ว แว่วหวีดหวิว เห็นแถวทิว ไม้ไหว ใจปวดปร่า โอนเอนไหว เหมือนใจท้อ ทรมา รอความหวัง ที่เลือนลา ล้าระทม รอสายฝน รินหลั่ง ยังฝั่งฟ้า รอสายลม เมตตา พาสุขสม รอคอยวัน หวานชื่น ไม่ขื่นตรม รอให้ความ เศร้าซม จมหายไป.. วันนี้น้องเลิฟ มาเป็นทางการเชียว เพราะจัง.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 21:44:38

ความคิดเห็นที่ 23 ................ผู้หญิงคนหนึ่ง เคยซาบซึ้ง กับรัก ฉบับฝัน อบอุ่นไป ทุกห้วง ช่วงรำพัน บทประพันธ์ โดยคำ นำนัยใจ หากกาลผ่าน สอนเศร้า แลมืดบอด อายอ้อนออด สอดกลุ่ม สุมหม่นไหม้ ลืมฝันรัก ชักระบาย คลายเคลิ้มใจ อยู่อย่างไร้ ใดผ่อง มานำแนว.. สวัสดีและฝันดีค่ะ พี่สุ และพี่ทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 01:00:51

ความคิดเห็นที่ 24 ขอเพียงยัง มีฝัน ในวันใหม่ นานแค่ไหน จะสานก่อ รอความหวัง ขอเมตตา จากสายลม พรมพลัง ให้สมดั่ง ตั้งไว้ ในใจตน เป็นเพียงหญิง คนหนึ่ง ซึ่งมีฝัน ร้อยรำพัน บทวลี นี้ส่งผล หวังตราตรึง ในห้วงดวงกมล สายลมดล เมตตา มาหนุนนำ หวัดดีจ้ะน้องมี่ ขอบคุณมากค่ะ วันนี้ พี่มึนๆงงๆ ก็เลย มั่วๆค่ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 17:33:21

ความคิดเห็นที่ 25 ++ตามครรลอง  ผองชน  บนผืนหล้า ย่อมเสาะหา  มาใส่  ที่ใจหวัง สรรพสิ่ง  อยากได้  ไว้ประดัง ประดับตน  สะพรั่ง  สรรพางค์กาย ++ อันที่หนึ่ง  อยากได้  ปัจจัยสี่ เป็นเสื้อผ้า  ดีดี  มีสรวมใส่ กับอาหาร  หลากรส  เลิศวิไล สมุนไพร  ห้องหับ  ไว้หลับนอน ++ อันที่สอง  ต้องการ  มั่นใจว่า สิ่งที่หา  มาได้  ไม่ถ่ายถอน อยู่กับเรา  ไม่หาย  ไปจากจร สถาพร  สุขภาพ  อนามัย ++ อันที่สาม  ทางใจ  นี้ร้ายนัก หนึ่งความรัก  สร้างชีพ  ให้สดใส สองสังคม  ชมชอบ  อรทัย สามครอบครัว  สดใส  ใครใครชม ++ หนึ่งแลสอง  ผองชน  ค้นหาได้ ส่วนที่สาม  ทางใจ  หากไม่สม จะหงุดหงิด  งุ่นง่าน  แลซานซม ทั้งอารมณ์  แปรปรวน  ชวนเหงาใจ ++ หากรู้ทัน  เท่าจิต  ลองคิดหยุด สู่วิมุติ  ความจริง  ทิ้งเหลวไหล อดข้าวดอกนะเจ้า  จึงบรรลัย อรทัยลองตรึก  นึกนึกดู เจริญพรคุณ สุ. วันนี้วิญญาณนักเทศน์เข้าสิง  ทำกระทู้เสียบรรยากาศ ไม่มีกัณฑ์เทศน์เป็นกีฟก็ไม่เป็นไรขอหัวใจก็พอ จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 20:29:54

