ความคิดเห็นที่ 1 ทรรศนะของครูหนอนสุรา โคลงสี่แต่เดิมตามทัศนะแม่ปู เริ่มจากโคลงที่รับส่งสัมผัสข้ามบาทก่อนแลนิยมแต่งเป็นโทคู่ ต่อมาเบื่อๆ หรืออย่างไรก็เหลือจะเดาจึงยักย้ายไปแต่งเป็นโทแยกบ้างในบางบท (กำสรวลฯ) พอมีคนนำทางแล้วเห็นว่ามีทางไปก็ต้องมีคนตามเป็นธรรมดา ทวาทศมาส จึงแต่งเป็นโทคู่กับโทแยก ด้วยสัดส่วนพอๆ กัน แต่ทั้งกำสรวลฯ กับทวาทศมาสก็ยังมีลักษณะร่วมกันอยู่ คือมีการส่งรับสัมผัสระหว่างบท เพียงแต่ทวาทศมาสตัดสัมผัสออกคู่หนึ่ง ระหว่างคำเอกท้ายบาทสามของบทแรกไปยัง คำเอกบาทแรกของบทถัดมา กับอีกประการบาทสุดท้ายที่มี ๗ คำก็ไม่เคร่งว่าวรรคหน้า ต้องมีโทคู่เสมอไป (น้องเหงาฯ ทราบแล้วเปลี่ยน) ตรงนี้อย่าเพิ่งยึดติดกับชื่อโคลงแลทฤษฎีทั้งหลายทั้งปวง เพราะทฤษฎีมาเขียนอธิบายทีหลังเสมอ ส่วนโคลงพระลอขึ้นต้น ๓ บท เป็นโคลงแบบทวาทศมาสทุกประการ แล้วค่อยมาเปลี่ยนเป็นโคลงสี่สุภาพ (อย่างที่เราเรียกกัน) ในตอนเข้าเนื้อเรื่อง ลักษณะแตกต่างที่สำคัญของโคลงพระลอตอนเข้าเนื้อเรื่องแล้วเมื่อเทียบกับโคลงทวาทศมาสคือ ๑) แต่งเป็นโทแยกอย่างเดียว ๒) ตัดสัมผัสระหว่างบททิ้งไป ๓) เพิ่มสัมผัสในบทระหว่างบาทแรกกับบาทสองเข้ามา ลักษณะที่ว่ามีข้อดีข้อเสียอย่างไรบ้าง ๑) การแต่งเป็นโทแยกอย่างเดียว ข้อดีทำให้วรรคท้ายบาทจบมีคำเพิ่มมาอีก ๒ คำ คิดเนื้อความได้ง่ายกว่า เพราะจุคำได้มากขึ้น แต่ข้อเสียคือขาดลีลาไปหนึ่งอัน เดิมแต่งเป็นโทคู่ปนกับโทแยก ทำให้โคลงมีลีลาทั้ง รวบรัดกับทอดช้า พอแต่งเป็นโทแยกอย่างเดียวเลยเหลือลีลาทอดช้าอย่างเดียว ๒) การตัดสัมผัสระหว่างบททิ้งไป หนอนสุรามองเห็นแต่ข้อดี เพราะไม่ต้องพะวักพะวงถึงคำรับส่งสัมผัส ทำให้แต่งเนื้อความได้ง่ายขึ้น เบ่งขึ้น ข้อนี้ถ้าหูคนยุคนั้นรับไม่ได้ โคลงแบบพระลอคงไม่มีใครมาแต่งตาม หมายเหตุ ข้อนี้น่าลองเปรียบกับกลอนดูบ้าง เท่าที่สังเกตวัยรุ่นเวลาแต่งกลอนตั้งแต่ ๒ บทขึ้นไป มักไม่มีสัมผัสระหว่างบท เลยคิดต่อว่าอนาคตกลอนอาจจะไม่มีสัมผัสระหว่างบทอีกต่อไป เมื่อหูคนส่วนใหญ่ฟังไม่ขัด ๓) เพิ่มสัมผัสในบทระหว่างบาทแรกกับบาทสองเข้ามา อันนี้ถ้าใช้วางเสียงรับส่งสัมผัสให้เหลื่อมกันได้ดี และไม่ใช้สัมผัสสระซ้ำๆ เมื่อแต่งหลายๆ บทก็ฟังรื่นดี แต่ถ้าพลิกกับเป็นตรงข้าม บางครั้งอ่านแล้วสำลักสัมผัส มัวแต่เขียนความคิดเห็นอย่างยืดยาว เลยไม่มีเวลาเขียนโคลงออกเดินโย้นำขบวน ของัดโคลงสมัยช่วงค้นหาลีลาโคลง มาแปะให้ช่วยกันค้นหา... ความดีมีชั่วเทียบ            ให้เห็น แต่จะยกสิ่งไหนเป็น         บรรทัดตั้ง ดีชั่วต่างคนเห็น              แตกต่าง ทุกสิ่งมีพร้อมทั้ง            ชั่วดีฯ มีตามองอย่าตื้น             แค่ตา เห็นเฮย มีสมองลองคิดดู            ซะบ้าง กุว่าอย่าโกรธา                เลยพ่อ เลยแม่ จะปิดบังแก่นข้าง           ในนั้นอดเห็น นะเออฯ ...หรือจะพากันเข้ารกเข้าพงก็บ่ฮู้ ฮิฮิ จากคุณ : หนอนสุรา  - [31 ม.ค. 45 19:23:04] เข้ามาตั้งข้อสังเกต ว่านอกจากน้องหมี ยังไม่มีใครเดินโย้หลุดออกจากกรอบได้เลย ทุกคนต่างมีสติสมประกอบดี แฮ่ เพราะฉะนั้นการวิเคราะห์โคลงน้องหมีขอเก็บไว้ทีหลัง ส่วนโคลงของคนอื่น หนอนสุราพิเคราะห์แล้วจับได้ ๒ แนวทางได้แก่ อันแรกประยุกต์เป็นโคลงสี่สุภาพโทคู่ ลักษณาการนี้มีมาก่อนแต่ครั้งโบราณกาล เอกองค์ทรงภาคย์พ้น      พรรณา พระบาทบงกชคลา         คลี่คล้อย ปวงสัตว์เสพนิทรา         เตือนตื่น สรวมพระบาทนั้นสร้อย    เทริดเศียรฯ ดวงเดียวโอภาสพ้น       พันทิวา กรเอย บานเบิกบงกชคลา        คลี่คล้อย เตือนสัตว์สร่างนิทรา     ใสผ่อง ภักตร์แฮ บัวบาทเรณูสร้อย          เทริดเกล้าเนาเกษมฯ มูลบทบรรพกิจ - พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ลองพิจารณาโคลงคู่นี้ เนื้อความเท่ากัน แต่บทแรกแต่งเป็นโทคู่ทำให้ลีลาเร็วกว่า โคลงลักษณะนี้ ยังมีอยู่ในจินดามณีฉบับพระโหราธิบดีด้วย เพียงแต่มีรายละเอียดปลีกย่อยต่างกันเล็กน้อย ไม่ได้ตัดแปะมาให้ดู เพราะกลัวขี้เกียจอ่านกัน โคลงแบบนี้ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เคยเอามาแต่งอยู่ครั้งสองครั้ง แต่ตอนหลังจะแต่งอีกหรือเปล่าบ่ฮู้ เพราะหนอนสุราบ่ได้ตามอ่านแบบเกาะติดชนิดแฟนพันธุ์แท้ หนูศ.ช่วยหน่อยจ้า จะว่าไปแล้วโคลงสี่สุภาพโทคู่น่าเอามาใช้กันให้มาก เพราะไม่จัดว่านอกแบบครู ที่สำคัญคือจะทำให้ ได้ลีลารวบรัดเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งอัน เวลาแต่งติดกันหลายๆ บท แล้วบทไหนต้องการให้ลีลาเร็วขึ้น ก็เอาโคลงแบบนี้เข้าแทรก โคลงจะหลากหลายน่าสนใจขึ้น ยิ่งถ้ารู้จักเอาสร้อยบาทสี่แบบบาทกุญชรในกำสรวล มาใช้ด้วย จะยิ่งทำให้โคลงน่าสนใจยิ่งขึ้นอีกหลายแน จากคุณ : หนอนสุรา  - [5 ก.พ. 45 18:30:53] ส่วนอีกลักษณะที่แต่งกันมาเป็นโคลงวิวิธมาลี มีทั้งที่แต่งเป็นโทคู่แลโทแยก นอกจากนี้หลายคนยังติดการรับส่งสัมผัสระหว่างบทด้วย ทำให้เป็นวิวิธมาลีแท้ๆ ไม่มีลีลาใดต่างจากของเดิมเลย ยกเว้นของนิรนามที่เพิ่มจุดสัมผัสเข้ามาอีกหลายจุด หนอนสุราคิดว่าการส่งสัมผัส จากคำท้ายบาทจบในบทแรกไปยังคำท้ายวรรคสองบาทจบน่าสนใจ ลักษณะนี้คล้ายกับ การรับส่งสัมผัสของกลอน การร้อยโคลงแบบนี้อาจจะติดหูคนรุ่นใหม่ก็เป็นได้ แต่สัมผัสสระที่เหลือในแต่ละบท หนอนสุราฟังแล้วรู้สึกเยอะไปจนสำลักสัมผัส นิรนามลองกลับมาตัดแต่งใหม่น่าจะดี ย้อนกลับมาดูโคลงหมีเซอะ โดยย้อนกลับไปดูบทแรกจากกระทู้ก่อน ไม่      รู้ศิษย์น้องศิษย์ -          พี่ไป ไหนหนอ มี      แต่เสียงหนูศ.                 นั่งอ้อน เว     ทีโล่งเลยขอ                   เสียงหน่อย นาพี่ ลา    มะลิลาฟ้อน                  รีบฟ้อนอ้อนหนู เผลอเอาสร้อย มาเป็นตัวส่งสัมผัส !! ผมเป็นโรคนี้บ่อยๆ เวลาแต่งโคลงสดหนะขอรับ .. ใครเป็น หรือรู้สาเหตุ มาคุยกันหน่อย จากคุณ : หมีเซอะ  - [28 ม.ค. 45 14:35:56] ตั้งแต่หนอนสุราแต่งโคลงมายังไม่เคยเป็น ตอนนี้เลยยังไม่อยากคุย แต่สาเหตุนั้นรู้ชัด เนื่องจากตามอ่านโคลงน้องหมีมานาน ขอตอบว่าสาเหตุมาจาก ความอสมปฤดี   จากคุณ : หนอนสุรา  - [5 ก.พ. 45 18:59:56] บทนี้ว่าด้วยการเอาลีลาโคลงดั้นมาประยุกต์ใช้ในโคลงสี่สุภาพ การจะอธิบายให้เห็นภาพชัดเจน จำต้องมีตัวอย่างประกอบ แปลว่าต้องจับโคลงมายำใหม่ ซึ่งไม่มีของใครยำได้ถนัดเท่าของตัวเองอีกแล้ว บทนี้แต่งเล่นๆ แสดงให้เห็นตำแหน่งเอกโทของโคลงสี่สุภาพ เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง         (main, meaning) ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่แล้วคือโคลงฯ จากนี้เป็นตัวอย่างการประยุกต์ เท่าที่ดูมีแค่ ๒ ข้อหลัก แต่ข้อ ๒ มีข้อย่อย ไล่เรียงให้ดูเป็นข้อๆ จะได้คิดตามง่าย ๑. ลดคำในบาทท้ายให้เหลือเจ็ดคำเหมือนโคลงดั้น ลีลาโคลงฟังเร็วขึ้นอีกมาก ทั้งที่หายไปแค่ ๒ คำ ประโยชน์ข้อนี้คือเวลาแต่งโคลงติดกันหลายๆ บท แล้วต้องการให้ลีลาต่างกัน มีช้ามีเร็ว บทไหน ต้องการลีลาเร็วให้ใช้กลเม็ดข้อนี้ เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่โคลงฯ สำหรับใครที่เคร่งโทคู่มาก อาจแก้บาทท้ายเป็น ตำแหน่งถูกแท้ชี้                     ใช่โคลงฯ ๒. เรื่องการเอาสร้อยบาทสี่มาใช้ ก. ถ้าบาทสี่ยังใช้โทแยกแบบโคลงสี่สุภาพ บาทนี้ใช้สร้อยโคลงดั้นไม่ได้ เพราะเสียงจะเยิ่น ต้องเอาไปใส่บาทสามหรือบาทแรก แต่ใส่บาทสามเสียงดีกว่าบาทแรก ลองทำให้ดูทั้งสองแบบ โดยเน้นเสียงมากกว่าเน้นความ ลองใส่บาทแรก เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ลองเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่แล้วคือโคลงฯ ลองใส่บาทสาม เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง มองนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่แล้วคือโคลงฯ ข. ถ้าบาทสี่ใช้โทคู่ ใส่สร้อยบาทสี่ได้อีกแห่ง ตรงนี้มันส์พะย่ะค่ะ เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่โคลง ชาญโคลงฯ ลองเปลี่ยนเสียงอักษรในคำสร้อยไม่ใช้เสียงเดียวกันก็ยังพอไปได้ แต่คนเคร่งตำราอาจไม่ชอบ เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่โคลง คือโคลงฯ ลองแบบพิศดารขึ้นไปอีกคือใช้คำมีวรรณยุกต์แทนคำสุภาพก็ยังพอไหว เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่โคลง แน่โคลงฯ ลองแบบพิศดารสุดๆ คือเปลี่ยนคำหน้าซ้ำคำหลัง อันนี้ชักจะโคลงเคลง เหลวเหลวลองแต่งให้              เล็งเห็น ตำแหน่งเอกโทเป็น                  เช่นนี้ เจ็ดเอกสี่โทเมน                      มีนนิ่ง ตำแหน่งถูกตามชี้                   ใช่โคลง ใช่เคลงฯ ประยุกต์ใช้ให้ดูแบบที่ไม่แหกกฎมากนัก ข้อ ๑ และ ข้อ ๒ ก. น่าจะเอาไปลองเล่นกันได้ไม่ยากนัก ส่วนข้อ ๒ ข. ควรระวังมากๆ หน่อย ถ้าใช้ไม่เป็นโคลงจะเคลงจนล่มแล จากคุณ : หนอนสุรา  - [3 พ.ค. 14:10:17] ด้นสด ศึกษาโดยไม่ยั้ง           หยุดคิด เอาแต่กอดตำรา         แน่นตู้ ปราชญ์ว่าทั้งชีวิต       สูญเปล่า ผลสุดท้ายม่ายรู้         อะไรเลยฯ (อิอิ) รับสัมผัสพาร์สาม+เกลานิดหน่อย ศึกษาโดยไม่ยั้ง         หยุดคิด มัวแต่ติดตำรา          แน่นตู้ ปราชญ์ว่าตลอดชีวิต เปล่าประโยชน์ เพราะสุดท้ายบ่เคยรู้ อะไรจริงฯ จากคุณ : หนอนสุรา  - [7 ก.พ. 45 09:31:41] ---------------------------------------------------------------------- จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:17:16

ความคิดเห็นที่ 3 คคห.๒ (ถูกอุ้ม ) โคลงสองปูบ้า ของท่านหมีเซอะ (ขออภัยที่พาดพิงโดยไม่ได้ขออนุญาต แต่คิดว่าท่านคงอนุญาต)                ๏ โคลงสองกรกฎเพี้ยน        ครรโลง              หนึ่งบทสองบาทสี่               วรรคจ้า              ๏  ท้ายวรรคหลังคอยโยง      สัมผัส              รับที่ท้ายวรรคหน้า               บทหน้าบาทเดิม              อ่านตัวอย่างมันส์ ๆ จาก http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=thickie-teddies              โคลงสองปูบ้า              ที่เรียกโคลงสอง เพราะลักษณะผัง ๑ บท มี ๒ บาท              ไม่มีสัมผัสใน แต่มีสัมผัสระหว่างบท โยนกันไปเรื่อยๆ              เคร่งเรื่องพยางค์โคลง (เล่นกับลูกเก็บ), โทคู่ โทแยก, ตำแหน่งสามัญ .. แต่ไม่เคร่งเอก              ผังหยาบๆ ก็เป็นเช่นนี้              o o o o o ....... o x ( o o )              o o o o o ....... o y ( o o )              o o o o x ....... o o ( o o )              o o o o y ....... o o ( o o ) --------------------------------------------------------- ๏ เสาะ  หาของเก่าแกล้ม...........นวัตกรรม สร้าง เกราะเทียมกำบัง..............กลบสะอื้น ทาง ใหม่เก่าถ้อยคำ..................หนุนเนื่อง โคลง แต่งฝากให้ฟื้น.................ฝึกโคลง ๏ เสาะ  ศึกษาเพื่อสร้าง...........แนวคิด สร้าง แบบไร้แบบโยง..............ยุ่งไซร้ ทาง ชี้ช่องชีวิต......................ว่างเปล่า โคลง กลับเคลงด้วยไร้.............สิ่งที่รู้จริง ฯ ส่งบทความ ๒๐ รอบ กระทู้ถูกอุ้มหมด เลยตัดทอนเหลือกระท่อนกระแท่น แบบนี้แหละครับ กระทู้ก่อนหน้านี้ ๏ อาศรมชาวโคลง ๒๒๒ ๏ ๏ เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย เยือกฟ้าพาหนาว ๚ะ๛ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9424028/W9424028.html แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 22:45:14 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 09:27:23 แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 09:22:48 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:19:47

