ความคิดเห็นที่ 1 ... เดินจักรลายลูกไม้...............มัชฌิมา ฐานรากชนชาติตรา..............แต่งถ้วน ลวดลายฉลุชีวา...................วางปล่อย วารปรับแนวตะเข็บล้วน.........เลิศล้ำรวมประสาน ........................................................................ ........................................................................ ... เดินเส้นจักร - ถักผสาน เป็นม่านไขว้ พร้อมโยงใย เครือข่าย ด้ายไจเหนียว วางแผนผัง ผนัง-พรม ผองกลมเกลียว เชื่อมแผ่นฟ้า หล้าเดียว มาเกี่ยวพัน ... ... แต่ละช่วง บ่วงสาย ลวดลาย-ฉลุ มองทะลุ ปรุโปร่ง พุ่ม-โพรง-นั้น จิตละเมียด เจียดละไม น้ำใจปัน คลายประหวั่น อาวรณ์ แทรกซ้อนทรวง ... ... บางม่านชัง ผนังกร้าน ร้าวฉาน-ขึง พลังหนึ่ง พึงสลาย คลี่คลาย-พ่วง- ใจบรรจบ ภพผสาน ผ่านทะลวง ทุกข์ถมทรวง ถ่วง-ถวิล จงสิ้นไป ... ... เพียรสั่งสม อุดมคติ ริเริ่ม-ค้น แล้วรวมผล อุตสาหะ ทัศนะใหม่ มองฝ่าหมอก ฟอกล้าง สร่างพิษภัย ทบ “การให้” ได้ลวดลาย ลูกไม้ดี  ... ........................................................................ ........................................................................ วงศ์วานทุกข์สุขไร้...........จีรัง ดุลเฉลี่ยรักกำบัง.............เบี่ยงได้ หวนนับหนึ่งวางผัง............เผชิญโลก รอยขาดฤาลูกไม้.............มุ่งร้ายดีแสวง ........................................................................ ........................................................................ . . . *** ขอขอบพระคุณพี่ศาลายามาก ๆ ค่ะ  ... .... *** แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 53 13:55:57 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 15:54:51

ความคิดเห็นที่ 2 แจมนิดๆก่อนนะพี่ เดี๋ยวเสร็จงานมาใหม่ค่ะ ~สีหติกำกาม~ โลก หมุนครุ่นไข้ขับ.............ขนานขม ร้อน ดั่งฝังระทมตรม.............ต่อหล้า รุม โลกโชคชะตาจม............จ่อมจบ ไฟ เร่าเศร้าใครคว้า..............คืบคล้อยห่วงหวง โลก ร่วงช่วงเพี้ยนเกิด...........อุบัติการณ์ ใส ซื่อสื่อสงสาร...................สุดแล้ว ใบ น้อยค่อยกร่อนราน...........ราวหลุด แตกเฮย สวย แค่แลผ่องแผ้ว...............ผ่านพ้นวันวาร จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 16:48:41

ความคิดเห็นที่ 3 สนับสนุน ให้ โลก ใส ใจ สวย ครับ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 21:02:03

ความคิดเห็นที่ 4 ~สีหติกำกาม~ โลก หมุนครุ่นไข้ขับ.............ขนานขม ร้อน ดั่งฝังระทมตรม.............ต่อหล้า รุม โลกโชคชะตาจม............จ่อมจบ ไฟ เร่าเศร้าใครคว้า..............คืบคล้อยห่วงหวง โลก ร่วงช่วงเพี้ยนเกิด...........อุบัติการณ์ ใส ซื่อสื่อสงสาร...................สุดแล้ว ใบ น้อยค่อยกร่อนราน...........ราวหลุด แตกเฮย สวย แค่แลผ่องแผ้ว...............ผ่านพ้นวันวาร จากคุณ : ญามี่     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 16:51:25   ถูกใจ : หนูมี่บ๊อง ***************** บุษบารักร้อย โลกร้อนร้อนเพราะไร้........รักษา พบสิ่งสิ่งหลากพา...............โลกช้ำ มีบ่อยบ่อยยกมา..................อ้างเอ่ย ว่าโลกโลกบอกย้ำ.................จะสิ้นแล้วเอย มิ้วจ้า จากคุณ : มิ้วค่ะ (หนูมี่บ๊อง)     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 19:06:06   ถูกใจ : y@mie ................................. เบญจวรรณห้าสี โลกล่อแล่ล้นแหล่ง........มลพิษ คนแค่คล้ายเคยคิด.........อยากแก้ สงเสริมสื่อส่วนสิทธิ์.......ยากเช่น คิดเอย ทางทุกข์ทอดท้อแท้........ส่งให้ยามเห็น Yu.. จากคุณ : Yu (y@mie)     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 19:30:47   .................................................. บุษบงแย้มผกา โลก ร้อนเร่าใกล้แตก......เต็มทน โลก ถูกคร่าจมจน..........เกือบร้าง โลก ไหม้ผ่อนเวียนวน....ใครเชื่อ โลกร่ำไห้ถูกขว้าง............จากผู้ใดกัน ปีศาจน้อยจอมซน. จากคุณ : ปีศาจน้อยจอมซน (ปีศาจน้อยจอมแก่น)     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 19:49:54   ******************** กินนรเก็บบัว โลกร้อนยิ่งร้อนทั่ว.............ใครฟัง ดูต่างมองต่างหวัง...............เบี่ยงอ้าง ความผิดเรื่องผิดยัง.............เที่ยวเบี่ยง โลกโศกเราโศกบ้าง............เชื่อไว้ช่วยถนอม ฟองไฟ จากคุณ : ฟองไฟ     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 20:07:23   ถูกใจ : โหม่งฉ่าฉ่า .................................. วัวพันหลัก ดินโลกใกล้สูญแล้ว..........จงดู ดูโลกอย่าเพียงชู...............ว่าพร้อม พร้อมคิดและลองปู...........ทางช่วย ช่วยโลกหวงห่วงห้อม.........ปกป้องจริงจัง โหม่งฉ่าฉ่า จากคุณ : โหม่งฉ่าฉ่า     เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 53 20:17:28   ............................. ~อักษรล้วนแบบ๑~ ดิน ดาษดื่นด่างด้าน............แดงดำ น้ำ เน่านึกหน่ายนำ.............นิ่วหน้า ลม ลอยเลื่อนเลือนลำ.........เลยแหล่ง ไฟ ฟาดฟันฟากฟ้า.............ฟั่นเฟ้อเฟือนเฟือน ~โตเล่นหาง~ คน เหม่อเหมือนโศกสร้อย......สุมทรวง ไทย ล่วงรู้เกินลวง.................หลับได้ ทุกข์ ขมขื่นทั้งปวง................ปวดยิ่ง โศก ผลักจิตจมไห้.................ห่วงเพ้อหม่นราน โลก ผ่านพ้นจบสิ้น..................สุขหาย ร้อน ลึกทุรนทุราย....................เริ่มว้าง รุม ก่ายเกี่ยวเบื่อระบาย.............เบนปวด ใจเอย ไฟ กลุ่มกลุ้มกางกว้าง...............เกี่ยวร้อนกระเสือกกระสน ~ก้านต่อดอก~ โลก ทุกข์ทนบ่งชี้.......................หมางวาง ใส ผ่านดังอับปาง.......................ท่องจ้อง ใบ โยกโลกราวพราง...................บนบ่น สวย ห่างโลกเพียรฟ้อง................เจ็บพร้อยต้อนหลอน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 01:05:54

ความคิดเห็นที่ 5 ... โลกใสใบสวย ................... ๏ ดิน หอมหลอมด่ำซึ้ง.......เดียงสา น้ำ หนึ่งใจเดียวหา.............ห่อนแล้ง ลม โบกกิเลสลา...............เรืองรุ่ง ไฟ โชติชีพเย็นแย้ง...........ชื่นย้อมไฟฝัน  ๚ะ ๏ คน สรรค์อนาคตได้........ดีงาม ไทย ถิ่นพุทธลือนาม.........แน่นแฟ้น ทุกข์ ทนข่มจิตราม............เรียบง่าย โศก สร่างยามยากแค้น......ค่าล้ำธรรมฐาน  ๚ะ ๏ โลก ราญรอนแตกร้าง.....เรือนตาย ร้อน แทบแหลกสลาย.........ลึกร้าว รุม รุมป่วยหนักกลาย..........กลวงกรอด ไฟ ส่องโลกันตร์กร้าว.........เร่งแก้บรรเทา ๚ะ ๏ โลก เราคงอยู่ด้วย...........มือเรา ใส นิ่งปราศมัวเมา..............หมั่นล้าง ใบ บุญผ่อนหนักเบา............บรรพเริ่ม สวย หากธรรมชาติสร้าง.......มนุษย์สร้างสมดุล ๚ะ๛ . . . *** ขอขอบพระคุณพี่ศาลายามาก ๆ ค่ะ  ... .... *** แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 53 13:56:55 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 08:18:32

