ความคิดเห็นที่ 1 ... ต้นหนาว ... ................. วารเวียนผันผ่านร้อน.............ฝนหนาว ปันอุ่นเปรยโอบสาว..............สุขอ้าง หัวอกพี่แผลงราว.................ฤดูผลัด ทวงสิทธิ์พลอดขวัญร้าง.........อยู่ข้างเคียงเขนย ลมเผยทิศพี่รู้......................ทางหวน หาญส่งสัญญาณชวน............ชื่นล้ำ แปรฝนห่างฝายครวญ...........ฝันคู่ ขานเพรียกคลอหนาวย้ำ........ยิ่งน้อมรักเหนือ . . . ................................................................................................. ................................................................................................ . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 10:17:45

ความคิดเห็นที่ 2 ... ... ย่างปลายฝน ต้นหนาว อีกคราวแล้ว ลมหวีดแว่ว เสียงผสาน  ทิวกาลใฝ่- ฝันอาณัติ อุบัติห้วง บำบวงไพร ท่ามเจิดจ้า แห่งไถง ให้แจ่มจันทร์- ... ... ได้เชยชม สมดุล รับอุ่นเอื้อ คลายหนาวเนื้อ ชื่นรู้ ผู้รังสรรค์ ยิ่งฝนห่าง ลมโหม หนาวโรมรัน ถ้อยยกยอ - ปอปั้น นั่นความใคร ... หวานกล่อมร้อย ลำนำ มาพร่ำพลอด จักโอบกอด  โฉมเจ้า เว้าวอนไฉน ชวนเยี่ยมเยือน ยอดวิมาน สานสายใย หลอมรวมใจ เป็นหลัก ให้พักพิง ... ... “หากพี่มอบ ชีวี พลีแด่เจ้า...” สำนวนเย้า หยอดเน้น  บีบเค้นหญิง หมายน้องตอบ-รับคำ ล้ำลึกจริง อ้างลมฟ้า - เร่งคะนิ้ง ฝนทิ้งทวน ... ... จวบเรื่องราว หนาวนี้ มีใจสอง- ดวงสอดคล้อง ฤดูกาล ที่ผ่านหวน นำม่านหมอก ระลอกใหม่ ไอเย็นอวล หอมทั่วถ้วน รักละมุน หลอม-อุ่นอิง ... ................................................................................................. ................................................................................................ . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 10:19:16

ความคิดเห็นที่ 3 ... เพียงหนาวกราย... ......................... ทรวงหนาวนึกแนบอ้อน........นวลนาง จินต์สื่อสบสรรพางค์............ใฝ่ต้อง เสริมวาดภิรมย์วาง...............ตราบชีพ-วายแล ขวัญฝากแฝงหนาวคล้อง......คู่ข้างเคียงเขนย นัยเผยเชิญนิ่มเนื้อ..............หายหนาว สัพพะสัญญาหาว................เสกให้ อัปสรย่อเดือนดาว...............พราวสว่าง ดินเอย โอษฐ์พักตร์อิงแอบใกล้........อุ่นเกื้อกายหลอม . . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 10:21:44

ความคิดเห็นที่ 4 ... ยามหนาวกราย กระหายอุ่น การุญเอื้อ ครั้นหนาวเนื้อ เขนยแนบ แอบผิงอก ลมหนาวกรู ฤดูใจ ไหวสะทก ล่วงหนาวศก หน่ายแสวง สำแดงจินต์ ... ... คล้ายหนาวเหน็บ – แนมพิพาท บาดผิวช้ำ เกิดริ้วจ้ำ จารีต แห่งศิขิน พี่หมายโลภ โอบฟ้า คว้าเทพินทร์ เพื่อแดนดิน มิสิ้นสาย – สวาทงาม ...   หากแม้นเจ้า จำแลง  มิแสร้ง-ซ่อน จักร่ายคำ รำฟ้อน อ้อนอกหวาม ท่ามหนาวเย็น เป็นเงา เฝ้าติดตาม เหนือนิยาม สรรพสิ่ง ประวิง-ท้วง ... ...  หากหนาวกาย หมายใจ ให้แม่พัก เผื่ออ้อมแขน ไหล่-ตัก หนุนรักห่วง ทุกเช้าค่ำ เคลียคลอ หนอพุ่มพวง อย่างเฝ้าแหน พร้อมหวง ช่วงชิงกาล ... ... ขอร่วมเรียง เคียงเจ้า รับหนาวนี้ หวังโอกาส อาจมี ที่เอ่ยขาน เชิญเถิดแม่ มาเยือน เยี่ยมเรือนชาน พี่พร้อมเช่น บริวาร ทาสหวานใจ ... . . . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 10:22:41

ความคิดเห็นที่ 5 ...                 ๏ ซื้อ      เวลาแย่งซื้อ            เวลา                 ขาย        เท็จด้วยโฆษณา      เชื่อล้วน                 แบ่ง        ประโยชน์ตำตา        ต่ำต่ำ                 ปัน         เศษเนื้อครบถ้วน      อิ่มแท้ประเทศไทยฯ ... สวัสดี ขอรับ เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวอาศรมฯทุกท่าน แหะ แหะ เอาโคลงเคลงมาฝากอีกแล้ว ขอรับ ปล. ป่วยกาย ป่วยใจ แถมยังป่วยประเทศไทย เฮ้อ... ยังต้องหายใจอยู่ ก็จนกว่าจะไม่มีลมหายใจกระมัง แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 11:36:59

ความคิดเห็นที่ 6 กระยางขาวท่านั้น...................ดูดี ขาวเผื่อนสดใสสี....................ดั่งฝ้าย ฉวยกินแต่ปลามี......................ชีวิต รักอิ่มหลักชั่วร้าย......................เช่นนี้ฆาตกร นกแร้งดูร่างร้าย.......................รุงรัง สาปกลิ่นพึงชิงชัง....................ไม่น้อย กินซากนิ่งมรณัง ......................ตายก่อน ไร้ส่วนฆ่าคำพร้อย....................แช่งแร้งฤๅควร คารวะอาจารย์ทุกท่านขอรับ กระผมขอมีส่วนร่วมสักเล๊กน้อยขอรับ จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 12:56:23

ความคิดเห็นที่ 7 งดงามตามแบบเบื้อง..................วิถี ธรรมชาติความดี......................แต่ต้น สิ่งที่อยู่ที่มี.............................พอเหมาะ ก็แต่งกันจนล้น......................ผิดเพี้ยนควรเป็น เห็นช้างขี้เบ่งก้น....................ทำตาม ทีท่าคิดว่างาม.......................ดีดดิ้น เลียนแบบพยายาม.................เทียวดัด จริตเปลี่ยนแผกสิ้น.................เละตุ้มเป๊ะเสริม สิ่งเดิมงามอยู่แล้ว...................เรือนกาย พอกโปะลวงล่อชาย...............กิเลสสร้าง โถมทุกข์เพิ่มมากมาย...............ความอยาก ลำบากอย่าได้อ้าง....................โทษผู้อื่นใด ... แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 53 14:17:45 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 14:15:20

ความคิดเห็นที่ 8 อารมณ์จากภาพ ~โคลงสี่สุภาพ~ วันเวลาผ่านพ้น...............เวลา หมายปิดความศรัทธา.......ทุกครั้ง หัดจิตแกร่งรักษา.............มนต์โศก หยุดผ่าวคอยคิดตั้ง...........จิตรู้อดทน เวลาสอนผ่านด้วย.............เวลา สอนเผื่อความเมตตา..........บ่ สิ้น สอนจิตมั่นเจรจา...............ทำโง่ สอนร่ายงานหนึ่งชิ้น...........สิ่งนี้คือฝัน ~โคลงห้าพัฒนา~ ฝันหว่างรู้................เวลา ฝันเสน่หา................ร่วมห้อง ฝันโหยหา................ขณะหนึ่ง ฝันสร้างฟ้อง............จิตไหว ทุกสิ่งนั้น..................ฝันไป ทุกข์เพราะใจ.............อยู่สร้าง ทุกข์เพราะใคร............ประสงค์ตื่น ทุกข์ร้อนร้าง...............ฝากบาน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 21:40:10

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีครับ สหายอาศรมฯ แง่ม... หลงหูหลงตา ... วรรคหน้า บาทแรกคือ... "เบญจางคประดิษฐ์" เด้อครับ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 53 22:45:16 จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 22:41:27

ความคิดเห็นที่ 10 ... “กล่อมเจ้า” (กลบท : กบเต้นสามตอน) ๏ กานต์หอมหลอมอุ่นเจ้า........เอาใจ ไอจดรสคราญไข..................ใคร่ข้อง ครองขันธ์มั่นละเมียดใคร........ละไมครุ่น ละมุนครบภพเผยจ้อง.............ผ่องแจ้งจันทร์เสมือน ๏ แสงเดือนเยือนเด่นแท้.........แดเทียว เดียวที่มีกายเหลียว................เกี่ยวหล้า กาลัญญ์หวั่นรมย์เพียว............เรียวพักตร์ รักเพิ่มเสริมคาบฟ้า................ค่าฟ้าดินเสมอ ๏ เผลอไผลไปโอบล้อม.........ออมหลง องค์หลักรักสมพงศ์................ส่งพ้อง สองพิศสิทธิ์จำนง..................จงแน่ว แจวนิ่งจริงสอดคล้อง..............ส่องเคล้าเคียงสมาน ๏ โคลงหวานขานกล่อมเจ้า......เกลาเจต เกลศจากหากวิศิษฎ์เนตร........วิเศษนั้น วิศัลย์นัยไถ่ทวาเลศ...............เทวษล่า ทว่าลัคน์จักรวาลครั้น..............กระหวั่นครื้นเคียงสมร .............................................................................. .............................................................................. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 23:02:13

ความคิดเห็นที่ 11   -------------------------------------------------------------- ๏ ของดีมีอยู่ใต้                  ตอโพรง มือสอดลอดอุโมงค์            มาดค้น ลัดเลาะเชื่อมต่อโยง           ยาวเหยียด ดำพุดมุดใต้ต้น                  แตะค้นควานหา ฯ -------------------------------------------------------------- ๏ ร้อนแดดทนแดดร้อน     แผดเผา เผาร่างเด็กวัยเยาว์           ย่างก้าว ก้าวค้นย่างเขี่ยเอา           เก่าเก็บ เก็บค่ากับค่าข้าว             เพื่อได้คลายหิว ฯ ๏ ตะกายตะกุยคุ้ยเขี่ย       ค้นหา หาสิ่งมีราคา                    ค่าได้ ได้เติมเพิ่มชีวา                 เวียนต่อ ต่ออย่างผู้ยากไร้              เริ่มร้างเรี่ยวแรง ฯ -------------------------------------------------------------- ไม่ได้แต่งซะนาน เกือบไม่รอด  5555 - - เขียน ตอ  เป็น ต่อ  เลยแก้กันวุ่นเลยเรา *-* เกิดใกล้กัมพูชา มากไปหน่อย ก็งี้แระ  555 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 10:22:50 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 00:50:34 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 00:32:36 จากคุณ : นายพระยา (Mr-praya) เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 00:26:53

ความคิดเห็นที่ 12 โคลงผวน  ~นางพญาทาบขนานทาง~ เราคิดไปร้อยเท่า.............กับถอย หมายรถมีทางลอย..........หมดร้าย ปรอยฝนเริ่มปนฝอย..........เม็ดถี่ หมดท่ามาทดท้าย............ก่อนรู้กรูรอน ฝนตอนมาใฝ่ล้น..............ชื่นไหล เส้นลู่กลับหายไป..............สู่เร้น ไกลเขินพักเกริ่นไข...........พาขื่น ฝนหลั่งฟังรนเต้น...............หวั่นเศร้าเว้าสรรค์ ผังกลบทโคลงผวน  ~นางพญาทาบขนานทาง~ xooxy   oy xyooo   xy xyoxy   oo xyxyo   xyxy x, y  คือตำแหน่งที่ต้องผวน แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 00:47:26 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 00:39:00

ความคิดเห็นที่ 14 บุษบารักร้อย-กล-โคลงผวนเล่นคำคู่หน้าบาทคำโคลงผวนส่งลงท้ายคำโคลงวรรคหน้าในแต่ละบาทคำโคลงกล 08.28 น. ๏ ของ - เล่นเข่น เข่นร้อง .......... รำฟรี ดี ------ ปรับดับ ดับ-ปี ............. ศาจ-อู้ มี ------ หลุดมุด มุดหลี ............ มาร์คหล่อ อยู่ ----- เปล่าเหย้า เหย้าปู้ ........ ยับปี้ดีจัง ๚ะ๛ 08.40 น. -----------------------------------------------------------  วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 16     08.04 น. (เช้าตื่นฟื้นโคลงฝัน-เช้าตันฟื้นโคลงฝืน) ๏ คู่บอล คอนบู่ เค้า ........... บี้ใคร บายคลี่ บี้คาย ใบ .............. คู่บ้า ข้าบู้ ขู่บ้า ไข .................... แบกขัด บัตรแขก แบกคัด บร้า ........ ค่าเบี้ยวขุนบอล ๚ะ๛ (คริคริ) 07.50 น. ขุนหมู-เลี้ยงหมูยังได้ทุนคืน ... คริคริ ... ขุนบอล-จะได้ทุนคืนไหมน้อ ขุนศึก , ขุนพล ... คนไทยเราตีความแบบ ... ขุนหมู , ขุนบอล - หรือไม่ ก็ไม่รู้แน้ ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 44 ลูกบอลร้อนบุกบ้าน.......................บานปลาย แทงผิดทิศแพงกลาย.....................เกิดหนี้ ลองใหม่ไล่มองหาย.......................ทุนขาด เมียแช่งแมร่งเชียร์ชี้.......................ฝ่ายแพ้ทุกที ไอเหมาเอาใหม่กู้...........................มาแทง หอกโดดโหดดอกแพง.....................ดูดเลี้ยง มุดตดหมดตรูดแหยง.......................ยามพ่าย บ้านผ่อนบอลผลาญเกลี้ยง...............หมดแล้วหมดเลย เหอๆ .................................................................................... ฝากให้คุณ aloha_man คห. 36 อีกทีครับ เพื่อเตือนสติเพื่อน สำหรับตัวเสกคาถาเอง บ่ต้องห่วงเด้อ! เพราะเป็น"โต๊ะ" เอง เหอๆๆ (ล้อเล่น) สวัสดีพี่น้องทุกๆท่าน ขอร้าบบบบบบบ!!!! จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 53 10:38:06 ถูกใจ : คนสาธารณะ ความคิดเห็นที่ 45 เอากลอนที่เขียนไว้ในบล็อกมาฝากครับ ##โต๊ะบอล เสือกะบาก## เป็นโต๊ะบอล นอนรับ จับคู่ชน ไม่ต้องสน ผลแพ้ แลต้องลุ้น กินผลต่าง เขาตั้งไว้ ใช้เป็นทุน เหมือนมีบุญ คูณค้ำ กินน้ำเอา ถ้าหากกลัว ตัวนี้ มีแทงมาก ต้องปล่อยจาก พักระบาย ไปที่เจ้า เราโต๊ะย่อย คอยกินนิ่ม จิ้มเบาเบา อย่ามัวเมา โลภมาก จงรักดี จะทีมไหน ให้ทีเด็ด ก็เสร็จเจ้า ราคาเขา เจ้าตั้งไว้ ได้สูสี ลูกค้าแทง ทีมไหน รับทันที ไม่เคยมี ที่ลูกค้า ร่ำรวยบอล พึงระวัง ก็แต่ แลลูกค้า ไม่คุ้นหน้า ท่าไม่ดี รีบถอดถอน เราโต๊ะเขี้ยว ไม่เบี้ยวใคร ใจแน่นอน มีลูกค้า เบี้ยวเราก่อน ร้อนทุกที รับบอลเดี่ยว ก็เสียวอยู่ ดูให้แน่ ลูกค้าแย่ แพ้มากๆ ชักป่นปี้ ยิ่งคนคุ้น เคยกัน นั่นแหละดี เบี้ยวแทงฟรี ไม่มีจ่าย ให้ระอา เฮ้อออออ!!!! จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 53 10:45:33 ถูกใจ : คนสาธารณะ ความคิดเห็นที่ 46 ๐๙๕๕ ๏ รุกบอล ร่อนบุกเลี้ยว.........แรงไกล ไหลแกว่ง โยนเอนไป..........ปั่นพ้อง ปองฝัน แผ่วปราชัย.............สอยกลับ ทรัพย์กร่อย กลายหมดต้อง..ตื่นบ้า กาลี ๏ กีฬา ฤาหลบเร้น..............ปลายเลว เปลว,ร่าย หลืบลงเหว..........หุบสิ้น หินชุบ โอบทองเปลว...........ดูปลั่ง ดังปู่ เปรยบอก,ปลิ้น............ปั่นรู้ เจอสวรรค์ ฯ ๑๐๐๙ ๐๑๐๗๕๓ (๗๑๕-๔๑๒) สวัสดีขอรับทุกๆท่าน จขกท.คอมเปื่อยเลยไม่ค่อยได้มาทุกวัน ท่านเสกฯ รับแทงรึว่า แทงเองขอรับ กรณีแทงเองถ้าแทงถูกก็ดีนะขอรับแต่ถ้าแทงผิด เลยไปโดนไม้กระดานแล้วละก็รับรองงอแน่ๆขอรับ.อิอิ..จ๋อย..เลยอ่ะ.(*_*) จากคุณ : คนสาธารณะ เขียนเมื่อ : 1 ก.ค. 53 10:04:19 ถูกใจ : นกโก๊ก ความคิดเห็นที่ 47 07.37 น. ๏ ปรับสั่น ปั่นทรัพย์ เป้า ........... ส่วนเปลือก เสือกป่วน ส่วนเปลือก เสือก ..... เปล่าไซร้ ไป่เศร้า เป่าไส่ เปือก ............... เซอะป่น ส้นเปรอะ เซอะปล้น ไส้ ............ ป่วนสร้างปั่นสูญ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 07.54 น. ลองเล่น-รีรีข้าวสาร-ปั่นเข้ากลโคลงผวน 'พยัคฆ์คู่ครองขวัญ'-ฝันกระเจิดกระเจิงแล จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 07:54:40 ----------------------------------------------------------- โดย: นกโก๊ก  วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:20:20 น ----------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 08:50:21 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 53 08:44:38 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 08:41:52