ความคิดเห็นที่ 4 ... แสงจิต # ( 1 ) ....................... ::::: ( ลายแทง  ) ::::: ............................................. ลายแทงขุมทรัพย์ชี้......เชิงชาญ เพียรสั่งสมปริมาณ........มากใช้ คุณภาพมหาศาล..........เสริมค่า ชีพอุตสาหะไซร้...........มุ่งสร้างทางขยาย ....................................................................... ....................................................................... • ...  ดังเส้นสาย - ลายแทง จากแสงเช้า จำรัสเร้า รังสี ชี้ชวน-หวัง ชั่วพริบตา ทิวา-ทอง ผุดผ่อง-ดัง หนทางสู่ ประตูคลัง ข้ามฝั่ง-พ้น ... • ...  แสงเสกสรรค์ วันใหม่ ให้พร้อมรับ เป็นเจ้าทรัพย์ ร่วมสนอง ครองดอกผล เพิ่ม-จำนวน ถ้วน-แจก แลก-จำนน ทุกข์ทบต้น ผ่อนได้ ไร้มลทิน ... • ...  หากสิทธิ์นั้น หลั่นเกณฑ์ เร้นภาพลักษณ์ ยากผ่อนหนัก สำรวม สรวมชีพ-ถิ่น ยังรุ่ง-ลาง สางชะตา สืบฟ้าดิน ส่งชีวิน ดิ้นรน พ้นค่ำคืน ... • ...  เหมือนท้าทาย สุดท้ายสู้ เพื่ออยู่รอด อย่างไม่มัว มืดบอด ปลอดขมขื่น ด้วยปัญญา อุตสาหะ ระฟ้า-ฟื้น ปลุกชีพตื่น อุทิศตัว พลิกขั้ว-ครั้ง ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:39:37

ความคิดเห็นที่ 5 ... แสงจิต # ( 2 ) ....................... ::::: ( จุดหมายปลายทาง  ) ::::: ............................................. ปลายหวังจรจากเริ่ม............ลงตัว ชีพเสี่ยงโชคลาภถัว-...........เฉลี่ยเถ้า ทอนจิตสั่นไหวกลัว..............ผจญแกร่ง แสงก่องปราการเกล้า...........ก่อเกื้อชนม์แสวง ....................................................................... ....................................................................... • ...  คล้ายเงาเงื่อน เคลื่อนขยาย รายรอบทิศ แสร้งกระทบ สบจริต แสงจิตหยั่ง- เชิง-มิติ ปริมาณ ฐานกำลัง ผ่านฤดู ผู้ประทัง ทอดหวัง-คอย ... • ...  รอโอกาส – ก้ำกึ่ง พึงหยิบยื่น เสี่ยงโชคดื่น – ช่องทาง รุดย่าง-ถอย แสวงมาก หากยถา วาสนาน้อย ช่วงสุกดิบ ยิบย่อย เด่นด้อย-พร้อม- ... • ...  ยินแคลน-ข้อง เคืองขุ่น ครุ่น-รุกคืบ ถึงซอกหลืบ สืบกมล – สันดานจ่อม- แสงจิตตก  ตระหนก-แตก แทรกแปลกปลอม- ตรึงแวดล้อม ร้อนระอุ ปะทุ-ลาม ... • ...  จวนหวุดหวิด ปลิดปลง พลัดหลงแล้ว เร่งจร-แจว จากขุม มรสุม-ห่าม ทนกระแส - แหห่าง ร้างครู่ยาม มิบุ่มบ่าม เบือนหมาย – เหตุ-กาย-ใจ ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:40:36

ความคิดเห็นที่ 6 ... แสงจิต # ( 3 ) ....................... ::::: ( แสงจิตจงสว่าง  ) ::::: ............................................. แสงจิตยกระดับด้าว...........ดุลสนอง ใสสว่างฉาบมัวหมอง..........มากน้อย ยังรอบทิศสมปอง..............ปรวนปรับ ดีชั่วฉายรูปร้อย.................เช่นร้อนเย็นเฉลย ....................................................................... ....................................................................... • ...  กี่ครั้งแล้ว แผ่ว-เร่ง จนเคร่งครัด สรรพางค์กร้าน ต้านประหัต ยืนหยัดไว้ ท่ามลำแสง แสวงโชค โลกเป็นไป บ้างอิดออด ทอดอาลัย ใกล้ยอมแพ้  ... • ... ดังกลไก ... กลกาล ... วนวารเปลี่ยน และหมุนเวียน ... เห็นจริง ... ยากนิ่งแน่ เป็นประจำ... ประจญ ... ด้น-ดวงแด- กายอ่อนแอ ... ทรุดโทรม ... ถาโถม-วัย ...   • ...  มองเส้นทาง ข้างหน้า กว้างกว่ากว้าง เริ่มก้าวย่าง ตามควร ประมวลใหม่ รับเลื่อมรุ้ง - เรืองสราญ ผ่านฟ้าไกล เป็นความใส ขาวตรึง ขลับหนึ่งทรวง ... • ...  แสงเรืองขาว ราวสะท้อน รุ่มร้อนล้ำ ซ้อนสดฉ่ำ แทรกประกาย เฉิดฉายช่วง- เสริมกระจ่าง อย่างเอกอุ สู่ทั้งปวง- เห็นจริง - ลวง ... เกิด - ดับ ... รับรูป - นาม ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:41:05

ความคิดเห็นที่ 7 ... แสงจิต # ( 4 ) ....................... ::::: ( ในวังวน  ) ::::: ............................................. ความเคยคงช่วงใช้..........ชินชา ภาระจำยอมสา-..............หัสแพ้ เพียงพอผ่อนชีวา...........วันเปลี่ยน เวียนว่ายลอยคอแท้........แค่ถ้ำวังวน ....................................................................... ....................................................................... • ...   ยังดำเนิน – วิถี คลื่นชีวิต พร้อมปะติด – ปะต่อภาพ การหาบ-หาม รับจุนเจือ เพื่ออยู่ ทุกครู่ยาม แล้วโอนอ่อน ผ่อนตาม ทุกความ-ควร ... • ...   เตรียมปรับตัว ตอบรับ กับสภาพ- การหยาม-หยาบ คมมีด รอยขีดข่วน ผลพ่ายแพ้ ภัยพาล ระราน – รวน ราวลากอวน เหวี่ยง-วัก กับดัก-วาง ... • ...   ตามเส้นสาย ลายแทง แหล่งทดสอบ ตีวงรอบ ตัวตน วกวน-บ้าง วารวันเปลี่ยน เรียนรู้ สู้-เดินทาง เลือกระหว่าง  สร้างสรรค์ - หรือทำลาย ... • ...  กางแผนที่ ปรี่ไป แดนไกลโพ้น อย่างโลดโผน ลอยลำ ย้ำจุดหมาย ห้วงเวลา ปรามาส คาด-ทำนาย “จงเวียนว่าย ในกระชัง แห่งวังวน” ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 09:42:50

ความคิดเห็นที่ 8 ... ๏ เสาะ  หาสัมผัสให้..........เห็นทาง สร้าง สืบกฎตำนาน............แต่งน้าว ทาง สามแพร่งอำพราง........แผลงพลาด โคลง ส่อแววเหิมห้าว..........ห่อผัง ๏ เสาะ  หนสังเคราะห์ล้ำ......รอบทิศ สร้าง ซ่อมเสริมคมขลัง........คล่องได้ ทาง ลองถูกลองผิด.............เพียรฝึก โคลง หลากรสชาติไซร้........ซ่อนชั้นเชิงชน ฯ . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 12:42:18

ความคิดเห็นที่ 9 เสาะ- สนุกเพียงว่ายเวิ้ง...................เวียนวน สร้าง-สนั่นเสียงสับสน.....................อุดอู้ ทาง-มีบ่พาผล...............................เพียรประสบ โคลง-ค่อยคลำเคียงผู้.....................มากล้นโคลงเซียน ยิ่ง-ทุรังดั่งเข้า................................ไพรดง เขียน-มั่วมากเลยลง.........................ป่าช้า ยิ่ง-ขยับยิ่งลืมหลง...........................ทางหลุด เลอะ-เทอะจังเลยข้า........................ป่วนได้แปลกดี   เหอๆ ......................................................................................... สวัสดีครับท่านศาลายา    แหะๆ       กระผมเขียนไปเขียนมาแทนที่จะเก่ง  555   แต่ไหงยิ่งเขียนยิ่งมั่วหวา (แต่อยากเขียน)  เหอๆ แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 12:52:41 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 12:48:45

ความคิดเห็นที่ 10 แต่งไม่ออกเลยครับ โคลงตอนนี้ ขอเอาของเก่าที่แต่งไว้เมื่อนานมาแล้ว มาฝากแล้วกันครับ .... พี่……รัก…….เจ้า….. ยิ่ง…….แล้ว …………………..น้องเอย ฝาก.. ฟ้า....ช่วย…..แย้ม….เปรย……………………บอกน้อง รัก…..เท่า…..รัก…….อยาก.. เฉลย…………………..ใจพี่ นะ…. เจ้า….. ตอบ….รัก…….ร้อง……………………..อย่าให้ หมองใจ ใจอยากแต่งให้เป็นโคลงสี่สุภาพ แต่ท้ายที่สุด ออกมาเป็นโคลงอะไรไม่รู้ ... ดังที่เห็น .. แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 53 15:50:39 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 15:36:06

ความคิดเห็นที่ 11 ดอก โคลงเคลง .........มีจริงด้วยนิ อิอิ มี่ดูแล้วเหมือนดอกไม้พลาสติกจังค่ะ ~ลองเขียนคำซ้ำคำดูค่ะ~ หวานสุดหวานสุดให้..............หวนหา หวังบ่หวังเพียงมา..................หมื่นครั้ง คำนัยกึ่งปริศนา....................นำครุ่น นาพ่อ รักบ่รักเผลอพลั้ง...................พลัดแล้วพลัดไหล ไหววูบไหวว่างสร้าง................สองฉงน ใจเปลี่ยนใจแปลกปน..............ป่วนฉะนี้ ฤๅพี่วกพี่วน...........................หวามวูบ ใดฤๅ นัยนั่นนัยนี้ชี้..........................ชอบเว้าชอบหวาน พานห่วงพานหัดให้..................หวงหอม เหมือนรักหมายรักยอม.............ยื่นยิ้ม ใครฤๅใคร่คิดถนอม.................นวลแม่ มอบพร่ำมอบเพลินพริ้ม............เพิ่มพร้อมเพิ่มหอม 5555 ไม่รู้จะได้เรื่องไหม...มี่มั่วค่ะ อิอิ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 17:53:34

ความคิดเห็นที่ 12 เสาะ สรรค์เสาะสื่อคล้อง.............โคลงเคลง สร้าง พจน์สร้างพราวเกรง............เกิดเพี้ยน ทาง เก่าใหม่โหรงเหรง................เรียงยาก  เย็นเฮย โคลง แต่งฮาแต่งเฮี้ยน................ฮึกแล้วฮึกถอย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 18:26:26

ความคิดเห็นที่ 13 เพียรร่ำพร่ำเรียกอ้าง…………………..เรียมอาย น้องเฮย พิศชอบพิศชมชาย……………………..เชิงชั้น เรียมรักเรียมเร้นกาย…………………..เร่งก่อ สะพานเฮย วอนนุชวอนนางนั้น………………………แน่โน้ม เนาใจ ... แต่งไว้เมื่อนานมาแล้ว ผิดหลักกระจุย... ตอนนั้นพยายามแต่งโคลงกลบทอักษรสลับครับ จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 1 ส.ค. 53 18:47:22

ความคิดเห็นที่ 14 โคลงเปล่า ๏ .......................        ........ .......................           ........ .......................           ........ .......................           ........ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 00:22:20

ความคิดเห็นที่ 15 เห็น คห 14 แแล้วนึกถึงบท "คนรอรถเมล์" ของคุณจ่าง แซ่ตั้งเลยครับ ฮาๆๆ จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 03:40:10

ความคิดเห็นที่ 16 คุณศาลายา #14 วาง ... โคลงเปล่า ... มาให้เสาะสร้างทางโคลง ขอลองเล่นตามทางโคลงของคุณ Scientist # 10 ... จั๊กหน่อยแน้ ขอเสาะสร้างทางโคลงเปล่าผันผวนด้วย โคลงกลบท 'พันทวีสติการ 7 แถว' 07.23 น. ๏ โค..ฆ่า....ไป...สิ้น....ท่า ........ ไข่...ปลา ลง....หมด...จับ..ได้.....กา ........ ด่า...ใกล้ เป....แล้ว...จ่าย..ที่.....มา ......... จี้....ถ่าย ...โทษ.....พี่ ล่า....ไล่.....หิน...ปา...ให้ ......... ห่า...ปลิ้น...โคลง...เคลง ๚ะ๛ (คริคริ) 08.07 น. 7 แถว พันทวีสติการ ... อ่านคำกลโคลง ลงรับสัมผัสต่อเนื่องกันไป ... ดังนี้ ----------------------------------------------------------------------------- โคลงเปล่า-ฆ่าหมดแล้วไล่-ไปจับจ่ายหิน-สิ้นได้ที่ปา-ท่ากามาให้-ไข่ด่าจี้ห่า-ปลาใกล้ถ่ายปลิ้น ...(โทษโคลงพี่เคลง) ----------------------------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 53 08:29:02 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 08:26:14