ความคิดเห็นที่ 6 ..สวัสดีครับ ขอบคุณทุกท่านที่มาให้กิ๊ฟ ญามี่, ploythana, เปลวอัคคี, D_AkIrA, แสงแรก ประดับดิน, วฤก ศาลายากิ๊ฟหมดแย้ว ต้องขออภัยทุกท่าน จะแต่งโคลงตอบแทนกิ๊ฟก็แล้วกันครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 10:27:11

ความคิดเห็นที่ 7   มาแอบแวบมาอ่าน แค่ผ่านผ่านเท่านั้นหนา แวบแวบแอบเข้ามา มองซ้ายขวา  แล้วลาเลย สวัสดีทุกท่าน  ขอรับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 12:12:00

ความคิดเห็นที่ 8 ดิน เมินนุรักษ์ฟื้น..........................นาสวน น้ำ ป่วนขาดจำนวน.......................เขื่อนร้อง ลม อัปมงคลหวน..........................หนักหน่วง ยิ่งแล ไฟ จ่อเผาผลาญห้อง.....................ป่าร้างไม้ยืน คน ดีใยไม่คุ้ม................................กันภัย ไทย ไพร่ล้มปราชัย........................แด่ดิ้น ทุกข์ ติดข่ายปัจจัย........................แฝงอยู่ รู้ฤๅ โศก คู่เศร้าเน่าสิ้น........................อยู่เพี้ยงรอตาย โลก แท้เป็นจริงล้วน.....................อนิจจัง ร้อน เร่าจิตชิงชัง..........................แน่แท้ รุม ไล่ล่าขึงขัง.............................หมายเข่น ฆ่าเฮย ไฟ กรุ่นปมพ่ายแพ้........................แช่งฟ้องโลกา โลก มีสว่างแล้ว...........................มืดลง ใส  ซื่อสัตย์ดำรง..........................ก่อแท้ ใบ  บุญแห่งอานิสงส์......................เสริมส่ง มีนา สวย  ย่อมนิยมแม้.........................ขาดไร้ประทิน แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 14:06:55 แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 12:53:55 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 12:29:32

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ พี่ทุกท่าน ~ตรียมก~ ฟังฝนเงียบ เลียบฝนหงอย คอยฝนเหงา ดูหม่นเรียง เสียงหม่นเร่า เศร้าหม่นร่าง แอบอ่านเพา เหงาอ่านเพลา เผาอ่านพลาง มองฟ้ากลาย คล้ายฟ้ากว้าง สร้างฟ้ากล บ่นในใจ ไหม้ในจิต ชิดในเจ็บ ห่วงชวนกลุ้ม ซุ่มชวนเก็บ เหน็บชวนก่น นัยไกลแล แก้ไกลลอบ มอบไกลล้น อยู่กับคลื่น ยื่นกับค้น ยลกับคล้อย ตรองเรื่องกรรม ตามเรื่องกรอบ ตอบเรื่องกฏ เห็นเพียงครวญ หวนเพียงคด รสเพียงค่อย เจ็บใจเหลา เน่าใจเหลือ เจือใจลอย เหนื่อยตะบม ขมตะบอย ปล่อยตะบัน กลอนร่ายนำ กรรมร่ายน้าว ก้าวร่ายหน่าย นัยผลพอง มองผลพ่าย คล้ายผลพรั่น ฤ โลกรอน ซ่อนโลกรั่ว ทั่วโลกรัน ให้รู้กร่อน วอนรู้กั้น หวั่นรู้ไกล แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 16:29:50 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 13:47:27

ความคิดเห็นที่ 10 #1 น้อง ploythana เย็บจักถักลาย ออกมาเป็นลายฉลุ โลกก็ปรุผ่านกาล สานใจให้กัน ๏ โลก ฉลักลายฉลุห้อม........หอมนาน ใส สู่โลกมหาศาล................สืบสร้าง ใบ บุญเปิดดวงมาน..............มาสว่าง สวย ทิพยโลก บ่ ร้าง............ร่วงรุ้งบุญกุศล ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 15:02:13 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:17:38

ความคิดเห็นที่ 11 #2 น้องญามี่ - โอบอุ้มโลกด้วยสองมือน้อย ๆ และโคลงกลบทสีหติกำกาม ที่สัมพันธ์สัมผัสแห่งสระตำแหน่งสองและสาม ตามจังหวะโบราณ ๏ โลก สุมรุมร้อนผ่าน...............ผองชน ใส ทรัพย์กลับเปลี่ยนปน............แปลกเปื้อน ใบ เก่าเล่าลาญผล...................เผาอาตม์ สวย ล่วงทวงใครเขยื้ยน............ขยับให้หายเข็ญ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:18:50

ความคิดเห็นที่ 12 #3 คุณแสงแรก ประดับดิน - ภาพน้ำตกสวย เหมือนจะบอกว่าโลกสวยด้วยน้ำตก อิอิ ๏ โลก งามธรรมชาติซึ้ง............สวยเสมอ ใส ส่องแสงบำเรอ...................แหล่งหล้า ใจ ชนชุ่มชลเฌอ.....................เย็นฉ่ำ สวย กล่อมหอมใจฟ้า...............เฟื่องฟุ้งจรุงขวัญ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:24:45

ความคิดเห็นที่ 13 #5 น้องพลอย - แต่งตามครบกระทู้เลย ได้ความหมายดีด้วย ขอบคุณที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ๏ โลก กอปรมนุษย์สุดซึ้ง........สิ่งสรรพ ใส นิ่งเนากัลป์นับ...................เนื่องแล้ว ใบ ลานเก่าจารฉบับ................จานจิตร....ดิสก์แล สวย ใหม่ในผลึกแก้ว..............ก่อสร้างสมดุล ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:27:18

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับท่านศาลายา อย่าพึ่งปิดกระทู้นะครับ  แหะๆ ผมยังไม่ได้เขียนเลย   ยังยุ่งๆอยู่ครับ  จองที่ไว้ก่อน จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:28:18

ความคิดเห็นที่ 15 #7 คุณ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - แอบมาอ่าน พร้อมจารกาพย์ ซึมซาบใจ.. ๏ แอบว่างในกลางวัน..............นกนี้หันดันมีหู กรในปีกใช่หนู........................แท้ใช่บ่างค้างคาวบิน โลก มืดใช่จืดมิตร...................ใส ดวงจิตเป็นอาจิณ ใบ กล้วยได้ช่วยกิน.................สวย โลกยลคนนิยม ๚ะ ๏ โลก มืดจืดมิตรแม้น.............ไม่มี ใส จิตมิตรยินดี.......................อยู่เฝ้า ใบ กล้วยต่างใบศรี...................บนสุข สวย รัตติกาลเย้า.....................หยอกล้วนชวนฝัน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 14:33:43 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:31:08

ความคิดเห็นที่ 16 #8 คุณท่าราชวงศ์ - แต่งครบกระทู้เลย  ความหมายดีมาก ขอบอก! ศาลายาขอเอาเปรียบตอบด้วยกระทู้เดียว แหะๆ ๏ โลก มืดบ้างสว่างบ้าง.............ตามกาล ใส ขุ่นเปลี่ยนตามวาร...............เวี่ยไว้ ใบ เขียวกลับแสดสาร...............สีผลัด...เปลี่ยนเอย สวย บ่แต่งเติมไซร้...................ยากเฟ้นเห็นสวย ๚ะ๛ อะจ๊ากรูปใหญ่ไป แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 14:37:04 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:35:44

ความคิดเห็นที่ 17 #14 คุณเสกคาถา - ยังไม่ปิดหรอกครับ จะรอ ครับ ระหว่างนี้ชมรูปกับคุณท่าราชวงศ์ไปก่อน อิอิ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:38:56

ความคิดเห็นที่ 18 #9 น้องญามี่ - มาด้วยกลบทอีกแว้ว "ตรียมก" เป็นไฉนนา น่าลองไหม? ๏ ตริเรื่องแกลบ แสบเรื่องกิน ยินเรื่องกบ คิดเพียงขบ พบเพียงเขียด เบียดเพียงขา มีใจเหลือ เผื่อใจลอง ปองใจลา ไร้โลกหน้า มาโลกนี้ มีโลกนั้น ๚ ๏ โลก ล่มจมน้ำหลาก.........ลมฝน ใส ผ่องพลันมืดมน..............ม่านฟ้า ใบ โศกโบกใบสน...............สูญดับ สวย ชุ่มน้ำตาหล้า...............หล่นข้างขังใจ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 53 19:58:31 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 14:58:26

