ความคิดเห็นที่ 1 |
บทโหมโรง : ตอนที่ 2 กาลาเทียและกาลาเซีย
ตัวเรานั้นหรือ ... เราคือตัวตลกแห่งโลกนิทาน อันมีนามกรว่า โรแลนด์ แม้ตัวเราจะมีพื้นฐานเป็นตัวตลก ทว่าบทบาทที่ได้รับคือการใช้ เวทย์มนตร์ เพื่อจำแลงร่างเป็นตัวประกอบในนิทานเรื่องต่างๆ บางคราเราก็รับบทนายพราน บางครั้งก็เป็นชายตัดฟืน เป็นพ่อค้า เป็นชาวนา หลายต่อหลายบทที่ถึงแม้จะมิใช่ตัวเอก ทว่าบทบาทของตัวเราจะเป็นบทที่ช่วยเสริมให้ตัวเอกของเรื่องโดดเด่นหรือแม้แต่ทำให้นิทานดำเนินเรื่องได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
อ้อ ! ... ที่ว่าตัวเราเป็นผู้ที่มีเวทย์มนตร์นั้น หาใช่มนตราที่สามารถดลบันดาลทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างที่คิด เวทย์มนตร์ของเรานั้นมีเพียงเวทย์จำแลงกายเท่านั้น ... แต่เอาเถอะ ตัวเราก็ภูมิใจอยู่เล็กน้อย ค่าที่ว่าเป็นเพียงไม่กี่คนของโลกนิยายที่มีเวทย์มนตร์
และท่านผู้ที่มีมนตราที่ยิ่งใหญ่เหนือกว่าตัวเรานัก บัดนี้ท่านทรงประทับอยู่เบื้องหน้าของเราแล้ว ... นั่นคือองค์ราชินีทั้งสองแห่งโลกนิยาย ... พระองค์ในชุดสง่างามสีขาวนั้นคือ ราชินีกาลาเทีย ... ผู้คอยรับแสดงบทเป็นนางฟ้า เป็นแม่มดผู้ใจดี ส่วนองค์ในชุดสีดำนั้นคือ ราชินีกาลาเซีย ... ผู้รับบทบาทเป็นราชินีผู้ชั่วร้าย เป็นแม่มด เป็นปิศาจมังกร เป็นกระทั่งแม่เลี้ยงใจร้ายแห่งโลกนิทาน
... หากไม่มีท่านทั้งสอง หากไม่มีมหามนตราอันยิ่งใหญ่ของสองราชินีแล้ว ป่านนี้โลกนิทานคงถึงคราล่มสลายมลายสิ้น
เสียงแตรท้องพระโรงสงบลง บัดนี้เบื้องหน้าของโรแลนด์ผู้เปลี่ยนจากตัวตลกกลายมาเป็นชุดนายพรานนั้นปรากฏร่างของสองราชินีผู้สูงศักดิ์ องค์หนึ่งคือพระนาง กาลาเทีย ผู้อยู่ในชุดขาวนวล พระองค์ทรงมีพระพักตร์ที่ยิ้มละไมแทบจะตลอดเวลา หากพินิจคร่าวๆแล้วน่าจะมีพระชนมพรรษาราวๆสักสี่สิบพรรษา พระสิริโฉมรูปไข่ของพระองค์นั้นงดงามเข้ารูป ดวงพระเนตรทอประกายสีเขียวแกมฟ้าเจิดจรัสและเป็นมิตรอยู่เสมอ ทั้งมงกุฎที่พระนางสวมนั้นประดับด้วยโคตรเพชรหลากหลายขนาด ยามที่พระองค์เหลียวพระพักตร์แต่ละครั้ง เพชรที่มงกุฎก็จะล้อเล่นกับแสงไฟชวนให้ดูแล้วไม่รู้สึกเบื่อ และหากพินิจถึงอาภรณ์ที่ทรงสวมใส่ก็จะพบว่าพระองค์กำลังทรงชุดสีขาวแพรพลิ้วไหวยามต้องสายลม ลวดลายล้วนประดับด้วยเพชรพลอยและขลิบทองส่งประกายวาววับมองแล้วสวยสะอาดตา ... ทว่าความสวยงามภายนอกนี้อย่างไรก็มิสู้เทียมเท่าความเมตตากรุณาที่แสดงให้เห็นจากรอยยิ้มพิมพ์ใจ
ส่วนราชินีอีกพระองค์นั้นทรงมีพระนามว่า กาลาเซีย พระนางเป็นผู้ที่ทรงมีพระพักตร์สวยสง่าทว่านิ่งและเรียบเฉย ดวงพระเนตรที่แหลมคมราวกับใบมีดถูกระบายด้วยสีนิลดำขลับ มันเป็นดวงเนตรที่ส่อแววแข็งกระด้างไร้อารมณ์ ริ้วรอยที่ปรากฏบนพระพักตร์แสดงให้เห็นถึงพระชนมพรรษาที่ไม่ต่างกับพระนางในชุดขาว ส่วนอาภรณ์ของพระองค์เป็นชุดคลุมเรียบๆสีดำสนิท จะมีก็แต่ผ้าขลิบกำมะหยี่สีม่วงเข้มตรงชายเท่านั้น บรรยากาศโดยรอบของพระองค์ชวนให้นึกอึดอัดใจ
