ความคิดเห็นที่ 1 |
.
กลับถึงวัด..กำลังจะแยกย้ายไปตามกุฏิของตัว ผมเร่งฝีเท้าไปที่หัวแถว
ทำไมหลวงพี่..เอ่อ..รู้จักชื่อผมล่ะครับ
พระมหาชัยสนิทกับผมและครอบครัว เราเป็นญาติกันห่างๆ ผมชื่อคิม ชื่อจริงคิ้มเพียว.. ชื่อคิมเท่ดี แต่คิ้มเพียว..แหะ..แหะ พระมหาฝากให้ผมดูแล คุณถึงเข้ามาอยู่ในสายผม
อ้อ..ขอบคุณครับ จะมัวโอ้เอ้อะไรอีกไม่ได้ ลูกศิษย์ยืนเขม้นอยู่ทางแยกไปศาลาที่พัก..สมุนนายดำคงหมั่นไส้พระสวยๆ..เอ๊ย!..หล่อๆ อย่างผมเป็นแน่
เข้าไปยืนบนแท่นหินกลางที่ล้างเท้า..คล้ายบ่อหินเล็กๆ มีขอบกั้นน้ำทั้งสี่ด้าน ตรงกลางเป็นแท่นพอยืนได้ ในบ่อนั้นมีน้ำขังอยู่ วางไว้ติดเชิงบันได เวลาจะขึ้นศาลาต้องไปยืนบนแท่นหินใช้เท้าวักน้ำขึ้นถูกับหินและหลังเท้าอีกข้างจนสะอาด แต่ถ้าเหยียบสุนัขตายก็อีกเรื่องหนึ่ง
ท่าทางทะมัดทะแมงเหมือนกันนะ.. หลวงพี่เขียดที่ฉุดผมขึ้นจากน้ำเมื่อคืนยืนอุ้มบาตรต่อคิวล้างเท้าอยู่ ไม่เป็นไรแล้วหรือ?
เชิญครับหลวงพี่ ผมก้าวออกจากแท่นหิน เช็ดเท้ากับผ้าขี้ริ้วเชิงบันไดรีบขึ้นศาลา ไม่อยากพูดเรื่องเมื่อคืนอีก
วางบาตรลงบนแท่นเตี้ยๆ ที่มีบาตรหนึ่งวางอยู่ก่อนแล้ว แต่ไม่ทันหลวงพี่เขียดที่ดูเหมือนจงใจรีบนำบาตรมาวาง
มีอะไรปรึกษาได้นะ รู้ใช่ไหมว่าผมอยู่ห้องใกล้หลวงตา ทำนองเลขาน่ะ เจ็บไข้ได้ป่วยอะไรขอยาที่ผมได้ เห็นสำลักน้ำอยู่เมื่อคืน อีกแล้วจนได้
ขอบคุณครับ ก้มลงไหว้ตัดบท เดินผ่านสองประตูจึงถึงห้องผม
เดี๋ยวออกมาฉันอาหารสวมแค่อังสะเท่านั้นนะ ไม่วายร้องบอก
แล้วไม่ต้องใส่สบงหรือ? เปล่า!..ใครจะกล้าถามออกไป
ประมาณเจ็ดโมงกว่า มีเสียงถ้วยชามกระทบกัน ผมแง้มประตูห้องดู เห็นลูกศิษย์กำลังยกอาหารมามาวางกลางศาลาด้านริมระเบียง เป็นวงพอนั่งได้ห้าหกคน..ท้องร้องจ๊อกๆ ทันที
ฉันเช้าครับ นายดำยื่นลูกตาดำๆ ลอดประตูที่แง้มอยู่..ผมผงะออกแทบไม่ทัน..อิดออดพอมีพระรูปอื่นผมจึงออกจากห้อง
หลวงตารูปหนึ่งผมหงอกขาวออกมาเป็นอันดับแรก สองคือพระนิดผู้หิวโหย หลวงพี่รูปหล่อของจริง หลวงพี่เขียดเดินตามหลังหลวงตาใบ และหลวงพี่อีกรูปขาวซีดตัวเล็กๆ หูติ่ง ปากหวอเกือบแหว่ง ทุกรูปถือชามและช้อนส้อมของตัวเองมา ผมจึงกลับเข้าห้องมองหาและพบช้อนชามที่ญาติโยมจัดเตรียมไว้ให้
ออกมาที่วงอีกครั้งเพิ่งสังเกตว่าไม่มีพระญาติสนิทของผม ท่านมหาข้ามคืน หลวงเพื่อนมหาชัย..ไปไหนของเค้านะ หรือไปฉันร่วมวงกุฏิหลวงพี่คิ้มเพียวจากเส้าหลิม..ก็ท่านล่ำบึก ตัวใหญ่ ขาวจั๊ว ตาหยีออกอย่างนั้น
พระมหาขัยอยู่ไหนล่ะ? หลวงตาใบเปรยขึ้นหลังจากนั่งล้อมวงทุกรูปแล้ว
อ้าว!..เอ่อ.. ผมถอนกระแสจิตจากเมืองจีนทันที ทุกสายตามองมา นึกว่าไปบิณฑบาตสายอื่น สายที่ผมไปไม่มีหลวงพี่ที่ศาลานี้เลย..ครับ ความจริงเพราะผมรีบและเพราะหลวงพี่อาจมากวนตั้งแต่ลืมตาตื่น ผมจะลองดูในห้อง..
ไม่ต้อง.. สายไปเสียแล้วผมลุกจากวงไปที่ประตูห้องพระมหาชัย สังหรณ์ใจเล็กๆ
ก๊อกๆ.. เงียบ
ก๊อกๆ..โครมๆ.. นึกได้ถึงกิติศัพท์การนอนขี้เซาของญาติคนนี้
ตูม! คราวนี้ไม่ใช่แค่เคาะเพราะค่อนข้างแน่ใจ ผมขว้างระเบิดใส่ประตู
มีอะไรหรอ.. ท่านมหาแง้มประตูออกมา ขี้ตางัวเงีย
.
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 16:58:53
| จากคุณ |
:
ดาเรน   
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.ค. 53 16:56:53
|
|
|
|