ความคิดเห็นที่ 19 โลก-ระบายสะบัดล้วน........................ละเลงแปรง ใส-สง่างามเงียบแรง..........................สนั่นร้อง ใบ-พฤษชาติโชนแสง.........................เขียวสว่าง สวย-สลักสีสรรค์พ้อง.........................พู่พลิ้วแปลงระบาย รวย-ลายรักรสล้ำ..............................เพลินอุรา ใส-สะอาดสำอางค์ภา........................เพ่งคั้น ใบ-บางจิตมายา................................พรางเบี่ยง โศก-จริตจึงกางกั้น............................โลกลี้แลฉงน สวัสดีครับท่านศาลยา จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 18:26:32

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีครับ คุณเสกคาถา (#19) - ระบายโลกสวยด้วยแปรง ..น่าคิดครับ อภิชนนักสร้างภาพกับช่างทาสีนี่เหมือนกันไหมนะ?!? ๏ โลก  ผุดจากเสกสร้าง.........งานแปรง ใส ผ่องวาววับแสง.................จับผ้า ใบ โบกสบัดลมแรง................เริงร่ำ สวย ชั่วคราวยากท้า...............ฝั่งฟ้ากาลสวรรค์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 20:02:41

ความคิดเห็นที่ 21 ฝันดีค่ะพี่ศาลายา และพี่ๆทุกคน เมื่อบ่ายมี่นึกสนุกเลยเอา5ทู้มาเขียนร้อยด้วยกลบท4บท เขียนไปตามอย่างอยากเขียนนะคะ มี่มาเขียนแบบแยกแล้วค่ะ อิอิ ~ตรียมก~ (ฉบับศิริวิบุลกิตติ์) ฟังฝนเหงา เฝ้าฝนเงียบ เปรียบฝนงีบ ดูหม่นรีบ บีบหม่นเร่า เศร้าหม่นร่าง ฝนระแวง แฝงระวัง ทั้งระวาง หวังท่วมทาง สร้างท่วมเทิน เกินท่วมทน เผลอแอบอ่าน ผ่านแอบอิง นิ่งแอบอึ้ง คำใครดึง คลึงใครด่าว คราวใครด่า รู้แค่พรู หลู่แค่พลัด ชัดแค่พา เหมือนลมชา คราลมชวน ยวนลมชิด ตรองเรื่องกรรม ตามเรื่องกรอบ ตอบเรื่องกฏ เห็นคนปด พจน์คนปั้น สรรค์คนปลิด เจ็บใจคอย ลอยใจครวญ ล้วนใจคิด เหนื่อยกับฤทธิ์ พิศกับร้าย วายกับราน กวีเรียนร่าย หมายเรียนเรือง เฟื่องเรียนรส คบคิดพจน์ บทคิดพา หาคิดพล่าน เขียนประจง หลงประจักษ์ ผลักประจาน สุขสำราญ ผ่านสำเร็จ เสร็จสำรวล เมื่อโลกร้อง ฟ้องโลกร้าว คราวโลกร้อน คนฤๅห่อน ย้อนฤๅหัน รั้นฤๅหวน มีคิดช่วย ด้วยคิดชัก ดักคิดชวน อย่างคำนวณ ทวนคำนับ หลับคำนึง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 21:36:34

ความคิดเห็นที่ 22 ๐๐๐   โลกใส ... ใบสวย   ๐๐๐ ๏ โลก เอยโลกโศกเศร้า.............ซึมทรวง ใส สดลดหายปวง.....................ป่วยเปื้อน ใบ กลมกลับแกนกลวง...............กลายกลับ สวย สร่างอวดเอ่ยเอื้อน..............อัดอั้นโอนเอียง ๚ะ๛ ๏ โลก เอยเคยปกป้อง................ปลอบประโลม ร้อน รุ่มรุมทับโถม.......................ถากทึ้ง รุม ลามแผ่ซัดโหม......................หันห่าง ไฟ สาดสุมสะดุดอึ้ง....................อบอ้าวเอือมระอา ๚ะ๛ ๏ คน ละเลยหลากรั้น..................รอนราญ ไทย รุ่งเรืองมานาน.....................แนบโน้น ทุกข์ ลามก่อประหัตประหาร..........หาเหตุ โศก กระหน่ำลามไกลโพ้น............พรั่งพร้อมผลาญคน ๚ะ๛ ๏ ดิน กุมกอบก่อเกื้อ.....................การุญ น้ำ พร่ำพรมชโลมหนุน.................กระหน่ำเนื้อ ลม หวิวหวีดหมุนละมุน.................ละไมหมาด ไฟ เจิดจรัสปะทุเชื้อ....................ฉุดกระชั้นฉายโชน ๚ะ มาร่วมแจมด้วยคนขอรับ ขออนุญาตกลับล่างขึ้นบน นะขอรับ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 21 ก.ค. 53 21:43:27

ความคิดเห็นที่ 23 ... ทนทานฟ้อนร่ายพริ้ว.......เพลงลม เอนลู่ประเสริฐกลม.........กล่อมหล้า ทฤษฏีแม่สีผสม..............ผสานสรรพ แสงฤา เจิมจิตอำไพคว้า.............ครอบรุ้งจรุงฝัน ......................................................................... .......................................................................... ... รวงก้านไหว ไกวเอน เช่นลมพริ้ว พาดธงทิว ถิ่นชื่น เป็นคลื่นสี แรงกระเพื่อม เลื่อมประดัง ทั้งธานี แสงประดิษฐ์ ทฤษฎี แม่สี-ปรุง ... ... ครบเฉด “ร้อน”  ทอนหม่น “เย็น” ท้นให้- โค้งครอบใจ เจิดผสาน รับม่านรุ้ง หลากสีสัน จรัลราว ดำขาวจรุง   แต่งจิตมุ่ง ปรารถนา แปลงค่าเป็น  อย่างกลมกลืน พื้นหลัง หวังอยู่ร่วม ต่อส่วนรวม รับผิดชอบ ตอบตาเห็น ภาพประสม ปฐมยาม ข้ามคืนเพ็ญ แตกประเด็น ตามส่วน ถ้วนมุมมอง ... ...  ที่โอนอ่อน ผ่อนปรน รับต้นร้าย- สู่ช่วงปลาย แสงดี สุนทรีย์ถ่อง- ทุกความเข้ม - ข้นคละ - วรรณะพ้อง ปานคันฉ่อง ส่องฤกษ์ เบิก-ม่านตา ... ......................................................................... .......................................................................... ภาพอำเผยอ่านรู้...............ลวงฉาย จากเริ่มประคองปลาย.........ปลูกปั้น แปลงงามประดับทราย........ดินร่วน แสงหักเหเหนือชั้น.............ฉ่องด้าวตระกองดิน ......................................................................... .......................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 09:00:20

ความคิดเห็นที่ 24 น้ำท่วม-ลมแล้ง ๏ น้ำ ฝนแสนห่าถ้วม.............สากล ท่วม ยุ่น ปินส์ จีน จน............จ่อมน้ำ ลม ร้อนหอบร้ายขน..............ถล่มรัส- เซียแล แล้ง แผ่ร้อนมากล้ำ...............ถิ่นแม้นเคยหนาว ๚ะ ๏ โลก เคยขาวบัดนี้..............เคืองเข็ญ ใส กลับโศกปิ่มเป็น...............ป่วยไข้ ใบ บุญโปรดมาเห็น...............หนช่วย  หน่อยรา สวย สู่โลกยามไร้.................ยากรู้ภัยหมาย ๚ะ๛ ภาพจากอินเทอร์เน็ต - หนุ่มจีนแบกภรรยาลุยน้ำท่วม ในเมืองเซียนหนิง มณฑลหูเป่ย จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 09:05:57