ความคิดเห็นที่ 15   สวัสดี  ทุกท่านขอรับ ขอฝากโคลงไว้สักนิด  กันลืม จากคุณ : ฮกกงจื้อ (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 12:00:29

ความคิดเห็นที่ 16   สองคนจึงต่างจ้อง       ดินโคลน คนหนึ่งเอามาโยน       ทุ่มขว้าง คนหนึ่งทุบขยำโผอน    แต่งรูป  ร่างแฮ คืออักษรสระบ้าง        ต่างด้วยใครเขียน ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 12:22:12

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับ คุณศาลายาและทุกท่าน ทักทายมิตรใหม่ๆด้วยครับ หายเงียบไปนาน ยุ่งมากครับด้วยจัดระเบียบชีวิตไม่ค่อยเป็นแหะๆ เห็นพี่หมอวฤกเอาโคลงไปฝากหน้าเฟชบุคเลยตามเข้ามาครับ โหวต+1 ๐ หายหัวใช่เงียบจ้อย        ถอยจิต ยังครุ่นคะนึงถึงมิตร           แห่งนี้ นานนานอาจมาชิด            สนิทแนบ พี่เอย หายเงียบใช่หลีกลี้            หลบเร้นสหายเลย ฯ แหะๆ ไม่ได้เขียนนานวกๆวนๆ เห็นโคลงหลายๆท่านละเขินจัง แถมกลอนเก่ามาฝากด้วยครับ เขียนต่อเนื่องจากของคุณตะวันกับน้าอาร์พี ที่อาศรมชาวโคลง ๑๙๔ ๏ เมื่อไหร่ลมจะมาพากระดิ่งดัง ๏ http://www.arsomklong.com/arsom/a211.htm ก็อยู่ที่นี่ ---------------------- เธอ-ฉัน ปั้นดาวแต้มแสง สร้างพำนัก ด้วยแรงที่เหลือ มีใจ ที่ไม่หมดคอยจุนเจือ มีความเชื่อ ศรัทธา เต็มใจ ที่นี่อาจ ไม่มี.. เธออยู่ แต่ชัดรู้ยังแสงใส ที่ปั้นและแต้มด้วยใจ กระพริบไป.. ที่เธอยืน หากฉันไม่ได้อยู่ เธอก็รู้ทุกหลับ ตื่น มีความทรงจำทุกวันคืน ดาษดื่น เต็มไปในพำนัก... --------------------------------------------- จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 12:22:33

ความคิดเห็นที่ 18 ... “กลอนใจ” (กลบท : อักษรล้วน) ๏ เกลากลึงกลมกล่อมแกล้ว......กลางกลอน ขายข่าวขับขันขอน..................ขุ่นเข้า คำคมคู่ควรคอน......................คิดคาด งอดแงดงมงายเง้า...................เงื่อนง้ำเงางาม ๏ โจทก์จามจิตจาบจ้วง.............โจษจัน ฉาวโฉ่ฉิบฉินท์ฉัน....................เฉ่งฉ้อ ชนชาติช่วงชิงชัน.....................เชิงชั่ว เตียนตัดตายตัดต้อ...................ต่ำต้องเตือนตน ๏ ทนทานทุกข์เที่ยงแท้.............ทองทัศน์ นบนอบนินนาทนัด....................นิ่งน้อม ธารธุมธูปเธียรธัช.....................ธรรมธาตุ พรหมเพริศไพรพราหมณ์พร้อม....เพราะพริ้งเพรียงพราน ๏ เมืองมานมิตรมากแม้น............มรรคมล ยกย่องยรรยงยล......................เยี่ยมย้ำ รามรุจน์รุ่งเรืองรณ.....................รักษ์รอบ รักเอย โลกลัพธ์ลางเลิศล้ำ...................เล่ห์ล้าลวงสลาย .............................................................................. .............................................................................. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 13:38:05

ความคิดเห็นที่ 19 ~โคลงสองสุภาพ~ ในจิตของเด็กน้อย...บ่ รับความทุกข์ร้อย สิ่งล้อมแค่เพลิน เด็กสนุกในขื่นเศร้า....หากพ่อที่ยืนเฝ้า สั่นด้วยหทัยหมอง ~กลบทโคลงผวน  นางพญานาฏลีลา~ ครา-คอยใกล้ ไข้กร่อย...........ครองกุม น้ำ-ทุ่มหล้า ทาหลุม...............ท่วมล้น หมก-มุมร่อง หมองรุม............มัดเร่า เมารา หล้า-ลับ หลับล้า ค้น..............โลกแกล้งหรือไฉน ใคร-คร่ำหลอน ค่อนล้ำ...........เคืองแล ช้ำ-แผ่ด่าว ผ่าวแด..................แผ่วด้วย เจ็บ-แจปรับ จับแปร................จิตปร่า เหมือน-หน่วยมอง นองม้วย.....ปวดแท้ภาพเห็น ~ผังกลบท~ A xy xy     oo B xy xy      oo Axy xy      oo Ooooo     oooo เป็นกลบทที่บังคับต้องสร้างวรรคละ๒ เสียงเหมือน ในบาท๑และ๓ ต้องเน้นเสียงคำที่๑และ๒เหมือนกัน ดังตัวอย่าง ใคร-คร่ำ(ในผังแทนด้วยA) ส่วนบาทสอง ต้องใช้คำเสียงต่าง(ในผังแทนด้วย B) เช่น ช้ำ-แผ่ บาท๔ เป็นบาทอิสระแต่งได้ตามชอบ A คือตำแหน่งแทนพยัญชนะเสียงเหมือน B คือตำแหน่งแทนพยัญชนะเสียงต่าง Xy คือตำแหน่งต้องผวน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 13:42:14

ความคิดเห็นที่ 20 เขียนแบบไหนล่ะน้อ........................โคลงเคลง เราเอย เขียนมากรึก็เกรง.............................พู่รู้ บ่เขียนก็โหรงเหรง............................เหงาเหงือก เอาวะ!เขียนมู่ถู้...............................แบบนี้ละเหวย จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 15:02:09

ความคิดเห็นที่ 21 19.37 น. ๏ ย่ำฉ่ำเน้น ข้อยย่าง .......... ฟ้าวพา เยือกนา คำปู่ ตูเปล่าหา .................. ตกห้อย   คู่ปล่ำ เป่าหูตา .................. ต้อยหก เย็นฉ่ำ น้ำค้างย้อย ............. เยือกฟ้าพาหนาว ๚ะ๛  (คริคริ) 19.51 น. ----------------------------------------------------------------------------- จากบล้อกบ้านนกผี ... ๏ >>> ล้มคู่สร้าง < --- > ล้างคู่สม <<< ๏ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=noggoge&month=06-2010&group=1&date=20&gblog=44 ----------------------------------------------------------------------------- วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 17     18.45 น. (เย็นค่ำซ้ำใส่กลอน-เย็นค้อนซ้ำใส่กรรม) ๏ ค่ำยามเย็น เข็นยาม-ย่ำ-ตามคู่ คู่อยู่อ้อน ค้อนอยู่-อู่-ซ่อมฝัน ค้อนหน้าคว่ำ ค่ำหน้า-ฟ้อน-ขาสั่น หงอนค้อนนั้น งั้นค้อน-นอน-งอนง้อ ๏ ค้อนตาปู ครูตา-ป้อน-น่าคิด คำย้อนนิด คิดย้อน-นำ-ค้อนก่อ สร้างรังคู่ สู่รัง-ค้าง-คืนรอ คู่ต่อฝัน ขั้นต่อ-ฟู่-พอเพียง ๏ ไร้คู่สู้ รู้คู่-ไซร้-จู้จี้ คู่จู๋จี๋ คลี่จู๋-จู่สุดเสียง สังข์หลั่งน้ำ ซ้ำหลัง-นั่งตั่งเตียง คู่เคียงฝัน ขั้นเคียง-ฟู่-เตียงพัง ๚ะ๛ (อิอิ) 19.31 น. โดย: นกโก๊ก  วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:33:08 น. ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 19:47:41

ความคิดเห็นที่ 22 ..สวัสดีครับ ทุกท่าน คึกคักจัง ขอบคุณทุกท่านที่มาให้กิ๊ฟครับ : ploythana, สุนันยา, D_AkIrA, ลำน้ำ C, เปลวอัคคี, เสกคาถา, tiki_ทิกิ, ญามี่, นกโก๊ก, xers, Little Red ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาร่วมสนุกครับ น้อง ploythana เข้ามาเจิมคนแรกเลย ขอบคุณครับ #1 #2  โคลงและกลอน เนื้อหา  "ต้นหนาว" พร้อมภาพประกอบสวยงาม #3 #4  โคลงและกลอน เนื้อหา  "เพียงหนาวกราย" พร้อมภาพประกอบสวยงาม ... อืม ฝนพึ่งตกวันนี้เอง หนาวแล้วเหรอ? อิอิ ๏ ต้น ใจใบผลัดต้อง         ตามฤดู หนาว หม่นหล่นใบพรู        พร่างพร้อย หนาว  เร่งเบ่งบานชู          ช่อดอก กราย ผ่านหวานขมร้อย     เรื่องให้ใจผจญ  ๚ะ๛ #10 เล่นกลบทกบเต้นสามตอน ๔ บท อ่านซะอิ่มเลยครับ กลบทนี้ขอบายครับ เขียนยากครับ เวลาซั่นๆ คิดบ่ ออก อิอิ #18 กลบทอักษรล้วน ทำได้ดีครับ ================================ คุณนายทิวา #5 ขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมเป็นประจำครับ เรา... คงต้องรักษาลมหายใจกันต่อไปครับ แหะๆ ๏ อิ่ม บ่เป็นดอกผู้        กินเมือง แท้ ทะเลถมเปลือง       บ่ สิ้น ประเทศ อาจรุ่งเรือง      ราวเศษ กัลป์แล ไทย กับไทยจำดิ้น        ดุ่มดั้นกันไป  ๚ะ๛ ============================ คุณท่าราชวงศ์ #6 เชิญแวะมาบ่อย ๆ ครับ ... โคลงที่วางสองบท อ่านแล้วต้องร้อง โอ้โห แจ่มจริง ๆ ครับ ใครจะคาดคิดละว่ากระยางขาวที่สวยงามแต่เป็นเพชรฆาต ขณะที่แร้งดูชั่วร้ายกลับเป็นGreenPeaceรักษาธรรมชาติ เปรียบได้สุดยอด แทบเผลอคิดว่าเป็นโคลงโลกนิติ์เลยเชียว ๏ ท่าราชวงศ์วากษ์แจ้ง            แจงความ กระยางพิศขาวสวยงาม           กลับร้าย แร้งรูปชั่วมูมมาม                    อหิงสะ  แลนา ความเปรียบดีเด่นคล้าย           โลกนิติ์ถ้อยโบราณ ๚ะ๛ ============================= คุณลำน้ำ C #7 ท่านนี้ก็ให้ข้อคิดที่ดีมากครับ ผู้หญิงเดิมงามอยู่แล้ว แต่หากไปตกแต่งผิดธรรมชาติ อาจจะก่อผลร้ายกับตัวเอง ๏ ของ เดิมย่อมผ่องเนื้อ        นพคุณ  แม่เอย ดี ชั่วคือบาปบุญ                  แบ่งไว้ มี ดีอย่าคิดฉุน-                   เฉียวผ่า- ตัดแม่               อยู่ ยากหากผิดให้                เหตุสร้างพิกลพิการ   ๚ะ๛ ============================== น้องญามี่ #8 เขียนโคลงอารมณ์จากภาพ เป็นภาพนาฬิกาทราย แทนความหมายแห่งเวลา เขียนมาทั้งโคลง ๔ และโคลง ๕ ความหมายดีครับ เวลาอาจเป็นอาจสร้างหลายอย่าง แต่ที่สุดคือ "ใจเรา" ต่างหากที่ไปตามเวลา ส่วนสัจจธรรมกลับเป็นอกาลิโก คือไม่ขึ้นกับเวลา โคลง ๕ ๏ ฝันผ่านพ้น         เวลา มันกลับมา            ดักหน้า ถอยหลังผวา         หลังดัก แท้จิตบ้า              บิดใจ  ๚ะ ๏ ในอริยแท้         อกา  ลิโกเอย คือธรรมา             จิตนั้น ทุกข์สุขหา            จากจิต เมตต์ถ้วนหั้น         เหตุดี  ๚ะ๛ #12 โคลงผวน  ~นางพญาทาบขนานทาง~   xooxy   oy xyooo   xy xyoxy   oo xyxyo   xyxy #19 กลบทโคลงผวน  นางพญานาฏลีลา A xy xy     oo B xy xy      oo Axy xy      oo Ooooo     oooo โฮ่ ๆ ช่วงนี้หัวช้าผวนมะทันครับ ขอบาย ว่าแต่รูปน้ำท่วมที่ไหนครับ น่ากลัวจัง ========================== คุณหมอวฤก #9 ขอบคุณมากครับสำหรับโคลง "ไหว้พระ" งดงามอ่อนช้อย อ่านแล้วอยากไปไหว้พระครับ ๏ สวดมนต์ไหว้พระน้อม        นำใจ สูดเสพสมาธิใน                   นิ่งนั้น ภาวนากี่อสงไขย                 หรือเศษ  นาที ย่อมจิตฟอกจิตหั้น               เหตุสิ้นทุกข์เผา ๚ะ๛ ==================================== คุณนายพระยา (Mr-praya) #11  เขียนมา ๓ บท บทแรกเขียนแบบท่านสุนทรภู่ อีกสองบทเป็นกลบทวัวพันหลัก เขียนว่า "ของดีมีอยู่ใต้ ตอโพรง" บรรยายได้เห็นภาพพจน์ดีครับ แต่ว่าอ่านจบแล้วก็ยังสงสัยอยู่ครับ ว่ามีอะไรอยู่ใต้ตอ ... ต้องขออภัยที่ศาลายาไม่มีพื้นหลังเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย แหะๆ ๏ ของดีมีอยู่ใต้            ตอมอ   (ตม. = ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง) ใครผ่านจะถูกขอ          ประทับสแต้มป์ ยกเว้นท่านเสธ.ขอ        เดินผ่าน รู้อีกทีท่านแย้ม            อยู่ข้างฮุนเซน ๚ะ๛ (อันนี้เก่าแล้ว ขออภัยคิดมุกไม่ทัน แหะๆ) ==================================== คุณกริชนาคราช #13 กลบท ๑๐ ชนิด พร้อมภาพอาศรมกวีอิสระ งามมากครับ  ขอบคุณที่มาร่วมสนุกในกระทู้ และขอบคุณที่ชวนไปดูงานที่ห้องไกลบ้านครับ มีแง่คิดดีมากครับ ขออนุญาตเอาหลายๆ อันมาปนกันครับ แหะๆ ๏ กลบทกลแบบแก้ว             บุพกาล กรองทิพย์จากทิพย์สถาน       สู่หล้า กวียุคใหม่ใหม่จาร                จำแบบ จำบทพลิกแพลงฟ้า              ฟั่นฟุ้งเฟือนสาร ๚ะ๛ ===================================== พี่นกโก๊ก #14 ท่านนี้ คิดกลโคลงผวนใหม่ๆ มาให้ชมเสมอๆ พร้อมระบุเวลาในการแต่ง ... ถ้าให้แต่งสดแข่งกัน ผมต้องวิ่งหนีแน่นอน เพราะผมแต่งช้ามาก ๆ อิอิ บุษบารักร้อย-กล-โคลงผวนเล่นคำคู่หน้าบาทคำโคลงผวนส่งลงท้ายคำโคลงวรรคหน้าในแต่ละบาทคำโคลงกล 08.28 น. ๏ ของ - เล่นเข่น เข่นร้อง .......... รำฟรี ดี ------ ปรับดับ ดับ-ปี ............. ศาจ-อู้ มี ------ หลุดมุด มุดหลี ............ มาร์คหล่อ อยู่ ----- เปล่าเหย้า เหย้าปู้ ........ ยับปี้ดีจัง ๚ะ๛ 08.40 น. จากคุณ : นกโก๊ก   ลองดูครับ ๏ ของ    ไพร่ไข่ไข่พร้อง              แพงดี ดี           หมู่ดูดูหมี                     ก่อนกู้ มี           สั่นมั่นมั่นสี                   ต่างต่าง อยู่         เรียบเหยียบเหยียบรู้        เรื่องนี้ฟรีสไตล์ ๚ะ๛ #21 กลอะไรครับ มองไม่ออก ฮี่ ๆ ================================== คุณฮกกงจื้อ (the darkknight) #15  #16 ท่านนี้มาอย่างคมกริบตลอด เวลาอ่านต้องระวังบาดเนื้อ อิอิ ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดี ๆ ประกอบด้วยสุภาษิตให้คติธรรมตลอดครับ ๏ สองคนจำปลุกปล้ำ          เปื้อนโคลน คือคู่มวยเขาตะโกน            ต่อสู้ สู้เสร็จรับที่โยน                  เงินเศษ เจ็บเพื่อใครไม่รู้                 ไม่รู้เพื่อใคร  ๚ะ๛ ================================== คุณ xers #17 สวัสดีครับ .. หายไปนานจริง ๆ ครับ อิอิ ยินดีที่แวะมาสนุกอีกทีครับ ๏ หายหัวตัวฝากไว้               วางประกัน หายลับปรับเพลงมันส์            กระหึ่มห้อง หายขาดหมดไข้ฉัน               ชอบอยู่                   หายเงียบหายสอยต้อง           ปรับเหล้าสหายเอ๋ย ๚ะ๛ ================================== คุณเสกคาถา #20 ท่านนี้เขียนโคลงได้มันส์เสมอครับ แสดงว่าเป็นคนมองโลกด้วยอารมณ์ขันตลอดเวลา มาบ่อย ๆครับ แต่งสด ๆ แบบนี้ชอบครับ เพราะศาลายาก็แต่งสด ด้นเดาบ่อย ๆ ครับ อิอิ ๏ เขียนแล้วเขียนอีกยั้ง             โคลงเคลง เขียนบ่หวานนักเลง                  ลอบกล้ำ เขียนภาษิตมีเหวง                    มาหยิก กระเง้ากระงอดงอนง้ำ               เงือกน้ำโครมคราม ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 22:28:59