ความคิดเห็นที่ 17 .. สวัสดีครับทุกท่าน อาศรมโคลง ๒๒๓ .. เกิดผิดพลาดตอนตั้งกระทู้ สงสัยมีคำต้องห้ามหลายคำ ตั้งเสร็จก็ถูกอุ้ม หลายรอบ เลยตัดไปตัดมา เลยเหลือแค่ที่เห็น แถมหัวกระทู้ตกคำว่า อาศรมชาวโคลงเสียอีก เง้อ.. ด้วยเห็นว่าแต่งโคลงสี่สุภาพกันมากแล้ว คงเบื่อๆ กัน หลายคนก็เลยเน้นเล่นกลบท แปลงกลบทกันสนุกสนาน  ศาลายาก็เลยไปรื้ออาศรมฯ เก่า ๆ เอาเรื่องท้าทายมาฝาก คือการประยุกต์โคลงสี่สุภาพด้วยลีลาโคลงดั้น  บางแบบจะเห็นว่าโทหายไปหนึ่งตำแหน่ง ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร ในโคลงทวาทศมาส ก็มีแบบเดียวกัน และเลยโฆษณาโคลงสองปูบ้าของท่านหมีเซอะ ซะด้วยเลย ในการแสวงหาทางโคลง นับเป็นโคลงที่หลุดกรอบปัจจุบันมากที่สุด แต่คงเสียงโคลงได้ครบถ้วน แต่หากพิจารณาดูดีๆ ก็จะคล้ายโคลงดั้นบาทกุญชร เพียงแต่มีอิสระมากกว่าเดิมเท่านั้น การไม่เคร่งเอก ทำให้เหมือนกับจะผิดเอก แต่ถ้าอ่านดัง ๆ จะเห็นว่าลีลาโคลงยังคงครบถ้วน พอเป็นแนวทางให้ชาวโคลงได้เดินโย้ไปโย้มาให้สมกับเป็นสำนักปูอันดับหนึ่งของแผ่นดิน อิอิ ส่วนท่านที่ยังเคร่งครัดกับฉันทลักษณ์ ก็ยังคงวางโคลงได้ตามปกติครับ ยินดีต้อนรับเสมอครับ และต้องขออภัยด้วยหากเห็นว่าคนตั้งกระทู้จะพาคนอื่นเพี้ยนไปด้วย ขอทักทายมิตรสหายร่วมอาศรมฯ ซักกะหน่อย ------------------------------------ #4 #5 #6 #7 #8  น้อง ploythana   สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาร่วมแจมสม่ำเสมอ โคลงยังอยู่ในกรอบไม่มีหลุดไปไหน อิอิ #9 คุณเสกคาถา สวัสดีครับ  เขียนจากใจครับ เท่าที่เขียนมาก็ยังไม่มั่วเท่าศาลายา 555+ #10 #13 #15 คุณ Scientist สวัสดีครับ  ดีใจที่มีคนมาร่วมอาศรมฯ เพิ่มครับ โคลงในช่วงฝึกก็มักจะผิดกฎผิดเกณฑ์ทั้งนั้นหละ เพราะทุกคนแต่งจากใจ พอรู้กฎเกณฑ์ก็ปรับให้สวยงามตามนั้น พอแต่งมาก ๆ ก็อยากจะทิ้งกฎเกณฑ์  คนเรามักเป็นเช่นนี้ แลนา 55+ บทกวีของจ่าง แซ่ตั้ง นี่อมตะมาก ยังหาคนเทียบไม่ได้เลย จริง ๆ แล้วนึกถึงภาพความว่าง  คอนเสิร์ตความเงียบ นึกถึงกลอนเปล่า ก็เลยคิดว่าโคลงเปล่าควรเป็นเช่นไร เลยลงจุดไข่ปลาในโคลงเปล่า ลองอ่านดูครับท่วงทำนองพริ้วเชียวหละ (ศาลายาเริ่มเพี้ยน อิอิ) #11 #12 น้องญามี่ สวัสดีครับ จะแต่งพราว แต่งเพี้ยน แต่งฮา แต่งเฮี้ยน ก็แล้วแต่ใจขอรับ #16 พี่นกโก๊ก สวัสดีครับ คราวนี้ถูกคอถูกใจเลย คุณ นักวิทยาศาสตร์ลงโคลงกระทู้ ๒๐ พันธวีสติการ พี่นกโก๊ก คงชอบใจมีเพื่อนแล้ว เอิ๊ก ๆ ------------------------------------------------------------------------------------------ ๏   อนาคต โคลงอาจปั้น          แปลกตา แปลกสำเนียง แปลกหู              แปลกลิ้น ตามบริบทภาษา                     กาละ  เทสะ มิใช่ว่าอยากดีดดิ้น                  ดัดทำ ๚ ๏  บทขลัง ยังไหว้พระ             สละสลวย รินรสพระธรรมแสดง                ค่ำเช้า เสพศัพท์อันรุ่มรวย                  เรืองสิริ สรรเสนาะฉอเลาะเร้า               เลิศล้ำรังสรรค์ ๚ ๏  บทขำ เหมือนมิสร้าง            สาระ หากง่ายง่ายเอามันส์                ม่วนแท้ ใครว่าเพี้ยนฉันก็จะ                  มิว่าแย่ เพี้ยนก็เพี้ยนนั่นแล้                  ท่านก็เพี้ยนเหมียลกัลล์ ๚ ๏ จังหวะ แต้มแต่งท่วง             ทำนอง เรกเก้ ฤ สกา ฉัน                     ก็บ่ฮู้ จังหวะบ่เคยลอง                     ก็ลองเถิด จะวี้ดว้ายกระตู้วู้                      ก็อย่าหลง ก็อย่าเหลว ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 53 09:13:32 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 08:55:08

ความคิดเห็นที่ 18 มาร่วมแจม ขอรับ   ท่านศาลายา ๏ เสาะ  สืบซอกแซกสิ้น............สงสัย สร้าง เสกเสริมสดใส.................ส่งสร้าง ทาง โถมถั่งทุกข์หทัย...............ทนเถิด โคลง ขลุกขลักเคียงข้าง...........ข่มครื้นเครงครัน  ๚ะ๛ ๏ เสาะ  แสวงสอดส่องสู้............ศึกษา สร้าง สุขซบสิงสา.....................สัตว์ซี้ ทาง ถางถากทาบทา.................ถอยถด โคลง ขัดเขินคลายขลี้*.............ขาดขั้น*ความคม  ๚ะ๛  ( คลายคลี่... ขาดคั่น...  โทษทั้งเอกทั้งโท ขอรับ )   อยากเขียน  มันก็เขียนออกมาได้ฉะนั้นแล  ขอรับ บางครั้งก็งงตัวเองว่า   มันไปของมันได้เน๊อะ   เออแฮะ       งง  ....... จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 10:02:11

ความคิดเห็นที่ 19 ... แสงจิต # ( 5 ) ....................... ::::: ( นาฬิกาทราย  ) ::::: ............................................. ดังชลล้ำตื้นลึก................หลากสาย มือปล่อยวางปลงหาย.......เหือดแห้ง เสียน้อยอย่าเสียดาย.........เสียยาก นาฬิกาทรายแย้ง..............ร่วงย้ำอนิจจัง ....................................................................... ....................................................................... ณ ห้วงคว้าง กลางภวังค์ วังวนเชี่ยว คลื่นม้วนเกลียว กลืนแสง ซัดแห่งหน ไหลลึก-ตื้น ขึ้น-ลง ส่งตัวตน เรียงเม็ดป่น เทียบเวลา นาฬิกาทราย ... ยากวัดล้วน มวลอากาศ ธาตุ-สมบัติ ธรรม-สัมพัทธ์ เหือด-ชื้น รื้น-สูญหาย การเป็นไป ไม่ยื้อ  คือยอมคลาย แม้นเสียดาย ฝืนพราก เสียมากพลัน ... ... สายน้ำไหล ไม่ย้อน แต่ซ้อนสาย หลายแหล่งรวม ร่วมสหาย ต้น-ปลายฝัน ธารน้ำจิต สถิตไท้ น้ำใจปัน ระยะนั้น เป็นต่อ ตรงหล่อเลี้ยง- ... ... พื้นทรายอุ่น จุณละเอียด ออ-เบียดแว้ง แสงร้อนแรง แผดสุม มองสุ่มเสี่ยง แต่สมดุล หนุนสร้าง อยู่ข้างเคียง- ความไม่เที่ยง ให้ดำรง คงสืบไป ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 13:21:32

ความคิดเห็นที่ 20 .          พระเพ็ญพระคงข้าง    ขณะใคร  ครองหรือ      ลืมระทดคำไกล             แห่งนี้      พระอาจลงหลับไหล        หอถิ่น ถนอมนา      โคลงผากแฝงถ้อยพิรี้      จะร่ำไห้ก่ำกลืน          กลิ่นสุคันธมาลย์แม้นเมื่อ  ยังฝัน  อยู่เลย      รอยจรดเนตรจำนรร             ก่ำแก้ม      พระเอยบ่ายเบียนหัน           ภักตร์ผ่อน      รูประเนนอุระแฉล้ม             โอ่ดั้นโคลงถึง          รู้สึกถึงเรือนแก้ม     ทฤษฎี      ดาลสิงสูตรกวี            ท่องเพ้อ      ยามคิดถึงนี่ทวี           รู้สึก      ปานจะขานขับชะเง้อ   เงี่ยใกล้เรียมฟัง          เรียมหนุนกวีเนื้อฟ่าม  แทนหมอน      ฝันว่าองค์มาจร              อยู่ข้าง      เรียมทุกข์ทุกเศษศร       โฉมปัก      ฝันใฝ่เพียงลมอ้าง          ปกเศร้าโศกไป          สูรย์ทรงเมฆหม่นหน้า  อาดูร  ฤดูฤๅ      โคลงก่อสุมทรวงกูณฑ์    บทไหม้      หวังสดับกำสรวลทูล       สาโศก      หวานซื่อหมดใจให้         แตะเนื้อนางนึงฯ . จากคุณ : สุปศกาล เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:11:04

ความคิดเห็นที่ 21 ... ฝนพรำพรมแหล่งชื้น........ชีวิน รุ้งด่ำรังเรขดิน.................เด่นฟ้า สวยเฉดฉ่ำแสงศิลป์.........ใสสุข จรุงจิตอาวรณ์ล้า..............สว่างล้ำวารสลัว ....................................................................... ....................................................................... ... ฟ้าเคยใส ไอฝน พาหม่นรื้น แต่ความชื้น ฉ่ำแสน แทนความห่วง หน้าดินแห้ง แล้งกร้าน ผ่านขม-ลวง ดังทักท้วง ทุกข์ทน วันฝนมา ... ... มองไปสิ ที่เลื่อมลาย ภาพสายรุ้ง ทอดโค้งคุ้ง เรืองรงค์ อยู่ตรงหน้า เพียงแรกยล ดลจิต คิดไขว่คว้า ดังขอบฟ้า พราวสว่าง วาบกลางใจ ... ... คืองามล้ำ ธรรมชาติ ที่อาจเชื่อม ให้เอี้ยว-เอื้อม สัมผัส วัดความใส จากภายนอก บอกซึ้ง ถึงภายใน สร้างสุข-หวัง ครั้งใหม่ ให้ยังมี ... เมื่อเมฆฝน หม่นกาล ได้ผ่านพ้น สายรุ้งวน ว่ายเวียน ฟ้าเปลี่ยนสี ครามขาวผ่อง ส่องไสว พฤกษ์ไพร-ขจี แทนสิ่งดี ที่บรรจง ส่งถึงเธอ ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:29:27

ความคิดเห็นที่ 22 ... ... ภาพรุ้งพาด พราวพราย ทางสายไหม ดังเก่าไป ใหม่ล้ำ นำเสนอ ห้วงอำไพ ใสกระจ่าง  พรางหม่น-เบลอ ฟ้าปรนเปรอ แสงสี อารี-ดิน ... ... เมื่อฉากหลัง เรืองแสง แห่งอาทิตย์ ส่องสะท้อน ย้อนสถิตย์ ข้ามทิศ-ถิ่น สู่เบื้องหน้า  ฟ้าหม่น หลังฝนริน รุ้งกินน้ำ ด่ำประทิน เสกศิลป์-เงา  ...  ณ จุดนี้ ที่ยืน ชมชื่นให้- ทดรอบคว้าง ห่างไกล  ไร้ความเหงา สังเกตการณ์ ผ่านอุรา สายตาเรา เฉดสีเจ้า แจ่มชัด ถอดรหัส-ใจ- ... ...  ฤดูกาล ผ่านเวียน ให้เรียนรู้ แม้นหดหู่  ปรวนแปร ปรับแก้ไข เสมอต้น – เสมอปลาย – มิสายไป พร้อมหัวใจ เฉิดฉาย แห่งสายรุ้ง ... ....................................................................... ....................................................................... ภาพฝันปรากฏให้.................เห็นจริง รุ้งถักทอแสงอิง...................โอบหล้า เรืองรอบแหล่งพักพิง.............วารพรุ่ง ทางสู่อนาคตท้า....................เทียบรุ้งเรืองไสว ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:31:07

ความคิดเห็นที่ 23 อิอิ ไปเอาอารมณ์มาลองเขียนแนวนี้อีกหนค่ะ ~โคลงสองปูบ้า ของท่านหมีเซอะ~ คิดเขียนคิดขัดด้วย............เหมือนกัน หากหกเห่อหกหาย.............หกข้าง ปล่อยคิดทบคิดทัน.............พลันทื่อ ไป่มุ่งไป่เหมือนสร้าง............สร่างคล้อยรอยเห็น เป็นจินต์เป็นจับได้...............ด่ำภาพ หาใช่คัดใช่คึก....................ควบซ้อม ความจึงรุ่ยจึงราบ.................ริดพิศ เพราะขาดเพลินขาดพร้อม.....เพิ่มให้เห็นสวย ................................... ~กลอนหก~ แท้คิดเขียนคิดขัดด้วย หากมาม้วยตรงเห่อหาย คิดหลายเที่ยวเบลอมากมาย ไม่สมหมายจินต์เห็นทัน ขอลองเล่นโคลงแนวนี้ด้วยคำซ้ำดูหน่อยนะคะ อารมณ์บทนี้มี่เอามาจากที่นี่ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9485098/W9485098.html#33 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 02:34:04

ความคิดเห็นที่ 24 ..สวัสดีครับ ตอบความคิดเห็นมิตรรักแฟนโคลง #18 คุณเปลวอัคคี ขอบคุณที่เข้ามาแจมครับ  เป็นโคลงกระทู้ที่ครบรสคำแลรสความ  การสลับตำแหน่ง คลี่คลาย เป็นคลายคลี่ บางครั้งก็ไม่จำเป็น สามารถปล่อยตัวรับสัมผัสไว้ที่ตำแหน่งที่สี่ได้ (อนุโลมได้) หากต้องการสื่อความให้ชัดเจน การเขียนสด ๆ เขียนออกจากใจ อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ เหอๆ #19 #21 #22 น้องพลอย (ploythana) ขาประจำ ผู้นำความคิดแนวแต่งโคลงจากภาพ งามทั้งเรื่องนาฬิกาทราย และรุ้งโค้ง ขอบคุณครับ #20 คุณสุปศกาล ขอกล่าวสวัสดีสหายโคลงที่เวียนกลับมาเยี่ยมเยียนอาศรมโคลงอีกครั้ง วางโคลงไว้ ๔ บท ด้วยลีลาโคลงสี่สุภาพ รสชาติแบบลิลิตพระลอ แลฝากโวหารกวีที่น่าทึ่ง ไม่ว่าจะเป็น "เรือนแก้มทฤษฎี" "หนุนกวีเนื้อฟ่ามแทนหมอน" "สูรย์ทรงเมฆ" ฯลฯ ขอบคุณครับ #23 น้องญามี่ มาทดสอบลีลาโคลงสองปูบ้า ในแนวคำซ้ำ เรื่องราวเลยซ้ำ ๆ ซ้อนๆ แลสำเนียงแห่งโคลงก็ไปอีกทาง ไม่เหมือนต้นแบบ แต่จำนวนคำ การรับสัมผัสครบถ้วนตามแบบ นับว่ามีความแม่นยำในการเขียนโคลงดี ... ขอบคุณที่มาร่วมแจมครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:30:25