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีครับ คุณเสกคาถา (#19) - ระบายโลกสวยด้วยแปรง ..น่าคิดครับ อภิชนนักสร้างภาพกับช่างทาสีนี่เหมือนกันไหมนะ?!? ๏ โลก  ผุดจากเสกสร้าง.........งานแปรง ใส ผ่องวาววับแสง.................จับผ้า ใบ โบกสบัดลมแรง................เริงร่ำ สวย ชั่วคราวยากท้า...............ฝั่งฟ้ากาลสวรรค์ ๚ะ๛ โลก-สราญแลสิ่งคล้าย...........สรรค์คุณ ใส-ดั่งศิลปะจุน.......................แจกแจ้ง ใบ-ระบายเบิกบานหนุน...........ธรรมชาติ ศิลป์นา สวย-จิตจินต์บ่แล้ง.................หากไล้ใจระบาย สวัสดีครับท่านศาลายา สมัยผมเรียนมัธยม  วันหยุดรับจ้างปลูกข้าวโพด ปลูกมันขุดมัน ทำไร่หาเงินได้ใช้บ้างก็ภูมิใจ เคยมีอยู่ครั้งนึง  มีคนจ้างให้ทาสีกำแพงปั๊มน้ำมัน ผมดีใจมาก   ใจคิดไปว่าได้ทำงานศิลปตามที่ใจใฝ่ฝันครับ ศิลปะสำหรับผม  ไม่ได้หมายความว่าต้องมีฝีมือดีเยี่ยมนะครับ ขอเพียงมีใจรักในความเป็นศิลปะ    ทุกสิ่งทุกอย่างจะมีค่า และสวยงามได้ตามที่ใจมีความเป็นศิลป์ครับ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 53 10:23:15 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 10:21:08

ความคิดเห็นที่ 26 ๏ กระเทือนกระทบ เผลอขบฟ้า..............กระฟัดกระเฟียด ระเริงระร่ำ ทำฉิวเฉียด...........................กระแทกกระทั้น เลยกระทบกระทั่งบังเบียด.....................กระบวนกระบิด สลายสยบสนุกสนานนั้น.......................กระดึบกระเด้งกระดอนกระเด็น ๚ะ๛ ๏ ระรัวระรานประสานประสบแสร้ง...........แสยงสยอง ละมุนละม่อมคอยประคับประคอง.............สะทกสะท้าน ทำประหลับประเหลือกเมียงมอง..............เสมือนสว่าง ดัดจริตอวดสะอาดสะอ้าน......................สะอิดสะเอื้อนสะออนสะเอียน๚ะ๛ เขียนไปเรื่อยเปื่อย ขอรับ คงไม่โดนแบนนะขอรับ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ค. 53 11:42:07 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 11:27:34

ความคิดเห็นที่ 27 น้ำท่วมลมแล้ง น้ำใจนางเมื่อครั้ง........................รักจาง ท่วมจิตตรมหม่นหมาง..................ขุ่นข้อง ลมปากแค่อำพราง.......................รักร่าน  ครั้งครา แล้งจึ่งแจ้งจับจ้อง.......................สอดคล้องรักลวง โลกใสใบสวย โลกของฉันช่างร้าย.......................ระทม ใสซึ่งใสเจือขม.............................ห่มเศร้า ใบหน้าข่มอารมณ์..........................เอือมหน่าย  นักแล สวยแก่นเทหมดเค้า.......................เริ่มต้นผิดทาง จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 11:42:57

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับ ศาลายา .... เอาโลกย์ร้อนมาฝาก จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 17:30:26

ความคิดเห็นที่ 29 #21 น้องญามี่ ๏ โลก หลากรสเรื่องร้อย...........รำพัน ใส รสกระวีสรรค์......................เสกถ้อย ใบ ไม้ร่วงในวัน......................ฝนตก สวย ค่าสูงฤๅด้อย...................ต่างด้วยต่างใจ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:19:46

ความคิดเห็นที่ 30 #22 คุณเปลวอัคคี ๏ โลก เอยเคยโศกบ้าง...........บางคราว ใส ส่องผองเดือนดาว.............เด่นหล้า ใบ ฉัตรบัดเดี๋ยวขาว...............เดี๋ยวเปลี่ยน ดำแล "สวย เริ่ด เชิด โสด" อ้า..........ออกแล้วช่องสาม ละครเอย ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:23:35

ความคิดเห็นที่ 31 #23 น้องพลอย ๏ โลก เผยภาพอ่านให้................เห็นธรรม ใส เริ่มจากปลายงำ.....................เปิดแง้ม ใบ ระกาอยู่สูงสำ-.......................คัญค่า สวย แรกอาทิตย์แย้ม...................ย่อมเนื้อมณีสวรรค์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:26:04

ความคิดเห็นที่ 32 #25 คุณเสกคาถา ๏ โลก ศิลป์ศิลป์ บ่ สิ้น................สง่าศิลป์ ใส จิตแห่งศิลปิน........................ปิ่นแก้ว ใบ ศรีเบิกใบจินต์........................ใจฉ่ำ  ธรรมเอย สวย ย่อมสวยล้วนแล้ว.................หลากแก้วมณีศิลป์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:29:14

ความคิดเห็นที่ 33 #26 คุณเปลวอัคคี ๏ ไม่  กระเดือกดอกกระด้าง..........ยำกระโดน แบน กระดกหมดกระโจน..............จิตสะท้าน แขวน พระใสใส่พระโหน...............เห็นสะดวก กลม กระดิกจอกนะจ้าน................จิบสะเทิ้นสะท้านสะเทือน ๚ะ๛ เรื่อยเปื่อยครับ แหะๆ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:32:00

ความคิดเห็นที่ 34 #27 คุณท่าราชวงศ์ ๏ โลก ของฉันเฉกน้ำ...........ละอองฝน ใส ส่องไร้เจือปน.................แปลกกล้ำ ใบ บอนอาจบังบน...............บางหยด สวย กลั่นไอจากน้ำ..............จากนั้นคืนสวรรค์  ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:34:01

ความคิดเห็นที่ 35 #28 คุณหมอวฤก - ขอบคุณครับ ๏ โลก ร้อนโลกย์ยิ่งร้อน..............เพลิงสุม ใส จิตกิเลสกุม..........................เกลือกกลั้ว ใบ ศีลหนักอาจคลุม...................ขณะหนึ่ง สวย วิปัสนาถอนขั้ว....................ขยับแผ้วสว่างกมล ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:38:15

ความคิดเห็นที่ 36 หยาดน้ำฟ้า ๏ ฉันเคยระเหยระเหิดขึ้น.............สู่สวรรค์ ปุยนุ่มอำไพพรรณ......................ผ่องแผ้ว เหาะเหินเกี่ยวเก็บฝัน...................ฝากเมฆ ทึบหม่นราวโศกแล้ว...................พร่างแพร้วพิรุณโปรย ๚ะ ๏ โรยร่วงรวงหยาดพื้น................เพียงทิพย์ เพ็ชรร่วงประกายระยิบ-...............ระยับฟ้อน ต้องตฤณระบัดใบกระพริบ............พรรณพร่าง ดินอิ่มชลโอบช้อน.....................ชุ่มห้วงชลาลัย ๚ะ ๏ ฉันไหลไปจูบห้วง...................หินละหาร ชุ่มชื่นถึงบาดาล........................สดับถ้วน ยลวายุมาสนาน.........................นองฝั่ง ทะลักท่วมถึงเมืองล้วน................ล่มใต้กระแสสินธุ์  ๚ะ ๏ ฉันยินเสียงร่ำไห้.....................แห่งมนุษย์ เศร้าโศกปิ้มว่าสุด......................เสื่อมหล้า เห็นเพลิงท่วมใจทรุด..................ซึมเสียด รออัคคีแผดกล้า........................ระเหิดแก้วสู่สวรรค์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 53 23:44:48

ความคิดเห็นที่ 37 เพียงฝนอวลอาบอ้าว.........อารมณ์ เรียงฉ่ำทรวงขับขม-..........ขื่น,แห้ง โลมรูปร่ายเพลงพรหม......ไพรเชื่อม ชังผลัดพาลผันแล้ง..........ร่วงฟ้องผลิใบ .................................................................... .................................................................... •... ยามพฤกษ์ไพร ไสวร่ำ หยาดน้ำฟ้า ชื่นโอชา อรรถรส หยดน้ำฝน เยี่ยงอำพัน สรรค์ชื่น - ฟื้นมลฑล อย่างแยบยล ลึกล้ำ ฉ่ำ-เมฆา .... •... แม้นวันก่อน ร้อนระอุ ปะทุ-เร่า กลับภาคแล้ง แดดเร้า แผดเผาค่า ชะลอฝน ฝืนกาล ที่ผ่านมา จนเมฆหมอก บังหนา เพ-ลานี้ ... •... ต้องมัวหม่น หมองแสง อันแรงกล้า หากฝนฟ้า หวนคืน ฟื้นศักดิ์ศรี- แห่งดอกไม้ ใบหญ้า อย่างปราณี ล้างคราบไคล ราคี ลี้ขุ่น-คลาย ... •... จนเบ่งบาน สะคราญใจ ได้อีกครั้ง ปวงพฤกษ์พรรณ พริ้มผสาน ผ่านเมฆ-ฉาย รับฝนล่วง ห้วงจรุง เลื่อมรุ้งพราย เพริศผลิ-สาย เสื่อม-ระบัด เสริม-ผลัดใบ ... .................................................................... .................................................................... อำพันใสหยาดซ้อง.......สราญรมย์ ธาตุสี่พรสืบสม.............สรรพสล้าง แถนทิพนิวาสบรม.........บริสุทธิ์ มนต์ปัดรังควานร้าง........แรกแย้มนิรามัย .................................................................... .................................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 53 11:08:15 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 11:04:18

