ความคิดเห็นที่ 1   ดอกเอ๋ย...ดอกรัก บานครู่เดียวเจ็บหนัก อ่อนระโหย จุมพิตเจ้าตราไว้ให้โอดโอย เจ้าขโมยหัวใจ ไปย่ำยี ... ดอกเอ๋ย... ดอกรัก เจ้าประจักษ์ รักข้าแล้วมาหนี แล้วใยเอ่ยวาจามาเช่นนี้ ดั่งผิดที่หัวใจข้าหรือเช่นไร ? ... ดอกเอ๋ย... ดอกรัก เจ้ารู้จัก คำรักสักแค่ไหน ตาเจ้าเองที่เดือด เช่นเปลวไฟ แผดเผาใจข้าเหี่ยวเป็นเถ้าลง ... จากคุณ : ปลายเดือน กันยา เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 18:17:04

ความคิดเห็นที่ 2   ดอกเอ๋ย...ดอกรัก แม้ชู้สักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน รักแต่เจ้าเฝ้าครวญมิชวนเชือน พ้นจากเรือนเกลื่อนกล่นแต่คนใคร ดอกเอ๋ย...ดอกโศก แม้ทั้งโลกมิเทียมเทียบเจ้าได้ รักแต่เราเคล้าน้ำตาลงอาบใจ แต่อย่างไรรักเจ้ามิร้าวรา ดอกเอ๋ย...ดอกรัก แม้จะหักใจจบมิคบหา รักแต่แรกแยกยากมิอยากลา ได้แต่มาร้องร่ำคร่ำครวญเอย จากคุณ : สร้อยสยาม เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 16:30:15

ความคิดเห็นที่ 3 ดอกเอ๋ย ดอกรัก ยังประจักษ์บานในหัวใจฉัน เมื่อผลิบานมิปล่อยรานร่วงโดยพลัน เพราะคือฝันวาดวางเคียงข้างใจ ดอกเอ๋ย ดอกรัก หนามเจ้าปักหัวใจจนหมองไหม้ แม้เจ็บหนามยามชมยังชื่นใจ อยากชิดใกล้แม้ใจเจ็บเก็บรักคืน จากคุณ : Life's for Rent เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 53 10:48:35