ความคิดเห็นที่ 25 ลูกเล่นอื่น ๆ ของโคลง ๑. โคลงทัณฑี - เป็นโคลงที่มีเลื่อนการรับสัมผัสไปจากปกติ  มีทั้งในโคลงสุภาพและโคลงดั้น            ๑.๑  ปฐมทัณฑี                                โคลงสี่สุภาพ                                เจ้าจำขังอยู่ด้วย                    เรือนแหวน                                แสนโศกนักรัตนา                  ค่าไร้                                สร้างสรรค์แผ่นพสุธา              ใหญ่ยิ่ง                                จริงอย่างทรายมิได้                อย่างนี้วิเศษไฉนฯ                                (ปณิธานกวี - อังคาร กัลยาณพงศ์)            ๑.๒ (ทุติยทัณฑี ?) - ยังไม่เห็นมีตัวอย่าง ไม่รู้ว่ามีหรือเปล่า เดาเอาเองเลยใส่วงเล็บไว้ 555+            ๑.๓  ตรีพิธพรรณ (ทำไมไม่เรียก ตติยทัณฑี ก็ไม่รู้นะ) - มีการรับสัมผัสคำที่ ๓ แทน                                 โคลงสุภาพ                                 ชื่นบานมนัสล้วน                         เราชาว  พุทธล้วน                    ไตรรัตน์ราวธวัชชัย                                  ชอบชี้                   คราใดผิจวบคราว                                      คิดก่อ  ชั่วนา                    ไตรรักษ์ชัดชักลี้                                      หลีกทิ้งทางอบาย                    (ตำราฉันทลักษณ์)                                    โคลงดั้น                        ตรีพิธพรรณชื่อดั้น                                บรรยาย แบบแฮ                    ดุจวิวิธมาลี                                              เล่ห์นั้น                    โทสี่เอกเจ็ดหมาย                                    มีดั่ง แผนแฮ                    จำอย่าลืมฟั้นถ้อย                                     ถูกความ                        เกลาพจน์ไพเราะต้อง                             กรองคำ ควรแฮ                    เลือกกลั่นตามวิธี                                      ที่ซึ้ง                    หมายเหมาะมั่นใจนำ                                 บรรจุ  ลงเทอญ                    อาจขจัดซึ้งให้                                         หื่นหรรษ์            ๑.๔  จัตวาทัณฑี - มีการงรับสัมผัสคำที่ ๔ แทน                        โคลงสุภาพ                        จัตวาทัณฑีชื่ออ้าง          ครรโลง            สัมผัสจัดโยงแผน                       ผูกไว้            บัญญัติจัดดั่งโคลง                      สี่สุภาพ  นั้นนา            เอกเจ็ดโทสี่ให้                           หัดซ้อมเสมอเสมอ ฯ                        โคลงดั้น                        โคลงสี่มีชื่อดั้น              บรรยาย   แบบแฮ            จัตวาทัณฑี                               ชื่ออ้าง            โทสี่เอกเจ็ดหมาย                      มีดั่ง   แผนแฮ            เผยพจน์แผ่กว้างให้                   ศึกษา                        เกลาพจน์ไพเราะต้อง      กรองคํา   ควรแฮ            ตามแบบบรรพาจารย์                  แจกไว้            หมายมั่นเพราะใจนํา                   บรรจุ   ลงเทอญ            จักเสนาะเพราะใช้ถ้อย                ถูกทาง ๒. โคลงอย่างศักดิ์สิริ - ศักดิ์สิริ  มีสมสืบ กวีรางวัลซีไรต์ ได้บิดฉันทลักษณ์ เพิ่มสัมผัสใหม่ให้กับโคลง โดยเพิ่มสัมผัสคำที่ ๗ กับคำที่ ๕ ของบาทถัดไป อย่างสม่ำเสมอ  (คล้ายกับร่าย  แต่ร่ายก็ถูกนับเป็นโคลง ๑ อยู่แล้วนี่นา อิอิ)              พี่ชายสวมหน้ากาก            ผีร้าย         น้องสาวหวีดวี้ดว้าย              วุ่นวิ่ง         พี่โยนหน้ากากทิ้ง                  แย้มแฉ่ง         น้องน้อยวิ่งรี่แย่ง                   ฉกหน้ากากสวม                          เด็กน้อยสวมหน้ากาก          ยอดมนุษย์         เหินฟากฟ้าเร่งรุด                  โลดลิ่ว         แต่เท้ายังเฉียดฉิว                  ยอดหญ้า         เด็กน้อยครั้งถอดหน้า             เจอะหน้าเนื้อหนอ         (มือนั้นสีขาว - ศักดิ์สิริ มีสมสืบ) --------------------------------------------------- ว่าแล้วก็ด้นสด โคลงสองปูบ้า ๏ เขียนอะไรก็คิดบ้าง           เขียนอะไร ฤๅแค่ระบายอารมณ์             กลัดกลุ้ม ๏ หากเขียนตามแต่ใจ           ตนว่า คนอ่านเขาจักคุ้ม                 ค่าไหม ๏ เวลามีค่าล้ำ                     มากนะ เขียนอะไรลงไป                  หัดรู้ ๏ สอดแทรกสรรสาระ           สักหน่อย โคลงกลอนจักอู้ฟู่                ฟ่องเมือง ๚ะ๛ โคลงอย่างศักดิ์สิริ ๏ เขียนภาพปีศาจร้าย           หลอกมนุษย์ ว่ามันร้ายที่สุด                     หยาบช้า จงอย่าให้มันอ้า                   ปากเอ่ย รีบขจัดมันเล้ย                    จากโลกนี้เสีย ๚ ๏ ผู้คนเสียจริตล้วน              ทำตาม ทึ้งเหยียบย่ำเหยีดหยาม        ภาพนั้น ต่างคลุ้มคลั่งบีบคั้น              ใจป่วน ต่างทำในสิ่งล้วน                 ปิศาจร้ายยังสยอง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 12:10:32 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 09:41:59 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:37:39

ความคิดเห็นที่ 26 โคลง: นารายณ์กางกรณ์ : ต้นแบบจาก 'จินดามณี' บังคับกระทู้ ๑ คำ ต้นบาท และท้ายบาท ทุกบาท วัด --- วรนิเวศเรื้อ .............. รัง ---------- เสือ ไป --- คัดวัดหวายเหลือ ...... ค่า ---------- คู้ บา --- บึงรกแฝกเสือ .......... เป็น --------- ป่า หา --- แห่งตำแหน่งรู้ .......... เรียกท้องนา - ยาง ----------------------------------------------------------------------------- ขอลองเสาะสร้างทางโคลง 08.00 น. ๏ แม่ - ฝันล่า ฟ้าลั่น ................. รอ --------- คอย รัก ---- ค่อยทำ ค่ำทอย ............ ที่ ---------- เฝ้า ลูก --- น้อยหวั่น นั่น voice ......... เห่ --------- กล่อม เจ้า --- เปล่าเสียว เปลี่ยวเศร้า ..... แม่เฝ้าปลุก - ขวัญ ๚ะ๛ 08.29 น. คำบังคับกระทู้ ในกลบทผวนโคลง : นารายณ์กางกรณ์ แม่รักลูกเจ้า - คอยเฝ้ากล่อมขวัญ ----------------------------------------------------------------------------- ลองปรับขยับกรนารายณ์ให้เป็นอ่างลูกน้อยอาบน้ำอุ่น 08.34 น. ๏ - แม่ - เฝ้าญาติ กวาดเหย้า .... คอยแล - ใจ - ฤๅ ยาม - แก่ - ง้อ ก้อแหง ............ ง่อย - เศร้า ไม่แคร์ - เฒ่า - เข้าแถ ........... - แก้ว - ทด ท้อลา   นั่งเล่าแจ้ว - แล้ว - เจ้า - .......... กลับบ้านวันไหน ๚ะ๛ 08.49 น. คำบังคับกระทู้ ซ่อนไว้ในกลโคลงผวน แม่แก่เฒ่าแล้ว - เจ้าแก้วเศร้าใจ ----------------------------------------------------------------------------- ลองปรับขยับกรนารายณ์ให้เป็นมุ้งกันยุงกัดลูกน้อย 08.56 น. ๏ ใช่แผ้วกรอง ผ่อง - แก้ว - .......- เร้า - มาลัย มะลิลา ปิ่นไล่ปัก- รัก - ไป ................... สู่ - เหย้า- ลูกให้- แม่ - แห่ไหม ................. หมายมั่น - รัก - แม่ ปักษ์- เร่ง - เปล่งรัก เศร้า ........... สูขด้วยมนต์ - เพลง-   ๚ะ๛ 09.28 น. คำบังคับกระทู้ ซ่อนไว้ในกลโคลงผวน แก้วรักแม่เร่ง - เพลงรักเหย้าเร้า ---------------------------------------------------------------------------- ใบคว่ำตาย หงายเป็น ... ให้ลูกเล่นกลโคลงผวน 'พานแว่นฟ้า'   พานแว่นฟ้า ... มะลิร้อยมาลัยขวัญ วันกราบเท้าแม่ข้า     ---------------------------------------------------------------------------- - แม่ - เฝ้าญาติ กวาดเหย้า ....... คอยแล - ใจ - ฤๅ ยาม - แก่ - ง้อ ก้อแหง ............ ง่อย - เศร้า ไม่แคร์ - เฒ่า - เข้าแถ ........... - แก้ว - ทด ท้อลา   นั่งเล่าแจ้ว - แล้ว - เจ้า - .......... กลับบ้านวันไหน ใช่แผ้วกรอง ผ่อง - แก้ว - .........- เร้า - มาลัย มะลิลา ปิ่นไล่ปัก - รัก - ไป .................. สู่ - เหย้า- ลูกให้- แม่ - แห่ไหม ................. หมายมั่น - รัก  - แม่ ปักษ์- เร่ง - เปล่งรัก เศร้า ........... สูขด้วยมนต์ - เพลง- ----------------------------------------------------------------------------- กระทู้คำกลที่ซ่อนไว้ ใน กลบทโคลงผวน  'พานแว่นฟ้า' แม่แก่เฒ่าแล้ว- แก้วรักแม่เร่ง - เพลงรักเหย้าเร้า -เจ้าแก้วเศร้าใจ ----------------------------------------------------------------------------- 09.41 น. แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 09:57:25 จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:53:42

ความคิดเห็นที่ 27 5555 เอาใหม่ค่ะพี่ศาลายา เมื่อคืนเขียนด้วยอารมณ์หายง่วง(หลังทำงานยุ่งๆๆๆแล้วมี่หนีไปอาบน้ำงีบสักหน่อย แต่ท้องหิวปลุกมี่ตื่นมาหา "โค๊กมะนาวดื่ม" เลยแวะเข้ามาอ่าน มาลองเขียน วันนี้เอาอีก555 ไม่เข็ดสิน่า..ใครคิดชำแหละให้ชำแหละไป..ตามสบาย  อิอิ ~โคลงสองปูบ้า ของท่านหมีเซอะ~ วันเจ็บวันจากคล้าย..................เคลื่อนไกล วันหน่ายวันหนาวนาน...............เนิ่นแล้ว วันวายหวั่นวันไหว......................หวามเริ่ม อีกแล ผ่านผ่าวผ่านผ่องแผ้ว..................ผลัดเข้าผลัดขวาง วันวานวันวาดแม้น.......................หมายนัด ใครมั่นใครหมางเมิน.....................เมื่อย้ำ ใจเสพซ่านเสพซัด.......................แซงแทรก มึนนา พาสุขอวลสุขอ้ำ...........................แอบคล้ายคร่ำหนาว จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:06:01

ความคิดเห็นที่ 28 แจมนิดๆนะคะ พี่ศาลายา ๏ เขียนอะไรก็คิดบ้าง           เขียนอะไร ฤๅแค่ระบายอารมณ์             กลัดกลุ้ม ๏ หากเขียนตามแต่ใจ           ตนว่า คนอ่านเขาจักคุ้ม                 ค่าไหม ศาลายา. เขียนเพื่อลืมขื่นบ้าง................บ่นไป เขียนเล่าจมอารมณ์.................ค่อนช้ำ เขียนซ้ำใส่สวยไฉน.................ไม่อิ่ม เขียนหลากร้อยได้ย้ำ................ยอกหยัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:21:41

ความคิดเห็นที่ 29 ฤ ชีพเมียงแอบร้อน..........รวบพราง หวานก่อนหลอนมาหลัง....จึ่งได้ อารมณ์จักต้องสาง............เนี้ยบนุ่ม ตลอดเอย มนุษย์ช่างเหนื่อยร้อนให้....อดทน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:35:56

ความคิดเห็นที่ 30 วันวานวันแวะค้น........สิ่งใด วันผ่านมีความหมาย...คิดด้วย พรุ่งนี้ผ่านไปไข.........ขัดใหม่ คิดตราบวันชีพม้วย......เสพไย จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:07:33

ความคิดเห็นที่ 31 ~โคลงสองปูบ้า ~ กินข้าวแล้วนับด้วย.........นับเม็ด เรียนคิดต้องพิศความ......เหล่าสร้าง ปลูกพืชคัดที่เมล็ด..........ก่อนปลูก ทุกเรื่องสอนคิดบ้าง.........บ่งไฉน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:30:57

ความคิดเห็นที่ 32 ~โคลงสองปูบ้า ~ รักใครปรับนับกลุ้ม...........กุมรัก รักไป่มากย่อมถนัด...........หัดท้วง รักหลงกลับตระหนัก.........กระอักป่วน ปวดเฮย รักคลั่งอาจนึกล้วง............ทุกด้านคนฝัน วันเห็นเพียงถ้อยทัก............ธรรมดา เธอแค่แสงตะวัน................ส่องใกล้ ครารักจัดเจรจา..................ยากกว่า เธอดั่งแก้วมณีให้................หวั่นพลั้งหลุดมือ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:36:35

ความคิดเห็นที่ 33   เสาะ-  กระแสะและเยื้องย่าง          เยือนจ๊ะ สร้าง   ซึ่งผองวจนะ                     ขณะนี้ ทาง-  แห่งท่าน  กวิ  จะ                จะจะ  จ้องแฮ โคลง-  นะคะ  เอ๊ย  ผี้                  นะครับแล้วลาเลย ฯ เขียนเล่นเขียนหลากล้วน               ลองเขียน           หยอกแหย่หอยกเย้าเธียร              ท่านนั้น อย่าเคืองอย่าขุ่น  เอียน                อุบอิบ  นาพี่ มาทักมาทาย  ครั้น                      ครึกครื้น " ดังคะเชิญ " ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:50:11

ความคิดเห็นที่ 34 ... แสงจิต # ( 6 ) ....................... ::::: ( ทุกขัง  ) ::::: .............................. องศาวัดค่าใช้...................ชีวิต พอเหมาะควรเจียมจิต........เจตแจ้ง ทุกขังท่วมขวางทิศ............ขันธ์ธาตุ สูญดับสังขารแย้ง.............ยุดยื้อถือครอง ....................................................................... ....................................................................... ... วันคืนอุ่น ครบองค์ แสงตรง-เที่ยง ดลแดดเปรี้ยง - เปรยทัก – แทบจับไข้ อุณหภูมิ สุมปรอท ดอดวัดใจ- พอเหมาะรับ ดับไฟ บรรลัยกัลป์ ... ... ลมโชยผ่าน ลานทราย ปลิวปรายฟุ้ง แสงส่องภพ กระทบรุ้ง ปรุงฝากฝัน วงจำรัส รัศมี สุรีย์-วรรณ ราตรี-จันทร์ ฉายแสง แห่งปราณี ... ... ค่อยหล่อหลอม กรอมใจ ให้คลายกร้าน คลื่น-บาดาล ผ่านด้าว โดยศักดิ์ศรี- ความรู้สึก สำนึก-หยั่ง – ยังครบดี ทุกขังที่ ทรมาน จึงทานทน ... ... คืนวันอุ่น องศา กายาต้อง- สัมผัสพ้อง ปัจจัย นอก-ใน-ผล- ยังความเชื่อ เพื่อพิทักษ์ รักษาตน- มิล่องหน ไปกับกาล - สังขาร-ธรรม ... ....................................................................... ....................................................................... . . . แก้ไขครั้งที่ 1  - ตำแหน่ง เอก ในโคลงผิดพลาด 1 ตำแหน่ง แก้ไขครั้งที่ 2  - แก้ไขคำสะกดผิดโคลงบาทที่ 3 จากเดิม "ขันธาตุ" เป็น "ขันธ์ธาตุ" แก้ไขครั้งที่ 3  - แก้ไข แสงจิตจากตอนที่ "5" เป็นตอนที่ "6" แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 20:06:25 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 20:02:26 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 18:46:33 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 18:45:52

ความคิดเห็นที่ 35 วันวานวันแวะค้น........สิ่งใด วันผ่านมีความหมาย...คิดด้วย พรุ่งนี้ผ่านไปไข.........ขัดใหม่ คิดตราบวันชีพม้วย......เสพไย ญามี่ คิดมาคิดไป่ได้...............วุ่นวาย คิดปล่อยหาได้ไป..........เช่นนั้น คิดแล้วย่อมคิดผาย........ดังคิด เขลาโง่อยู่ที่ขั้น..............คิดได้ บ่ ไป จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 19:21:17

ความคิดเห็นที่ 36 เสาะ สรรค์เสาะสื่อคล้อง.............โคลงเคลง สร้าง พจน์สร้างพราวเกรง............เกิดเพี้ยน ทาง เก่าใหม่โหรงเหรง................เรียงยาก  เย็นเฮย โคลง แต่งฮาแต่งเฮี้ยน................ฮึกแล้วฮึกถอย   ...ญามี่ เสาะ หาไปต้องพบ.....................จุดหมาย สร้าง ร่างโคลงอย่าอาย.................ผิดบ้าง ทาง เกิดง่ายหากคลาย...................คิดหน่าย โคลง แย่ดีอย่าคว้าง.......................ย่อมได้วันดี จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 20:41:43

ความคิดเห็นที่ 37 ..สวัสดีครับ แฮ่ม! #26 พี่นกโก๊ก แสดงโคลง (ผวน) กลรูป จากนารายณ์กางกร สู่อ่างลูกน้อยอาบน้ำอุ่น สู่มุ้งกันยุงลูกน้อย สู่พานแว่นฟ้า น่าสนุกครับ ขอบคุณครับ #27 #28 #29 #30 #31 #32 น้องญามี่ ขยันแต่งโคลงสองปูบ้าจริง ๆ ครับ :) #33 คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darkknight)   ได้เลขสวยครับ เขียนโคลงเพี้ยนตามศาลายาได้เข้าทีครับ 555+ "ดังคะเชิญ" นี่หมายถึง Danke schoen หรือเปล่า? #34 น้องพลอย (ploythana) นำแสงจิตเข้ามาร่วมความสนุก งดงามครับ ขอบคุณครับ   #36 คุณแก้วกลมกลม, #37 คุณโลกของหนึ่งคน นำโคลงน้องญามี่มาตอบ เขียนโคลงดีทั้งสองท่านเลย ขอบคุณที่เข้ามาร่วมสนุกครับ --------------------------------------------------- วางโคลงซะหน่อย ๏ เสาะ  หายาวิเศษแก้ ..............ตัณหา สร้าง เสร็จยานเวลา .................ล่วงล้ำ ทาง อดีตทางอนา- ..................คตผ่าน โคลง คลื่นปีศาจกล้ำ.................ยากพ้นหลงขันธ์ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 00:38:03 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 23:55:28