ความคิดเห็นที่ 38 ถวิลหยาดน้ำฟ้า......................รินภูธร เหนือเขื่อนฝนอาทร.................แต่่น้อย คูคลองพร่องถาวร...................เลิกหว่าน ว่างแฮ คืนสู่เมืองคำพร้อย...................ก่อสร้างขายแรง ปีนี้ฝนขาดฟ้า.........................ชมแดด ทบทั่งซ้ำเดือนแปด..................เกี่ยวข้อง โบราณบ่งเดือนแฝด.................ฝนล่า  ช้าเฮย รอบสี่ปีสอดคล้อง.....................หนึ่งครั้งแฝดเดือน แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 53 20:05:51 จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 13:59:34

ความคิดเห็นที่ 39 เขียนสบายเล่นด้วย.....................เพลินจัง ถูกผิดแม้บ่ขลัง..........................แต่ได้ อารมณ์ผ่อนลืมตังค์....................ที่หมด เกลี้ยงแล เขียนแบบบ่ต้องใช้......................คิดค้นมากหลาย มากมายแลเพื่อนน้อง.................มากมี โดดเด่นดาวดวงศรี.....................มากหน้า สนุกระรื่นดี...............................รวมเล่น ผีเสกจึงมาบ้า............................ร่วมพ้องเพลินสนาน .............................................................................. สวัสดีครับท่านศาลายา      เขียนแบบสบายๆ  เห็นน้องๆเพื่อนๆมากหน้า ดูแล้วสนุกดีครับ แหะๆ    ขอผมร่วมเล่นด้วยบ่อยๆนะครับ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 19:13:03

ความคิดเห็นที่ 40 หล้าเหมือนร้อนสะท้อนโศก ฤ เพราะโลกโยกย้ายหนี มองใกล้ไกลภัยเริ่มทวี ยากมีที่ชี้ชื่นชวน มวลหมอกพิษชิดในอก ยากหยิบยกวกมาสรวล มองหล้าร้าวผ่าวมากวน ขมนั่นล้วนป่วนปวดใจ หากโลกแตกแยกเป็นสอง ขอสิ่งปองล่องมาใกล้ ขอสิ่งชื่นคืนหล้าไว้ ขอทุกใจใฝ่ยังรอ.. แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 53 19:43:05 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 53 19:19:10 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ค. 53 19:18:24 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 19:17:47

ความคิดเห็นที่ 41 อารมณ์จากภาพ ~โตเล่นหาง~ โลกเคยสุขปลุกปลื้ม........ปันปอง มาเริ่มร้าวคราวหมอง.........มุ่งไหม้ ภูเขา,ป่า,เหมือนจอง..........จับเจ็บ โลกเปลี่ยนแปรสู่ไข้...........ขื่นคล้อยคอยขม จมกับตรมโลกร้อน.............เรียงราย คือส่วนนัยความหมาย.........มั่นรู้ อยู่กับหวั่นทักทาย..............ทุกเมื่อ ใคร ฤ รู้คิดกู้......................กลบร้อนสอนคืน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 19:47:34

ความคิดเห็นที่ 42 ~โคลงห้า~ เขียวฉ่ำชื้น...........เคยดี สดสวยขจี............ก่อนนั้น มาไหม้มี...............เพียงถ่าน ด้วยคิดสั้น.............โค่นเอา คัดเอา โลกรุ่มร้อน.............ทุกวัน เร่ากับฝัน................เหตุเศร้า หมองเกินหัน............หวนกลับ แม้ยังเฝ้า.................คิดขัง คิดไข ~บัวบานกลีบขยาย~ โลกร้อนรับดับกับสรรพสิ่ง โลกร้อนยิ่งทิ้งทางกว้างแผดโผย โลกร้อนแล้วแววผ่าวด่าวแดโดย โลกร้อนโชยโปรยปวดอวดแดนดิน โลกร้อน แทรก แจกเจ็บ เก็บไม่อยู่ โลกร้อน สู่ รู้แด แย่ถึงสิ้น โลกร้อน ด่วน ชวนย้ำ ช้ำใช่ชิน โลกร้อน ดิ้น ยินเสียง เยี่ยงตรมตรึง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 19:50:22

ความคิดเห็นที่ 43 ~อารมณ์จากภาพ~ ฝันกับโลกบ้านสด...........สวยใส ลอยแนบประโลมใน........หมื่นพริ้ม สายสมบ่มหวิวไหว...........เบาแผ่ว โดยด่ำเห็นเด่นยิ้ม............ย่องเข้าหยอกเอิน เพลินเพลงเห่กล่อมห้วง......สรวลสุม พลิ้วท่ามบุปผาชุม..............ฉ่ำชั้น ไออวลกลิ่นรวยรุม..............คลุมชื่น หอมพาดดาษดื่นขั้น............ลับแล้วยังหอม ดอมเขียวขจีไม้ดอก.............ออกทัก ปฏิพัทธ์ประจุดัก...................สลับแจ้ง ด้วยลีลาศแห่งรักษ์................พิทักษ์แหล่ง หล้าชุ่มชื้นบ่แห้ง...................ห่มให้โลกสวย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 19:54:58

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีครับ..ตามน้องมี่มาครับ โลกร้อนเกินไปแล้ว เห็นวี่แววโทษมหันต์ มีใครรู้สำคัญ ในโทษนี้ที่มารอ จากคุณ : ฟองไฟ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 20:38:14

ความคิดเห็นที่ 45 ร้อนจากคนทั่วหล้า                  ใช่ไหม ร้อนโลกนี้จากใคร                   มอบแล้ จงช่วยโลกเร็วไว                     ด้วยเถิด เพราะโลกร้อนท้อแท้               สุดแล้วท่านเอย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 21:14:38

ความคิดเห็นที่ 46 ... โลกใสใบสวย ................... ๏ ดิน ฐานเรือนแหล่งเหย้า..ยืนยง น้ำ จิตมิตรใจสงค์..............สืบสร้าง ลม หอบฝุ่นควันปลง..........เปลืองปล่อย ไฟ มอดฟืนเหลือร้าง..........หล่มเร้นเย็นผล  ๚ะ ๏ คน วางบทบาทซ้อม........ศีลเสริม ไทย ศาสตร์วิจิตรเหิม.........แจ่มห้วง ทุกข์ คลายขาดเกินเติม.......ตนแต่ง โศก คิดตริตรองท้วง...........ธาตุแท้อุปถัมภ์  ๚ะ ๏ โลก ผันแปรเปลี่ยนพ้อง....ภัยพาล ร้อน เสื่อมโทรมศึกผลาญ.....พร่องแพ้ รุม สาปแต่งตำนาน.............เนืองแน่น ไฟ จุดติดเพียงแม้..............เศษไม้ซีกซาง ๚ะ ๏ โลก รักษ์เราร่วมร้อย........แรงรัก ใส สื่อธรรมพำนัก...............นิ่งน้อม ใบ ผลพ่วงพิทักษ์...............ทอนทุกข์ เทวษเอย สวย จิตปราศลวงย้อม.........ร่วมเหย้าแสงตะวัน ๚ะ๛ . . . แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 53 14:50:03 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 25 ก.ค. 53 14:48:15