ยินดีต้อนรับกลับสู่โลกแห่งนิทาน ... อัศวินโรแลนด์ ตัวตลกผู้ภักดี สำเนียงก้องกังวานของราชินีในชุดขาว นางเสด็จผ่านบัลลังก์ตรงเข้ามาใกล้ และนั่นทำให้โรแลนด์รวมถึงทหารอัศวินรอบข้างพากันคุกเข่าลงอีกครั้ง
ทุกคนลุกขึ้นเถิด ... เรารู้สึกยินดียิ่งที่ได้พบอัศวินโรแลนด์อีกครั้ง ราชินีกาลาเทียยกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนทำตัวตามสบาย คราวนี้พระนางเสด็จกลับไปประทับที่บัลลังก์ซึ่งราชินีผู้อยู่ในชุดดำเสด็จไปนั่งประทับรออยู่ก่อนแล้ว
ขอบพระทัย ราชินีกาลาเทีย ... ราชินีกาลาเซีย โรแลนด์ค้อมศีรษะคำนับ
ท่านโรแลนด์ผู้มีเวทย์มนตร์ ... เราและท่านพี่กาลาเซียรู้สึกเกรงใจและซาบซึ้งในตัวท่านมากที่ท่านยอมเสี่ยงชีวิต ยอมเหน็ดเหนื่อยที่ต้องดั้นด้นไปยังโลกของนักอ่าน ราชินีกาลาเทียทรงตรัสเมื่อพระนางทรงนั่งลงยังบัลลังก์
มิได้พะยะค่ะ
ท่านโรแลนด์ ด้วยเหตุเพราะท่านต้องรับบทตัวประกอบแห่งโลกนิทานมากมาย ไม่ว่าจะเป็นนายพรานในเรื่องสโนไวท์ เป็นนายทหารผู้อัญเชิญรองเท้าแก้ว เป็นแม่ของเด็กหนุ่มแจ๊คผู้พิชิตยักษ์ กระทั่งเป็นแม้แต่ปลาวาฬในเรื่องพินอคคิโอ ... ด้วยเหตุนี้ท่านจึงน่าจะเข้าใจจิตใจมนุษย์ได้ดีกว่าพวกเราทุกคน กาลาเทียตรัสต่อเนื่อง ขณะที่องค์ราชินีชุดดำ กาลาเซีย ยังคงนิ่งเฉย
อีกทั้งการที่ตัวท่านเป็นผู้ที่มีเวทย์มนตร์ เหตุนี้ท่านจึงยังไม่หมดสิ้นเรี่ยวแรงเหมือนดังเช่นตัวละครท่านอื่นๆ กาลาเทียเอ่ย
โรแลนด็ค้อมศีรษะรับ เขาคิดไปถึงตัวละครที่รับบทบาทต่างๆ พวกเขาเหล่านั้นต่างพากันหมดสิ้นเรี่ยวแรง เป็นลมหมดสติอยู่ภายนอกตัวปราสาท
หามิได้พระเจ้าค่ะ เวทย์มนตร์ของกระหม่อมยังมิอาจเทียมเท่าทั้งสองพระองค์
กาลาเทียถอนหายใจนิดหนึ่ง ส่วนกาลาเซียยังคงนั่งนิ่งไม่เปลี่ยนแปลงอิริยาบถ
เวทย์มนตร์แห่งเราผู้รับบทนางฟ้า หรือกระทั่งมนตราของท่านพี่กาลาเซียผู้รับบทแม่มด บทปิศาจมังกร ... เวทย์มนตร์ของเราทั้งสองที่นำไปค้ำจุนโลกแห่งนิทานนี้กำลังลดน้อยเสื่อมสภาพลงทุกวัน ... หากโลกของนักอ่านยังเป็นเช่นนี้อยู่ บางทีโลกนิทานของพวกเราอาจจะพังพินาศลงจริงๆ!
เป็นน้ำเสียงที่เจือด้วยความกังวลของราชินีแห่งโลกนิทาน
อัศวินโรแลนด์เอ๋ย เป็นคำตรัสคำแรกของกาลาเซีย ราชินีในชุดดำ
พะยะค่ะ
เจ้าเองก็รู้ว่าโลกแห่งนิทาน ตัวละครในนิทาน ไม่ว่าจะเป็นตัวเอก ตัวร้ายหรือตัวประกอบ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครที่มีหรือไม่มีเวทย์มนตร์ ... ทั้งหมดต้องอาศัยแรงเกื้อกูลจากท่านผู้อ่าน กาลาเซียหยุดเว้นวรรคนิดหนึ่ง
หากไม่มีใครอ่านนิทาน ... ก็เปรียบเหมือนโลกนิทานเป็นสิ่งไร้ค่า หากเป็นเช่นนั้นแล้วโลกของพวกเราจักต้องสูญสายไป ! เป็นคำตรัสที่ทำให้ทั่วท้องพระโรงถึงกับเงียบกริบ
เช่นนั้นแล้วท่านอัศวินโรแลนด์ช่วยกรุณาเล่าสภาพการณ์ของโลกนักอ่านให้พวกเราฟังเถิด ราชินีชุดขาวกาลาเทียเอ่ยทำลายความเงียบ
| จากคุณ |
:
Luckard  
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ส.ค. 53 13:59:49
|
|
|
|