ความคิดเห็นที่ 26 อยากแจกกิ๊ฟคุณ ตาเป๋า เสียดาย กิ๊ฟหมด อิอิ. จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : วันสุนทรภู่ 53 22:18:54

ความคิดเห็นที่ 27 ติดกัณฑ์เทศน์ท่านตาเป๋าหนึ่งกีบ จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 53 09:23:50

ความคิดเห็นที่ 28 ทั้งสามข้อ ชี้นำ เป็นคำสอน จริงทุกตอน คุณเป๋า เขาเฉลย แต่ชีวิต ยากแท้ ได้แค่เปรย ไม่อาจเผย ทุกอย่าง ค้างที่ใจ ปุถุชน คนเรา เข้าไม่ถึง แม้จะซึ้ง ไม่อาจทำ ตามนั้นได้ ในบางเรื่อง เคืองขุ่น วุ่นกระไร อยากตัดใจ แต่ไม่ขาด อนาถนัก หากแม้ได้ เกิดขึ้น กันใครไหน จะเข้าใจ ถึงแก่น ที่แสนหนัก ใช่เสแสร้งแกล้งร้อง เรียกหารัก เพียงท้วงทัก ฝักใฝ่ ในเมตตา จะหาใคร ไหนเล่า เข้าใจถึง หญิงคนหนึ่ง ที่ลำเข็ญ เช่นนี้หนา ใช่อยากมี ใครแอบ แนบอุรา ที่สรรหา ทุกสิ่งสรรพ เพื่อปรับใจ ไม่มีใคร ปลอบขวัญ ในวันหม่น จึงเรียกร้อง ต่อลมฝน คนอ่อนไหว หวังเมตตา เป็นที่พึ่ง ถึงห้วงนัย ลมพัดพา ครั้งใด ให้คะนึง/.. นมัสการ พระคุณท่าน เป๋าค่ะ ต้องขออภัยจริงๆค่ะ ที่ สีกา คนนี้ เถียงอีกแล้ว..555 อยากได้ใจติดกัณฑ์เทศน์ ได้เลย จัดให้.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 53 11:40:07

ความคิดเห็นที่ 29 ความคิดเคลื่อนเลือนคล้อยด้วยคอยหวัง โอ้พินพังอกใจร่ำไห้เห็น บาดลึกเกินรวดร้าวกว่าก้าวเป็น ความเยือกเย็นแผ่ซ่านสู่ม่านตรึง เพียงรอคอยใคร,หวั่น ด้วยพลันหมาย คงเสียงร่ำเป็นสายฝากร่ายถึง ถ้อยรำพันเคยมอบตอบคำนึง ยามตะวันฉายซึ้งรำพึงนัย ในวันนี้เลือนหม่นเลยหล่นคว้าง มีแต่ร้างใจเหม่อละเมอใส่ เขาคงซบหลับคู่กับผู้ใด จึงผลักไสคืนกลับคอยนับวัน ย่างสู่ค่ำกรายคืนเหมือนดื่นดับ แสงจันทร์จับนวลผ่องใจร้องสั่น สะอื้นไห้ตรมอกวิตกพลัน ด้วยเเน่นั้นเขาเลือนคำเอื้อนออ โอ้ว่าเขา..ลืมเเล้วในเเววหวาน ซ่อนเก็บผ่านค่ำคืนอันขื่นหนอ เพียงผะเเผ่วเพรียกพร่ำน้ำตาคลอ สะท้อนต่อคืนหนาวเเสนยาวนาน จึงความคิดผุกร่อนร้าวรอนกว่า สิ่งใดใดทุกหล้านภาผ่าน โออกหญิงปวดร่ำแห่งตำนาน ขอโลกขานรับรู้คือผู้..คอย.! ............... เเวะมาเเจมกลอนจ๊ะ ปล.บทสุดท้ายมิได้เขียนเองค่ะ ฝากขอบคุณถึงคนที่ช่วยเติมเต็มให้บทกลอนเพราะ(รึเปล่า)ยิ่งขึ้นด้วยค่ะ จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 09:10:43