ความคิดเห็นที่ 47 #37 น้องพลอย - ขอบคุณครับ ๏ แรก  หยาดฝนพร่างพื้น............พรมดิน แย้ม  รสฉ่ำชื่นริน.........................หล่อหล้า นิรา  ลัยกระแสสินธุ์.....................เพียรผ่าน มัย  มโนระย้า.............................อยู่ฟื้นโลกสวย ๚ะ๛ ------------------------------------------------------- #38 - คุณท่าราชวงศ์ - ขอบคุณที่มาร่วมแจมครับ ๏ ก่อ เค้าเทาเมฆครึ้ม...............รวงฝน สร้าง สุขปลุกใจคน...................ปลูกข้าว ขาย  หมกตกเขียวทน...............ทางเหนื่อย แรง สั่นสันหลังร้าว...................ร่ำเฝ้ารอฝน ๚ะ๛ ----------------------------------------------------- #39 - คุณเสกคาถา - ยินดีที่มาร่วมเล่นบ่อย ๆ ครับ ๏ ร่วม เขียนเลียนแบบเบ้า..........เบาราณ พร้อง พร่ำคำง่ายปาน.................ปลอกกล้วย เพลิน พอต่อคำหวาน..................วันสนุก สมาน จิตมิตรมากด้วย.................เด็ดฟุ้งคำฝอย ๚ะ๛ ---------------------------------------------------- #40 #41 #42 #43 น้องญามี่ - ขอบคุณที่ร่วมสนุกหลายบทครับ ๏ ร้อนเหมือนเขยื้อนมาน..........จับประจานให้ประจน โลกเย็นประเด็นยล.....................ใจจักเย็นให้เห็นยาว  ๚ะ ๏ โลกร้อนรอนจิตแจ้ง...............เจ็บทรวง เจ็บหากฝากใจลวง.....................หล่อกลุ้ม น้ำเฉกเสกโลกสรวง...................สราญร่ำ...ฉ่ำเอย น้ำมิตรจิตเย็นหุ้ม.......................ห่อหล้ามาหอม ๚ะ๛ --------------------------------------------------------- #44 คุณฟองไฟ - ขอบคุณที่วางกาพย์มาร่วมแจมครับ ๏ โลกรู้คนร้อนรู้................เกิดฤดูฤดีดล ใฝ่ฝันว่านั่นฝน...................ฉ่ำใจเช่นกายเย็นชม ๚ะ๛ ---------------------------------------------------------- #45 คุณขุนพลน้อยโค่วจง - ขอบคุณที่วางโคลงมาร่วมกันครับ ๏ ใครรอท้อแท้เหตุ...............รอนาน ใจกร่อนรอนประสาน..............เสกซ้ำ วิปโยคโศกร้าวราน.................ยามรุ่ม..ร้อนนา โลกก็รอยากย้ำ........................อย่าช้าช่วยกัน ๚ะ๛ --------------------------------------------------------- #46 น้องพลอย - ขอบคุณครับ ๏ โลก สวยด้วยรักษ์น้ำ..........ดินลม..ไฟเฮย ใส มิตรจิตเดียวชม................ชื่นแล้ว ใบ ดอกออกผลฉม.................โชยฉ่ำ..โลกแล สวย สุดดุจเมืองแก้ว...............กล่อมหล้าฟ้าหอม ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 53 11:48:57

ความคิดเห็นที่ 48 ๏ เพ็ญพิสุทธิ์พิเศษเรื้อง........รัตนา เรืองรุ่งเจิมนครา....................จิตรแผ้ว อาสาฬหบูชา.........................ชมชื่น โรยสุหร่ายฟ้าแล้ว..................เลิศฟุ้งใจเมือง ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 53 11:52:15

ความคิดเห็นที่ 49 ... เลิศ  เรืององค์รุ่งไท้.........เทศน์ปฐม ฟุ้ง   โลกตรัสรู้ปม............สูตรเปลื้อง ใจ   อริยสัจนิยม..............นยะมิ่ง มโนเอย เมือง สว่างธรรมพรตเรื้อง...เพริศล้ำพรหมประทาน . . . ภาพถ่ายจาก "พุทธมณฑล" โดย "ploythana" ... แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 53 15:59:52 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 53 15:57:38

ความคิดเห็นที่ 50 ... วัน          ฝนพรมหน่อเนื้อ......นาบุญ เข้า         จิตบำบัดคุณ...........ขลาดข้อง พรรษา    หนึ่งแจงจุณ............เจิมค่า เวียน       ว่ายวิกฤติต้อง.........ต่ำด้าวดีสูง . . . ภาพถ่ายจาก "ทางด่วนยามเช้ามืด" โดย "ploythana" จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 53 10:20:06

ความคิดเห็นที่ 51 ๏ หลวงพ่อพระพยอมฯ ได้เจริญสติพุทธศาสนิกชน เนื่องในวันเข้าพรรษาว่า    ชาวพุทธทุกคนต้องสู้กับความขี้เกียจ ด้วยการตื่นเช้าและทำบุญตักบาตร ช่วงเทศกาลเข้าพรรษาปีนี้ ต้องตั้งอธิษฐานใจที่จะไม่นอนนาน ไม่นอนมาก                              จะเริ่มปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ          เกษตรกรจะหยิบจับเครื่องมือ เพื่อออกไปทำนาปลูกข้าว               ต่อสู้กับความหิว เพื่อไม่ให้เกิดการประพฤติไม่ดี              ขจัดความกลัว เพื่อให้เกิดปัญญาในการแก้ปัญหา ปัญหาของชาวพุทธขณะนี้ คือ ขาดแคลนคุณธรรม โดยเฉพาะความอดทน               ขอเชิญชวนให้ชาวพุทธทุกคนออกมาเติมบุญ                           และเทสิ่งไม่ดีออกจากชีวิต และพยายามเติมเต็มสิ่งที่ดีให้กับชีวิตมากที่สุด ทั้งสติ ปัญญา ความสามารถ                         ขออวยพรให้พุทธศาสนิกชนทุกคน                                   รู้จักทำความดี ๚ะ๛ ========================================== จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 53 11:08:54

ความคิดเห็นที่ 52 อารมณ์จากภาพ เสียงน้ำไหลเพราะพริ้ง..........เสนาะหู ฟังแว่วหวานซ่านอณู.............มละร้อน ไหวเพลงกล่อมก้มดู..............มนัสด่ำ รตะชื่นรื่นสะท้อน..................ด่าวด้านก้าวหาย กระวนกระวายใจหล่นแล้ว.......แว่วกระทบ ว้าเหว่หลับดุจหลบ.................จบชะเง้อ เสียงน้ำเฉื่อยพาสงบ...............มโนระรี่ เหมือนเคลิบเคลิ้มละเมอเพ้อ.....มนัสเข้าพิสุทธิ์ฝัน ธรรมชาติปันสุขซ้อน................พนาสัณฑ์ วาดเสกภาพงามอนันต์..............เพียบพร้อม เห็นใกล้ใคร่สานสรรค์................พะนอใฝ่ คลอร่วมเข้ารายล้อม..................ประจุด้วยพนาหอม จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 53 13:43:25

ความคิดเห็นที่ 53 อารมณ์จากภาพ เพ็ญฉายระบายสิ้นกลบ............กำสรวล แสงแห่งโพยมเชิญชวน.............ชื่นชี้ จรูญจรัสมนัสหันหวน................ห่วงพร่าง แขเด่นเบื้องหน้านี้.....................นัดน้าวเพลินเกษม จันทร์โรจน์เรืองเรื่อยรี้...............เรียงราย ตาเพ่งประกายสาย...................เสพฟ้า รูปเอยงดงามผาย.....................เผลอเหม่อ นวลเด่นแช่มช้อยช้า..................ชักเคลิ้มจันทร์ฉาย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 53 13:47:41

ความคิดเห็นที่ 54 อารมณ์จากภาพ โลกซับสับโลกล้น.........แหล่งผจาน ฤๅอาจเหมือนประสาน....สิ่งล้าง โลกเหน็ดเหนื่อยทำงาน..งำโศก เศร้าแล เห็นหลั่งกำสรวลค้าง.......คร่าวร้อน ฤ ฉงน คนเห็นเป็นโลกกว้าง.......กอบโกย หวังฉก,ฉวย,รวยโดย......ดักปล้น ตัด,เผา,ใส่,บ่งโบย..........แบบล่ม จมเฮย โลกซุกเศร้าทะลักล้น.......แหลกนี้ ฤ เห็น จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันเข้าพรรษา 53 13:49:56

ความคิดเห็นที่ 55 ... พงศ์พรรณล้ำเลิศแล้............ลักษณา หวานฉ่ำหอมบุปผา-..............ชาติแพร้ว สรรพางค์ชื่นใจตรา...............ตรึงประดับ ทิพยธาตุกิริยาแก้ว..............กล่อมหล้าเรือนสวรรค์ .......................................................................... .......................................................................... • ...งามเลิศล้วน ลักษณา บุหงาหอม- สะคราญพร้อม ช่อระหง แห่งพงศา แสนอ่อนช้อย คล้อย-คลี่ พรรณ-ลีลา รูปโสภา เพลินพินิจ จิตตราตรึง ... • ... หากหอมหวาน มานละมุน สกุลชาติ บท-นิราศ พาทย์-บรรเลง เพลง-กล่อมถึง ร่าย-โคลง-ฟ้อน กลอนสุภาพ กาพย์-รำพึง เสภา-ซึ้ง ขับ-ประสาน รสกานต์-เกลา ... • ... ดุจเรียงร้อย สร้อย-ทำนอง  ปอง-ประจักษ์ มะลิ-รัก ถัก-มาลัย คล้องใจเขา หลากสีสัน วรรณวิจิตร พิศ-พริ้มเพรา เคียงคู่เหย้า ขวัญเรือน เพื่อน-แดนดิน ... • ... จึงงอกงาม ตามทาง ที่ย่างผ่าน ใสสะอ้าน บานประดับ รับหยาดสินธุ์ เพียงผ่านตา ค่าเฉลย เผย-ประทิน งามสรรพ-สิน สรรเสริญ เกินรูปธรรม ... *** ขอบพระคุณพี่ศาลายาค่ะ ... *** .......................................................................... .......................................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 11:35:50 แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 11:32:27 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 53 00:41:23 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 53 00:22:40