ความคิดเห็นที่ 23 อารมณ์จากภาพ ~โคลงห้าพัฒนา~ จากจิตแล้ว...........จากไกล เคยคร่ำใคร...........คร่ำเฝ้า เขาทำไม..............ทำเหม่อ คล้ายหยุดเย้า........หยุดเยือน จากใคร่คล้าย.........ใคร่เมิน เขาเพลิดเพลิน........เพริดคล้อย หลงดายเดิน............เดินด่าว ร้อยโศกสร้อย..........โศกรอย คอยแล้วขุ่น..............ขุ่นขยาย คอยมุ่งปราย.............มุ่งล้า คอยเหมือนสลาย.......เหมือนขื่น คอยก้าวคว้า..............ว่างวาง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 22:45:04

ความคิดเห็นที่ 24 เพียงรำพึง ร่าย ๑     ๏ ศรีศรีท่านว่าศรี     คือดีทุกสิ่งสรรค์          จรรโลงทั้งโลกา           บูชาบรมครู             บูชาทั้งไตรรัตน์           มนัสน้อมรำลึก         ตรึกบุญคุณครูสอน   สองกรยอประณต         แบบบทตามวิถี       อาจยังมีผิดพลาด     ปวงปราชญ์โปรดเอ็นดู  ครูอาจารย์โปรดเมตตา       กรุณาท้วงติง           สิ่งที่อาจพลาดพลั้ง      สอนศิษย์อย่าได้ยั้ง   หยุดธรรม ๚ะ๛ โคลง ๕ พัฒนา ๒    ๏ จำแต่กี้             เก่าปาง โคลงห้าจาง                จากหล้า "จิตร" สะสาง              สืบเสาะ ได้โคลงห้า                 พัฒนา ๚ะ ๓    ๏ มาอวดให้         เห็นแนว พอมีแวว                    อยู่บ้าง กวีใหม่แถว                 นี้แต่ง พอให้อ้าง                  อุ่นใจ  ๚ะ ๔    ๏ แย้มไว้วาด        วันฝัน ความแปรผัน               ผาดหน้า ความใดอัน                 เอมโอช อาจก้องหล้า               เลื่องลือ ๚ะ ๕    ๏ ถือแบบเบื้อง     เบาราณ มาสืบสาน                  เสกถ้อย บรรจงจาร                  เจียมจิต ใหม่แล้วร้อย               เรื่องราว ๚ะ๛ โคลง ๔ สินธุมาลี ๖    ๏ พราวพราวแก้วผลึกรุ้ง       พรรณราย โคลงสี่ขจรขจาย                      แจ่มหล้า แบบบ่งบุราณหมาย                   มนต์เสก โคลงรุ่งเรืองฟุ้งฟ้า                    เฟื่องสยาม ๚ะ ๗    ๏ เสียงถามเสียงไถ่คล้าย    โคลงหมอง ไร้กระวีกานต์กรอง                    เกริ่นแล้ว วัยรุ่นใฝ่ทำนอง                        แนวใหม่ แนวเก่าคงสิ้นแผ้ว                     ผ่องใจ ๚ะ๛ โคลง ๔ สุภาพ ๘    ๏ ใดใดในโลกล้วน            อนิจจัง คนไม่อ่านสือยัง                      สอบได้ คนอ่านหัวแทบพัง                    สอบตก  นาพ่อ เพราะเหตุฉะนั้นไซร้                  อย่าได้อ่านมัน ๚ะ (มือโคลงนิรนามที่จารึกบนโต๊ะเรียนเก่า) ๙    ๏ ฉันอ่านโคลงแล้วผึ่ง         พึงหมาย อยากแต่งโคลงตามสบาย           อย่างบ้าง จึงเขียนคลั่งกระทั่งหาย-             ใจหึ่ง   โคลงฮา เหล้าหึ่งหัวโคลงค้าง                  เคล็ดก้านคอโคลง ๚ะ๛ โคลง ๓ สุภาพ ๑๐    ๏ โยงขึ้นเสียดิบดี            ท้ายสุดซีแย่แล้ว โคลงเปลี่ยนเป็นเคลงแจ้ว          จ่อมม้วยมรณัง ๚ะ ๑๑    ๏ อนิจจังอนิจจา              ศาลายาฟุ้งซ่าน เขียนเขี่ยเหลวแล้วจ้าน              จ่อมม้วยมรณัง ๚ะ ๑๒    ๏ ฝากฝังผองมือโคลง       ช่วยจรรโลงหน่อยเน้อ จงอย่าให้ฝันเก้อ                       กลัดกลุ้มดุ่มฝัน ๚ะ ๑๓    ๏ สุริยจันทร์ขจาย             แสงเลื่อมลายแต่งฟ้า รอนักโคลงในหล้า                     แต่งหล้าพงางาม ๚ะ๛ โคลง ๒ สุภาพ ๑๔    ๏ ถามถวิลศิลป์ศาสตร์สร้าง    มธุรสวาจาอ้าง อย่าร้างจากขวัญ ๚ะ ๑๕    ๏ สรรค์คัมภีรภาพอึ้ง             อัจฉริยะปัญญาซึ้ง ทราบแท้ภาวนา ๚ะ ๑๖    ๏ เมตตาสรรพสัตว์ถ้วน           สบกรุณาโลกล้วน แจ่มแจ้งอภัยธรรม ๚ะ ๑๗    ๏ นำมนุษยชาติให้                 สรรเสพทิพยศิลป์ไซร้ สืบฟ้าระย้าโยง ๚ะ๛ โคลง ๔ สุภาพ ๑๘    ๏ โคลงสองสามสี่ห้า             หรรษา ขรึมเคร่งบางเวลา                          หลบไว้ ราวกระบี่คมคา                              ในฝัก ชักออกจี้จุดได้                               เด็ดขั้วหัวใจ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 23:08:24

ความคิดเห็นที่ 25 ... "ละไมแดน” (กลบท : ระลอกแก้วกระทบฝั่ง) ๏ ระบอบจบระบบจ้าน............ระบาญจัด ถนอมย่ำถนำยัด...................ถนัดย้อม ประหรณ์พล่านประหารพลัด.....ประหัตพลาด ประหาสเวย เขมือบพรวดขมวดพร้อม.........ขม่อมพร้าขมาพราง ๏ ระแวงต่างระหว่างตั้ง...........ระวังตัว ตะกอนว่ายตะกายวัว.............ตะกั่วเว้า สลายกลบสลบกลัว...............สลัวกลับ สลับฤา แขยงหยาดขยาดเหย้า...........เขย่าย้ายขยายยาว ๏ สกาวหลัดสกัดหล้า............สกาลาญ ผงกวาดผงาดวาร..................ผง่านไว้ ผจงมั่นผจัญมาร...................ผจานหม่น ผจญแฮ กะหล่ำโรคกะโหลกไร้............กะไหล่ร้ากะลารอง ๏ ประคองกลบประคบกล้ำ......ประคำกลาง สวรรค์ลัดสวัสดิ์ลาง...............สว่างล้อม พเยียรับพยับราง...................พยางค์รัก พยักแล ละโมบเดียดละเมียดด้อม........ละม่อมได้ละไมแดน .............................................................................. .............................................................................. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 23:19:15

ความคิดเห็นที่ 26 (โคลงกลบทมังกรคาบแก้ว&โตเล่นหาง ) เหงาคลอวิเวกคล้าย.........คลอเหงา ล้อมเหม่ออุราเหมา...........เหม่อล้อม คิดขังห่วงหวงเขา.............ขังคิด ฝันฝากดาวหนึ่งอ้อม.........โอบเฝ้าฝากฝัน (โคลงกลบทเมขลาโยนแก้ว&บุษบารักร้อย เหงาเลียบเช่นเช่นคล้าย...........คอยจับ คอยจับห่างห่างหลับ................ก่อเพ้อ ก่อเพ้อเหม่อเหม่อสดับ.............ฟ้าฟาก ฟ้าฟากเยิ่นเยิ่นเย้อ..................หลากล้นดวงดาว โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง เหงาแวะด้วย...........ดายเรียง ในแว่วเสียง..............สื่อว้า มีใครเมียง...............มองอยู่ ดึกนี้ฟ้า...................ฟาดใจ ในส่วนไข้.................ขังสุม ยังเหมือนชุม..............ชิดช้ำ จึ่งคอยคลุม................คลอเจ็บ แล้วบอกย้ำ................แย่นาน กินยาแล้ว อิอิ ชักง่วงๆๆมากๆค่ะ ไปนอนแล้วนะค่ะพี่ๆทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 02:20:46

ความคิดเห็นที่ 27 ลองผวนโคลงห้าพัฒนา 09.45 น. ๏ โคลงเลขห้า ......... เขกโลง รู้แทรกโขลง ........... แรกสู้ โคลงสี่โยง ............. คีย์ส่ง คำร้อยรู้ ................. คอยรำ ๚ะ๛ (คริคริ) 09.53 น. ----------------------------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 54     08.12 น. ๏ กำปั้น กันปล้ำ โทษ ........... โททำ กำปั่น กลั่นปราม คำ ............. เอกป้อง เอกเจ็ด เอ็ดเจ๊ก นำ .............. กำปั่น มาฤๅ โซที่ สี่โท ต้อง .................... เอกห้ามโซ say ๏ ปั่นเล่ห์ pay ลั่น ยั้ง ............ คิดตรอง โคลงสี่ คีย์ส่ง มอง ................ หลักไว้ ปั่นคิด ปิดขั้น สมอง ............... ปั่นป่วน บาทเริ่ม เบิ้มราช ให้ ............... เอกเฝ้าคุมโท ๏ โธ่ใจ ไทยโจ้ จิต ................ ใจเร็ว know ทึ่ง หนึ่งโท เหลว ........... แหลกรั้ง ใช้เอก check ไอ้เลว .............. บาทที่ สองแล คู่เอก เขกอู้ ตั้ง ...................... สติด้วยเอกนำ ๏ มือย้ำ หม่ำยื้อ หยุด .............. มือไว ไถโร่ โทไล่ ไป ...................... ไหนหนี้ มือไหว้ ไม่หวือ ไหว ................ โทหวั่น หลักเอก เลข 'อักขระ' ชี้ .......... ใช่จ้ำจี้หลง ๏ บาทส่ง บ่งศาสตร์ ขั้น ........... มั่นคง โอเทค เอกโท ลง ................... คู่เท้า ปั่นหลัก ปักลั่น จง ................... จำเถิด คนผลิต คิดผล เจ้า .................. จุ่งรู้วิถี ๚ะ๛ 09.17 น. ----------------------------------------------------------------------------- ฝากลิขิตไว้ ในวงวรรณ ....................... ฝากลิขิตไว้ ในสรวงสวรรค์ ฝากลิขิตไว้ ให้คิดกัน ......................... ฝากลิขิตฝัน สันดานกู ฝากเพื่อนคิด ฝากจิตดู ........................ ฝากเพื่อนคิด ฝากจิตหมู่ ฝากเพื่อนคิด ด้วยจิตครู ...................... ฝากเพื่อนกู้ เมืองไทยกัน *** โคลง - กลอน ฉันทลักษณ์ ไร้ .............. รูปแบบ ได้ฤๅ สี่ ----- ซ่า มรณะ แสบ ....................... ซ่อนไว้ สุ ----- วิเศษ สะกดแนบ ..................... สยบนิ่ง ไว้นา ภาพ -- ลักษณ์ สุภาพ ให้ .................... พ่อห้ามหายนะ Noggoge  09.30 น. วันอาทิตย์ ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547 *** เอก - 'องอาจ' เป็นหนึ่งนั้น ................... สะกดนำ โคลงนา เจ็ด - แห่ง ครบคำ-ตำ ........................ แหน่ง-ห้าม โท -- ทานท่อง สองทำ ...................... ทางเสื่อม  สลายเฮย สี่ ---- เอกคุม โทคร้าม ....................... ข่มด้วยพลังสาม Noggoge  09.35 น. วันอาทิตย์ ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2547 *** โคลง - ผวน ควรโผล่ง พลั้ง .................. เพี้ยนผิด สาบ -- เหงื่อ เสืองาบ ติด ..................... กลิ่นจ้อย สุ ----- ภาพ สาปผู้ จิต ........................ วิปลาส พี่ ----- ฝาก พากย์ฟรี ย้อย .................. ยั่วยิ้มโคลงสยาม Noggoge  09.54 น. วันพฤหัสบดี ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2549 ----------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 09:35:45 จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 09:30:04   ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 09:51:17