ความคิดเห็นที่ 38 การเสาะสร้างทางโคลง จำเป็นต้องรู้จักการเล่นกับเสียง จึงขออนุญาต นำเปลเปล้อจอมยุทธเมรัยมาฉายซ้ำอีกทีครับ ------------------------------------------------------------ คิดไปคิดมากลัวจะยากเกิน งั้นจอมยุทธฯ ขอคัดข้อเขียนของ อ.เนาว์ มาให้อ่านเหล้นๆสักชุดหนึ่ง เพื่อเป็นแนวทางสำหรับศึกษานะขอรับ อุโฆษแห่งเสียง ๏ เสียงโหยเสียงไห้มี่................เรือนหลวง ขุนหมื่นมนตรีปวง....................ป่วยซ้ำ เรือนราษฎร์ร่ำตีทรวง...............ทุกข์ทั่ว  กันนา เมืองจักเย็นเป็นน้ำ...................ย่อมน้ำตาครวญ ๚ โคลงจากลิลิตพระลอบทนี้อ่านซ้ำจำได้ ด้วยเสน่ห์ของคำ ธรรมดาๆ พื้นๆ รู้ความทันที ที่อ่าน และรับรสอารมณ์โศกระทดได้โดยพลัน ผมมาฉุกคิดภายหลังว่า เพียงคำธรรมดาๆ เท่านั้นหรือ คือเสน่ห์ของโคลงบทนี้ ลองท่อง ซ้ำๆดูจึงรู้สึกได้ถึง "เสียง" เสียงทั้งหมดของแต่ละวรรคโคลงทีเดียว ไม่ใช่เสียงของแต่ละคำ เสียงคำแต่ละคำให้ความ หมาย แต่ไม่ได้ให้ความไพเราะ คำ "โหย" รู้ว่าคร่ำครวญ คำ "ไห้" รู้ว่าร้องไห้ แต่ละคำก็แต่ละความ หรือ "น้ำ" กับ "น้ำตา" ก็รู้ว่าต่างกันโดยความหมายด้วยคำขยายความที่เพิ่มเข้ามานั้น แต่ละคำก็มีเสียงเฉพาะทุกคำ แต่เสียงเหล่านั้นก็เพียงบอกความว่าต่างจากคำอื่นๆ ดังคำ "เสือ-เสื่อ-เสื้อ" ต่างความหมายกันด้วยอำนาจแห่ง "เสียง" อันมีวรรณยุกต์เป็นเครื่องกำหนด นี่คือความสำคัญเบื้องต้นของเสียงคำ ครั้นเมื่อนำคำมาเรียงกันเราจึงสำเหนียกได้ถึงความแตกต่างของเสียงคำแต่ละคำนั้นๆ ตรง นี้เองที่ความไพเราะเริ่มต้น เหมือนเสียงล้วนๆของตัวโน้ตที่นำมาเรียงต่อกัน ทำให้รู้สึกได้ถึงความแตกต่าง ห่างถี่ และเหลื่อมล้ำกันของเสียงเหล่านั้น ความรู้สึกได้ "ถึง" เสียงคำนี้แปลกกว่า ความรู้สึกได้ "ต่อ" เสียงดนตรี เพราะดนตรีเราได้ยิน จากหูโดยตรง แต่เสียงคำหรือเสียงอักษรนั้นเรารู้สึกได้จากการ "จำได้หมายรู้" คือมันอุโฆษ อยู่ในความทรงจำเท่านั้น เสียงอันอุโฆษอยู่ในความจำกระนั้นหรือ ลองฟังดู "เสียงโหยเสียงไห้มี่....." อุโฆษแรกที่กึกก้องนำมานั้นคือ ความต่างกันของเสียงอักษรที่มีเสียงของตัว -ส-ห-ส-ห-ม- โดยมีสระกำหนดรูปเป็น -เอียง-โอย-เอียง-ไอ-อี- อุโฆษต่อมาก็คือ เสียงที่นำด้วยเสียงจัตวาถึง ๓ เสียง แล้วต่อด้วยเสียงโทอีก ๒ เสียง ได้ยินไหม  "เสียงโหยเสียงไห้มี่....." ที่จริงยังมีเรื่องของจังหวะอีก เพราะจังหวะที่กระชับรับช่วงแล้วทอดยาวตรงคำ "มี่" ช่วยเพิ่ม ความไพเราะขึ้นเป็นทวีคูณทีเดียว ลองอ่านใหม่ซิครับ คราวนี้อ่านทั้งบทเลย ไพเราะตรงไหนบ้างล่ะ ผมชอบเสียงตรง "ขุนหมื่นมนตรีปวง" แล้วก็ "ป่วยซ้ำ" เสียจริง คือ มันต่ำด่ำลึกแล้วขึ้นสูง จากจัตวาไปเอกแล้วสามัญ กระทั่งตบท้ายด้วยเอกกับตรี คือ "ป่วยซ้ำ" เป็น "เสียง" สรุปจาก วรรคต้นนั่นเองจริงไหม บาทที่สามนี้ หวนกลับมาเล่นเสียงธรรมดา ถ้าจัดกระบวนการทางดนตรี บาทแรกกับบาท ๒ มีท่วงทำนองลีลาที่ผาดโผนมาแล้ว ถึงบาทนี้จึงใช้ทำนองลีลาราบเรียบ ซึ่งกลับทำให้เด่น ขึ้นมาเพราะเหตุที่มันสำแดงแห่งอุโฆษอันตัดกันนั้นเอง บาทสี่ฟังเหมือนเสียงสะเทือน แห่งระลอกพรายฟองอันกำจายมาจากบาทต้นๆ คำว่า "จัก" นั้น มาสกัดเสียงสามัญที่แวดล้อม อยู่ก่อนที่จะตวัดขึ้นสูงด้วยเสียง "น้ำ" แล้วตอกย้ำคำ "น้ำ" อีกครั้งด้วยเสียงโทแทรก คือ "ย่อม" ก่อนจะลงด้วยเสียงธรรมดาสามัญว่า "ตาครวญ" ที่ผมว่าดังพรายฟองนั้น.... คัดจากบางส่วนของหนังสือ "ดังนั้นฉันจึงเขียน" ของ เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ ก่อนจะจากไปนอนคืนนี้ จอมยุทธฯ ขอฝากโคลงไว้ให้อ่านเหล้นๆ อีกบทขอรับ ๏ ลิ้มรสกวีพจน์ถ้วน............เล่ห์ระเริง สุขประทิ่นกลิ่นเชิง..............ดอกไม้ ไพเราะเสนาะบรรเทิง..........ทิพโสต ภาพพจน์รสคำได้...............อิ่มด้วยรสความ ๚ พ.ณ ประมวญมารค  จากหนังสือ นักกลอนบ่อนเข้าแช่ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 48 08:43:31 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย   - [ 13 ธ.ค. 48 23:10:38 ] แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 00:05:41 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 00:04:26

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีครับ คุณศาลายาและทุกท่าน แวะมาวางไว้ก่อน ๑ บท ยังเสาะทางไม่เจอขอรับ ^ ^ ๐ เสาะ-แสวงแปลงปลูกเส้น.........อักขระ สร้าง-กระท่อมในสระ.................หมึกจ้อย ทาง-เดินทำไว้ ณ......................สันปก โคลง-โศลกไว้สักหน้อย..............ที่ห้องสุขา ฯ จากคุณ : xers เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 01:18:25

ความคิดเห็นที่ 40 เห็นชื่อครูหนอน แล้วก็คิดถึงครูหนอน และคิดถึงคนอื่นๆ โคลงบางเวลา เ่ล่นๆ บางเวลาจริงจัง คนบางเวลาก็ล้า ก็เหนื่อย บางเวลาก็สุขใจ สบายใจ ไม่มีใครล้าตลอด ไม่มีใครเหนื่อยตลอด และไม่มีใครสุขใจตลอด โลกหมุนหัวเราเล่น ให้รู้จัก สุขบ้าง ทุกข์บ้าง โลกมุ่งสอนอะไร นี่ก็สุดเดา แต่เห็นบ่อยๆ คนฉลาดหยิบนั่นหยิบนี่ จับทางของโลกได้ ไม่ว่าโลกจะร้อน โลกจะเย็น เขา-นิ่งแน่ ไม่ได้ให้ค่าอะไรโลก โลกก็อยู่ส่วนโลก เขาก็อยู่ส่วนเขา ใจเขาไม่ได้อยู่กับโลก หรือว่า เขาไม่มีตัว ไม่มีตน ... จากคุณ : . (Ar@p) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 09:19:01

ความคิดเห็นที่ 41 ..สวัสดีครับ ขอบคุณทุกท่านที่ให้กิ๊ฟ คุณหนู ศ. โผล่มาให้กิ๊ฟ แต่ไม่วางโคลง ดีใจระคนกับเสียดายนิด ๆ #39 คุณ xers สวัสดีครับ นาน ๆ มาเยี่ยมที ดีใจมากครับ ฝีมือโคลงลึกล้ำมาก อ่านแล้วนึกเห็นภาพเส้นอักขระงอกเงยเติบโตข้างสระน้ำหมึกน้อย ๆ เลยทีเดียว สันปกหนังสือที่ดูแข็งทื่อขีดเป็นเส้นตรง เหมือนเป็นทาง แต่ทำไมปลายทางไปอยู่ที่ห้องสุขานะ  หรือสุขาคือปลายทางจริง ๆ อิอิ ขอบคุณมากครับ ! ที่ร่วมวางโคลง ๏ เสาะ   แสวงปองเกี่ยวแก้ว........กอบคำ สร้าง  ทรัพย์มีตามธรรม-............(มะ)ชาตินั้น ทาง  เดินบ่เดินนำ......................ลุยพรุ โคลง คลื่นฝืนเราดั้น...................ดุ่มแม้นสะดุดดอน ๚ ----------------------- #40คุณ Ar@p ขอบคุณสำหรับบทกวี เขาไม่มีตัวตน สดและลึกล้ำ เลยอ่านเสียหลายเที่ยว คิดถึงครูหนอนและชาวอาศรมฯ ทุกท่านเช่นกันครับ อาศรมฯ อาจเพี้ยน ๆ บ้าง เพราะครู ๆ ไม่ค่อยมาเยี่ยมเยียนนี่แหละ แหะๆ ๏ เสาะ  ธรรมนำจิตแจ้ง...........หลักใจ สร้าง  เหตุสู่ผลไป..................ต่อสู้ ทาง  สายเอกอาลัย................โลกอยู่...จริงฤๅ โคลง  ฝากในโลกรู้................ใช่ไร้ตัวตน ๚ ------------------ พิมพ์ผิดครับ ขอ แก้ "ตัน" เป็น "ตัว" ขอบคุณคนที่หลังไมค์มาบอกครับ แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 14:06:28 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 12:03:14

ความคิดเห็นที่ 42 ...                ๏ เสาะ     ใจใจเสาะสิ้น           สลดใจ                สร้าง        คติมายาไป            ปกป้อง                ทาง          โลกโลกของใคร     ของโลก                โคลง        โลกโลกคว่ำร้อง      โลกร้องอย่าโคลงฯ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวอาศรมฯ อ่า... ไปแทบไม่เป็นเลย ขอรับ แหะ แหะ สวัสดี ขอรับ ทุกท่าน จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 15:49:59

ความคิดเห็นที่ 43 ... แสงจิต # ( 7 ) ....................... ::::: ( ทะเลใจ  ) ::::: ............................... ครรลองสรรพสิ่งไร้.........คงทน ความเที่ยงทอนตัวตน......ถ่องแท้ ทะเลใจหวาดไหวคน.......ความว่าง คงอยู่คืนตัวแม้..............มุ่งต้าน "อนัตตา" ....................................................................... ....................................................................... ยามคลื่นเห่ - ชเลจร ลอยร่อนคว้าง ลมกระด้าง จู่โจม โหมกระหน่ำ ฟองชั่ว-ดี ถี่-ห่าง ในอ่างกรรม ผุดพรายน้ำ หมุนวน ปนฝุ่นไคล ... ... แรงกระเพื่อม เลื่อมระบาย เกิดลายริ้ว สำเนียงกริ้ว ปรวนแปร กระแสไหว จนข้นคลัก โคลนตม ทับถม-นัย- บ่อหลุมได้ ระดับหลั่น ลาดชัน-เชิง ... ... ทุกเกลียวคลื่น ตื่นแตก รอยแยก-เคลื่อน สั่นสะเทือน ทะเลใจ ในวันเหลิง- ให้ลำบาก ยากเลี่ยง เสียงปึง .. เปิง ขัง-ระเริง ถ่วงล้น ก้นบึ้งใจ ... เพียงกาลส่อ มรสุม รุม-รุกหนัก จึงรู้ว่า ยากนัก จักทนได้ ไร้ประวัติ อนัตตา คุณค่าใด บงการ “ใช่” – “ไม่ใช่” นี้ - มีตัวตน ... ....................................................................... ....................................................................... . . . แก้ไขตำแหน่งที่ 1 : บาทที่ 4 ของกลอนบทที่ 3 จากเดิม "และการเจิ่ง-นอง-ล้น ก้นบึ้งใจ" แก้ไขเป็น "ขัง-ระเริง ถ่วงล้น ก้นบึ้งใจ" ............................................................... แก้ไขตำแหน่งที่ 1 : บาทจบของโคลง จากเดิม  มละต้านอนัตตา   แก้เป็น มุ่งต้าน "อนัตตา" ............................................................... ... *** ขอขอบพระคุณพี่ศาลายาค่ะ สำหรับการชี้แนะจุดที่ควรแก้ไขค่ะ *** แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 10:58:44 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 21:01:06

ความคิดเห็นที่ 44   สวัสดีครับ  ทุกท่าน เหนือยและอ่อนล้าจริง  แต่ขอมอบโคลง  ฝาก  จขกท  ไว้สักนิดขอรับ ยกจอกบอกท่านผู้             ชาญกวี เชิงร่ายรจนามี                  มากนั้น ความคำมธุรวาที               แสนฉกาจ  ยิ่งแฮ เชิญ ซด ไผ่เขียว  ครั้น      ก่อนแล้วเจรจา ฯ ไม่เมาหาเลิกร้าง               ลากัน ยกจอกอวดดาวจันทร์        แจ่มจ้า เผยความแห่งกวีอัน           แสนลึก  ล้ำเฮย หรือนี่คือผู้กล้า                 แห่งเวิ้งวรรณศิลป์ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 21:14:15

ความคิดเห็นที่ 45 ..สวัสดีครับทุกท่าน #42 คุณ - นายทิวา สวัสดีครับ จะเขียนติดกันก็จะเป็น คุณนายฯ ไปเสีย แหะๆ "ไปแทบไม่เป็น" ... งั้นก็เปลี่ยนเป็น "มา" ก็แล้วกันครับ ฮี่ๆ ขอแสดงความยินดีกับผลงานเข้ารอบรางวัลซีไรต์ด้วยนะครับ ขอบคุณที่มาร่วมแจมครับ #43 น้องพลอย (ploythana) ขอบคุณสำหรับโคลงและกลอนชุด แสงจิต บททะเลใจ ... ขอแซวนิด ๆ ว่า "มละต้านอนัตตา" เข้าใจยากจัง อิอิ #44 คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) สวัสดีครับ ปกติจะเห็นแต่งโคลงได้ทุกวัน ช่วงนี้มาห่าง ๆ คงเหนื่อยมากจริงๆ แต่ก็ยังมีกะจิตกะใจแต่งโคลงมอบให้ จขกท.ตั้งสองบท ขอบคุณมากจริง ๆ ครับ ไม่เคยซด "ไผ่เขียว" ได้แค่ซดกระป๋องเขียวไปพลาง ๆ ครับ งดเหล้าเข้าพรรษา ... ศาลายาก็เลยกินแต่เบียร์ อิอิ ====================================================== ๏ เสาะ  เสนาะเสพถ้อยแห่ง     หรรษา สร้าง  เงื่อนปมปริศนา            ขบเคี้ยว ทาง  เทสู่ฉันทา                    ทางออก โคลง  มั่นหลักแม้นเลี้ยว         คึกคะนอง ๚ ๏  เกี่ยว  ก้อยสาวหนุ่มสร้าง    ยุคสมัย โยง  สู่ฝันตามวัย                 ไขว่คว้า สัม  ผัสผ่านหฤทัย                คืนสุข พันธ  การกวีท้า                   ท่องรุ้งเรียวฝัน ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 08:15:42

