ความคิดเห็นที่ 1 เข้มแข็งมิกระด้างงามสำอางนะดวงแด อ่อนหวานคือประแจไขจิตแม่ทุนทรัพย์ทรวง ถึงเวลาเลิกเสียใจเลิกหวั่นไหวโศกทั้งปวง เลิกเหงาเศร้าหึงหวงแรงประท้วงปลดทิ้งไป ............................................................ พรุ่งนี้..พบความสุขที่สุด พรุ่งนี้..ไร้กลยุทธหาญสู้กับใครๆ พรุ่งนี้..ชีวิตฉันฉันเท่านั้นคิดจะทำสิ่งใดๆ พรุ่งนี้..ต้องมีวันพรุ่งนี้ตลอดไปด้วยตัวฉันเอง ............................................................... ยินดีปรีดาสกุณาบินพ้นกรงทุกข์ กรงทองไม่สนุกจิตใจกระจุกเหมือนใครข่มเหง ปลอดโปร่งแล้วพราวแพรวด้วยเสียงเพลง ชื่นจิตกล่อมบรรเลง...ระรื่นทุกเพลงด้วยจิตใจเข้มแข็ง ....................................................................... จากคุณ : ท่าราชวงศ์ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 53 22:49:55

ความคิดเห็นที่ 2 พรุ่งนี้ พรุ่งนี้..ต้องรอถึงพรุ่งนี้ กว่าจะรวมใจที่มีให้เข้มแข็ง ครานี้ ครานี้ ไร้เรี่ยวแรง เกินจะแสร้งบอกได้ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ พรุ่งนี้...ต้องรอถึงพรุ่งนี้ น้ำตาที่หยดหยาดจะเหือดหาย ใจที่แหลกสลายจนเจียนตาย จะประคองค่อยไป..ให้เหมือนเดิม. จากคุณ : หนูธันย์ เขียนเมื่อ : วันอาสาฬหบูชา 53 01:38:55

ความคิดเห็นที่ 3 คุณท่าราชวงศ์ คุณหนูธันย์ ขอบคุณสำหรับกลอนความหายดีๆที่มาร่วมเขียนกันนะคะ จากคุณ : คนเบื้องหลัง เขียนเมื่อ : 28 ก.ค. 53 16:58:16