ความคิดเห็นที่ 28 ... ขอบพระคุณมากค่ะ พี่ศาลายา ... ค่ะ ... ให้เน้นเนื้อความ และรวมกลบทค่ะ ... ลองดูค่ะ ... ดูตัวอย่างแบบของคุณ กริชนาคราช ค่ะ ... หากกลบทใด ผิดพลาดไป ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ... ไม่แน่ใจค่ะ บางกลบทเพิ่งเคยเขียนคะ ... ... ๑.โคลงกลบทสารถีขับรถ ๏ คมแฝง แคลงฝึกคล้อง.......แฝงคม ถ้วนถ่อง ลองประถม.............ถ่องถ้วน ใฝ่รัก ภักดิ์ภิรมย์..................รักใฝ่ ฝึกเอย หวังวาด ฝีมือล้วน . .....ลุกแล้ววาดหวัง ๒.โคลงกลบทบุษบารักร้อย ๏ ฟังพิศ คิดคิดร้อย..............ลีลา รมย์เสก เรขเรข พา..............เพริศแพร้ว จารรส จดจด นา-.................นาเนก ริเริ่ม เหิมเหิม แกล้ว..............แก่กล้ามือฉมัง ๓.โคลงกลบทช้างประสานงา ๏ ขลังคือคุณค่าสร้าง............สรวงศิลป์ สมศาสตร์ ศานต์แดนดิน........ด่ำชื้น ดลเชาน์ เชี่ยวผลิน...............ผลิเริ่ม เพลินร่วม เรียงครึกครื้น.........ครบครั้นครองความ ๔.โคลงกลบทอักษรคู่ ๏ คงคามเขตขุ่นข้าม.............ขอบคำ เคืองขัดขบคิดขำ..................ขุดค้าง ขานไขคู่ควรคำ....................คุมเคียด ใครคับแคบขัดข้าง...............แข่งข้นขายคม ๕.โคลงกลบทอักษรสลับ ๏ สมเพียรสืบเพื่อสร้าง..........พงศ์สาน กักแหล่งเก็บหลักการ............หล่อแก้ว นามติดแนบตำนาน...............เติบแน่ โคลงมั่นคลุมมิแคล้ว.............มาดคล้ายมนต์คลอ ๖.โคลงกลบทกินนรเก็บบัว ๏ พอตัวพอแต่งแต้ม.............เติมตาม ยังรุ่งยังเรืองราม..................เรี่ยมเร้ เฉกพจน์เฉกเพชรวาม...........แวววับ งามโอษฐ์งามอวดเอ้.............อิ่มเอื้อเอมอร ๗. โคลงกลบทวัวพันหลัก ๏ สาครหลากแหล่งล้น..........หลากพรรณ พรรณ ภพสบสืบสรรค์...........สู่เส้า เส้า สถานพิธานธรรพ์............ธิปธาตุ ธาตุ สี่บรรจบเจ้า..................แจ่มแจ้งแจงใจ ๘. โคลงกลบทอักษรล้วน (ควบกล้ำอนุโลม) ๏ คำใครใครค่อนเค้า............แคะความ ปมปลักเปียกปอนปาม...........ปลดเปลื้อง ตีตนต่ำตูมตาม....................แตกต่าง ฟางฟ่อนฟอนไฟเฟื้อง...........ฟั่นฟ้องฟูมฟาย ๙.โคลงกลบทครอบจักรวาล ๏ นัยหมายหลายหลากสร้าง...สืบนัย ต้องปราศ อนาถวิสัย............สร่างต้อง ครบรอบ ตอบโจทย์ขัย.........ขวบครบ คุณเอย จินต์เฟื่อง ปราดเปรื่องป้อง....ปกป้องสนองจินต์ ๑๐.โคลงกลบทนาคบริพันธ์ ๏ บทริน บาทรสเบื้อง...........บรรจง บรรเจิด บัญญัติยง...............ยอดย้ำ แยบยล เยี่ยมดำรง..............เดินเรื่อง ดลรุ่ง ประพันธ์ล้ำ................ประพัทธ์หล้าประไพหลง ....................................................................................... ....................................................................................... . . . ....................................................................................... ....................................................................................... . . . *** แก้ไขครั้งที่ 1 - แก้ไขคำสะกิดผิดหลายคำค่ะ *** *** แก้ไขครั้งที่ 2 - แก้ไขตำแหน่งเอกบาท 3 ผิดค่ะ *** เดิม     ดล(เชี่ยว ชาญ)ผลิน...............ผลิเริ่ม แขเป็น  ดล(เชาน์ เชี่ยว)ผลิน..............ผลิเริ่ม แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 12:45:00 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 11:47:53 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 11:42:09

ความคิดเห็นที่ 29 คุณแม่ลูกดก คุณอนันต์มากล้น.................ขอทดแทน แม่ย่อมมิดูแคลน..................ลูกแน่แท้ ลูกของแม่กางแขน...............โอบกอดแน่น ดกไข่พันธุ์ดักแด้...................ห่อหุ้มป้องคุ้มภัย คุณลูกเลวทราม คุณภาพชีวิตด้อย...................ขาดกตัญญู ลูกแม่่ ริเลิศหรู.........................จึงทอดทิ้ง เลวชั่วที่มองดู.........................ทุกข์ของแม่ ทรามที่ทำกลอกกลิ้ง................ต่อผู้บังเกิดเกล้า แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 12:11:07 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 11:55:31

ความคิดเห็นที่ 30 โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง เหงาแวะด้วย...........ดายเรียง ในแว่วเสียง..............สื่อว้า มีใครเมียง...............มองอยู่ ดึกนี้ฟ้า...................ฟาดใจ ในส่วนไข้.................ขังสุม ยังเหมือนชุม..............ชิดช้ำ จึ่งคอยคลุม................คลอเจ็บ แล้วบอกย้ำ................แย่นาน   ....ญามี่ โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทบุษบงแย้มผกา เหงาด้วยพัก..............อยู่ไกล เหงาด้วยใคร..............ห่างแล้ว เหงาทำไม.................กลัวหวั่น เหงาแพ้แผ้ว...............ผ่องใจ เหงาเพ้อเช่น..............ไม่เคย เหงาเกินเผย...............ใคร่ลี้ เหงาละเลย.................ความสุข เหงาช้ำชี้.....................จะตาย   ......Yu โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทธงนำริ้ว หน่ายหน่ายต้อง............หมดแรง รอนรอนแปลง..............เจ็บร้าว โศกโศกแจง.................ใครเจ็บ เศร้าเศร้าก้าว.................ไม่ไป เบื่อเบื่อคล้าย...............อ่อนแอ เครียดเครียดแผล..........ที่เรื้อ หม่นหม่นแล.................เราโง่ บ้าบ้าเชื้อ.....................กฏระทม   ....มิ้วจ้า โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทอักษรล้วนบังคับวรรคละ๓ อักษร เหงาหม่นไหม้.........หมองรอ วันคืนคลอ.............ครุ่นเน้น ดังตรมตอ.............ตามอยู่ ทางสายเส้น..........เสื่อมรอย ใจเปล่าปลื้ม..........เป็นแผล ยังเชือนแช............เช่นไร้ ใจหลงแล..............หลอนเงียบ พร้อมกรายใกล้......กลุ่มรอน  ....ปีศาจน้อยจอมซน โคลงห้าพัฒนาด้วย นกกางปีกแบบที่๑ จิตเศร้าจิต...............เจ็บใน เหงาช่ำไช...............ช่ำช้ำ อะไรหนออะไร.........เหงานัก เร้าร่อนล้ำ................ร่อนรอ ปวดร้าวปวด.............ทุกวัน เหงาพักพลัน............พักพร้อม ควันหมอกควัน..........ลอยไล่ ไห้ย่อมล้อม.............ย่อมเยือน   ....โหม่งฉ่าฉ่า โคลงห้าพัฒนาด้วย ควบ๒กลบทคือ กลบทนาคเกี่ยวกระหวัด&โตเล่นหาง เหงาย่างเข้า...........ขัดทรวง ทรวงขัดลวง..........ลอกคล้อย คล้อยลอกหวง.......ไห้ห่วง ห่วงไห้ห้อย.............ห่อรอน รอนห่อเศร้า............โศกหนาว หนาวโศกราว..........เริ่มไข้ ไข้เริ่มคราว.............เคลิ้มห่าง ห่างเคลิ้มได้............ด่าวดาย   ....ญามี่ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 13:47:28

ความคิดเห็นที่ 31 โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง บรรจุพร้อม..............เพียบรัก ด้วยใจสมัคร.............มุ่งให้ เพียงเพียรหัก............ห้ามใฝ่ ด้วยหวั่นไข้...............ขับขัง หวังผ่านเคลิ้ม.............คอยมนต์ ดังคอยฝน.................ฝากเอื้อ คิดคอยคน.................คอยห่วง พร้อมรู้เรื้อ.................เรื่องฝัน โคลงห้าพัฒนาควบ๒กลบทคือ กลบทบุษบงแย้มผกา+กลบทโตเล่นหาง ฝันฝากห้วง..................ห่วงหา ฝันนำพา......................เพิ่มซึ้ง ฝันช่วยลา....................ล้าเร่า ฝันก้นบึ้ง.....................บอกครวญ ฝันป่วนปลื้ม..................ปองเมียง ฝันลำเอียง.....................แอบน้าว ฝันฝากเสียง...................สรวลสนุก ฝันร้อยก้าว.....................ก่อเอม โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบนกกางปีกแบบที่๑ เขษมรักนั้น..........รักนาน พาเบิกบาน...........เบิกฟ้า หวานขับหวาน.......ไม่เบื่อ คล้ายเลื่อนล้า........เลื่อนเอือม เชื่อมซึ้งเชื่อม.........รักหมาย มักครุ่นกราย...........ครุ่นเฝ้า หลายฝากหลาย.......ฝันใฝ่ ล้วนรุ่มเร้า..............รุ่มเรียง 5555 บทนี้เริ่มเมื่อย(ง่วงด้วยฤทธิ์ยาคงออกแล้ว) มี่ เอารวมกำลัง3แล้วกันนะ พี่ๆทุกคน โคลงสี่แนวผสมด้วย กลบทกินนรเก็บบัว+โตเล่นหาง+วัวพันหลัก เบี่ยงฝากเบนฝากด้วย.......ดวงมาน มานนึกหมายนึกนาน.........เหนื่อยแท้ แท้หวังวักหวังวาน.............หวามวาบ วาบหนึ่งไหวหนึ่งแพ้..........เพิ่มร้อนรอคอย คอยแล้วคิดแล้วหัด...........หักหวง หวงหนึ่งโหยหนึ่งทรวง........ทรุดช้ำ ช้ำปรับหลักปรับลวง...........เลยไล่ ไล่คร่าหลอกคร่าล้ำ............ล่วงเข้ารังแก โคลง ๓ สุภาพ แลรักเหมือนหลงเมา.........เห็นเพียงเงา บ่แจ้ง มีแค่ฝันลมแล้ง................เพิ่มให้คิดถึง ฝากถึงความนัยหวัง............ตามกำลังที่พ้อ ฝากทั่วบนรอยท้อ..............เบื่อแล้วรักฝัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 17:28:40

ความคิดเห็นที่ 32 09.45 น. โคลง ๓ สุภาพ ... ผวนมั่วรำตาม ญามี่ แล 08.35 น. ๏ ลองเมา เรามองคำ ......... ศัพท์โคลง สามสร้าง คำเล่า เข้ารำค้าง ............... ค่าเหล้าคราวจน ๏ คนจำ คลำจนเห็น ........... คำคม คิดเค้น โคลงแต่ง แข่งโตงเต้น ........ ต่างรู้รำตาม ๏ ตำรา ตารำเบิก ............... โรงนำ ก่อนหน้า หลังอยู่ รู้หยังข้า ................ อยากรู้ตามรำ ๏ ยามเห็น เย็นหามแบก ....... มาบอก กันบ้าง ผันป่วน ผวนปั่นสร้าง ........... ศัพท์ใช้กันจน ๚ะ๛ (คริคริ) 09.53 น. ----------------------------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html ----------------------------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 55     07.06 น. กลโคลงผวนคู่สอง ... พยัคฆ์ย่องยามสาม + พยัคฆ์ครองคู่ขวัญ ๏ ผันป่วน ผวนปั่นแผ้ว ....... แป่วพลัน ได้ป่วน ด้วนไป่ดัน ............. ปั่นด้าย ไยผ้า ย่าไผยัน ................. ผันใหญ่ ทอผูก ถูกพอท้าย ............. พ่ายท้อผู้ทำ ๏ ปากกราม ปรามกากปั้น ... กั้นปาก กรรมมาก กากมัมกราก ...... มากกล้ำ เลือกเก่ง เร่งเกือกหลาก ..... กากเหลือก คลายลั่น คันร้ายข้ำ ........... ร่ำคล้ายลืมคราง ->(ข้ำ โทโทษเอก ค่ำ) ๏ คางสั่น ครรภ์สร้างคู่ ....... สู้คราง สู้ค่าง สร้างคู่สาง .............. ค่างสู้ ------------>( ค่าง เอกโทษโท ข้าง) ลิงค่าง ร่าง king ลาง ......... คราง-หริ่ง   หรีด-ปั่น ลั่นปรี๊ดรู้ ............. ปู่รี้ดแปลหลง ---->( รี้ด : read ) ๏ ขั้นปลง คงปั่นข้าง .......... ปางขัน เศร้าปั่น สั่นเป้าสันติ์ ........... ปั่นเศร้า ดื่มแรก แดกลืมดัน ............. รั้นดื่ม รู้ปั่น ลั่นปู่เหล้า ................. เปล่ารู้ปู่หลอน ๚ะ๛ (แฮ่แฮ่) 08.17 น. แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 08:22:58   จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 08:18:59   ----------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 20:17:36 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 20:11:30 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 19:58:12 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 19:54:05 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 08:52:50

ความคิดเห็นที่ 33 ขอตอบแค่ท่อนนี้ของพี่ก่อนนะคะ พี่นก 09.45 น. โคลง ๓ สุภาพ ... ผวนมั่วรำตาม ญามี่ แล 08.35 น. ๏ ลองเมา เรามองคำ ......... ศัพท์โคลง สามสร้าง คำเล่า เข้ารำค้าง ............... ค่าเหล้าคราวจน ๏ คนจำ คลำจนเห็น ........... คำคม คิดเค้น โคลงแต่ง แข่งโตงเต้น ........ ต่างรู้รำตาม ๏ ตำรา ตารำเบิก ............... โรงนำ ก่อนหน้า หลังอยู่ รู้หยังข้า ................ อยากรู้ตามรำ ๏ ยามเห็น เย็นหามแบก ....... มาบอก กันบ้าง ผันป่วน ผวนปั่นสร้าง ........... ศัพท์ใช้กันจน ๚ะ๛ (คริคริ) 09.53 น. นกโก๊ก. ๏ ตามอง ตรองมา จำ ................. ทุกลำนำ สื่อสร้าง เราเฆี่ยน เลียนเขา บ้าง ................ย่อมรู้หลากผอง ๏ ตรับปอง ตรองปรับ ด้วย ...........จะมิม้วย โศกเศร้า ลองแต่ง แหล่งต้อง เข้า ...............ส่วนรู้เคล็ดทาง ๏ วางหลัก วักร่าง นั้น ................. อย่าพลาดชั้น จะไห้  ลองครู่ รู้คล่อง ใช้......................อย่าค้อนว่าหยาม ๏ ยามหัด ยัดห้าม เร่า ....................จะรู้เท่าหลักแง้ม ผันป่วน ผวนปัน แต้ม .....................สื่อด้วยมิตรกัน  (อิ อิ) ข้อบัญญัติในการเขียน โคลงสามสุภาพ โคลงสามสุภาพบทหนึ่งจะมี ๔ วรรค วรรคหนึ่ง วรรคสอง และวรรคสามจะมีจํานวนคำวรรคละ ๕ คำ ในวรรคสี่ จะมีจำนวนคำ ๔ คำ ซึ่งรวมทั้งหมด ๔ วรรคจะมีจำนวนคำรวมทั้งสิ้น ๑๙ คำ และในวรรคสุดท้ายสามารถที่จะใส่คำสร้อยได้เพิ่มขึ้นอีก ๒ คำ        จำนวนพยางค์ต้องมีตามหน่วยที่ได้เขียนไว้ในแผนผัง ถ้าหากเป็นพยางค์ลักษณะของลหุอาจจะมีได้มากเกินกว่าที่แผนผังได้กำหนดไว้ก็ได้ แต่จะต้องไม่ยาวจนมีความรู้สึกว่าเยิ่นเย้อจนทําให้อ่านไห้ถูกทํานองและจังหวะไม่ได้        การสัมผัสของบทกลอน คำที่ ๕ วรรคหนึ่ง จะต้องสัมผัสกับคำที่ ๑ หรือคำที่ ๒ หรือคำที่ ๒ ของวรรคสอง จากแผนผังจะเห็นว่ารูปแบบการสัมผัส ซึ่งสามารถเลือกสัมผัสคำใดคำหนึ่งจากที่กล่าวมา นอกจากนี้คำสุดท้ายวรรคสอง จะต้องสัมผัสกับคำที่ ๕ วรรคสามด้วย หากเป็นการแต่งเพื่อเข้าลิลิต จะต้องให้คำสุดท้ายของบทสัมผัสกับคำที่ ๑ คำที่ ๒ หรือ คำที่ ๓ ในวรรคหนึ่ง ของบทต่อๆ ไปในทุกบท จะต้องมีวรรณยุกต์เอก ๓ ตำแหน่ง และวรรณยุกต์โท ๓ ตำแหน่ง ตามแบบในแผนผัง ถ้าหากคำที่ ๕ ของวรรคหนึ่ง ส่งสัมผัสโดยใช้คำที่มีรูปวรรณยุกต์เอก หรือวรรณยุกต์โท คำที่รับสัมผัสในวรรคสอง จะต้องมีรูปวรรณยุกต์เอก หรือวรรณยุกต์โทตามไปด้วย ดังตัวอย่าง ๑ ซื่อสัตย์วิรัตชั่ว บมั่วพาลพวกร้าย ฯลฯ (ส่งเอกรับเอก) ๒ บ่มบุญบังบาปทั้ง ยับยั้งการกล่าวถ้อย ฯลฯ (ส่งโทรับโท) คําตายห้ามนํามาใช้เป็นคำสุดท้ายของบท (ปล.แต่ใช้แทนเอกได้หรือไม่ มี่ไม่ทราบค่ะ พี่ท่านใดรู้ กรุณาชี้แนะด้วยค่ะ ขอขอบคุณ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ) การแต่งคำประพันธ์โคลงสามสุภาพ หากจบบทแล้วแต่เนื้อความยังไม่สุดกระแส สามารถเติมคำสร้อยในท้ายวรรคสี่ได้อีก ๒ คำ ข้อมูลความรู้จาก e-learning วิชาภาษาไทย แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:17:55 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 11:42:31