ความคิดเห็นที่ 46 ~โคลงสองปูบ้า~ เสาะลองสรรพสิ่งสร้าง.....เสริมเรียน สร้างเหนี่ยวจิตตนคึก........คักไว้ ทางใจหวั่นไหวเพียร.........พับว่าง วางเนอ โคลงอยู่ที่เจตใช้..............เชื่อมคล้อยอัตตา เสาะหาอย่างดาษด้น..........ดาษผล สร้างสิ่งสรรพบท...............เบี่ยงบ้าง ทางใหม่เก่ามีคน................คิดเชื่อ เหลือฮา โคลงแต่งแปลกแหวกข้าง.....ขุ่นข้องทำไม เสาะไปในมั่วให้..................เห็นเมา สร้างฝากเน้นเป็นแบบ...........บรรทัดตั้ง ทางแทรกกระดากดูเขลา.......ขำต่าง โคลงใช่ไร้พร้อมพลั้ง.............พร่องงาม เสาะข้ามเป็นชิ้นไป่.................ปันแคลน สร้างแผกแจกเอือมเอียน.........อวดบ้า ทางในหนึ่งในแดน..................ดูแปลก โคลงนั่น ฤ เหว่ว้า....................วาดแล้ววาดเลือน เสาะเกลื่อนแบบไร้ศิษย์.............ศึกษา สร้างสดับตรับพาฟัง..................ฟากโน้น ทางแหวกว่ายคล้ายครา.............คอยฝั่ง หวังเลย โคลงลุ่มดอนร้อยโพ้น................พ่ายฤๅ เสาะฝึกปรือทื่อล้วน....................ลือระอา สร้างง่ายง่ายแผ่กระบวน...............บทกล้วย ทางมาโล่งหูตา...........................ตามหลับ นอนฮา โคลงนั่นฤๅได้ม้วย.......................หมดสิ้นมนต์ขลัง จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 08:40:21

ความคิดเห็นที่ 47 โคลงโบราณ - ไม่บังคับเอกโท;          โคลงโบราณ และโคลงแผลงตามพระราชนิพนธ์ ร.6 โคลงวิชชุมาลี / โคลงมหาวิชชุมาลี        วิชชุมาลี        โฉมเฉิดเลิศลักษณ์เชื้อ            เทพิน ฤๅว่าอัปสรสวรรค์                           แบ่งภาค เรียมมองมุ่นใจจินต์                      จนเหม่อ ลืมอาตม์จนเจ้าจาก                      จรไกล        มหาวิชชุมาลี        โฉมเฉิดเลิศลักษณ์เชื้อ            เทพิน ฤๅว่าอัปสรสวรรค์                           แบ่งภาค เรียมมองมุ่นใจจินต์                      จนเหม่อ ลืมอาตม์จนเจ้าจาก                      จึ่งรู้สึกสกนธ์                        วิชชุมาลีแผลง        ข้าแต่พระพุทธเจ้า                  มุนินทร์ ลายลักษณะบาทหัตถ์                     วิจิตร ชนนิกรไหว้อาจิณ                        คืนค่ำ ตั้งกระหม่อมนิตย์ข้า                     ดุษฎี โคลงจิตรลดา / โคลงมหาจิตรลดา        จิตรลดา        แม้ทำชั่วมิได้                         มีใคร  เห็นเลย ก็นึกอายตนเอง                             อยู่แท้ จะทำชั่วใดลง                              ถนัด  ได้ฤๅ มักจะงดแม้อยาก                         จะทำ        มหาจิตรลดา        มุ่งหมายมิอยากถูก                นินทา อย่าด่วนทำฤๅพูด                          ก่อนคิด แม้ก่อนหากว่าผิด                         แก้ยาก  นาพ่อ รอคิดถึงผิดชอบ                          ก่อนได้เป็นดี        จิตรลดาแผลง        พระจันทร์เพ็ญภาคแผ้ว               สรัทกาล ชช่วงโชติพรายงาม                         รุ่งฟ้า ให้คนชื่นบานนิตย์                         ทุกหมู่ รัศมีเรืองโรจน์กล้า                        เวหา โคลงสินธุมาลี / โคลงมหาสินธุมาลี        สินธุมาลี        สูจงให้โสตแก่                          ทุกคน ให้วาทะของตน                        แต่น้อย กวีช่างนิพนธ์                           ภาษิต แสนเสนาะเหมาะคำถ้อย            ตักเตือน      มหาสินธุมาลี      ภาษิตพุทธศาสน์                     สอนคน ว่าทรัพย์สิ่งโสภณ                       หากรัก ไป่เท่าส่วนกายตน                       ประเสริฐ  กว่านอ ควรจะต้องยอมชัก                      ทรัพย์ใช้เยียวยา        สินธุมาลีแผลง        ข้าแต่พระพุทธเจ้า                  ใจปราชญ์ รัศมีองค์โอภาส                          รุ่งฟ้า พระสุรเสียงพระฉลาด                  โลมโลก สัตบุรุษส้าเสก                            ชมนิตย์ โคลงนันททายี / โคลงมหานันททายี        นันททายี        สายลมเสียงเพียงทั้ง               ดนตรี ก่อเกิดฤดีเตือน                             จิตคล้อย ธรรมชาติชีวิต                              ของคู่ ทราบชัดปัดสร้อยเศร้า                   เสื่อมคลาย ฯ        มหานันททายี        สายลมเสียงเพียงทั้ง                ดนตรี ก่อเกิดฤดีเตือน                            จิตคล้อย ธรรมชาติชีวิต                              ของคู่ ทราบชัดปัดสร้อยเศร้า                   เสื่อมสิ้นสบสวรรค์ฯ        นันททายีแผลง        พระสุริยทรงเดช                    เสด็จฉาย หาวหนพรรณรายเรือง                  รุ่งเร้า ปทุมกรผายกลีบ                         รสคลี่ เฉกพระพุทธเจ้า                          เตือนโลก โคลงจากกาพย์คัณฑะ        โคลงทีฆปักษ์        หญิงขำคำเกลี้ยงยิ่ง                มีสี ธรรมอื่นเทียมขันตี                        ไป่ได้ คำชาวบุรีไพ -                              เราะยิ่ง สัตว์สมใกล้สีห์ลี้                           หลบแสยง        โคลงรัสสปักษ์        คชพลายหลงเล่ห์ช้าง              พังลวง ละเพื่อนฝูงทั้งปวง                         ป่าไม้ ติดบาศต่อตนงวง                          เคียมราค ถึงทุกข์หวดงวงหง้าว                     เง่อเศร้าซึมมัน ข้อสังเกต:   จิตร ภูมิศักดิ์ บอกว่าโคลงโบราณที่ปรากฏในหนังสือจินดามณี เป็นการจับบวชโคลง โดยพยายามโยงฉันทลักษณ์โคลงที่มีอยู่แล้ว ให้เป็นเหมือนกับว่าสืบทอดจากตำรากาพย์คัณฑะ และสารวิลาสินี โดยพยายามตั้งชื่อให้ตรงกับกาพย์ที่มีวรรคละ ๗ คำ และบอกว่าไม่บังคับเอกโท ซึ่งเป็นการเผยว่าโคลงมีบังคับเอกโทมาก่อนหน้านั้นแล้ว ผู้จับบวชโคลงจึงต้องเขียนกำกับ เพื่อให้ตรงกับตำรากาพย์ ผู้ที่ชอบเล่นกับโคลงโบราณก็คือ ร.๖ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ใคร่เป็นที่นิยมแต่งกัน ตามทรรศนะของศาลายา ค่อนข้างคล้อยตามความเห็นของจิตรฯ เพราะลักษณะเด่นของโคลงคือ เอกโท หากไม่บังคับเสียแล้วก็ไม่อาจนับเป็นโคลงได้  รวมทั้ง ถึงแม้จะบอกว่าไม่บังคับเอกโท แต่แต่งทีไรเห็นมีเอกโททุกครั้ง (แปลกไหม?) หากจะมองลักษณะร่วมกับโคลงสมัยใหม่ ก็เห็นจะเป็นการย้ายตำแหน่งสัมผัสแบบโคลงทัณฑี โคลงอย่างศักดิ์สิริ และการไม่เคร่งคำเอกอย่างโคลงสองปูบ้า     ฝากเป็นข้อสังเกตไว้ครับ ไม่ได้แย้งตำรานะครับ เพียงแต่เสาะหาซอกแซกตามนิสัยอยากรู้อยากเห็นเท่านั้นเอง ว่าแล้วก็ด้น ... อิอิ         ๏ ละเมอโคลงปูบ้าบ่น.............โลกเหลียว หาอะไร        หน้าบูดน้ำลายเหนียว...............หนึบแล้ว        โคลงเก่าดีแล้วเชียว.................นะนั่น        จะมุ่งหาเศษแก้ว.....................ฤ ไร ฯ        ๏  ใจตอบคือใคร่รู้...................แม่ปู ลูกปู         ถึงเลี้ยวลดกว่างู.....................กว่าเงี้ยว         ก็ลองหน่อยเถอะนะครู.............โคลงใหม่         ถึงมิฟ้อหล่อเฟี้ยว...................แต่เน้นสะใจโจ๋ ฯ แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 10:31:28 แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 08:47:03 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 08:42:26

ความคิดเห็นที่ 48 20.22 น. ๏ เสาะ - หนอน สอนเนาะ น้อง ....... นกนำ สร้าง - คู่ สู่ข้าง คำ ....................... คู่ชี้ ทาง - ก่อ ถ่อกลาง ลำ .................. น้ำล่า ปูแล โคลง - ล่อง คลองโล่ง ลี้ ............... ลับน้ำนำเรือ-เร่ร่อ่นทำมาหากินกัน ทางใครทางมัน แลนาบารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 20.33 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 20:34:21

ความคิดเห็นที่ 49 ... แสงจิต # ( 8 ) ....................... ::::: ( ความเชื่อ  ) ::::: ................................... ตามลมลอยจิตจ้ำ...........ผจญภัย ความเชื่อพรากวิสัย.........สร่างแผ้ว อาเพศเหตุเตือนภัย..........ผิดพลาด ประมาทฤา ลวงจริตจมฟากแล้ว.........ล่มฟ้าดินสลาย ....................................................................... ....................................................................... ท่ามแรงเชี่ยว เที่ยวท่อง ดังครองภพ มิรู้จบ มิรู้จัก พัก-สับสน มิรู้จอด มิรู้แจว แผ้ว-สายชล จิตวิญญาณ ดาล-พหล ฝ่า - ผจญภัย ... ... ตะวันนิ่ง ชิงพลบ จันทร์หลบฟ้า เวิ้งเวหา ดาราผอง พร่องแสงใส ยังคงเห็น เช่นนั้น  ปล่อยมันไป หากถึงคราว ร้าว-อาลัย ใจต้อง-เผชิญ ... ... ทุกบทบาท คาดหมาย ท้าทาย-บ้าง แม้นแนวทาง มิแจ่มชัด หาขัดเขิน ทุกร่องรอย ถอย-ย่าง ระหว่าง-เดิน ยามเพลิดเพลิน ลืมยับยั้ง ตวง-ชั่ง-ใช้- ... ... ช่วงชีวิต – ผิดพลาด ประมาทนั้น จากตะวัน มืดมน หม่น-วิสัย จันทร์ยิ้ม-เย้ย เผยอาเพศ ฤาเลศนัย กำลังใจ จึงมิเหลือ - เชื่อ-กำลัง ... ....................................................................... ....................................................................... . . . *** แก้ไขโคลงบาทที่ 3 จากเดิม   มูลเหตุอาเพศขัย.........คิดคาด ประมาทฤา เป็น        อาเพศเหตุเตือนภัย.......ผิดพลาด ประมาทฤา **** แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 53 08:15:58 แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 23:29:01 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 23:22:20

ความคิดเห็นที่ 50 ..สวัสดีครับทุกท่าน #46 น้องญามี่ แต่งโคลงสองปูบ้า ๖ บท รสชาติกลมกล่อม ขอบคุณครับ #48 พี่นกโก๊ก หายไปวันเดียว รู้สึกเหมือนหายไปเป็นเดือน แสดงว่าเริ่มคิดถึงพี่นกโก๊กเข้าแล้ว ขอบคุณสำหรับโคลงผวนอันมีเอกลักษณ์ #49 น้องพลอย (ploythana) แสงจิตหมายเลข 8 เรื่องความเชื่อ ... แจ่มครับ! -------------------------------- มอบโคลงให้ทุกคนครับ ๏ เสาะ  เสพหอมกลิ่นแก้ว............กวีฝัน สร้าง  สุขยิ่งกว่าสวรรค์................หว่างฟ้า ทาง  ผ่านซ่านคืนวัน...................ละเมอเสน่ห์   โคลง หล่อชีพเลี้ยงหล้า...............เพริศแพร้วสุนทรีย์ ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 08:18:00

ความคิดเห็นที่ 51 กวีในปัจจุบันนิยมแต่งโคลงแบบไหน? นั่นสินะ ผมตั้งคำถามเองแล้วก็ยังตอบตัวเองไม่ได้ งั้นค้นเน็ตดู  พอจะมีตัวอย่างบ้างไหม? เจอครับ เจอ! ๑. หันมาใกล้ตัวที่สุด ก็คุณ "นายทิวา" นี่ไงครับ กวีเจ้าของผลงานรวมบทกวีที่ ได้เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ปี ๕๓               ๏ เสาะ     ใจใจเสาะสิ้น           สลดใจ               สร้าง        คติมายาไป            ปกป้อง               ทาง          โลกโลกของใคร     ของโลก               โคลง        โลกโลกคว่ำร้อง      โลกร้องอย่าโคลงฯ               (นายทิวา, สิงหาคม ๒๕๕๓)        โคลงกระทู้ "เสาะ-สร้าง-ทาง-โคลง" สด ๆ ในกระทู้นี้ เป็นโคลงที่อยู่กรอบฉันทลักษณ์อย่างเคร่งครัด ตามแผนผังโคลงสี่สุภาพ ไม่มีสร้อยให้รกหูรกตา เอก ๗ โท ๔ ครบถ้วน        ลักษณะบาทจบที่เป็นเสน่ห์เฉพาะตัวของกวีท่านนี้ก็คือ การซ้ำคำนี่เอง "โคลงโลกโลกคว่ำร้อง  โลกร้องอย่าโคลง" แบบนี้กวีโบราณก็ชอบใช้ เช่นในลิลิตพระลอ "เมืองจะเย็นเป็นน้ำ  ย่อมน้ำตาครวญฯ" เป็นบาทจบ แบบเจ๋งชนิดหนึ่ง ๒. เพ็ญ ภัคตะ กวีสาวสวยที่สุดในโลก ผู้ยืนหยัดในความเป็น กวิณี               พลิก  ใจกระดิกจิตด้วย      ดวงมณี               ฟ้า    แปลกฟ้าเปลี่ยนสี     สลับครั้ง               คว่ำ   สวรรค์สั่นธรณี        ขยับอก นรกฤๅ               ดิน    ย่อมดินอยู่ยั้ง          หยัดเย้ยอธรรมหยาม.               (เพ็ญ ภคตะ, พฤษภาคม ๒๕๕๓)        โคลงกระทู้ "พลิก - ฟ้า - คว่ำ - ดิน" สด ๆ จากในเว็บการเมือง เป็นโคลงที่อยู่กรอบฉันทลักษณ์อย่างเคร่งครัด ตามแผนผังโคลงสี่สุภาพ เอก ๗ โท ๔ ครบถ้วน มีการใช้สร้อยตามแบบขนบโบราณ (ฤๅ) ๓. รพินทร์ พันธุโรทัย นักเขียนบทอาศิรวาท ประจำ นสพ.ไทยรัฐ               สมญาชาวโลกซ้อง . . . . . . “ตากสิน” นี้ฤๅ               มหาราชจอมโยธิน . . . . . . . เพริศพร้อม               พระคุณแผ่นธรณิน . . . . . . คณานับ นั่นเทียว               กรานกราบใส่เกล้าน้อม . . . นบไท้นิจนิรันดร์.               (รพินทร์ พันธุโรทัย ร้อยกรอง, ธันวาคม ๒๕๔๘)        โคลงอาศิรบาท พระเจ้าตากสินมหาราช ใน นสพ.ไทยรัฐ เป็นโคลงที่อยู่กรอบฉันทลักษณ์อย่างเคร่งครัด ตามแผนผังโคลงสี่สุภาพ เอก ๗ โท ๔ ครบถ้วน มีการใช้สร้อยตามแบบขนบโบราณ (ฤๅ) และสร้อย เจตนัง (นั่นเทียว) -------------------------------------------------- ในเวลาอันน้อยนิด ค้นโคลงในเน็ต ได้เท่านี้เอง ยังไม่อยากด่วนสรุปว่า กวีในปัจจุบัน ยังคงเคร่งขนบฉันทลักษณ์ และแต่งโคลงสี่สุภาพกันเป็นส่วนใหญ่ ส่วนโคลงแผลง ๆ ที่ศาลายาหามาแปะให้ป่วน นั้นน่าจะนับว่าเป็น โคลงแนวทดลอง เพราะไม่ค่อยนิยมแต่งกันมากนัก ไม่ว่าจะเป็น โคลงโบราณ  การประยุกต์ลีลาโคลงดั้นในโคลงสี่สุภาพ โคลงสี่สุภาพโทคู่ (โคลงสินธุมาลี /โคลงสินธุมาลา /สี่สุภาพดั้น) โคลงสองปูบ้า ตลอดถึงโคลงอย่างศักดิ์สิริ นอกจากนั้น ถึงพวกเราจะแต่งโคลง ๕ พัฒนา และโคลงผวนแบบต่าง ๆ กันมากขึ้น แต่มือโคลงส่วนใหญ่ก็ยังคงเคร่งในการแต่งโคลงสี่สุภาพ ตลอดมา และคิดว่าคงเป็นไปเช่นนี้ต่อไปอีกหลายร้อยปี (สรุปง่ายไปไหมนี่ ฮี่ๆ ) ฝากโคลงตามธรรมเนียม ๏ เสาะ  โลกยังโศกเศร้า..............เสียขวัญ สร้าง  สุขวัตถุอัน.........................อิ่มบ้า ทาง  จิต บ เฉิดฉันท์....................สักหยาด โคลง  ทิพย์ร่วงชุบหล้า................หน่อยเพี้ยงพิรุณโปรย ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 08:38:28