ความคิดเห็นที่ 56 ... สัมพันธ์ฉันมิตรแท้.........ทนนาน บรรณผลิไมตรีบาน.........บ่มให้ ดำรงชีพวงศ์วาน............วารดิ – ถีเอย โอภาสวิเศษไซร้............สุขซ้องสวยเสมอ .......................................................................... .......................................................................... ....  ท่ามใบเขียว เรียวหนาม ดอกงามแย้ม ข้อ-กิ่งก้าน  ขนานแซม แต้มสีสัน บรรณแพรกผลิ บริบท  ชดเชยกัน ร่วมรับขวัญ  ฉันเธอ เสมอมิตร ... ... ไมตรีแรก แปลกที่ มีค่ามาก ชื่นล้ำ-หลาก ปรารถนา  ฟ้าให้สิทธิ์- ผ่านฝนพรู ฤดูกาล วาร-อุทิศ ช่วงโอภาส วาดนิมิต จิตอุทัย ... ... จนครบองค์ ส่งเสริม เพิ่มพูนด้วย- ธรรมชาติอวย รวยรื่น ชมชื่นสมัย ทั้งหนามแหลม แซมกลีบ ชีพเป็นไป ยังสดสวย สำรวยได้ ไม่หวั่นกาล ... ... ท่ามโอสถ หยดพิรุณ พรำ-หนุนเนื่อง ใบหน่อ-เขียว เซียว-เหลือง  ปลิดเปลื้อง – ผ่าน คล้ายคำมั่น สัญญา  บุปผา-บาน จรดกิ่งก้าน ใจแกร่ง คู่แปลงตฤณ ... .......................................................................... .......................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 53 23:36:03

ความคิดเห็นที่ 57 ... ชีพสุขทุกข์ผลัดไร้....................จีรัง วารเคลื่อนบัญญัติหวัง...........แวดล้อม งามจิตกำเนิดพลัง..................เพียรก่อ เสริมประสบการณ์พร้อม.........เพิ่มล้ำดำรง .......................................................................... .......................................................................... • ...  ยามก้านไหว ใบแกว่ง แรงลมกวัด ดังมาตรวัด บรรยากาศ  หมายมาดให้- รอบอาณา - ทุกอณู  ฝนพรู-ไพร ชุ่มฉ่ำใส ไอเย็น  ผลัดเข็ญ-แล้ง ... • ...  เคลื่อนโมงยาม ตามเข็ม – นาฬิกา ใต้ฟากฟ้า สุขทั่ว หัวระแหง ยังลมปราณ ผ่านเวียน  รับเปลี่ยนแปลง ดวงชีพแห่ง ภาคภพ  งาม-ครบครัน  ... • ...  เมื่อฝนพ่วง ทรวงลุ่ม และชุ่มชื่น พร้อมพลิกฟื้น  แตกหน่อ หล่อเลี้ยงฝัน แต่แรกผลิ บริสุทธิ์  - ผุดผ่อง – พรรณ เน้นจิตนั้น เจริญน้อม พร้อมงอกเงย ... • ...  แม้นทบช่วง ทรวงแตก – ระแหงกร้าน ประสบการณ์ วาร-อดีต จารีต-เผย ฝนทิ้งท้าย ฝายกั้นพัก เขื่อนกักเคย คล้ายชดเชย  ชีพหยาบ ล้างคราบไคล ... . . . *** ขอบพระคุณพี่ศาลายา ค่ะ ... *** แก้ไขเมื่อ 30 ก.ค. 53 11:56:00 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันภาษาไทยแห่งชาติ 53 23:37:55

ความคิดเห็นที่ 58 ~อารมณ์จากภาพ~ เปาะแปะร่วงช่วงเช้าเหงากรายชิด ฝนเม็ดนิดนิดกระจายทั่วกลางห้วง คล้ายว่าโปรยคะนึงคลึงในทรวง ให้ใจหน่วงคิดถึงอย่าพึงไกล ห่างหายนานผลาญใครไหวจิตคลั่ง เปลี่ยวลำพังร่ำโหยโดยขื่นไข้ เซ่นสังเวยเดียวดายพรายในใจ พาเพลิงเพ้อเข้าใกล้ให้ผ่านกาล สะเทือนห้วงช่วงฝันเวิ้งว้างว่าง ช่างแตกต่างคราข้างอยู่ประสาน แค่นึกถึงยิ้มใครใคร่เบิกบาน ขับกล่อมปานปลื้มปรี่ชี้สรวลพรม ................................................. ครืนครืนเสียงฟ้าคร่ำ...............ครวญคำ ฝนพร่างกำสรวลพรำ...............พร่ำสะอื้น ราตรีมืดมิดดำ........................ดับทั่ว ฟ้าแล เหงารุกแทรกตาชื้น.................ชุ่มน้ำเหม่อหงอย ปล่อยใจคิดเคลิ้มใคร่...............คนไกล เคยสั่งสอนสิ่งไฉน..................เฉกฉะนี้ เติมฝันว่ายวนไหว...................หวานวูบ หวานเฮย กาลเก่าดังก่อนกี้......................ก่อละห้อยโหยหา ฝนซาขังห้วงกระซิบ.................ซมคอย ลมแผ่วมาโบยปรอย................ปวดว้าง ยังตามต่อจินต์สอย..................สุขนั่น นานเนิ่นนับคอยค้าง.................ครุ่นแล้วละเมอหมาย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 13:07:12

ความคิดเห็นที่ 59 ~อารมณ์จากภาพ~ รอยยิ้มของกาลเวลาบางขณะ คล้ายว่าชนะรอยขุ่นในคืนหมอง นัยมากมายที่ใจเผลอจับจอง มาสนองสำเอียงพาเบี่ยงไป ใครนะช่วยลบเส้นเขตวายวุ่น ปรารถนาอบอุ่นจึงเกิดใกล้ จินตนาการผ่านคิดที่ร่ำไร เผลอทำให้ใครหนึ่งเดินเข้ามา คิดถึงนะคิดถึงวันนั่งเขียน ท่ามจิตเวียนสลับเขลาเผาแทบบ้า คิดถึงวันแรกเริ่มเติมตื่นตา แล้วเวลาพาสองเรามาผูกพัน ค่ำคืนนี้จู่จู่คิดถึงใคร่ เหมือนพัดใจไปอยู่ ณ ที่นั่น ขณะบทเพลงแผ่วแผ่วบรรเลงพลัน คล้ายชีวันจะสิ้นกับคะนึง รอนรอนตาวันลาฟ้ากว้าง เหว่ว้าวางเคียงใกล้ให้เอือมถึง อยากขัดล้างเหงาเหงาที่ตามตึง แต่รอยซึ้งเหมือนรู้มิเร้นรอย ...................................... หวนคิดถึงหนึ่งแต้ม...............ตรึงกาล จากหยาดหยดวันวาน............หว่างว้าง ชะลออยู่กับหวาน.................เวียนวูบ วาบเอย บางขณะผลักใจคว้าง.............ครุ่นเร้าอ้อนหัน ฝากฝันฝังฝากเฝ้า..................ฝากรอย ฝากหนึ่งคำย้ำคอย.................คู่หล้า คิดถึงคิดลืมถอย....................ถ่วงคิด แล้วนา อีกหนึ่งคน ฤ ว้า......................วุ่นร้อนเช่นเรา จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 18:27:56