ความคิดเห็นที่ 34 14.13 น. ๏ พลาดนิ ผิว์นาฎยก ........... ผังโคลงนกย่อมรูั กรรมแคะ แกะคำผู้ .............. แต่งให้ทางจำ ๏ จำหลัก จักลำนำ .............. ตามคำนับถูกต้อง นกป่วน นวลปกป้อง ............. นกน้อยขอบคุณ ๚ะ๛ 14.26 น. แก้แล้ว-แก้วแล้ ... แก่แล้ว-แกร่วแล้   ๏ คนจำ คลำจนเห็น ........... เล่นคำคมคิดเค้น โคลงแต่ง แข่งโตงเต้น ........ ต่างรู้รำตาม ๏ ตำรา ตารำเบิก ............... ฤกษ์โรงนำก่อนหน้า หลังอยู่ รู้หยังข้า ................ อยากรู้ตามรำ ๏ ยามเห็น เย็นหามแบก ....... แจกมาบอก กู่บ้าง ผันป่วน ผวนปั่นสร้าง ........... ศัพท์ใช้กันจน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 16:44:22 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 14:24:13

ความคิดเห็นที่ 35 ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง ( 1/2 ) ........................................ อรุณฉายฉาบชีพแคว้น.........รับขวัญ คลายฝุ่นหมองหมอกควัน......ข่มด้าว ดลภาควิลาสวัน..................เวียนว่อง วารวาดวิถีน้าว....................แน่วฟื้นฟูไสว หวังในสันติภาพเรื้อง............เสรี ตรงมั่นสมศักดิ์ศรี................ศุภสล้าง เสมือนมิตรแต่งไมตรี...........เติมตอบ หยุดมุ่งหมายมล้าง..............มาดพ้องเมลืองผล กลางท้องทุ่ง รุ่งอรุณ แสงอุ่นเรื้อง ล้อมฉากม่าน งามเมลือง เหลืองปลั่งใส แรวาบวาม รามวิเลป เสพครื้นใจ เริ่มวันใหม่ รับตะวัน ฝันสีทอง ... ... ร่ายลำนำ ธรรมชาติ พิลาสแล้- รับขวัญแด่ ดวงประทีป ที่หม่นหมอง- ณ แดดาล  เดือน-หวัง ยังตระกอง ทั้งสี่ห้อง หัวใจ ได้เบ่งบาน ... ... พร้อมก่อเกิด เชิดชู สู่ภพหล้า ร่วมดินฟ้า  ดื่มด่ำ ล้ำหอมหวาน ต่อศักดิ์ศรี ที่สนอง สอดคล้องกาล ได้ประจักษ์ รักประสาน  เนิ่นนานไป ... ... เอื้อลำแสง – รังสี – เสรีภาพ สาดทาทาบ พสุธา แหล่งอาศัย ช่วงรังสรรค์ - สัญลักษณ์ เห็นหลักชัย   โชติช่วงไกล ก่ำวิจิตร รอบทิศทาง ... . . . . . *** แก้ไขคำสะกดผิดค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:38:11 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:26:04 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:17:00 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:11:29 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 14:26:45

ความคิดเห็นที่ 36 ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง ( 2/2 ) ........................................ ... ฉายดวงแด ด้วยดำริ – ปริทัศน์ เอื้อสองหัตถ์ โอบอุ้ม คลุมความห่าง แปรห้วงหม่น หมองจบ ผ่าน-ลบล้าง เป็นช่องว่าง ที่ประเสริฐ พร้อมเปิดรับ ... ... หลากอารมณ์  - ลุ่มลึก สำนึกยิ้ม ได้เอมอิ่ม ปันสุข ทุกสิ่งสรรพ เมื่อแสงทอง ส่องใจ ไขความลับ ที่กรองปรับ แปลกปลอม  พร้อมดำรง ... ... เป็นดำริ – อภิวัฒน์ – พ้องคำพูด พหูสูต นิรมิต จิตเสริมส่ง เสกท้องทุ่ง รุ่งอรุณ อุ่นจำนง- จนมั่นคง หยิบยื่น ทุกคืนวัน... ... คือประทีป แทนใจ ที่ไร้ทุกข์ เร่งปลอบปลุก มิตรสหาย เร่ขายฝัน - จากทรัพย์สรวง สู่ดิน ถิ่นสัมพันธ์ เห็นไหมนั่น ... ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง... . . ดลสรรพเสียงเร่ร้อง...........ขายฝัน เสริมส่งพิสูจน์วัน...............หว่านแกล้ม รวิรุ่งกำนัล.......................กำเนิด  แสงเฮย เช้าชื่นโฉมแฉล้ม...............ฉัตรเหย้าเยือนสหาย หมายมงคลปทีปน้อม.........ปฏิมา อธิษฐานจิตรา..................เลิศไว้ แสนเอมอิ่มชีวา.................ระลึกชอบ ฝันร่วมรังสีไท้...................เที่ยงแท้ทองธรรม . . . . . *** ขออภัยค่ะ ที่มีแก้ไขหลายรอบ ลองมาอ่านเกลาความ ดูแล้ว ยังมีจุดต้องแก้ไขค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 16:05:33 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 15:57:54 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 14:27:52

ความคิดเห็นที่ 37 ^.^ จากคุณ : สหายกุนเชียง เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 17:12:40

ความคิดเห็นที่ 38 ตกเป็นเบี้ยล่าง ตกปลา ณ. แหล่งน้ำ.................สาธารณะ เป็นสมาชิก สวะ......................บ่ฮู้   กฏหลวม เบี้ยหวัดปริ่มตะกละ..................กินมั่ว ล่างเต่าเถาคลานกู้....................ไป่ฮู้วันจ่ายคืน ชะโงกดูเงา ชะพูแกงคั่วได้..........................หลายหลาก โงกเป่ารูบักสาก........................บ่ฮ้อง ดูงามร่ำสวนดาก........................ไหลพุ่ง เงาซุ่มหมายบ่วงคล้อง.................เขื่องช้างไอยรา จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 17:43:55

ความคิดเห็นที่ 39 กลบทกลอน นายโรงลืมกรับ เพียงดูภาพ ฉาบชื่น ลื่นเข้าอก ซึ้งบ่ตก รกเรื้อ เหนือเกินขัด บ้านในฝัน ขันขัง ชวนรั้งรัด มิอยากพลัด นัดมา พาเคลิ้มนัก น้ำล้อมรอบ ขอบป่า มาสนิท มุงชวนชิด พิศไหน ใจคิดหนัก นกการ้อง พ้องเพรียก เรียกมาพัก ให้ประจักษ์ กักไว้ ในฝันนะ! โคลงห้าพัฒนา ด้วยอักษรล้วน ฝันใฝ่เฝ้า.................ฝากฝัง เยือนยลยัง...............ยากยั้ง บ้านแบบบัง...............บทเบื่อ เคลิ้มคอยครั้ง............เคลื่อนคลำ จำจ่อจ้อง..................จับใจ คิดเคียงใคร...............เคลิบเคลิ้ม เปรียบปลื้มไป............ปานปะ ท่องทั้งเทิ้ม................ทั่วทาง โคลงสี่สุภาพ ด้วย กลบทก้านต่อดอก เหมือนพบเห็นบ้านหนึ่ง........นำจำ จิตเปี่ยมมนต์หมายคลำ........ใคร่ไล้ บ้านสวยดั่งสวรรค์ทำ............เทียบเปรียบ อยากเที่ยวเดินทั่วให้............เห่อนี้มลายพราย หลายคราใจตื่นเต้น..............ติดพิศ บ้านดั่งภาพเนรมิต................เหม่อเพ้อ ป่าน้ำกล่อมให้จิต.................จับสดับ จินต์เที่ยวราวกรายเก้อ...........ก่อเวิ้งครันฝัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 18:15:16

ความคิดเห็นที่ 40        นิราศพัทยา        กลบท ๑๐ แบบ อักษรสลับ ๑    ๏ อ่าวใสอวดสู่อ้าง          สวยองค์ ไหวคลื่นวาดคลายวง             ครอบไว้ เลอหาดลาดหันลง                เห็นเลิศ เลส่องลำแสงไล้                  สูดล้ำส่ำลม ๚ ๒    ๏ เมฆคมมวลคู่ม้วน        ควรมอง ลมผ่านลู่ผิวลอง                   แผ่วล้ำ คลื่นซัดคัดทรายครอง           ทรงคลื่น เนาล่องนองแลน้ำ                ลิ่วน้อมลำนำ ๚ กินนรเก็บบัว ๓    ๏ จำจากกรุงจากน้อง      นางมา สัมพัทธ์สู่พัทยา                   ยิ่งแล้ว โรงแรมลิ่วแรมรา                 เรียมห่าง แม่เอย ฮอลิเดย์ลิแก้ว                     กิ่งให้ใจหาย ๚ ๔    ๏ ปลายชั้นอยู่ชั้นยี่         สิบหก สูงยิ่งยลยิ่งนก                     นั่นแล้ เห็นอ่าวรอบอ่าวอก               อลหม่าน อ่าวโอบเรียมโอบแหม้           มั่นแท้แดหวาม ๚ วัวพันหลัก ๕    ๏ ยามเย็นย่ำหาดเหล้น    เลนทราย ทรายละเอียดเบียดถึงปลาย     ปุ่มเท้า เท้าย่างอย่างเดียวดาย            เดินดุ่ม ดุ่มตรึกนึกน่าเศร้า                  โศกไร้เงาเคียง ๚ ๖    ๏ เคียงเพลงเสียงกึกก้อง   ดังมา มาจากงานพารา                    สี่เส้า เส้าจันท์, ตาก, ยอง, ชลา        ชลหนึ่ง หนึ่งจิตคอยแต่เฝ้า                 ฝากถ้อยเพลงถึง  ๚ ช้างประสานงา ๗    ๏ ตึงตึงเสียงพลุฟ้า        บานแสง บนส่งประกายแผง                ผ่องหล้า ผายหลากดอกสีแยง             ยามค่ำ ยลคู่เรียมเหว่หว้า                 วาดหน้าแม่บาน ๚ ๘    ๏ เมืองเบิกชาญเลิศแท้   ที่ทาง ท่องเที่ยวไทย บ่ จาง            จืดแล้ว จีนแลฝรั่งแขกกลาง              เมืองท่า มาที่จอแจแจ้ว                     จิตล้าระอาพลัน ๚ นาคบริพันธ์ ๙    ๏ หันกลับที่พักแล้ว        สนานกาย สนานก่อนเรียมรับสาย          สื่อเข้า สื่อขานนั่นเสียงหมาย            มาห่วง มาห่างกายค่ำเช้า                 ชิดนั้นกระแสเสียง  ๚ ๑๐    ๏ กระแสสั่งเรียงจดให้   จำหา จำเหตุเลศบัญชา                  ช่วยซื้อ ช่วยซับจิตแก้วตา                 ตามที่   ฝากแล ตามท่วงทำนองรื้อ                หมดเค้ากระเป๋าขวัญ ๚ ครอบจักรวาฬ ๑๑    ๏ อันใดก็จดถ้วน          ทุกอัน ให้แน่ใจเถิดขวัญ                  จัดให้ ยากเย็นจักฝ่าฟัน                  ยอมยาก ใจควักออกถวายได้              แด่เจ้าของใจ  ๚ ๑๒    ๏ คุยไปสายแทบไหม้   หมด, คุย- ถ้วนทุกประเด็นลุย                ทั่วถ้วน บอกง่วงแม่ยังหุย-                ฮาบอก ฝันต่างต่างควรล้วน               เล่าถ้อยคำฝัน ๚ ก้านต่อดอก ๑๓    ๏ เช้าเข้าวันยากแผ้ว     ภาษา คุมกลุ่มการสัมมนา               แน่แท้ อวยช่วยทุกเวลา                  เหลือเผื่อ หมดจดหมดแรงแม้               มิต้องไปไหน ๚ ๑๔    ๏ ยังหวังในเบรกน้อย    นิด, คิด- ถึงซึ่งแม่ยอดมิตร                 มั่นนั้น จากพรากมิจากจิต                จนหม่น หยุดสุดสัมมนาดั้น                ดุ่มคว้ามือถือ ๚ โตเล่นหาง ๑๕    ๏ เสียงคือเสียงแม่แท้   ทันใจ เสียงแม่ดังไปไกล                กึ่งห้อง หันขวับฉับไวใคร                  ใครต่าง  มองแฮ หันหลบจบต้องร้อง               ร่ำโอ้อายเขา ๚ ๑๖    ๏ เบาเสียงแล้วแอบแว้บ  เวียนหาย ไปส่องของขายหลาย            แหล่งอ้าง ของหอมกล่อมกายราย          เรียงส่อง เอ้าท์เล็ตช็อปบ้างห้าง            ห่อให้ฝากขวัญ ๚ สารถีขับรถ ๑๗    ๏ วันครึ่งเหลืออีกขั้น    ครึ่งวัน รู้สืบสถานเที่ยวสรร               สืบรู้ มากคงแหล่งสำคัญ               คงมาก เห็น บ่ ทันหมดสู้                  เสาะแล้ว บ่ เห็น ๚ ๑๘    ๏ วิหารเซียนสถิตซร้อง  เซียนวิหาร ร้างแม่เนาวิมาน                    แม่ร้าง เยี่ยมยลรูปวัดญาณฯ             ยลเยี่ยม เลยผ่าน บ่ เห็นอ้าง               แอบแกล้งผ่านเลย ๚ บุษบารักร้อย ๑๙    ๏ เลยนงนุชนุชน้อง       เนาไหน นุชพี่ห่างห่างไกล                  ก่อเศร้า ห่างกายเหือดเหือดใจ            จำเจ็บ เรียงรจน์ร่ำร่ำเร้า                  เรื่องช้ำระกำทรวง ๚ ๒๐    ๏ พวงผกาชื่นชื่นช้อง     ชวนชม เป็นนิราศปลอมปลอมปน        เปลือกกระพี้ ร้อยเรื่องเรื่อยเรื่อยยล            ยามว่าง วางฝากบทบทชี้                   ชื่นชั้นวรรณศิลป์ ๚ะ๛ ศาลายา ๔ ก.ค.๕๓ ภาพอ่าวพัทยาถ่ายด้วยกล้องมือถือ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 53 11:08:46 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 00:50:33

