ความคิดเห็นที่ 1 |
|
...แม้ว่าเวลาจะผ่านมาร่วมปีแล้ว...แต่ฤทธิ์ก็ยังคงส่งเมล์มาหาผมอยู่เรื่อยๆ ซึ่งผมก็ตัดใจไม่อ่าน ปิดหูปิดตาไม่อยากรับรู้อะไรทั้งสิ้น...
...ไอ้นนท์ยังบ่นอยู่เรื่อยๆว่าฤทธิ์โทร.ไปคุยกับมันแทบทุกอาทิตย์ คุยทีก็นานเกือบชั่วโมง ดูๆฤทธิ์คงมั่นใจว่าไอ้นนท์รู้ว่าผมอยู่ที่ไหน แต่ไอ้นนท์ก็ยังยืนยันว่าไม่ได้ติดต่อผมเลย.....ฤทธิ์คงไม่เชื่อ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ล่ะ
>>>>>>>>>>><<<<<<<<>>>>>>>>>><<<<<<<<
...จนวันสุดท้ายก่อนที่ผมจะกลับไปใช้ชีวิตนักเรียนอีกครั้งแล้ว...^^ ...ก็แอบตื่นเต้นนิดๆเหมือนกันแฮะ... ทำงานมาหลายปี ไม่คิดว่าต้องกลับมานั่งเป็นนักเรียนอีก...
...เดี่ยวกลับมาจากเยี่ยมบ้านที่ชัยนาท แม่เดี่ยวฝากขนมมาให้ผมหลายอย่างทีเดียว ทั้งขนมต้ม ขนมตาล ข้าวเหนียวสังขยา ซึ่งทั้งหมด ป้าเหงี่ยมทำเองทั้งนั้น....ผมมาคิดๆดูแล้วก็รู้สึกดีใจมากทีเดียวที่ครั้งนั้นผมหักห้ามใจไม่ให้เกินเลยไปกับเดี่ยวได้ ไม่อย่างนั้น ป่านนี้ผมคงจะทั้งรักทั้งหลงเดี่ยวหัวปักหัวปำ จนไม่ยอมตัดใจมาเรียนแน่ๆ แค่ได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ด้วยกันโดยที่เดี่ยวไม่รังเกียจที่ผมเป็นแบบนี้....ก็....สุดยอดแล้ว ^^ สุขใจจริงๆครับ
>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<>>>>>>>>><<<<<<<<
จากคุณ |
:
นายแทน (icebeach)
|
เขียนเมื่อ |
:
18 ก.ค. 53 10:28:06
|
|
|
|