ความคิดเห็นที่ 52 เสาะ..หากวีแก้ว ....................แห่งใจ สร้าง..ถ้อยคำสวยใส.............แต่งหล้า ทาง..เขียนเปลี่ยนผันไป.......พันหมื่น นาพี่ โคลงคำที่เอ่ยอ้า..................สดับแล้ว สุนทรีย์ แวะมาทักทายครับ :) แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 53 17:52:44 จากคุณ : ทราย แดนหิมะ (Scientist) เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 17:32:31

ความคิดเห็นที่ 53 19.42 น. ๏ เสาะ - คู่ สู่เคราะห์ร้าย ........... ฤๅดี สร้าง - รัก ศักดิ์ล้างพลี ............. เพื่อน้อง ทาง - เบี่ยง เที่ยงบางที ............ เอียงลาด โคลง - อยู่ คู่โยงจ้อง ............... จับอุ้มโคลงหาย ๚ะ๛ 19.51 น.   แง่มแง่ม ... เมื่อวานแตกประเด็นกระทู้ >นี่หรือห้องราชดำเนิน< เค้าอุ้มทั้งคู่ ................................................................................................. วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 78     19.31 น. (เย็นค่ำซ้ำใส่กลอน-เย็นค้อนซ้ำใส่กรรม) ๏ ศูนย์อับเฉา เอาฉับ กระชับ-พื้น ที่-เกินฝืน กลืนเฟิร์น เพลินกิน-หญ้า ผัก-ข้าวกล้า ข้ากล่าว เป่าร้องมา เมฆบนฟ้า บ้าฝน มืดมนนา ๏ รอฟ้าแจ้ง แฝงจ้า อรุณรุ่ง วันพรุ่งนี้ พี่นุ่ง กุงเกงหนา หวายเรียวฟ้า หล้าเควี้ยว ควับเดียว-บ้า สุนันยา นายัน ปั่นมนต์สวรรค์ ๏ บรรเลงเดี่ยว เหลียวเด้ง หน้าเด้งหลัง กลัวฟ้าจัง ฟังจ้า คว้าคู่ขวัญ แนบข้างนอน ค้อนนาง ทางผวนผัน ชั่งหัวมัน ชันหัว มั่งหวังว่า...ฟ้ากรุณาปราณี แลนา ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 19.52 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ 'โต๊ะราชดำเนิน' ยุค 'ศรีอานฉุน' http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9520989/P9520989.html ----------------------------------------------------------- มาราชดำเนิน ? [กวีการเมือง]{แตกประเด็นจาก P9546638} กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก P9546638 17.48 น. ๏ มา จ๊าก! mark จ้าอยู่ ....... คนเดียว ราช แว่ว แล้วหวาดเสียว ....... ซัด-น้ำ ดำ เล่น เด่นรำเหลียว ........... ล่อกแล่ก เนิน เหี่ยว เหนี่ยวเหินค้ำ ........ หอกค้นหาเงิน ๏ เมิน ย๊าก! mark เยิ่นเย้อ .... อยู่นำ ราษฎร์ เผ่น เล่นพลาด-ลำ ..... บาก-ล้วน ดำ แหลก แดกรำ กรรม ....... หมูบ่น นา ยับ นับยาบ้วน ................ ปากเกลี้ยงโกดัง-ยังล้างกลิ่นปากเน่าศูนย์อับเฉาไม่จางซักที แลนาบารนี ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 18.16 น. สุขศาลายาฆ่าเชื้อโรคศูนย์อับเฉาไม่มี ก็ที่นี่มันห้องราชดำเนินฮิ ... คริคริ จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 18:22:48 A:110.49.193.11 X: ----------------------------------------------------------- โดย: นกโก๊ก  วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:20:05:30 น.   ................................................................................................ วันนี้ แตกประเด็นกระทู้ > ทางออก-ทางหลอก< เค้าอุ้มตูคนเดียว ................................................................................................ วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 80     18.26 น. (เย็นค่ำซ้ำใส่กลอน-เย็นค้อนซ้ำใส่กรรม) ๏ ถูกอุ้มทู้ อู้ทุ่ม ไม่กลุ้มวะ แตกประเด็น เป็นดะ ศาลายาบ่น โดนทั้งคู่ ทู้คลั่ง ยังหน้าทน ใบ้บอกมนต์ บนหมอก เข้าออกแล ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 18.29 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ 'โต๊ะราชดำเนิน' ยุค 'ศรีอานฉุน' http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9552528/P9552528.html ----------------------------------------------------------- ทางเข้า-ทางเม้า [กวีการเมือง]{แตกประเด็นจาก P9551355} กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก P9551355 ทางเข้า-ทางเม้า 16.41 น. ๏ ทาง บ่น ทนบ้างไม่ .......... ได้แถ เข้า หน่าย ข่ายเน่าแหล .... อยู่ได้ ทาง เข้า เฒ่าครางแอ ....... อัดอยู่ เม้า จัด หมัดเจ้าไร้ ........... ท่าไหว้ครูเซ็ง ๚ะ๛ 16.52 น. .......................................................................... เกร็งหมัดซ้ายขวา สลับขาเต้นฟุตเวิร์คแคล่วคล่องว่องไว น้ำลายไหลฟูมปาก กรรมการลากลงจากโพเดียม -เอ้ย- ลงจากสังเวียน อุตส่าห์นั่งเทียน -เอ้ย- เขียนบทโคลงกลอนกวีมา หาเวทีห้องกวีการเมืองไม่เจอ ... ศรีอานฉุน -เอ้ย- ศอฉ. อุ้มไปอ่านที่ไหนก็ไม่รู้นิ ----------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 17:13:54 A:110.49.193.118 X: ถูกใจ : เสกคาถา ----------------------------------------------------------- http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P9551355/P9551355.html ทางออก-ทางหลอก[กวีการเมือง] ทางออก-ทางหลอก ๏ ทาง หนึ่งอวดอ้างชาติ ... เขตขัณฑ์ ออก รุกไล่สีสัน ............. เฉดร้อน ทาง หนึ่งอวดดุดัน .......... ดึงกฎฯ ขวางแล หลอก ล่อผู้ชมต้อน ......... แต่งแกล้งตบตา ๚ะ๛ ================================= ส่งวันละบทครับ วันไหนหายก็คงโดนอุ้มไปครับ การเมืองแรงส์ จริงๆ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 12:02:46 A:203.130.138.66 X: ถูกใจ : hang around, นพนครพิงค์, หญ้าสีเขียว, นกโก๊ก ----------------------------------------------------------- ฯลฯ .......................................................................... โดย: นกโก๊ก  วันที่: 6 สิงหาคม 2553 เวลา:18:35:06 น. จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 18:57:50   ----------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 20:04:07

ความคิดเห็นที่ 54 ... แสงจิต # ( 9 ) ....................... ::::: ( ปีกฝัน  ) ::::: ............................ จุดหมายปลายฝั่งโพ้น........พลพลี สวมปีกฝันเสรี..................ลิ่วคว้า กายใจเปี่ยมศักดิ์ศรี...........สูงส่ง เสียงสิทธิ์บันลือหว้า..........แว่นฟ้าพรหมฝัน ....................................................................... ....................................................................... ... ยังล่องเรือ เหนือน้ำ เชี่ยว-ล้ำหลาก จำจรจาก ชานเรือน เคลื่อนไกลฝั่ง ทะเลตื่น คลื่นม้วน ปรวน-ประดัง- หมายหยุดยั้ง ลู่ทาง ขวาง-แรมรอน ... ... สุดเรี่ยวแรง - เรือน้อย ลอยลำล่อง กายใจพร่อง ศรัทธา พาสังหรณ์ ห้วงอารมณ์ ขมเคล้า เศร้า-อาวรณ์ ดุจโลกคลอน แคลนฝัน อันโสภา ... ... สิทธิ์-เสรี มีไหม ใคร่ยลโฉม ป่าว-ประโคม โหมแรง – แสวงหา สวมปีกฝัน อันสวย ด้วยวิญญา ลิ่ว-ระฟ้า คลุมเวหาส ภาสกร... ... ทั้งชีวิต จิตใจ ได้ลอยล่อง โลดแล่นคล้อง – ความหวัง ประทัง-ผ่อน ปลง-ยึดถือ ยื้อ-ยศ บทละคร ที่ยอกย้อน ตัวตน ด้น-ฝ่าฟัน  ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 22:05:17

ความคิดเห็นที่ 55 ..สวัสดีครับทุกท่าน #52 คุณทราย แดนหิมะ (Scientist) ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ "เสาะหากวีแก้วแห่งใจ"      กินใจครับ ความหมายเหมือนมีนัย (ผมคิดมากไปหรือเปล่านี่ อิอิ) #53 พี่นกโก๊ก ไปแปะโคลงการเมือง ถูกอุ้มหายทั้งคู่ ต้องศึกษาคีย์เวิร์ด ที่ถูกอุ้ม และจดไว้ทุกวันว่ามีคำไหนโดนใจWM มั่ง อิอิ เลยไม่ค่อยเอาโคลงการเมืองมาแปะในที่นี้ กลัวพี่แกตามมาอุ้ม เสียดายกระทู้ครับ แหะๆ สังเกตข้างบนจะเห็น คคห.2 ก็ถูกอุ้มเหมือนกันของผมเองหละ เพราะปรากฏคีย์เวิร์ดเยอะ ไปหน่อยทั้งสรรพนามยุคพ่อขุนฯ และลิ้งก์สมุดแห่งใบหน้า "เสาะคู่สู่เคราะห์ร้ายฤๅดี?" เป็นคำถามที่น่าคิด ... ขอบคุณสำหรับโคลงครับ #54 น้องพลอย (ploythana) โคลงและกลอนชุดแสงจิต ตอนปีกฝัน ยังคงงามเหมือนเดิม และเป็นฝันที่น่าติดตามครับ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 09:46:06

ความคิดเห็นที่ 56 ..เห็นโคลงของคุณนักวิทยาศาสตร์ (#52) ก็อยากจะเสวนา (โม้) นิดหน่อยคับ แหะๆ (เห็นใช้นามปากกาว่า "ทราย แดนหิมะ" แสดงว่าไม่ได้อยู่ในประเทศไทย)          เสาะ..หากวีแก้ว ....................แห่งใจ        สร้าง..ถ้อยคำสวยใส.............แต่งหล้า        ทาง..เขียนเปลี่ยนผันไป.......พันหมื่น นาพี่        โคลงคำที่เอ่ยอ้า..................สดับแล้ว สุนทรีย์        ทราย แดนหิมะ (Scientist)         เป็นโคลงที่มีความหมายดี แสดงถึงว่าคนแต่งอยู่ในอารมณ์ที่กำลังสุนทรีย์ แต่งตามสบาย ๆ และความรู้สึกดีๆ นับเป็นโคลงที่ดีครับ แต่สิ่งที่จะพูดคุยก็คงเป็นทำนองดักคอนักตำราไว้ก่อน อิอิ (คงไม่ทำลายอารมณ์สุนทรีย์นะครับ) ในภาคนี้ตั้งชื่อว่า เสาะสร้างทางโคลง จึงต้องจับโคลงทุกแบบมาแคะดู อิอิ โคลงเสาะหากวีแก้วฯ อ่านไปเรื่อย ๆ ไม่สะดุดอะไรเลยครับ ความหมายดีด้วยซ้ำ แต่สะดุดสี่คำสุดท้ายที่เขียนแยกที่ละสองคำ ทำให้ต้องหันกลับมาดูรูปร่างโคลง หากเอาผังโคลงสี่สุภาพมาจับ ก็จะเห็นว่า คำว่า กวี ในบาทแรกตกเอก นอกจากนี้ ก็มี "ถ้อย" ในบาทที่สอง และ "คำ" ในบาทที่สี่ ตกเอก "กวี" เวลาอ่านต้องอ่าน "กะ-วิ" จึงจะลงตัว คนที่เคร่งตำรามักจะดัด กวี เป็น กวิ เพื่อให้ตรงผัง "ถ้อย" ไม่สะดุดเลย คนที่เคร่งตำรา ก็จะเปลี่ยนเป็นคำ "เอกโทษ" คือ "ท่อย" "คำ" เวลาอ่านต้องอ่าน "โคลงคำที่ - เอ่ย - อ้า" นั่นคือ สามคำแรก อ่านรวบเพื่อให้ "คำ" กลายเป็นเสียงเบา เรียกว่าพออนุโลมไปได้ แต่ก็ไม่ตรงกับทฤษฎีการใช้ "อำ" แทนเอก ที่ท่านจันทร์ฯ อรรถาธิบายไว้ (อาศรมฯ ๒๒๐) ว่า อำ ไม่เป็นลหุทุกคำ คือ              ลหุ :-      จำหน่าย    ชำระ              ครุ :-       ประจำ       กำ (ไม้กวาด) ส่วนสี่คำสุดท้ายในโคลงสี่สุภาพจะเขียนติดกัน ไม่เขียนแยก หากเขียนแยกจะถือว่าเป็นสร้อยโคลง หากเอาผังโคลงโบราณมาจับ ก็จะเห็นว่าไม่มีตกเอก (เขาไม่บังคับเอกโทนี่นา 555) เอาผังโคลงสองปูบ้ามาจับ ก็ไม่ตกเอก (ไม่บังคับเอกเหมือนกัน 555) แต่ก็สะดุดสี่คำสุดท้ายอยู่ดี เป็นลักษณะการใช้โทแยก ซึ่งทั้งโคลงดั้น โคลงสี่สุภาพ โคลงโบราณ โคลงสองปูบ้า ก็จะเขียนติดกัน ถ้างั้น งัดตำราอื่นมาอ้าง .. (เห็นแว็บๆ ในอาศรมฯ นี่แหละ แต่ไม่รู้ภาคไหน) ก็จะถือว่าเป็นการแบ่งวรรคตอนช่วยการอ่าน ให้คนอ่านรู้ว่าวรรคสุดท้ายสี่คำ ให้อ่านสองคำ วรรคหายใจ แล้วค่อยอ่านต่อ ... แบบนี้ อธิบายพอได้ไหมครับ 555 สรุปแล้ว ยัดเข้าตำราได้หมดทุกประเด็น 555+ ลักษณะเช่นนี้พบในกวีสมัยใหม่ หลายคน ตัวอย่างเช่น                อุทัยปลั่งของโค้ง          คัคนานต์        สารถีฤดูกาล                        กลับม้า        นายกโลกวิญญาณ                ยลโยก        รีรอเรื่อยเฉื่อยช้า                   ชวดซ้ำประโยชน์ซึ้ง ฯ                โกญจนาทหนึ่งก้อง        เกริกชัย        วาสนาแห่งเวไนย                   เนื่องท้น        ปาริสุทธิวิสัย                        แสนวิเศษ        เปิดประตูโลกธาตุพ้น              พุ่งลี้มรรตัย ฯ       (บางโทนสีแห่งชีวิต, โสตถิเทพ  แสวงประเทือง) จะเห็นว่าวรรคหน้าของบทแรกตกเอกถล่มทะลาย บทสองก็มีตกเอก แต่มิใช่ว่ากวีท่านนี้จะไม่รู้ เพราะออกตัวในคำนำไว้แล้วว่า "บทกวีเหล่านี้ ผุดอุบัติจากอารมณ์ผสมศาสตร์ศิลป์โดยฉับพลัน ... จึงมิอาจหลีกเลี่ยงความขรุขระ ขาดเกินไปได้ ... จึงขอขมาครูบาอาจารย์ต้นแบบตัวบททางวรรณศิลป์มาพร้อมกันนี้" และในบทแรก "พิษฐาน" ก็จารจดความขลังแห่งขนบโคลงสี่สุภาพไว้ครบ                ประณตน้อมไหว้พระ         ภควันต์        ธรรมรัตน์ค่ากว่าสุพรรณ             เพริศแพร้ว        อีกสังฆรัตน์มหันต์                    มหัคฆ์ค่า        ประดับดุจมกุฎแก้ว                   กุดั่นไว้สูงเศียร ฯ                เพียรแปรทิพยธาตุทั้ง        ธรณี        สัมฤทธิ์สรรพวรรณกวี               วรรคแก้ว        สุหร่ายสุพรรณปัถพี                  ภพภาค        ระดะดาษประดับแพร้ว               พลุ่งโพ้นเพียงสวรรค์ ฯ        (บางโทนสีแห่งชีวิต, โสตถิเทพ  แสวงประเทือง) ยกมาเพื่อเป็นน้ำจิ้มในการเล่นกับโคลง คงไม่รบกวนสุนทรียภาพแห่งโคลงของเพื่อนๆ ครับ ฝากโคลงอีกบทครับ ๏ เสาะ  โคลงไปทุกถี้ ............... ทางไป สร้าง  วิจิตรในใจ.......................เจิดจ้า ทาง  ผ่านกิ่งไม้ไหว....................ยังแต่ง  โคลงนา โคลง  ผูกจิตแห่งข้าฯ .................ฤ ข้าฯ ผูกโคลง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 53 10:10:39 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 10:02:26