ความคิดเห็นที่ 41 ..สวัสดีครับ น้องญามี่ #23 มาด้วยอารมณ์จากภาพด้วยโคลงห้าพัฒนา #26 โชว์โคลงกลบทมังกรคาบแก้ว&โตเล่นหาง  โคลงกลบทเมขลาโยนแก้ว&บุษบารักร้อย โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง #30 โชว์โคลงห้าพัฒนาด้วยกลบทโตเล่นหาง โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทบุษบงแย้มผกา โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทธงนำริ้ว โคลงห้าพัฒนาด้วย กลบทอักษรล้วนบังคับวรรคละ๓ อักษร โคลงห้าพัฒนาด้วย นกกางปีกแบบที่๑ โคลงห้าพัฒนาด้วย ควบ๒กลบทคือกลบทนาคเกี่ยวกระหวัด&โตเล่นหาง #31 โชว์โคลงสี่แนวผสมด้วย กลบทกินนรเก็บบัว+โตเล่นหาง+วัวพันหลัก  โคลง ๓ สุภาพ #33 ชี้แจงข้อบัญญัติในการเขียน โคลงสามสุภาพ ... ขอบคุณครับ #39 โชว์กลบทกลอน นายโรงลืมกรับ โคลงห้าพัฒนา ด้วยอักษรล้วน  โคลงสี่สุภาพ ด้วย กลบทก้านต่อดอก น้องคนนี้ ท่าทางเป็นคนที่ชอบกลบท และก็แต่งโคลงได้มาก รวมทั้งกลบทของกลอนด้วย แต่งได้เยอะขนาดนี้ น่าจะแต่งเรื่องยาวสักเรื่องนะครับ ๏ ของ มีค่าซุกใต้       ตมตฤณ ดี ชั่วมิอาจจินต์          แจ่มได้ มี  คราพิรุณริน           ชะแผ่น  ดินแล อยู่ แผ่นผิวเห็นได้       เด่นล้ำสุพรรณพราย ๚ะ๛ ===================================== น้อง ploythana #25 "ละไมแดน” (กลบท : ระลอกแก้วกระทบฝั่ง) อ่านแล้วตะลึงครับ #28 กลบท ๑๐ แบบ มีหลายแบบที่ยังไม่ตรงกลบท  ลองปรับแก้ดูนะครับ อ่านเพิ่มเติมตามลิงก์ครับ http://www.watkoh.com/forum/index.php?topic=2466.15 #35 #36 กลอนห่อโคลงชุด ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง  เขียนได้ดีมากครับ ๏ ของ ดีเปิดได้อยู่       ยลเห็น ดี ย่อมดียากเป็น           อื่นได้ มี  ใครพ่นของเหม็น      มากลบ  ก็ดี อยู่ นิ่งฝนล้างให้           สะอาดแล้วยังดี ๚ะ๛ ===================================== พี่นกโก๊ก #27 มาลองผวนโคลงห้าพัฒนา พร้อมทฤษฎีเอกคุมโท #32 เขียนโคลง ๓ สุภาพ ... ผวนมั่วรำตาม ญามี่ แล  กลโคลงผวนคู่สอง ... พยัคฆ์ย่องยามสาม + พยัคฆ์ครองคู่ขวัญ #34 ปรับแก้โคลง ๓ สุภาพ ... ผวน ตามที่ญามี่บอก ... แจ่มครับ พี่ท่านนี้ขยันเขียนโคลงมาก เขียนได้ดีทุกวัน โดยเฉพาะโคลงผวน ... แจ่มจริง ๆ ครับ ๏ ของ ขลังอาจซ่อนไว้       ให้ขลัง ดี มิอาจเผยแต่ยัง               อยู่ฉ้วย มี  ใครแอบไปฝัง                กี่โยชน์  ก็ดี อยู่ อย่างขลังแม้นม้วย         ฝากแท้ความดี ๚ะ๛ ===================================== คุณท่าราชวงศ์ #29 โคลงกระทู้ซ่อนรูป คุณแม่ลูกดก - คุณลูกเลวทราม ... มีคติดีครับ ลักษณะโคลง เป็นโคลงกระทู้ที่ไม่แยกกระทู้หน้าบาทออกมา สงสัยเป็นรูปแบบใหม่ โดยพยายามแทรกคำเพิ่มคำในวรรคหลังอย่างจงใจ และมีลงท้ายบทด้วยคำโท เห็นจะเป็นไปตามอารมณ์กวี ... หากกวีอารมณ์สงบแล้ว เกลาลงให้ถูกฉันทลักษณ์ ก็คงงดงามเป็นแน่แท้ คุณแม่ลูกดก คุณอนันต์มากล้น.................(ขอ) ทดแทน แม่ย่อมมิดูแคลน..................(ลูก) แน่แท้ ลูกของแม่กางแขน...............(โอบ) กอดแน่น ดกไข่พันธุ์ดักแด้...................ห่อหุ้มป้อง(คุ้ม)ภัย คุณลูกเลวทราม คุณภาพชีวิตด้อย...................(ขาด) กตัญญู ลูกแม่ ริเลิศหรู.........................(จึง) ทอดทิ้ง เลวชั่วที่มองดู.........................ทุกข์ (ของ) แม่ ทรามที่ทำกลอกกลิ้ง................ต่อผู้บังเกิด เกล้า [นา] #38 โคลงกระทู้ ตกเป็นเบี้ยล่าง กับ ชะโงกดูเงา ลักษณะเดียวกับ #29 ที่เพิ่มคำในวรรคหลัง... เนื้อความให้คติดีมากครับ ๏ ของ หอมแม้นปิดด้วย     ฝาครอบ  ก็ดี ดี แผ่ไหลเกินกรอบ            กลิ่นกล้า มี  รูเล็กเล็กชอบ               โชยชื่น  มาแล อยู่ อย่างฉมตรลบหล้า        นั่นล้วนปราชญ์หอม ๚ะ๛ =====================================   คุณ สหายกุนเชียง #37  สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับสู่อาศรมชาวโคลงครับ ขออนุญาตเอ่ยถึงโคลงที่นำมาร่วมสนุกนิดหน่อยนะครับ เพราะรู้สึกชอบเนื้อความ ความคิดคนเบ่งบานตามฤดูกาล วันผ่านกาลเนิ่นช้า        อดีต เช้ารุ่งกาลเร่งรีบ           กลับค่ำ หวังจะหลับสักงีบ          พลันตื่น ความคิดคนล่วงล้ำ        ล่วงรู้ กาลเจ้าเอย ความคิดแหลมคมครับ ผมไม่ค่อยแน่ใจในรูปแบบว่าเป็นโคลงชนิดใด แต่เห็นแปลกที่  รับส่งสัมผัส "อดีต" - "รีบ" ได้ ทำนองเดียวกับ "ค่าว" ของทางภาคเหนือ และเป็นคนรุ่นใหม่ขบถอาจารย์ด้วยการเขียน "โทโทษ" ด้วยรูปเดิมโดยไม่เปลี่ยนรูปให้งง ("ค่ำ") รวมทั้งลงท้ายแบบกลอน คือ มี "เอย" ล้นออกมา ... ความคิดคมลึกครับ มาร่วมสนุกบ่อย ๆ นะครับ ๏ ของ ดีปิดอยู่ได้      กระไรกัน ดี จุ่งยกให้ฉัน            ชื่นบ้าง มี  น้อยมากหากอัน     อนรรฆค่า อยู่ กับดีล้วนสร้าง       สิ่งให้ดีเสมอ ๚ะ๛ ===================================== แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 53 11:12:01 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 01:02:45

ความคิดเห็นที่ 42 ... แด่ขวัญหล้า - ฟ้า - ดิน ................................ เมฆาภักดิ์ฟ่องสร้าง..............สรวงสวรรค์ ครามขลับประกายวัน... ....วาดฟ้า สูรย์เรืองส่องสบขวัญ............ชมชื่น เชิญเกียรติประกาศหล้า.........รุ่งแก้วเฉลิมฉลอง มวลผองบำบัดเบื้อง..............บริบทใส ทรวงอ่านสาสน์อำไพ............อุ่นเอื้อ ธุลีธาตุสั่งสมใน...................ตรองนิ่ง ตะกอนกลั่นพาหะเรื้อ............รุ่มร้อนคลายเสมอ บำเรอเชอภักดิ์ห้อม..............อุราหาญ เทียมจรัสทิวากาล................สว่าง,แกล้ว เหมือนคันฉ่องพบพาน...........ทันท่าม- -กลางหมอกควันคลาดแคล้ว...ค่ำเช้าจรลี วิถีธรรมชาติล้วน..................รังสรรค์ สรวลตอบรับตะวัน................สว่างกล้า งามผุดผ่องนวลจันทร์............ใจกระจ่าง นบนอบขวัญฝากฟ้า..............เชื่อมฟ้าดินเดียว ... . .. .. ยามฟ้าโชติ – ช่วงคราม งดงามต้อง เมฆาฟ่อง ฟุ้งเฟื่อง เรืองสรรพแสง ทิวากาล หวานละมุน อุ่นจำแลง หวานแทรกแซง แทรกซ้อน ผ่อนดวงมาน ... ... ด้วยสูงกว่า กว้างใหญ่ ไม่จบสิ้น คุ้มขวัญแก้ว ขวัญกวิน ปรกถิ่นฐาน สาดแสงงาม อร่ามเรื้อง เฟื่องตระการ ฟ้าโอฬาร ฉัตรประกาย ฉายเกรียงไกร ... ทั้งแจ่มจ้า - จรัสล้ำ นำทางจิต รายรอบทิศ ไกลกว้าง ..."สว่างไสว"... คราบตะกอน ขุ่นตะกรัน กลั่นกรองใจ ทุกข์ขังไคล้ ขัดออก นอก-ใน-เงา ... ... ด้วยวิถี ธรรมชาติ มิคาดคั้น กำแพงพรั่น – พรึงทลาย คลายขลาดเขลา ด้วยตะวัน จันทร์กระจ่าง ต่างเชื่อม “เรา” ร่วมเป็น “เงา” ... ของกัน ... มั่นมิคลาย ... ... . .. .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 07:45:07

ความคิดเห็นที่ 43 11.02 น. ๏ เจียมตัวอยู่ ตู่ยั้ว ............ เยี้ยทน เขาบ่นกัน บั่นกล .............. ดั่งแกล้ง ถูกคนว่า ข้าวน ................ คนสับ สนฤๅ รวนผลัก หลักผวนแย้ง ...... คิดบ้าง'ศาลายา' ๏ กล้าฝัน กันกว่าฟ้า ......... เปลี่ยนสี สีเด่น เส้นดีมี .................. ไขว่คว้า หลักเด่น เล่นดักตี ............ กันแหลก ด้อยหลัก ดักร้อย-หน้า ...... กากล้วน-กลลวง ๏ กลวงบ่น กลบ่วงสร้าง .... สับสน ไร้ค่า ล้าใครทน .............. ทุกข์บ้าง ทวยร่าน ท่านรวยจน ........ ร้อนร่าน พร้าฝ่อ พ่อฟ้าสร้าง ......... ส่งให้ใครทำ ๏ เล่นคำ รำเข่นล้าง ......... คำหลง จับเคล็ด เจ็ดครับองค์ ....... เอกสร้าง โทสี่ ที่โซงง ................... งันอยู่ ผันป่วน ผวนปั่นง้าง ........... ปากอ้างงงัน-ฟันฝ่าหาฝันเจอกันหรือยังเพื่อนเอย แลนาบารนี๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 11.30 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 11:29:37

ความคิดเห็นที่ 44 ชนะศึกได้ด้วย..................การณรงค์ ชนะรักดำรง......................รักแท้ ชนะใจยืนยง.....................ความสัตย์ ชนะคนพึงแก้....................ผิดครั้งตัวทำ แพ้ตนทำบ่ได้...................ความดี แพ้พ่ายไฟอัคคี.................รุ่มร้อน แพ้ทุกข์สร่างราศี...............หมองหม่น แพ้ก่อนชัยฉอ้อน...............ปราชญ์ย้ำนานแล ขอบพระคุณอาจารย์ช่วยชี้แนะขอรับครับผม จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 12:14:38

ความคิดเห็นที่ 45   สวัสดีทุกท่านครับ คห.44  คุณท่าราชวงศ์ ชนะศึกได้ด้วย..................การณรงค์ ชนะรักดำรง......................รักแท้ ชนะใจยืนยง.....................ความสัตย์ ชนะคนพึงแก้....................ผิดครั้งตัวทำ แพ้ตนทำบ่ได้...................ความดี แพ้พ่ายไฟอัคคี.................รุ่มร้อน แพ้ทุกข์สร่างราศี...............หมองหม่น แพ้ก่อนชัยฉอ้อน...............ปราชญ์ย้ำนานแล ของผม  บ้าง ชำนะศึกด้วยเก่ง..................การณรงค์ ชำนะรักดำรง......................รักแท้ ชำนะจิต ยืนยง...................ยังสัต  ยาเฮย ชำนะตนพึงแก้....................กิจพลั้งการเผลอ แพ้คนงามผ่อง ได้..............ทุกที แพ้พ่ายเหล่านารี................เร่าร้อน แพ้ทุกอย่างอันสตรี............ หว่านเสน่ห์ แพ้ซึ่งเสียงออดอ้อน...........พูดย้ำคำหวาน ฯ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 53 18:37:12 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 18:31:41

ความคิดเห็นที่ 46 ... ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง ( 3 ) ...................................... เปลวแดดออมแผดเร้า.....ฤาไฉน ปรนอุ่นหลอมรุนไพร.......อ่อนน้อม กรงแสงสาดสอบใจ........นานนิ่ง นำเสพสำนึกพร้อม.........พรุ่งนั้นยาวไกล เวียนไขวัฏจักรเร้า..........รอยบรรพ์ บุญบาปฤาอาถรรพ์.........ถ่วงสะอื้น โรยราเสื่อมสากรรจ์........แตกดับ ดลหยาบละเอียดฟื้น.......ฟั่นฟ้าเฟือนชนม์ ... . .. ..  แม้นเกรียมแดด แผดจ้า ท้าทายรับ บานประดับ รอยยิ้ม พริ้มเช้า-บ่าย บนเส้นทาง - แสงตะวัน ประคัลภ์-คล้าย ทรวดทรงส่าย ลู่ลม ประสม-ร้อน  ... ชูดอก-ช่อ ละออเด่น เอนโลดแล่น อย่างหนักแน่น โน้มระดับ รู้ปรับ-ผ่อน แม้แสงสอบ รอบตัว จ้า-หลัว-รอน จะยอกย้อน ตีวง เป็นกรง-รุน ... ... ต้องยืนหยัด – มิขัดเคือง หมดเปลือง-ท้อ เมื่อดอกฝ่อ เมล็ดร่วง – โรยปนฝุ่น ก็เพื่อรอ – เติบใหญ่ ได้สมดุล ดุจภพ-ชาติ บาป-บุญ  หมุนรายวัน ... ...  คงสัดส่วน สืบสู้ รู้สภาพ ยลความหยาบ อย่างละเอียด เฉียด-คิด-ฝัน ความเป็นไป ไม่เที่ยง ยากเลี่ยงทัน ฤาเส้นกั้น บางบาง  ขวางเท็จ-จริง ... ... . .. .. . . . *** จัดข้อความใหม่ค่ะ เว้นช่องว่างห่างมากเกินไป *** ... ขอบพระคุณมากค่ะ ... แก้ไขโคลง จาก บาทที่ 1 - 2 บทที่ 1 เดิม      เปลวแดดดาลแผดเร้า.....รุมไฉน           บานแฉ่งประชันไอ.........อ่อนน้อม ใหม่      เปลวแดดออมแผดเร้า.....ฤาไฉน           ปรนอุ่นหลอมรุนไพร........อ่อนน้อม *** แก้ไขเพราะเนื้อความ (ของเดิม) นั้น มีความหมายขัดแย้งกันระหว่างบาทที่ 1 - 2 ค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 53 09:20:17 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 53 22:50:28 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 53 22:18:11 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 22:17:08

ความคิดเห็นที่ 47 11.48 น. ๏ เล่นดอง ลองเด่น ด้อย ......... ดู-ปรอง ดอง-ฤๅ ข้างบิด คิดบ้าง ของ ............... คู่ห้าม ขันขวิด คิดฝัน ครอง .............. อำนาจ ขันซ่า ขาสั่น คร้าม ................ คิดได้แปลกดี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 11.8-59 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html -----------------------------------------------------------  ความคิดเห็นที่ 60     อารายวะโพสต์วัคซีนเข็มนี้ไม่ได้ ... ศอฉ ... วุ่นวายจริงหนอ *** 20.13 น. วันจันทร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 *** ----------------------------------------------------------------------------- การเข้าถึงข้อมูลดังกล่าวนี้ ถูกระงับเป็นการชั่วคราว โดยอาศัยอำนาจตาม พระราชกำหนดการบริหารราชการ ในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. ๒๕๔๘ ตามคำสั่งของศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน ----------------------------------------------------------------------------- 20.50 น. ไม่ต้องรออัดเข้ากุดังวัคซีนแร่ะ แปะไว้ที่นี่ก่อนก็ได้ฟร๊ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9365429/W9365429.html ----------------------------------------------------------------------------- 11.37 น. ๏ ปั่นคิด ปิดขั้น-มั่น ....... คง-รึ เข้าปั่น ขั้นเป่า อึ ........... อัดข้า ห้ามเข้า เห่าคร้าม ฮี ....... ห่าแดก ปั่นหนัก ปลักนั่นบ้า ........ รึบ้านนกผวน ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 11.36 น. ----------------------------------------------------------------------------- แหม่ม ต่ออายุ พรก.ฉุกเฉิน อีก 3 เดือน ... ห้ามตูเข้าบล้อกบ้านครั้งที่ 3 อีกแร่ะ ห้ามครั้งที่สามตามตำรา ... นี่ตูจะโดนจั๊กกี่วันฟร๊ะ ----------------------------------------------------------------------------- ต้องมาของความช่วยหลืออีกแร่ะ ... อ้ายรอง ช่วยเข้าไปปิดประกาศหน้าบ้านบล้อกนกผีทีโว้ย แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 53 11:39:50   จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 11:35:25   ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 11:55:37

