....เพราะรัก(จึง)คิดถึงเธอ....
|
|
ใจคนนั้น ไม่แน่ แปรเปลี่ยนผัน กาลเวลา ทุกวัน นั้นคล้อยเคลื่อน เมื่อผ่านนาน หวั่นไหว ใจจะเลือน จากวันเดือน เลื่อนลับ นับเป็นปี
กลัวเธอลืม สัมพันธ์ ในวันเก่า ที่มีเรา สร้างฝัน วันสุขศรี คราวห่างเหิน อย่าเมินหาย ไม่ใยดี ใจดวงนี้ สุดเหงา เฝ้าคะนึง
เป็นเพราะรัก รักเธอ มากเหลือล้น สุดจะทน กลืนกล้ำ คำคิดถึง นานแค่ไหน ในห้วง ห่วงตราตรึง ฝากรำพึง ถ้อยหวาน ผ่านลมมา
อย่าให้ฉัน ต้องระกำ คอยพร่ำเพ้อ ถึงแต่เธอ เพียงฝ่ายเดียว เทียวถามหา เมื่อไหร่หนอ ถึงวัน เธอสัญญา คืนกลับมา เคียงขวัญ นั้นดังเดิม....
จากคุณ |
:
สุนันยา
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ค. 53 15:50:01
|
|
|
|