ความคิดเห็นที่ 60 .... พรพรหมผันจิตพ้อง................นภาลัย เดือนปลั่งดาวสุกใส...............เสกสร้าง สรวงมอบสู่ดวงใจ.................ดลกระจ่าง แทนค่ารักเคียงข้าง................แค่เข้าถึงใจ ............................................................................ ............................................................................ • ...  หากจำลอง ท้องนภา มาเบื้องล่าง โปรยไอหมอก ระลอกบาง ต่างม่านไหม ฟอกอากาศ สะอาดสม ลมหายใจ ปลอดโปร่ง-ไร้ มลภาวะ ปะปน – ลวง ... • ...  แขวนเดือนดาว พราวระยับ  ประดับ-รอบ แสงวาวนอบ เนรมิต พิศไพร - สรวง เจียร์เหลี่ยมล้ำ น้ำค้าง พร่างดอกดวง ปูพรมยวง หยาดฟ้า มารับเธอ ... • ... ทุกย่างก้าว เท้าย่ำ เย็น-ฉ่ำ-ชุ่ม ดับร้อนรุ่ม เบาสบาย ผ่อนคลายเสมอ ทั่วพื้นที่  มิกำหนด กฎเกณฑ์-เกลอ ความเลิศเลอ เหล่านั้น เลือกสรรแล้ว ... • ... รุ่งอุษา อาภาใส ใจชุ่มชื้น เจือยิ้มรื่น รับขวัญ ตะวันแก้ว ความทรงจำ ล้ำอุรา รู้ค่า-แวว รักเพริศแพร้ว  เหนือนภา  กว่า-เดือนดาว ... ............................................................................ ............................................................................ . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 30 ก.ค. 53 21:44:08

ความคิดเห็นที่ 61 ~อารมณ์จากภาพ~ ในบางครั้งสายฝนที่รินหลั่ง ซ่อนความหลังครั้งเคยเชยชิดชื่น อีกยังซ่อนเหว่ว้าของค่ำคืน ให้รู้สะอื้นกลืนช้ำด้วยเหตุใด ในบางช่วงอารมณ์เหมือนสงบ แท้ซ่อนเศร้ากระทบลบไม่ได้ เสียงกระซิบของกาลที่ผ่านไป คอยเตือนใจสรรพสิ่งนิ่งก็แล้ว ในบางขณะความฝันกระเพื่อมไหว ตัดกระแสความใฝ่เหลือแผ่วแผ่ว กอบความฝันก็หล่นไม่เหลือแวว เหมือนเหลือแก้วร้าวรอยพร้อยลายลาย ในบางเที่ยวเปลี่ยวชิดคิดแค่เหงา ราวโลกมีเพียงเราเป็นสหาย สาละวนบ่นบ้ากระวนกระวาย แล้วสุดท้ายร่ำไห้ปลอบตัวเอง ..................................... สายใยแห่งเหว่ว้า.............วางยา จินต์ล่องผ่านเพ-ลา.........หล่อเศร้า รอยเหงาคืบละลานตา.....เตรียมควบ คุมแล ประสานจิตคิดใฝ่เฝ้า.......ฝากฟุ้งเรื่องหลอน .................................. ฤ มิพ้น................พานเหงา เหมือนอับเฉา.......เฉกนั้น มองเห็นเขา..........ขยันเจ็บ จำยิ้มปั้น..............ปรับเริง แปรเริง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 00:40:32

ความคิดเห็นที่ 62 อารมณ์จากภาพ เมื่อลมผ่านพัดพลิ้วกระหวัดหา จงรู้ว่าคือรักฉันลอยมาใกล้ ผสมฝากลมลอยกระทบไป เพื่อลูบไล้หัวใจคนจากกัน ทุกใบไม้แกว่งไปใช่ใดอื่น คือคำชื่นจากใจเป็นของขวัญ และยังปนลมหายใจคะนึงปัน ด้วยเยื่อใยผูกพันจึงฝากลม ทุกอณูที่เธอหายใจเข้า ได้รับเอารักฉันนั้นผสม รักเต็มห่วงหรรษาพาภิรมย์ ตามลมกล่อมพรมเพลงโอบกอดเธอ คราลมพลันบรรเลงเพลงกล่อมหลับ อย่าลืมสดับรักฉันที่ล้นเสนอ ฝากกระซิบตามมาหาใช่เพ้อ แค่หวังเจอหนึ่งรักภักดีเนา -oo.o^^^o.ooooo.o^^^o.oo- ~โคลงห้าพัฒนา~ ลมพัดพลิ้ว.............พลันหวัง ปรารถนายัง............อยากย้ำ รักในภวังค์..............หว่างด่ำ ฝากเคลิ้มล้ำ............ลุเธอ แลเธอ ให้เพ้อห่าง...............หายหา ฝากรักดา................ด่ำไล้ มิเคยรา...................เริงรื่น ให้ลมได้...................ดับรอน ดันรอน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 12:21:24

ความคิดเห็นที่ 63 ..... โคลงห้าพัฒนา ..... อารณ์จากภาพ จูบฝากไว้..........ไหวหวาม ฝากภาพลาม.......ลึกซึ้ง จูบนิดถาม..........ถึงซ่าน ที่ซ้อนอึ้ง............แอบไอ อวลไอ ใครเพิ่งเพ้อ.........เพลินหมาย หวังมากมาย.........มุ่งเฝ้า ดับกระหาย..........หาญหน่อย จูบยิ้มเย้า.............อย่ารอ  ยอมรอ ขอจูบใกล้.............กรายกัน จูบสัมพันธ์............เพิ่มฉะอ้อน ฤ ใครหัน..............หายห่าง บ่ ต้องป้อน...........ปลอบขวัญ  ปันขวํญ อิอิ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 17:02:06

ความคิดเห็นที่ 64 ~อารมณ์จากภาพ~ ร่ายลำนำคิดถึงค่ำคืนหนึ่ง คืนที่ซึ่งท้องฟ้าสว่างสวย นั่งคนเดียวหากจินต์เอื้ออำนวย ส่งไปช่วยผู้คนที่ร้าวรอน หลายล้านคนเจ็บป่วยรวยโรคไข้ อีกพวกไปเสพติดฤทธิ์ยาหลอน มองนานาผู้คนบนโลกละคร แล้วฉุกค้อนใจตนที่ลำเอียง เสียงจิตหนึ่งเตือนเกลียดเดียดฉันท์เขา ที่หลงเมาเผาตนบนเบนเบี่ยง และจิตนั้นดึงคิดสลับเรียง หวังลำเลียงส่งโรคร้ายป้ายเปลี่ยนคน ให้พวกชอบลอบใช้ในยาบ้า พาชีวาไปสิ้นในถนน เหลือยาช่วยให้ผู้ป่วยที่ยากจน ด้วยเหตุผลรังเกียจคนเหล่านี้ แล้ววันนั้นพลันพบหนึ่งผู้ป่วย ผู้ที่รวยด้านโรคจากยาผี เธอเล่าถึงเดียวดายที่ราวี จนต้องหนีพึ่งยาในบั้นปลาย เธอเล่าว่าทรมานอยู่นานแสน แลเคืองแค้นผู้คนจนดีหาย รักกี่ชายลายออกหลอกทำลาย ทรัพย์ก็วายเป็นหนี้อยู่หลายปี จนหลงผิดคิดเที่ยวเกเรร้าย ยามากมายมิตรชั่วชวนมั่วถี่ จนได้ฤกษ์ผลิดอกหลอกชีวี "เอดส์"ตัวดีตามมาล่าวิญญาณ เธอหาโกรธโชคชะตาพามาดับ หากสุดรับเรื่องตนเป็นผู้ประหาร เพราะลูกน้อยในครรภ์ที่ฟ้าประทาน รับโรคบานเกินช่วยแต่นี้ไป เมื่อลูกตายเธอยังอยู่ดูอ้างว้าง ดูทุกข์กว้างของตนอย่างหมองไหม้ เธอบอกฉันชีวิตหากคิดไป เจ็บป่วยไข้หรือจนก็ยังดี ดีกว่าหวังคนใดมาเฝ้ารัก แล้วอกหักซ้ำซากบนวิถี ทรมานกว่าโรคร้ายหลายหลายปี ฟังวจีเธอแล้วพาฉันคิด ชีวิตใครย่อมรักและหวงห่วง แค่บางช่วงหน่วงถือความวิปริต อยากยึดครองราร้างรักห่างชิด รู้หมดสิทธิ์ยังดิ้นทุรนเอา เป็นอาการของโรคอีกแบบหนึ่ง ที่ต้องพึ่งยาช่วยดังไข้เผา เป็นหนึ่งผู้น่าสงสารอย่าดูเบา ในเมื่อเขาก็ป่วยต้องช่วยกัน แต่นั้นมาเมื่อฟ้าสวยฉันยืนจ้อง อธิษฐานพระคุ้มครองประทานฝัน ให้ผู้คนทั่วโลกได้รางวัล หายป่วยพลันจากโรคร้ายทุกข์นานา จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 31 ก.ค. 53 21:49:01