ความคิดเห็นที่ 48 น้อง ploythana #42 #46 กลอนห่อโคลง งามอีกแล้วครับ ๏ ฟั่น  เฟือนโลกแล่นร้าว       รานขวัญ ฟ้า  กระหึ่มคำรามวัน             หวาดกลุ้ม เฟือน สิทธิ์ริดรอนสันติ์          สมเพช ชนม์ จากดินดินหุ้ม               ห่อม้วยเมื่อมรณ์ ๚ะ๛ (ศาลายา) ------------------------------------------------------ การเขียนบทกวีทางการเมือง มีหลากหลายลีลาและท่วงทำนอง ท่านสุนทรภู่แต่ง "พระอภัยมณี" เป็นนิทานคำกลอนที่สนุกสนาน โดยที่คนส่วนใหญ่หารู้ไม่ว่าท่านกำลังอธิบายสภาพการเมืองระหว่างประเทศในขณะนั้นที่ฝรั่งกำลังล่าเมืองขึ้น เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ แต่ง "ชักม้าชมเมือง" ขณะที่การเมืองกำลังคุกรุ่น รัฐบาลห้ามสื่อสิ่งพิมพ์เกือบทุกชนิด ขนาดหนังสือปกแดงก็วางขายไม่ได้ อ่านแล้วรู้หรือไม่ว่าเป็นบทกวีการเมือง ... พอดี ไปเจอบทวิเคราะห์กาพย์กลอน การเมือง ของคุณกวิน ผมชอบตอนที่วิเคราะห์โคลงของนายผีครับ เลยยกมาให้อ่านกันครับ ------------------------------------------------------- "อัศนี พลจันทร หรือที่เรารู้จักท่านในนามปากกาว่า นายผี ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ชอบใช้สัญลักษณ์ ฟังอะไร (โคลงดั้นวิวิธมาลี) สงฆ์ชราเรืองพรตพริ้ง              เพรางาม ขึ้นสู่หอระฆังขาน-                   ย่ำแล้ว เสียงระฆังคั่งอาราม                 ไพเราะ  เรื่อยแฮ หมาหมู่หอนเจื้อยแจ้ว               สอดจริง สงฆ์ชรามีพรตปฏิบัติพริ้งเพรางดงาม ขึ้นสู่หอระฆัง เพื่อย่ำระฆัง (ตีระฆัง) เสียงระฆังคั่งค้างไปทั่ววัด เสียงไพเราะ เรื่อยริน หมาในวัด หอนเจื้อยแจ้ว ช่างสอดเสียจริงๆ หมาหนอหมา สามเณรหนุ่มน้อยขึ้น(คึ่น)         หอระฆัง ยามค่ำย่ำคือลิง                       ย่ำล้อ ระฆังลูกเดียวดัง                      ด้อยลูก  ลั่นฮา หมาหมู่หอนเจื้อยฮ้อ                 เห่าแถม วันต่อมาหลวงพ่อ (สงฆ์ชรา) ไม่อยู่สงสัยติดกิจนิมนต์แต่เช้าตรู่ สามเณรน้อยจึงเป็นผู้ย่ำระฆัง สามเณร ซนเหมือนลิง พยามจะตีระฆังล้อเลียน เลียนแบบ ลีลาการตีของหลวงพ่อ เสียงระฆังที่สามเณรตี ให้เสียงไพเราะด้อยกว่าเมื่อวาน ทั้งที่เป็นระฆังใบเดียวกัน แต่หมาก็ยังเห่าอยู่ เห่าแถม ด้วย ฮา... ภิกษุซึมเซ่อขึ้น                       ดั่งเขา ย่ำระฆังดั่งแกม                      เก่งบ้า ฟังเสียงระฆังเดา                    ดูออก  ไฉนเฮย หมาหมู่หอนเจื้อยฮ้า                น่าหวัว วันต่อมาหลวงพ่อใช้ให้ภิกษุหนุ่ม(เซ่อๆซ่าๆ)ขึ้นย่ำระฆัง ดังเช่นคนอื่นเขาบ้าง ทำท่าทะมัดทะแมง เหมือนจะย่ำระฆังเป็น ดูบ้าๆบอๆ ชอบกล ท่านผู้อ่านคงพอจะเดาได้ว่า เสียงของระฆังจะดังเป็นเช่นไฉน ละเฮย แต่หมาก็ยังเห่าหอนอยู่...น่าหัวเราะ เยาะหมาจริงๆ ใคร่รู้ใครขึ้นย่ำ                       ค่ำยาม  นี้ฤา ผิบ่แลเห็นตัว                          ตรึกไซร้ ฟังเสียงหมู่หมางาม                ละพ่อ ฟังระฆังคุ้นให้                        แจ่มเห็น หากใคร่ที่จะรู้ว่าใครขึ้นย่ำระฆังบอกค่ำยาม ผิว่าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง ก็ตาม ลอง ตรึกตรอง จากเสียงระฆังก็ได้ เสียงหมาหอนตอนตีระฆัง นั้นบอกอะไรไม่ได้เลย เป็นเรื่อง งามหน้า เอามากๆ ฟังเสียงระฆังที่ไพเราะไว้ให้คุ้นเคยเถิด แม้นไม่ได้เห็นว่าใครตีระฆังแต่ก็จะสามารถบอกว่าใครตีระฆังได้เหมือนตาเห็น สัญลักขณ์ ที่ใช้ คนย่ำระฆัง=ผู้นำประเทศ การย่ำระฆัง=รูปแบบ/วิธีการปกครอง เสียงระฆัง=ผลแห่งการปกครอง หมา=สภากาแฟ/นักวิชาการ/NGO ฯลฯ ไม่ว่าใครขึ้นตีระฆัง แรกๆ หมาก็มักจะหอนรับทั้งนั้น หรือหอนขับไล่ก็ไม่รู้ เพราะหมามันปวดหู เสียงระฆังที่ไพเราะ สะท้อนถึงคุณธรรมจริยธรรม และพรตปฏิบัติของผู้ตีระฆังนั้นด้วย ในโคลงดั้นของนายผี มีผู้ ย่ำระฆังสาม ท่านคือ สงฆ์ชรา สามเณร พระภิกษุหนุ่มเซ่อๆซ่าๆ ฉะนั้นเราผู้เป็นประชาชนต้องหัด ฟังเสียงระฆังที่ไพเราะไว้ให้คุ้นหู จนสามารถบอกได้ว่า ลีลาและท่วงทำนองการตีระฆังแบบนี้ผู้ตี เป็นคนอย่างไร จะมัวมาฟังแต่เสียงหมาหอน ไม่ได้" (คัดจาก วิเคราะห์กาพย์กลอน การเมือง โดย กวิน,  http://gotoknow.org/blog/kelvin/181753) แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 53 15:20:43 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 15:00:38

ความคิดเห็นที่ 49 พี่นกโก๊ก สวัสดีครับ #43 #47 เขียนมาด้วยลีลาเป็นเอกลักษณ์ ชวนให้คิด ให้ฟันฝ่าหาฝัน ... ต่างคนก็ต่างฝัน ยังไม่เจอก็ต้องฝ่าฟันต่อไป พระอภัยมณีปี่เป่าเล่าว่าการใช้ปัญญาชนะการใช้กำลัง ๏ ผันป่วน ผวนปั่นแม้น             ปรองดอง ปากว่า ป๋าวากย์ตรอง               ก่อนปั้น กลัวแข็ง แกร่งขั้วของ              ตนก่อน ป๋าติด ปิดตากั้น                      ก่อร้ายกว่าดี  ๚ะ ๏ สี่ทิศ สิทธิกร้าว                    กำลัง กำเลิศ เกิดลำพัง                     ไพร่ฟ้า กระถินแหก กระแทกหินขลัง       ไข่แตก จุดย่ำ จำหยุดหล้า                    เผื่อหล้าหยุดจำ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 53 15:19:52 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 15:05:17

ความคิดเห็นที่ 50 คุณท่าราชวงศ์  #44  สวัสดีครับ ไม่รับศิษย์ครับ เพราะตัวศาลายาเองยังเป็นศิษย์โข่ง เรียนไม่จบซักที อิอิ ๏ ชนะศึกสิบหมื่นแม้น           มากมี ยัง บ่ เท่าธุลี                       เศษเสี้ยว                     ชนะตนปราชญ์วิถี                 ทางสว่าง ความสัตย์ห่อนลดเลี้ยว          เลิศล้วนกระบวนชัย ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 15:07:08

ความคิดเห็นที่ 51 คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) #45 สวัสดีครับ แพ้สตรีเนี่ย แพ้สตรีใด อิอิ ๏ แพ้ความงามอร่ามแท้           แพ้ไฉน แพ้พ่ายเพียงแค่ใจ                  วูบนั้น พ่ายลมปากสตรีใด                  ดลจิต หวานเสน่ห์จนรูปปั้น                เปื่อยด้วยคำหวาน ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 15:09:16

ความคิดเห็นที่ 52 18.13 น. ๏ ของ - เล่น เข็นล่อง โล้ ........ รำหลง ดี - มั่น ดั้นมี คง .................... มั่นค้อน มี - ทั่ว มั่วที่ ธง .................... ท่านปัก อยู่ - มั่น ยั่นหมู่ ป้อน ............. ปากย้อนยั่วกัน ๏ วัน - ค่อน วอนครั่นเนื้อ ........ ครั่นตัว ผู้ - อ่อน ผ่อนอู้ หัว ................ ร่อแห้ง เล่น - พลาด ราษฎร์เผ่น กลัว ... รัฐหมัก ดองนา กล - ผ่าน กานท์พ่น แจ้ง ......... เปิดบ้านให้แหล ๚ะ๛ (คริคริ) 18.34 น. ----------------------------------------------------------------------------- ไม่รู้ว่า มีข้อผิดพลาดอันใด-สามครั้งแล้วที่เข้าถึงข้อมูลบล้อกไม่ได้-ทำให้วุ่นวายไปครั้งละวันก่าๆ นิ ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 18:32:43

ความคิดเห็นที่ 53 ...  เพื่อดำรง วงศา ชีวาวาตม์ เปลื้อง-บำราศ ปรารถนา อาลัย-ทิ้ง หวังพลิกแล้ง ร้อนรุ่ม... ชอุ่มอิง ... ให้สรรพสิ่ง สุข-ล้น พ้น - อ่อนแอ ... ... ความอุดม สมบูรณ์ เพิ่มพูนขึ้น ทอน - ทะมึน ซึ่งกัน หมั่นแยแส- เธอที่หนึ่ง ซึ่งตระหนัก - ในดวงแด คือ “เพื่อนแท้” ยามยาก มิจากจร ... ร่วมมือเถิด เปิดใจ ให้ฉันรู้ ว่าพร้อมสู้ ร่วมกัน วันเหนื่อยอ่อน อย่างท้าทาย หมายผดุง มุ่งถาวร หัดมองภาพ – เชิงซ้อน  บ่อน-เลศนัย ... น้อมห้วงฉัตร อัศจรรย์  เสกสรรค์-จิต ศุภนิมิต - โอภาส สาดแสง-ขัย จงสัตย์ซื่อ ถือธง – ธรรมอวยชัย ตราบชีพไร้ นามอยู่ คู่ความดี  ... ... . .. .. พันธุ์งามผลผลิซ้อง..............พงศา รากหยั่งยึดสัมมา-...............ชีพป้อง ปลูกรักร่วมภรา-..................ดรภาพ อมตะบุญญาพ้อง................เพื่อนแท้ภูมิไผท รำไพเรื้องภพเกล้า...............กำแหง อเนกใฝ่มโนแฝง.................ฝ่าร้อน ธาตุขัยจิตสำแดง................สูญดับ ระลึกเนอ ยามเกียรติประวัติย้อน..........ยศด้วยสดุดี ... . .. .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 22:59:28

ความคิดเห็นที่ 54   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 23:34:35

ความคิดเห็นที่ 55 ด้วยตัวผม สัปดน เป็นคนหยาบ จึงแต่งโคลง สี่สุภาพ มิราบรื่น ขอเรียงร้อย เป็นถ้อยคำ นำตอบคืน สู่กลอนอื่น...กลอนสุภาพ ทาบเทียมกัน อัน"ของดี มีอยู่" คู่เจ้าของ เป็นคู่ครอง ปองรักใคร่ ดังใฝ่ฝัน "ศาลายา" มาเรียงร้อย ถ้อยรำัพัน เป็นโคลงสั้น อันไพเราะ เสนาะใจ สู่"ต้นหนาว" คราวเบื้องบน ฝนเปลี่ยนฟ้า กาลเวลา พาผันสู่ ฤดูใหม่ เคยคู่เคียง ร่วมเรียงมา จากลาไป ploythana พรรณาไว้ ให้อ่านชม หวนปลายฝน ต้นหนาว อีกคราวแล้ว ยอดดวงแก้ว เคยแคล้วคลา กลับมาสม คู่รักใคร่ ได้ลงเอย ชิดเชยชม ตามอารมณ์ สมปอง สองหญิงชาย "ซื้อขายแบ่งปัน" อิ่มพีมัน กันถ้วนหน้า "นายทิวา" กล่าวมานี้ มีความหมาย คอรัปชั่น อันนานมา ช่างน่าอาย กินสบาย นายอิ่มท้อง ลูกน้องรวย เปรียบคนงาม ทรามวัย แต่ใจโหด เทียบคนโฉด แต่ภายใน ใจสดสวย ดังนกแร้ง แข่งกระยาง ช่างสำรวย กลอนสวยสวย ด้วยปัญญา "ท่าราชวงศ์" "ลำน้ำ C" มีกล่าวไว้ ให้หญิงเจ้า อ่านดูเอา แม้นเราเจิด เพริศดุจหงส์ หากแต่สวย ด้วยการเพิ่ม เสริมแต่งองค์ ความงามไซร้ ไม่ยืนยง คงยาวนาน ใช้เวลา พาความคิด ฝึกจิดมั่น สู่ความฝัน อันนานา มหาศาล ทุกข์จากจิต คิืดฝันใฝ่ ไว้มานาน เรื่องของกาล ท่าน"ญามี่" มีกล่าวมา "เบญจางคประดิษฐ์" จิตศรัทธา วันทาพระ กราบพุทธะ สมาทาน อ่านศีลห้า คือเรื่องราว กล่าวนำ เรื่องธรรมมา ท่าน"วฤก" นึกขึ้นมา ว่าเป็นกลอน ----------------------- บอลจบแล้วครับ พรุ่งนี้อาจจะมาต่อ จากคุณ : pantipisfool (loofsipitnap) เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 03:25:25

ความคิดเห็นที่ 56 ..สวัสดีครับ พี่นกโก๊ก #52 โอว...บล็อกมีปัญหากับพี่นก บอกผู้ดูแลระบบรีบไปแก้ไขโดยไวนะครับ ! พี่นกแค่เข้าถึงข้อมูลไม่ได้  แต่ศาลายาไม่ได้เข้าถึงข้อมูล ขนาดบล็อกตัวเองยังไม่ค่อยเข้าเลย แหะๆ ๏ เปิด  สรรปั่นเสิร์ชกรู้............กรุ๊กกรู๋   เกิ้ลฤๅ บ้าน  ปิดบิดปานรู..................ปั่นเบี้ย ให้   ก๊ากหากไก่อู..................อำไก่  แจ้นา แหล ฉุกลุกแฉเตี้ย.................ตื่นเต้นเล่นเกมส์ ๚ะ๛ =========================== น้อง ploythana #53 ภาพดอกทานตะวันสวยงาม กลอนห่อโคลงก็สวยงามเหมือนกัน ครับ ๏ ดอก  ไม้ชูช่อสู้          สุรีย์ฉาย ทาน แดดดื่มลมผาย       ผ่องหล้า ตะวัน เปล่งศักดิ์ดาย       ดวลดอก ทน อยู่อย่างทายท้า       ท่ามฟ้าแปรปรวน  ๚ะ๛ ============================ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) #54 ชอบโคลงประกอบภาพจริง ๆ ครับ แต่ให้กิ๊ฟไม่ได้ซักที ๏ คลาด คลาจำอัดอั้น      ฝันหา พ้น จักรวาลเวลา             ล่วงแล้ว       ยัง ตรึงจิตปรารถนา         วีนัส  โฉมแม่ เผลอ ร่วงจากเมืองแก้ว     กิ่งฟ้ามาไฉน ๚ะ๛ ============================= คุณ pantipisfool (loofsipitnap) #55 เลขสวย และมาด้วยไอดีอารมณ์ดี พร้อมมีกลอนสรุปการเยี่ยมเยียนมาฝาก ขอบคุณครับ! ๏ พันทิพย์อิศวร์ฝุ่นฟุ้ง       จักรพาฬ (pantipisfool) ผาเผือกเผยศุภกาล           แก่หล้า ฝูงชนห่มใจหาญ               หอมกลิ่น  โคลงแล หนสว่างมามืดฟ้า              เฟื่องซึ้งเสพสมัย  ๚ะ๛ ----------------------- มาแก้คำผิดครับ วันนี้พิมพ์ผิดเยอะแฮะ  ขอบคุณน้องพลอยที่หลังไมค์มาบอกครับ แก้ ศักดา เป็น ศักดิ์ดาย , แปรปวน เป็น แปรปรวน แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 12:46:33 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 08:58:06