ความคิดเห็นที่ 57 เสาะ  แสวงแว่นแคว้น           แดนดิน สร้าง  เงื่อนกอบโกยกิน         ชั่วช้า ทาง   สายป่านทรัพย์สิน         เหม็นโฉ่  ฉาวเฮย โคลง  ร่ายกาพย์กลอนกล้า     แน่แท้ด่าจริง จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 13:15:03

ความคิดเห็นที่ 58 เสาะ..หากวีแก้ว ....................แห่งใจ สร้าง..ถ้อยคำสวยใส.............แต่งหล้า ทาง..เขียนเปลี่ยนผันไป.......พันหมื่น นาพี่ โคลงคำที่เอ่ยอ้า..................สดับแล้ว สุนทรีย์ ยอดมากครับคุณศาลายา จะบอกว่า ตอนที่แต่ง ผมติดสองคำสุดท้ายนี่แหละ ที่จบไม่ลง ตอนแรกจะใช้ว่า สดับแล้ว เสริมใจ สดับแล้ว เย็นใจ แต่พออ่านไปอ่านมา ยังไม่ค่อยชอบใจ เลยเอาคำว่าสุนทรีย์มาใช้ แต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี แต่ขอแปะไว้ก่อน ...แบบว่าแอบขี้เกียจ ตอนนี้ ยังไม่ได้เริ่มคิดจะแก้เลยครับ :) (จริงๆ โคลงบทนี้ แต่งในรวดเดียว ตอนที่อยากแต่ง ไม่ถึงสองนาทีด้วยซ้ำครับ ตกเอกไปบ้าง ซึ่งตกเป็นประจำอยู่แล้วครับ) โคลงของผมแต่งเอาตามอารมณ์แล้วกัน ถ้าผิดไปบ้างก็ขออภัยนะครับ ... :) จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 14:52:01

ความคิดเห็นที่ 59 เสาะ..หากวีแก้ว ....................แห่งใจ สร้าง..ถ้อยคำสวยใส.............แต่งหล้า ทาง..เขียนเปลี่ยนผันไป.......พันหมื่น นาพี่ โคลงคำที่เอ่ยอ้า.........สดับแล้ว ใจสนาน ลองแก้ไขครับ :) ขอบคุณพี่ๆ ที่ช่วยติเพื่อก่อนะครับ (และทำให้ผมขยันขึ้นจิ๊ดดดดนึง) :P จากคุณ : ทรายมั่ว (Scientist) เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 15:18:17

ความคิดเห็นที่ 60 เสาะ....สร้างทางโคลงด้วย .............................หัวใจ สร้าง...สรรค์งานประพันธ์์...........................กล่อมหล้า ทาง...พันหมื่นเขียนไป........................ตามชอบ นาพี่ โคลง...ผิดผังอย่าว่า ...........................จึ่งได้ รสโคลง ^^ เอกเจ็ดโทสี่ช่างปวดหัว วิชชุมาลีสนุกกว่าเป็นไหนๆ จริงไหมครับพี่ศาลายา ???   :P อดีต ผมก็เคยเรียนอยู่แถวนั้น สงสัยเราจะรุ่นพี่รุ่นน้องกันนะครับ ;) (ตามด้วยบทนี้แล้วกันครับ แต่งร่วมสนุกไว้ที่กระทู้คุณพลอยธนา เลยเอามาฝากไว้ในนี้ด้วยครับ ช่วยแนะนำด้วยก็ดีนะครับ ;) ) มหาสินธุมาลี ไทรใหญ่มีผลย้อย...................ลงมา น้อยนิดยังปักษา.....................อิ่มได้ น้ำใจดั่งเทพยดา ................ชโลมโลก แม้นน้อยยามสิ้นไร้........ดั่งน้ำ ทิพสวรรค์ ... สวัสดีทุกท่านด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 53 17:08:03 แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 53 16:06:27 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 16:02:33

ความคิดเห็นที่ 61 18.33 น. ๏ เสาะ - เลี่ยง เสี่ยงเลาะเข้า ....... ทางสบาย สร้าง - ทุกข์ สุขทางสาย ............ สะดวกใช้   ทาง - สุข ทุกข์สางปลาย ........... ทางอับ จนแล โคลง - หลุด ขุดโลงไว้ .............. เพื่อใช้เองฤๅ  ๚ะ๛ 18.44 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 18:46:01

ความคิดเห็นที่ 62 ... แสงจิต # ( 10 ) ....................... ::::: ( คลื่นใต้น้ำ  ) ::::: .................................. วารวันยังแกร่งด้วย..........อุดมการณ์ กายอ่อนแอจิตหาญ........เหตุแจ้ง ผลลัพธ์ตอบโจทย์จาร.....จรเชี่ยว ชำระความเหือดแว้ง........คลื่นใต้น้ำวน ....................................................................... ....................................................................... ... คล้ายสามัญ – สำนึก – จิตฝึกหัด เร่ง-เรียน-ลัด โลกกว้าง เพื่อสร้างฝัน- แด่ผู้กล้า ท้าทาย หมายประจัญ แรงกดดัน บรรยากาศ  คาดโทษ-ใจ... ... ขวัญเสรี นี้ประสงค์  ดำรงอยู่ เพื่อกอบกู้ อุดมการณ์ ผ่านวันใหม่ เป็นแรงขับ – เคลื่อนพลัง สั่งสมใน- ระหว่างทาง ที่เป็นไป ไม่ผันแปร ... ...   แม้นพ่ายโชค - ชะตา อย่าหยุดยั้ง ความผิดพลั้ง ใช่ประชด บทเรียน –แฉ- เสียงรำพึง หนึ่งห้วง ช่วงดวงแด อาจท้อแท้ ยินยอม พร้อมทดลอง ... ... รอบทิศทาง ต่างคะเน ทะเลด้วย- ความเจ็บป่วย  ทุกข์ระทม ตรมทั้งผอง- จากคลื่นไหว ใต้น้ำ กระหน่ำ-นอง ท่วมทุกห้อง – หัวใจ ไร้วันจม ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 22:29:00

ความคิดเห็นที่ 63 ๐๗๕๗ ๏ เสาะ..สรรค์ทางสืบเชื้อ........โคลงสมัย สร้าง..สิ่งจรรโลงใจ...............จรัสบ้าน ทาง..แยกส่องแรไกล............เริงกล่าว  ผวนเนอ โคลง..หมื่นเรือนแสนล้าน.......สลักร้อยเรียงเสลา ฯ ๐๘๐๐ ๐๘๐๘๕๓ - อาทิตยสวัสดิ์เผื้อน..อาศรม - ท่านศาลายา สวัสดีขอรับ - และสวัสดีทุกๆท่าน นานๆมาทีเลยขอแจมงานโคลงซัก 1 คาถา ขอรับ อิอิ จากคุณ : คราซน..ของ.. (คนสาธารณะ) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 08:08:22

ความคิดเห็นที่ 64 ... แสงจิต # ( 11 ) ....................... ::::: ( เธอผู้ให้ ) ::::: .................................. แสงดลมนต์เสน่ห์น้อม......นำใจ กำเนิดบริสุทธิ์ใส.............สว่างล้ำ มิตรภาพคู่ควรใคร............คืนมอบ สุขยิ่งเย็นธาตุน้ำ..............นิ่งโน้มจิตสวรรค์ ....................................................................... ....................................................................... ... น้ำครามใส ใต้อาณา – วันฟ้าเปิด จิตประเสริฐ แปร-ประหวั่น วันขื่นขม ให้รู้แจ้ง – แสงสว่าง - ทิศทางลม และชื่นชม ธรรมชาติ สะอาดตา ... กับถ้อยคำ น้ำเสียง – สำเนียงนั้น ที่ปลอบขวัญ หวั่น-วิตก ยกจิต-ล้า จนสูงส่ง  ทะนงได้ ในอีกครา พร้อมอาสา เสาะแสวง แจงสิ่งดี -... ... ตอบแทนใคร – คนหนึ่ง ... ซึ่ง “ผู้ให้” - ให้-ด้วยใจ  มิหวังผล ต่อคนที่- เป็น “ผู้รับ” – รับช่วง แหน-ห่วง-พลี- มิตรไมตรี - มิตรภาพ - ตราบเนิ่นนาน ... ... แว่วเสียงครืน คลื่นแปร กระแส-พริ้ว ลมโชย-ฉิว เย็นสบาย สายน้ำ-ขาน- ขับลำนำ  - ให้ฉ่ำซึ้ง ถึง-ดวงมาน- "ผู้อ่อนหวาน" ... ผ่านเวลา ... ทุกนาที ... ....................................................................... ....................................................................... . . . แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 23:07:14 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 23:05:31

ความคิดเห็นที่ 65 แก้รูปไม่ได้... กลับมาอ่านทีหลังถึงเห็นว่าเขียนตกไป โคลงบทที่ ๔ บาท ๒ วรรคหลัง ... แก้เป็น "เหตุร้อน" เด้อครับ บ่แม่น "เหตร้อน" แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 23:21:20 จากคุณ : วฤก เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 23:16:03

ความคิดเห็นที่ 66 08.44 น. ๏ เพราะสู้  ผู้ เสาะ ค้น .......... คลำหา บ้างซ่อน บ่อน สร้าง มา ........ บ่นแก้ บ้านทน บ่น ทาง หนา ........... บางหนัก เบาแล โรงโขลก โลก โคลง แท้ ....... เด่นด้อยคอยตำ ๚ะ๛ (แง่มแง่ม) 08.56 น. ----------------------------------------------------------- จากกระทู้ถนนนักเขียน (บทกวี) ๏ บ้านโคลงผวน [ ๓๑ ] ... ครวญ ... ๏ ... ของ คุณ: คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9521572/W9521572.html#42 ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 42     07.20 น. ๏ เข็นด้อย คอยเค่น เข้า ......... ช่วยกัน   ควรเด่น เข็นด่วน ดัน .............. คู่ด้อย ด่วนเข็น เด่นครวญ ขัน ........... กันท่า ด้อยแล ครวญลั่น ขั้นรวน ร้อย ............ เด่นด้อยยากเข็ญ ๏ เล่นคำ รำเข่น ร้าย .............. ฤๅ ดี ข้อยเด่น เข่นด้อย ตี .............. ไม่เลี้ยง เข่นรู้ คู่เร้น หนี ..................... เหลือคู่ เด่นฤๅ ครวญดับ ครับดวล เดี้ยง ......... เด่นด้อยดักดาน ๏  ท่านครวญ ทวนค้าน ด่วน ..... ดีฤๅ คอยด่วน ครวญด้อย หรือ ........ เกียจคร้าน เด่นครวญ ด่วนเข็น อือม์ .......... ต่างเกียจ-คร้านแล คานเด่น เข็นด้าน บ้าน ............. นั่งร้านไม้ใด ๏ ได้ห้อย ด้อยให้ หลัก ............ ยึดแล ด้อยค่า ด่าข้อย แหม ............... หมดถ้า --->(ถ้า โทโทษเอก ท่า) ถ้อยด่า ท่าด้อย แหว ............... ดุเด็ก     เด่นเล็ก เด็กเล่น บ้า  ................ ด่าแล้วเด่นหรือ ๚ะ๛ (ฮี่ฮี่) 08.30 น.     จากคุณ : นกโก๊ก     เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 08:37:57   ----------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 08:57:04

ความคิดเห็นที่ 67 จากกระทู้ ".... " สิ้นวาร ! " ....  " ของคุณ sarasiri http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9559904/W9559904.html ... ขอมอบบทกลอนนี้ แด่ "ความเป็นไป" ของโลกใบนี้ค่ะ ... ยามแสงเรืองฉาบเช้า........เชยอรุณ โอนอ่อนไอการุณย์..........กล่อมหล้า ดินดอนปรับสมดุล...........เสริมระดับ รอยแตกระแหงล้า...........กลับฟื้นฟูสมาน หนาวนานหมายเหน็บเนื้อ...ใครหนอ ครวญคร่ำรำพันขอ...........ผ่านพ้น กาลผันช่วยชะลอ.............ลวง,ผาก รวิทาบทิวาท้น.................ท่วมล้างอาถรรพ์ อรัณย์เขียวชอุ่มล้ำ...........ลอออวล ไอฉ่ำโฉมรัญจวน ..........จรัสรุ้ง เจริญอาบละมุนมวล.........ละไมอุ่น ละลายเศษธุลีฟุ้ง.............ฝากฟ้าดินถนอม หอมเอยใครเอ่ยคุ้น-.........เคยถวิล หาฤา สัมผัสเหนือจงจินต์...........กระจ่างแท้ คลายปมปราศราคิน.........ลำเค็ญขุ่น กำซาบซึมลึกแล้.............หล่อเลี้ยงอุราเธอ .................................................................. .................................................................. ... คราวฟ้าฟื้น คืนนิยาม แห่งความ “อุ่น” ไอการุณย์ รับอุษา อาภาใส แผ่อาณัติ รัศมี ที่เกริกไกล แสงวันใหม่ อ่อนละมุน ดังคุ้นเคย ... ... เสียงหัวใจ ... ใครหนอ ?... ตัดพ้อ “หนาว” ยามหน้าดิน บิ่นกร้าว ร้าวผากเผย ฤดูกาล ผ่านไป ใช่ผ่านเลย พร้อมชดเชย เขียวชอุ่ม ครอบคลุมดิน ... ... ความอุดม สมบูรณ์ เพิ่มพูนสุข ปลดเปลื้องทุกข์ รันทด แทบหมดสิ้น เฉกไพรชื้น ดื่นพฤกษา ฉ่ำวาริน อบอวลกลิ่น – หอมฟุ้ง - ยิ่งจรุงใจ ... ...สูดไอดิน กลิ่นเก่า เร้ารัญจวน พอเสสรวล คลาย "หนาว" ปวดร้าวไหม ? ค่อยทุเลา เบาบาง ปล่อยวางใด ? วันฟ้าดิน ... เป็นใจ ... ให้แอบอิง ... ... เมื่อทั้งหมด ทั้งมวล ล้วนห่วงใย เพื่อตระกอง กายใจ ได้อุ่นผิง เสียงใครกัน ... นั้นหนอ ? ... เคยพ้อติง สัมผัสจริง ... ยิ่ง "อุ่น" ไหม ?... ตอบใจเธอ ... .................................................................. ................................................................... . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 09:11:17