ความคิดเห็นที่ 57 10.33 น. ๏ เชื่อมัน ฉันเมื่อ หมั้น .......... คงทำ --->(หมั้น โทโทษเอก มั่น) กรรมทัพ กลับทำ คำ ............. กับข้าว ปลาเฮอะ เปรอะหา ตำ .......... แหน่งมั่น-คงฤๅ หลอกแดก แหลกดอก จ้าว ..... หลักร้าวฉานแล ๏ แค่กล คนแก่ ล้วน .............. หลงธรรม ไยทุกข์ ยุคไทย นำ ............... ดอกเบี้ย ปวดตับ ปรับตรวจ คำ ............. โทรศัพท์ แจ้งทุกข์ จุก แท้งเฮี้ยะ ........... มาร์คฉ้วยแน่หรือ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่ - ฉ้วย โทโทษเอก ช่วย) 10.45 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html#65 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 65     09.56 น. ๏ ปั่นรัก 'ปักษ์'ลั่น ร้อง ........ โหมโรง --->('ปักษ์' สื่อความถึง ปักษิณ) กลอนปั่น กลั่นป้อนโคลง ...... คู่-อ้าย รอง-ย่ำ ร่ำยองโยง .............. รำย่อง เร่งปั่น ลั่นเป่ง'ป้าย' .............. ปักชี้ทางมา ๏ ป่าลั่น ปั่นหล้า-ปัก ............ ชำ-เอา น้ำแช่ แน้ชำ-เรา ................. ใช่-รู้ ผูกเปลาะ เพาะปลูก-เขา ........ รู้-ปัก ชำ-ฤๅ ชำเล่น เช่นรำ-ปู้ .................. ยี่ปู้ยำ-ฮา ๏ ปั่นนา ปลานั่นเข้า .............. นาดี ข้าป่าว ข้าวปลามี .................. ป่าวร้อง คนฝาด ขาดฝนหนี ................ เข้า'ป่า-คอนกรีต'แหล ปั่นทรัพย์ ปรับสั่น-หม้อง ......... เท่ง-ทั้งเมืองไทย ๚ะ๛ (คริคริ-หม้อง โทโทษเอก ม่อง) 10.25 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:22:09   ----------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 10:52:17 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 10:49:47 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 53 10:45:59 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:42:40

ความคิดเห็นที่ 58 เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อใจชนชั่วช้า....................โฉงเฉง พีระสอนใจเอง.....................ไป่ได้ เนื้อในแข่งเนื้อเพลง...............เพราะกว่า หอมยิ่งบุปผาไซร้..................เหล่าล้วนหลงเงา เมื่อผอมเนื้อเหม็น เมื่อขาดพรสล้าง....................วรรณา ผอมเซ่าคลุมหนังหมา..............ไป่แปร้ เนื้อในเยี่ยงกฤษณา.................คงยิ่ง เหม็นเช่นมวลมูลแท้.................เหล่าช้างเผือกงาม จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 10:58:50

ความคิดเห็นที่ 59 บทนี้เป็นบทแรกที่มี่นึกสนุกอยากลองนำ กลบทกลอนบางบท มาแปลงเป็นโคลงกลบท  หากทำให้ผู้หนึ่งผู้ใด อ่านแล้วเกิด อาการไม่สบายในความรู้สึกทั้งกายใจ มี่ก็กราบขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ไม่ได้คิดจะเขียนให้สะท้านโลกานะคะ แค่คิดลองดู เท่านั้น และยังไม่สามารถบรรจุความจริงลงได้ครบทั้งหมด เป็นการลองหัดเขียนเล่ายาวๆด้วยโคลงค่ะ สัญญาจะพยายามปรับปรุงตัวเอง มีส่วนไหนไม่ถูกต้องแนะนำได้นะคะ ~คราช่วยน้ำท่วม~ โตเล่นหาง ๑.ภาคใต้จีนจ่อมแล้ว.........แลนอง น้ำท่วมดุจมีคลอง..............ควบบ้าน สวนนาทั่วเมืองมอง............เหมือนราบ เห็น บ่ ชัดยากคว้าน...........คืบค้นต้นปลาย หลายทิศท่วมลึกเข้า..........ขอบถนน ชั่วครู่ลามแปรวน...............หว่างล้น แล้วหาย บ่ เจอตน.............ตรงแหล่ง ถนนถูกน้ำนองท้น............ทั่วแล้วลับลา กลบทงูกระหวัดหาง ครานั้นคน บ่ รู้.................อันตราย รู้ข่าวก็จมวาย..................วอดแล้ว ผู้คนวิ่งหนีตะกาย.............เกาะเหนี่ยว ทั่วนา อลหม่านอยู่ไม่แคล้ว.........คลาดพ้นน้ำไหล พัดคนไหลติดรั้ว...............อนาถใจ คลื่นซัดผู้คนไหว..............วูบล้อม รายทางพบคนใน..............หลุมบ่อ บ้างติดโคลนลอยพร้อม......คลื่นน้ำลงคลอง นกกางปีก แบบที่๑ สองใจสองจิตคว้าง............งงงัน ใจหนึ่งเสี่ยงหนึ่งหัน............เลี่ยงลี้ รอยวายวุ่นเกิดผัน..............เกิดถ่วง คิดยิ่งคิดย่อมชี้.................ช่วยเอื้อช่วยเข็ญ เห็นแบกลูกแบกทั้ง.............สิ่งของ เขาลื่นล้มลื่นมอง...............เมื่อยล้น รีบคิดรีบประคอง...............เคียงช่วย เอาเด็กนั่งลังด้น.................ร่วมดั้นขึ้นเขา อักษรล้วนแบบ ๒ เราเดินต่อเริ่มร้อน............รุ่มหลอน ปีนป่ายเร่งดงดอน............ด่วนด้วย หวังทันช่วยจวบจร............จากโศก ถึงที่แทบมอดม้วย...........เมื่อเศร้าเรียงรอ พอส่งคนเกาะใกล้..............กรายเขา คลื่นซัดซ้ำรุกเรา...............ร่วงแล้ ว่ายขึ้นฝั่งพอเพลา..............พลันพบ หญิงหนึ่งนั่งท้อแท้..............ทุกข์ไห้โหยหวน กลบทนาคเกี่ยวกระหวัด เธอครวญถึงลูกนั้น.............ห่างหาย หายห่างไม่เห็นกาย............อีกแล้ว แล้วอีกไม่นานดาย.............ดั่งหยุด หลุดเอย หยุดดั่งคราคลาดแคล้ว........บ่ ต้องทุกข์ทน ทนทุกข์หายด้วยว่า..............พบเห็น เห็นพบลูกจิตเย็น.................สงบได้ ได้สงบสุขตามเป็น...............อีกหนึ่ง พึงแล หนึ่งอีกอย่างคนให้...............สิ่งพร้อมหุงกิน กลบทเจ้าเซนเต้นต้ำบุด ถิ่นนี้ถี่เหนื่อยถ้อง...........น้ำถม ปีหนึ่งปรับนับปม.............หน่ายป้อง ขื่นกรายข่ายกลัดขม.......เกลื่อนเขต ติดยอกตามยามต้อง.......เยี่ยมเต้ายามตรม ขมยังขังอยู่ไข้...............ยามขัด มองเร่าเมารัดมัด............เรื่อไหม้ โหยพักหักพลันหัด..........พัดห่าง วางจัดวัดเจนไว้.............เจ็บเว้นจำไหว เมขลาโยนแก้ว ไปบ้านยายหนึ่งนั้น.........บ้านลับ บ้านลับหมดทางกลับ.......สู่พื้น สู่พื้น บ่ พ้นนับ...............นานยิ่ง นานยิ่งพบยายสะอื้น.......หลบเข้าเหย้าโพรง เหย้าโพรงอยู่ค่อนข้าง.......ลับลึก ลับลึกถึงเมื่อดึก...............มากแล้ มากแล้ต่างคนนึก.............หวนกลับ หวนกลับจึงเห็นแท้...........ท่านเศร้าอยู่ใน สิหติกำกาม ปลอบไปไกลก่อนรู้..........เหตุผล ยายนิ่งติงว่าคน...............ช่วยช้า ญาติหายป่ายปีนปน.........เพรียกพร่ำ กว่าพบสบหลานล้า..........อยู่ข้างในตอ รอชากว่าแพทย์ได้...........รักษา แล้วนัดผลัดวันมา.............อีกครั้ง ยายกลับจับหลานพา.........มาเยี่ยม จึงเลี่ยงเคียงอยู่รั้ง............จรดเช้าอีกวัน พวงแก้วกุดั่น วันกลับยากกลับแท้...........หนอเรา มองกลับ บ่ กลับเหลา.........วุ่นไว้ ทั้งชราเด็กกลับเหมา...........กลับหน่วง กลับเพราะกิจหลักให้..........กลับด้วยจำเป็น ขากลับเข็ญกลับล้อม..........เจ็บเข็ญ หนาวกลับสั่นกลับเย็น.........สลับกล้ำ กลับทรุดกลับร้อนเห็น........ทางยาก ฝนหล่นกลับพาย้ำ.............กลับไข้เจ็บคอ ครอบจักรวาฬ ถึงหอไข้ขึ้นยาก.................คาดถึง ผ้าแนบยังรำพึง..................ขาดผ้า กว่าหลับสนิทใจคะนึง..........เหนื่อยกว่า วายวุ่นและอ่อนล้า...............พร่ำเพ้อกระวนกระวาย กายร้อนด้วยพิษไข้...............รุมกาย ไข้พุ่งพาเดียวดาย.................จับไข้ เมื่อยตัวสั่นแทบตาย..............พาเมื่อย หนาวสั่นหลายวันใช้...............ห่มผ้ายังหนาว แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 15:02:57 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 11:57:36

ความคิดเห็นที่ 60 ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง ( 5 ) ...................................... อุษณรุจิเรื้อง................รมณีย์ รังรักษ์สัจจาศรี.............สวัสดิ์หล้า แสงกานต์เอกไมตรี........ตรึงมั่น ตราบพรุ่งเวหาสจ้า.........จิตเจ้ายังถวิล เป็นนิจศีลสุขเพี้ยง.........พึงถนอม เคียงคู่นิทราออม...........โอบเอื้อ อวลรับอุราหอม.............เห็นค่า รักเอย รักร่วมดิถีเฟื้อ...............เฟื่องล้ำบริบูรณ์ ... . .. .. ... เมื่อฝันแจ่ม จงเริ่ม ใจเรียกร้อง ทำเลทอง ปลูกฝัง แปลงหวังที่- ทรายดินร่วน รองอุ่น – อุ้มน้ำดี เติบ-มั่งมี มิตรสหาย คล้ายชุมชน ... ... ยิ่งพิพัฒน์ ปัจเจก เอกภาพ ปัจจัยจาบ - แจงภพ บวก-ลบผล เร่งอุทธรณ์ จรประจักษ์ พิทักษ์ตน เฉกแสง-วน  ลับประจิม ... ปัจฉิมยาม ... ... ยอมจำนน – นัยรู้ อยู่เพื่อรัก เริ่มตระหนัก ปริศนา ทิวา-หวาม ช่วงตะวัน วาดฟ้า อุรา-วาม ทุกครู่ยาม ล่วงพิกัด –  ปัจฉิมวัย ... ... หากประมวล – แปลหมาย – ที่รายรอบ ฉันขอตอบ  ปริศนา อายุขัย เราต่างเลือก – ร่วมฤดู – อยู่เพื่อใคร มอบรักให้ ได้ดำรง ส่งถึงกัน ... ... . .. .. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 7 ก.ค. 53 23:14:41

ความคิดเห็นที่ 61 ..สวัสดีครับ พี่นกโก๊ก#57 การเมืองเรื่องหม่นหมอง มาดูบอลกลับหมองกว่า ๏ ของ ตนขนต้องหล่น      แข้งเสีย ดี หน่อยด้อยช์หนีเพลีย      พ่ายแล้ว มี ป่นหม่นปีเบียร์              บ่แจ่ม   อยู่ ชกยกชูแก้ว                กับแกล้มหมึกพอล ๚ะ๛ --------------------------------- คุณท่าราชวงศ์ โคลงสุภาษิต... เมื่อพีเนื้อหอม - เมื่อผอมเนื้อเหม็น ประชดประเทียดยุคสมัยที่เห็นเงินตราเป็นใหญ่ได้ดี ๏ ของ หอมย่อมพ่ายผู้-       ร่ำรวย ดี ชั่วทั่วทิศอวย                 อุ่นห้อม มี เงินมิเขินขวย                  คนยก ย่องแฮ อยู่ ขาดเงินต้องอ้อม           แอบลี้หลังเขา ๚ะ๛ --------------------------------- น้องญามี่ #59 เล่าเรื่องการไปช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยทางภาคใต้ของจีนได้น่าตื่นเต้น ท้ายที่สุดคนที่น่าสงสารคือคนที่ไปช่วยคนอื่นแต่ตัวเองต้องจับไข้ กลบท ๑๐ แบบ มีหลายแบบที่ดัดแปลงจากกลบทกลอน อาจจะไม่คุ้นเคย ส่วนจะสะท้านโลกา หรือจะสะท้านอะไร ก็ล้วนแล้วแต่ผู้อ่านที่เคารพจะพิจารณาครับ ๏ ของ ใดในโลกถ้วน       ทิศา ดี เลิศเกิดแต่มา-             นะน้อม มี เช่นเด่นด้อยดา-           ระดาษ อยู่ บ่งมงคลค้อม             แด่ผู้ทรงศีล  ๚ะ๛ --------------------------------- น้อง ploythana #60 กลอนโคลงชุด ห้วงตะวัน ... ฝันสีทอง ( 5 ) เขียนเป็นชุดต่อเนื่อง งดงามและให้ความหมายดีครับ ๏ ของ  ใดจักอุ่นสู้           แสงสุรีย์ ดี แผ่ผ่านรังสี                 สู่หล้า มี ไม้ดอกยินดี                ยืนเด่น อยู่ เพื่อใครดินฟ้า            ย่อมรู้เพื่อใคร ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 09:51:13

ความคิดเห็นที่ 62 11.56 น. ๏ ของ - ปั่นขาย ป่ายขั้น ......... ป่วนขัน ดี - หมึก ดึกมี ดัน .................. แหม่มดิ้น มี - บอล บุกเมามัน ................ เบา-มุก อยู่ - ฉาด ญาติ ชู่วว์ ชิ้น .......... ใหญ่ช้ำเหยื่อเฉย  ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 12.13 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๐ ] ... ปั่น ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9383673/W9383673.html ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 67     กลโคลงผวน 'พยัคฆ์คู่ขวัญหาย' แต่ละบาทกลโคลง ผวนคำคู่ไหนก็ได้ แต่ เน้นคำคู่เล่นอักษรเพียงคู่เดียว 11.15 น. ๏ หมึกปั่นแหม มั่นปึ้ก ......... ป่วนเมือง เบียร์ป่น ปั่นบอล เปลือง ...... บ่นเปลี้ย โคเผ่น เข่นโผ เคือง ............ ผิดคาด น้ำหมึก นึกหม่ำ เนี้ย ............ นวดไม้นายเหม็น ๏ เล่นปั่นเล่า เปล่ารั้น .......... ป่วนแหล ฝนหมึก ฝึกมนต์ แหม ......... ฟาดม้วย สมนึก ศึกนม แน ............... เสียหนัก เห่อฤทธิ์ ฮิตเล่อร์ ห้วย ........ หล่นห้างหลังเฮีย (นอนมา-อิอิ-ยันละเมอ-เยอรมัน) ๚ะ๛ 11.50 น. แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 11:48:56 จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 11:47:02   ----------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 12:12:24 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 12:10:05